Farao's voeren oorlog om voetbal
Beiroet-Bagdad Gek hoe futiliteiten, zoals de aanstelling van een EU-president, de primitiefste nationalistische gevoelens kunnen bovenhalen. Of neem voetbal. In een Beiroets café zat JORN DE COCK deze week te kijken naar Algerije - Egypte, een beslissende play-off tussen twee Arabische teams die ex aequo waren geëindigd in hun kwalificatiegroep. De uiteindelijke winnaar mocht naar het WK Voetbal in Zuid-Afrika in 2010.
Libanezen zijn fervente voetbalfans, maar in dit geval waren de gasten in de bar vooral gekomen voor het spektakel. 'Zo beginnen oorlogen, vriend', zei Shamil, een medekijker. JORN DE COCK moest even lachen en dacht aan Rinus Michels - voetbal is oorlog - maar Shamil bleek een grotere profeet dan hij dacht.
Het begon allemaal vorige week zaterdag, toen Egypte in Caïro met 2-0 won van Algerije, zijn Arabische aartsrivaal in het Noord-Afrikaanse voetbal. Egypte kwam zo in de eindstand op gelijke hoogte met Algerije . De wedstrijd werd overschaduwd door een incident: de autobus met de Algerijnse spelers werd door Egyptische fans met stenen bekogeld, drie Algerijnse voetballers liepen snijwonden op. Uit wraak bestookten Algerijnen die nacht winkels en kantoren van Egyptenaren in Algiers.
Enkele dagen later, woensdagavond, vond dus de beslissende play-off plaats, op neutraal terrein: in Khartoem, de hoofdstad van Sudan, off all places. Algerije won met 1-0 en mag naar het WK. Algerijnse 'fans' vielen na hun zege in Khartoem opnieuw Egyptenaren aan.
Sindsdien staat Caïro op stelten en blijkt Shamils profetie uit te komen. Gisterennacht bestookten hooligans in Caïro de Algerijnse ambassade met brandbommen. Zo'n 35 mensen raakten gewond. En Egypte roept nu ook zijn ambassadeur terug uit Algerije.
Voorlopig hoogtepunt: Alaa Mubarak, zakenman maar vooral ook zoon van de Egyptische president, zei op de televisie dat Egypte Algerije 'hard moet aanpakken'. 'Als je mijn eer beledigt, sla ik jou op het hoofd', luidt zijn filosofie.
Een mens wordt even stil van zo'n onvoorstelbare hoop domheid.
(JORN DE COCK reist vier maanden door het Midden-Oosten en tekent de grote en kleine feiten van elke dag op. Deze reeks loopt in samenwerking met het Fonds Pascal Decroos )
|