Het spiegelglas                     
          
 
Er leefde eens heel lang geleden

een boertje werkzaam en tevreden

Van weelde was hij niet gewend

een spiegel had hij nooit gekend .

Eens toen hij aan het spitten was

vond hij een stukje spiegel glas,

Hij nam 't in zijn vereelde hand

't zat onder 't vuil en onder 't zand.

Hij veegde 't aan zijn broekspijp af

en keek er in, en stond toen paf.

Mijn vader zei hij, sapperloot

die is al vele jaren dood .

Mijn vader, och die goeie man

hij is het en hij kijkt me an ...

Hoofdschuddend stak hij 't in z'n zak

bekeek het thuis op zijn gemak.

En hij begon te overleggen

wat zijn vrouw ervan zou zeggen,

Ze was wat bazig zijn Katrien

zou er om lachen misschien .

En omdat hij daar zo bang voor was

verborg hij 't onder zijn matras.

Maar telkens ging hij er weer heen

Mijn vader, zei hij dan tevreên .

Dat wekte argwaan bij z'n vrouw

die het hare er van weten wou,

En zodra hij weer de deur uit was

toen zocht en vond zij 't spiegelglas .

Wat moet hij daarmee, peinsde zij

er moet iets niet in orde zijn ...

Zo wantrouwde zij haar goede Hein

Ze keerde 't om en keek

en raakte toen geheel van streek.

Daar heb je 't nou, ik dacht het wel

er is een andere vrouw in 't spel.

Mijn man, hij heeft geen hart in 't lijf

hoe houdt hij van zo'n lelijk oud wijf.!!!!!

Watervallen.

Watervallen druppelen langzaam

rustig, kalm de heuvel af

langs bomen en gewassen.

Zoekt het water zich een weg

om gezuiverd naar beneden

aan te komen in een plas

zo groot als een zee.

Het geruis van vallend water

brengt de rust in de mens

dromen met de zon

zalig in de natuur…

Vandaag.

Gister is al voorbij,
morgen moet nog komen,
dus leef ik nu maar met vandaag.

Voor mij geen toekomstdromen,
ik ben blij met elke dag,
want als ik eerlijk zeggen mag.

Ik hou nog van het leven,
wat gister was en morgen komt,
dat kan mij heus niet raken.

Ik houd het nu maar bij vandaag,
wil daar het beste van maken.

                 


                      Een vrouw kijkt in de spiegel

Ze is 3 jaar:
Ze kijkt naar zichzelf en ziet een koningin!!

Ze is 8 jaar:
Ze kijkt naar zichzelf en ziet Assepoester of Doornroosje.

Ze is 15 jaar:
Ze kijkt naar zichzelf, ziet Assepoester, Doornroosje, een « Cheerleader », een actrice, of, als ze een slechte dag heeft, ziet ze zichzelf dik, lelijk, vol met puistjes en zegt « Mama, zo kan ik niet naar school. »

Ze is 20 jaar:
Ze kijkt naar zichzelf in de spiegel en vindt zichzelf te dik/
te dun, te klein/te groot, met te stijl/te krullend haar, maar ondanks dit alles, besluit ze toch maar om te gaan doen wat ze moet doen.

Ze is 30 jaar:
Ze kijkt in de spiegel en vindt zichzelf te dik/te dun, te klein/te groot, met te stijl/te krullend haar, maar besluit dat ze daar nu geen tijd voor heeft en, ondanks dit alles, gaat ze doen wat ze moet doen!

Ze is 40 jaar:
Ze kijkt in de spiegel en vindt zichzelf te dik/te dun, te klein/ te groot, met te stijl/te krullend haar, maar zegt tegen zichzelf dat alles in ieder geval schoon is en ze gaat doen wat ze moet doen.

Ze is 50 jaar:
Ze kijkt in de spiegel en denkt
« Dat ben ik! », glimlacht en gaat waarheen ze wil.

Ze is 60 jaar:
Ze kijkt in de spiegel, denkt eraan, dat velen niet meer in de spiegel kunnen kijken, lacht en vertrekt om de wereld te veroveren!

Ze is 70 jaar:
Ze kijkt in de spiegel en ziet ervaring, charme, ze lacht en
trekt er op uit om van het leven te genieten!

Ze is 80 jaar:
Ze kijkt helemaal niet meer in de spiegel, zet haar kleine lila hoedje op en gaat weg, alleen maar omdat ze het leuk vindt om mensen te zien!

Eigenlijk zouden wij allemaal veel, 
Veel vroeger ons kleine lila hoedje op moeten zetten ! 

De schoonheid van een vrouw ligt niet aan haar kleding, of haar mooie gezicht, of aan haar kapsel.
De schoonheid van een vrouw zie je in haar ogen, omdat dit de deuren naar haar hart zijn, daar waar de liefde woont.
De schoonheid van een vrouw heeft niets te doen met die mooie moedervlek, die zo spannend precies op haar bovenlip zit.
De ware schoonheid van een vrouw komt vanuit haar ziel.
De liefde, die ze geeft, de hartstocht die ze laat zien. De jaren die voorbij gaan, maken haar alleen maar mooier.

de kersenpluk


De ladder stijgt omhoog in het azuur
en gaat meteen al in het groen verloren.
  Meikersen in je mond en aan je oren
      en in de emmer, pluk maar, pluk het uur

  en pluk de dag waarop je van tevoren
   de zon hebt zien verrijzen en rood vuur
uitgieten op het groen van de natuur
waartoe je nu ook zelf schijnt te behoren.

Het eten is de volgende etappe.
Durf ik wel dat kersrode kersenpaar
onder dat zwarte springerige haar
brutaalweg van het oortje af te happen?
Geduld, geduld, het lieve leven roept.
Mijn laatste oortje is nog niet versnoept.

                                                                       Kees Stip

Hebben jullie ook

Hebben jullie ook van die dagen
zo van die dagen dat alles tegen zit
de koffie over het aanrecht vliegt
en alles uit je handen schiet

Alles valt uit je handen
en dingen gaan spontaan kapot
je bijt maar op je tanden
en denkt jeetje ik word zot

De telefoon die gaat in staking
zegt ik ben helemaal leeg
moet nu opgeladen worden
het is maar dat je het weet

Wie kent het niet zo van die dagen
dat er echt eens niets lukt
Heeft soms iemand een advies
of misschien een goede truc

Ja ik had zo een van die dagen
dat er echt maar echt niks lukt
ik was beter in bed gebleven
maar dan was dit weer niet geschreven

   De bomen komen uit de grond
               en uit hun stam de twijgen diep geluk, 
          en iedereen vindt het heel gewoon
dat zij weer bladeren krijgen
               we zien ze vallen naar de grond
             en dan opnieuw weer groeien
             zo heeft de aarde ons geleerd
         dat al wat sterft zal bloeien

                                                                                                    Toon Hermans

                                   een vriendelijk woord

                                 hoeft niet veel tijd te kosten,

                                maar de echo ervan duurt eindeloos !