|
Het was nog maar een paar dagen tot kerstmis. Het kerstgevoel had ik nog niet echt, hoewel auto's vol met cadeau's geparkeerd stonden bij alle winkels in onze buurt. Binnen in de winkels was het verschrikkelijk druk. Winkelwagens vol van mensen die op het laatste moment hun kerstinkopen hadden gedaan, versperde overal de gangen.
"Waarom kwam ik ook op één van de laatste dagen ?" vroeg ik me af. Mijn voeten deden al bijna net zo'n pijn als mijn hoofd. Mijn kerstlijstje, met daarop verschillende namen van mensen die hadden gezegd :"ik hoef niets hoor voor kerst !"
Maar ik wist dat zij teleurgesteld zouden zijn als zij inderdaad niets zouden krijgen. Iets kopen voor iemand die alles al heeft valt niet mee, dus wilde ik in ieder geval iets leuks kopen voor ze.
Snel liep ik door alle gangen en vulde mijn wagen met allerlei leuke, kleine cadeautjes. Ik liep naar de kassa's waar rijen mensen stonden en het leek erop dat het op zijn minst 20 minuten duren zou alvorens ik aan de beurt zou zijn om af te rekenen.
Voor mij in de rij stonden twee kleine kinderen, ..... een jongen van een jaar of 5 en een jonger meisje.
De jongen was gekleed in een oude, veel te grote jas, versleten schoenen en een spijkerbroek die hij al jaren geleden ontgroeid was. In zijn handen had hij een paar verfrommelde euro's.
De kleren van het meisje waren al niet anders dan die van het jongetje. Haar mooie blonde krullenkopje was zeker al weken niet gewassen en rond haar mond zaten nog de etensresten van de avond ervoor. In haar handjes droeg ze heel voorzichtig een paar hele mooie gouden slippertjes. Zachtjes zong ze mee met de kerstliedjes die in de winkel gespeeld werden.
Toen we eindelijk in de buurt van de kassa kwamen legde het meisje de slippertjes heel voorzichtig op de band. "Dat is dan: 15 euro" zei de kassiere. Het jongetje legde 2 briefjes van 5 euro op de toonbank en begon zenuwachtig in al zijn zakken te voelen. "Ik denk dat we de slippertjes terug moeten leggen" zei hij tegen zijn zusje. "Wij komen een andere keer wel terug, als we genoeg geld hebben, misschien wel morgen ".
Toen haar broertje dat zo zei brak zijn zusje in tranen uit en zei: "maar Jesus had dat hele mooie slippertjes gevonden". "Laten we maar naar huis gaan, we werken nog wat meer en komen vast en zeker terug voor die slippetjes. Niet meer huilen nu" zei hij tegen zijn zusje.
Snel gaf ik de ontbrekende 5 euro aan de kassiere. Deze kinderen hadden heel lang in de rij moeten staan en .............. niet te vergeten: het was bijna kerstmis. Plots voelde ik een paar armen om me heen en het kleine meisje sprak: "dank U wel mevrouw !"
Wat bedoelde je toen je zei: "Jezus zou deze slippetjes zo mooi gevonden hebben ?" vroeg ik aan het kleine meisje.
De jongen zei daarop: "Ons moeder is erg ziek en gaat naar de hemel. Volgens papa nog voor kerstmis om met kerst bij Jesus te zijn". Toen zei het kleine meisje: "Onze juf van de zondagschool vertelde dat de straten in de hemel schijnen als goud. Zal mijn mama er niet prachtig uitzien met slippetjes van dezelfde kleur ?"
Mijn ogen schoten vol toen ik naar het betraande gezichtje van het kleine meisje keek. "Natuurlijk zal je mama er prachtig uitzien, dat weet ik zeker !"
Heel stilletjes bedankte ik God om mij namens deze 2 kleine kinderen te herinneren aan de ware geest van het geven.
|
Ik ben nicole, en gebruik soms ook wel de schuilnaam prulllemieke.
