Als pastoor - 25 jaar in Retie en ruim 20 jaar in Schoonbroek- wil ik, pater Jaak, even terugblikken.
In beide parochies was er veel leven aanwezig gedurende heel die tijd op allerlei manieren. Ik ben ontzettend blijk dat ik daartussen heb mogen leven om een helpende hand toe te steken. Dankzij het geloof van zovele mensen was er zoveel goeds en inzet aanwezig. Als gemeenschappen waar duidelijk ook het gevoel aanwezig was: we horen bij elkaar en willen elkaar daarin steunen in heel verschillende vormen.
De gezinnen, die hun kinderen een goede opvoeding willen geven, al die inzet die de vaders en moeders, en de opa's en oma's daaraan willen besteden. Gewoon prachtig! Hartelijk dank!
Onze prachtige scholen, die daaraan een flinke steun willen geven, ook aan de gezinnen die het wat moeilijker hebben. De vele jeugdgroeperingen in onze dorpen! Proficiat aan de leiding!
Allerlei sportclubs en werking voor mindervaliden om vele mensen op dreef te helpen zich te bewegen. Want leven is toch bewegen! Het burgerlijk bestuur dat op een eigen manier daaraan steun geeft en erin gelooft dat de gemeenschappen kunnen groeien.
Zou dit niet al iets zijn van het Koninkrijk waar Jezus over spreekt? Erin geloven dat we allen kinderen zijn van de ene Vader en dus echt bij elkaar horen. Velen hebben in beide parochies meegeholpen om concreet vanuit hun geloof aan die weg mee te bouwen en die waren een echte steun voor mijzelf.
Dan denk ik aan die mensen die in ziekenzorg aandacht tonen voor de zieken en de bejaarden. Hoeveel vrijwilligers zijn er niet tot op de dag van vandaag. Al die mensen die zich inzetten om van onze bewegingen levende groepen te maken. Mensen die heel conreet met de arme medemensen bezig zijn o.a. Broederlijk Delen en Welzijnszorg, huisvesting, opvang van vluchtelingen... allemaal werken van Barmhartigheid. Zovele mensen doen hieraan mee.
Ik denk aan al die mensen die heel concreet rond en in de kerk gewerkt hebben en bezig zijn. Kerkraden die zorg dragen voor onze kerken en gebouwen. Mensen die de financiële kant in het oog houden zorgen voor parochieruimtes.
Al die mensen dieals herders hebben meegeholpen om de medegelovigen kansen te geven om sterker te geloven in Christus als de Weg van het leven. Gewoon door enthousiast mee te zingen in de kerk om des te sterker te voelen: wij horen bij elkaar en de zangkoren die daarin een steun kunnen en willen zijn.
Mensen die de kerk regelmatig verzogen zodat we een mooie en verzorgde kerk hebben. Dit dankzij de vele mensen die hieraan geholpen hebben.
Ik denk ook aan al de mensen die meegheolpen hebben aan mooie vieringen, zoals mijn afscheidsviering met Pinksteren. Ik denk aan de gezinsviering met jeugdkoor, aan al de avondwakes voor de overledenen, aan de voorbereidingen voor het vormsel, voor de eerste communie, voor de ziekenzalving, de Goede Weekviering, Kerstmis en Allerheiligen... , ik denk aan de schoolvieringen.
En bijzonder is toch ook de noveen tussen Hemelvaart en Pinksteren in de negen kapellen en de gebedsmomenten aan die kapellen. Ik denk aan de hulp van vele medepriesters in onze parochies, kosters, organisten en misdienaars.
Mogen de mensen van Retie en Schoonbroek voor elkaar als vuur van de oven zijn, altijd maar door, en hun geloof niet laten wegroven door de medemensen die hun talent van geloof verloren zijn. Dat wens ik jullie van harte!
18-08-2016, 08:09
Geschreven door Parochie Sint-Martinus
|
