Deze foto is al van ettelijke jaartjes geleden.
En in gelukkiger tijden.

Nog even en dan alweer bijna een jaar geleden, dat we jou Mario moesten missen. Voor ons nog steeds elke dag heel moeilijk mee om te gaan.
Nog altijd is het voor ons onvoorstelbaar ...nooit meer..
Houden van zal altijd blijven...ook al ben je dan niet meer lijfelijk aanwezig.

Zie hieronder :
Mooi geschreven en een echte waarheid..door een lotgenote die ook een kind verloor..

 De rest van je leven ------
Het gemis blijft, je komt nooit over het verlies van je kind heen. In plaats daarvan vindt je een manier om, ondanks je verlies, je leven weer op te bouwen. Je blijft je kind vasthouden in je gedachten. Je vindt mensen met wie je over je kind kunt praten. Je besluit al je gevoelens toe te laten en alles te accepteren zoals het komt. Je doorstaat de slechte dagen, omdat je hebt gemerkt dat ze voorbij gaan. Je steekt energie in wat belangrijk is en laat de rest los. Je wordt sterker, sterker dan je ooit had gedacht, sterker dan je ooit had willen zijn. ----
Uit: Het zwaarste verlies, Barbera D. Rosof

13-10-2010 om 00:00 geschreven door Ans