Prachtig gedicht door oma's 
drie kleindochters voorgelezen.
Op haar crematie
Vrijdag 26 Augustus 2011
Miran Simone en Tamara

Als een spinrag geweven
Broos, breekbaar en fijn

Zo was nog je leven Van dag tot dag

Door het diepe donker dwalend
Zoekend naar het licht

Naar een nieuw begin
Dromend dat het donker zou wijken

Voor rustgevende kracht
Daarna stilaan plaats zou maken

Voor heerlijk zonlicht je gelukkig kon leven

Vandaag heb jij het zonlicht gevonden

Hoef je niet verder meer te zoeken

Lieve Oma, rust nu maar je strijd is gestreden

Wacht daar op ons want ooit zullen ook wij

Dat zonlicht mogen aanschouwen

En zien wij elkaar weer

01-09-2011 om 21:40 geschreven door Ans