Rugpijn

Bijna iedereen heeft wel eens rugpijn. 80% van de werkende bevolking is wel eens thuisgebleven in verband met rugklachten. Gaat deze pijn niet binnen vier tot zes weken over, dan lijkt er sprake te zijn van chronische rugklachten.
Chronische rugklachten belemmeren de patiënt in zijn dagelijks functioneren en in de kwaliteit van leven. In de Verenigde Staten vormen de kosten als gevolg van rugklachten een van de hoogste posten op de begroting van de ziektekosten. Bij het ontstaan van rugklachten is helaas niet te voorspellen of deze chronisch kunnen worden.
Bij iemand met rugklachten moet allereerst een goed onderzoek plaatsvinden.
Het is natuurlijk onzinnig om een patiënt met rugklachten en uitvalsverschijnselen als gevolg van een duidelijk aantoonbare hernia met pijnstillers te behandelen zonder een gedegen onderzoek door een neuroloog. Pas wanneer is uitgesloten dat de oorzaak van chronische rugklachten te behandelen is, kan een beslissing worden genomen over pijnbehandeling in welke vorm dan ook. Overleg tussen orthopedisch chirurg, neurochirurg, neuroloog, psycholoog en anesthesioloog is noodzakelijk.
Bij degeneratieve rugklachten is er meestal eerst sprake van een gestoorde functie, gevolgd door een verergering van de pijn en toename van de instabiliteit. Klachten kunnen verminderen doordat er eventueel opnieuw stabilisatie optreedt.

Oorzaken

Rugklachten kunnen vele oorzaken hebben: aangeboren afwijkingen, ontstekingen, tumoren, slijtage, osteoporose, trauma, littekenvorming na rugoperaties, hart-vaatziekten of psychologische problemen. Ook kunnen afwijkingen op het gebied van gynaecologie, maagdarmstelsel of urinewegsysteem lage rugklachten veroorzaken.
Bij het bestaan van chronische rugklachten is een multidisciplinaire benadering van de klachten gewenst. Als klachten bijvoorbeeld al meer dan vijf tot tien jaar bestaan, is het niet juist om te denken dat ze zullen verdwijnen met een zenuwblokkade. Begeleiding op psychologisch en paramedisch gebied (fysiotherapie, ergotherapie en maatschappelijk werk) is meestal een vereiste.

Zenuwblokkades

Zenuwblokkades kan men toepassen om diagnostische, prognostische of therapeutische redenen. Om onderscheid te kunnen maken tussen lokale rugpijn of een op een ander niveau gelegen oorzaak van rugpijn, kan epiduraalanesthesie worden toegepast. Hierbij wordt in de ruimte om het ruggenmerg, de epidurale ruimte, een verdovende vloeistof ingespoten. Nadat neurologisch onderzoek heeft plaatsgevonden en een operatie is uitgesloten, kan acute heftige pijn in de rug worden verlicht door een continue toediening van plaatselijk verdovende middelen via een katheter die in de epidurale ruimte is ingebracht. Een eventuele vicieuze cirkel van pijn, verhoogde spierspanning van de rugspieren en daardoor meer pijn, kan hiermee doorbroken worden. Plaatselijke verdoving in combinatie met corticosteroïden wordt ook wel in de epiduraalruimte toegediend, maar de resultaten hiervan lopen uiteen. Bij een aantal patiënten heeft dit zeker een therapeutisch effect.
Dit zal wel even voldoende zijn voor vandaag zeker, maar ik denk dat rugklachten héél veel voorkomen daarom deze uiteenzetting,

09-11-2010 om 10:53 geschreven door Arvid

19-10-2006 om 05:48 geschreven door madammeke

18-10-2006 om 23:22 geschreven door huismusje/troubadoerke

18-10-2006 om 22:40 geschreven door bojako