Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
31-12-2009
Juweel aan de Nijl
Lezing Cairo,
Juweel aan de Nijl
RIJSWIJK - De bibliotheek Rijswijk verzorgt drie culturele zondagmiddagen. Zondag 17 januari (van 15.00 tot 17.00 uur) komen archeologe Annet van Wiechen en fotograaf Ruud Conens naar de Centrale Bibliotheek (Generaal Eisenhowerplein 101) voor een lezing in woord en beeld over de Egyptische hoofdstad Cairo, Juweel aan de Nijl.
Vier steden (Babylon, Fustat, al-Askar en al-Qatay) gingen vooraf aan de stichting van Cairo (969). In hun lezing geven ze een beeld van de historische ontwikkeling van deze ruim duizendjarige stad. Na hun verovering van Egypte stichtten in 969 de Fatimiden hun eigen stad en dat was Cairo.
In de loop van de eeuwen werd onder de Fatimiden en hun opvolgers Cairo verder uitgebreid en verfraaid met enorme religieuze complexen. Toegangsbewijzen kan men in de Centrale Bibliotheek en bibliotheek De Ottoburg kopen.
Het toerisme naar Egypte ontwikkelt zich zeer positief!
De bezoekersaantallen zijn gestegen van iets meer dan 5 miljoen aankomsten in 2002 tot 12,8 miljoen aankomsten in 2008.
16 miljoen bezoekers in 2014 Met bijna 13 miljoen toeristische bezoeken nam Egypte in 2008 de 23e plaats wereldwijd in en zelfs de 1e plaats in Afrika en het Midden Oosten. Ruim 70% van het aantal bezoekers was afkomstig uit Europa, waarvan ruim 280.000 uit Nederland. Het Ministerie van Toerisme in Egypte heeft zichzelf tot doel gesteld om 16 miljoen bezoekers te trekken in 2014. Ondanks de positieve cijfers is deze doelstelling ambitieus gezien de huidige wereldwijde toeristische trends.
Stimuleren van het toerisme Deze groei kan alleen gerealiseerd worden als er voldoende vlieg- en beddencapaciteit gerealiseerd kan worden. Zonder een geordende, duurzame ontwikkeling hiervan zal het een uitdaging zijn om deze groei te realiseren. De Egyptian Tourist Authority (ETA) doet er dan ook alles aan om het internationale toerisme te stimuleren. Niet alleen door het opzetten van internationale promotiecampagnes, maar ook door binnenlandse zaken op te pakken die het toerisme beïnvloeden.
Bewaking en verbetering van de kwaliteit Marketing en promotie is daarbij noodzakelijk, maar niet voldoende om de gewenste bezoekersaantallen te realiseren. De ETA zal zich daarom niet alleen richten op de bestaande internationale markt, maar ook op nieuwe markten en de binnenlandse markt. Daarnaast worden er diverse trainingen, incentives en bewustwording programmas opgesteld die gericht zijn op de bewaking en verbetering van de kwaliteit om bezoekers ook weer te laten terugkeren.
Nieuwe campagne Egypt, where it all begins is de nieuwe slogan van de geïntegreerde reclamecampagne van de ETA voor 2010. Deze campagne wordt zowel voor print, tv als online ingezet in de 26 belangrijkste internationale markten voor Egypte, waaronder Nederland. De huidige website zal volledig worden vernieuwd en aangepast aan de campagne. Eén van de belangrijkste doelstellingen wordt het inspireren van bezoekers. Daarnaast wil de ETA bezoekers graag aansporen om ervaringen met elkaar te delen, onder meer onder het inzetten van sociale media netwerken zoals Facebook en Twitter.
Nieuw logo Het nieuwe logo, als onderdeel van de campagne, is zorgvuldig ontworpen. Het bestaat uit het woord Egypte in een handgeschreven kalligrafie stijl, gecombineerd met het symbool van de Ankh, een van de bekendste oude Egyptische symbolen dat in de Egyptische mythologie het eeuwige leven vertegenwoordigt. Samen met de slogan laat het logo zien dat Egypte niet alleen een oude en grote beschaving is, maar eveneens een bron van nieuwe ervaringen en inspiratie voor bezoekers
Toen een vogel enkele weken geleden over de toren van de koptische kerk in de wijk Al-Warrak in Cairo vloog, verscheen plotseling in de lucht een figuur in een wit met blauwe mantel. Voor christenen en voor sommige moslims was het direct duidelijk dat het een verschijning van de heilige maagd Maria moest zijn. Volgens anderen ging het om een trucage met behulp van laserstralen.
Sindsdien verzamelt zich dagelijks rond drie uur 's nachts een groeiende groep van enkele duizenden nieuwsgierigen die kreten van verbazing niet kunnen onderdrukken als het geheimzinnige licht zich opnieuw voordoet. Opmerkelijk is dat de eerste die het fenomeen waarnam, een moslim uit de buurt was, aldus parochiepriester Fishay. Hij heeft video-opnamen en foto's gemaakt en onder iedereen verspreid.
De man, Hassan genaamd, heeft verklaard dat hij 's avonds rond half negen in zijn lokale cafeetje zat toen zijn aandacht werd getrokken door een sterk licht dat uit de richting van de kerk kwam. Meer mensen merkten het merkwaardige licht en zagen een vogel boven de kerk cirkelen. Rond twee uur s nachts zou de heilige maagd verschenen zijn. Andere moslims uit de buurt ontkennen niet dat zich een bijzonder fenomeen heeft voorgedaan, maar menen dat het om bedrog gaat, gecreëerd met behulp van laserstralen zoals die wel vaker voor luchtshows worden gebruikt. Anderen tonen zich weinig gevoelig voor die verklaring en zijn er inmiddels al van overtuigd dat het Maria is die verschijnt. De kerk gaat s avonds dicht, vertelt priester Fishay. Wij waren er niet toen de gestalte voor het eerst verscheen en daarom besloten wij de volgende nacht terug te komen. Wij zagen de vogel cirkelen en daarna het licht komen.
De 39-jarige Kawkab Munir Shehata, moeder van twee kinderen, heeft geen bewijs meer nodig. Sinds zij de verschijning' heeft gezien zou haar blinde linkeroog spontaan genezen zijn. Het was rond tien over half vier toen ik een enorme pijn voelde die wel een kwartier duurde. Ik was door het dolle heen toen ik ontdekte dat ik weer goed kon zien. Nu is mijn linkeroog zelfs beter dan het rechter.
Volgens sommigen is de verschijning een antwoord op een artikel dat onlangs door de islamitische Al-Azharuniversiteit werd gepubliceerd en de basis van het christendom in twijfel trekt. Misschien is haar verschijning bedoeld om mensen dichter tot elkaar te brengen; misschien maakt het een einde aan de aanhoudende spanningen tussen moslims en christenen en maakt het een einde aan extremisme. Misschien brengt het de vergevingsgezindheid terug zoals die ooit in Egypte heerste, reageert parochiepriester Fishay. Misschien is het een teken van hoop voor de Kopten, die tien procent van de bevolking vormen en al veel te lang naar de rand van de samenleving zijn gedreven en vaak het slachtoffer zijn van geweld.
In het drukke en toeristische Egypte zijn nog altijd een paar authentieke badplaatsen te vinden waar het massatoerisme zijn weg nog niet gevonden heeft.
Dahab
In de Sinai woestijn aan de golf van Akaba ligt op 88 kilometer van Sharm El Sheikh het plaatsje Dahab. Het plaatsje kenmerkt zich door twee belangrijke sfeerbepalende elementen.
Allereerst waait hier een constante verkoelende bries, waardoor Dahab een paradijs is voor windssurfers en kiters. Daarbij stond het plaatsje in de jaren zeventig bekend als een echt hippiestadje.
Vooral dit laatste maakt Dahab tot een gezellige en levendige plaats. In combinatie met de surfers zorgt dit voor een relaxte sfeer. Dit wordt ook nog een aangevuld door wuivende palmen, cafés, restaurants en terrassen tot op het strand, waar er gemoedelijk een waterpijp gerookt kan worden en er op grote kussens naar muziek wordt geluisterd. Een rommelige souk vol met oosterse snuisterijen maken het laid-back gevoel van Dahab compleet.
Marsa Alam
Marsa alam ligt in het zuiden van Egypte op 270 km afstand van Hurgada aan de Rode zee. Het is van oorsprong een klein vissersdorpje en een vakantiebestemming in opkomst. Het is een populair oord bij duikliefhebbers vanwege de fantastisch koraalriffen. De riffen van Abu Dabab, Elphinestone, Delphinhause, Samdai, Sataya en Wadi el Gemal staan garant voor magische momenten. Vooral duikers die al vele duikplekken hebben ontdekt in Egypte, komen hier volledig aan hun trekken. Door de wat geïsoleerde ligging van het plaatsje kan er volop van de zon, zee, strand, rust en natuurlijk het duiken genoten worden.
Taba
Taba behoord ook tot één van de snel groeiende badplaatsen van Egypte en ligt net naast het vierlandenpunt waar Egypte, Jordanië, Israël en Saudi Arabie samen komen. Door deze ligging zijn er enorm veel uitstapjes te maken vanuit Taba. Zo ligt Eilat naast de deur, maar ook de ruïnestad Petra in Jordanië is binnen een dag te bezoeken.
In Taba is het toerisme ontstaan door de hippiegeneratie in 1970 in de Sinai woestijn. In tegenstelling tot Dahab is daar in Taba niet zoveel meer van terug te vinden.
Een van de hoogtepunten is het hoteldorp waar een aantal eerste klas hotels zijn terug te vinden. Onder de naam Taba Heights, betreft het een gebied met 4,5 km2 grootste luxe. Het heeft een eigen golf terrein en een internationale jachthaven.
Ain Sukhna
Zon 50 kilometer ten zuiden van Suez ligt een bijzondere plaats dat vernoemd is naar de nabijgelegen zwavel bronnen. Ain Sukhna is de dichtbijzijnde badplaats voor Cairo en een populair weekend resort . Letterlijk vertaald uit het Arabisch betekent dit plaatsje: warme lente.
Met zijn 16 miljoen inwoners is Cairo een drukke stad. Ain Sukhna is een heerlijke badplaats om even aan die drukke te ontrekken. Ook voor een dagtrip is het prima bereikbaar.
Ain Sokhna is een absolute aanrader, want het heeft fijne stranden, koraalriffen, prachtige vissen en biedt vele watersportmogelijkheden. Ain Sukhna ligt aan de Golf van Suez, die uitmondt in de Rode zee. Diverse hotels in Ain Sukhna worden betiteld als de beste resorts aan de Rode Zee.
El Gouna
El Gouna ligt op een half uur rijden vanaf Hurgada en bestaat uit allemaal eilandjes die verbonden worden door bruggen en kanalen. Naast de benen wagen kunnen bezoekers gebruikmaken van shuttleboten of bussen om van het ene naar het andere eiland te hoppen.
El Gouna is een oase van luxe, rust, comfort en perfectie. Alle huizen en hotels zijn laag gebleven, gebouwd in Nubische stijl en elk eilandje heeft zijn eigen sfeer.
In deze prachtige lagune aan de rode zee is werkelijk elke sport te beoefenen maar de nadruk licht toch wel op duiken en snorkelen. Een korte opsomming van een paar bijzondere plekken die er onderwater in de buurt van El Gouna te vinden zijn:
· Abu Nuhas Reef; kan er gedoken worden naar diverse wrakken van schepen
· Shabaha Reef; veel krabben leven rondom het rif en het noordelijke gedeelte zit vol met koraal
· Blind reef; de bijzondere angelvis en triggervis zijn hier te spotten
.De Nederlandse televisiemaker Michael Schaap draaide een documentaire over Viagra
Viagra....
Het blijft een feit dat het illustere blauwe pilletje al sinds de lancering in '98 een mondiaal succes is .De Nederlandse televisiemaker Michael Schaap draaide een documentaire over Viagra
SCHAAP " Officieel zouden er wereldwijd vijftig miljoen slikkers zijn, maar in werkelijkheid is dat getal waarschijnlijk vele malen groter. In Egypte gebruiken álle mannen het, dat weet ik wel. Als je in Egypte trouwt, krijg je van je familie een doosje Viagra voor de huwelijksnacht - bepaald niet prettig voor de meisjes, die doorgaans nog maagd zijn.
SCHAAP «Ik denk dat er over tien, twintig jaar geen ontsnappen meer aan is. Onze oma kon nog zeggen van 'Nou schat, ik ben er wel klaar mee', en onze opa ging op een gegeven moment gewoon vissen. Maar dat zal verdwijnen. Er komt binnenkort ook een Viagra-equivalent voor vrouwen,
Ahmeds droom is een buitenlandse vrouw. Een Egyptische vrouw, zo weet hij, is de komende jaren onmogelijk. Zijn werk als taxichauffeur brengt nou eenmaal niet genoeg op om de onderhandelingen te openen.
Seks voor het huwelijk met een Egyptische is in zijn sociale klasse helemaal uitgesloten. Buitenlandse (lees: Westerse) vrouwen doen niet zo moeilijk. Ze zijn minder gevoelig voor (of bekend met) de sociale strata en hebben natuurlijk seks voor het huwelijk. Ze zijn vrij, hè?, is de eeuwige retorische vraag die jonge Egyptenaren aan je stellen. Ik hoor het bijna dagelijks.
Vrij betekent in de eerste plaats dat ze seks kunnen hebben, maar ook dat ze veel minder aandacht en geld eisen.
De buitenlandse vrouwendroom houdt menig Egyptische jongeman op de been. De meesten van hen blijven in de droomfase hangen. Maar als de gelegenheid zich aandient ze loopt alleen op straat! proberen ze de droom alsnog te realiseren. Omdat de geslachten in Egypte apart van elkaar opgroeien en ze dus weinig ervaring met elkaar hebben is de poging vaak krampachtig. De gebruikelijke strategie is ze gewoon beet te pakken. Tot hun verbazing werkt dat meestal niet, maar schuldig hoef je je daar niet door te voelen. Het zijn immers toch allemaal hoeren.
Sommige jongens leren van hun fouten en kiezen uiteindelijk voor een subtielere aanpak. Vooral de jongemannen die in de toeristische gebieden werken, raken na verloop van tijd (relatief) bedreven in hun omgang met buitenlandse vrouwen. Ze leren hun morele afkeuring goed te verbergen en weten deze vaak uit te stellen tot de buit al binnen is.
De handige jongens leggen er eentje vast. Op sommige plekken in Egypte is het verworden tot een ware industrie en geldt het als de belangrijkste manier om vooruit te komen. Het gaat, in eerste instantie, niet eens om een inkomstenbron en eventueel een paspoort dat komt later. Het is een uitweg voor de seksualiteit die deze jongens in de Egyptische samenleving wordt onthouden.
Er zijn altijd genoeg naïeve buitenlandse vrouwen die het cultuurverschil onderschatten, en zich door zoete praatjes (want dat kunnen ze...) laten inpakken. In eigen land waar de lat van de mannen meestal hoger ligt krijgen ze immers nooit zo veel aandacht. En zo creëren ze hun eigen droom.
Op een gegeven moment komt die romantische droom van de vrouwen ten einde, meestal met een klap (Hij is zo veranderd), en meestal te laat (Ik kan mijn kind toch niet achterlaten). En dan staan ze huilend voor de poorten van de ambassade waar ze ooit nog vochten voor zijn verblijfsvergunning.
Het orfi-contract is sinds 2000 weliswaar erkend maar zeer omstreden in Egypte omdat het voorhuwelijkse seks zou aanmoedigen. De door het islamitische recht geoorloofde constructie was oorspronkelijk bedoeld om weduwen in staat te stellen te hertrouwen zonder hun pensioen of erfenis te verliezen.
Nu wordt het vooral gebruikt door jonge stellen die zich geen volwaardig huwelijk kunnen veroorloven en als dekmantel voor prostitutie voor mannelijke toeristen uit het Arabische Golfgebied die naar Egypte komen om legaal seks te hebben met dochters uit arme gezinnen die door hun ouders als huwbaar worden aangeboden.
Een orfi-huwelijk wordt niet geregistreerd en kan door beide partijen worden ontbonden zonder financiele verplichtingen aan elkaar door het originele contract te vernietigen. In de praktijk is het meestal de man die het document bewaart, waardoor de vrouw niet in staat is te scheiden.
Terwijl de moslim geoorloofd is met vier vrouwen tegelijk gehuwd te zijn, is het voor een vrouw verboden een andere man te trouwen wanneer zij nog in de echt verbonden is. In Egypte is dat strafbaar tot zeven jaar gevangenis.
Buitenlandse vrouwen zijn daar veelal niet van doordrongen wanneer zij een orfi-contract tekenen. Vanwege het groeiende sekstoerisme naar Hurghada heeft de gouverneur van het Rode Zee-gebied hoteliers en makelaars geboden gemengde stelletjes met orfi-contracten te weigeren.
Aan het begin van zijn 23ste regeringsjaar voerde Thoetmoses III zijn eerste grote militaire campagne uit. Deze veldtocht staat beschreven in de annalen van Thoetmoses III in de tempel van Karnak. De hoofdreden voor de campagne is samen te vatten als het onderdrukken van een Syrische opstand tegen Egypte. Onder aanvoering van de leider van Kadesj waren een aantal Syrische volken namelijk losgebroken van de Egyptische controle.
Over het algemeen wordt er binnen de Egyptologie vanuit gegaan dat met de in de annalen genoemde leider van Kadesj de leider van de Syrische stad Kadesj bedoeld werd. In latere tijden zouden verschillende Egyptische koningen in conflict met deze stad geraken. Veel Egyptologen veronderstelden daarom automatisch dat het hier ook om de Syrische stad Kadesj ging. Maar in de annalen wordt nergens een duidelijke verwijzing gegeven naar de stad Kadesj. Volgens de Amerikaanse egyptoloog Hans Goedicke gaat het om de plaats Kadesj Naphtali, dat zich negen kilometer van Megiddo bevond. Waardoor de in de annalen genoemde leider van Kadesj gezien moet worden als een meer lokale leider. Wie deze persoon ook mag zijn geweest, vast staat dat hij opstandig was. Vanuit het strategisch gelegen Megiddo leidde hij zijn opstand.
Thoetmoses III bracht een groot leger bijeen en vertrok begin april uit Egypte. Via Gaza trok het leger naar Yehem. Hier vond een overleg plaats tussen Thoetmoses III en zijn officieren. Onderwerp van gesprek was de naar Megiddo te volgen route. Om Megiddo te bereiken kon gebruik worden gemaakt van drie routes: een lange noordelijke route, een zuidelijke route (de Taänach-route) en een route via een lange nauwe kloof door de bergen (de Aroena-pas). De officieren gaven de voorkeur aan de Taänach-route. De route door de Aroena-pas was dan wel korter, maar in de nauwe kloof zou het leger zich in het geval van een hinderlaag niet kunnen verdedigen.
Thoetmoses III besloot toch de risicovolle route door de Aroena-pas te nemen. Op deze manier hoopte hij de vijandelijke troepen te verrassen. Zijn hoop kwam uit. De vijand had niet verwacht dat de Egyptenaren de Aroena-pas zouden nemen en had het hoofdonderdeel van zijn leger op de Taänach-route opgesteld. Toen Thoetmoses III de volgende dag de aanval inzette, was zijn tegenstander waarschijnlijk nog bezig zijn troepen op te stellen. Ze werden overweldigd door het aanstormende Egyptische leger en sloegen zonder noemenswaardige tegenstand op de vlucht. Het Egyptische leger maakte echter geen gebruik van de situatie. In plaats van de stad Megiddo in te nemen, plunderden de Egyptische troepen het vijandelijke kamp. Op deze manier wisten veel vijanden te ontkomen.
De stad Megiddo moest belegerd worden voordat ze zich overgaf. De datum van de overgave is in de annalen helaas beschadigd. Een andere bron, de Gebel Barkal stèle, spreekt over een beleg van zeven maanden. Bij de inname van de stad was de leider van Kadesj spoorloos verdwenen. Wel werd een grote hoeveelheid wapens en kostbaarheden veroverd.
Vanuit een puur militair standpunt was de slag bij Megiddo geen overweldigende overwinning. Vanuit een politiek standpunt was het echter wel een groot succes. Thoetmoses III had de coalitie van verschillende Syrische volken uit elkaar weten te slaan. De daarop volgende jaren zouden de Syrische volken één voor één worden onderworpen. Nooit meer zouden ze in staat zijn om opnieuw een bedreigende coalitie te vormen.
Congres 'Current Research in Egyptology XI' in Leiden
Congres 'Current Research in Egyptology XI' in Leiden
Van 5 t/m 8 januari 2010 wordt de elfde editie van 'Current Research in Egyptology', een conferentie voor nieuw onderzoek in de Egyptologie en gerelateerde vakgebieden, gehouden aan de Universiteit Leiden. Met Leiden als organiserende universiteit bereikt het van oorsprong Britse congres voor het eerst het Europese vasteland.
De conferentie begint op dinsdag 5 januari in het Rijksmuseum van Oudheden met een lezing van Dr. Rob Demarée (Universiteit Leiden).
Dr. Demarée geldt als één van de belangrijkste kenners van Deir el-Medina, het dorp van de werklieden die de beroemde graven in de Vallei der Koningen in Thebe uithakten en decoreerden. Aansluitend is er een receptie in de Taffehzaal van het museum.
Voor de daaropvolgende dagen, woensdag 6 tot en met vrijdag 8 januari, is er een interessant en gevarieerd programma samengesteld van sprekers afkomstig uit 14 verschillende landen.
De 48 lezingen zijn ingedeeld in verschillende thematische sessies. Deze sessies beslaan een wijd scala aan onderwerpen, uiteenlopend van linguïstische tot religieuze en archeologische studies. De onderwerpen bestrijken tevens verschillende perioden uit de lange Egyptische geschiedenis; van de prehistorische tijd tot en met de Koptische periode.
De twee keynote lezingen zullen worden verzorgd door Dr. Ben Haring en Dr. Miguel John Versluys (beide van de Universiteit Leiden). Deelname aan het congres biedt onderzoekers en studenten een mooie gelegenheid om kennis te maken met een verscheidenheid aan lopend Egyptologisch onderzoek. Uiteraard is het congres ook toegankelijk voor belangstellenden van buiten het vakgebied.
Zijn vrije benadering van politiek, maar ook seksualiteit, leverde hem veel kritiek op van moslimfundamentalisten.
Door zijn eclectische, eigenzinnige stijl is hij een van de weinige Egyptische cineasten met een buitenlands publiek. Hij maakte zowel hedendaagse melodrama's als spektakelstukken met exuberante kostuums en muziek die lonken naar het oude Hollywood. Tegelijk is er altijd een kritische ondertoon aanwezig.
Leven en werk
Youssef Chahine werd in 1926 geboren in Alexandrië. Zijn familie was christelijk en van Libanese afkomst. Hij werd vrij liberaal opgevoed en sprak beter Frans en Engels dan Arabisch. Veel van zijn films zijn coproducties met Frankrijk en vooral daar is hij geliefd.
In vijf decennia maakte hij meer dan veertig films en in 1997 werd hij op het filmfestival van Cannes onderscheiden voor zijn hele oeuvre.
Chahine debuteerde in 1950 en lanceerde landgenoot Omar Sharif met een rol in een van zijn eerste films. De acteur werd later wereldberoemd door zijn rollen in 'Lawrence of Arabia' en 'Doctor Zhivago'.
Zijn laatste film 'Chaos' dateert van 2007 en werd afgewerkt door zijn vriend en collega Khaled Youssef, omdat Chahine al te kampen had met gezondheidsproblemen. Youssef schreef al vaker mee aan scenario's en sprak met de pers tijdens Chahines ziekte.
Spectaculair en sociaal
In zijn werk kaartte Chahine voortdurend misstanden aan. Zo werden zijn vroege films klassiek door hun sociaal realisme. De bekendste zijn 'Gare Central' ('Bab el Hadid', 1958) en 'La Terre' (Al-Ard, 1969), waarin hij een scherp beeld schetst van de armoede in zijn vaderland en seksualiteit niet schuwt.
Met zijn kritische, vrije houding haalde hij zich geregeld de woede van de religieuze en politieke leiders van zijn land op de hals. Zo werd 'L'Emigrant' ('Al-Muhajer') in 1994 verboden omdat het scenario gebaseerd is op het verhaal van Jozef. Jozef komt voor in zowel de Bijbel als de Koran. In de meeste interpretaties van de islam is het verbeelden van profeten verboden en de film werd dan ook als goddeloos betiteld.
Chahine ervoer dit naar eigen zeggen als "extreem geweld". Zijn antwoord was 'Le Destin' ('Al-Masir'), een aanklacht tegen extremisme. De spektakelprent handelt over het leven van de 12e-eeuwse moslimfilosoof Averroës van wie de boeken verboden werden in het islamitische koninkrijk Andalusië. Samen met 'L'Autre' ('Al-Akhar') zijn het zijn belangrijkste films van de jaren negentig.
In 2001 nam hij nog deel aan demonstraties voor de boeren van Caïro, maar Chahine was ook een prominente tegenstander van de buitenlandse politiek van de Verenigde Staten.
DOHA (ANP) - Een invloedrijke moslimgeleerde uit Egypte heeft een decreet (fatwa) uitgevaardigd tegen de viering van kerst. Dat meldde het Duitse opinieblad Der Spiegel woensdag in de online-editie.
,,Arabieren en moslims moeten geen kerstvieringen meer toestaan'', meent de aartsconservatieve 83-jarige sjeik Yusuf al-Qaradawi. Hij stelt dat het christelijke feest 'haram' (onrein) is en dat er een eind moet komen aan bijvoorbeeld de verkoop van kerstbomen. Die vinden in de aanloop naar kerst in vrijwel de hele Arabische wereld gretig aftrek, ondanks het feit dat er slechts twintig miljoen christenen wonen.
De soenniet Qaradawi leidt het islamitische onderzoekscentrum in Doha en geniet populariteit bij veel mensen in de Arabische wereld en in andere islamitische landen. Hij staat bekend vanwege zijn rappe tong en boude uitspraken. Autoriteiten in veel Arabische en islamitische landen vrezen zijn controversiële stellingnames en proberen Qaradawi zo veel mogelijk te negeren.
In 1888 stuitte een Egyptische boer bij graafwerkzaamheden in de buurt van het dorp Istabl Antar op een massagraf. Niet van mensen, maar van katten, in de Oudheid gemummificeerd en in enorme hoeveelheden achtergelaten in het zand. Dorpskinderen verkwanselden de mooiste exemplaren voor een schijntje aan toeristen, de rest werd op een grote hoop geveegd en als meststof verkocht.
Ongeveer 180.000 mummies, een partij van rond de zeventienduizend kilo, werden zelfs naar Engeland verscheept, daar werden de akkers ermee bemest.
Indertijd vonden veel ruimhartig gefinancierde expedities plaats, waarbij westerlingen grote stukken woestijn omploegden in hun zucht naar koningsgraven, gouden en beschilderde maskers en sacrofagen voor de landhuizen en musea van Europa en Amerika. Van de vele duizenden gemummificeerde dieren in heilige plaatsen overal in Egypte werden gevonden, zag slechts een enkeling de waarde in.
Sindsdien is er meer dan een eeuw verstreken. De archeologie heeft zich ontwikkeld van veredelde schatgraverij tot een wetenschap. Vindplaatsen, onderkennen onderzoekers nu, kunnen ons veel vertellen over het leven van gewone mensen, over wat ze deden, wat ze dachten, hoe ze hun goden vereerden. Ook dierenmummies bevatten soms belangrijke informatie. Ze geven een beeld van het dagelijks leven, zegt de egypteloog Salima Ikram. Huisdieren, voedsel, dood en godsdienst. Dan heb je alles wat de Egyptenaren bezighield wel gehad.
Ikram is gespecialiseerd in de zoöarcheologie, het bestuderen van oude dierenresten. Ze heeft een hoofdrol gespeeld in het tot stand komen van deze nieuwe onderzoeksdiscipline die katten en andere met veel zorg en kunde geconserveerde dieren bestudeert.
CAIRO, 22 december 2009 (IPS) -- Egyptische bloggers stellen al.. Vijf jaar folterpraktijken bij de politie aan de Kaak. Ze zetten foto's en video's op het internet en noemen de daders met naam en toenaam. "Als iemand van gefolterd geslagen is door agenten van de politie van de staatsveiligheid, Dan kunnen ze via de DAT-album De betrokken officier Identificeren", zegt de 25-jarige journaliste Noha Atef.
De blog van Noha Atef, Foltering in Egypte, die deels in het Engels verschijnt, is de meest volledige in zijn soort in het Midden-Oosten, met berichten, foto's, video's en een bibliotheek van artikelen die de brutaliteit van de Egyptische politie en veiligheidsdiensten Moeten aantonen.
"Folteren Vaak gebeurt in Egypte Omdat politieofficieren niet gestraft worden als ze betrapt worden", zegt ze. "Berichten over straffen zijn zuivere regeringspropaganda. Officieren Krijgen hooguit een lichte straf. Daar gaan ze Meestal tegen in beroep."
Atef, journaliste voor een lokale, Onafhankelijke krant, zegt DAT Haar interesse voor het thema dateert uit 2005, Toen ze een rapport van een Egyptische mensenrechtenorganisatie las. Het ging over het misbruik en de foltering van vrouwen door de politie. Tegen sommige van die vrouwen is het nooit een Aanklacht geformuleerd. Andere zouden zijn gefolterd Op verzoek van families die een persoonlijke rekening wilden vereffenen. "Foltering Werd Gebruikt als een wapen DAT mannen kon inhuren", zegt Atef.
In 2006 begon Atef de incidenten over politiemisbruik te bundelen in een blog. Naarmate de inhoud groeide, linkte ze de verhalen van de slachtoffers aan de politieofficieren die verdacht werden van betrokkenheid. In de rubriek Torturepedia staat nu informatie over meer dan twintig Verdachte Officieren. "Elk lemma bevat een lijst van HUN misdaden en een foto, als er een beschikbaar is. Als iemand van gefolterd geslagen is door agenten van de politie van de staatsveiligheid, Dan kunnen ze via de DAT-album De betrokken officier Identificeren."
Zwarte Woensdag
Ook andere Egyptische bloggers plaatsen materiaal over folterpraktijken op het internet. Verscheidene onder hen begonnen naar Aanleiding van Zwarte Woensdag, Toen bij een referendum in mei 2005 veiligheidsagenten in burger en pro-regeringsdemonstranten oppositieleden en journalisten aanvielen en vrouwen de kleren afrukten in een poging hen te vernederen.
Verontwaardigde activisten reageerden deur foto's op Flickr te zetten, een website Waarop foto's gedeeld kunnen worden. De bijschriften bevatten details over de vermeende misbruiken, GAANDE van brutaal geweld tot verkrachting en foltering.
"Je Moet sterven mensen ontmaskeren. Je moet ze bij naam noemen en aan de schandpaal nagelen", zegt vakbondsactivist Hossam El-Hamalawy, de drijvende kracht achter de Flickr-groep. Piggipedia, Zoals de Flickr-groep heet, bevat ondertussen meer dan 165 foto's, gepost door een vijftal mensen DAT Regelmatig bijdrages levert.
Islamisten
Foltering raakte begin jaren negentig wijdverspreid bij de Egyptische ordediensten om bekentenissen af te dwingen en islamistische Militanten te intimideren. "Iedereen die in de handen van de politie valt, En vooral wie arm is, loopt groot gevaar te worden gefolterd en lichamelijke letsels op te lopen, onder meer door slagen, trappen, zweepslagen, brandende sigaretten, seksuele agressie ... elektroshocks aan Voeten , Hoofd, geslachtsorganen en borsten, en het ophangen aan ijzeren tralies van de celdeur ", stond vorige maand in een rapport van Zestien lokale mensenrechtengroepen.
Egyptische bloggers hebben al tientallen bezwarende foto's en video's op het internet gepost. In een videoclip is te zien hoe politieagenten de 21-jarige microbuschauffeur Emad El-Kebir sodomiseren Met een houten stok. De agenten hadden de video zelf gemaakt met een mobieltje. Ze verspreidden de beelden Toen naar andere microbuschauffeurs, Wellicht met de bedoeling om hen aan te manen de "boetes" te betalen, die de politie routinematig oplegt.
Toen Mohammed Khaled, als sterven Demagh MAK blogt, de video in handen kreeg en hem eind 2006 op YouTube Suus, was de publieke verontwaardiging groot. De beelden vonden HUN weg naar andere blogs en Onafhankelijke Egyptische kranten. Arabische satellietzenders pikten het op en uiteindelijk belandde het verhaal in de buitenlandse pers.
Door de publiciteit Kwam de zaak voor de rechtbank. De twee Officieren sterven hadden toegezien op de foltering, werden veroordeeld. "Na de zaak van Emad El-Kebir waren de mensen Geschokt en beseften ze dat het klopte wat wij al die tijd gezegd hadden", zegt Gamal Eid, directeur van het Arabische Netwerk voor Mensenrechteninformatie (ANHRI).
Niet zonder gevaar
Bloggen over politiebrutaliteit is niet zonder gevaar. Sommige onlineactivisten werden al het doelwit van de praktijken die ze zelf aanklaagden. El-Hamalawy heeft tot dusver geluk gehad. "Niemand is immuun, maar door te bloggen onder onze echte naam hebben we een zekere mate van bescherming gekregen", zegt hij. "Wanneer bloggers bekend worden, beseft de regering DAT HUN arrestatie Veroorzaakt meer problemen dan de moeite loont."
Atef zegt Dat de veiligheidsdiensten Haar familie lastigvallen, DAT ze zelf al naar het Politiekantoor Werd geroepen En dat werkgevers Haar Al meer dan eens met pesterijen te maken kregen. Ondanks de intimidatie gaat ze deur Met haar blog, zegt ze.
De Amarnaperiode bestrijkt zeventien jaar waarin farao Achnaton samen met zijn koningin Nefertiti over Egypte regeerde. Het land en zijn bevolking ondergingen een enorme culturele verandering. De drijvende kracht achter deze verandering kwam niet van buiten de Egyptische samenleving, maar juist van binnenuit. De veranderingen zijn waar te nemen op het vlak van de godsdienst, de kunst- en architectuurstijl, de iconografie en de inhoud van de hymnen aan de zonnegod Aton. De nieuwe godsdienst was zeer restrictief en diende ertoe Achnaton en Nefertiti te verheffen boven hun onderdanen. Korte tijd na de dood van Achnaton maakte zijn schoonzoon, farao Toetanchamon, een einde aan de veranderingen en herstelde de oude Egyptische religieuze tradities weer in ere.
Tijdens deze cursus zetten we de verschillende theorieën over Achnaton en de Amarnaperiode naast elkaar. Het zal blijken dat slechts weinig met zekerheid kan worden gezegd over deze opmerkelijke Egyptische farao. Dit geeft aanleiding tot speculatie, waarbij sommige schrijvers de onbekende dingen met fantasie weten in te vullen. Op basis van archeologische en schriftelijke bronnen uit Tell el-Amarna vergelijken we de bestaande wetenschappelijke opvattingen en verscheidene 'nieuwe theorieën' over de Amarnaperiode.
Docent: Drs. Huub J. Pragt, studeerde egyptologie aan de Universiteit Leiden en was verbonden aan het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Hij is gespecialiseerd in het geven van cursussen en lezingen en het begeleiden van reizen en excursies over het Oude Egypte. Hij is schrijver van het boek De verborgen tombe.
Studiemateriaal: Tijdens de eerste bijeenkomst wordt tegen kostprijs de syllabus De Amarnaperiode, geschreven door Huub Pragt, aangeboden.
GESCHIEDENIS De Egyptenaren willen het borstbeeld van koningin Nefertiti terug. Het beeld is nu in bezit van de Duitsers. Maar uit een onderzoek van een Berlijns museum blijkt dat Nefertiti op onethische wijze uit Egypte is gehaald. Genoeg reden voor de
De Egyptenaren willen het borstbeeld van koningin Nefertiti terug.
Het beeld is nu in bezit van de Duitsers. Maar uit een onderzoek van een Berlijns museum blijkt dat Nefertiti op onethische wijze uit Egypte is gehaald. Genoeg reden voor de Egyptenaren om het beeld terug te eisen. Maar of de Duitsers dat zomaar laten gebeuren?
Uit het onderzoek blijkt dat de vinder van het beeld Ludwig Borchardt Nefertiti als onbelangrijke vondst afdeed om het kunstwerk mee te kunnen nemen naar Berlijn. Het beeld van Nefertiti trekt jaarlijks vele bezoekers. Vanzelfsprekend zien de Egyptenaren die liever naar Egypte dan naar Duitsland afreizen. Toch is het onzeker of de Egyptenaren hun zin krijgen. Op 18 december liet de Prussian Cultural Heritage Foundation nog weten dat er geen onderhandelingen tussen de Duitsers en Egyptenaren bezig waren en dat documenten bewezen dat de Duitsers de rechtmatige eigenaars waren.
De Egyptische Zahi Hawass is chef van de antiquiteiten in Egypte en zal het meningsverschil indien nodig op de spits drijven. Hij wil de National Committee for the Return of Stolen Artifacts inschakelen. Ik ben altijd optimistisch, laat hij weten. Ik vraag altijd of kunstwerken hierheen kunnen komen en dat gebeurt ook altijd.
Het borstbeeld van Nefertiti werd in 1912 in Tell el-Amarna gevonden en een jaar later naar Duitsland verscheept.
Archeologen vinden enorme gebouwen in Egyptische vestiging Daphnae
Archeologen vinden enorme gebouwen in Egyptische vestiging Daphnae
Archeologen hebben in de oud-Egytische militaire stad Daphnae de overblijfselen van reusachtige gebouwen uit 700 voor Christus opgegraven. De resten werden aangetroffen in de oostelijke rand van de Nijldelta.
De vestiging, die voor het grootste deel dateert uit de tijd van farao Psammetichus I (664 - 610 v. Chr.), was 380 op 625 meter groot. Rondom de stad zou een 13 meter sterke muur hebben gestaan.
Tempel Het Egyptische opgravingsteam ontdekte drie op elkaar volgende zalen, een tempel uit kalksteen en een klein paleis met 8 kleine ruimtes. Op het terrein, dat naast de moderne stad Ismailija ligt, bevinden zich ook 22 grote voorraadgebouwen. Die zouden dienst hebben gedaan als opslagplaats voor wapens en voedsel. (dpa/eb)
Egyptische archeologen hebben donderdag uit het water van de Middellandse Zee een granieten pilaar van het paleizencomplex van Cleopatra omhooggetakeld. De tempel ligt verzonken ligt in de haven van Alexandrië.
Duikers en onderwaterarcheologen hebben een enorme kraan gebruikt om de negen ton zware pilaar, bedekt met rommel en zeewier, uit het water te krijgen. Onder het toeziend oog van de Egyptische toparcheoloog Zahi Hawass werd de pilaar aan land gebracht.
De tempel van Isis, de god van de magie en de vruchtbaarheid, is ten minste 2050 jaar oud, maar waarschijnlijk ouder, aldus woordvoerders. Het was onderdeel van een paleis vanwaaruit Cleopatra en haar voorgangers van de Ptolemaïsche dynastie heersten.
De pilaar die ooit onderdeel was van de toegang tot de tempel van de god Isis moet het middelpunt vormen van een ambitieus onderwatermuseum dat Egypte heeft gepland. Het museum wil de gezonken stad tentoonstellen die vermoedelijk in de vierde eeuw na Christus na een serie aardbevingen in de zee is gestort.
In Egypte vecht een organisatie van gescheiden mannen tegen de toenemende gelijkheid van mannen en vrouwen.
Na jarenlange inspanning van vrouwenorganisaties is het sinds 2000 mogelijk voor Egyptische vrouwen om hun man aan de kant te zetten, ook zonder zijn toestemming. Voor de zogenaamde khula-wet kon een vrouw alleen onder bijzondere omstandigheden, als incest of alcoholmisbruik, een echtscheiding aanvragen. Tegenwoordig geldt als enige voorwaarde dat de vrouw afstand neemt van enige financiële genoegdoening, een voor het merendeel van de Egyptische vrouwen nog altijd levensgrote drempel.
Maar volgens een groep Egyptische mannen die de afgelopen jaren met behulp van deze wet op straat werden gezet, heeft de wet de machtsverhoudingen thuis drastisch veranderd. En daarom hebben ze onlangs de Egyptische Organisatie voor Gescheiden Mannen opgericht, die als doel heeft de khul'a en de 'toenemende gelijkheid tussen mannen en vrouwen te bestrijden'.
De wet houdt volgens oprichter en voorzitter Abdel-Rahman Hamed niet afdoende rekening met de patriarchale rechten van de man, waaronder het beit el-taa (het huis der gehoorzaamheid). Bovendien is er volgens hem sprake van een duidelijke schending van de sharia.
Hamed is vastbesloten de tirannie van de vrouwen in de rechtszaal te bevechten en de man in zijn door god gegeven positie te herstellen, zo verklaarde hij tegenover nieuwszender Al-Arabiya. Vrouwen kunnen niet met de verantwoordelijkheid omgaan. Ze misbruiken de wet om hun persoonlijke bevliegingen te bevredigen, en vragen een scheiding aan om de meest triviale redenen, aldus Hamed.
Binnen enkele weken sloot een duizendtal gekrenkte mannen zich aan bij de organisatie. Maar ook enkele Egyptische vrouwen werden lid, volgens Hamed om de eenheid van Egyptische familie te bewaren. Op echtscheiding ligt in Egypte een groot taboe - het is voor Koptische christenen zelfs verboden om te scheiden. Ondanks de wet - voor moslims - is het in praktijk nog steeds zeer moeilijk voor een vrouw om een echtscheiding aan te vragen.
Behalve in de hoogste sociale klasse, waar vrouwen een mate van zelfstandigheid hebben, betekent een echtscheiding voor de vrouw maatschappelijke zelfmoord. Maar niet alleen de vrouw ondervindt negatieve gevolgen van de echtscheiding, legt Hamed uit. Veel van de gescheiden mannen hebben grote moeite met het feit dat ze door hun/een vrouw zijn verlaten.
Mannen die deel uitmaken van een oosterse samenleving lijden ernstig onder de psychologische en sociale gevolgen van de wet. Ze worden als zwak beschouwd als ze hun vrouwen niet kunnen controleren. De Organisatie voor Gescheiden Mannen biedt hulp bij de rehabilitatie en het vinden van een nieuwe vrouw.
Zelf schaamt Hamed zich niet dat zijn vrouw hem heeft verlaten, zo verklaart hij desgevraagd. Ik ben vereerd om gescheiden te zijn van een vrouw die zo roekeloos met het huwelijk omgaat. Ik heb geprobeerd haar op het rechte pad te brengen. Maar het had geen zin.
ALEXANDRIË - Egyptische archeologen hebben donderdag uit het water van de Middellandse Zee een granieten pilaar van een tempel omhooggehaald. De tempel was onderdeel van het paleizencomplex van Cleopatra, dat verzonken ligt in de haven van Alexandrië.
De pilaar die ooit onderdeel was van de toegang tot de tempel van de god Isis moet het middelpunt vormen van een ambitieus onderwatermuseum dat Egypte heeft gepland. Het museum wil de gezonken stad tentoonstellen die vermoedelijk in de vierde eeuw na Christus na een serie aardbevingen in de zee is gestort.
Duikers en onderwaterarcheologen hebben een enorme kraan gebruikt om de negen ton zware pilaar, bedekt met rommel en zeewier, uit het water te krijgen. Onder het toeziend oog van de Egyptische toparcheoloog Zahi Hawass werd de pilaar aan land gebracht.
De tempel van Isis, de godin van de magie en de vruchtbaarheid, is ten minste 2050 jaar oud, maar waarschijnlijk ouder, aldus woordvoerders. Het was onderdeel van een paleis vanwaaruit Cleopatra en haar voorgangers van de Ptolemaïsche dynastie heersden.
Het paleis en andere gebouwen en monumenten liggen nu verspreid over de zeebodem in de haven van Alexandrië, de tweede stad van Egypte . Archeologen onderzoeken de ruïnes van de onderwaterstad sinds de jaren negentig. De tempel van Isis is in 1998 door Griekse archeologen ontdekt.
Egypte - Nawal al-Sadaawi vindt dat God geen boek is
Egypte - Nawal al-Sadaawi vindt dat God geen boek is
Nawal al Sadaawi werd in de jaren zeventig wereldberoemd. Niet zozeer omdat haar boek De gesluierde Eva de westerse lezers erg bekoorde - ze moesten op de vertaling wachten tot in de jaren tachtig - maar eerder door de ophef die het in eigen land veroorzaakte.
Al Sadaawi, die uit een traditionele familie in een dorp nabij Caïro komt en op zesjarige leeftijd werd besneden, durfde zo ongezouten haar mening te verkondigen over seksualiteit, besnijdenis, prostitutie en het huwelijk dat ze meteen hordes vijanden en bewonderaars had. Eerder al verscheen van haar Vrouwen en seksualiteit, een boek dat haar haar baan als uitgeefster van het blad Gezondheid kostte bij het ministerie van Gezondheidszorg. De Egyptische arts heeft 45 boeken op haar palmares.
In 1980 sloot toenmalig Egyptisch president Sadat haar op als 'vijand van de staat', en pas nadat hij werd vermoord, herwon de schrijfster haar vrijheid. Afgeschrikt was ze geenszins: Al Sadaawi stichtte prompt de eerste vrouwenorganisatie van Egypte, die in 1991 werd verboden omdat haar oprichtster kritiek had op het militaire optreden van de Verenigde Staten in de tweede Golfoorlog.
Ondertussen stapelden de doodsbedreigingen aan haar adres zich op en na veel aandringen van vrienden vertrok Al Sadaawi als gastprofessor naar de Verenigde Staten, waar ze tot in 1996 bleef.
In 2001 kreeg ze opnieuw moeilijkheden. Toen probeerde een advocaat haar man te dwingen van haar te scheiden wegens haar uitspraken over de islam in een Egyptisch blad. De rechtbank verwierp de zaak, maar enige jaren later volgde een nieuwe poging. Eind 2004 stelde Al Sadaawi zich kandidaat voor de presidentsverkiezingen en begin dit jaar kwam ze in het nieuws nadat vijf van haar boeken verboden werden op de boekenbeurs van Caïro.
Het vierde Arab Human Developmentrapport, dat focust op vrouwenemancipatie, besluit dat er de voorbije jaren weinig vooruitgang is geboekt. Hoe komt dat?
"We zien een machtsdriehoek van VS-imperialisme, dictatoriale nationale overheden en fundamentalisten die elkaar steunen en die zich tegen de armen en de vrouwen keren."
Dat VS-imperialisme is toch moeilijk een nieuw fenomeen te noemen?
"Inderdaad, maar wat wel nieuw is, is dat de Verenigde Staten en een regering als de onze het fundamentalisme aanmoedigen. In het geval van Bush gaat dat om christelijk fundamentalisme, in dat van huidig Egyptisch president Mubarak het islamisme. Die revival van religies, dat is de nieuwe factor.
In wat ik het tijdperk van het postmoderne imperialisme zou noemen, heeft men God nodig om onrecht goed te praten. Bij elke heropleving van de godsdienst zie je een nog grotere onderdrukking van de vrouw, want in alle heilige boeken ter wereld zijn mannen meerderwaardig."
Gelooft u dat de opmars van het fundamentalisme zich zal doorzetten?
"Neen, helemaal niet, en wel hierom: er is een contradictie tussen religie enerzijds en echte bevrijding van vrouwen anderzijds. In alle heilige boeken vind je racisme, gender- en klasseonderdrukking. Ik ben er optimistisch over dat mensen dat zullen verwerpen. Daar gaat dat toneelstuk God neemt ontslag ook over. Het is de God van de heilige boeken vol tegenstellingen die opstapt, maar dat laat ons niet goddeloos achter. Er is ook een andere God. Dat heeft mijn ongeletterde oma me geleerd: 'God is geen boek', zei ze. God is gerechtigheid."
Wat motiveerde u in december 2004 om u kandidaat te stellen voor de Egyptische presidentsverkiezingen?
"Voor mij was dat een symbolische daad, een manier om verzet te plegen tegen de dictatuur, tegen de corruptie van het regime en tegen de hypocrisie van de religieuzen die er tegenaan schurken. Ik wist dat ik het nooit zou halen, maar ik schreef een programma waarin de hervorming van het onderwijs de eerste doelstelling was. Want het is daar dat de versluiering van de hersenen begint: in het onderwijs en in de media.
"Daarna hebben we de verkiezingen geboycot. Maar die kandidatuur was wel belangrijk: zo geef je gewone mensen moed. Je toont dat er andere wegen zijn. Dat is de overheid niet vergeten natuurlijk. Ze heeft zich gewroken met die veroordeling door Al Azhar, wat een overheidsinstelling is."
Wat vond uw echtgenoot van de pogingen van anderen om een
scheiding af te dwingen?
"Hij steunt me volledig, mijn dochter ook overigens . Met haar ben ik eind januari 2007 in het beklaagdenbankje beland wegens haar campagne om de naam van de moeder te laten aanvaarden als geldige familienaam voor een kind. Dat zou 2 miljoen Egyptische kinderen 'regulariseren'. Ze werd van ketterij en godslaster beschuldigd. Zo gaat dat in Egypte."
Terwijl wereldleiders in Kopenhagen tot een akkoord proberen te komen, publiceert Dirk Wanrooij zijn blog(25). Hij is net klaar met zijn studie Arabisch in Caïro, Egypte.
Boer Ahmed. Foto Dirk Wanrooij
Een dikke laag eelt bedekt het oppervlak van de hand die hij toesteekt wanneer ik hem ontmoet, ,,Assalaamu Aleikum. Boer Ahmed verwelkomt me vriendelijk wanneer ik onaangekondigd op zijn land verschijn. Na het uitwisselen van de gebruikelijke beleefdheden en de daarbij horende sigaret wil hij graag praten. ,,De productiviteit van de grond daalt, zegt hij.
Op blote voeten loopt hij voor me uit om te laten zien wat het probleem is. Hij wijst naar de grond. ,,Er zit te veel zout in de grond, dat is slecht voor de planten. Om hem heen staan de verdorde restanten van wat ooit een groene akker moet zijn geweest.
De Middellandse zee ligt slechts een paar honderd meter verderop. Desondanks hebben vele generaties vóór hem goed kunnen leven van de opbrengsten van het kleine landbouwbedrijfje. Sterker nog, al eeuwen staan Egyptische gronden garant voor goede oogsten. De laatste jaren wordt dat echter steeds moeilijker.
Toch zijn de meningen in Egypte over klimaatverandering nog altijd verdeeld. Wetenschappers die de theorie omarmd hebben proberen de regering ervan te overtuigen dat het inmiddels vijf voor twaalf is en dat er nu gehandeld moet worden. Het ecosysteem in de Arabische republiek is immers uiterst kwetsbaar en fragiel.
Met name de Nijldelta en daarmee een groot gedeelte van de landbouwopbrengsten zouden gevaar lopen als de zeespiegel stijgt. Niet alleen het eventuele water is problematisch. Het stijgende zoutgehalte van het grondwater en de aarde richt volgens sommigen grote schade aan. Sceptici wuiven de doemscenarios weg en beweren dat erosie en zeespiegelstijging eeuwenoude processen zijn waar de mens weinig tot geen invloed op heeft.
Boer Ahmed laat zijn land zien. Foto Dirk Wanrooij
Maar ook boer Ahmed ziet het gevaar. Ondanks dat hij niet echt begrijpt wat er gaande is, merkt hij de veranderingen. Net als veel lotgenoten zou hij wel willen verhuizen naar zuidelijker gelegen gebieden, maar verhuizen kost geld en dat heeft hij niet.
Desalniettemin is Ahmed goed geluimd. Doorwerken is zijn enige optie om zijn gezin van vijf te onderhouden, en werken doet hij graag. ,,Bovendien, zo zegt hij, ,,ligt de toekomst van het land bij god.
De verkeerspolitie in Egypte dat is soms lachen. Ze kunnen een en ander ook niet echt bijbenen, want als ze hier iedereen op de bon moeten slingeren die iets verkeerd doet, dan zijn ze 48 uur per dag alleen maar aan het schrijven.
Hun salaris is veel te klein dus als je een bon krijgt, schuif je de arme man even een fooi toe en klaar is kees. Ze worden ingezet bij stoplichten om het verkeer in de gaten te houden en als je niet stopt, wordt je op de bon geslingerd, echt wel! Maar dan moet ie even zoeken waar zijn stompje potlood gebleven is of aan een van de omstanders een pen vragen. Ondertussen rijdt de rest lekker door rood!
De regering begrijpt dus ook wel dat dit water naar de zee dragen is. Ze kunnen steenrijk worden als ze van alle verkeerdsovertredingen een boete kunnen innen, maar in wiens zak verdwijnt dat? Dus is het toch beter dat de arme man (verkeerspolitie in dit geval?) de fooi aanneemt. Nu heeft de regering van de week aangekondigd dat de salarissen omhoog zullen gaan in de hoop zo wat boetes te kunnen innen? En die dus in eigen zak te steken?
Maar goed, gisteren waren we naar de sound&ligtshow bij de piramides geweest en na afloop zat het verkeer op het kruispunt bij de sfinxstraat muurvast. Is hier dan geen politie vroeg mijn man zich verbaasd af? Jawel hoor ..die zaten dus aan de kant met z`n vieren te kijken hoe het verkeer langzaamaan muurvast liep Je moet het een en ander met een dosis humor bekijken als je hier bent, anders red je het echt niet
Oja ze kunnen ook het verkeer slapend in de gaten houden hier in Egypte!
Een jonge scholier in Egypte is op een wel erg vreemde manier onder haar straf uitgekomen. De leerlinge sprong van de derde verdieping van haar school naar beneden.
Ze deed dit omdat ze bang was voor de reactie van haar leraar: het meisje was namelijk vergeten om haar huiswerk te maken. Door de sprong raakte het jonge meisje zwaargewond.
Het is niet de eerste keer dat het onderwijs in Egypte slecht in het nieuws komt. In oktober stierf een 11-jarige leerling, nadat hij in zijn maag was getrapt door zijn leraar. Ook deze jongen had zijn huiswerk niet gemaakt. De leraar werd veroordeeld tot zes jaar cel.
Afgelopen maand werd een Egyptische docent opgesloten omdat hij kokend water naar het gezicht van een student zou hebben gegooid. De leraar was woedend dat de student hem tijdens de pauze stoorde.
BRUSSEL - Close-up DE EMANCIPATIE VAN HET EGYPTISCH PATRIMONIUM Zahi Hawass is de superster onder de archeologen. De Egyptenaar vraagt van westerse musea topstukken terug zoals de Steen van Rosetta en de buste van Nefertiti.
Egyptologie was lange tijd het speelterrein van Franse, Britse en Amerikaanse archeologen. Zahi Hawass (62), de directeur van de Dienst voor Oudheden in Caïro, is de eerste wetenschapper die als Egyptenaar met een uitgesproken nationalistische reflex opkomt voor het onschatbare patrimonium van zijn land.
Ik heb een internationaal netwerk van spionnen die voor mij alle musea ter wereld nakijken of er gestolen stukken zijn. Tegelijkertijd stropen we het internet af om te zien wat er wordt aangeboden op veilingen. We kijken elke catalogus van elke expositie na', zei hij in 2006 in het NRC Handelsblad.
Deze week kondigde Hawass aan dat hij het British Museum in Londen gaat vragen de beroemde Steen van Rosetta terug te geven. De steen bevat de sleutel tot de ontcijfering van het hiërogliefenschrift, omdat er onder een tekst in het Egyptische beeldschrift een Griekse vertaling in gegrift is. Eerder dit najaar, bij de opening van het spectaculaire Neues Museum in Berlijn, liet Hawass al weten dat Egypte ook een ander topstuk, de buste van Nefertiti de mooiste vrouw van de oudheid' terugvraagt.
Die demarches hebben weinig kans op slagen en Hawass weet dat. De wetgeving die het Egyptische patrimonium beschermt, bestaat slechts sinds 1970. Stukken die daarna het land verlaten hebben zonder toelating van de overheid, zijn illegaal geëxporteerd. Maar voor de talrijke stukken die eerder naar westerse musea en collecties verhuisden, bestaat er geen rechtsgrond om ze terug te eisen.
Het gaat de Egyptenaren vooral om de symbolische waarde van de werken. Het Egyptisch Museum in Caïro zit barstensvol prachtige stukken. Zelfs na de bouw van de nieuwe musea in de buurt van Gizeh zal slechts een fractie van dat bezit getoond kunnen worden.
Zahi Hawass speelt in op de sterke nationalistische stroming in zijn land', zegt Dirk Huyge, de conservator van de Egyptische verzameling in het Jubelparkmuseum in Brussel. Het Egyptische volk heeft volgens hem het recht om essentiële getuigenissen van zijn geschiedenis, zoals de Steen van Rosetta of de buste van Nefertiti, te zien. Maar de eis om topstukken terug te geven is vooral een kwestie van public relations. Wellicht kan er een vergelijk gevonden worden door de stukken tijdelijk uit te lenen voor een tentoonstelling in Egypte.'
Egypte is niet het enige land dat topstukken uit westerse musea opeist. Dit jaar liep ook Griekenland in de kijker: het wil de friezen van het Parthenon verhuizen van het British Museum naar het nieuwe Akropolis Museum in Athene. Zowel Frankrijk als de Verenigde Staten gaven dit jaar kunstwerken terug, respectievelijk aan Egypte en Italië. Telkens ging het om stukken waarvan aangetoond was dat ze illegaal geëxporteerd werden.
Toch bestaat er geen gevaar dat de westerse musea hun collecties snel zullen verliezen. Landen als Egypte, Griekenland of Italië kunnen onmogelijk alle stukken tonen die er in de loop der eeuwen werden opgegraven. Die stukken spelen in musea over de hele wereld de rol van ambassadeur voor de cultuur die hen voortbracht.
Zahi Hawass kreeg zijn opleiding aan een Amerikaanse universiteit. Hij weet dat westerse wetenschappers en musea grote verdiensten hebben voor de herontdekking en de kennis van de Egyptische beschaving.
Zijn grote verdienste bestaat erin dat hij de Egyptenaren zelf bewust maakte van het uitzonderlijke belang van hun patrimonium. Hawass zet de Egyptische cultuur in als een troef voor zijn land. Niet voor niets werd hij onlangs benoemd tot viceminister van Cultuur. Door welbewust de media te bespelen, wist hij als archeoloog uit te groeien tot een echte vedette, een beetje zoals Jan Hoet bij ons in de kunstwereld.
Maar de man is bovenal een goede organisator. Hij stelde paal en perk aan de corruptie, legde de musea striktere wetten op (zoals een fotoverbod voor bezoekers) en maakte de archeologie in Egypte een stuk transparanter.
En hij heeft, naar eigen schatting, de voorbije zeven jaar toch zo'n zesduizend stukken teruggehaald. Zijn strategie is simpel: De egyptologen moeten de musea en universiteiten waarbij ze zijn aangesloten, dwingen het roofgoed terug te geven. Als ze dat afpersing vinden, best, dan pers ik ze af om de geschiedenis te herstellen'.
Vrij vertaald: wie zijn eisen op teruggave negeert, komt Egypte, een paradijs voor onderzoekers, niet meer in. Buitenlandse expedities weten sinds kort aan welke regels ze zich te houden hebben en wie dat niet doet, vliegt er onherroepelijk uit. Alles verloopt nu veel vlotter', zegt Dirk Huyge. Er worden geregeld interessante ontdekkingen gedaan en Hawass verzekert dat de wereld dat ook te weten komt.'
De flamboyante directeur moet volgend jaar wel met pensioen. Hij heeft al aangekondigd dat hij opgravingen blijft leiden in de Vallei der Koningen. En tussendoor véél boeken schrijven en lezingen geven.
Beiroet-Bagdad Een nieuwsbericht in een krant leidde tot een wat onverwachte discussie in een van Beiroets koffiebars. 'Steeds meer moslims verwerpen Darwins evolutietheorie, onder de invloed van conservatieve elementen in de islam', meldde een krant, na een congres in Egypte.
Nidhal Guessoum, een professor in de fysica en zelf een soennitische moslim, betreurde het daar dat zestig procent van zijn studenten denkt dat ze een keuze moeten maken tussen Darwin en God, terwijl hij vindt dat de twee elkaar niet uitsluiten.
Dat is ook het meest recente standpunt van de katholieke kerk. Evolutie bewijst immers niet dat God niet bestaat, of niet aan de oorsprong van de schepping ligt. Alleen denken vele religieuze mensen daar blijkbaar anders over.
Darwin viert dit jaar zijn tweehonderdste verjaardag en honderdvijftig jaar geleden publiceerde hij zijn 'On the Origin of Species'. Dat is dus wel een discussie waard in een Beiroetse koffiebar. Een student Engelse letterkunde, Ehab (25), zegt me dat het Westen vaak verkeerd bericht over de kwestie.
'Volgens een recente Westerse studie heeft slechts een op de drie Egyptenaren ooit van Darwin gehoord. Ik durf dat te betwijfelen, om een bizarre reden: conservatieve clerici halen in hun preken voortdurend uit naar die verduivelde Darwin en dragen zo bij tot zijn naambekendheid.'
Blijft het feit dat, volgens een ander recent onderzoek, vijftig procent van de Turken -inwoners van het meest seculiere land van het Midden-Oosten- meent dat de evolutietheorie fout is. Toegegeven, moet ik opbiechten aan Ehab in de Beiroetse koffiebar, ik herinner me ook een ander onderzoek waaruit blijkt dat zelfs in Groot-Brittannië een op de drie inwoners -in een land met een betere reputatie inzake onderwijs dan Turkije- gelooft dat God de wereld uiterlijk 10.000jaar geleden heeft gecreëerd.
Wat vindt mijn geleerde vriend Ehab zelf van de evolutietheorie? 'Mijn voorvaderen zouden apen zijn? Ga weg.'
(JORN DE COCK reist vier maanden door het Midden-Oosten en tekent de grote en kleine feiten van elke dag op. Deze reeks loopt in samenwerking met het Fonds Pascal Decroos )
In Leiden is een tentoonstelling gewijd aan de reis die Gustave Flaubert meer dan 150 jaar geleden maakte. Zonder de prachtige, verstilde beelden van zijn reisgenoot zou die er nooit zijn gekomen.
Tussen 29 oktober 1849 en juli 1850 zakten Gustave Flaubert en Maxime Du Camp de Nijl af, van Alexandrië via de Koningsvallei en Thebe tot Aboe Simbel, en terug. De tentoonstelling die het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden hieraan wijdt, heet 'Het Egypte van Flaubert'. Een betere titel zou zijn geweest: 'Het Egypte van Maxime Du Camp'. Maar bij wie doet de naam van de schrijver, fotograaf en académicien een belletje rinkelen? 'Het Egypte van Flaubert', dus.
Het hoogtepunt van de tentoonstelling zijn 125 afdrukken van de 214 negatieven die Du Camp hebben overleefd.
De citaten uit het reisdagboek en de brieven van Flaubert en de Egyptische oudheden, zoals een borstbeeld van farao Amenhotep III en een reliëf van godin Hathor, dienen hoofdzakelijk als toelichting van de monumentale zwart-wit beelden die Du Camp met veel geduld en toewijding heeft gemaakt.
De pas 27-jarige, maar reislustige dokterszoon fotografeerde niet voor zijn plezier. Hij was door het Ministère de l'Instruction Publique aangesteld als officiële fotograaf, om Frankrijk beelden te geven van het land waarvan het sinds de expeditie van Napoleon in de ban was. De fotografie was toen nog jonger en revolutionairder dan internet nu. Voor de calotypen die Du Camp maakte, had William Henry Talbot pas in 1841 patent aangevraagd.
De twee reizigers hadden heel wat te stellen met het enorme fototoestel, waarvan een iets jonger exemplaar in Leiden te zien is. De chemicaliën kookten bijna in de woestijnhitte, er kwam overal zand tussen en een keer dreigde een op hol geslagen kameel het apparaat te vertrappen. Als Flaubert zijn beste vriend helpt, klaagt hij in een brief aan zijn moeder dat zijn vingers zwart zijn van het zilvernitraat.
Het resultaat loont alle moeite. Du Camps verstilde beelden van de grootse, ruïneuze monumenten in de verlaten woestijn zijn schitterend. Bekende toeristische trekpleisters als de sfinx van Gizeh, het Ramasseum in Thebe of de Tempel van Dendera waren indertijd soms nog niet helemaal uitgegraven. Maar het ontbreken van keurig geplaveide wandelpaadjes, souvenirstalletjes of andere toeristen geven de beelden een onweerstaanbare charme.
Du Camp publiceerde ook over zijn reis. In 1852 een fotoboek, dat hem een légion d'honneur opleverde. En twee jaar later het reisboek 'Le Nil'. Dat toch niet uitgebreid uit zijn teksten wordt geciteerd, maar uit het reisdagboek van Flaubert dat in 1910 postuum werd gepubliceerd, is natuurlijk terecht. Zelfs Flauberts haastig geschreven brieven in het tentje in de woestijn overtreffen iedere schrijver in levendigheid.
Flaubert, die tot zijn dood een mummievoet in zijn werkkamer bewaarde, toont zich over Egypte de enthousiaste mopperaar die hij de rest van zijn leven zou blijven. Het genot dat hem overvalt bij het vooruitzicht vijftien dagen tussen de monumenten in Thebe te dwalen is groot. Het dédain waarmee hij de kolossen van Memnon afserveert als 'helemaal niet indrukwekkend' ook. En de verveling die na een paar maanden toeslaat: 'De Egyptische tempels hangen me grondig de keel uit'.
Op een foto levert Flaubert meer dan het bijschrift. Aan het begin van de reis heeft Du Camp zijn grote vriend vereeuwigd in de tuin van Hotel du Nil in Caïro. Tegen de achtergrond van vervallen gebouwen staart de jonge, bebaarde schrijver, gekleed in fez en Nubisch kostuum, wat peinzend voor zich uit. Het is de oudste bewaard gebleven foto van Flaubert.
Aanpassen moet voornamelijk door de vrouw gebeuren hier in Egypte. Mannen zijn veel vrijer, ze laten hun lichaam besnijden, maar voor de rest kijkt hier niemand op van een man in een korte broek,baard of gallebeya. Hij kan veelal gaan en staan waar hij wil. Hij wordt geen hoer genoemd als hij verliefd wordt en een afspraakje met een meisje maakt. Een meisje is dat gelijk wel.
Bij de vrouw liggen die aanpassingen duidelijk vaak anders, en moet ze een besnijdenis ondergaan, mag haar lichaam niet tonen en heeft vaak niet echt vrije keuzemogenlijkheden. Studie en partner worden toch vaak genoeg nog bepaald door de familie, uitgaan alleen is vaak nog een taboe, en dan mag broertje lief ook nog eens de baas zijn over een meisje en bepaalt haar doen en laten. Haar lichaam is iets wat ze moet verbergen, terwijl god of allah haar toch gecrieerd heeft. Ze heeft de mooie dingen van god meegekregen en moet dat wegstoppen, zoals benen borsten en haar.
Het komt op mij als buitenstaander nogal oneerlijk over. Ik ben toch blij met mijn minder gecompliceerde manier van leven en het feit dat ik niet besneden ben en gewoon kan dragen wat ik lekker vind. Natuurlijk is aanpassen niet verkeerd, dat doe ik hier ook in Egypte, maar wat ik soms om me heen zie lijkt mij zo oneerlijk.
De emancipatie in Egypte is een beetje op gang gekomen dankzij de vrouw van de president, maar de vrouwen hier in Egypte willen ook meer, net als wij destijds in Nederland. Ik hoor de mannen om me heen wel eens lacherig doen over de rechten die de vrouwen hier langzaam aan krijgen, dus zover geen verschil met de emancipatie destijds in Nederland. Het leeft hier best wel en meisjes en jonge vrouwen denken hier zeker over na in Egypte. Bij een gesprek in de familie met mijn schoonzus bleek ze erg fel. Ik vroeg haar, als er een nieuwe regering komt, die alle verworven rechten weer terug willen voeren, of ze dat zou accepteren? Ze was heel kordaat en zei nooit. De rechten die we hebben verworven nemen ze ons niet meer af, want dan gaan wij vrouwen protesteren. Dat vind ik dus wel positief!
Natuurlijk zijn er mensen die dit allemaal niet erg vinden, maar somige mensen om mij heen zeggen eerlijk tegen mij dat ze ook anders willen. Ik ken een jong meisje die gecontroleerd wordt door haar broers, en daar heel veel moeite mee heeft. Verder heb ik met een Egyptisch meisje over de rechten tussen man en vrouw gesproken en zij vond dus dat Egyptische vrouwen nog een lange weg te gaan hebben en dat er wel wijzingingen in de wet komen, maar nog steeds niet genoeg.
Natuurlijk heeft het deels met het geloof te maken, maar zeker ook met de cultuur. Maar dat neemt niet weg dat de rechten oneerlijk verdeeld zijn tussen man en vrouw. Erfrecht, een tweede vrouw nemen een getuigenis waarbij een man tegenover twee vrouwen, er zullen zeker nog meer voorbeelden zijn! En beschermen van broers, kom nou het is gewoon controleren, want een meisje mag gewoon minder dan een man. Er is zoveel verschil en gelukkig zijn er veel vrouwen die het anders willen en dat ook kenbaar maken. Die niet alles bij het oude willen laten, omdat het al jaren het geval is, maar die zich inzetten voor verbeteringen! Vrouwen hoeven zich net zo min te schamen als mannen.
Het is een kwestie van vertrouwen, dat moet dus ook voor meisjes gelden. Zowel jongens als meisjes kunnen het verkeerde pad opgaan, alleen hoeft een jongen daar minder verantwoording over af te leggen en is een meisje gelijk een hoer, of nog erger, wordt ze verstoten door de familie. En dan .?????
Ik ben naar eind augustus 1997 naar Egypte verhuisd, ik was toen 7 jaar oud. Ik ben half Egyptisch, half Nederlands, dus ik kon al een beetje Egyptisch praten en schrijven, want dat had mijn vader mij geleerd.
Ik kende een heleboel kleine woordjes, en ik kende het alfabet uit mijn hoofd en kon al simpele dingen schrijven. Maar mijn Egyptisch was verre van perfect, en ik had een heel zwaar Nederlands accent.
In september begonnen de scholen. Ik kon toen gelijk naar groep vier. Mijn vader hielp mij samen met mijn moeder om op school te komen. Mijn moeder kon toen ook nog haast geen Egyptisch.
We gingen praten met een paar mensen op school, en mijn oudere zus moest iets in het Engels voorlezen, mijn moeder zei dat ik dat ook kon, dus mocht ik ook. De rest van het gesprek heb ik niet meegeluisterd, want ik wilde het verhaaltje uitlezen.
Hier in Egypte hebben we ook in de basisschool een verschillende leraar of lerares voor elk vak. Een van die leraren is dan de Hoofdleraar of lerares van de klas. Die regelt alle dingen zoals posters die we moeten maken voor extra punten. Mijn vader ging met mijn hoofdlerares praten, en vroeg haar om op mij te letten.
Engels en Arabisch Zij was de lerares Arabisch, dus haar vak was een van de moeilijkste. Gelukkig zat ik op een experimental school, wat betekent dat ik de helft van mijn vakken in het Engels kreeg. Jammer genoeg kreeg ik de andere helft in het Arabisch.
Bijles In die Arabische vakken kreeg ik elk jaar thuis bijles. Maar gelukkig hoefde ik de eerste vier jaar niet te slagen voor de Arabische vakken.
Dialect Het probleem van de Egyptische taal is, dat het eigenlijk een soort Arabisch dialect is. Veel mensen denken dat Arabisch hetzelfde is als Egyptisch maar het zijn twee verschillende dingen.
Arabisch is een hele oude taal, de taal van de Koraan. Het is verspreid over een heleboel landen toen de Islam zich verspreidde. Maar elk land heeft er in de loop der jaren, onbewust, een heleboel aan veranderd. Het is beinvloed door de oorspronkelijke talen van de landen, en in een heleboel gevallen, zoals hier in Egypte ook door talen van landen die dat land hebben overgenomen.
Een hele tijd geleden is Egypte bezet door Engeland, Frankrijk, Turkije en Griekenland. Dus de Arabische taal werd beinvloed door het Engels, het Frans, het Turks, het Grieks en vast nog een heleboel andere talen.
Dus het gesproken Egyptisch is niet hetzelfde als Arabisch, de taal die je krijgt op school. En alhoewel ik me toen ik hier kwam een beetje verstaanbaar kon maken in het Egyptisch, kon ik echt helemaal geen Arabisch.
Mijn tante had mijn ouders gezegd dat we beter Engelse les konden nemen voordat we hier kwamen, en als we dat niet hadden gedaan, hadden ze ons waarschijnlijk een paar klassen teruggezet. Maar het niveau van Engels hier was wel veel lager dan in Nederland.
Engelse privé school In Nederland was ik een paar maanden naar een Engelse privé school gegaan, en ik kreeg toen ook privé les bij een Engelse dame. Ik vond mijzelf heel dom vergeleken bij de kinderen op die school, die veel beter in Engels waren dan ik. Maar hier was ik net als mijn zus altijd de beste van de klas in Engels (nu studeer ik ook Engels xD , en mijn zus ook.)
Anders De andere kinderen waren heel erg geintereseerd in mij, ik was nou eenmaal anders. Maar in tegenstelling tot de meeste dingen die anders zijn, ging die interesse in mij niet weg na een paar dagen, niet eens na een paar weken.
Aapjes kijken In Egypte houden ze heel erg van buitenlanders, dus ik en mijn zus, die op dezelfde school zat, bleven nog jaren lang de aapjes waarnaar een heleboel kinderen kwamen kijken.
Ik weet nog dat ik het heel vaak vervelend vond dat mensen me zo behandelden. Ik wou gewoon spelen en praten over leuke dingen, maar het enige wat iedereen tegen me zei was: Zeg eens iets in het Nederlands!, ik werd er gek van!!!
Daarnaast verstond ik ze ook heel vaak niet, en zij mij al helemaal niet. Ik weet nog dat ik altijd dacht dat ik heel vaak werd gepest. Nu ik ouder ben, en weet hoe mensen hier met elkaar omgaan, snap ik dat dat hun manier was om grappig te doen.
Grapjes Een voorbeeld van een van hun grapjes dat heel vaak gebeurde, was dat ze de strik uit mijn haar trokken, omdat ze mijn haar zo mooi vonden. Ze zeiden steeds dat ik mijn haar los moest doen, maar dat mocht niet van mijn moeder, want de school had tegen haar gezegd dat dat niet mocht. Dus moest ik elke keer weer achter ze aanrennen om mijn strik terug te pakken, dat vonden ze een heel leuk spel.
Stoere jongens Maar hoe ouder ik werd, hoe beter ik met de kinderen in mijn klas om kon gaan. De jongens bleven mij pesten, maar dat deden ze bij alle meisjes, dat is hun manier van stoer doen en zo worden ze hier opgevoed.
Toen ik hier op school zat was het niet normaal om echt bevriend te zijn met een jongen, dus jongens deden stoer en meisjes deden afstandelijk tegen jongens. Nu is dat wel anders. Europa heeft heel veel effect op Egypte, en het is hier heel erg veranderd in de tijd dat ik hier ben.
Eng Maar goed, zo een, twee jaar geleden zei een meisje dat al jaren bij mij op school zat, maar dat ik nooit echt leuk had gevonden, tegen mij dat ze mij vroeger eng vond. Toen ik haar vroeg waarom zei ze dat ik vroeger achter mensen aanrende en ze soms sloeg ofzo. Ik was echt totaal verbijsterd! Bang? voor mij? Ik was het lieve, verlegen meisje dat bang was voor iedereen en niemand begreep.
Maar als je een kind bent en iemand pakt iets van je af (zoals een strik, wat ze bijna dagelijks van me afpakten), dan ren je achter diegene aan! Ik denk dat ik dat vaak deed als mensen grappen met me uithaalden of me pestten, omdat ik mijzelf niet goed kon verwoorden.
Ik kon nooit zeggen dat ik iets vervelend vond, want niemand begreep mij. Ik denk dat je dan als kind heel snel gefrustreerd raakt (als volwassene trouwens ook). Maar goed, zodra ik ze wel begreep, en natuurlijk ouder en volwassener werd, deed ik dat nooit meer.
Beroemdheid Ik was wel een beroemdheid op school, overal kende iedereen me. Ik werd door mensen van mijn klas voorgesteld aan hun vrienden of familieleden in andere klassen, en niet met mijn naam, maar als: Dat Nederlandse meisje waarover ik je verteld heb. of: Kijk dit is Anita, zij is Nederlands!
Mensen die ik niet kende, kwamen soms naar me toe en zeiden: Jij bent dat Nederlandse meisje he? Zeg eens iets in het Engels! De meeste kinderen wisten niet eens dat Nederland een eigen taal had. Waarschijnlijk dachten ze dat ze overal buiten Egypte, Engels praten. Soms voelde het net alsof ze alleen maar bevriend met me waren omdat ik Nederlands was.
Tijdens de pauzes In mijn pauzes ging ik meestal naar het muzieklokaal. Dat was een soort van buitenschoolse activiteit, maar dan in de pauzes. We zongen dan, en toen ik ouder werd mocht ik ook een paar instrumenten bespelen. Daardoor miste ik wel altijd de pauzes, maar ik miste het niet.
Twee grote zandbakken In de pauzes was het altijd heel druk beneden op het plein, want er zaten echt duizenden mensen op mijn school. Een heel groot deel van het plein was ook echt alleen maar zand. Het was eigenlijk geen plein, meer twee héééééle grote zandbakken met een verhoogd stuk ertussenin wat wel gewoon betegeld was. In één van die zandbakken was een basketbalveld, maar de ballen kregen we alleen maar tijdens sport of als je een sportleraar goed kende.
Dus echt fijn vond ik het niet om in de pauzes naar beneden te gaan, en in je klas blijven mocht meestal niet.
Nog steeds contact Ik heb nu nog steeds contact met een paar meisjes van de school, en als ik iemand zie die ik ken dan zeggen we elkaar altijd heel vrolijk gedag, maar ik heb er geen echte vrienden aan overgehouden waar ik echt close mee ben. Maarja ik studeer nu, en wees eens eerlijk, hoeveel mensen houden er nou echte vrienden over aan hun schooltijd?
Ik ging toen vaak met ze om omdat ik ze elke dag op school zag, maar nu iedereen op een andere universiteit zit, is het niet makkelijk om elkaar steeds te zien. Maar zo erg is dat niet, het was toen leuk, en nu ga ik verder.
Dichtbij huis Mijn school was heel dichtbij mijn huis, dus we liepen meestal naar school. Mijn moeder was al sinds dat we klein waren gewend om ons te brengen. Dus elke dag wandelde ze met mij en mijn zus naar school. De andere kinderen vonden dat raar.
Zij kwamen alleen, en als ze ver weg woonden, kwamen ze met een busje. Hier in Egypte verdienen buschauffeurs extra door bij te klussen als schoolbuschauffeur. Zij halen de kinderen op en brengen ze naar school, en dan weer terug. Sommige taxichauffeurs doen dat ook. Echt leuk leek het mij niet, want er waren meestal meer kinderen dan stoelen, vooral in de taxis, en de kinderen moesten dan de hele weg, met rugzak en al, op elkaars schoot zitten.
Zoals de meeste moeders, zoende mijn moeder ons altijd voordat we naar boven gingen, en ik weet nog dat een meisje een keertje verbaasd aan mij vroeg: Zoen jij je moeder nou op haar mond?!, ik vond dat heel normaal, en vroeg haar of zij dat niet deed, en toen zei ze dat ze dat niet zou durven. Dat vond ik maar raar. Welk zevenjarig kind is nou bang om zijn moeder een kus te geven?
Verhuizen naar een ander land met een andere taal is moeilijk Als je verhuist naar een nieuw land waarvan je de taal niet kent, is dat heel erg moeilijk. Je gaat het moeilijk hebben met de taal, de mensen, de gewoontes, en je nieuwe huis en alles wat daarbij hoort, en dat allemaal tegelijk. Maar wat je echt moet proberen te doen is het relaxed nemen, anders word je echt ongelukkig.
Nieuwe dingen leren Het is leuk om nieuwe dingen te leren, en nieuwe mensen te leren kennen. Wees niet bang, maar sta open voor veranderingen.
Als je nieuwe mensen leert kennen, sta dan ook open voor wat ze jou willen leren over hun land. Als je wordt uitgelachen of gepest, zoals bij mij gebeurde, laat je dan niet uit het veld slaan. Misschien bedoelen ze het niet zo, bij mij was het eigenlijk ook geen pesten, daar kwam ik alleen veel te laat achter.
Sommige kinderen, vooral jonge kinderen of kinderen uit een klein dorp, kunnen niet goed omgaan met kinderen die anders zijn dan zij. Soms moeten mensen gewoon even aan je wennen. Denk niet dat ze je niet aardig vinden, ze kennen je niet eens. Sommige mensen voelen zich gewoon geintimiddeerd en bedreigd als ze iemand leren kennen die ze niet snappen.
Jij moet gewoon aardig blijven ( tenzij je iemand echt niet kunt uitstaan , en uiteindelijk leer je wel wie je echte vrienden kunnen worden.
Als ze iets willen weten over je land moet je dat gewoon vertellen. Leer ze een paar woordjes, dat heb ik bij zoveel mensen gedaan, of neem een keer (niet persé de eerste dag) klompen mee, of een kleine Nederlandse vlag, of typisch Nederlands eten dat ze daar niet hebben. Laat ze jouw land interessant vinden en leer zoveel mogelijk over het land waarin je nu woont. De mensen die je dat het best kunnen leren, zijn de kinderen die daar wonen, dus betere leraren vind je niet!
Kennissen maken is bijna altijd makkelijk, en echte vrienden maken is altijd moeilijk. Wees gewoon jezelf en wees trots op wie en wat je bent en waar je vandaan komt. Pas je aan het land aan waarin je gaat wonen, maar verander jezelf nooit. Blijf wie je bent, en dan gaan mensen vanzelf van je houden.
Vast niet iedereen, maar goede vrienden kun je overal vinden, in welk land dan ook!
(de vertaling is soms niet alles... maar toch wel interessant om over de inhoud ....na te denken...)
Bewijs van Ancient Astronauts
Bewijs van Brain Surgery
LIMA -- Het Nationaal Museum van de Archeologie, Antropologie en Geschiedenis in Lima, Peru heeft displays van oude schedels die aantonen dat het bewijs van hersenoperatie op wezens met uitzonderlijk grote schedels. Het museum stelt de schedels zijn misvormingen, maar deze vermeende afwijkingen bestaan in een exclusieve groep van wezens die de leiders waren, farao's, koningen, priesters en heersers over de hele antieke wereld. De Andes mensen beweren dat waren de goden die kwam uit de ruimte en leerde hen gevorderde kennis van de geneeskunde, biologie, sterrenkunde en geavanceerde bouwtechnieken. Auteur David Hatcher Childress beschrijft dit ras van wezens die op aarde geleefd dat was ongewoon grote en langwerpige schedels als 'Coneheads' in plaats van de wetenschappelijke naam van Dolichocephaloids.
Deze oude goden waren misschien oude astronauten zoals blijkt uit hun geavanceerde technologie, die droegen lange gewaden afleiden dat de kolonisatie van een andere planeet, of op zijn minst een andere soort Het veel kleinere en donkerder inboorlingen van Zuid-Amerika zouden hebben komen uit Azië meer dan een land brug die bestond twaalfduizend jaar geleden voor een korte tijd als gevolg van een ijstijd. Volgens Lloyd Keigwin van Woods Hole Oceanographic Institution in Massachusetts. "Ik denk dat we op de rand van het herschrijven van de hele geschiedenis van de regio", aldus studie leider van de nieuwe gegevens uit de Noordelijke IJszee ook suggereert dat de duizend mijl-brede brug beschikbaar was voor een veel kortere tijd dan voorheen werd gedacht. De gangbare theorie is dat mensen gemigreerd over de Stille Oceaan tijdens de laatste ijstijd, die eindigde ongeveer 11.500 jaar geleden. Team Keigwin's verzamelde gegevens suggereren dat de brug niet overstroomde 11.000 jaar geleden, zoals algemeen wordt aangenomen, maar dichter bij de 12.000 jaar geleden.
Het Nationaal Museum, Peru `s grootste museum, bevat zowel de Estela Raymondi en de Tello Obelisk stenen. Welke zijn twee zeer belangrijke stukken gehouwen steen dateert uit de formatieve periode van ongeveer 1000 jaar voor Christus Het beschikt ook over de grootste collectie textiel, uit de pre-keramische en grote collectie van oude Peruaanse metalen.
Zijn dit de schedels bewijs van kolonisatie van een andere planeet? Met dank aan George en Audrey DeLange voor deze foto's en commentaar
Veel van de oude leiders in Peru en Bolivia hebben uitzonderlijk grote hoofden, en waren in staat om lage temperaturen en op grote hoogte in de Andes te weerstaan. Professor Arthur Posnansky bestudeerde het gebied in de jaren 1930 's voor een groot deel van de eerste stenen werden weggevoerd voor de bouw van een spoorweg beweert in zijn 50 jaar studie "Tiahuanaco, de bakermat van de Amerikaanse Man" dat de site werd bezet in 15.000 BC Hij baseert dit op berekeningen van archeoastronomy en beelden van prehistorische dieren gevonden op de site. De bouwlocaties zijn bezaaid met stenen met een gewicht van honderden tonnen.
De Bijbel zegt: "Dat de zonen van God zag de dochters van de mensen dat ze eerlijk zijn; en zij namen hun vrouwen van alles wat ze wilden. Er waren reuzen op de aarde in die dagen en ook daarna, toen de zonen van God kwam tot de dochters van de mensen, en ze blote kinderen om hen dezelfde werd machtige mannen, die waren oud, mannen van naam. Genesis 6. ???? (moeilijke vertaling)
Momenteel zijn er minstens 17 erkende verschillende mensachtige soorten die hebben bestaan in Afrika tussen de vijf miljoen jaar geleden en het heden. Ik stel voor dat een andere soort die ik noem Homo vreemdelingen leefde onder ons.
Ollantaytambo
Deze blokken laten zien dat 'metal banden werden gebruikt in de nieuwe wereld voor het veiligstellen van de blokken van belangrijke structuren. Dezelfde stijl is te zien in Ollantiatambo, maar nog belangrijker, ook in oude-wereld-landen, zoals in het oude Egypte en zelfs Angkor Watt.
Sommige van de vroege wezens genaamd de Chavin cultuur Horizon hadden over het algemeen een vreedzame manier van leven die een belangrijke invloed op de andere culturen van Noord-Peru. De ruïnes zijn over het algemeen niet de reus structuren met ongelooflijk houtsnijwerk als andere culturen bekend om staan. Het echte wonder van de Chavin is het complexe netwerk van ondergrondse tunnels en kamers, op hun grote ruïnes en het feit dat ze bijna 3000 jaar geleden gebouwd met behulp van stenen werktuigen.
Een van deze ruïnes genoemd Lanzon de Templo Viaje is gemaakt van stenen blokken die werden gesneden en fit met zulke precisie die moeilijk zou zijn om het vandaag gelijk met moderne elektrische gereedschappen. Het heeft een hoofd-plaza en een systeem van drainage tunnels, zodat het niet zal overstromen. De hele tempel complex is afgestemd, van noord naar zuid, met een lijn die loopt van de belangrijkste tempel ingang via het plein, te verdelen in de vier richtingen. Boven het plein stijgt de tempel, een drieledige plein dat vlak is geplaatst en nog verbazingwekkend intact gezien zijn leeftijd.
Er is nog een kleinere, ceremoniële plein naast de tempel, maar deze is opmerkelijk vanwege zijn perfecte ronding. Er zijn verschillende soorten van tunnels in de ondergrondse tempel maken van een ingewikkelde doolhof van galerijen, water-tunnels en passages. De Tello Obelisk van die ruïnes is nu in het Nationaal Museum van de Archeologie, antropologie en geschiedenis van Peru.
Veel van de stenen blokken werden gesneden met precisie . Onder de tempel zijn verschillende soorten tunnels die deel uitmaken van een ingewikkelde doolhof van galerijen, water-tunnels en passages. De tunnels leiden diep en hebben kruispunt en grote kamers. De tunnels kunnen zijn gebouwd ter bescherming van de inzittenden of een bombardement van meteorieten.
De tunnels bevatten een reeks grote kamers en gangen met gebeeldhouwde hoofden genoemd Cabeza claves, en stenen reliëfs van de oude goden.
De meest opmerkelijke snijwerk op Chavin is een 12-meter hoog, stenen totem dat staat in het midden van een kruis gevormd door vier tunnels. Het heet de Lanzon de Templo Viaje, en het vertegenwoordigt een antropomorfe god dat heeft zowel de vorm van een slang en een kat. Hoewel de echte naam en de betekenis daarvan hebben beide al lang vergeten, het is ontzagwekkend om deze oude stenen reus nog overeind diep onder de vesting heeft beschermd, dat het zo lang te zien.
Hoewel niet echt veel bekend is over de mensen die leefden in Chavin, is het duidelijk dat de cultuur en vernuft dat hier werd gekweekt verspreiding van het centrum van Peru naar Ecuador.
Zelfs de grote Inca's, die zo beroemd om hun precisie met stenen, moet danken een enorme schuld bij deze mysterieuze oude mensen. De gelijkenis van artefacten Chavin Horizon cultuur met die van de Maya's presenteert sterke aanwijzingen van de handel met de mensen naar het noorden tot Guatemala. Terwijl het aan de andere kant van de wereld het Griekse Rijk was gewoon geboren, Chavin cultuur bloeiend was, maar in tegenstelling tot de Grieken, lieten ze ons geen geschreven geschiedenis, slechts een paar reflecties in steen gehouwen herinneren hen door. De Chavin mensen hebben grote technologische vooruitgang, zoals het weefgetouw en experimenteerde met metallurgische technieken, zoals solderen, lassen, en legeren van goud en zilver. Zij maakten grote metalen sculpturen en garen geverfde weefsels met geschilderde ontwerpen voorafgaand aan de geboorte van Christus ..
De oude bewoners van de Andes lieten ons het bewijs van hun geavanceerde beschaving met stenen geplaveide wegen dat zich uitstrekte over15.000 mijl uit de moderne Ecuador tot Chili bijna de volle lengte van Zuid-Amerika.
(Novum/AP) - Frankrijk stuurt maandag 14.12 vijf delen van een antieke muurschildering terug naar Egypte. Dat heeft de Franse president Nicolas Sarkozy gezegd. Daarmee komt er een einde aan een geschil over de rechtmatige eigendom van de antiquiteiten.
De Franse minister van cultuur stemde in oktober in met de teruggave van de kunstschatten. Egypte had vanwege de kwestie de banden verbroken met het Louvre.
De muurschilderingen zijn afkomstig van een 3200 jaar oude tombe in Luxor.
Het hoofd van de Egyptische archeologische dienst heeft het tot een persoonlijke missie gemaakt om in het verleden uit Egypte meegenomen kunstvoorwerpen terug te vorderen van toonaangevende musea in de hele wereld.
Egypte installeert sensoren langs grens met Gazastrook
Egypte installeert sensoren langs grens met Gazastrook
Egypte bouwt geen metalen muur op zijn grens met de Gazastrook, maar installeert sensoren om smokkeltunnels te detecteren. Dat meldt de krant al-Sharq al-Awsat op basis van politiebronnen.
Verscheidene veiligheidsverantwoordelijken die het Duitse nieuwsagentschap dpa had gecontacteerd, weigerden commentaar op een eerder bericht van de Israëlische krant Ha'aretz. Die had geschreven dat Egypte was begonnen met de bouw van een metalen muur langs de grens die tot diep in de bodem zou reiken. Zo zou Egypte smokkeltunnels willen tegengaan. Getuigen aan de Egyptische zijde van de grens zeiden aan dpa dat ze bouwploegen van het leger al maanden aan het werk hadden gezien.
Metalen staven In het bericht van al-Sharq al-Awsat van vandaag zeiden getuigen dat ze hadden gezien hoe bouwploegen een aarden weg langs de grens opruimden en metalen staven in de bodem lieten zakken. De getuigen zeiden dat ze graaftuigen hadden gezien, maar niet wisten voor welk doel ze gebruikt werden.
Ooggetuigen stelden overigens vrijdag vast dat de Egyptische politieaanwezigheid in de regio versterkt werd. Dat zou een reactie op het bericht in al-Sharq al-Awsat. (dpa/eb)
Of er een leven na de dood bestaat weet niemand. In veel "oude" culturen gelooft men in een leven na de dood.
Zo prepareerden de Egyptenaren de lichamen van hun doden voor een reis naar een andere wereld waar ze verder zouden leven. De mummies die zo bewaard zijn gebleven, zijn daar getuige van. Het leven na de dood wordt vaak gezien of ervaren als iets geestelijks terwijl er genoeg religies zijn waar de lichamen worden gebalsemd, misschien wel in de veronderstelling dat, net als in oude epossen, opstanding uit de dood ook lichamelijk mogelijk is.
De verschillende wereldreligies hebben elk hun eigen visie op een leven na de dood.
Christenen geloven in de verrijzenis. Na hun overlijden wordt de ziel van goede mensen opgenomen in de hemel. Daar krijgt de ziel het eeuwige leven bij God die als vader gezien wordt.
Moslims en Joden geloven in een vergelijkbaar fenomeen. Zij geloven dat de goede mensen na hun dood in het paradijs worden opgenomen. 'Slechte' mensen daarentegen komen bij bovengenoemde religies in de hel. Er is geen eensluidende beschrijving van de hemel of de hel, iedere stroming (en mogelijk ieder individu) heeft zo zijn of haar eigen interpretatie.
Zowel het Hindoeïsme als het Boeddhisme geloven in de wedergeboorte van de mens. Afhankelijk van hoe de mens heeft geleefd, wordt hij geboren als mens, dier of plant. Het gaat er bij het proces van reïncarnatie om dat de mens op aarde steeds nieuwe lessen leert. Als hij het leven in al zijn vormen heeft ervaren en een diep gelovig mens is geworden, wordt hij verlost uit de cirkel van wedergeboorten.
Het Egyptische verbod op vrouwenbesnijdenis zal niet leiden tot de onmiddellijke uitbanning van de praktijk.Een tijd geleden is een Egyptisch meisje omgekomen als gevolg van een besnijdenis. De dertienjarige Karima overleed in de kliniek aan de gevolgen van een te zware verdoving. Twee maanden geleden gebeurde hetzelfde bij een twaalfjarig meisje.
"Natuurlijk, zal ik mijn dochter laten besnijden," zegt Khadija desgevraagd. "Als we dat niet doen, wordt het een verderfelijke maatschappij," reageert de zwartgesluierde moeder verbolgen. Samen met haar tienjarige dochter heeft ze de zinderende hitte ontvlucht in de schaduw van een kiosk op de hoek van de straat in het centrum van Caïro. Ze koopt een flesje water en geeft het meisje te drinken. De dochter lijkt zich niet bewust van wat haar te wachten staat.
Dankbaar Wanneer Khadija weer is vertrokken, wil de vrouwelijke kioskhouder ook wel even haar mening kwijt. "Het is een achterlijke gewoonte," verklaart ze: "Mijn schoonzus stond twee maanden geleden op het punt haar twee dochters te laten besnijden, maar ik heb haar nog net op tijd op andere gedachten gebracht. Die meisjes zullen me eeuwig dankbaar zijn."
Vrouwenbesnijdenis, ook wel bekend als opzettelijke genitale verminking, is gemeengoed in Egypte. Naar schatting is 95 procent van de vrouwen van vijftien jaar en ouder besneden, zo blijkt uit het meest recente volkingsonderzoek, de Demographic Health Survey van 2005. Vrouwenbesnijdenis in Egypte betekent veelal een incisie of gedeeltelijke afsnijding van de clitoris. De zogenaamde faraonische besnijdenis waarbij de schaamlippen worden weggesneden en de vagina, op een plasgaatje na, wordt dichtgenaaid, komt in Egypte nauwelijks voor. In Soedan en Somalië wel.
Medische reden In juni is vrouwenbesnijdenis per ministerieel decreet algeheel verboden. Daarvoor gold al een gedeeltelijk verbod, behalve als het door een arts voor medische redenen noodzakelijk werd geacht. Het gevolg was niet dat de praktijk afnam, maar dat 75 procent van de vrouwen bij de dokter werd besneden in plaats van bij de kapper of de vroedvrouw, zoals voorheen in Egypte.
Daarmee zijn vrouwenbesnijdenissen voor artsen een aanzienlijke bron van inkomsten geworden. Een behandeling kost gemiddeld 100 Egyptische ponden (13 euro). Artsen waarschuwen dat het verbod ertoe zal leiden dat meisjes weer illegaal besneden zullen worden, met alle gevolgen van dien.
Schande Aanleiding voor het nieuwe verbod was de dood van een twaalfjarig meisje als gevolg van een besnijdenis. De vrouw van president Mubarak, die al jaren campagne voert tegen de praktijk, sprak er schande van en de minister van gezondheidszorg vaardige onmiddellijk een decreet uit. Diezelfde dag nog verwierpen de Egyptische grootmufti en de paus van de koptische kerk het besnijden van vrouwen.
Ondanks een jarenlange ontmoedigingscampagne van de overheid, blijkt vrouwenbesnijdenis een hardnekkige gewoonte in Egypte. Zowel moslims als christenen (10 procent van de bevolking) laten hun dochters besnijden. De ingreep zou noodzakelijk zijn om de seksuele verlangens van vrouwen te beteugelen. Onbesneden vrouwen worden losbandig en brengen mannen in verleiding waardoor de stabiliteit van de samenleving in gevaar wordt gebracht, zo luidt de veelgehoorde verklaring.
Religieuze beginselen Hannan Sulieman van het kinderfonds van de Verenigde Naties Unicef in Egypte, meent dan ook dat vrouwenbesnijdenis niet voortkomt uit religieuze beginselen. "Het probleem is dat de gewoonte door geestelijken is toegeëigend," aldus Sulieman.
Fundamentalistische schriftgeleerden en aartsconservatieve christelijke dorpspriesters vormen een van de grootste obstakels voor het uitbannen van genitale verminking. "Daarom is het overtuigen van religieuze leiders de sleutel tot succes. Bij koptische christenen is dat makkelijker, want iedereen luistert naar de paus. Maar de islam kent geen centrale autoriteit. We moeten de recente verklaringen van de grootmufti vertalen naar de duizenden sjeiks en imams."
Zedeloze maatschappij Maar religieuze scherpslijpers hebben zich al uitgesproken tegen een totale uitbanning van vrouwenbesnijdenis. Yusuf el-Qaradawi, één van de vroegere leiders van de aan populariteit winnende Moslimbroederschap, was er snel bij om het verbod te verwerpen. Ook Yusuf el-Badri, een controversiele tv-sjeik, verzet zich. "Vrouwenbesnijdenis is een islamitische plicht. Ik ken negen overleveringen van de profeet die dat bevestigen," zegt hij wild gebarend naar de honderden islamitische naslagwerken die hem omgeven in zijn studeerkamer. "Degenen die het willen uitbannen, willen een zedenloze samenleving creëren."
Op vrijdag 11 en zaterdag 12 december 2009 organiseert Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten en de School of Middle Eastern Studies een symposium onder de titel Qasr Ibrim, between Egypt and Africa: A case study of cultural exchange. Dit symposium wordt op 11 en 12 december gehouden in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.Het symposium is bedoeld voor docenten, promovendi en gevorderde studenten Egyptologie, archeologie, oosters Christendom, Arabisch, Afrikanistiek en antropologie, alsmede andere geïnteresseerden. Er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar, vooraanmelding is daarom verplicht. U kunt ook een e-mail sturen naar Carolien van Zoest c.van.zoest@hum.leidenuniv.nl. Vergeet u dan niet uw naam en adresgegevens te vermelden. U kunt zich ook telefonisch aanmelden: 071-527 2036. Klik hier voor meer informatie over dit: symposium.
Van dinsdag 5 januari tot en met vrijdag 8 januari 2010 vindt het elfde internationale congres 'Current Research in Egyptologie' plaats. Voor het eerst sinds dit congres vanaf 2000 wordt georganiseerd, vindt deze internationale ontmoeting tussen egyptologen en egyptologie-geïnteresseerden buiten het grensgebied van het Verenigd Koninkrijk plaats. Gekozen is voor de universiteitsstad Leiden. De organisatoren van het congres stellen zich ten doel om MA- en PhD-studenten in de Egyptologie en Egyptische Archeologie een platform te bieden om hun lopende of net afgeronde onderzoek te presenteren. De lezingen duren elk maximaal 20 minuten en worden verdeeld over drie dagen. Daarnaast zullen er drie keynote lezingen gegeven worden. De openingslezing zal verzorgd worden door dr. Rob Demarée op dinsdag 5 januari 2010 in de Taffehzaal van het Rijksmuseum van Oudheden. Daarnaast zullen ook dr. Ben Haring en dr. Miguel Versluys op de daaropvolgende dagen een keynotelezing verzorgen. De kosten van het congres bedragen 30,- voor toehoorders. Daarnaast is er de mogelijkheid om het congresdiner bij te wonen. Hiervoor wordt een bijdrage van 20,- gevraagd. Inschrijven kan tot uiterlijk 15 december 2009. Klik hier voor meer informatie over dit: congres.
De Piramide teksten zijn een verzameling van oude Egyptische religieuze teksten uit de tijd van het Oude Koninkrijk, meestal inscripties op de muren van graven in de piramides. Ze verbeelden het Egyptisch oog op het hiernamaals, en de klim naar de hemel van de goddelijke Farao na de dood. Ze behoren tot een van de oudste geschriften in de wereld.
De Piramide teksten zijn ook de oudste verzameling religieuze spreuken die wij kennen uit het oude Egypte. Deze collectie vormt de basis van veel van de latere religieuze theologie en literatuur van het oude Egypte. De passages werden uiteindelijk gescheiden en gecategoriseerd, evenals geïllustreerd en uiteindelijk uitgegroeid tot het Boek van de Dood, of meer goed Het Boek van het tevoorschijn komen overdag.
De oudste van deze tekst komen van de Piramide van Wenis, en ook Unas in Sakkara Echter, de eerste Piramide tekst die daadwerkelijk werden ontdekt, waren van de Piramide van pepy I.
Deze collectie vormt de basis van veel van de latere religieuze theologie en literatuur van het oude Egypte. Van Unas werd de laatste koning van de 5e dynastie. Men vindt er variërende selecties van spreuken uitgehouwen in alle koninklijke piramiden van het Oude Koninkrijk, met name in de sarcofaag kamer en antichambre. Er waren ongeveer 227 spreuken in de piramide van Unas, en elke volgende piramide mits frisse nieuwe toevoegingen, hoewel geen enkele piramide de gehele collectie van spreuken bevatte.
Het maximum aantal is 675 uitingen in de piramide van pepy II. Bij de piramide van Teti, verscheen de tekst verscheen op de sarcofaag zelf, en in de piramide van pepy zijn er de opschriften boven de antichambre.
Tijdens de regering van pepy II beginnen we de tekst in de graven van koninginnen vinden, En na het Oude Koninkrijk, zie je ze zelfs op de muren en doodskisten van de ambtenaren. Met name in het Oude Koninkrijk de tekst verschijnt in de piramides van Unas, Tei, pepy I, Merenre I, II en pepy Ibi, samen met die van de koninginnen Wedjebten, Neith en iput.
Het feit dat de teksten zijn samengesteld uit verschillende uitspraken die niet in een strikte volgorde staan ze hebben ze er toe geleid dat de geleerden geloven dat veel van hen niet specifiek samengesteld voor het doel worden opgenomen in de piramides, maar wellicht al eerder gebruikt zijn .
In feite, spreuken zoals uitspraken 273-4, genaamd de Cannibal Hymne en die alleen voorkomen in de Piramide van Unas en Teti, hebben betrekking op aspecten van de funeraire cultus.Ze lijken te verschijnen op het moment dat de piramiden werden gebouwd .
De Pyramid Hekserij werden ontdekt toen Gaston Maspero werkte aan de piramide van Teti. Hij begon vertalingen van de tekst al in 1882 te publiceren, te beginnen met die van Unas.
Kurt Sethe gepubliceerde piramide teksten in zijn "Woordenboek van de Egyptische Taal" in 1899. In 1924 werd een verdere vertaling gemaakt door Louis Spleleers in het Frans.
Hij voegde vele spreuken uit de piramide van pepy II toe en ontdekte ook de versies in de piramides van Wedjebten, Neith, iput en Ibi. Een systematisch onderzoek van de 6e dynastie piramides werd ingeleid door Jean-Philippe Lauerand Jean-Sainte Fare Garnot in 1951. Later, Lauer samen met Jean Leclant om een extra van 700 spreuken Unearth fragmenten uit het graf van Teti en meer dan 2.000 meer dan die van pepy I.
In 1952, Samuel AB Mercer maakte een compleet Engels vertaling van de tekst. . Bovendien werden de uitgebreide commentaren en vertalingen van Sethe gepubliceerd na zijn dood, opgenomen tussen 1935 en 1962.
De Piramide Teksten verschillen in lengte, en waren niet geïllustreerd . Individuele spreuken zijn er weinig, met uitzondering van de spreuk 355 van het "openen van de Dubbele Deur van de Sky". De individuele borden zijn beschreven in het groen, hoopvol voor de regeneratie van de overledene.
De spreuken worden gescheiden door een hiëroglief . Dit in alle piramiden met uitzondering die Unas, waar ze worden gekenmerkt door een horizontale lijn.
We noemen deze spreuken, 'uitingen', omdat we geloven dat ze moesten worden uitgesproken door priesters in de loop van de koninklijke mortuarium rituelen. Ze worden meestal genummerd naargelang hun positie binnen de piramide, vordert van de grafkamer naar buiten.
We zijn niet zeker in welke volgorde de spreuken moeten worden gelezen. Sethe begon met de noordelijke muur van de sarcofaag kamer, maar andere geleerden zoals Siegfried Schott en Alexandre Piankoff dacht dat ze begonnen bij de ingang van de antichambre. Er lijkt geen correlatie met de tekst en de vier coordinal punten. In feite, bestaat er discussie over het werkelijke gebruik daarvan en de bijbehorende rituelen, al lijkt er geen sprake zijn van hun rituele inhoud. Er werd verondersteld dat zij werden geselecteerd uit een grotere collectie van spreuken voor hele specifieke redenen en gerangschikt volgens een onderscheidend standpunt
Het belangrijkste thema in de Pyramid teksten is de opstanding van de koning en hemelvaart naar het Hiernamaals en deze wordt beschreven op veel verschillende manieren.... : de zon-boot van Re, verschillende regio's in de hemel, ontmoeten van vele goden. In andere teksten, de koning bereikt de lucht al vliegend als een vogel, zoals een valk of een gans. Of.... de koning klimt op de ladder naar de hemel. Wat al deze teksten gemeen hebben is de nadruk op de eeuwige bestaan van de koning en de locatie van de hemel als het rijk van het hiernamaals, die wordt gedomineerd door de zonnegod Re. De nachtelijke hemel wordt ook beschreven, met name de onvergankelijke sterren.
Algemeen wordt de tekst geacht om diensten te verlenen aan de overleden koning in zijn klim naar de hemel en met zijn verblijf in de wereld van het goddelijke. Alle mogelijke middelen worden gegeven voor deze bijstand, met inbegrip van een ladder of een helling di naar de hemel, wolken, storm hagel, wierook en zonlicht.
De god, Shu is er voor zijn hulp, terwijl de tekst kennis doorgeeft aan de farao van de douane en plaatsen in het hiernamaals. Het waarschuwt hem ook van de gevaren. Er zijn dialogen met poortwachters en veerman waar de koning is gezien.Het geeft de specifieke kennis die hij nodig zal hebben om de juiste namen naam en antwoorden op alle vragen die nodig zijn om zijn legitimiteit te bewijzen om te komen in het hiernamaals.
De waterwegen van de hemel worden genavigeerd in de boot, zodat de koning afhankelijk is van de inspanningen van zijn veerman.
Er zijn veel verwijzingen naar de verschillende problemen, zoals het afweren van de aanvallen van verschillende bovennatuurlijke wezens en we vinden, bijvoorbeeld in ban 244, met name het "breken van de rode potten" bedoeld om je vijanden te vernietigen. Maar ook meer alledaagse onderwerpen worden benaderd. Op aarde, had de koning een boot nodig om te reizen in heel Egypte langs de Nijl, in de volgende wereld, zou hij ook een boot nodig hebben. Sommige van de gebeden zijn oproep voor voedsel en voorzieningen; sommige beweren dat de koning niet meer de kracht om nog te bewegen, ademen, eten, en copuleren in de volgende wereld.
DEN HAAG - Staatssecretaris Tineke Huizinga (Verkeer en Waterstaat) zal woensdag in Kopenhagen op de klimaattop overleggen met landen die net als Nederland een delta hebben.
Ze gaat onder meer met Egypte, Bangladesh en Mozambique bespreken hoe landen met een grote riviermonding zich kunnen aanpassen aan de gevolgen van klimaatverandering.
Huizinga hoopt dat in een speciale alliantie van landen met een delta kennis uitgewisseld kan gaan worden. Het bondgenootschap met de naam Delta Alliance network moet praktische oplossingen bieden voor problemen waar de aangesloten landen mee kampen.
Zij kunnen dan bijvoorbeeld informatie delen over de beste manier om eilanden op te hogen of over de rijstsoort die het beste groeit in steeds zouter wordend gebied.
Kennis cruciaal
''De helft van de wereldbevolking woont in een delta, gebieden die het hardst getroffen worden door klimaatverandering. Het delen van kennis over hoe hiermee om te gaan is cruciaal'', aldus Huizinga.
Door de klimaatverandering kampen veel landen met langere droogtes of juist langere periodes van regen. Ook verzilten veel gebieden, waardoor de drinkwatervoorziening in het gedrang komt.
Handboek
De staatssecretaris zal in Kopenhagen ook een handboek presenteren over samenwerking tussen landen met een gezamenlijk stroomgebied van een rivier. Dat handboek is opgesteld door Nederland en Duitsland, die al jarenlang samenwerken als het gaat om de Rijn.
Op 17 September I.J. was het 100 jaren geleden, dat de Franschman Jean François Champollion in de Academie des inscriptions et belles lettres te Parijs mededeelde, het hiëroglyphenschrift te hebben ontcijferd. Het feit werd dit jaar in genoemde Academie plechtig herdacht. Over den beroemden Egyptoloog bevatte het Handelsblad de volgende merkwaardige levensbizonderheden:
Jean François Champollion, bijgenaamd le Jeune, om hem te onderscheiden van zijn broer Jean Jacques, bijgenaamd Champollion-Figeac, die een beroemd archaeoloog was, werd op 23 Dec. 1790 uit ouders herkomstig van Dauphiné, te Figeac (Dept.Lot) geboren en overleed te Parijs op 4 Maart 1832.
Na zijne studies te hebben aangevangen onder leiding van dien broer, die 12 jaren ouder was, werd hij als leerling geplaatst op het Lyceum te Grenoble. In het begin onderscheidde hij zich niet en was een zeer middelmatig leerling. Maar weldra haalde hij den verloren tijd in, werd ijverig en studeerde de klassieken en de semitiische talen;
hij leerde zonder hulp de Hebreeuwsche taal, het Arabisch, het Chaldeesch, het Syrisch, het Ethiopische dialect en maakte vooral eene grondige studie van het Koptisch, een taal, in welke hij, als het ware bij instinct, een weg zag, welke hem kon leiden tot de kennis van de taal van het Oude Egypte.
Pim Faber, redacteur van het TROS- programma Vermist, werd tijdens een opname in Egypte enkele uren tegen zijn wil vastgehouden en met de dood bedreigd. Het team van Vermist was bezig met een item over twee naar Egypte ontvoerde meisjes.
Ontvoeringen Het komt regelmatig voor dat vaders die afkomstig zijn uit een islamitisch land hun kinderen van een Nederlandse moeder ontvoeren naar het buitenland.
De bekendste zaak is die van Sara en Ammar, die hun Syrische vader ontvluchtten en maandenlang op de ambassade in Damascus verbleven alvorens ze naar hun Nederlandse moeder terug konden.
De twee meisjes, Nancy en Kamillia werden in 2000 toen ze vier en drie jaar waren door hun vader, Hassan Abdel-Halim Akel, naar Egypte ontvoerd. Twee andere kinderen, een jongen en een meisje, bleven achter bij hun Nederlandse moeder, Inge.
Gewelddadig Faber benaderde Akel alleen met een tolk en niet met de moeder van de meisjes, zij wachtte verderop. Het is bekend dat Akel gewelddadig is, hij is in Nederland veroordeeld voor kinderontvoering en een zedenmisdrijf. Faber hoopte foto's van de twee ontvoerde meisjes te kunnen maken in ruil voor foto's van de andere kinderen.
Redacteur gegijzeld
Toen Faber bij Akel aanbelde, werd hij door familieleden van Akel naar binnen gesleurd en vastgehouden. 'Ze dreigden me aan mijn voeten op te hangen of in stukken te hakken. De politie zou me nooit vinden,' zegt Faber. De familie probeerde Faber later te ruilen voor Akels ex-vrouw Inge, die het dorp ondertussen was ontvlucht.
Na vier uur werd Faber bevrijd door de politie, die hem vervolgens arresteerde op verdenking van ontvoering, geweldpleging, spionage en inbraak. Akel had aangifte tegen de Vermistredacteur gedaan. De redactie had inmiddels de ambassade ingeschakeld, om de redacteur bij te staan.
'Na een aantal lange verhoren en een gerechterlijk onderzoek had de politie ook wel door dat ik daar met mijn camera niet kwam om die kinderen te ontvoeren of in te breken,' zegt Faber.
Speciale uitzending TROS Vermist maakt een speciale uitzending over vijf Nederlandse moeders van wie de kinderen naar Egypte zijn ontvoerd. Op 24 december wordt de hele aflevering uitgezonden, in de uitzending van morgen worden alvast beelden getoond.
Het oudste van de koninklijke begrafenis-boeken is de Amdoeat. Amdoeat betekent letterlijk "wat in het Hiernamaals" - is een belangrijke Egyptische funeraire tekst van het Nieuwe Rijk. Net als veel funeraire teksten, was het geschreven op de binnenkant van het graf voor de verwijzing van de overledene. In tegenstelling tot andere funeraire teksten, was het echter uitsluitend bestemd voor de farao's of zeer geliefden.
Het vertelt het verhaal van Re, de zonnegod,en de reizen door de onderwereld, tussen het tijdstip waarop de zon in het westen daalt en stijgt in het oosten. Het is wel zo dat de dode farao dezelfde reis neemt,om zich uiteindelijk te verenigen met God, de zon en het onsterfelijke.
De onderwereld is verdeeld in twaalf uren van de nacht, die elk verschillende bondgenoten en vijanden van de farao / zon god tegen komen.
De Amdoeat noemt de namen van al deze entiteiten, in totaal vele honderden goden en monsters. In feite, om een primaire doel van de Amdoeat, noemt het tevens de namen van de wezens van de geest van de dode farao. Zo hij kan beroep doen op hen voor de steun of het gebruik van hun naam om ze te verslaan.
De eerste volledige versie van de Amdoeat is te vinden in KV34, het graf van Thoetmosis III in de Vallei der Koningen.
Egypte eist steen van Rosetta terug van British Museum
Egypte eist steen van Rosetta terug van British Museum
Egyptes toparcheoloog Zahi Hawass trekt morgen naar Londen om de verantwoordelijken van het British Museum ervan te overtuigen de beroemde steen van Rosetta terug te geven. "De steen is een icoon van de Egyptische identiteit", zegt Hawass, die vindt dat het museum de steen niet naar waarde schat. "De steen werd jaren in een donkere, slecht verlichte kamer bewaard tot ik in 2003 voor een eerste keer vroeg hem terug te geven. Plots was de steen toch erg belangrijk voor het museum", zegt Hawass in de Times.
De steen van Rosetta werd in 1799 door Franse soldaten per toeval ontdekt. De 2.200 jaar oude steen bleek de sleutel tot het ontcijferen van de Egyptische hiërogliefen en wordt sinds 1802 in het British Museum bewaard.
Het museum heeft herhaaldelijk geweigerd de originele steen terug te geven aan Egypte, maar stuurde in 2005 wel een replica naar Caïro. "De beheerders van het museum zijn van mening dat de verzameling moet blijven als een geheel", zegt een woordvoerder van het British Museum. Curatoren van andere Europese musea vrezen dan weer dat Egypte de steen niet goed genoeg kan beschermen. Zo merken ze op dat het geregeld gebeurt dat toeristen artefacten aanraken in het Egyptisch museum in Caïro. (sps)
Sneferu, was een Egyptische Farao uit de 4e dynastie. Zijn zoon Chufu is meer bekend. Die schijnt de bouwer te zijn van de grote Piramide in Giza, als het de aliens niet waren. Snofroe heeft in totaal (en naar alle waarschijnlijkheid) drie piramiden op zijn naam staan. Soms beweert men dat het er vier zijn. Alles kan, zekerheden zijn in het warme Egyptisch zand niet altijd te vinden.
De vroegste piramiden in Egypte waren trappenpiramides. Het was dan ook de trappiramide van Meidum die Snofroe als eerste bouwde.
Hoewel bouwen een groot woord is want hoogstwaarschijnlijk werkte hij alleen maar af waar zijn vader Farao Hoeni aan begonnen was.
In de piramide bevindt zich een ondergrondse kamer die men in 1881 voor het eerst betrad. Er bevond zich geen sarcofaag in de kamer, al lag er vroeger wel een houten grafkoffer. Daarvan denkt men echter dat het er door rovers in werd geplaats ter vervanging van de echte sarcofaag...
Er zijn diverse verklaringen voor de vreemde vorm van het bouwwerk. Men vergelijkt het o.a. met een obelisk en maakt er een symbool voor zonnestralen van. Een andere theorie is dat een deel van de deklaag verdwenen is. Nog een andere mening is dat de piramide niet afgewerkt was.
De knikpiramide van Snofroe was de tweede grote prestatie. Deze piramide is waarschijnlijk zijn meest bekende. Het was tevens de eerste die hij helemaal zelf maakte. De piramide is een kolos van 105 meter hoog. Qua vorm is hij behoorlijk afwijkend, vermoedelijk omdat de hoek waaronder het gebouwd is veranderde tijdens de aanleg...
Er waren twee ingangen. De noordelijke mondt uit in ondergrondse kamers. Naast de piramide ligt nog een kleiner exemplaar. Het kleinere bouwwerk was waarschijnlijk ook voor de farao bestemd, maar daar is geen zekerheid over.
Codekraker Carl Munck denkt dat de hoeken waaronder de piramide loopt verwijzen naar de lengte- en breedtegraad waarop de piramide ligt. Of dat zo is kun je zelf bepalen, de rekensom staat op deze pagina uitgewerkt.
De derde en laatste piramide van Snofroe, de Rode Piramide genoemd, is het meest geslaagd. De hoek waaronder het geheel is gebouwd is dezelfde als waarmee bovenstaande knikpiramide werd afgerond. Snofroe had duidelijk zijn lesje geleerd.
De piramide is in totaal 104 meter hoog. De noordelijke ingang komt uit in drie kamers, waarvan één vermoedelijk een grafkamer is. Wikipedia meldt dat het pyramidion, de bovenste topsteen van de piramide bewaard is gebleven.
Hiermee wil ik graag onze lezing voor december in herinnering brengen. Die lezing wordt gegeven door dr. Marleen De Meyer en is gewijd aan " Wat Reisner miste: de ontdekking en heropgraving van de schacht van Djehoetinacht in Dayr al-Barsja".
In 1915 ontdekte de Amerikaanse archeoloog George Reisner in Dayr al-Barsja het Middenrijksgraf van gouverneur Djehoeti-nacht en zijn vrouw. Hoewel grafrovers de inhoud van de kamer grondig doorheen gegooid hadden, was het merendeel van de rijke grafuitrusting nog aanwezig.
De objecten maar ook de beroemde cederhouten lijkkisten werden naar het Museum of Fine Arts in Boston getransporteerd, waar van 18 oktober 2009 tot 16 mei 2010 een speciale tentoonstelling aan het graf gewijd wordt onder de titel The secrets of Tomb 10A: Egypt 2000 BC.
In 2009 groef de missie van de K.U.Leuven dit graf opnieuw op. Deze lezing vertelt het verloop van de missie van 1915 aan de hand van de dagboeken en notities van Reisner en zijn kompaan Lyman Story, maar ook wat de heropgraving van het graf opgeleverd heeft. Reisner heeft in zijn haast namelijk een plekje in de schacht over het hoofd gezien
Gent: donderdag 10 december 2009 Leuven: dinsdag 15 december 2009
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Als we kijken naar het symbool van het Alziend Oog zien we onmiddellijk de piramide . Dit teken is het teken van de Vrijmetselaars, de Illuminatie en geeft ons een directe verwijzing naar de Annunaki. En hier zijn we op het punt waar alles begon.
Wie zijn de Annunaki? Zij zijn onze scheppers!!!!!!!!!!
Niet de God de grote kracht die in het hele universum aanwezig is en uit totale perfectie bestaat, maar onze scheppers die voor God spelen. De Annunaki die naar de Aarde kwamen en slaven crëeerden door meerdere soorten D.N.A samen te voegen en hiermee een recht oplopende denkende mens te produceren.
Wetenschappers staan tegenwoordig nog voor een raadsel aangezien er een tijdspanne mist tussen de Homo Sapiens en de Homo Erectus. Er is een missing link. Maar dit was de tijd dat de Annunaki op aarde waren. En dit was niet de eerste reis die ze maakten naar onze van oorsprong prachtige planeet. Zoals Aids is gecreeërd in een lab, zo zijn wij gecreeërd door de Annunaki.
Zij die uit de hemel kwamen en zoals in de bijbel word genoemd de Elohim of bekend als de Nephilim, (afstammeling daarvan is de Anakin) In Egypte spreekt men van de 9 goden die van boven naar beneden kwamen, en in de Sumerische kleitabletten (Sumerië is voormalig Mesopotamië) vind men exact hetzelfde. Deze Sumerische kleitabletten vertellen het verhaal hoe de mens is ontstaan, en laten ons d.m.v de afbeeldingen het gehele proces van reageerbuis techniek zien.
En de daarin vermelde goden vind men terug in Egypte, precies dezelfde gebeurtenis, alleen andere namen voor de goden. Ik zal een voorbeeld geven. Als men het beeldje neemt van Maria met kind, dan gaan we een stukje verder terug in de tijd, voor Christus en dan zien we hetzelfde beeldje in Egypte wat Isis en kind voorstelt.
Maar onze geschiedenis is nog veel langer!!! Ook voor Egypte was er leven. Dit was de tijd van de Annunaki. Als men de geschiedenis daarvan bekijkt dan zal men al gauw zien dat Isis zelfs verder terug in de tijd gaat en ver voor de Egyptische tijd en vind men hetzelfde weer met de naam "Inanna".
Inanna
Zoals Isis de dochter van Ra was, zo was zij de dochter van Anu. Zoals Ra verbannen werd uit Egypte zo werd Anu verbannen naar de uithoek van ons zonnestelsel, naar de planeet Nibiru (Phaeton). Ziet u: hetzelfde verhaal, alleen deze stamt uit de allereerste tijden die de meeste mensen helemaal niet kennen.
Dan komt men uit in de Goddelijke Dynastieën, de hemelse dynastie. De tijd dat de goden op aarde waren.
De slang die de Egyptenaren op hun hoofd dragen is het teken van de Annunaki.
Het tweede voorbeeld:
De god Thoth. In Egypte bekend als Thoth, maar in Griekenland als Hermes Trimesgistos. Hermes Trimesgistos betekent de driemaal grote. Dit omdat hij tot het reuzengeslacht behoorde dat volgens de tradities tot de eerste hemelse dynastie behoorde.
Reuzen? Kennen wij niet de reuzen uit de bijbel? Mozes spreekt over de plaag van de reuzen, sinds het begin der tijden. En als we lezen over het ooit zo mooie Atlantis dat ten onder ging door een grote ramp en waar de reuzen heersten? De oorlogen tussen de reuzen?
Zijn er niet gigantische skeletten en schedels gevonden? Daar hebben we het punt! Thoth was de overbrenger van: Geneeskunde, Astronomie,Astrologie, de schrijfkunst, de bouwkunst, de Arithmetica (getallenleer). De Heilige Geometrie.
Tevens was hij de inspirator van de oudste filosofie, en de stichter van een religie rond een unieke godheid. Hij word ook wel aangeduid met Enoch, en waarschijnlijk de grootmeester achter de vele bouwwerken, waaronder de piramiden. Thoth, of Hermes heeft een atlantische achtergrond en was een van de Elohim.
Op een steen in de Leeuwenpoort van Mycene staat de tekst: De Egyptenaren stammen af van de zoon van Thoth, priester van Atlantisen is getekend door Hermes II (kleinzoon). Er word verteld dat hij als scheidsrechter optrad in de strijd tussen de Godenreuzen en de Titanen.
Hij was een raadgever van Osiris en Isis en word aangeduid als de beschermvader en stamvader van de goede reuzen die de kennis brachten.
Als vader van de alchemie, kreeg hij bekendheid door zijn Tabula Smaragda de smaragden tafel waarop de alchemistische basisformule werd gegraveerd.
In Atlantis en Egypte was alchemie een feit: Zij konden van basismetalen goud maken.
Het Atlantische ras vereerde de zon op de toppen van hun piramiden en waren in staat het aardmagnetisme en de zonne-energie aan te wenden. Dit had een geweldige invloed op flora en fauna. Tevens word er over hem vermeld dat vlak voor de ondergang van Atlantis, Thoth met zijn gevolg van hoge priesters vertrok in grote ruimteschepen om een nieuw thuis en een nieuwe beschaving te scheppen.
Er staat geschreven dat dit land Khem werd genoemd, nu bekend als Egypte. Er staat geschreven dat Thoth en anderen uit Atlantis informatie bewaard en verborgen zouden hebben op een locatie die bekend is als de Zalen van Amentie een naam die mensheidbetekend. Deze ruimte zal zich bevinden onder de rechterpoot van de sfinx.
De zaal die aanwezig zal zijn onder de sfinx word ook wel genoemd Hall of Records en is een onderaardse gallerij, het heiligdom van Thoth. Deze onderaardse ruimten zijn inderdaad ontdekt, en worden dwarsgezeten door Mnh. Zahi Hawass. Deze meneer is de directeur van het Cairo museum en tevens de baas over alle archeologische opgravingen.
In vele geschriften zijn er vermeldingen gemaakt over de vernietiging van Atlantis, dat getroffen werd door de zondvloed, vuur een aardbevingen. De Egyptenaren spraken hierover, de Mayas , de Indiërs en bepaalde Afrikaanse stammen. De overlevenden van de ramp zijn gevlucht naar andere landen.
Cherokee indianen van Noord Amerika zijn ervan overtuigd dat hun voorouders die eerst op Atlantis woonden, en na de ondergang naar Amerika emigreerden, van de Pleiaden kwamen.
Als we kijken naar het verhaal van Thoth, die vlak voor de grote ramp vertrekt in zijn ruimteschip, herkennen we hier dan niet het verhaal van Noah?
De ark van Noah, was in mijn ogen een genenbank. Wanneer de vloed komt ga dan aan boord en sluit de poorten af (bijbelse versie).
In een van de Sumerische teksten staat: Wanneer Sjamasj in de avond een beving veroorzaakt, ga dan aan boord en sluit de poorten af. Deze Sjamash is geen ietsmaar een HIJ.
Ze zijn de grootste bedreiging voor bijna alle dictators in het Midden-Oosten: de Moslimbroederschap. Hun doel? Een islamitisch wereld-rijk. Het zal niet lang meer duren.
Het gaat niet om hoe het eruitziet, glimlacht Mohammed Habib als hij het internationale hoofdkwartier van de Moslimbroederschap in Caïro binnenstapt. Een sleutel om de voordeur te openen heeft de vicevoorzitter niet nodig: er is geen deur. We lopen de donkere hal in, ontwijken een ontbijtende straatkat, lopen twee betonnen trappen op en eindigen bij, jawel, een deur. Habib drukt de klink naar beneden. Het gaat om wat er gebeurt. En hier, aan de oever van de Nijl, zagen de moslimbroeders enthousiast aan de stoelpoten van Hosni Mubarak, de president die alweer 28 jaar aan de macht is in Egypte. Achter de deur overleggen bebaarde mannen in witte gewaden met vlotte jongeren in overhemd over de agenda van volgende week. Hun tactiek is even simpel als succesvol: help de bevolking waar de regering faalt. Geef onderwijs aan de armen, verzorg de zieken, en binnen de kortste keren ben je populairder dan de prutsende dictator.
Aparte humor
Wat dat betreft hadden ze geen betere tegenstander kunnen treffen dan Mubarak. Als kind probeerde de president zichzelf al zo impopulair mogelijk te maken, vertellen mannen in zijn geboortedorp Kafr-Al-Masalha. Kleine Hosni had geen vrienden hier en zocht graag wat oude vrouw-tjes op om vervolgens voor hun neus een paar kippen de nek om te draaien.
Dat aparte gevoel voor humor heeft de inmiddels 81-jarige Mubarak nog steeds, zo bleek wel toen de varkensgriep zich begin dit jaar in hoog tempo over de wereld verspreidde . De president beval de executie van alle 300.000 varkens in het land, terwijl de griep van mens op mens wordt overgedragen. De slachting van die haram-speklapjes was waarschijnlijk bedoeld om de moslimbevolking te plezieren, maar het tegenovergestelde gebeurde. Mubarak was even vergeten dat de varkens en hun christelijke eigenaren een onmisbare rol speelden bij het ophalen en opeten van afval. Het resultaat? Grote hopen rottende rommel op straat, en dus mopperende Egyptenaren.
Het land staat al jaren stil, zegt moslimbroeder Habib. Er is ontzettend veel corruptie, werkloosheid en armoede. Dat zijn allemaal symptomen van dezelfde ziekte: die ziekte heet Hosni Mubarak. Er komt een moment dat de bevolking het niet meer pikt. En dan zijn wij er klaar voor. Zelf gaat Habib die revolutie niet ontketenen. De broederschap probeerde in het verre verleden een paar keer op gewelddadige wijze aan de macht te komen, maar dat mislukte. Alleen een massale volksopstand kan de dictator klein krijgen, beseft ook Habib nu. Een pittige klus: het ijzersterke leger staat nog steeds achter Mubarak.
Maar stel dat het de Egyptenaren ooit lukt Mubarak te verdrijven, schieten ze dan iets op met een regering vol moslimbroeders? Hun filiaal in Koeweit, de broederschap is actief in meer dan zeventig landen, pleit bijvoorbeeld voor het afschaffen van vrouwenstemrecht. Is dat zo? reageert Habib. Dan zullen we ze daar op aanspreken. De islamitische staat is een beschaafde staat.
Vanuit Egypte moet de islamitische revolutie de hele Arabische wereld overgaan. Wij kunnen een voorbeeld zijn voor alle andere landen in het Midden-Oosten, zodat we uiteindelijk een unie van islamitische landen kunnen oprichten, van Marokko tot Indonesië. Daar is tijd voor nodig, zeker, maar het zal geen tientallen jaren meer duren.
CAIRO - Egypte wil landen als Italië en Griekenland uitnodigen voor een congres over samenwerking voor de teruggave van kunstvoorwerpen die in buitenlandse musea zijn ondergebracht.
Dat heeft Zahi Hawass, het hoofd oudheden van het Afrikaanse land, zondag 6 december gezegd. Tijdens de bijeenkomst zouden de landen kunnen praten over een betere samenwerking.
Egypte wil zes oude voorwerpen terughebben. Daaronder is de Steen van Rosetta, die Franse militairen in juli 1799 bij de Egyptische plaats Rosetta (nu El Rashid) ontdekten.
Hiërogliefenschrift
Omdat er op drie verschillende manieren een tekst op geschreven stond, kon de Franse wetenschapper Jean-François Champollion het hiërogliefenschrift van de oude Egyptenaren ontcijferen. De steen wordt al meer dan tweehonderd jaar in het British Museum in Londen bewaard.
Griekenland wil onder meer de Elgin Marbles, eveneens in het British Museum, terughebben. Dat zijn onder meer marmeren sculpturen die eens deel uitmaakten van het Parthenon op de Akropolis in Athene.
Louvre
Sinds hij hoofd oudheden werd, heeft Hawass naar eigen zeggen vijfduizend kunstvoorwerpen in zijn land zien terugkeren. In oktober wist hij het Louvre in Parijs ertoe over te halen fragmenten van een 3200 jaar oud fresco terug te geven.
Die fragmenten waren in de jaren tachtig uit een graftombe gestolen.
HOORN - Liefhebbers van oude geschiedenis van de culturen in het Midden-Oosten kunnen dinsdag 8 december weer terecht bij een lezing van Ex Oriënte Lux. Dit keer gaat het over contacten tussen de Myceense (vroeg Griekse)- en Egyptische -cultuur.
De strekking van de lezing is dat de geschiedschrijving enigszins moet worden herzien, want meer recente vondsten van Myceens aardewerken parfumflessen in de stad Achetaton tonen aan dat de contacten tussen de twee culturen veel intensiever waren dan steeds is aangenomen.
We spreken dan over de Late Bronstijd, (tot ca. 1100 voor Christus), terwijl in Egypte farao Achnaton de scepter zwaait. De vondsten maken duidelijk dat er veel meer verkeer was tussen de Mycenen (de belangrijke bronscultuur op de Peloponnesos die uiteindelijk tot Kreta reikte) en de Egyptenaren. Deskundigen lezen het af aan de aardewerken vondsten van Myceense cultuur in Achetaton en het in die tijd plotseling verschijnen van de olijf in die Egyptische stad.
Het is de tweede lezing van Ex Oriënte Lux, het historische genootschap voor de oude geschiedenis in het Midden Oosten. De afdeling Hoorn en omgeving van Ex Oriënte Lux houdt vier lezingen in dit seizoen. De volgende twee vinden plaats in februari en maart 2010. Thema van de lezingen dit jaar is 'Nieuwe inzichten in het oude Midden-Oosten'.
De lezing van dinsdag 8 december vindt plaats om 20.00 uur plaats, als altijd in Het Octaaf, aan de JD Pollstraat in Hoorn. Iedereen is welkom en de toegang is gratis. ,,Al wordt een kleine bijdrage op prijs gesteld."
De voorbije dagen werd in Egypte het offerfeest gevierd (Koran: Ibrahim zou bereid zijn geweest zijn zoon te offeren in opdracht van Allah, maar op het moment dat Ibraham bereid is zijn zoon te offeren, komt Allah tussenbeide en mag hij i.pv. zijn zoon een schaap offeren).
Over het offerfeest heb ik heel wat te vertellen, voornamelijk omdat ik was uitgenodigd in een Egyptisch gezin en dus een mooie ervaring rijker ben.. Laten we even teruggaan in de tijd.. Mostafa is (voor degene die mijn blog lezen al bij al gekend), is dus één van mijn beste vrienden hier in Cairo. Dankzij hem heb ik Nagwa leren kennen, een vriendin van hem waarmee hij samen op unief zit. Op een dag belde ik Nagwa op om te vragen hoe het ging e.d. (in Egypte bel je je vrienden dus op om te vragen hoe het gaat, en liefst doe je dat elke dag, hoe vaker je dat doet, het meer je aantoont dat je om ze geeft). Bon, ik werd dus verrast met de vraag of ik niet naar Helwan (waar zij woont) wou komen om de feestdagen te vieren, samen met haar en haar familie.. Ik was wel eventjes verrast, voornamelijk omdat het offerfeest samen met het suikerfeest een belangrijk familiaal gebeuren is. Uiteraard wou ik komen!!
Donderdag 26 november is de aanloop naar het feest: er wordt dan gevast en men mag eten bij zonsondergang. Om het hele gebeuren mee te maken heb ik dus ook gevast.. Omstreeks iets na 5 uur 's avonds mag er worden gegeten. Ik vertrek om 21u. richting Helwan samen met Nagwa, haar zus Dodo en haar broer (waarvan ik na 5 dagen nog steeds de naam niet weet)
. Bon, na een woelige rit in de minibus en een minder woelige rit in een taxi komen we aan. Nagwa woont in een huis (wat vrij "rijk" is voor een Egyptisch gezin), samen met haar vader, moeder, haar zus, 2 broers, een schoonzus en haar 3 maanden oud dochtertje Nada. Ik word hartelijk verwelkomd door de moeder van Nagwa die mijn omarmt en kust, net of ik een verloren dochter ben die ze na jaren terugziet.. Ook Nagwa's schoonzus is enthousiast om mij te ontmoeten. Het gesprek gebeurt in het Arabisch, enkel Nagwa kan mij helpen om de gaten in mijn Arabisch op te vullen. Later op de avond ontmoet ik ook Nagwa's vader: een supersympathieke man die mij ook hartelijk verwelkomt in zijn huis!!
Egyptische gastvrijheid betekent zeker en vast ook veel eten: om 23u. krijg ik nog een maaltijd voorgeschoteld waar ik gerust 7 dagen kan van eten. Om 1u. besluiten we maar om te gaan slapen, het ochtendgebed is nl. om 6u. en we moeten er dus vroeg uit.
Om 5u30 worden we gewekt (en ik denk "oh nee, we gaan te laat zijn") maar krijg dan te horen dat het gebed pas om 7u. plaatsvindt, maar "we mogen toch absoluut niet te laat zijn". Ik begin de ochtend met Nagwa's vader, moeder, broers en zus te feliciteren met deze feestdag. Dat is de gewoonte. Er wordt stevig geknuffeld en gekust. Ik besluit om mij te sluieren voor het ochtendgebed. Ik wil absoluut niet opvallen in de grote mensenmassa én om één of andere reden vind ik het niet meer dan normaal dat ik er die dag gesluierd bijloop . Het ochtengebed is ongelooooflijk!!! Een massa mensen, allen biddend in dezelfde richting, maken dezelfde bewegingen, je krijgt er echt kippenvel van!! Het duurt maar een aantal minuten, maar het is echt ongelooflijk mooi om te zien. Na het gebed hoor je overal 'kul sana wa anta tayeb' of 'kul sana wa anti tayeba'.. Mensen begroeten en feliciteren elkaar met deze feestdag. Ook na het ochtendgebed begroet ik opnieuw Nagwa's vader, moeder, broers en zus en feliciteer hen opnieuw met deze feestdag. Na het ochtendgebed wordt een dier geofferd. Mensen die zich dit kunnen veroorloven, slachten dit dier en geven 1/3 aan de armen, 1/3 aan familie en vrienden en 1/3 houden ze voor zichzelf. Nagwa's familie heeft een koe die na het ochtendgebed geslacht wordt. De hele dag wordt er gehakt en gesneden en wordt het vlees verdeeld. Ook ik krijg een deel mee, want voor hen ben ik een deel van de familie. Een traditie is o.a. dat het hoofd van het gezin (de vader dus) zijn kinderen een som geld geeft. Ik ben samen met Nagwa in de keuken om eten klaar te maken en Nagwa's vader geeft haar 50 Egyptische pond (wat een mooi bedrag is). . Opeens zie ik hem zijn hand naar mij uitreiken en zie ik dus ook 50 Egyptische pond. Ik sta verstokt en zeg tegen Nagwa dat ik dat echt niet kan aannemen . Ik weet dat mensen hier niet veel verdienen en met 50 EGP kan je al heel wat doen. Geen zeggen aan, ik moet het geld aannemen, indien niet beledig je hem en zijn gezin. Nagwa's vader en moeder aanzien mij als hun dochter en word dus gelijk behandeld. Ik weet echt niet wat zeggen. Wat een warmte, wat een liefde, je krijgt er echt tranen van in de ogen. Ze vragen me of ik niet bij hen wil intrekken, gratis, zo zou ik geld kunnen sparen en moet ik het niet uitgeven aan huur in "de stad". Nee, kan ik absoluut niet aannemen, hoewel dit echt wel een ongelooflijk mooie ervaring zou opleveren, maar dat is echt teveel.
Wat ik vooral zal onthouden aan het offerfeest is het ochtendgebed, de mensenmassa die samenkomt om samen te bidden en te vieren, het ritueel slachten van een dier, het samen-zijn met familie, de warmte die een Egyptisch gezin uitstraalt en vooral de rijkdom die ze hebben wat in België vele mensen niet kennen!! Ik heb er geen woorden voor, je moet het gewoon gezien hebben.. Misschien niet typisch voor het offerfeest zelf, eerder aan het Egyptische leven, is de enorme Egyptische gastvrijheid. Nog iets typisch Egyptisch is dat vanaf het moment dat je binnenkomt tot je buitengaat willen ze je continu te eten en drinken geven (en telkens ik bijna mijn bord leeg heb, hopla, wordt het weer volgeschept).. Ze begrijpen het precies niet dat je echt wel genoeg kan hebben.
(Novum/AP) - Twee motorboten zijn vrijdag op de Nijl in het noorden van Egypte met elkaar in botsing gekomen. Eén van de twee boten kapseisde.
Tientallen passagiers zijn vermist. Dat heeft een Egyptische politieagent gezegd.
Het is nog onbekend hoeveel mensen zich aan boord van de boten bevonden, maar volgens getuigen zou het om vijftig tot zestig mensen gaan. Inmiddels zouden dertien mensen zijn gered.
Egypte is veranderd in een politiestaat waar burgers geen bescherming hebben tegen marteling. Dat stellen zestien Egyptische mensenrechtenorganisaties in een gezamenlijk rapport.
De organisaties constateren dat daders gewoonlijk hun straf ontlopen en dat het beleid van onschendbaarheid zo langzamerhand de norm is geworden in Egypte. Omdat burgers geen bescherming genieten, zijn ze steeds kwetsbaarder geworden voor marteling en willekeurig politiegeweld.
De mensenrechtenorganisaties constateren dat niet alleen activisten gevaar lopen; iedereen die in handen valt van de Egyptische politie moet vrezen voor martelingen.
Genoemd worden onder meer elektrische schokken, zweepslagen en het branden met sigaretten.
Egypte kent sinds de moord op president Anwar Sadat in 1981 een noodtoestand. Die is herhaaldelijk hernieuwd, ondanks protesten van mensenrechtengroepen.
Tachtig jaar na de ontdekking van het graf van farao Toetanchamon luiden archeologen in Egypte de alarmbel: door de aanhoudende toeristenstroom gaat de conditie van de graftomben in het Dal der Koningen zienderogen achteruit.
'Ik geef het Dal der Koningen nog 20, hooguit 25 jaar', aldus professor Kent Weeks, verbonden aan de American University in Caïro. Weeks werkt al 23 jaar in het Dal der Koningen in het Egyptische Luxor en verkreeg wereldfaam toen hij er in 1995 het graf van de zonen van Ramses II ontdekte - met tot nu toe 125 opgegraven grafkamers de grootste tombe ooit.
'Het massatoerisme is dodelijk voor de grafschilderingen. Er komen hier nu 7.000 bezoekers per dag. Het ministerie van Toerisme wil dat aantal opschroeven tot 15.000. Per persoon zweten die anderhalve theekop water uit. De grafschilderingen, de mooiste die Egypte kent, vervagen en verdwijnen waar je bijstaat. Als er binnen nu en vijf jaar geen actie wordt ondernomen, zijn ze onherroepelijk verloren.', aldus Weeks.
Het slot erop
'Het grote probleem is de luchtvochtigheid van die massa's mensen die dag na dag in zo'n tombe komen', zegt Jaap van Dijk van de Universiteit van Groningen. 'De lucht kan eigenlijk niet weg, en dat is een groot probleem . Mensen hebben bovendien de onbedwingbare neiging overal met hun vingers aan te zitten of zelfs hun namen in de muren in te krassen. Bovendien worden er door de Egyptische overheid overal muurtjes gebouwd en nieuwe toegangswegen en ga zo maar door. Alles verdwijnt.'
Geoffrey Martin is de beroemdste nog levende Britse archeoloog en ook hij maakt zich ernstig zorgen. 'Er is een plan geopperd om het dal op slot te gooien en kopieën van de graven te maken, die de mensen dan kunnen bezoeken. Dat hebben ze in Frankrijk bij de grot van Lascaux tenslotte ook gedaan. Natuurlijk is het niet hetzelfde, maar de mensen zullen eraan gewend raken. Natuurlijk, je verliest de atmosfeer, de sensatie van het echte . Maar zeg nu eens eerlijk: als je met 300 à 400 mensen in een tombe staat te dringen, is er dan nog veel atmosfeer? Het zou in de toekomst wel eens de enige optie kunnen zijn, willen we deze monumenten redden.'
Twintig meter verderop. Het graf van Toetanchamon. Toeristentrekpleister nummer één. De jonggestorven koning omarmt teder de onderwereldgod Osiris. Maar vreemde geelgroene spikkeltjes bedekken god en farao; de verf wordt langzaam opgevreten door een soort zwam. Een schimmel die in vocht gedijt. En niemand heeft enig idee hoe die te behandelen.
Reddingsplan
'Mijn eerste urgentie is de redding van de sites', zegt Weeks. 'We hebben hier letterlijk duizenden graftombes die in razendsnel tempo achteruithollen, en niemand heeft tot nu toe de moeite genomen om ervoor te gaan zitten en onontbeerlijk structureel geologisch ingenieurswerk te doen.'
Het op slot gooien van het Dal der Koningen - de stille wens van veel archeologen - 'zal nooit gebeuren'. Daarvoor is Egypte te zeer afhankelijk van buitenlandse deviezen. Ook het opschroeven van de toegangsprijzen zal niet werken, zo blijkt in de verderop gelegen Vallei der Koninginnen waar voor een bezoek van tien minuten aan het befaamde graf van koningin Nefertari 5000 dollar moet worden neergeteld. Sindsdien loopt het er storm. 'Rijke Amerikanen en Japanners zeggen: ah, dat moet iets bijzonders zijn. Ik moet en zal die tombe zien!' Ook Nefertari holt weer achteruit. 'Geld is niet de oplossing.'
Weeks denkt veeleer aan het openen van méér graven en langere openingstijden, zodat de bezoekers verspreid worden, en aan tourniquets met tijdsloten. 'Niet meer dan 100 mensen per graf per uur.' Want zijn onderzoek heeft aangetoond dat dat het maximaal haalbare is. 'We meten aan de conditie van de verf dat de temperatuur en de vochtigheid dramatisch op- en neergaan gedurende de dag, van 20 graden 's morgens tot 40 in de middag, waarbij de luchtvochtigheid stijgt van 20 tot 85 procent. Dat zijn dramatische schommelingen die geen graf kan overleven. De Egyptenaren hebben geprobeerd dat te corrigeren door van tijd tot tijd een graf een half jaar te sluiten, totdat de normale waarden hersteld zijn, maar er is geen spaan van bewijs dat dat werkt. Maar met alle maatregelen die ik voorstel, blijft er een grens bestaan. Er kunnen nooit meer dan 1000 mensen tegelijk in het Dal der Koningen zijn. Zijn het er meer, dan wordt het een nachtmerrie.'
Etienne Cloots schrijft boek over rijkdom en armoede
een bewonderenswaardig verhaal
25 jaar reisde Etienne Cloots door het land van de farao's. Zijn ervaringen en ontmoetingen heeft hij gebundeld in een boek. In 'Farao's zonder goud' legt hij de ziel van de Egyptenaar bloot.
'Dit boek was aanvankelijk bedoeld voor mijn kinderen Elli, Saartje en Pieter-Jan', aldus de auteur, die de voorbije 25 jaar bijna jaarlijks naar Egypte reisde. Eerst uit interesse, later om beroepsredenen en nog later uit vriendschap en solidariteit met de bevolking.
'Ik wilde mijn relatie met de vele vrienden die ik er maakte aan hen duidelijk maken en ik wou mijn kinderen met een brede kijk naar de wereld laten kijken. Ik vond in Egypte rijken en armen, gelovigen en ongelovigen, jongeren en ouderen. Het gaf me de kans om in de ziel van al die mensen te kijken en er een andere kijk op te hebben dan sommigen vandaag hebben . Het was als het ware een pleidooi voor verdraagzaamheid en solidariteit voor een volk waarmee ik een geweldige affiniteit kon opbouwen. Toen mijn kinderen het lazen, stimuleerden ze me om het boek uit te geven omdat ook een ruimer publiek er wat aan kan hebben. En zo ver sta ik nu', zegt Etienne Cloots.
'Met de hulp van een paar grotere sponsors en de gemeente kan het in druk gaan. De verkoop is totale winst en die gaat naar een project van Face for Children in Need. Nadat ik eerst via Foster Parents Plan een paar kindjes adopteerde, kwam ik in contact met Face, dat echt rechtstreeks werkt in de sloppenwijken van Caïro. Daar werd ik helaas al verscheidene keren geconfronteerd met de grootste armoede en miserie die je je kan inbeelden. Nadat de vereniging al vijf weeshuizen heeft overgenomen, is ze nu aan de bouw van een tweede opvanghome voor straatkinderen bezig. Met dit boek hoop ik mijn steentje bij te dragen.'
De lezer moet geen reisverhaal, een les geschiedenis of een toeristische gids verwachten in het boek. 'Dat was ook niet de bedoeling', aldus Etienne. 'Ik probeer met ontroerende, soms hilarische anekdotes een portret te schetsen van de Egyptenaar in al zijn facetten.
Tijdens mijn jaarlijkse contacten ontmoette ik er zowel rijke zakenlui, arme sloppenbewoners, ambassadeurs als weeskinderen. Ik ga kwesties als racisme of islam niet uit de weg. Bekijk de zaken eens van hun kant. Hoe leven zij na 11 september en hoe beleven zij de aanslagen van toen? Ik beschrijf vriendschappen, menselijke drama's,... Allemaal met veel respect. Ik voel al 25 jaar welk respect zij voor een westerling kunnen opbrengen. Farao's zonder goud is een lijvig boek met 260 illustraties geworden.'
BAHARIYA - Hier een champignon op een lange steel, daar een taartje met een kers erop, een vogel, een kwaaie kabouter, de sfinx, een kamelenkop, een lekkend bolletjesijsje, een leeuw, een tent, het hondje van Kuifje.
Net als in de wolken ziet iedereen wat anders in de kunstwerken, die door de wind en het schurende zand gevormd zijn in de Witte Woestijn van Egypte.
Foto: De Telegraaf
Een openluchtmuseum van surrealistische beeldhouwwerken zou je kunnen zeggen van dit wonder der natuur. En dan te bedenken dat deze met kalk bedekte vlakte vroeger een zee was. In de kalk kun je de fossielen van schelpen nog zien zitten. Voor veel mensen is deze nieuwe toeristische bestemming in de westelijke woestijn, waar Egypte aan Libië grenst, nauwelijks te bevatten. Ze ervaren het als een magische plek.
"Het is de inspirerende omgeving in combinatie met de stilte", zegt de Nederlandse reisleidster en Egyptologe Willy Siegers. "Het feit dat je niets hoort, geen verkeer en zelfs geen vogels, maakt dat mensen zich op zichzelf teruggeworpen voelen. Ze hebben even geen behoefte meer aan praten en aan andere mensen. Ze zonderen zich af om in eenzaamheid de omgeving op zich in te laten werken en rustig na te denken of te mediteren. Dit is een ervaring die de meeste mensen hun leven lang niet zullen vergeten."
De groepsreizen van Willy rijden vanaf Cairo (circa 500 km) met 4x4-wagens. Wij namen de minibus tot de eerste oase, Bahariya (375 km), en stapten daar over op de Toyota jeeps, die noodzakelijk zijn om de weg te verlaten en dwars door de woestijn te rijden. Tot Bahariya is de weg met aan weerszijden woestijn dodelijk saai. Op enkele bezienswaardigheden na zoals de stukken versteend hout van een vroeger bos en de fossiele oesterbanken, die zich vroeger op de bodem van de zee bevonden. Na de oase komen we eerst in de Zwarte Woestijn, waar de toppen van de zandduinen bedekt zijn met vulkanische as. Om via een ander natuurwonder, de Kristallen Poort (een rotsformatie waarop zich kwartskristallen hebben afgezet) de Witte Woestijn te betreden.
De zonsopgang en zonsondergang zijn de meest gedenkwaardige momenten in het landschap dat bedekt is met kleine sneeuwbergjes en ijsschotsen van kalk. Om dat ten volle te ervaren, blijven we een nachtje slapen in dit wonderlijke maanlandschap, waarboven duizenden sterren flonkeren. Dat kan niet zomaar overal. De campingplaats wordt van tevoren geprepareerd om te voorkomen dat de auto's wegzakken in het zand. Kennelijk weten de woestijnvosjes precies waar de toeristenplaatsen zijn. 's Morgens zien we de sporen van de schuwe nachtdiertjes, die niet groter zijn dan een flinke haas. Wie pech heeft, zit met aangevreten schoenen.
Over de weg crossen lijkt een nationale sport in Egypte. Het is een geliefd weekendvermaak. Mannen tonen met trots de littekens van eerdere auto-ongelukken. Door het zand van de woestijn crossen is nog stoerder. Of je het wilt of niet, je wordt als passagier vanzelf betrokken in een race. Als woestijncowboys raggen ze tegen steile zandheuvels op en storten zich over de rand. Wie is de grootste durfal en wie haalt het meeste uit zijn 4-wheel drive.
Ondanks de weg die president Nasser in 1958 liet aanleggen en waarmee hij de Nieuwe Vallei ontsloot, woont nog steeds slechts één procent van de Egyptenaren in de oases. Dat gebrek aan animo voor deze vruchtbare gebieden waar dadelpalmen, olijfbomen, sinaasappels, vijgen en allerlei soorten groenten worden verbouwd, is nooit anders geweest.
De oude Egyptenaren waren met geen stok de woestijn in te krijgen. Ze kenden de verhalen over de god Seth, die in de woestijn zijn broer Osiris had vermoord en daarmee de chaos in de wereld had gebracht. De oude Grieken en Romeinen, die het land 750 jaar lang bezetten, trokken zich daar niets van aan. Zij vestigden zich juist in de oases, waar ze forten en tempels bouwden en irrigatiewerken aanlegden.
Vanuit deze vruchtbare gebieden midden in de woestijn exporteerden ze wijn naar de koningssteden aan de Nijl. Sinds enkele jaren zijn de oases Bahariya, Farafra (bekend uit de boeken van Arita Baaijens), Siwa, Kharga en Dakhla steeds meer in trek gekomen van toeristen, die na de cultuur ook de natuur van Egypte wilden ontdekken. "Maar helaas is dat nu door de crisis weer ingezakt", zegt de Zweedse Ann Brun, die met haar Egyptische echtgenoot Ahmed ElShemi even buiten het stadje El Bawati in de Baharya-oase het Golden Valley Hotel runt. Aanvankelijk hadden ze alleen rieten hutten voor toeristen die lowbudget avontuurlijke woestijntochten ondernamen. Maar nu zijn er ook comfortabele stenen huisjes.
"Ik hoop dat de toeristen weer komen", zegt Ann, die microbiologe was aan de universiteit van Lund maar tijdens een vakantie totaal in de ban raakte van de woestijn. "De woestijn verandert je", zegt ze. "Ik ben hier rustiger, geduldiger en vrediger geworden. Het is een ervaring die ik iedereen toewens. Helaas weten de mensen zo weinig van de woestijn. Ik denk erover om zelf een boek te gaan schrijven om een en ander uit te leggen."
Ann en Ahmed hebben twee eigen bronnen. Eén in het hotelcomplex waar 's avonds de bedoeïenenliederen klinken, begeleid door de samsemaya (soort harp), de fluit en de drum. En één in hun boomgaard, vlak bij het zoutmeer waar duizenden Europese trekvogels overwinteren. "Het water van onze bron bevat veel ijzer. Daarom noemen ze mij wel de Iron-man", zegt Ahmed ElShemi. "Volgens de bedoeïenen is het goed voor zwangere vrouwen."
Reiswijzer
De beste tijd om naar de oases en de woestijn te gaan is van september tot februari, wanneer het circa 20-25 graden is. December is de ideale tijd. In januari en februari kan de temperatuur 's nachts dalen tot 0 graden. In maart en april is er kans op een droge wind en in mei bestaat het risico op zandstormen. Juli en augustus zijn af te raden, omdat het dan 52 graden kan worden.
Humanitaire hulp willen bieden aan de slachtoffers van de oorlog in de Gazastrook en uiteindelijk belanden in een Egyptische 'soap' vol plotwendingen. Het overkwam de twaalf Nederlandse deelnemers aan het Europese konvooi To end the Siege on Gaza van juni jongstleden.
Joris Luyendijk beschreef het al in zijn boek Het zijn net mensen: de situatie in het Midden-Oosten is complexer dan wij westerlingen vermoeden. Geïnitieerd vanuit Zwitserland ging een 150-koppig gezelschap naar Gaza om goederen naar de slachtoffers van oorlog te brengen. Via het Italiaanse Perugia gingen de deelnemers naar Egypte. In het land van Mubarak zou men achtereenvolgens Caïro, Port Said el-Arish en de grensplaats Rafah aandoen. De problemen begonnen reeds in de stad van 16 miljoen. Het Europese gezelschap werd daar een week lang opgehouden, alvorens men permissie kreeg om verder te reizen. In de havenstad Port Saïd gebeurde hetzelfde. Na twee weken in Egypte te zijn verbleven leek de kogel door de spreekwoordelijke kerk. Het voltallige gezelschap mocht onder politie-escorte via el-Arish door naar Rafah. De vreugde onder de Europeanen was groot. Als zijnde ware helden werden zij bovendien door aan de rand van de weg staande Egyptenaren toegezwaaid.
Foutje Aangekomen in Rafah bleek de vreugde voorbarig te zijn geweest. Nadat de douaniers 150 stempels hadden geplaatst in de paspoorten van de deelnemers, werd dezelfde toestemming niet veel later ingetrokken. Het plaatsen van de stempels werd afgedaan als een administratief foutje.
De Egyptische autoriteiten legden hierna twee opties voor aan de Europeanen: 1) terugkeren naar el-Arish, de paspoorten achterlaten aan de grens en die dag erop terugkeren met 60 man die dan naar binnen hadden gemogen. 2) teruggaan naar Europa.
Vast bij de douane Toen de Europese delegatie het heft in eigen handen nam en met een optie 3 op de prop kwamen, namelijk blijven waar zij waren, in Rafah dus, werden zij opgesloten in het douanekantoor, een kille loods. De Nederlandse deelneemster Ikram Jaballah vertelt over deze ervaring: 'Mijn vrijheid werd me ontnomen en dat gevoel was beknellend. Het maakte mij ook zeer boos. Wie waren zij om mij de toegang tot de buitenwereld te ontzeggen? Hoe kan dit mij gebeuren als Nederlands staatsburger?
Islamitische broeders Gedurende twee dagen heeft het Europese gezelschap, inclusief vrouwen een gehandicapt kind, vastgezeten in deze loods. Na wederom ellenlang onderhandelen mochten dertig deelnemers en de goederen zelf Gaza in. e teleurstelling onder de geweigerde Europeanen was groot. Deelnemers met Palestijns bloed sloegen hun hoofden letterlijk kapot tegen de klaarstaande bussen. Paradoxaal genoeg waren het juist hun islamitische broeders die hun dromen hebben gedwarsboomd.
Metaforisch uitzwaaien Hiermee was de kous echter nog niet af. In de bus die het Nederlands twaalftal terug zou brengen naar Caïro ontstond onenigheid over het bedrag dat de passagiers dienden te betalen voor de terugreis. Toen het de Egyptische politie te heet onder de voeten werd, werden alle passagiers een uur lang vastgehouden in de bus. Hierna werd men in een ruk door naar Caïro teruggebracht. Onderwijl passeerde men nog een bord met daarop een afbeelding van de een zwaaiende Mubarak, de leider van Egypte. In de ogen van passagiers van de bus was dit een metaforisch uitzwaaien geworden. Aangekomen in de hoofdstad brak voor Jaballah het dieptepunt aan: 'Wij werden daar nog vastgehouden op een busstandplaats omsloten door twee poorten. Het enige wat ik wilde, was zo snel mogelijk naar het vliegveld en terug naar mijn huis waar het veilig en geordend was. Maar daar dachten de politieagenten anders over. Reden van vasthouding? Die konden ze ons niet geven.
Helaas Dit laatste incident speelde zich af in de vroege ochtenduren. De Nederlandse ambassade was nog niet te bereiken. Later nam een van de Nederlandse leden van de delegatie contact op met de ambassade. De ambassadeur gaf aan vrij weinig te kunnen betekenen voor de Nederlandse deelnemers. Helaas is dit in Egypte te doen gebruikelijk en heb je te maken met immense politieke belangen, was zo ongeveer het relaas van de ambassadeur.
Belangen Terugkijkend op haar ervaringen refereert Jaballah eveneens naar deze politieke belangen: 'Ik heb gemerkt, dat ik ietwat naïef was over zaken zoals deze kwestie. Er zijn zoveel belangen met elkaar verstrengeld, belangen die dieper liggen dan wij met het "blote oog" kunnen zien. Door mijn ervaringen in Egypte is mijn persoonlijke drive om de Palestijnse kwestie onder de aandacht van de mensen te brengen sterk toegenomen. Ieder voordeel 'hep' zijn nadeel en ieder nadeel 'hep' zijn voordeel, waren dat niet de woorden van die bekende Amsterdamse filosoof?
Komende dinsdag 8 december nodigt het NKV Vlaams-Brabant prof. dr. Willy Clarysse (K.U.Leuven) uit voor een lezing over incestueuze huwelijken tussen broers en zussen in Romeinse Egypte. Antieke auteurs zoals Seneca, Pausanias en Philo van Alexandrië zijn het eens met de papyri dat in het Egypte van hun tijd broers en zussen konden huwen. Dit wordt bevestigd door de censusaangiften in de papyri, waarin voor de Romeinse periode het huwelijk tussen volle broer en zus (van dezelfde vader en dezelfde moeder) heel gewoon was, en in sommige streken zelfs de regel.
Koningen die er tegen ingingen waren precies de uitzonderingen die de regel bevestigen. Toch blijft er onder antrolopogen een taboesfeer rond het onderwerp hangen.
Praktisch: dinsdag 8 december 2009 om 20u in het Mgr. Sencie-Instituut, lokaal 00.28 (Erasmusplein, Leuven). Toegang gratis. De lezing is een organisatie van NKV Vlaams-Brabant, i.s.m. de studentenkringen Historia en Babylon en het Instituut Klassieke Studies. Meer informatie bij Herbert Verreth
« Lezing Geschiedenis, Erfgoed en Industriële Archeologie?
Student ontdekt fragment van oudste bijbel ter wereld
Student ontdekt fragment van oudste bijbel ter wereld
Een wetenschapper heeft een tot nu toe onbekend fragment van de oudste bijbel ter wereld ontdekt. Hij vond het stuk perkament vorige in het bindwerk van een achttiende-eeuws boek in het Grieks-orthodoxe Sint-Katharinaklooster op de Sinaï.
Codex Sinaiticus Het grootste deel van deze bijbel, de Codex Sinaiticus, dateert van 350 na Chr. en werd in de negentiende eeuw in hetzelfde klooster ontdekt door Konstantin von Tischendorf, een wetenschapper van de universiteit van Leipzig.
Toeval De Griek Nikolas Sarris, een dertigjarige student-conservator die in Groot-Brittannië bezig is met zijn promotieonderzoek, ontdekte het fragment bij toeval. Omdat hij eerder had meegewerkt aan het digitaliseringsproject van het beroemde bijbelhandschrift, herkende hij de typerende letters van de codex in het bindwerk van een ander boek. Volgens de experts betreft het ontdekte gedeelte het bijbelvers Jozua 1,10 waarin Jozua enkele schrijvers aanspoort om de Israëlieten te instrueren voordat zij het land Kanaän binnentrekken.
Overlevering De eeuwenoude codex is een belangrijke schakel in de overlevering van de bijbelhandschriften. Het geeft een beeld van de ontwikkeling van het vroege christendom. Ook laat het zien op welke manier de Bijbel van generatie op generatie werd overgeleverd.
Verspreiding van de codex Na de ontdekking van Von Tischendorf raakte het kostbare handschrift verdeeld. Daardoor kwamen fragmenten van het Oude en het Nieuwe Testament zowel in de Universiteit van Leipzig, de Nationale Bibliotheek van Sint-Petersburg en de British Library terecht. Het Sint-Katharinaklooster wist zelf ook een deel van de codex te behouden.
Oudste bijbeltekst De Codex Sinaiticus, die halverwege de vierde eeuw in het Grieks is geschreven, wordt beschouwd als het oudste bekende bijbelmanuscript. Alleen de Codex Vaticanus, die wordt bewaard in de bibliotheek van het Vaticaan, stamt uit ongeveer dezelfde periode.
Zanger en acteur Ramses Shaffy is in zijn woonplaats Amsterdam overleden. Hij woonde al een tijd in een verpleegtehuis, als gevolg van problemen met epilepsie, een longontsteking en overmatig drankgebruik.
Shaffy was in de jaren zestig en zeventig enorm populair met hits als 'Sammy', 'We zullen doorgaan' en 'Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder'. Samen met onder anderen Liesbeth List had hij veel succes in de het cabaretprogramma 'Shaffy Chantant'.
Pleeggezinnen Ramses Shaffy werd geboren in Frankrijk als zoon van een Egyptische diplomaat en een Poolse gravin van Russische afkomst. Rond zijn zesde liet zijn moeder hem achter in Nederland en woonde hij in pleeggezinnen
Het journalistieke netwerk 'Arabische Reporters voor Onderzoeksjournalistiek' (ARIJ) organiseerde eind vorige maand zijn jaarlijkse prijsuitreiking voor Arabische onderzoeksjournalistiek . Opvallend feit: op de ceremonie in de Jordaanse hoofdstad Amman werden zes van de zeven algemene prijzen door vrouwelijke journalisten weggekaapt.
De nieuwe generatie deinst bovendien niet terug voor controversiële thema's . In de categorie schrijvende pers ging de hoofdprijs naar de Jordaanse Majdolin Allan voor haar bijdrage over de benadeling van gescheiden vrouwen in de alimentatiewetgeving in Jordanië.
Riham El-Sheich uit Egypte kreeg een onderscheiding voor haar documentaire over ongewenste intimiteiten op straat en openbare plaatsen.
Blikvanger van de avond was de reportage van de Egyptische onderzoeksjournaliste Mona Iraqi. In haar tv-documentaire 'Recyclage van medisch afval: een lucratieve business' toonde ze hoe slordig Egyptische ziekenhuizen met gevaarlijk afval omgaan.
Georganiseerde groepen afvalverzamelaars laten gebruikte spuitjes recycleren en verkopen ze daarna als nieuwe naalden en spuiten of herwerken de cylinders tot filters voor waterpijpen. Volgens Iraqi worden ziektes als hepatitis A en C daardoor vlotter verspreid.
'Vrouwen zijn beter in hun job', zegt directrice Rana Sabbagh-Cargour van ARIJ. 'Ze werken harder, graven dieper en tonen meer engagement. Nochtans vind je amper vrouwen in topposities in de Arabische media.'
Opmerkelijk was ook de grote aanwezigheid van onderzoeksjournalisten uit Syrië, Palestina, Irak en Jemen, waar het met de persvrijheid nochtans pover gesteld is als we de jaarlijkse persvrijheidsindex van Reporters Zonder Grenzen (RSF) mogen geloven. Geen enkel Arabisch land haalt de top 50.
Milieu- en klimaatverandering
Naast de algemene prijzen voor schrijvende pers, TV en radio was er een bijzondere onderscheiding voor milieuberichtgeving. De Egyptische Dareen Farghali en haar mannelijke collega Hisham Allam werden bekroond voor hun verslaggeving over de onwettelijke lozing van industrieel afvalwater in de Nijl. Volgens de journalisten heeft dit wanbeleid nierfalen bij 200.000 mensen en vergiftiging van water en vis als gevolg.
'Het artikel veroorzaakte een politieke storm in Egypte', verklaart Sabbagh-Cargour (ARIJ). 'Het parlement heeft de gezondheidsminister op het matje geroepen. Wetenschappelijke teams bekijken nu waterstalen van de plaatsen, die de journalisten aangekaart hebben. '
Onze opdrachtgever is een Europees getint restaurant gesitueerd in een zogenaamd Boutique hotel in Cairo, Egypte. Gelegen in het groene en wat rustiger (luxer) gedeelte van Maadi.
De eigenaresse is zelf afkomstig uit Nederland. Samen met haar echtgenoot runt zij dit Hotel, daarnaast zijn zij eigenaar van een cruise-exploitatie langs de Nijl.
Het restaurant biedt binnen plaats aan 40 personen en beschikt buiten in de tuin over nog eens 46 zitplaatsen. De huidige menukaart is vrij internationaal georiënteerd. Voor deze opdrachtgever zijn wij per direct op zoek naar een:
Chef- Kok
Functieomschrijving:
Taakomschrijving: * Dagelijks leiding geven aan een team van circa 6 personen * Samenstellen van een gepaste menukaart gericht op het type gast, internationaal met ook invloeden uit de Libanese keuken * Toepassen menukosten calculaties * Verbeteren van huidig kwaliteitsniveau van het eten * Voeren van een juiste administratie
Functie-eisen:
Profiel: * liefst al werkervaring opgedaan als sous-chef in een gerenommeerd restaurant * op zoek naar avontuur in het buitenland, geen last van heimwee * ervaring met werken in het buitenland * goed kunnen communiceren in de engelse taal en nederlands * om kunnen gaan met diverse culturen * In bezit van Sociale Hygiëne of bereid zijn om opleiding hiervoor te volgen * afgeronde koksopleiding * op korte termijn beschikbaar
Gepubliceerd door Juda Groenteman op 27 oktober 2009.
De Lubavitcher Rebbe
Het is niet genoeg om GD te dienen met de ziel alleen.
Er was een hongersnood in het land en Avram daalde af naar Egypte om zich daar tijdelijk op te houden omdat de hongersnood zo zwaar was in het land. Toen hij dichter bij Egypte was gekomen zei hij tegen zijn vrouw Sarai: Hoor eens, ik weet, dat je een mooie vrouw bent. Als de Egyptenaren je zien zullen zeggen, dit is zijn vrouw, dan zullen zij mij vermoorden en jou in leven laten. Zeg toch dat je mijn zuster bent zodat het mij goed zal gaan door jou en ik zelf in leven kan blijven ter wille van jou.
Zeg toch dat je mijn zuster bent .: Spiritueel betekent Abraham de ziel en Sara het lichaam. Het zenden van Sara in het hol van de leeuw, weerspiegelt het idee dat het niet genoeg is om GD te dienen met de ziel alleen, het ontneemt het lichaam zijn fysieke vervulling. Veeleer moet het lichaam worden gestuurd in de gevaarlijke omgeving van het huis van Pharaos dat wil zeggen, zich bezig houden met fysieke bezigheden, zoals eten, het verdienen van levensonderhoud en trouwen. Wanneer iemand zich bezig houd met deze fysieke aangelegen heden en ongedeerd er uit tevoorschijn komt, en bovendien erin slaagt om deze bezigheden te spiritualizeren, ligt daarin de grootste winst voor zowel lichaam als ziel.
Echter om succesvol geconfronteerd te worden met de fysieke wereld, moet het lichaam trachten de heiligheid van de ziel te evenaren. Iemands liefde voor GD kan een uitdrukking van zijn ziels nabijheid zijn met GD of zijn lichamelijke afstand van GD. De liefde van de ziel van God is als dat van een zuster voor een broer: natuurlijk en consistent. De lichamelijke liefde voor GD, aan de andere kant, is als de liefde van de ene echtgenoot voor de andere: niet aangeboren, en dus theoretisch op zegbaar. Toegegeven, de lichamelijke liefde voor God, als de liefde binnen het huwelijk, is meer dramatisch en krachtig, precies omdat de inherente afstand tussen minnaar en geliefde hen in staat stelt om zich met gelijktijdige intensiteit te verbinden, tot één vlees (in tegenstelling tot broer en zus liefde). Niettemin, opdat het lichaam slaagt in haar missie, moet zij zich bewust blijven van het voordeel van de bestendigheid van de liefde van de ziel voor GD. Dus, moet zij het huis Pharaobinnengaan, maar zich voordoen als een zuster en niet als een echtgenote.
zodat het mij goed zal gaan door jou .,Abraham begreep dat zijn verblijf in Egypte was bedoeld om een rol te spelen bij de vervulling van de belofte van God: Ik zal je zegenen en je naam groot maken, die ook materieel succes inhield (Rashi ad loc.) Hij begreep ook dat dit zou gebeuren door Sarah. Zoals de wijzen zeggen: Zegen is aanwezig in het huis vanwege de vrouw, want het is geschreven, En hij behandelt Abram goed vanwege haar .(Bava Metzia 59 bis) Abraham zag ook voor Sarah een engel lopen, en hij zei: Zij is beschermd, Ik niet . [Zohar 3:51 a, aangehaald in Igrot Kodesh, Vol. 2, p. 181. Likutei Sichot, vol. 20, p. 39]
In spiritueel opzicht, zag Abraham in zijn afdaling naar Egypte een middel om de vonken van heiligheid te verheffen. Dat is wat hij bedoelt met zodat ze mij geschenken geven : de rijkdom van Egypte zou de sfeer van heiligheid binnengaan.
Dit diende als een precedent voor de rijkelijk beladen uittocht van de Joden uit Egypte ongeveer 400 jaar later. (Likutei Sichot, vol. 5, p. 61. Zie de toelichting bij Exodus 11:2)
Vanwege de grote belangstelling is er een extra reis: 7 - 21 januari 2010. Deze reis wordt door Abdel, de eigenaar van de organisatie in Zuid-Egypte, begeleid. Abdel woont het grootste deel van het jaar in Nl en spreekt zowel Egytisch als Nederlands.
I.v.m. het 10-jarig bestaan organiseert Desert Tracks een jubileumreis naar Nubië, het voormalige land van de zwarte pharaos. Het wordt een leuke, ontspannen en vooral ook afwisselende reis. Zo wandelen we door de woestijn, fietsen langs de rivier de Nijl, verblijven in een Nubisch dorp, eten bij lokale families, maken een boottochtje over de Nijl en bezoeken indrukwekkende tempels en de grote kamelenmarkt van Daraw. Tijdens deze reis maken we het dagelijkse leven in een Nubisch dorp mee, komen in kleine dorpjes en verkennen te voet, per fiets en over water dit mooie en indrukwekkende deel van Egypte. Tijdens deze extra reis gaan er minimaal 6 en maximaal 12 mensen mee. Als je geen zin hebt om alles met de groep te doen zijn er ook veel mogelijkheden om er zelf op uit te trekken.
Nubië is tegenwoordig opgedeeld in een Egyptisch en Sudanees deel. In het Egyptische gedeelte is Aswan de belangrijkste stad. Dit is tevens de zonnigste en meest zuidelijke plaats van Egypte en ligt op een strategisch punt aan de eerste cataract (stroomversnelling) van de Nijl. Het rivierdal is hier op zijn mooist door de granieten rotsen en de met palmen en tropische planten overdekte eilanden in de rivier. Het natuurschoon in dit gebied is zowel afwisselend als overweldigend: de rivier de Nijl, de woestijn, kleinschalige landbouw, het Nassermeer (het grootste stuwmeer van Afrika), botanische tuinen etc. Aswan wordt beschouwd als de grens van de Arabische en Afrikaanse wereld. De stad straalt een ontspannen Afrikaanse sfeer uit. De ligging aan een van de mooiste plekken langs de Nijl draagt daaraan bij. Je kunt hier lekker slenteren over de Corniche, kijkend naar de feluccas met hun hoge witte zeilen in de strak blauwe lucht of vers gevangen vis eten in een van de drijvende restaurants, luisterend naar Nubische muziek. De markt is eveneens een belevenis; kruiden in alle mogelijke geuren en kleuren, Afrikaanse manden, sjaals, sieraden etc.
In en rondom Aswan wonen vele Nubiërs, een aparte bevolkingsgroep in Egypte. De Nubische beschaving is een van de oudste ter wereld. Doordat er geen geschreven taal is overgeleverd, maar het Nubisch uitsluitend als een gesproken taal heeft overleefd, is naar de Nubische cultuur weinig onderzoek verricht. De Nubische geschiedenis heeft echter een bijzonder rijke ontwikkeling doorgemaakt. Het oude Nubië had zelf goudmijnen én het gebied lag aan de belangrijkste handelsroute met de rest van Afrika. Bovendien hebben de Nubiërs zon 2500 jaar geleden over Egypte geregeerd. In deze periode van de zwarte faraos heeft het faraonische Egypte een enorme opbloei doorgemaakt. Ook in het huidige Egypte vormen de Nubiërs een belangrijke bevolkingsgroep (ca. 6 miljoen), die deels ook verder stroomopwaarts in Sudan (Dongola) te vinden is. De meeste Nubiërs wonen in dorpen langs de oevers van de Nijl tussen Aswan en Luxor. Zij komen qua uiterlijk vaak meer Afrikaans dan Egyptisch over en houden er nog steeds een eigen cultuur op na. Uitingen hiervan zijn bijvoorbeeld de rijkelijk versierde huizen, de kleurrijke kleding van de vrouwen en de pittige gerechten van de Nubische keuken. Programma:
1. Vlucht Amsterdam Luxor. Transfer van vliegveld Luxor naar Aswan per minibus. In Aswan steken we met een boot de Nijl over naar het Nubische dorp waar wij in een pension en eventueel in kamers van privéhuizen verblijven. s Avonds welkomstdiner.
2. We verkennen rustig aan de omgeving van het eiland, in de middag steken we over naar Aswan waar de liefhebbers het interessante Nubische museum kunnen bezoeken. We eten in één van de restaurantjes in de stad.
3. Vroeg in de ochtend vertrekken we per fiets van Aswan richting Daraw. Er vaart een felucca mee, die de bagage vervoert en waar de maaltijden worden bereid en genuttigd. We komen onderweg langs dorpjes met kleinschalige landbouw. We overnachten vlakbij Daraw in een privéhuis. Het is voor een beperkt aantal mensen eventueel ook mogelijk om op de boot mee te varen i.p.v. van te fietsen.
4. Daraw staat bekend om de grote kamelenmarkt die hier elke zondag gehouden wordt. Hier worden m.n. de kamelen die uit Sudan over the zogenoemde forty days road komen verhandeld. Vroeger was dit de grootste kamelenmarkt tussen Egypte en Soedan. Na ons bezoek aan de markt fietsen we door naar Kom Ombo, waar een bijzondere tempel staat, die uit twee delen bestaat. Deze dubbeltempel is gewijd aan de valkengod Horus en de krokodillengod Sobek. Na het tempelbezoek fietsen we naar het dorpje Faris waar wij overnachten.
5. We fietsen vanuit Faris door naar Edfu (55 km). Overnachting in de buurt van Edfu.
6. In Edfu bezoeken we de faraotempel uit het Oude Rijk, gewijd aan de god Horus. Na het tempelbezoek per minibus terug naar Aswan.
7. Vrije dag.
8. Een rustige wandeldag, die begint in de botanische tuinen op Kitchener eiland. Het Bloemeneiland werd aangelegd door de Britse lord Herbert Horatio Kitchener, die eind 19e eeuw gouverneur van Sudan was. Per boot steken we over naar het eiland Elephantine, waar we wandelen en diverse bezienswaardigheden bekijken: de Nijlmeter, de ruïnes van de tempel van Chnoem en het Elephantine-museum. Het museum Animalia op het eiland is het particuliere initiatief van gids Mohamed, die met veel toewijding in zijn huis een museum heeft ingericht over het planten- en dierenleven in en rond het Nassermeer, met typisch Nubische producten etc. We lunchen aan het "Nubische strand" Barber en gaan per boot terug naar het dorp (of voor wie dat wil naar Aswan, en op eigen gelegenheid met de ferryboot terug naar het dorp).
9. Na het ontbijt lopen we achter het dorp de woestijn in. We passeren een bedoeïenentent en de resten van een obelisk uit de faraonische periode. We bezoeken de ruïnes van het klooster van Sint Simeon, dat in de 7e eeuw door Koptische monniken werd gebouwd. Onze eindbestemming is Bet el Nubie, een omvangrijk traditioneel Nubisch huis met binnenplaats, waar diverse kamers omheen zijn gebouwd. De wandeling voert afwisselend door de woestijn, langs de Nijl en door de Nubische dorpen. Daardoor krijg je onderweg een goed beeld van het dagelijkse leven in de dorpen. Je zult merken dat mensen graag contact zoeken en je zeer waarschijnlijk uitnodigen op de thee. In Bet el Nubie wordt een lunch verzorgd. We varen aan het eind van de middag over de Nijl terug naar het dorp. Totale wandelduur: ca. 4 uur.
10. We steken met de boot over naar de Oostoever, naar het centrum van Aswan. Van daar uit wandelen we naar de tempel van Isis op het eilandje Philae. Deze tempel stond na de bouw van de oude Aswan-Dam een groot deel van het jaar onder water en dreigde helemaal onder te lopen met de komst van de Hoge Dam gebouwd werd. De UNESCO-reddingsoperatie voor de Nubische heeft ervoor gezorgd dat de gebouwen op Philae verplaatst zijn naar het nabij gelegen eilandje Agilkia dat qua vorm werd aangepast aan het oude Philae. Op het eilandje staan verschillende grote en kleine tempels Na ons bezoek aan Philae lopen we over de oude dam naar de Westoever. We lunchen in West-Sehel bij een Nubische familie. Met het motorbootje varen we terug naar Nagh el Kuba. 11. Vrije dag of optioneel voor de liefhebbers een dagtocht per minibus naar het wereldberoemde tempelcomplex van Ramses in Abu Simbel. Voor de anderen een rustige dag op het eiland en in de omgeving.
12. s Ochtend per kameel op zoek naar woestijnvossen; `s middags vogels kijken bij de 1e cataract. Diner op Sehel eiland bij Abdullah, die op de punt van het eiland woont, met fantastisch uitzicht over de Nijl.
13. Wandeling in combinatie met bootochtje op de Nijl. Feestelijk avond met Nubische muziek en dans.
14. Optioneel: met de ochtendtrein naar Luxor. `s Middags bezoek aan de tempels en graftombes in de Vallei der Koningen. Overnachting in hotel op de Westelijke Nijloever.
15. Transfer naar Luxor, vlucht naar Amsterdam. Degenen die al in Luxor zijn, ontmoeten wij weer op het vliegveld.
Prijs: 695,- en reken op een bedrag tussen de 425 - 500 voor de vlucht.
De prijs is incl.: - alle binnenlands vervoer, - overnachtingen op basis van logies/ontbijt - alle maaltijden tijdens de fietstocht (dag 3/4/5 ) - alle lunches tijdens de wandeltocht (dag 8/9/10) - activiteiten en excursies (excl. entreebewijzen) - en alle maaltijden die in het programma staan genoemd.
En exclusief de optionele excursies; dus Abu Simbel en Luxor: Vallei der Koningen.
Daily News Egypt gaat zitten voor een gesprek met dr. Zahi Hawass, het hoofd van de Egyptische Hoge Raad voor Oudheden. We praten over zijn ontdekkingen, zijn leven, en zijn omstreden plan om de piramides van Giza auteursrecht.
Een kwarteeuw geleden liepen vrouwen kortgerokt en ongesluierd door Cairo; in 2009 zie je er alleen westerse vrouwen zonder hoofdbedekking; en de Egyptische christinnen. Deze vrouwen lopen voor het hoofdgebouw van de Universiteit van Cairo, waar president Obama op 4 juni een redevoering hield. |foto EPA/Khaled el-Fiqi
CAÏRO - De laatste maanden lopen de spanningen tussen moslims en (veelal Koptische) christenen in Egypte op. Het gaat bijna altijd om dorpsruzies.
Die ontstaan uit een gerucht en krijgen regionale proporties door vaste patronen: extremistische moslims, inefficiënt beredderende politie of veiligheidsdienst en (soms) koppige Kopten.
Op 4 juni hield de Amerikaanse president Barack Obama een redevoering in de Egyptische hoofdstad Cairo. Hij prees het 'tijdloze' land waarin de islamitische al-Azharuniversiteit al duizend jaar 'een baken in zee' vormt en de University of Cairo al honderd jaar 'de wetenschappelijke vooruitgang' symboliseert.
In een notendop gingen Obama's twee oogmerken in deze zin samen: de moslimwereld paaien en kritiek leveren op het gewelddadig fundamentalisme: ,,Kan iemand mij de plek aanwijzen waar de islam de kwaliteit van leven heeft verbeterd, of in het Westen de democratie heeft geaccepteerd boven de sharia?''
Heel Egypte keek ernaar en klapte, maar vervolgens ging het land over tot de orde van de dag, ook religieus. En die religieuze realiteit betekent een ongemakkelijk samenleven van omstreeks tachtig miljoen mensen, waarvan de overgrote meerderheid moslim is en dat ook steeds openlijker belijdt. Een kwarteeuw geleden liepen vrouwen kortgerokt en ongesluierd door Cairo; in 2009 zie je er alleen westerse vrouwen zonder hoofdbedekking; en de Egyptische christinnen.
Vijftig jaar wachten en nog geen kerkbouwvergunning Ook op macroniveau zijn de verschillen scherper dan een generatie terug. President Anwar Sadat maakte de islam in 1980 tot staatsgodsdienst, maar dat was sommigen niet genoeg. Een jaar later werd hij vermoord door moslimextremisten.
Egypte onderschrijft artikel 18 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens, die vrijheid van geloven, belijden, maar ook van niet geloven of veranderen van geloof vastlegt. In artikel 46 van de Egyptische grondwet wordt die vrijheid nog eens erkend.
Evangeliseren en het veranderen van geloof is formeel niet verboden in Egypte, maar als het om het opgeven van de moslimidentiteit gaat, wordt dat door de overheid en de rechterlijke macht tegengewerkt en door de moskee en de sociale controle op wijkniveau, praktisch onmogelijk gemaakt.
Kerkbouw en restauratie in Egypte mogen formeel ook, maar worden gehinderd door twee oude wetten: de 'Hamayouni' die al uit 1856 stamt en de al-Ezebiregelgeving uit 1934, van het Egyptische ministerie van Binnenlandse Zaken waaronder de afdeling religieuze zaken ressorteert.
In de eerste wet verbood de Osmaanse heerser de bouw van een kerk in de nabijheid van een moskee, tachtig jaar later kwamen er tien omgevingsregels, zoals de instemming van de buurt, die de procedures voor kerkbouw tot in het oneindige kunnen rekken.
Al jarenlang is een 'uniforme wet op de bouw van godsdiensthuizen' in de maak, maar die wordt eindeloos getraineerd. Dat kan des te beter nadat de Egyptische president Mubarak de besluitvorming over nieuwe kerken in 2005 met Decreet 291 heeft gedecentraliseerd: lokale autoriteiten en 'gouverneraten' beslissen voortaan, met de kans op corruptie, angst voor de extreme islam en nog meer vertraging als resultaat.
De Joriskerk in Dafesh, in de heftig islamistische regio rond Assiut, moest 18 jaar wachten op een bouwvergunning en na de eerste steen in 2000 werd meteen een halt uitgeroepen, vanwege een extra en ontbrekend document. In Maadi, een wijk in Cairo, liep een aanvraag voor een Koptische kerk in 2007 precies een halve eeuw! Daaromheen schoten de moskeeën als paddenstoelen uit de grond.
In Cairo bestaat een Koptische wijk met een stuk of acht zeer historische oosters-orthodoxe kerken. Toch gaan veel christenen daar wat schichtig naar binnen om de iconen te kussen of de verzilverde portretten van de heiligen te strelen. Zelfs toeristische gidsen blijven buitenstaan en spugen af en toe wat al te hartgrondig op de grond, terwijl ze achterom kijken. Een gang naar de tot museum geworden Ben Ezersynagoge vlakbij is helemaal uit den boze. Van de tienduizenden Joden in Egypte zijn er nog maar tweehonderd over, oudjes.
De meeste Egyptische christenen zijn Koptisch-orthodox. Een minderheid binnen die minderheid is 'westers' christen: rooms-katholiek, baptist, presbyteriaans, pinksterevangelisch of anderszins protestants. Die kleine gemeenschappen worden getolereerd als er niet openlijk wordt geëvangeliseerd. Het gaat om kerken met veel 'expats' of tentenmakers, die een beroep hebben en informeel werken aan verspreiding van het christelijk geloof in Egypte.
Problemen tussen christenen en moslims in Egypte ontstaan vaak als gevolg van een gerucht, meestal dat christenen bezig zijn met kerkbouw, 'illegale' bijeenkomsten of het veranderen van de religieuze identiteit van vaak jonge moslims. Kerkbouw, verandering van geloof en interreligieuze verkering leiden altijd tot gedoe in Egypte.
Moslimgeweld in Egypte: koptische christenen smeken om hulp
Moslimgeweld in Egypte: koptische christenen smeken om hulp
Ingediend door copywriter op 27 november, 2009 - 13:44.
Egypte, november 2009
Vanaf de vroege morgen van 21 november vinden in de Egyptische stad Farshoot zeer ernstige gewelddadigheden tegen christelijke Kopten plaats. Het geweld is inmiddels overgeslagen naar een aantal nabijgelegen steden. Er zouden zeven koptische vrouwen zijn ontvoerd. De menigte stak koptische eigendommen in brand terwijl de Kopten zich trachtten schuil te houden in hun huizen, aldus Assyrian International News Agency (AINA). Een koptische priester werd zwaar mishandeld.
Vrijwel alle koptische winkels zijn inmiddels volledig platgebrand, in een vermoedelijke poging de koptische economie plat te leggen. Een aantal koptische families werd uit hun huis verjaagd; er wonen nu moslims in hun huizen. De politie deed niets om de Kopten te beschermen. Alle kerkdiensten zijn uit angst afgelast.
De aanleiding tot het geweld is de verkrachting door een koptische man van een moslimmeisje. Kopten zeggen dat de verkrachting als voorwendsel wordt gebruikt. Advocaten hebben geen enkele toegang tot de dader die zit opgesloten in het plaatselijke politiebureau.
Volgens bisschop Kirollos deden studenten van het Al-Azhar instituut mee aan het geweld. Een bewoner zegt: we zijn nog nooit zo bang en vernederd geweest. De menigte stak houten kruizen in brand. Een andere bewoner: als de internationale mensenrechtenorganisaties zich niet uitspreken over wat er nu met de Kopten in Egypte gebeurt, hebben ze geen enkel bestaansrecht.
In zijn beroemde 'Historiën' beschreef de Griekse geschiedschrijver Herodotus hoe Cambyses II (525-522 v.Chr.) een leger van vijftig duizend soldaten door de westelijke woestijn stuurde om het orakel van Amon in de oase Siwa te vernietigen. Een negatieve uitspraak van het orakel zou de Perzische heerser hebben beledigd. Toen het leger van Cambyses werd overvallen door een zware zandstorm verdween het complete leger zonder enig spoor na te laten.
In de jaren twintig deed de Hongaarse avonturier László Almasy ook al een onderzoek vanuit de lucht met een vliegtuig. De Italiaanse broers Castiglioni hebben afgelopen week bekend gemaakt dat zij het leger van Cambyses nu dan uiteindelijk hebben teruggevonden. De mannen hebben geen archeologische scholing genoten, noch hebben zij toestemming gekregen van Zahi Hawass om in dit woestijngebied onderzoek te doen. Eerder, in 1989, kwamen de twee Italianen ook al in het nieuws met de vondst van de goudstad Berenike Panchrysos. Bekijk hier eerst de korte documentaire van: DiscoveryNews. Bekijk daarna ook het YouTube-filmpje waarbij bronzen voorwerpen met een eenvoudige metaaldetector worden gevonden onder een dun laagje woestijnzand. Het grote amateurisme dat bij deze illegale opgraving wordt tentoongespreid versterkt het vermoeden dat het een en ander door de Italianen in scène is gezet: Illegale opgravingen
Boorwerk onder de sfinx van Gizeh
Op zijn website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar het plateau van Gizeh. Daar werden begin van 2008 onder zijn leiding drainagewerkzaamheden verricht om de sfinx tegen de negatieve inwerking van het grondwater te beschermen. Bekijk hier de video: sfinx.
Onderzoek in het Dal der Koningen
Hawass heeft tegenwoordig zijn zinnen gezet op een grote ontdekking in het gebied van het oude Thebe. Hij neemt u mee naar het Dal der Koningen. Daar worden momenteel onder zijn leiding zeer intensieve opgravingen verricht. Bekijk hier het videofilmpje vervaardigd door Sandro Vanini: KV64 Ook leidt hij het onderzoek naar de mysterieuze tunnel in KV 17
De sjabties van Pasén
In zijn boek 'De Verborgen Tombe' heeft Huub Pragt een belangrijke rol toebedeeld aan Pasén, de Godsvader van Amon uit de 21ste dynastie. Een opvallend gegeven is dat alleen enkele sjabties van deze persoon bekend zijn en dat verder ieder ander grafvoorwerp ontbreekt. De Nederlandse sjabtie-deskundige Niek de Haan heeft een zorgvuldige studie gemaakt naar de blauwgeglazuurde sjabties van Pasén die sinds 1933 op verschillende plaatsen in de wereld zijn opgedoken. Lees hier het engelstalige pdf-artikel over de: 'Sjabties van Pasén'
Rondleiding 'Archeologie van het Oude Egypte'
Op zondag 13 december 2009 verzorgt Huub Pragt twee identieke rondleidingen over de Egyptische afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Tijdens de rondleiding zal aandacht worden besteed aan de archeologische vondstomstandigheden van de tentoongestelde Egyptische voorwerpen.
De eerste rondleiding start om 12.30 uur. Hiervoor zijn nog twee plaatsen beschikbaar. De tweede rondleiding vangt aan om 15.00 uur. Hiervoor zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Een rondleiding duurt 90 minuten. Iedere deelnemer wordt vanaf een half uur voor aanvang van de rondleiding in het museumcafé ontvangen met een kop koffie of thee. Voor meer informatie klikt u hier op: Rondleiding.
Vervolgcursus Hiërogliefenschrift en Literaire teksten
Cursisten die momenteel de beginnerscursus Hiërogliefenschrift volgen, kunnen zich aanmelden voor het vervolg hierop. De Vervolgcursus gaat in Hilversum van start op maandagavond 4 januari 2010 van 19.30 to 21.30 uur en in Leiden op zaterdag 9 januari 2010 van 10.00 tot 11.30 uur.
Ook personen die in voorgaande seizoenen een cursus hiërogliefenschrift hebben gevolgd zijn welkom. Vanaf zaterdagmiddag 9 januari 2010 wordt in Leiden gestart met de cursus Literaire Teksten. Cursisten, die minimaal de Vervolgcursus hebben gevolgd, kunnen deelnemen aan deze leesgroep. In deze cursus worden korte gedeeltes uit drie Middelegyptische teksten vertaald.
Het betreft: De Profetie van Neferti, De Welsprekende Boer en De wonderverhalen verteld aan het hof van Choefoe. Al deze cursussen worden afgerond met een bezoek aan de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursussen.
Cursus 'Kunst van het Oude Egypte'
Bij het kijken naar de kleurrijke wandschilderingen in Egyptische graven valt het op dat het perspectief ontbreekt. In de vlakverdeling lijken alleen de belangrijke kenmerken te zijn afgebeeld. Gezichten en ledematen van personen zijn in profiel weergegeven terwijl ogen, halzen en schouders frontaal worden afgebeeld. Een grafeigenaar wordt vaak meer dan levensgroot afgebeeld terwijl zijn zoon, die minder belangrijk is, vaak niet hoger reikt dan tot de knie van zijn vader.
De Egyptische kunst is niet zozeer gericht op het aanschouwen ervan als wel op het uitdragen van een inhoudelijke boodschap. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 12 januari 2010, in Hilversum op dinsdag 12 januari 2010 en in Leiden op zaterdag 9 januari 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Kunst
Cursus 'De Amarnaperiode'
Vanaf maandag 18 januari 2010 verzorgt Huub Pragt in Utrecht een cursus van vier lessen over de Amarnaperiode. De cursus wordt gegeven voor HOVO Utrecht. Deze cursus gaat dieper in op de regering van Achnaton en Nefertiti. Kijk voor meer informatie op: Cursus 'De Amarnaperiode'
Cursus 'De Verborgen Tombe'
Vanaf maandag 1 maart 2010 verzorgt Huub Pragt in Utrecht een cursus van vier lessen over de regeringsperiode van hogepriesterkoning Mencheperra uit de 21ste dynastie. De cursus wordt gegeven voor HOVO Utrecht. Deze cursus vormt een zoektocht naar het nog niet ontdekte graf van Mencheperra. Kijk voor meer informatie op: Cursus 'De Verborgen Tombe'
Cursus 'Religie van het Oude Egypte'
De Egyptische religie was geen geloof met één enkele god of één scheppingsleer om het ontstaan der dingen te verklaren. Juist een groot aantal goden en godinnen konden naast elkaar bestaan en zich op allerlei manieren manifesteren. Om inzicht te krijgen in de godsdienstbeleving van de Egyptenaren verdiept deze cursus zich in de mythen, de oude verhalen over de goden. Van daaruit wordt de diepere betekenis van de rituelen in de tempels verklaard. Ook wordt de rijke offercultus voor de doden toegelicht. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 9 maart 2010, in Hilversum op dinsdag 9 maart 2010 en in Leiden op zaterdag 13 maart 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Religie
Reis 'Op zoek naar de Aton'
Van vrijdag 12 februari tot en met zondag 21 februari 2010 leidt Huub Pragt een cultuurreis door Egypte langs monumenten uit de Amarnaperiode. Deze tiendaagse reis is bedoeld voor de ervaren Egypte-bezoeker. We starten onze zoektocht naar de zonneschijf Aton in het Egyptisch museum in Caïro. We verplaatsen ons vervolgens naar Loeksor, het oude Thebe. Daar bezoeken we de restanten van het paleis Malkata, de vermoedelijke geboortegrond van Achnaton. We bezoeken de graven van Cheroeëf en Ramose. We gaan achter de Karnaktempel op zoek naar de plaats waar ooit de tempel 'Gempaäton' heeft gestaan. Drie dagen worden uitgetrokken voor een uitgebreid bezoek aan de graven en ruïnes van de oude stad Achetaton. De reis wordt afgerond met een bezoek aan de Nederlandse opgravingen in Sakkara. Daar bezichtigen we ondermeer de graven van Meryneith en Ptahemwia uit de Amarnaperiode. Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Momenteel is nog één plaats beschikbaar. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Op zoek naar de Aton'
Lezing 'Wie was Toetanchamon'
Op dinsdag 23 februari 2010 verzorgt Huub Pragt een lezing in Het Museon in Den Haag. In zijn lezing verneemt u hoe het graf van Toetanchamon in 1922 werd ontdekt door de Britse archeoloog Howard Carter. Prachtige grafschatten zoals het beroemde gouden mummiemasker zullen worden besproken. Dieper wordt ingegaan op de mysterieuze dood van de achttienjarige koning. Voor meer informatie klikt u hier op: Lezing.
Lezingen door anderen
Op vrijdag 27 november 2009 geeft prof.dr. Pascal Vernus, verbonden aan de Université Sorbonne IV in Parijs, een lezing over literatuur in het oude Egypte. In deze lezing verkent hij de grenzen van wat 'literatuur' voor de oude Egyptenaren betekende. Monumentale grafdecoratie wordt literair werk. Door de indrukwekkendheid van de piramides vergeten we soms dat de oude Egyptenaren nog andere monumenten aan het nageslacht nalieten: met name een rijke literatuur. Maar het moderne concept 'literatuur' verdient verduidelijking. De Oudegyptische belles-lettres kan men verdelen in twee categorieën.
Een goed voorbeeld is het Harpenaarslied, een prachtige tekst die in verscheidene versies is bewaard. Als monumentale grafdecoratie was het lied oorspronkelijk niet bedoeld als een literaire tekst, maar het werd literatuur door een proces van afleiding of gedaanteverwisseling. Toen het eenmaal was opgenomen in de literatuur, werd het als volwaardig literair werk behandeld, bijvoorbeeld in Papyrus Harris 500. Deze lezing verkent de grenzen van wat 'literatuur' voor de oude Egyptenaren betekende, en dit kan leiden tot een betere appreciatie van de erfenis die zij ons nalieten. De lezing wordt gehouden in het kader van de internationale workshop 'The Alpha and Omega of Sinuhe: Reinterpreting a Classical Middle Egyptian Text', een initiatief van de opleiding Egyptische taal en cultuur van de Universiteit Leiden. Het verhaal over Sinuhe wordt beschouwd als een van de beste werken uit de Oudegyptische literatuur. aanvang: 20.00 uur locatie: Taffehzaal Rijksmuseum van Oudheden kosten: gratis voertaal: Engels.
De schrijver Gustave Flaubert en fotograaf Maxime Du Camp maakten in 1850 een reis door Egypte. De tentoonstelling hierover toont dagboekfragmenten, foto's en Egyptische objecten. Dr. Christian Greco, assistent-conservator Egypte, Rijksmuseum van Oudheden houdt op dinsdag 8 december 2009 een lezing onder de titel "Ontroerd bij het verlaten van stenen!". Aanvang 20.00 uur. Deze lezing is in samenwerking met: RoMeO, vriendenvereniging Rijksmuseum van Oudheden. Klik hier voor meer informatie over deze: lezing.
In het collegejaar 2009-2010 organiseert het NINO weer een lezingencyclus over het oude Nabije Oosten. Enkele lezingen in deze cyclus worden niet gehouden op donderdagmiddag, zoals gewoonlijk, maar op vrijdagmiddag of -avond. Toegang tot het Rijksmuseum van Oudheden en de daarin gelegen filmzaal of lezingenzaal kost 8,50 (MJK, RoMeO en studenten met collegekaart gratis).
Donderdag 18 maart 2010 vanaf 15.00 uur in de filmzaal op de 2e verdieping Prof.Dr. Olaf Kaper 'De 400 goden van Kellis: nieuwe inzichten uit het veldwerk in de oase Dachla, Egypte' Donderdag 20 mei 2010 vanaf 15.00 uur in de lezingenzaal op de 1e verdieping. Dr. Maarten Raven 'Resultaten van opgravingsseizoen 2010 in Saqqara, Egypte'.
Symposium
Op vrijdag 11 en zaterdag 12 december 2009 organiseert het Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten en de School of Middle Eastern Studies een symposium onder de titel Qasr Ibrim, between Egypt and Africa: A case study of cultural exchange. Dit symposium wordt op 11 en 12 december gehouden in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden .Het symposium is bedoeld voor docenten, promovendi en gevorderde studenten Egyptologie, archeologie, oosters Christendom, Arabisch, Afrikanistiek en antropologie, alsmede andere geïnteresseerden. Er is een beperkt aantal plaatsen; opgave verplicht: c.van.zoest@hum.leidenuniv.nl of 071-527 2036. Klik hier voor meer informatie over dit: symposium.
Op vrijdagavond 11 december 2009 geeft Prof. W.Y. Adams een publiekslezing onder de titel Qasr Ibrim: 5000 years of cultural continuity and change in Nubia. De lezing begint om 20.00u in de Taffeh-zaal van het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. Deze lezing is vrij toegankelijk voor alle geïnteresseerden. Klik hier voor meer informatie over deze: publiekslezing.
Tentoonstellingen
Vanaf dinsdag 2 december 2009 tot en met zondag 4 april 2010 wordt de tentoonstelling 'Het Egypte van Gustave Flaubert' gehouden in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. 'Het Egypte van Gustave Flaubert' gaat over de reis door Egypte die de Franse schrijver Gustave Flaubert maakte in 1849 en 1850, samen met fotograaf Maxime Du Camp. De tentoonstelling combineert fragmenten uit Flauberts dagboek met de foto's van Du Camp en Egyptische voorwerpen: info.
In het Allard Pierson Museum te Amsterdam zal van vrijdag 19 februari tot en met zondag 23 mei 2010 de tentoonstelling 'Doden voor de rechter, Het Egyptisch dodengericht in perspectief' worden gepresenteerd. Voor de oude Egyptenaren was de laatste reis het belangrijkste. In het graf werd alles meegenomen wat nodig was voor het eeuwige leven in het hiernamaals. Mummies, sarcofagen en talloze grafgiften zijn hier de stille getuigen van. Deze laatste reis kon echter niet beginnen zonder eerst verantwoording af te leggen voor het doen en laten tijdens het leven. Van de Egyptenaren is het oudste uitgewerkte ritueel bekend waarin deze verantwoording na de dood centraal staat. De overledene moest zich namelijk rechtvaardigen voor een godenrechtbank. In de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter' wordt via een interculturele dialoog de vergelijking gemaakt tussen hedendaagse christelijke en islamitische denkbeelden rondom de dood en die van het Oude Egypte . De bezoeker legt als het ware de weg van de overleden Egyptenaar af en maakt onderweg steeds kennis met parallellen uit deze twee wereldreligies.
Een hondje in een Amerikaanse film heeft in Egypte tot veel ophef geleid. De hond heeft namelijk dezelfde naam als de voormalige Egyptische president Anwar Sadat en dat vinden veel moslims een grove belediging.
Een karakter uit de film I Love You Man zegt in de film dat hij zijn hond Sadat heeft genoemd "omdat het beest zo lijkt op de voormalige Egyptische president".
In Egypte wonen veel moslims. Voor hen is een hond een onrein dier. Bloggers noemen de film dan ook een belediging voor alle Egyptenaren. De dochters van de voormalige president hebben excuses geëist van de Amerikaanse ambassade.
Voetbalvelden worden soms omringd door bijzondere landschappen. Zo ook in Egypte waar deze jongens het niet kunnen laten om een balletje te trappen naast eeuwenoude bouwwerken.
Een vrouw uit het Engelse Brighton heeft 200.000 pond (230.000 euro) gespendeerd aan schoonheidsoperaties in een poging te lijken op Nefertiti, een koningin uit het oude Egypte.
Nileen Namita besliste 20 jaar geleden dat ze met de transformatie wilde doorgaan. Ze denkt namelijk dat ze in een vorig leven niemand minder dan Nefertiti zelf was. "Gedurende mijn kindertijd had ik voortdurende dromen over de koningin. Deze visioenen waren zeer intens. Ik kon zien waar ze leefde, ik zag haar slaven, haar kamers, het voedsel dat ze at.
Hoewel ik de dromen aanvankelijk angstaanjagend vond, begon ik op te zoeken wat ze betekenden," zegt de vrouw. "Langzaamaan begon ik te beseffen dat ik een reïncarnatie van Nefertiti ben." De vrouw heeft intussen 51 operaties ondergaan, waaronder acht neuscorrecties, drie facelifts, twee lipcorrecties, vijf oogoperaties, 20 kleine correcties
Vrouwen in de Arabische wereld. Het beeld dat veel mensen in Nederland en België daarvan hebben is: onderdrukking, sluiers, vrouwenbesnijdenis. Op de laatste Caïro-conferentie werd dat beeld van de gehoorzame Arabische vrouw keihard onderuit gehaald.
Door Sinsia van Kalkeren
Ruim honderd vrouwen en een tiental mannen zitten op elkaar gepakt in een warm zaaltje. Achter de grote tafel zitten vrouwen varierend in leeftijd van twintig tot zeventig . Met hoofddoek, zonder hoofddoek, alles en iedereen zit door elkaar. Het is het Womens Forum, een bijeenkomst over de leidende rol die vrouwen op zich nemen in allerlei gevechten in Egypte en daar buiten.
In de afgelopen maanden zijn de voedselprijzen explosief gestegen in Egypte. Een liter maïsolie kostte eerst vijf pond (55 cent), nu moeten Egyptenaren er dertien pond voor betalen. Ook brood is niet meer te betalen. In de rijen om goedkoop brood te krijgen zijn al drie mensen overleden. Tegelijkertijd worden allerlei sectoren geprivatiseerd. Het reslutaat: Egypte komt in verzet.
Ik was nog nooit een nacht van huis geweest, vertelt een medewerkster van de belastingdienst. Tot we gingen staken voor onze rechten. Van 350 pond (40 euro) per maand kunnen we niet leven, zeker niet nu voedsel zo veel duurder is geworden. We hebben elf dagen en nachten op straat gestaan, mijn man kwam me eten en kleding brengen.
De strijd is nog niet gestreden, en we staan niet alleen, vertelt ze.
Ook in de textielindustrie, op de universiteiten en in de gezonheidszorg wordt gestaakt. We zijn allemaal tegen de onrechtvaardig hoge prijzen van brood, het tekort aan schoon drinkwater en de bezuinigingen op de gezondsheidszorg en het onderwijs. We nemen het daar samen tegen op en zijn solidair met elkaar. Als we daar samen voor moeten sterven, dan doen we dat. We nemen onze rechten, wat het ook kost. Samen staan we sterk.
Verschillende spreeksters benadrukken dat het gevecht tegen onrechtvaardigheid een gevecht is van zowel mannen als vrouwen: Vrouwen worden onderdrukt, maar mannen ook.
Zolang we onder een dictatuur leven en te maken hebben met corruptie zal er nooit iets verbeteren aan onze situatie. De corruptie moet stoppen, de privatisering van land, voedsel en water moet stoppen. Mannen en vrouwen moeten daarom de handen ineen slaan. Als we het niet samen doen, winnen we nooit.
Met of zonder hoofddoek: Vrouwen in de Arabische wereld vechten op een heldhaftige manier voor hun rechten. Als er op de Caïro-conferentie één ding duidelijk werd, was het dat de mate van emancipatie niet bepaald wordt door de grootte van je hoofddoek. Het gaat er om welke plaats je inneemt in de strijd tegen onrechtvaardigheid.
EGYPTE - Als Nubiërs apen worden genoemd - 19.11.09
door Catherine Vuylsteke
Een groep van etnisch Nubische Egyptische advocaten heeft een klacht ingediend tegen de nieuwe single van Haifa Wehbe, de bekendste zangeres van het Midden-Oosten. De Libanese seksbom heeft het in haar liedje 'Waar is vader' over een 'Nubische aap'.
"Door ons met apen te vergelijken heeft Wehbe ons elke waardigheid ontnomen en sommige kinderen willen nu zelfs niet meer naar school. Ze weten wel zeker dat ze daar 'apen' zullen worden genoemd", zo reageerde een Nubische winkelaar in Caïro op de nieuwste song van de Libanese diva.
Haifa Wehbe hertrouwde eerder dit jaar met een Egyptenaar en is erg populair in het land. Volgens haar was het volstrekt niet de bedoeling om de Nubische minderheid in Egypte te beledigen en had haar songwriter Mustafa Kamil haar gezegd dat Nubische aap een scheldwoord was dat vaak wordt gebruikt door Egyptische kinderen.
De Egyptisch-Nubische Wetsvereniging neemt daar evenwel geen genoegen mee en spande een rechtszaak aan, waarin het verbod wordt geëist op het draaien van het bewuste nummer, zowel op de radio als op de tv. Bovendien wil de organisatie dat de plaat niet in Egypte wordt verkocht.Wehbe verontschuldigde zich ondertussen omstandig, maar veel indruk maakte dat niet.
De rel komt op een moment dat de Nubische minderheid vooral via haar bekende schrijvers zoals Ali Idris en Haggag Odoul een proces van bewustwording doormaakt. Zo lanceerden zij verschillende campagnes om de Nubische taal, die niet verwant is met het Arabisch, niet verloren te laten gaan.
Ook proberen ze de muziek en de heel eigen traditionele dansen nieuw leven in te blazen. De Nubische zanger Mohammed Munir is een van de populairste Egyptische artiesten maar in het algemeen weten de zwarte Nubiërs zich eerder gediscrimineerd als 'ongeletterd en ongeciviliseerd'.
Ook in de erg populaire Egyptische cinema worden ze gestereotypeerd. Al sinds de jaren dertig duiken ze steevast als dienaars van de rijken op, permanent glimlachend en niet in staat om fatsoenlijk Arabisch te spreken. De vaakst voorkomende bijnaam is 'barbari', waarmee rechtstreeks verwezen wordt naar zowel huidskleur als laag opleidingsniveau.
Ook sociaal-economisch hebben de Nubiërs het de voorbije decennia niet bepaald makkelijk gehad. Deze nakomelingen van de vroegere zwarte farao's zagen hun geboorteregio aan beide zijden van de Egyptisch-Soedanese grens verschillende keren onder water verdwijnen door dammenprojecten.
Het eerste dateert uit 1902, het laatste en meest verregaande uit 1964. Toen raakten zo'n 60.000 Nubiërs ontheemd toen het reservoir van de Aswandam volliep. Ondanks tal van beloften werd het gros van hen niet hervestigd en velen kwamen in sloppenwijken rond de grote steden terecht.
De voorbije jaren werkte de Egyptische overheid plannen uit voor nieuwe dorpen rond het reservoir, het grote Nassermeer. En ook dat maakte de Nubiërs erg boos. Er zouden immers tienduizenden nieuwe woningen komen in dorpen met groot toeristisch potentieel maar er werd niet aan gedacht om daar ook Nubiërs bij te betrekken. De Nubische schrijver Haggag Odoul startte daarom vorig jaar met een campagne, onder de titel 'Geef ons de Nijl terug', verwijzend naar de herkomst van zijn volk aan de bovenloop van die rivier.
Hezbollah
Met de apenuitschuiver is de Libanese zangeres Wehbe overigens niet aan haar proefstuk toe. In 2006 kwam ze in opspraak na lovende uitlatingen over Hezbollahleider Hassan Nasrullah. Hoewel mensenrechtenorganisaties toen stelden dat de Israëlisch-Libanese oorlog van die zomer aan minstens 1.200 Libanese burgers het leven kostte, noemde Wehbe Nasrullah een volksheld.
Ook in religieuze kringen maakte Wehbe zich weinig vrienden. Deze gewezen Miss Zuid-Libanon komt doorgaans immers schaars gekleed opdagen en ook op het witte doek laat ze graag haar voluptueuze - en volgens de Arabische media bijgepleisterde - vormen zien. Dat was voor de geestelijken van de Al-Azharuniversiteit deze zomer nog een reden om de Egyptische president Hosni Mubarak aan te schrijven. Het betrof de film Dukkan Shehata ('De winkel van Shehata'), waarin Wehbe in een moskee te zien is.
In de brief werd om een verbod op de film gevraagd, dat er evenwel niet is gekomen. Integendeel, de geestelijken kregen op tal van websites veel kritiek. Zo vroeg een vrouwelijke blogger zich af of "de moslimgemeenschap dan zo fragiel is dat men vreest dat ze tenonder zal gaan door een liedje van Wehbe. Bestaat er geen groter onrecht in Egypte en de Arabische wereld, dat u meer reden kan geven om brieven te schrijven met als titel 'Goddelijke Gramschap'
15 kilometer ten noorden van Kom Ombo brengen we een bezoek aan de site van Qurta: vindplaats van rotstekeningen van bijna 16.000 jaar oud.
Waarschijnlijk de oudste van Egypte. In 2007 en 2008 ontdekte de Belgisch Archeologische Missie van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, Brussel (KMKG) de tot op heden oudst bekende rotskunst uit Egypte, waarschijnlijk daterend van 16.000 - 15.000 v. Chr.
Dr. Dirk Huyge, leider van de expeditie, vertelt over deze vondst, de afbeeldingen en hun betekenis. Een uitgebreide prospectie van het gebied leidde tot de ontdekking van drie rotskunstsites, die respectievelijk Qurta I, II en III werden genoemd.
In totaal zijn minstens 160 figuren te herkennen, waarvan de absolute meerderheid het oerrund (bos primigenius) voorstellen. Naast afbeeldingen van nijlpaarden, gazellen, een ezel, vogels en vissen zijn er ook 7 menselijke figuren te herkennen. In tegenstelling tot de dieren zijn ze erg gestileerd. Met uitzondering van erg geprononceerde billen vertonen ze geen andere lichamelijke kenmerken. Deze rotskunst is op geen enkel vlak te vergelijken met de ander rotskunst uit Egypte.
Zij verschilt aanzienlijk van de 'klassieke' predynastische rotskunst van het 4de millennium v. Chr. maar sluit door haar stijl en thematiek aan bij de grote prehistorische kunstuitingen van Europa.
De rotskunst van Qurta is te dateren tussen 16.000 en 15.000 jaar oud en kan dan ook een heus 'Lascaux aan de Nijl' worden genoemd. Het onderzoek in Qurta is nog in voortgang.
De vindplaats zal bereikt worden per bus, maar de uiteindelijke locatie is uitsluitend te voet bereikbaar en vergt wat inspanning, geschikte kleding en goede wandel schoenen is noodzakelijk.
Beiroet-Bagdad Gek hoe futiliteiten, zoals de aanstelling van een EU-president, de primitiefste nationalistische gevoelens kunnen bovenhalen. Of neem voetbal. In een Beiroets café zat JORN DE COCK deze week te kijken naar Algerije - Egypte, een beslissende play-off tussen twee Arabische teams die ex aequo waren geëindigd in hun kwalificatiegroep. De uiteindelijke winnaar mocht naar het WK Voetbal in Zuid-Afrika in 2010.
Libanezen zijn fervente voetbalfans, maar in dit geval waren de gasten in de bar vooral gekomen voor het spektakel. 'Zo beginnen oorlogen, vriend', zei Shamil, een medekijker. JORN DE COCK moest even lachen en dacht aan Rinus Michels - voetbal is oorlog - maar Shamil bleek een grotere profeet dan hij dacht.
Het begon allemaal vorige week zaterdag, toenEgypte in Caïro met 2-0 won van Algerije, zijn Arabische aartsrivaal in het Noord-Afrikaanse voetbal. Egypte kwam zo in de eindstand op gelijke hoogte met Algerije . De wedstrijd werd overschaduwd door een incident: de autobus met de Algerijnse spelers werd door Egyptische fans met stenen bekogeld, drie Algerijnse voetballers liepen snijwonden op. Uit wraak bestookten Algerijnen die nacht winkels en kantoren van Egyptenaren in Algiers.
Enkele dagen later, woensdagavond, vond dus de beslissende play-off plaats, op neutraal terrein: in Khartoem, de hoofdstad van Sudan, off all places. Algerije won met 1-0 en mag naar het WK. Algerijnse 'fans' vielen na hun zege in Khartoem opnieuw Egyptenaren aan.
Sindsdien staat Caïro op stelten en blijkt Shamils profetie uit te komen. Gisterennacht bestookten hooligans in Caïro de Algerijnse ambassade met brandbommen. Zo'n 35 mensen raakten gewond. En Egypte roept nu ook zijn ambassadeur terug uit Algerije.
Voorlopig hoogtepunt: Alaa Mubarak, zakenman maar vooral ook zoon van de Egyptische president, zei op de televisie datEgypte Algerije 'hard moet aanpakken'. 'Als je mijn eer beledigt, sla ik jou op het hoofd', luidt zijn filosofie.
Een mens wordt even stil van zo'n onvoorstelbare hoop domheid.
(JORN DE COCK reist vier maanden door het Midden-Oosten en tekent de grote en kleine feiten van elke dag op. Deze reeks loopt in samenwerking met het Fonds Pascal Decroos )
In de hoofdstad van Egypte hielpen varkens altijd bij het opruimen van het afval. Maar omdat de regering bang was voor verspreiding van de Mexicaanse griep, die eerst nog varkensgriep heette, zijn alle varkens gedood.
Nu blijft er veel afval in de straten liggen. Caïro is een supergrote stad waar 18 miljoen mensen wonen. Zij zorgen voor heel veel afval. Dat afval werd altijd verzameld in een arme wijk van Caïro. Bij het opruimen werden ze geholpen door varkens. Alles wat nog een beetje eetbaar was, aten zij op. De regering was echter zo bang voor verspreiding van de Mexicaanse griep dat ze alle varkens doodden. Ondanks dat veel artsen zeiden dat dat écht niet nodig was.
Nu moeten veel kinderen uit die wijk als vuilnisman werken om de straten een beetje schoon te houden. Dat is hartstikke vies en zwaar werk. Er is zoveel afval dat sommige kinderen zelfs niet meer naar school kunnen. Zij werken alleen nog maar als vuilnisman.
En nog is het niet genoeg; bijna de helft van het vuilnis blijft in de straten achter.
Onderzoeker Andrew Collins heeft nog niet zo lang geleden een opzienbarende vondst gedaan op het Giza-plateau in Egypte. Onder de piramides ligt volgens hem een nog niet nader onderzocht grottencomplex. De vorige keer dat iemand deze geheime grotten vermeldde was zo'n 200 jaar geleden, in de memoires van de Britse diplomaat en ontdekkingsreiziger Henry Salt . Grotten zijn misschien niet spannend, maar wat erin te vinden is wel...
Henry Salt schreef op dat hij de catacomben enkele honderden meters naar binnen ging. Toen botste hij op een grote ruime kamer die zich opdeelde in drie andere even grote kamers. Vanuit die kamers vertrokken dan weer labyrint-achtige gangen. Een collega van Salt onderzocht één van die gangen nog eens 91 meter dieper. De details van deze missie lagen tweehonderd jaar lang onder het stof. Pas toen het British Museum het werk in 2007 opwaardeerde werd het een eerste referentie voor andere onderzoekers. Andrew Collins kreeg de gegevens onder ogen en probeerde de exacte locatie te achterhalen. Hij ging in maart 2008 ter plaatse en vond uiteindelijk de ingang tot de catacomben. Het bleken grotten te zijn vol vleermuizen en giftige spinnen, met rust gelaten door egyptologen van onze en de voorbije paar generaties.
Als het aan Zahi Hawass ligt blijft iedereen met de fikken van de grotten af. Sterker nog, volgens Hawass bestaat het hele grottencomplex onder de piramides niet eens. "Iets voor pyramidiots," licht de man toe. Men weet niet precies waarom Hawass het bestaan van de catacomben publiekelijk ontkent, maar er zijn vermoedens.
Mogelijk hebben de veldwerkers van Hawass (u dacht toch niet dat hij zelf alles gaat onderzoeken?) de ingang tot de grotten gemist. Volgens Andrew Collins zou dat gerust kunnen want het is er pikkedonker en zelfs met lampen vind je de nauwe doorgang tot het grotere complex nauwelijks
Moest Hawass de ingang simpelweg gemist hebben dan zal de tijd de fout rechtzetten. Voor Collins en iedereen die zijn foto's bekijkt liggen de kaarten anders: "jaren werd er gespeculeerd over grotten onder de Sfinx of piramides, en nu hebben we het eerste harde bewijs."
Volgens Collins zou de plaats waarop de piramides zijn gebouwd te maken kunnen hebben met het grottencomplex. De donkere diepe spelonken zijn een uitstekend symbool voor de onderwereld, en we weten dat de Egyptenaren daardoor gefascineerd waren. Door de piramides te bouwen op de onderwereld zou er een soort synergie gecreëerd worden.
In de catacomben zijn sporen van menselijke activiteiten: gebeitel en plaatsen die men heeft proberen te verbreden. Een van de tunnels gaat tot onder de middelste piramide. Andrews sluit niet uit dat ze daar ergens de graftombe van Hermes Trismegistus zullen aantreffen, ook wel bekend als Thoth. Thoth staat erom bekend alle wijsheid te brengen en zijn tombe zou de befaamde Hall Of Records zijn. Wie de tombe vindt en de waarde begrijpt heeft kennis over werelden.
Straatbeel in het gemoedelijke Caïro. |foto Nederlands Dagblad
De Egyptische hoofdstad Caïro telt inclusief de voorsteden evenveel inwoners als Nederland, bijna 17 miljoen. De stad is vol, druk en fascinerend.
Maar er zit een zekere orde in de chaos, en veel gemoedelijkheid in de drukte. Caïro is leefbaar voor wie zich gedraagt.
Je moet echt moeite doen om in Caïro in de problemen te raken. Maar soms lukt dat. In het oosten ligt de Dodenstad. Dat is een enorme wijk met graftombes waar gedurende eeuwen mensen zich hebben gevestigd om te wonen. Vreemdelingen worden er niet graag gezien, rondom de Ashraf Qaitbeymoskee. Als fotograaf moet je er niet al te opzichtig rondlopen. Maar uiteindelijk gaat ook dat wel.
De twee Britse dames die per se ongesluierd en met blote schouders een andere moskee in willen, wekken meer onmin op. Ze zijn boven de veertig, immens bleek en handen en armen zitten vol sproeten. Ze geven opeens een nieuwe dimensie aan het begrip nijlpaard. We bedoelen maar: 's lands wijs, 's lands eer . Dertig jaar geleden liepen heel wat Egyptische meisjes met wapperend haar in korte rok rond. Nu kan dat niet meer. Staat noch moskee schrijven het expliciet voor, de sociale controle in de wijk geeft de doorslag.
Is dat problematisch? Boerka's zijn ook in Egypte zeldzaam. We ontmoeten een dame in lange jurk met sluier die perfect Engels spreekt en de zelfbewustheid in eigen persoon is. Ze coördineert inkomend toerisme. Haar baas is een man, dat is waar. Ook hij, viceminister van Toerisme, heeft geen tijd voor promopraatjes.
Het toerisme in Egypte is goed voor 11,3 procent van het bruto nationaal product en 12,6 procent van de werkgelegenheid. Vorig jaar bezochten bijna 13 miljoen vakantiegangers het land aan de Nijl, die 11 miljard euro uitgaven en 211.000 hotelkamers bezetten. Van die mensen waren er 268.000 Nederlander.
Het is stil in de trein, zoals het hoort, want ik zit in de stiltecoupé... Maar toch, de stilte is opvallend, want in de tweede klas is dat niet vaak het geval. Hier en daar hoest iemand of ritselt er een krant. Verder klinkt er niets dan de motoren die ons dichter bij de bestemming brengen.
Ik kijk naar buiten, maar er is niet veel te zien. Stoffige en vlekkerige ramen, met daarachter dunne boompjes, water, weilanden, voetbalvelden en kantoren. Het is mooi noch lelijk, het is alleen maar kleurloos. Het zijn uitzichten die ik al zo vaak heb gezien, zonder ze ooit echt gezien te hebben . De vertrouwde landschappen passeren achter de vuile ramen zonder ook maar een enkele indruk achter te laten.
Mijn gedachten dwalen af, vage herinneringen mengen zich met het saaie uitzicht.... En opeens waan ik me op het Egyptische spoor. Roestig en ongelijk, zodat je steeds het gebonk hoort als de trein op het volgende stukje spoor belandt. De ramen zijn nog grauwer en viezer dan in Nederland, de motoren puffen en steunen, alles ruikt naar diesel. Mannen roken sigaretten, vrouwen voeden hun baby's en boeren met getekende gezichten zitten tegen de kale ijzeren wanden.
In Egypte heb je naast de eerste en de tweede klas nog vele andere klassen en zelfs nog verschillende treinrangen. In sommige treinen scharrelen kippen rond en doen mensen hun behoeften in een druiperig stinkend gat. In andere treinen zijn losse tweepersoonscabines met slaapbanken, een wastafel en zoemende airco's. De all-inclusive maaltijden worden door een treinbediende gebracht, die geregeld langskomt om het bank tot bed te maken, schone lakens te brengen of wat al niet meer.
Deze speciale treinen zijn een luxe voor het gewone volk. Ze zijn veilig, relatief schoon en rustig. Iets wat voor de overvolle treinen van en naar het platteland niet gezegd kan worden. Er vinden geregeld ongelukken plaats en soms vallen er honderden doden, omdat er weer een derderangstrein is ontspoord of totaal is uitgebrand. En hoewel het misschien een ervaring is, durf ook ik niet in deze afgedankte treinen te reizen. Nee, ik verstop me liever in de 'suite', mijn eigen cabine in de expressnachttrein. Want geloof me, tien tot twaalf uur reizen in een Egyptische trein is al erg genoeg, daar is geen plattelandspuffer voor nodig.
In Nederland bestaat er maar weinig verschil tussen eerste en tweede klas. Ik begrijp daarom ook niet waarom mensen nog eersteklaskaartjes kopen, afgezien van de rust en de zekerheid van een zitplek misschien. Maar verdere verschillen zijn amper te ontdekken, dus voor dat geld sta ik wel.
Maar in Egypte is het een verschil tussen arm en rijk, tussen een bed met verenmatras of afgesleten houten bankjes, tussen airco of de stoffige wind, tussen een mp3-speler of het gekakel van kippen in kleine rieten kootjes.
Op weg naar mijn zit- of staplek in de tweede klas loop ik dagelijks door Nederlandse eersteklascoupés, zonder daarbij ook maar een gevoel van vrees of schaamte te ervaren.
Maar de simpele Egyptenaar komt een luxe trein niet in, hoogstens als bediende misschien. Daar blijft het bij. Tussen arm en rijk is een kloof die met geen kilometers spoor valt te overbruggen. Nee, in Egypte delen arm en rijk slechts hetzelfde uitzicht door de altijd stoffige ramen . Hun enige overeenkomst is een blik op eindeloos woestijnzand.
SHARM EL-SHEIKH - Vanaf maandag is het voor het eerst mogelijk om een domeinnaam in het Arabisch te registreren. Egypte heeft de primeur met de introductie van een domeinnaam eindigend op .masr, wat .egypte in het Arabisch is. ''Dit is voor ons een geweldig moment. Het internet spreekt Arabisch'', aldus de Egyptische minister van Communicatie zondag.
Icann, de organisatie die besluit welke webadressen mogen bestaan, besloot vorige maand dat voortaan alle talen gebruikt mogen worden voor internetadressen. Deze mogelijkheid wordt wel de grootste verandering van het internet genoemd sinds het veertig jaar geleden werd opgezet. Destijds was de taal geen probleem omdat de meeste internetgebruikers Engels of een andere taal gebaseerd op het Latijnse schrift gebruikten.
Momenteel gebruiken ongeveer 1,6 miljard mensen het internet, van wie ruim de helft geen gebruik maakt van het Latijnse schrift. Het merendeel van die websurfers komt uit China.
De eerste websites gebaseerd op een ander alfabet zullen vanaf halverwege volgend jaar actief zijn. (ANP)
Een straatverkopertje in Caïro. |foto AP/Petros Giannakouris
De afgelopen maand brachten mijn man en ik onze huwelijksreis door in Egypte . Vier weken lang zijn we ondergedompeld geweest in dit land, van de hoofdstad Caïro in het noorden tot Aswan in het zuiden, waar de Nijl blauw is en de mensen zwart zijn.
We bezochten tempels en moskeeën, kerken en souks, een synagoge en chique vijfsterren hotels, een ressort in de badplaats Sharm el Sheikh en het meest luxe en grootste overdekte winkelcentrum van het Midden-Oosten.
Egypte is een land vol tegenstellingen en kent een geschiedenis waar ik trots op ben. Elke dag weer reizen we van hot naar her om nog meer te zien of om nieuwe, bijzondere monumenten te bezoeken. Maar tegelijkertijd is er de dagelijkse realiteit van Caïro, waar elke middag de riolen overstromen zodat straten onder dertig, soms veertig centimeter water komen te staan en de wegen verstoppen, de fruitkraampjes op de stinkende drab drijven en ik mijn schoenen vol voel lopen met het stinkende water dat met vuile schuimkoppen rond mijn benen klotst.
Kinderen staan tot aan hun middel in het water op zoek naar waardevolle spulletjes tussen het rottende afval. Op een avond zie ik hoe een vrouw gehuld in lompen op het afval slaapt, terwijl het rioolwater haar 'bed' uit elkaar laat drijven. Naast haar staat een kraampje dat vlees verkoopt. Toeterend banen auto's en ezelskarren zich een weg door een zee van ontlasting en bergen afval. De vrouw slaapt rustig door.
Dat is het onwerkelijke van een vakantie in mijn vaderland. Het ene moment verblijf ik in een chique hotel, het andere moment ben ik gewoon weer thuis in de volkswijk van mijn oma, waar ik naar de metro loop of in een microbusje spring. Egypte stemt mij trots en droevig, want het land is rijk en arm tegelijk. Je kunt er alles kopen, alles vinden en ik kan er leven als een prinses of pasja. In Caïro raak je nooit uitgekeken, het zuiden van Egypte is adembenemend mooi en in de Rode Zee vind je spectaculairdere vissen dan op National Geographic .
Tegelijkertijd ontgaat mij nooit de zware en zwarte kant van het leven in het land van de Nijl, de armoede, de corruptie, de angst, de uitbuiting en het radicalisme... Het maakt me diep ongelukkig en het slaat de mensen lam.
Maar er is hoop. Terwijl we om twee uur 's nachts bij een kerk in de rijke wijk Ma'adi wachten op de bus om met een groepsreis naar de Rode Zee te gaan vertelt mijn oom het verhaal van een grote zware bijbel die over de Nijl naar de oever van deze kerk dreef. Dwars tegen de stroom in bewoog het Woord van God. Natuurtechnisch gezien was dit volstrekt onmogelijk en dus deed de kerk uitvoerig onderzoek. Maar de wetenschappers kwamen er niet uit en zo concludeerde de kerk dat op 12 maart 1976 een wonder was geschied.
Ik wilde de heilige bijbel wel zien. We kusten de hand van de priester en hij opende speciaal voor ons de kerk midden in de nacht. Daar lag de bijbel achter glas, vrijwel ongeschonden, alleen de randen van de bladzijden waren door het water aangetast. De bijbel lag open op dezelfde pagina's als toen hij dertig jaar geleden aanspoelde. Ik las Jesaja 19:34 'Mubarak sjahr Masr' (God zegent Egypte). Een koude rilling liep over mijn rug terwijl ik de passage las en las en herlas. God zegent Egypte, mijn volk. En ik voelde diep van binnen dat het waar was, ondanks alles, of misschien juist vanwege dat alles zegent God Egypte. Daarom zijn er in dat land zoveel kerken die elke dag weer compleet uit hun voegen barsten, daarom is de christelijke gemeenschap zo prominent aanwezig en daarom zie je tussen massa's sluiers altijd weer de trotse krullen van een Koptische vrouw. Ik stond in de kerk en voelde dat zij leefde, het kaarslicht flikkerde zachtjes. Ik boog me voorover en kuste het glas waarachter de bijbel lag. Ik sloeg een kruisje en bad: 'God zegen Egypte, mijn volk...
Hiermee wil ik graag onze lezing voor november in herinnering brengen. Die lezing wordt gegeven door dr. René Preys en is gewijd aan "Het graf van Thoetmosis III in de Vallei der Koningen: de farao op zoek naar Osiris".
Het graf van Thoetmosis III is het eerste graf van de Vallei der Koningen dat met zekerheid kan gedateerd worden. Het is ook het graf dat voor generaties de architecturale vorm en het decoratieve schema van het koninklijk graf zal bepalen. De afdaling in het graf symboliseert de afdaling in de wereld van Osiris. De ovale vorm van de grafkamer suggereert de wereld van Sokaris waar zelfs de zonnestralen van de zonnegod niet doordringen. Dit alles wordt uiteengezet in de prachtige decoratie van de grafkamer die als centrale thema de nachtelijke reis van de zonnegod heeft. In de diepste rotsen van het Thebaanse gebergte verenigt Thoetmosis III zich met de zonnegod om op zoek te gaan naar Osiris en aldus zijn ei-gen eeuwig leven te garanderen.
Leuven: dinsdag 17 november 2009 Gent: donderdag 26 november 2009
Opgelet: wat betreft de lezing van Gent is het nuttig om er rekening mee te houden dat onze lezing samenvalt met de Gentse 6-daagse. Dat betekent extra druk verkeer en parkeerproblemen in de binnenstad, vooral in de omgeving van 't Kuipke. Meestal is de ondergrondse parking op het St-Pietersplein tijdens de 6-daagse ook voorbehouden voor de VIPs (met dank aan Marc De Donder).
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Wij gebruiken de 26 letters uit ons alfabet als we een tekst schrijven. De oude Egyptenaren gebruiken hiërogliefen: tekens en kleine tekeningen van onder andere mensen, dieren, planten en dingen. En daar hebben ze er niet 26 van, maar ongeveer 750. Deze manier van schrijven noemen ze het schrift van de woorden der goden, want ze geloven dat het een geschenk is van Thot, de schrijver onder de goden. Als Egypte rond 3000 voor Christus een koninkrijk wordt, gaan de Egyptenaren voor het eerst in hiërogliefen schrijven. Rond 450 na Christus gebeurt dat voor het laatst. Ze gebruiken dit ingewikkelde schrift voornamelijk voor officiële en godsdienstige teksten. Gewonere teksten schrijven ze in het hiëratisch of het demotisch. Dat schrijft veel sneller. Teksten in het hiëratisch zien er eenvoudig en duidelijk uit, een klein beetje zoals wij schrijven. Met wat moeite zijn er nog hiërogliefen in te herkennen, want daar is het hiëratisch uit ontstaan. De Egyptenaren gebruiken deze manier van schrijven voor alledaagse teksten, bijvoorbeeld voor een boodschappenlijstje.
Uit het hiëratische schrift ontstaat rond 660 voor Christus nóg een schrift, het demotische schrift. Dat is nog simpeler dan het hiëratisch. Soms bestaat een heel woord uit niet meer dan een krabbel. Ook het demotische schrift wordt voor alledaagse teksten gebruikt. Vanaf 332 voor Christus wordt het Grieks populair bij de Egyptenaren. In dat jaar verovert Alexander de Grote Egypte, waardoor de Egyptenaren kennismaken met Griekse gewoontes en gebruiken. Vanaf dat moment gebruiken ze steeds vaker het Grieks voor teksten en inscripties.
Papyrus met twee soorten schrift
Hoe zien hiërogliefen eruit? Er zijn drie soorten hiërogliefen: beeldtekens, klanktekens en determinatieven.
1. Beeldtekens Soms betekent een hiëroglief gewoon wat er is getekend. Als een Egyptenaar bijvoorbeeld het woord 'huis' wil schrijven, dan tekent hij een plattegrond van een huis:
2. Klanktekens Het is een stuk moeilijker om iets te tekenen wat je niet kunt zien, bijvoorbeeld het werkwoord 'uitgaan'. Hier hebben de Egyptenaren wat op gevonden. Ze tekenen dan een voorwerp dat hetzelfde klinkt als het woord dat ze niet kunnen tekenen, dus net als bij een rebus. In het Nederlands kun je dat met het woord arm (= niet-rijk) doen. Dan teken je gewoon een arm (het lichaamsdeel). Daar moet dan nog wel iets bij waardoor de lezer weet dat het om niet-rijk gaat en niet om een lichaamsdeel. Het werkwoord uitgaan klinkt in het Egyptisch hetzelfde als het woord huis: per:
De Egyptenaren schrijven daarom uitgaan door de hiëroglief voor huis te gebruiken en daar twee beentjes (= beweging) onder te tekenen. Dus:
3. Determinatieven Hoe weten de Egyptenaren nou of de hiëroglief voor 'huis' ook echt huis betekent of een woord dat precies hetzelfde klinkt? Dat doen ze zo. Als het tekeningetje betekent wat je ziet, dan zetten ze bij de hiëroglief een verticaal streepje (het beeldtekenstreepje). Huis wordt dan:
Betekent de hiëroglief iets anders, dan voegen ze nog een tekeningetje (een determinatief) toe. Zon determinatief is een aanwijzing voor hoe je de hiëroglief moet lezen. Dat zag je hierboven al bij uitgaan. Dat woord klinkt wel als huis, maar door die beentjes eronder weet je dat je het hier een andere betekenis heeft. Enkele voorbeelden van determinatieven zijn: vrouwelijk god beweging tijd
Hanger in de vorm van een scarabee
In welke richting moet je lezen? Wij lezen altijd van links naar rechts. De Egyptenaren doen dat niet altijd. Wel begint een tekst in hiërogliefen altijd bovenaan, maar verder is het even puzzelen. Zij kunnen namelijk net als wij van links naar rechts schrijven, maar ook van rechts naar links. En zelfs van boven naar onderen in kolommen. Om te weten of je van links naar rechts of van rechts naar links moet lezen, kijk je naar de tekeningen van mensen of dieren. Zij moeten je bij het lezen als het ware aankijken; dat is beleefd. Staan er verticale strepen tussen de regels, dan is de tekst van boven naar onderen geschreven. Ook dan blijkt uit de kijkrichting van de afbeeldingen of je van links naar rechts of van rechts naar links moet lezen.
Voorbeeld 1 De tekst begint rechts bovenaan. De cijfers en de pijltjes geven aan wat de leesrichting is. Voorbeeld 1
Voorbeeld 2 De tekst begint rechts bovenaan. De figuren kijken immers naar rechts.De cijfers en de pijltjes geven aan wat de leesrichting is. Voorbeeld 2
Mannelijk of vrouwelijk? Het Egyptisch kent alleen mannelijke en vrouwelijke woorden (de-woorden), dus geen onzijdige (het-woorden). De mannelijke woorden hebben geen speciale uitgang. Vrouwelijke woorden eindigen op een ('t').
Enkele voorbeelden:
Hoe wordt er geteld? De Egyptenaren hebben een eenvoudig systeem om getallen te noteren. Ieder cijfer onder de tien bestaat uit een aantal verticale streepjes: één streepje voor 1, twee streepjes voor 2, etc. Het cijfer 7 wordt:
Zeven streepjes naast elkaar zetten vinden de Egyptenaren niet mooi. Vandaar die afwisseling tussen hoge en lage streepjes.
Voor het cijfer 10 gebruiken de Egyptenaren een boogje, voor 100 een krul en voor 1.000 een lotusplant. 10 100 1000
De Egyptenaren zetten de hogere getallen voor de lagere getallen, net als wij. Het getal 123 wordt:
Ring met hiërogliefen
Moeilijke woorden
Hiërogliefen Hiërogliefen zijn schrifttekens van de oude Egyptenaren. Het woord hiëroglief is afgeleid van de Griekse woorden hieros (heilig) en glyphein (graveren). Egyptische hiërogliefen worden inderdaad in hout of steen gegraveerd, maar ook vaak op papyrus geschreven.
Hiëratisch Het hiëratisch is de snelle variant van het hiërogliefenschrift. Brieven en contracten worden meestal in het hiëratisch geschreven. Rond 660 voor Christus wordt het verdrongen door een ander snelschrift, het demotisch. Als na 332 voor Christus de Grieken Egypte veroveren, gebruiken alleen priesters het hiëratisch nog. Vandaar dat het woord hiëratisch is afgeleid van het Griekse woord hieratikos, dat 'priesterlijk' betekent.
Demotisch Het woord demotisch komt van het Griekse woord demos, dat 'volk' betekent. Demotisch schrift is dan ook het 'volksschrift' voor dagelijks gebruik, bijvoorbeeld voor de handel. De hiërogliefentekens zijn in het demotisch nog meer vereenvoudigd dan bij het hiëratisch het geval is. Hele woorden worden samengevat in een krabbel.
Determinatief Het determinatief is een teken in het hiërogliefenschrift dat wordt gebruikt om iets van de betekenis van het woord te verduidelijken. Determinatieven hebben geen klank en staan aan het einde van een woord.
Het Rijksmuseum van Oudheden heeft een aantal jaren geleden de mummie van een Egyptisch meisje, Sensaos, laten scannen en vervolgens het hoofd laten reconstrueren. Daardoor kreeg de mummie een echt gezicht, net als de wassen beelden bij Madame Tussaud. Al sinds 1829 heeft het museum de mummie van Sensaos in zijn bezit. Volgens de inscripties ging het om een 16-jarig Egyptisch meisje dat was overleden in 109 na Chr. toen Egypte in handen was van de Romeinen. Het is een vreemde mummie: erg groot, opvallend lomp en loodzwaar. Leuk om te onderzoeken dus. Met de computerscan werden dwars door de mummiewindsels heen de hardere delen van de binnenkant precies in kaart gebracht. Daarvoor werden zon 650 flinterdunne opnames gemaakt. Daar gebeurden twee dingen mee. Ze werden wetenschappelijk bestudeerd en ze werden ingevoerd in een rapid prototyping-printer. Met die printer kun je een model van het hoofd driedimensionaal laten printen. De printer bouwde de schedel laag voor laag op. Dat nam in totaal 36 uur in beslag.
scanner
Deze schedel, die door TNO in Delft werd geproduceerd, was te kwetsbaar om daarop het gezicht van Sensaos te maken. Daarom werd er een wassen model van gemaakt. Een Brits team van de Universiteit van Manchester, dat jarenlange ervaring heeft met het reconstrueren van menselijke gezichten, ging vervolgens aan de slag. Onder leiding van dr. Richard Neave boetseerde het team op de kale schedel een mensenhoofd.
In de gereconstrueerde schedel boorde Neave 24 gaatjes. Hierin plaatste hij kleine stokjes, die de dikte van spieren en huid aangeven. Door eerder onderzoek is ongeveer bekend hoe dik die bij mensen zijn. Voor de ogen, oren en neus maakte hij markeringspunten, zodat hij die terug kon vinden nadat hij de schedel had bedekt met 'spieren' en 'huid'. De plaats van de oren werd bepaald via het gaatje in de schedel waardoorheen de gehoorzenuw de hersenen ingaat. Vervolgens werd de schedel bedekt met spiergroepen van klei en legde Neave de toplaag, de 'huid', in strippen klei van verschillende diktes over de spieren aan. Dit 'basisgezicht' kreeg een nek van klei die paste bij de proporties van de schedel.
Nu moest het 'basisgezicht' nog een gelaatskleur en haar krijgen. Maar het kon niet geschminkt worden omdat de klei kon scheuren of barsten. Daarom werd van het basisgezicht een model van was gegoten. Een specialiste in historische make-up, Tracy O'Brien, schminkte het gezicht. Daarbij baseerde ze zich op de leeftijd, de welstand en de gezondheid van Sensaos. Omdat bekend is dat een deel van Sensaos familie uit Nubië kwam - een streek in Zuid-Egypte waar donkere mensen leefden- kreeg ze een lichtbruine huid en bruine ogen. Wenkbrauwen en wimpers werden gemaakt van zwart mensenhaar. The London Wig Company, waar men alles weet van historische kapsels, verzorgde het haar. Sensaos kreeg het kapsel dat toen in de mode was: een hoge knot en krullen langs het voorhoofd. Ook de pruik is gemaakt van zwart mensenhaar. Uiteindelijk kon iedereen in 1997 weer oog in oog staan met Sensaos, bijna 2000 jaar na haar dood.
Het 3.400 jaar oude gezicht van Nefertiti was gefacelift
Het 3.400 jaar oude gezicht van Nefertiti was gefacelift
Faceliften is van alle tijden. Het gezicht van de voormalige koningin van Egypte Nefertiti, bekend voor haar legendarische schoonheid, had een facelift ondergaan. Dat bevestigen Duitse onderzoekers. De oude buste van 3.400 jaar oud is het belangrijkste werk van het Berlijnse Neues Museum.
Buil op neus Een gipsafdruk van het gezicht onthult dat de koningin oorspronkelijk een kleine buil op de neus, minder uitpuilende jukbeenderen, rimpels op de hoogte van de mondhoeken en minder nadrukkelijke oogleden had. De studie, uitgevoerd door Duitse onderzoekers, werd gepubliceerd in de aprileditie van het tijdschrift Radiology.
Vernieuwde zaal Het sculptuur werd aan het begin van de twintigste eeuw ontdekt door de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt. Het is één van de voornaamste attracties van de Berlijnse musea. Vanaf oktober valt de koningin te bewonderen in een vernieuwde zaal van het Neues Museum in Berlijn. (belga/bf)
Het als 'gematigd' bekend staande Egypte heeft er voor gezorgd dat de in november geplande topconferentie van de Mediterrane Unie, een samenwerkingsverband tussen de 27 lidstaten van de EU en 16 hoofdzakelijk Arabische landen, moest worden geschrapt, omdat op initiatief van Egypte een aantal Arabische landen weigeren om aan één tafel te zitten met de Israëlische minister Lieberman.
'Het is een schande dat Egypte zo'n negatieve invloed op de regio heeft door van deze conferentie, juist bedoeld ten bate van de regio, een politieke zaak te maken,' reageerde het Israëlische ministerie van Buitenlandse Zaken.
Volgens Israël treft de regering in Caïro alleen maar zichzelf, en haalt het de woede van de Europese landen over zich heen.
Behalve in Egypte en Turkije groeit ook in andere landen, waar Israël nog redelijke betrekkingen mee had, het anti-Israëlische sentiment. In Jordanië werd gisteren bij een demonstratie een Israëlische vlag verbrand als protest tegen het vredesverdrag dat het land in 1994 met Israël sloot. De demonstranten riepen de regering op om het verdrag met Israël op te zeggen.
Jordanië voer afgelopen weekend ongekend fel uit tegen Israël vanwege het ingrijpen van de politie van Jeruzalem, nadat groepen moslimjongeren na oproepen van Islamitische leiders relletjes waren begonnen om 'de al-Aqsa moskee te verdedigen'. Volgens Jordanië dreigt Israël 'alle mogelijkheden voor vrede en stabiliteit in de regio omzeep te helpen.'
-het lijkt wat op Ierland .....Arrestaties Egypte na rellen over kerktoren
Arrestaties Egypte na rellen over kerktoren
- De Egyptische politie heeft zeker dertig mensen gearresteerd na rellen tussen moslims en christenen over de verhoging van een kerktoren in een dorp in het zuiden van Egypte. Dat maakte een veiligheidsfunctionaris gisteren bekend.
Stenen gooien Drie personen raakten gewond tijdens de schermutselingen. Islamitische inwoners begonnen stenen te gooien naar christelijke bouwvakkers. De relschoppers hadden vernomen dat de kerktoren zou worden verhoogd en zou worden voorzien van een klok.
Kopten Zes tot tien procent van de 80 miljoen inwoners van Egypte is christen. De Koptisch-Orthodoxe Kerk is de grootste christelijke gemeenschap van het Midden-Oosten. De kerk gaat in het grotendeels islamitische land gebukt onder discriminatie en pesterijen.
Ben jij een van die mensen die de laatste dagen een beetje lusteloos en neerslachtig rondlopen omdat het weer allesbehalve opbeurend te noemen is? Misschien ben je zelfs druk op zoek naar zonniger oorden om enkele dagen door te brengen. Op amper 4 uur vliegafstand van Brussel vind je zo'n oase: Luxor.
Tempel van Karnak Maar liefst 30% van alle restanten uit de Antieke Wereld bevindt zich in Luxor. Absolute blikvanger is ongetijfeld de Tempel van Karnak. De bouwwerken van dit indrukwekkende aanbiddingsoord in het ooit oppermachtige Thebe namen niet minder dan 1.300 jaar in beslag.
Tempel van Luxor Ook de Tempel van Luxor is een bezoekje waard. Vooral als je je altijd al hebt afgevraagd waar die fameuze obelisk op het Parijse Place de la Concorde vandaan komt. Die werd in 1831 verwijderd van de rechterzijde van de ingang van de tempel en vervoerd naar de Franse hoofdstad. Zijn tweelingbroer flankeert nog altijd onaangeroerd de linkerzijde.
Luchtballon Een adembenemende en 'alternatieve' manier om Luxor te ontdekken is de heteluchtballon. Een ervaring die echter alleen voor vroege vogels is weggelegd, want wegens de hitte moet de ballon al voor dag en dauw opstijgen. De kapitein van dienst neemt eerst bloedernstig alle vluchtprocedures met je door. Maar je onverdeelde concentratie wordt wel beloond. Nadat je bent opgestegen vlakbij de Vallei der Koningen zweef je gedurende een half uur over Luxor en scheer je rakelings over de Nijl en de Tempel van Luxor. En met een beetje geluk -afhankelijk van de windrichting- zet de gezagvoerder zijn vehikel neer op een akker in het midden van een onooglijk klein dorpje.
Geen vijf minuten later staan zowat alle kinderen van het dorp rond de ballon en krijgt de term 'gastvrijheid' een extra dimensie. Als je het er levend vanaf brengt krijg je op de koop toe een heus vliegeniersbrevet mee naar huis.
Cruise op de Nijl Ook het water van de Nijl vormt een leuke afwisseling op de stoffige landwegen in en rond Luxor. Niet meteen de goedkoopste route, maar absoluut elke Egyptische pond waard, is een meerdaagse cruise op de Nijl. Het schip voert je van Luxor naar Aswan, in het uiterste zuiden van Egypte.
De Aswandam -opgetrokken in de jaren '60- is even spectaculair als omstreden. Een hele beschaving ging samen met zijn land ten onder. Nubië is voorgoed opgezwolgen door het water en zijn bewoners hebben hun heil gezocht in Egypte en het aangrenzende Soedan.
Hou je liever de hand wat meer op de knip, maar wil je toch genieten van de fauna en flora langs de oevers van de Nijl, dan biedt een zeiltochtje met een felukka misschien wel uitkomst.
Kales( koetsen) Het centrum van Luxor tenslotte, laat zich op geen beter denkbare manier ontdekken dan een ritje met de plaatselijke 'taxi', de kales. Spreek vooral vooraf een prijs af, want de koetsiers staan niet meteen bekend om hun eerlijke inborst.
Opvallend is dat nagenoeg geen enkel huis in de stad volledig is afgewerkt. Daken en ruiten ontbreken overal. Geen kwestie van airconditioning, wel van fiscaliteit. Op onafgewerkte gebouwen worden namelijk geen belastingen geheven.
Soeks Heb je genoeg van het gewiebel van je taxi, stap dan gerust af in een van de vele smalle straatjes (soeks) en proef op een terrasje van een van de plaatselijke geneugten: een waterpijp met appeltabak of een verfrissende Karkadè, een drankje op basis van hibiscus.
In de soeks leer je het echte Luxor kennen: chaotisch, luid en kleurrijk. Pingelen is hier de nationale sport, dus koop nooit iets als je het niet minstens voor de helft van de prijs mee naar huis krijgt. (bdr)
Stenen tegel van koning Scorpion ontdekt in Egypte
Stenen tegel van koning Scorpion ontdekt in Egypte
In de oase van el-Fayoum, 100 kilometer ten zuidwesten van de Egyptische hoofdstad Kaïro, hebben wetenschappers sporen van meer dan 6.000 jaar beschaving ontdekt. Van pijlpunten uit de prehistorische tijd tot aardewerk uit de periode van de islamitische leiders.
Een van de belangrijkste vondsten van de Egyptische archeologen is een stenen tegel met de naam van de mysterieuze koning Scorpion, over wiens identiteit de Egyptologen het tot op vandaag niet helemaal eens zijn. Hij zou in de predynastieke periode, ongeveer 5.100 jaar geleden, over grote delen van het huidige Egypte hebben geregeerd.
Op de vindplaats werden ook kleurrijke armbanden uit glas ontdekt, die tot dezelfde periode worden gerekend. Tot de oudste vondsten behoren pijlpunten, sieraden en naalden, die uit botten van dieren werden vervaardigd. Bovendien werden holen en eenvoudige behuizingen aangetroffen, die in de prehistorische tijd door mensen zouden bewoond geweest zijn. (belga/bdr)
In Sahara Sun Sands heb je schitterende zwembaden en eigen stranden.
The Palace heeft het uitzicht van een middeleeuws fort en is zelfs uitgerust met een valpoort.
Aan de rand van de Rode Zee verrijst het superdeluxe vakantieparadijs Port Ghalib, dat de Egyptische versie moet worden van Saint-Tropez. Toch is deze luxestad er niet enkel om de jetset te plezieren.
Port Ghalib ligt aan de zuidelijke koraalkust van de Rode Zee, op ongeveer 200 km van Hurghada en in de buurt van de internationale luchthaven van Marsa Alam. Zodra Port Ghalib helemaal af is, zal het 8 miljoen vierkante meter groot zijn, met 18 kilometer kustlijn. Er komt een jachthaven voor 1.000 jachten tot 50 meter lang. Daarrond de Marina Village, met plaats voor restaurants, winkels en banken, discotheken en speelzalen. Op de verdiepingen worden 410 flats ingericht, die inmiddels al allemaal verkocht zijn.
23 hotels In totaal komen er in Port Ghalib negen dorpen en 23 hotels. Weldra verrijzen hier onder meer Coral Reef Village, Canals Village, Lagoon Valley, Highland Golf Estates en een vipdorp. Er komen 8.200 flats plus nog eens 1.200 appartementen. Ze zullen tussen de 1.270 en 2.060 euro per vierkante meter kosten. Van de voorziene 23 hotels, goed voor in totaal 17.000 bedden, zijn er nu al vier open. Daar ondervinden de toeristen amper hinder van de werken, die wellicht pas in 2014 helemaal zullen af zijn. Het Coral Beach Diving Hotel (200 kamers) is een typisch hotel voor duikers. De grote attractie tot dusver zijn de drie hotels van de Sun International Hotels. Op één uitgestrekte site, met eigen strand maar vooral schitterende zwembaden, bieden The Palace, Sahara Sun Oasis en Sahara Sun Sands in totaal 948 hotelkamers. De immense voorgevel van The Palace heeft het uitzicht van een middeleeuws fort en is zelfs uitgerust met een valpoort.
Wuivende palmen De grote blikvangers buiten zijn ongetwijfeld de ontelbare statige palmen op het domein en de enorme rijkdom aan bloemen en planten. Het beeld van een tropisch paradijs ligt zo voor de hand. Niet zo evident als je weet dat het hier in deze woestijn maar heel zelden regent. Restaurant The Olive serveert mediterrane gerechten met uitzicht op zee. Rust en kalmte is de boodschap. Zelfs heen en weer lopende obers behoren niet tot het decor, want de bar naast het zwembad wordt onderaards bevoorraad. In totaal beschikt het hotel over zo'n 2 km tunnels. The Palace wordt van het Sahara Sun Oasis Hotel en het Sahara Sands Hotel gescheiden door een lagune van 250 meter die volledig met de hand werd gegraven. Tussen de diverse struiken en bloemen bevinden zich strandstroken.
Zeven keukens Service wordt blijkbaar met hoofdletters geschreven bij Sun International in Egypte. In The Palace behoort zelfs een eigen butler tot de mogelijkheden. Ook de jongste vakantiegangers wordt het helemaal naar de zin gemaakt. Naast de Lulu Kids Clubs en de Lazy River Ride, beschikken de kids ook over een eigen kleurrijk restaurant.
Het Souq Al Hana-restaurant tussen de beide Sahara Sun Hotels biedt zeven verschillende keukens in buffetvorm: Arabisch, Japans, Chinees, Libanees, Indiaas, Zuid-Afrikaans, mediterraan. Wie hier dus een week verblijft, kan elke dag van een andere wereldkeuken proeven.
CAIRO - Egyptische archeologen hebben een bed gevonden waarop farao's na hun dood werden gebalsemd. Dat maakten ze donderdag bekend.
Het bed is opgegraven uit een tombe in de Koningsvallei bij de zuidelijke stad Luxor.
Het houten bed is ongeveer 170 centimeter lang en meer dan drieduizend jaar oud. Het werd in stukken gevonden en daarna zorgvuldig in elkaar gezet. Volgens de autoriteiten werden stoffelijke overschotten op het bed voorbereid voor de mummificatie.
Daarmee wijkt het object af van tot nu toe bekende balsemingsbedden, die alleen een rituele functie hadden.
Tombe
Het bed werd gevonden in een tombe die is gebouwd tussen 1570 en 1304 voor Christus. In de ruimte werden kruiden, oliën en aardewerken kruiken gevonden. Daaruit maken de archeologen op dat lichamen er werden gebalsemd.
Belangrijke Egyptenaren werden na overlijden ontdaan van alle organen behalve het hart. Vervolgens werd het lichaam veertig dagen op een balsemingsbed gelegd om te drogen.
In de laatste stap van het mummificeren werd het lichaam omzwachteld met doeken en begraven.
Archeologen hebben het skelet geïdentificeerd van Arsinoë, de zus van Cleopatra die door de Egyptische koningin uit de weg werd geruimd. De resten werden al in 1926 ontdekt, maar nu pas is er uitgebreid onderzoek naar gedaan.
Arsinoë was een van de grote rivalen van haar zus voor de Egyptische troon. Nadat Julius Ceasar Cleopatra steunde in een paleisrevolutie werd ze verbannen naar Efeze, in het huidige Turkije. Daar werd ze in 41 voor Christus op bevel van Cleopatras geliefde Marcus Antonius vermoord.
Het skelet dat nu is geïdentificeerd, werd in 1926 gevonden in een bijzondere, achthoekige tombe in Efeze. De schedel die toen werd verwijderd, ging in de Tweede Wereldoorlog verloren, maar op de andere resten is nu onderzoek gepleegd.
Kippevel Toen ik in het laboratorium stond en de botten aanraakte van de zus van Cleopatra, kreeg ik kippevel, vertelt een van de onderzoekers. Bij leven heeft zij Cleopatra en misschien ook Julius Ceasar en Marcus Antonius aangeraakt. Die grote, historische figuren zijn dan ineens heel dichtbij.
Arsinoë is het enige lid van de zo machtige dynastie van Cleopatra waar overblijfselen van bekend zijn.
Als bewijs voor de identificatie noemen de onderzoekers onder andere de jonge leeftijd van de dode. Ondanks dat men niet weet wanneer Arsinoe geboren werd, was ze zeker jonger dan Cleopatra, die 27 was op het moment van de moord. Dit skelet was van een vrouw tussen de 15 en 18.
Bovendien wijzen het ontbreken van tekenen van ziekte en ondervoeding op een plotselinge dood, zoals bij een executie het geval zou zijn geweest.
Europeaans De resten van Arsinoë kunnen ons ook meer vertellen over de beroemde maar mysterieuze Cleopatra zelf. Wetenschappers ruziën al lang over de vraag of zij van Griekse afkomst was, zoals de grondlegger van de Ptolomeische dynastie waar zij toe behoorde, of dat haar wortels in Noord-Afrika liggen.
Volgens het nieuwe onderzoek had Arsinoë gemengd bloed en kenmerken van blanke Europeanen, de oude Egyptenaren en zwarte Afrikanen.
Nieuwe geweldige vondst in grote tempel uit faraotijd
geweldige vondst in grote tempel uit farao-tijd
Aan de enorme dodentempel van de Egyptische farao Amenhotep III in west-Thebe nabij Luxor hebben archeologen twee geweldige standbeelden van de heerser ontdekt. Dat heeft de Egyptische oudheidkundige dienst bekendgemaakt.
Uit kwartsiet en zwarte graniet Een van beide figuren, in afzonderlijke delen opgegraven, is uit kwartsiet vervaardigd en toont de farao als sfinx. Het tweede beeld is uit zwarte graniet gemaakt en toont de Egyptische koning in een zittende houding.
Van geen enkele andere Egyptische farao dan Amenhotep III (ca 1379 - 1340 v. Chr.) zijn zoveel standbeelden ontdekt. (dpa/eb)
Volgens archeologen was de aarde toen bevolkt door domme oermensen die als nomaden door het land trokken. Overblijfselen op de planeet en geschriften van de oudste beschavingen zeggen het tegendeel.
De Sumeriers beschrijven de grote piramide als een functioneel geheel. Volgens hen was de god Marduk de eigenaar ervan. De piramide zelf was een Ekur(funktioneel gebied) . De Sumerische teksten beschrijven het verhaal van de plunderingen en beschadiging van de Ekur. Het resulteerde in de opsluiting van Marduk in de piramide. Marduk werd opgesloten door middel van de granieten sluitsteen die zich nog steeds in de piramide bevindt. Marduk zelf ontsnapte en leefde lang als banneling in Babylonie. Na zijn ballingschapsperiode keerde hij terug naar de zijn streek van herkomst. Waarom zouden we geloven dat de Ekur de grote piramide is? In de Mythe is sprake van plunderingen. Omdat de beschrijving van de structuur (innerlijk en uiterlijk) hetzelfde is, kan dus makkelijk gekeken worden of er inderdaad sporen van plundering zijn.
In de piramide zijn vele nissen aanwezig. Boven de nissen zijn vertikale inkepingen gekruist met een andere inkeping die evenwijdig loopt aan de nisbank. De inkepingen wijzen erop dat in deze nissen ooit iets was bevestigd. Bijna alle inkepingen vertonen sporen van brute verwijdering. De Sumerische teksten melden ons dat deze beschadinging is van de godin Ninurta. De teksten zeggen ook dat in deze nissen stenen waren bevestigd. Iedere nis bevatte een andere steen. Het is mogelijk dat deze stenen kristallen waren, want algemeen bekend is dat kristallen een diversiteit aan eigenschappen bevatten en de Sumeriers beschrijven stenen die omhuld zijn met een gloed. De teksten van de Sumeriers beschrijven 22 stenen bij hun naam, maar dat er meer stenen waren is zeker. Helaas zijn vele tekenen door de tijd onleesbaar geworden. De stenen hebben (vertaalde) namen zoals 'Richtingsbepaler', 'steen van het lot'. In de galerij nam Ninurta dus ten minste 22 stenen weg. Zo zijn onder andere in de grote gallerij van de piramide van Cheops 27 paar lege nissen.
De teksten beschrijven ook het weghalen van de UL van de Ekur. UL betekent 'zo hoog als de hemel'. Je kunt dus makkelijk de associatie leggen dat de topsteen van de piramide eraf werd gehaald, oftewel de Benben-steen. De gevonden teksten worden afgedaan als mythes en religieuze sprookjes. Eigenlijk kun je ze niet eens mythes noemen, want het algemeen geloof erin is vergelijkbaar met dat van Roodkapje. Misschien komt het door de drukte van het dagelijkse leven dat weinigen zich nog de oude vragen stellen. Denken we echt dat alle oude culturen zich alleen maar bezig hielden met oorlog voeren en uit hun neus vreten? Waarom leeft een volk rond een sterrencultus en waarom spreken ze van buitenaardse goden die met ons DNA hebben geprutst?
Indien de piramide van Cheops inderdaad aan farao Cheops toebehoorde dan zou de piramide van rond 2.500 voor Christus zijn. Cheops regeerde 23 jaar, van 2.589 tot 2.566 voor Christus en in die regeringsperiode zou hij de piramide gebouwd hebben. Knap onmogelijk om een dergelijk gebouw neer te zetten als je weet dat de piramide verre van een massieve hoop stenen is. De interne infrastructuur en het schachtensysteem zijn zaken die de bouw alleen maar moeilijker konden maken.
De grote piramide in Egypte is de oudste. De eerste dynastische piramide was een trappiramide die ontworpen was door de Egyptische architect/priester/astroloog Imhotep voor de farao Djoser. Dit verhaal speelde zich af in de 3e dynastie. Deze piramide verschilt aanzienelijk qua grootte en ontwerp, maar past wel in geostellair plaatje. De piramides zijn niet lukraak gebouwd. Ze vertegenwoordigen een positie aan de sterrenhemel, waarbij de Nijl de melkweg voorstelt. Kort samengevat natuurlijk, de stellaire religie/kennis van de Egyptenaren is heel onderbouwd. Daarnaast ligt nog het feit dat ook de Maya's en de Inca's duidelijk hun gebouwen en leven hadden gefocused op het hogere stellaire. We kunnen dus spreken van een duidelijk patroon.
De piramide van Cheops (laat ik hem maar zo blijven noemen) is de meest perfecte piramide die Egypte heeft. Normaliter worden uitvindingen steeds beter naarmate ze verder ontwikkeld worden, maar voor de piramides scheen dat niet op te gaan. Vanuit een aangenomen 0-kennis verschijnt er een piramide die wiskunde bevat waarvan je pet gaan rijzen. De omvang, perfectie en inhoudelijke structuur bewijzen dat dit niet het werk geweest kan zijn van de farao's en hun gevolg.
Net zoals de Sfinx, die zich ook op het Gizeh-plateau bevindt, dateren de piramides uit een periode lang voor de eerste pampers van farao Menes. (de eerste farao van de eerste dynastie)
Wat weet de wetenschap van Menes en de pre-dynastische periode? Het is bekend dat Menes Opper- en Neder- Egypte heeft verenigd of herenigd. Waarom? Geen verklaring, maar dat er (ideologie-)gevechten waren om het samenbrengen tot stand te brengen is zeker.
De dynastische chronologie zoals we die nu kennen is geen zeker feit. De Egyptologie is gebaseerd op schuimrubberen fundering. De bronnen van onze kennis zijn de koningslijsten van Manetho. Deze index werd samengesteld aan de hand van duizenden jaren oude oorkondes en zijn lang na de eerste dynastieen opgetekend. Accurraatheid is dus verre van een garantie.
Opmerkelijk is dat de lijsten van Manetho een pre-dynastische periode van 350 jaar chaos vermelden. Vóór die periode beschreef hij 30 halfgoden die 3.650 jaar hebben geregeerd en nog es daarvoor 2 dynastieen van goden die 13.870 jaar hebben geregeerd. Waarom weten we hier niets van? Alan F. Alford wist het in zijn boek 'Goden uit de Kosmos' mooi te beschrijven: "Deze waardevolle sleutel tot de geschiedenis van de mensheid wordt genegeerd, gewoon omdat de vermelding van goden de deskundigen niet in hun historische kraam te pas komt."
Voor ik een rekensom ga loslaten dien ik te zeggen dat het niet enkel Manetho was die een dergelijke vroege beschavingen beschreef. Ook Herodotus en Diodorus Siculus, een Romeins historicus, beschrijven koninkrijken die bestaan uit goden en godinnen en duizenden jaren voor de tijd van de farao's hun bestaan hebben gekent. Door de wetenschap wordt dit weggehoond. Gek eigenlijk, want aangezien Herodotus en Manetho voor de wetenschap vaak gebruikte bronnen zijn, lijkt het geloof in wat ze vertellen selectief te zijn. Vooral in het geval van Manetho en zijn chronologie is dat opmerkelijk. Het komt inderdaad neer op gebruiken wat in je straatje past. En met oogkleppen op zijn de straatjes nogal smal.
Om te weten hoever we terug gaan in de tijd zet ik de data even op een rijtje:
Beschaving
Tijdspanne
Tijd
Menes
3.050 voor Chr.
Onbekend/chaos
350 jaar
3.400 - 3.050 voor Chr
30 halfgod dynastieen
3.650 jaar
7.050 - 3.400 voor Chr
2 Goden dynastieen
13.870 jaar
20.920 - 7.050 voor Chr
Zou het stom zijn om de Sumeriers als invloed van de Egyptenaren te zien? Ik denk het niet, want de beide culturen hebben veel met elkaar gemeen. Van de Sumeriers is bekend dat ze reizigers waren, dus dat ze uberhaupt de kans hadden om in aanraking te komen met andere volkeren is groot.
Dat de piramide van Cheops eigenlijk niet aan Cheops toebehoorde staat vast. Het moge ook duidelijk zijn dat de 3 grote piramides op het Gizehplateau geen graftombes waren van overleden farao's, want in geen van allen werd ooit een tombe gevonden. En dat terwijl vele kamers nog verzegeld of gesloten waren en pas in onze generatie voor de buitenwereld opnieuw te bereiken waren.
De piramides werden ook niet gebouwd door slaven zoals door sommigen nog steeds wordt beweerd. Althans, er kan met zekerheid gezegd worden dat niet alle piramides door slaven werden gebouwd. Dat wezen de recente opgravingen in Egypte uit. Maar als veel van de 'algemene' oud-Egyptische kennis omver valt, wat blijft dan nog overeind?
Enkele kenmerken van de piramide:
Wat meteen opvalt aan de grote piramide is dat de top ontbreekt. Hoewel sommigen vermoeden dat het gebouw simpelweg niet afgewerkt is, lijkt het eerder alsof de top eraf is gehaald. Op de vermiste top van de piramide zou -wat men noemt- de Benben steen hebben gestaan. Een steen met mystiek allure. Er zijn wel meerdere 'onverklaarbare' beschadigingen aan de piramide te bespeuren.
In de good ol'days waren de piramides bedekt met een laag witte gladde kalksteen die de zon reflecteerde. Het moet een prachtig schouwspel zijn geweest om de mastodonten te zien schitteren.
De trappen/lagen van de piramide waren niet zichtbaar, maar ze fungeerden wel uitstekend als dragers van de kalkstenen blokken. De stralende piramides doorstonden de tand des tijds totdat de inwoners van de streek de kalksteen gingen gebruiken voor hun eigen woningen. Rondom de piramide zijn nog steeds enkele stukken van de mantelkap te bezichtigen, maar het overgrote deel ervan is opgegaan in de tijd
Bron: Atlantis2012 allerlei vragen die zich stellen.....
Wie de boeken van Erich von Däniken al eens gelezen heeft, weet dat hij de vraag stelt : "Waren de Goden Kosmonauten?". Hij onderzoekt hierbij objecten van het verleden. Al speurend naar afbeeldingen/teksten die iets met buitenaardsen kunnen te maken hebben.
Op zich was zijn onderzoek niet nutteloos. Velen van zijn onderzoeksverrichtingen werden weggelachen door vele wetenschappers.
Maar soms stel ik mezelf toch ook wel eens de vraag:" een sarcofaag gevonden met perfecte omsluitingen en rechte hoeken ..". waar wij tot op heden met huidige technologie immens lang zouden aan werken ... hoe deden de Egyptenaren dat?
Wetende dat er geen gereedschap tot op heden werd gevonden, dat zoiets kan verwezenlijken? Hoe konden zij 3 piramides perfect (bijna loodrecht) onder bepaalde sterren bouwen? Bij mijn weten, kan zoiets enkel alleen als je van boven naar beneden kan kijken.
Nog vele vragen spoken door mijn hoofd. En wie er al even heeft bij stilgestaan, stelt zich niet tevreden met een archeoloog die tijdens een documentaire zegt dat de Egyptenaren harde werkers waren. Misschien wel, maar dat zou getuigen van een enorme wilskracht van honderdduizenden slaven die dag en nacht stenen moesten trekken die duizenden kilometers verder werden uitgekapt door duizenden andere slaven.... om vervolgens door duizenden slaven en duizenden schepen over die grote afstand immens zware blokken te verplaatsen.
En waarom geeft de Egyptische regering geen toegang tot de ruimte die zich bevindt onder de rechterpoot van de Sfinx? Vele wetenschappers hebben met behulp van infraroodonderzoeken en dergelijke getracht kennis te vergaren over deze ruimte. Echter zonder al teveel succes. Velen beweren dat hier de antwoorden liggen die we zoeken. Waaronder de kennis over Atlantis. Er zijn in het verleden al graafwerken begonnen. Maar de Egyptische regering heeft ze telkens doen stopzetten. Wat ligt daar dan?
Op 6 november zet megaster Beyoncé Egypte op stelten met een spectaculaire uitvoering van haar zeer succesvolle tour I am Sasha Fierce. Het is de eerste keer dat de Grammy Award winnares een optreden verzorgt in het land van de pyramides.
Het optreden van Beyoncé is 6 november in de haven van Port Ghalib en wordt omlijst door spectaculair vuurwerk en muziek van DJ Samba. Met het concert heeft Egypte trouwens de primeur voor het hele Midden Oosten.
Rode Zee Port Ghalib ligt in het zuiden van Egypte aan de Rode Zee. Het stadje is volop in ontwikkeling en heeft een gezellige haven en een aantal luxe hotels, trendy cafés, moderne shops en diverse water- en sportactiviteiten. Vanaf de luchthaven van Marsa Alam is de transfertijd slechts vijf minuten naar Port Ghalib.
Perfecte duikbestemming Dankzij haar prachtige koraalriffen is Port Ghalib gewild als duikbestemming. Er worden dagtochten aangeboden naar nabij gelegen duiklocaties van Elphinestone, Marsa Mubarak en Samadai Reef.
Wrakduiken Ook kan er 's nachts naar het wrak van Thistlelgorm worden gedoken. Duiken in de Rode Zee is bijzonder aangenaam, want het water is er relatief warm en helder.
Algemeen wordt aangenomen dat de grote piramide aan de farao Cheops (Khufu) toebehoorde.
In 1980 is bewezen dat dit niet het geval was. Net zoals veel van de kennis die we weten van het oude Egypte hebben we dit van de griek Herodotus.
De historicus Herodotus had het voorrecht om met een Egyptische gids/priester te praten en informatie los te krijgen. Dat veel van deze informatie klopt, is zeker. Maar er zijn reeds enkele bewijzen die vertellen dat Herodotus zich soms iets op de mouw heeft laten spelden. Waarom zou dat gebeurd zijn? Volgens de Egyptische overlevering zijn de piramides heel oud, ouder dan de eerste dynastie. Voor hen zijn ze er altijd al geweest, net als de eerste versie van de Sfinx. Er zijn, met uitzondering van de Sumerische, weinig geschriften die iets vertellen over de grote piramide. De Egyptische gids die Herodotus bereid had gevonden om -anders niet zo gauw vrijgegeven kennis- te delen met hem wist waarschijnlijk simpelweg niet alle antwoorden op Herodotus' vragen. Aannemelijk als je weet dat Herodotus Egypte bezocht in 500 voor Christus, meer dan 2.000 jaar na de regeringsperiode van Cheops, Chephren en Mycerinos. Er zijn geen Egyptische, noch andere geschriften die erop duiden dat de piramide daadwerkelijk tot de genoemde farao's behoorde. Sterker nog, de inrichting van de piramides is niet geschikt als tombe. Oud-Egyptenaren staan befaamd omwille van hun prachtige hieroglyfen die altijd de eigenaar of het doel van een locatie vertellen. In de grote piramide zijn nergens hieroglyfen te vinden met uitzondering van 1 stuk gekrabbel...
In 1837 deed Howard Vyse, een kolonel, een reeks opgravingen in en nabij de piramide. Vyse gebruikte vaak harde middelen en schuwde het niet om de monumenten te beschadigen om tot nieuwe ontdekkingen te komen. Helaas, na enkele vruchteloze seizoenen was het budget van Vyse op. Omdat zijn archeologie helemaal geen nieuwe vondsten opleverde, zag men er weinig in om nog een volgend seizoen te bekostigen. Op het allerlaatste moment vond Vyse enkele kamers boven de koningskamers. Het bestaan van deze kamers was reeds bekend en er waren kruipgangen zichtbaar van de koningskamer naar de kamers. De kruipgangen waren echter te smal om een persoon door te laten. Vyse verbreedde deze doorgangen en merkte in de 4 nieuw ontdekte smalle ruimtes boven de koningskamer toch enkele tekens op. Er stond o.a. geschreven:
"De werkploeg, hoe sterk is de witte kroon van Chnoem-Choefoe - Choefoe - Chnoem Choefoe - Het jaar zeventien"
Wat Vyse niet wist is dat er ook een 5e kamer was. En er wordt aangenomen dat, indien Vyse deze kamer ook had ontdekt, er ook tekenen gevonden zouden zijn. Met andere woorden: Vyse zou de boel opgelicht hebben en de tekenen zelf hebben aangebracht om de gewenste subsidiering te bekomen. Wat dat sterke vermoeden ondersteunt is het feit dat de inscripties foutief zijn gespeld. Zechariah Sitchin, een gerenomeerd vertaler van oudheidkundige teksten, noemt de inscripties in de grote piramide uitdrukkelijk vals. Enkele tekens van de inscriptie zijn ondersteboven geschreven, andere zijn onherkenbaar en vele woorden zijn foutief of grammaticaal fout gespeld. Fouten die de Egyptenaren nooit kunnen gemaakt hebben en nooit eerder, noch later, gemaakt hadden. Vyse had dus een ontdekking nodig en heeft daar zelf voor gezorgd.
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn
Port Ghalib: Egyptische droom van water en woestijn
Gasten welkom in allernieuwste Sahara Sun Resort aan Rode Zee
Port Ghalib, het droomresort van Sun International op de grens van de Egyptische woestijn en het azuurblauwe water van de Rode Zee, is klaar. Na een aanloop van jaren en een lange, hectische bouwperiode opende het zijn deuren. Ook voor gasten uit Nederland, die er hun ogen zullen uitkijken. TourPRess nam alvast een voorproefje
De entree van het Palace Hotel, het meest prestigieuze van het resort Port Ghalib. Het staat als een fort aan de Rode Zee. Het biedt aan zijn gasten alle denkbare luxe: privé-zwembad, 24 uurs persoonlijke verzorging, een unieke zoutwaterlagune en een fantastische internationale keuken, die wordt gerund door de jonge Zuidafrikaanse sterrenchef Dallas Orr.
Een eigen, per mobiel bereikbare, butler voor dag en nacht, home-made chocola zoveel je wilt en dagelijks een nieuwe, exclusieve, beleving in je bad en in je bed. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden van de weldadige wereld van luxe, die het nieuwste resort van het Zuid-Afrikaanse hospitality concern Sun International zijn bezoekers te bieden heeft.
Als een vorst In de weelderige suites van het Palace Hotel in Port Ghalib in Egypte heb je als gast een leven als een vorst. En ook in de rest van het uitgestrekte vakantiecomplex op de grens van de Noord-Afrikaanse woestijn en het zoute water van de Rode Zee zal het geen enkele toerist ook maar aan iets ontbreken.
De marina biedt plaats aan circa 1000 zeewaardige jachten en is van alle moderne faciliteiten voorzien. Port Ghalib fungeert ook als internationale aankomsthaven.
Investering Ruim 1,2 miljard Amerikaanse dollars pompte de investeringsfirma van de schatrijke Koeweitse multimiljardair Kahrafi tot nu toe in de 18 kilometer lange strook, tot voor kort onherbergzame, woestijngrond langs de kust van de Rode Zee bij Marsa Alam, een vissersdorpje, zo'n 750 kilometer te zuiden van de Egyptische hoofdstad Cairo.
Nooit eerder Straks, als in 2012 het reuzenresort van negen toeristendorpen' met samen zo'n 24 hotels helemaal gereed is, zorgt een unieke en nog nooit eerder vertoonde combinatie van Arabisch kapitaal, Zuid-Afrikaans management en Egyptische dienstbaarheid voor één van 's werelds meest luxueuze woestijnparadijzen aan zee.
Superdeluxe Alles waar onze gasten alleen maar van droomden zullen ze in Port Ghalib vinden', zegt Etienne de Villiers, directeur public relations van het Zuid-Afrikaanse Sun International.
Superluxe droomlocaties, in een unieke setting van zon, zee, strand én woestijn. In een omgeving, waar geen enkele wens onvervuld blijft, doodgewoon omdat alles er is wat een mens zich voor een ontspannen verblijf maar wensen kan.'
Stijlvol Het gerenommeerde hospitalitybedrijf voert in opdracht van de investeringsmaatschappij van multimiljardair Kharafi uit Koeweit het management over het Sahara Sun Resort in Port Ghalib. Kwaliteit en stijlvolle luxe, in combinatie met goed gastheerschap in een aangename, onberispelijke omgeving, zijn daarbij de belangrijkste trefwoorden.
Lessen geleerd Alles wat elders aan de Rode Zeekust bij het ontwikkelen van soortgelijke toeristische projecten fout is gedaan doen wij nu beter', zegt De Villiers. We hebben onze lessen geleerd. Omdat het hele complex in handen is van één eigenaar is er een éénduidige, heldere ontwikkelingsvisie voor de lange termijn. Urban development, gericht op de toekomst. Daardoor wordt het hier geen rommeltje, zoals elders in Egypte zo dikwijls het geval is'.
Op kameelsafari in de woestijn langs de haven van Port Ghalib
Drie hotels De eerste fase van Port Ghalib is nu klaar. Het vliegveld, comfortabel dichtbij, is al geruime tijd operationeel. Aan de drie luxueuze hotels van het Sahara Sun Resort mankeert helemaal niets meer. Alle 1400 Egyptische personeelsleden hebben hun in juni vorig jaar begonnen hospitalitytraining met goed gevolg voltooid. De logistiek loopt als een trein en de aanvoer van alles wat er nodig is in het complex is verzekerd.
Niets ontbreekt In dit deel van Egypte is dat een enorme klus, maar de gasten kunnen vanaf midden januari 2008 zonder problemen bij ons terecht. Het zal ze aan niets ontbreken', verzekert woordvoerder De Villiers.
Convention Centre Nog deze maand wordt er in het moderne convention-centre van Sahara Sun met zijn capaciteit van ruim 1500 personen -zelfs CaÏro heeft zoiets niet- meteen al het eerste grote evenement gehouden: de lancering door autofabrikant Daimler Benz van een nieuw model jeep voor Egypte.
Lange reeks Die lancering is tevens het eerste van een lange reeks van bijzondere, vooral internationaal gerichte, evenementen, die projectontwikkelaar en resortmanagement voor de komende jaren in Port Ghalib verwachten.
De restaurants, waarvan er vele zijn in Port Ghalib, zijn sfeervol van inrichting en architectuur, het personeel is hartelijk en gastvrij en er wordt goed en creatief gekookt.
Internationale toplocatie 'Deze locatie heeft alles om in het mice'-segment een internationale topper te worden. Grote bedrijven en organisatiebureaus zijn voortdurend op zoek naar nieuwe, bijzondere plekken, waarmee ze de show kunnen stelen. En hier is het resort zelf natuurlijk al een show op zich. Laat het internationale bedrijfsleven maar komen', zegt De Villiers uitnodigend.
Bijzonder Het conferentie- en congrescentrum biedt naast de in capaciteit omvangrijke vergaderlocaties niet alleen alle denkbare bijzondere faciliteiten, zoals acht tolkencabines en speciale, extra beveiligde eigen entrees voor vorsten, regeringsleiders en andere hoogwaardigheidsbekleders, maar er kan ook aan vrijwel elke thematische wens' worden voldaan.
Eigen thema's Standaard bieden we eigen thema's, die inhaken op de bijzondere omgeving, zoals het oude Egypte', Lawrence of Arabia' en het leven in zee'. Maar wie iets anders wil kan volledig naar eigen voorkeur op zijn wenken worden bediend. De aanwezige hotelaccommodatie is bij uitstek geschikt voor bijeenkomsten met een mix van bijzondere gasten.
Op quad-safari door de woestijn in de buurt van het vliegveld van Marsa Alam, een heel avontuur, vooral als het tegen zes uur in de middag al behoorlijk donker begint te worden.
Vijf sterren Palace 'Vips en celebreties kunnen we comfortabel en in stijl huisvesten in de luxe suites van het vijfsterren Palace Hotel. Voor de andere congresgangers en bezoekers zijn er elders volop mogelijkheden voor eveneens een aangenaam en comfortabel verblijf', legt De Villiers uit. En het is uiteraard aan de bedrijven zelf, of ze die rangorde' in accommodatie ook werkelijk voor hun mensen willen toepassen. Want iedereen is vanzelfsprekend welkom in onze toplocatie'.
Mice-gasten en 'gewone' toeristen Mice-gasten' zullen vanaf het begin een belangrijk aandeel leveren in het bezoek aan Sahara Sun, verwachten resortmanager Chris van Dam en en zijn collega Andrew Davidson, de general manager van het Palace Hotel en tevens verantwoordelijk voor food and beverage' van het hele complex..
Maar de beide Zuidafrikaanse zwaargewichten, die in Port Ghalib namens Sun International met zichtbaar professioneel gemak de toch behoorlijk zware Egyptische kar lijken te trekken, zien ook een belangrijke plaats voor de gewone toerist'.
Nieuwe trekpleister Ik denk dat veel Egyptegangers langzamerhand wel toe zijn aan iets anders dan de vanouds bekende toeristische trekpleisters. Sahara Sun in Port Ghalib is niet alleen nieuw, het biedt als geïntegreerd resort ook meteen alles: het is dé ultieme one stop shop voor iedereen, die zich rustig en ontspannen óf juist heel actief, tegoed wil doen aan Egypte's rijke cultuur én avontuur.
Luxor, waar je idylllisch kunt varen op de Nijl, ligt op behoorlijk grote afstand van Port Ghalib, maar een uitstapje is goed te doen, zeker als je er twee dagen voor neemt of er in de toekomst vanuit Port Ghalib mogelijk per helicopter naar toe kan.
Vele thema's Alle hotels van Port Ghalib, The Palace, met 309 kamers waarvan 13 suites, Desert Oasis (300 kamers, waarvan 6 suites) en Desert Sands (347 kamers, waarvan 6 suites), staan onder management van Sun International, dat in Zuid-Afrika met groot succes al vele accommodaties runt. Ze hebben elk hun thematische stijl in inrichting en architectuur, met de woestijn, de Bedoeïenen en de pyramides in een hoofdrol.
Gekoeld en bevroren De service is van hoog niveau, verse groenten, Argentijns vlees en allerlei andere kwaliteisproducten worden zo vaak dat nodig is en meestal over lange afstand, zwaar gekoeld of diep gevroren, aangevoerd.
Niet ver van het resort is een moderne opslagruimte met een oppervlakte van twee voetbalvelden, waar de voorraden gereed staan voor gebruik. Via een royaal bemeten ondergronds gangenstelsel -mét airco- wordt de bevoorrading van hotels en restaurants snel en hygiënisch geregeld. 'In de hitte van de woestijn willen we geen enkel risico lopen en moet dat allemaal perfect in orde zijn'.
Geen all-inclusive All-inclusive services, zoals elders in Egypte vaak gebruikelijk is, voert men niet. 'Dat doet afbreuk aan Suns standaardniveau van absolute topkwaliteit en dat willen we niet', aldus Palace-manager Davidson.
Dure wijn Hij mist wel zijn 'fantastische' Zuidafrikaanse wijn. 'Door de rigide fiscale maatregelen van Egypte is het onbetaalbaar om die in te voeren. Niemand zou die, vanwege de absurd hoge prijs, willen drinken. Gelukkig hebben we acceptabele alternatieven hier uit de buurt'.
Dat klopt, merken we tijdens de vele aangename dinerpremières in de prachtige restaurants. Daar worden we steeds door de complete brigades aan tafel ontvangen. We zijn de allereersten die er komen eten en dat geeft wat spanning, maar ook heel veel plezier. En óók de wijn is er, net als de professionele service en bediening, telkens dik in orde.
Veel te doen Voor de toerist is er in het resort veel te doen. Er kunnen vanuit Port Ghalib water- en woestijnexcursies worden gehouden, 4x4 woestijnsafari's en tochten op de kameel. En ook zijn er excursies mogelijk naar verder weg gelegen oorden, zoals bijvoorbeeld Luxor. En er is een luxueuze Spa, van een kwaliteit die je in zo'n sterrenomgeving mag verwachten.
Duiken Liefhebbers van duiken en het leven onder water kunnen vanuit Port Ghalib in de Rode Zee te kust en te keur gaan. Drie van de top-tien duiklocaties in de wereld liggen binnen handbereik -de Brothers Islands, Daedalus Rif en Rocky Island- en er zijn prachtige plekken in de nabijheid om dolfijnen te spotten, ook vanaf het heerlijke, royaal bemeten strand.
'Onderwaterhoofdstad' Port Ghalib kan daardoor de hoofdstad van de onderwatersport in de zuidelijke Rode Zeeregio worden', voorspellen nu al de deskundigen. Dat is prettig voor de echte liefhebbers, die er in 2008 -het internationale jaar van het koraal- extra blij mee zullen zijn.
Duikopleiding Wie nog geen duikervaring heeft vindt in Port Ghalib een professionele kwaliteitsopleiding, waar men met veel zorg en persoonlijke aandacht in alle onderwater geheimen wordt ingewijd.
Heerlijk slapen tussen de van een stijlvol monogram voorziene lakens op de zachte bedden van het luxe Palace Hotel.
Corniche Wie niet wil duiken en geen zin heeft in de woestijn of het oude Luxor, maar gewoon comfortabel op het resort wil blijven, komt ook daar natuurlijk volop aan zijn trekken. Op de Corniche, het hart van Port Ghalib, kun je flaneren langs de vele winkeltjes waar van alles te koop is. Gewone dingen, maar ook handgemaakte producten van goud, zijde, glas, hout of ivoor.
Kidsclub Je kunt er overal een hapje eten, of een terrasje pakken en bij een lekker drankje genieten van alle bedrijvigheid op en rond de haven. Voor de kids is er een 'kidsclub', met veel vermaak en entertainment en verder zijn er zwembaden bij de hotels. Het geweldige Rode Zeestrand met al zijn faciliteiten en gastvrije, professionele service, is altijd dicht in de buurt.
Uitstraling Anneli Bronkhorst van Tourism Africa, die in Nederland Port Ghalib vertegenwoordigt, is blij dat de eerste fase klaar is. "Het is fantastisch dat het resort nu open is voor het grote publiek. Een unieke bestemming in Egypte door de uitstraling, de service, de activiteiten en de omgeving. Of het nu gaat om een sportieve-, strand-, culturele- of luie vakantie: het kan er allemaal."
Aan de rand van het zwembad genieten van het voorbijglijdende landschap.
De Oberoi Zahra is de enige Nijlcruiser met een spa aan boord.
De kajuiten zijn met hun 26 m² net zo groot als een gewone hotelkamer.
Niet alle Nijlschepen hebben een goede reputatie: de hygiëne wat het eten betreft zou ondermaats zijn. Dit is niet het geval met de Oberoi Zahra, het meest luxueuze schip dat op de Nijl rondvaart. Uitgerust met onder meer een massagesalon, een groot zwembad en draadloos internet. Bovendien is de keuken top.
"Welcome back", klinkt het elke keer hartelijk als we terug aan boord komen van ons schip. Zelfs als we maar een uurtje of twee een tempelcomplex zijn gaan bezoeken. Steevast krijgen we ook een nat doekje aangereikt om ons even te verfrissen. In het restaurant kennen de obers al na een dag onze drankkeuze: "Sparkling water, as usual, sir?". Een heel persoonlijke service krijg je op de M/S Oberoi Zahra, en dat is onder meer mogelijk, omdat er maximaal 54 passagiers aan boord zijn. Het schip bestaat uit 25 luxesuites. Zij zijn zo maar even 26,4 vierkante meter groot, net zo groot als een doordeweekse hotelkamer. Twee grand suites van 50 vierkante meter hebben een eigen terras en jacuzzi. Er is zelfs meer personeel dan dat er bezoekers zijn. Door de grootte van de boot loop je elkaar hier eigenlijk nooit voor de voeten. Sommigen zitten te relaxen in de airconditioning van hun kajuit, anderen liggen te zonnen op het dek bij het zwembad, nog anderen zitten in de bar voor de afternoon tea of om hun e-mails te lezen en tenslotte kan je ook plaatsnemen op de massagetafel.
Thaise masseuses Van de bijna 300 Nijlcruisers is de M/S Oberoi Zahra de enige met een spa aan boord. En dat levert een surrealistische ervaring op: terwijl een feloek, zo'n ouderwetse zeilbootje, voorbijvaart en kinderen vanop de oevers in het water springen, krijg je een massage van een échte Thaise masseuse en met een kopje Thaise thee achteraf. Verder is er een verzorgingssalon, een fitnessruimte en een groot salon met een bibliotheek en verschillende bordspelen. Meer dan genoeg ontspanningsmogelijkheden dus. En dat is maar goed ook: om te genieten van het voorbijglijdende landschap, wordt er meestal overdag gevaren. Ook de meeste maaltijden worden al varend genomen. 's Ochtends is het er ontbijtbuffet, maar 's middags en 's avonds eet je à la carte met voorgerecht, soep, hoofdgerecht en dessert. Steeds staat er een Indiaas gerecht op de kaart, want de chef-kok is een rasechte Indiër. We nestelen ons op een van de ligbedden aan het zwembad. Meteen komt een ober een glaasje vers sinaasappelsap aanbieden.
Een verblijf aan boord van de M/S Oberoi Zahra wordt bijna altijd gecombineerd met een uitstap naar Caïro. Ook hier zitten we alweer op de eerste rij. Het Oberoi Mena House ligt immers naast het plateau van Gizeh. Vanuit onze kamer hebben we zicht op de piramide van Cheops, het enige antieke wereldwonder dat nog overeind staat.
Topniveau Conclusie: een Nijlcruise is aan boord van de Oberoi Zahra inderdaad wat de brochures en de websites beloven. Service, keuken en kamers zijn van topniveau. De cruise is haar geld tot de laatste eurocent waard.
Beste periode: onze herfst en winter. Dan is het aangenaam warm, maar koelt het 's avonds wel af.
Verblijf: Een tiendaagse rondreis 'Oberoi in Luxury' met twee nachten hotel in Luxor en een zevendaagse cruise met de M/S Oberoi Zahra (volpension, uitstappen inbegrepen) kan vanaf 2.129 euro per persoon op basis van een tweepersoonskamer vluchten incluis.
Archeologen hebben naast de beroemde piramiden van Gizeh een standbeeld van meer dan 4.000 jaar oud ontdekt. Het Bureau van Oudheden in Caïro deelde mee dat het standbeeld uit kwartsiet op een steenworp van de piramide van Mykerino aangetroffen werd. Volgens de verklaring bevond het standbeeld zich amper 40 centimeter onder het zand.
Zonder opschrift De Egyptische archeoloog Zahi Hawass, die aan het hoofd van het Bureau van Oudheden staat, verklaarde dat het standbeeld van een zittende man geen enkel opschrift draagt. De ongeveer 1,5 meter hoge archeologische vondst komt blijkbaar uit de tijd dat de piramiden van Gizeh gebouwd werden.
De piramide van Mykerino, die in 2520 voor Christus gebouwd werd, is de kleinste van de drie piramides van Gizeh. Vreemd genoeg werd het standbeeld niet ontdekt tijdens een archeologische opgraving, maar wel tijdens een rondleiding aan de piramides van Gizeh. (belga/eb)
Van 29 tot en met 31 oktober vindt in Egypte een heel bijzonder festival plaats: The Annual Characters of Egypt. Dit wordt georganiseerd ter ere van de vele stammen die er in Egypte leven . Zij zwerven al door het land sinds de tijd van de faraos, maar ze zijn vergeten, uitgesloten en onbegrepen. Ze leven een nomaden leven en behouden hun unieke normen, waarden en geheel eigen cultuur. En dit allemaal gevormd in de schoonheid van de woestijn. Het is tijd om deze stammen beter te leren kennen.
Voor het festival komen elf stammen uit de Egyptische woestijn samen, te weten de Siw, Matrouh, Farafra, Aswan, Al-Arish, Sharm El Sheikh, Mount Sinaï, Dahab, Nuweida, the Red Sea Mountain, Range en Marsa Alam. Tijdens het festival, dat plaatsvindt in het Wadi El Gamal National Park bij Marsa Alam, gaan de stammen een vriendschappelijke competitie met elkaar aan.
Zo staan er bijvoorbeeld een kamelenrace en een wedstrijd bergbeklimmen op het programma. Hierbij zijn bezoekers van harte welkom. Zij kunnen bij the Annual Characters of Egypt ook kennismaken met de klederdracht, de sieraden en de cullinaire lekkernijen van de diverse stammen. Muziek, dans en poëzie maken het festival compleet. Bezoekers kunnen ook blijven overnachten: het is mogelijk om in het hart van de Wadi El Gamal te overnachten in een tent. Een bijzondere belevenis, want s avonds vertellen de bedoeïnen en dichters verhalen rond het kampvuur. s Ochtends worden er lokale specialiteiten geserveerd als ontbijt. Al met al een bijzondere en unieke ervaring!
Corrupte clans in veel Arabische landen gaat het er alleen om hun invloed veilig te stellen. Ze doen zich daarom voor als hoeders van islamitische waarden. Zo verhindert vooral Saoedi-Arabië welke hervormingen dan ook.
Wie het Egyptische dialect beheerst, kon zich tot voor kort heel gemakkelijk in bijna alle Arabische landen verstaanbaar maken. Let wel: tot voor kort. Want inmiddels is het Egyptische dialect niet meer zo wijd verbreid, omdat er ook minder Egyptische films naar Arabische landen worden geëxporteerd. De bloeitijd van de Egyptische filmindustrie is voorbij. Deze was in de jaren-60 en de jaren-70 behoorlijk gewaagd en liberaal. Omdat het bij de films vooral om remakes van Hollywood-films ging, waren stripteasescènes, innige kussen en vaak zelfs hartstochtelijk liefdesscènes helemaal niet ongebruikelijk.
Tegenwoordig echter doen zulke scènes bijna als sciencefiction aan. Sinds het begin van de jaren-80, vanaf het moment dat Saoedische oliedollars in de Arabischislamitische landen en in de eerste plaats in Egypte vele terreinen van het leven beheersen, is dat beeld helemaal veranderd. Met de stijgende vraag naar Egyptische series en films paste de filmindustrie zich aan de smaak van de plaatselijke bevolking aan. Omdat de mensen in deze landen er nu eenmaal zoals bekend conservatieve opvattingen op nahouden, werd het onmogelijk om zelfs een paartje alleen maar pratend in de slaapkamer te laten zien. Deze ontwikkeling vervreemdde de films van hun publiek in de andere Arabische landen, zodat daar uiteindelijk niemand meer in ze geïnteresseerd was.
Veel bioscopen in Egypte moesten noodgedwongen sluiten, omdat hun vaste publiek liever naar de moskee dan naar de film ging.
Egyptische gastarbeiders, die ooit modern gekleed en gladgeschoren naar Saoedi-Arabië waren vertrokken, keerden naar hun vaderland terug en namen al datgene met zich mee wat ze in dit meest fanatieke, meest conservatieve en meest islamitische land hadden geleerd.
De aanblik van religieuze baardendragers of van top tot teen verhulde vrouwen was vroeger op straat in Egypte een uitzondering. Egypte was een land, dat de later vermoorde president Anwar al-Sadat in de jaren-70 wilde moderniseren: door een privatisering van de economie, een politiek van opening en een handtekening onder het vredesverdrag met Israël.
Hypocriet koninkrijk
Dit Egypte echter ontwikkelde zich tot het tegenovergestelde van datgene wat Sadat van plan was. Toen hij dat begreep, wilde hij de toenemende islamisering de baas worden door zichzelf als de gelovige president te presenteren. Sadat had niet in de gaten dat hij met deze geloofscampagne zijn eigen graf groef. De kracht van de islamisten berust namelijk niet op hun fanatiek-conservatieve uitleg van de islam, maar op de macht van de oliedollars uit een van de rijkste en tegelijkertijd religieus meest hypocriete islamitische landen het koninkrijk Saoedi-Arabië.
Terwijl steeds meer Egyptische actrices en zangeressen hoofddoeken dragen en er in de straten van de grote Egyptische steden overal spandoeken te vinden zijn met het opschrift De islam is de oplossing, bezoeken de sponsoren van deze campagnes vooral de Saoedische prinsen ijverig de Europese nachtclubs en casinos.
Sadat geloofde niet als enige dat de mannen achter de religieuze golf klein gehouden zouden kunnen worden door met ze mee te rijden. Ook de Irakese dictator Saddam Hussein startte in het begin van de jaren-90, na zijn nederlaag in Koeweit en de sjiitisch-Koerdische opstand in het voorjaar van 1991, zon zelfde soort geloofscampagne. Hij liet per decreet overal in Irak kroegen, bars en winkels waar alcohol werd verkocht sluiten
en duizenden nieuwe exemplaren van de koran drukken, die hij dat beweerde in ieder geval zijn propagandamachine van tevoren eigenhandig met bloed uit zijn rechterduim had gesigneerd. De seculiere Saddam, vertegenwoordiger van de volkomen areligieuze Baath-partij, noemde zichzelf nu ook de gelovige president om zo grip te krijgen op het Iraanse moellahregime
Na Saddam volgden nog andere seculiere presidenten, net alsof Saddat met zijn gelovigheid een nieuwe denkschool zou hebben opgericht. Syrië, geregeerd dor een heersersfamilie uit de religieuze gemeenschap van de
Alawieten, begon van zijn kant een geloofscampagne. Inmiddels moeten ook daar alle restaurants, kroegen en winkels waar alcohol wordt verkocht sluiten als ze minder dan 50 meter van een moskee verwijderd zijn.
Uiteraard zijn de verkoop en het genot van alcohol of vrije scènes in bioscoopfilms niet per se als maatstaf voor de moderniseringsgraad van een samenleving te beschouwen. Maar ze zijn op zn minst een indicator voor de liberale geesteshouding en tolerantie van een samenleving, een bewijs daarvoor, dat haar morele denkbeelden niet per se alleen op vaste, door de religie bepaalde ethische normen steunen. De heersende klassen zien hierin slechts een gevaar voor het machtsbehoud, waar het hen in de eerste plaats om te doen is . Daarom hebben ze zich voorbereid om op iedere denkbare manier tegen deze flexibiliteit op te treden. Eén ding hebben de regerende elites in de Arabische landen heel goed begrepen: altijd wanneer de sociale ontwikkeling vrij en tomeloos haar gang ging, was ze slechts met veel moeite te stoppen, om de mensen verder met ijzeren vuist onder controle te houden.
Tot aan de val van de Berlijnse Muur konden in de Arabische landen eisen naar sociale gerechtigheid, democratie en vooruitgang nog gemakkelijk door represailles en vervolging met de beschuldiging van communisme worden onderdrukt. In de jaren-90 ontstond er echter met de wereldwijde ineenstorting van het communisme een groot vacuüm in de ideologische strijd tussen goed en kwaad, dat langzamerhand werd opgevuld door de religie. In de plaats van de tegenpolen communisme en kapitalisme kwamen het christendom en de islam. Van het overal om zich heen grijpende religieuze ontwaken hebben ook de heersende klassen in de Arabischislamitische wereld geprofiteerd.
CAÏRO Archeologen hebben Egyptische munten gevonden waarop de beeltenis van Jozef te zien is. Dat heeft het in Caïro verschijnende dagblad Al-Ahram gemeld.
De munten zijn gevonden in een nog niet uitgezochte collectie van voorwerpen Egyptemuseum.
Volgens de krant is de betekenis van de vondst dat archeologen wetenschappelijk bewijs hebben gevonden tegen hen die bestrijden dat de munten niet gebruikt werden voor de handel in het oude Egypte.
De periode waarin Jozef leefde in Egypte past precies bij de tijd waarin de munten zijn geslagen. Enkele munten uit deze tijd dragen de naam en het portret van Jozef, aldus de krant.
Volgens de Egyptische religie moesten de standbeelden van overleden personen worden voorzien van (voedsel)offers zodat hun ka-ziel zou kunnen voortleven. Vanaf de allereerste koningen werden in Egypte speciale dodentempels gebouwd waar de beelden van de koning in een cultuskamer werden vereerd en van offers werden voorzien.
De Egyptenaren noemden de dodentempels tempels voor miljoenen jaren. In theorie zou men miljoenen jaren doorgaan met het brengen van offers en het vereren van de overleden koning. De dodentempel werd samen met het koningsgraf als belangrijkste onderdeel van het grafcomplex beschouwd.
De plattegrond van een dodentempel is opgebouwd uit verschillende pylonen (toegangspoorten), hoven, een hypostyle hal (zuilenhal), een offerzaal en het allerheiligste. Op de muren van de tempels staan zowel biografische als religieuze teksten.
De eerste dodentempels uit de 1ste en 2de dynastie waren van kleisteen en werden bij Abydos gebouwd. Tijdens het Oude Rijk en Middenrijk werden het stenen bouwwerken dichtbij de piramides. Vanaf het Nieuwe Rijk werden de koningen begraven in rotsgraven in het Dal der Koningen. De dodentempels werden gebouwd aan de rand van de woestijn, gescheiden van het Dal der Koningen door steile rotsen.
De meeste dodentempels waren gebouwd van zandsteen. De omringende gebouwen waren van kleisteen gebouwd. Deze bestonden uit priesterverblijven, bestuursgebouwen en enorme graanschuren en opslagplaatsen. Deze laatste werden gebruikt voor de opslag van de enorme hoeveelheden pacht en belasting, die de tempels in ontvangst namen van het land dat in hun bezit was. De graanschuren van het Ramesseum, de dodentempel van Ramses II, boden ruimte aan zestien miljoen liter graan. Dit was voldoende om twintigduizend mensen een jaar lang te kunnen voeden. Dit graan werd niet alleen gebruikt voor de offers aan de overleden koning. Het werd ook gebruikt voor het bekostigen van de bouwactiviteiten van de koning. De tempels vervulden naast hun religieuze rol dus ook een economische rol van betekenis.
Tijdens het Nieuwe Rijk deden de tempels niet alleen dienst als dodentempel. Ze bevatten ook kapellen voor Amon-Ra en de zonnecultus. Deze kapellen waren er om het samensmelten van de overleden koning en de god Amon-Ra te verstevigen. De Thebaanse tempels uit het Nieuwe Rijk speelden ook een belangrijke rol bij het Mooie Dalfeest: een jaarlijkse herbevestiging van het verbond tussen de levenden en de doden. De tempelboten van Amon-Ra, Moet en Chonsoe werden over de Nijl naar de westoever geroeid. In processie trok men vervolgens langs alle koninklijke dodentempels.
De meeste dodentempels uit de 18de dynastie zijn grotendeels verdwenen. Van de grote dodentempel van Amenhotep III zijn nagenoeg alleen de Memnonkolossen, twee grote zitbeelden van de koning, bewaard gebleven. De terrassentempel van Hatsjepsoet is dankzij grondige restauratiewerkzaamheden weer in een goede staat gebracht. De tempels uit de 19de en 20ste dynastie verkeren in een betere staat. De Medinet Haboe-tempel van Ramses III is van alle Thebaanse dodentempels het best bewaard gebleven.
Een tempel bestemd voor de verering van een god of godin, werd gezien als het huis van de godheid:pr nTr(per netjer) of Hw.t nTr (hoet netjer):
per netjer: verwijst naar het tempeldomein dat naast de tempel meestal een groot aantal economische en administratieve voorzieningen omvatte die als geheel het huishouden van de god vormden.
hoet netjer: hiermee wordt de eigenlijke tempel bedoeld. Dit is de plaats waar de godheid woont en wordt gevoed, gekleed en verzorgd.
Overal in Egypte bouwden de faraos tempels voor de goden. Wanneer de godheid het huis aanvaardde en in het allerheiligste van de tempel neerdaalde, waren geluk, orde en welvaart verzekerd. De tempel was geen gebedshuis. Het Egyptische volk werd niet in de binnenste, heilige ruimtes van de tempel toegelaten. Alleen tijdens religieuze festivals was de eerste, open voorhof, direct achter de pyloon over het algemeen toegankelijk voor het gewone volk. Vaak stonden buiten het tempelterrein kleine bouwwerken waar het volk terecht kon voor verzoeken of gebeden.
De oudste aan de goden gewijde tempels zijn afkomstig uit de Predynastische Periode en zijn allang verdwenen. Uit hiëroglifische voorstellingen zijn echter twee typen bekend:
heiligdom van de noordelijke kroon, pr nsr (per neser) of pr nw (per noe)
heiligdom van de zuidelijke kroon, pr wr (per wer)
Het noordelijke type bestond uit een kleine, waarschijnlijk houten kamer met een gewelfd dak en was omringd door een muur. Het zuidelijke type had de vorm van een mythisch wezen: Een skelet met dierenhuiden die het dak vormden. Slagtanden staken boven de ingang uit. Voor het bouwwerk stonden totempalen of vlaggenmasten opgesteld.
De overblijfselen van godentempels uit het Oude Rijk zijn minimaal. In Memfis stond een aantal grote tempels, hiervan zijn echter alleen de funderingen teruggevonden. Tempels en kapellen uit het Middenrijk waren vaak opgetrokken uit witte kalksteen.
De meerderheid van deze bouwwerken zijn in de verbrandingsovens van Egyptische boeren tot kalkpoeder verpulverd.
Enkele uitzonderingen zijn een onversierde tempel in Qasr el-Saga en een tempel voor de graangodin Renenoetet in de plaats Medinet Maät, in het zuidwesten van de Fajoem. Een barkkapel van Senwosret I in de tempel van Karnak, de zogenaamde witte kapel, werd door Amenhotep III als vulling voor de derde pyloon (toegangspoort) gebruikt. Deze kapel is weer opgebouwd en tegenwoordig in het Openluchtmuseum van de tempel van Karnak te bezichtigen.
Vanaf het Nieuwe Rijk werden de tempels van zandsteen gebouwd en kregen de bouwwerken hun definitieve architectonische vorm. De tempels van de belangrijkste (staats)goden ontwikkelden zich tot enorme complexen. Minder belangrijke, lokale goden werden vereerd in kleinere tempels. Een hoge temenos-muur omringde het heilige gebied, waartoe de tempel maar ook graanschuren, priesterwoningen, een bibliotheek en een schrijversschool behoorden. Deze bijgebouwen werden van kleisteen gebouwd en zijn veelal verdwenen.
De tempel werd betreden via een pyloon (toegangspoort). Vanuit deze pyloon liep een rechte middenas via meerdere hoven en zalen naar het heilige der heiligen waar het cultusbeeld van de godheid zich bevond. Het was de taak van de farao om de cultushandelingen en rituelen in het heilige der heiligen uit te voeren. Omdat het fysiek niet mogelijk was om in alle tempels aanwezig te zijn, delegeerde de koning zijn macht aan de hogepriester van de tempel.
In het oude Egypte waren er twee hoofdtypen tempels te onderscheiden: godentempels gewijd aan goden en dodentempels ter ere van de overleden koningen.
Qua ontwerp en functie leken beide op elkaar. In de godentempels werd er aan de goden geofferd om verzekerd te zijn van hun welwillendheid. In de dodentempels werd er aan de ka-zielen van de overleden koningen geofferd om ervoor te zorgen dat zij in het dodenrijk konden voortleven. Beide rituelen waren belangrijk voor het handhaven van orde en vrede.
CARIO (AP) - Moslims en christenen zijn zaterdag in het zuiden van Egypte met elkaar op de vuist gegaan. Aanleiding voor het geweld is de moord op een christen wiens zoon een relatie met een moslima zou hebben.
De vader, de koptische Henry Atallah, werd op 18 oktober in het zuidelijke dorp Attaleen in zijn auto doodgeschoten. Volgens de politie waren geruchten dat Atallahs zoon intieme fotos zou hebben genomen van zijn islamitische vriendin de aanleiding voor de moord. Vier familieleden van het meisje werden opgepakt op verdenking van betrokkenheid bij de moord.
Toen bekend werd gemaakt dat het voorarrest van de verdachten zou worden verlengd braken er zaterdag gevechten uit tussen moslims en christenen.
Zon tien procent van de Egyptenaren is koptisch, voor de rest is vrijwel iedereen islamitisch. Hoewel er wel onderhuidse spanningen zijn tussen de twee geloofsgroepen, komen die zelden aan de oppervlakte.
over afval.... (vroeger....en ... langs de Nijl zie je dat nog)
...het smerigste en gevaarlijkste afval was natuurlijk de ontlasting van mens en dier. Mest dat op straat viel (v.dieren dus) of zich ophoopte in stallen werd door vrouwen en kinderen zorgvuldig verzameld, gemengd met stro en tot koeken gevormd en op het dak gelegd om te drogen gelegd als nuttige brandstof voor de winter. De gewone mensen maakten geen ophef over hun natuurlijke behoeften die zij buiten de deur vrijelijk deden, terwijl zij in huis een discreet hoekje voor dit doel gebruikten.
Men heeft de indruk dat er toiletten waren in de rijke huizen. Modelhuizen die in graven zijn gevonden bevestigen dit. Zij laten een paar blokken zien, ongetwijfeld van steen, met een tussenruimte voor een half met zand gevulde emmer. De toiletten van hoogwaardigheidsbekleders waren voorzien van zetels uit steen of hout met een opening in de vorm van een sleutelgat, of met 2 parallelle verdelers en een houder voor zand ertussen. Het graf van de architect "Cha" in Deir el Medina bevatte een draagbare houten po
De meerderheid van de Egyptische bevolking baadde in de Nijl of kanalen en vijvers. Alleen de elite kon zin in huis een bad of douche veroorloven. In de kamer waar het bad was bevond zich meestal ook het toilet. Als zeep gebruikte men natron of speciale waspastas die tegelijkertijd een huidverbeterende werking hadden. Ze bestonden uit dierlijke of plantaardige vetten, vermengd met kalksteen of krijt. Voor het kwijt raken van een onaangename lichaamsgeur gebruikte de Egyptenaren vooral aromatische stoffen zoals wierook, aluin en mirre. Deze werd vervolgens gewoon op de huid gewreven. Voor een aangename adem waren er een soort pillen. Deze zogenaamde kyphi-pastilles bestonden uit de gemalen zaadjes van de hoornklaver vermengd met wierrook, mirre, jeneverbes, het gomhars mastiek, rozijnen en honing.
Egypte krijgt de komende jaren onvermijdelijk met een zware gezondheidscrisis te maken
Egypte krijgt de komende jaren onvermijdelijk met een zware gezondheidscrisis te maken. Acht à negen miljoen Egyptenaren kwamen de voorbije jaren in aanraking met hepatitis C, en daarvan zullen er de komende jaren ettelijke tienduizenden sterven als ze geen nieuwe lever krijgen.
In geen enkel land is een groter aandeel van de bevolking besmet met hepatitis C dan in Egypte. Dat is ironisch genoeg het gevolg van een gezondheidscampagne. Tussen 1964 en 1982 liet de regering plattelandsbewoners intraveneus inenten tegen schistosomiasis (bilharzia), een ziekte die wordt overgedragen door wormen die in het water leven. Door het hergebruik van naalden werden ongemerkt miljoenen mensen besmet met het toen nog onbekende hepatitis-virus. In sommige streken op het platteland is de helft van de bevolking in contact gekomen met het virus. Steeds meer doden
Egypte doet er intussen alles aan om de verdere verspreiding van de ziekte in te dammen, maar de oude dragers van het virus beginnen stilaan de verwachte problemen te ontwikkelen. Zowat 70 procent van de dragers krijgen chronische leverontsteking. In een kwart van de gevallen ontaardt die binnen 20 tot 30 jaar in cirrose, waardoor het levensbelangrijke orgaan langzaam stilvalt.
Leverziekten zijn de grootste uitdaging voor het Egyptische gezondheidssysteem geworden, en dat zal de komende tien jaar zo blijven, zegt Mostafa Kamal Mohamed, een professor geneeskunde van de Ain Shams-universiteit in Caïro.
Egyptische artsen schatten dat er nu al ongeveer 30.000 Egyptenaren per jaar sterven aan leverproblemen die veroorzaakt worden door hepatitis C. Dat cijfer zal de komende jaren nog aanzienlijk stijgen. We verwachten een piek in de sterfgevallen in 2012, zegt Wahid Doss, het hoofd van de Nationale Commissie voor de Inperking van Virale Hepatitis. Behandelingsmogelijkheden zijn beperkt
Veel mogelijkheden zijn er niet om patiënten in het terminale stadium te behandelen. De Egyptische wet verbiedt de transplantatie van organen van overleden donors. Voor transplantaties van een deel van de lever van levende donors gelden strenge voorwaarden. We voeren enkele honderden transplantaties uit per jaar, terwijl er tienduizenden nodig zijn, zegt de chirurg Refaat Kamel, een specialist in tropische ziekten. Zonder transplantaties zijn al die mensen ten dode opgeschreven.
Een levertransplantatie kost tot 45.000 euro, met nog eens 7500 euro voor de geneesmidelen die afstotingverschijnselen moeten voorkomen. Voor de meeste Egyptenaren is dat onbetaalbaar. Bij sommige van de voorbije transplantaties betaalde de overheid een deel van de kosten, maar ze zal nooit alle kosten op zich kunnen nemen, zegt Kamel.
De Egyptische gezondheidszorg concentreert zich daarom op de patiënten die nog niet zo ver zijn afgetakeld. De standaardbehandeling met interferon en de virusbestrijder ribavirin duurt 48 weken en kost 2600 euro. Maar die therapie slaat maar bij een derde tot de helft van de patiënten aan, en veroorzaakt vaak zware neveneffecten. Toch zijn er nu 16 behandelingscentra in het land waar hepatitis C-dragers goedkoop de nodige geneesmiddelen krijgen toegediend. De Egyptische regering geeft er per jaar 37 miljoen euro aan uit, maar dat is nog altijd veel goedkoper dan later meer transplantaties te moeten subsidiëren.
Ondanks de omvang van het probleem en de voorlichtingscampagnes van de overheid telt Egypte intussen per jaar nog altijd minstens 70.000 nieuwe besmettingen met hepatitis C. Preventie is een groot probleem in Egypte, zegt Doss van de Nationale Commissie voor de Inperking van Virale Hepatitis. Op festivals zie je nog altijd tatoeëerders en besnijders die dezelfde instrumenten gebruiken voor 50 klanten.
Palestijnse leider Abbas ondertekent 26 oktober een verzoeningsverdrag. ANP
AMMAN (ANP) - Rivaliserende Palestijnse bewegingen ondertekenen op 26 oktober een verzoeningsverdrag in de Egyptische hoofdstad Caïro. Dat maakte de Egyptische minister van Buitenlandse Zaken Ahmed Abul Gheit maandag bekend na gesprekken met de Palestijnse leider Mahmoud Abbas in de Jordaanse hoofdstad Amman.
De partijen komen al op 25 oktober in Caïro bijeen, aldus de bewindsman.
Winkelen in het Midden-Oosten werkt anders dan in de Kalverstraat. Tien vragen en antwoorden. In de soek is afdingen verplicht.
1. WAT ZIJN DE BESTE PLEKKEN?
De Arabische wereld is een winkelparadijs. Prachtige lantaarns, handgemaakte kleden, beschilderde schalen, geborduurde spreien, waterpijpen, leren tassen, koperen dienbladen en heel veel andere juweeltjes kun je hier voor een zacht prijsje op de kop tikken.
Alleen... je moet wel weten waar. Markten zijn vaak de beste plek; de lokale bevolking koopt er ook. In de soek van Damascus, Marrakesh en Caïro vind je de prachtigste dingen voor een heel aantrekkelijke prijs, maar winkelen op een markt kan ook erg vermoeiend zijn.
Schroom niet ook eens een gekoeld winkelcentrum of een souvenirwinkel te bezoeken. Hier kun je op je gemak rondkijken en word je veel minder lastiggevallen. .
2. WANNEER EN WAAR MOET JE AFDINGEN?
In de bazaar is afdingen een must en een sport. Een verkoper zou verbaasd opkijken als je de prijs die hij vraagt meteen zou betalen. Maar afdingen gebeurt zeker niet overal. In de supermarkt zou de caissière het maar vreemd vinden als je tijdens het betalen begint af te dingen. Hetzelfde geldt voor winkelcentra.
In sommige toeristische winkels is het wél weer het proberen waard. Zeker in Egypte en Syrië zul je dan dikwijls een betere prijs krijgen.
3. HOE DOE JE DAT, AFDINGEN?
Probeer in te schatten wat iets zo'n beetje zou moeten kosten. Als je de tijd hebt, is het goed om in een paar winkeltjes te informeren naar de vraagprijs. Kies dan de winkel waar je het mooiste exemplaar hebt gezien en maak een praatje. Lach, vraag de prijs en bied vervolgens de helft.
De verkoper zal waarschijnlijk zeggen dat dit toch echt veel te weinig is. Hij zal dan iets onder zijn oorspronkelijke prijs gaan zitten. Jij doet hetzelfde. Langzaam maar zeker bereik je een prijs die zo'n 30 tot 40 procent onder de vraagprijs ligt.
Neem de tijd en wees bereid om weg te lopen. Meestal word je teruggeroepen. Is dat niet het geval, dan bood je waarschijnlijk écht te weinig. Je kunt het dan altijd een paar uur later weer proberen.
4. MOET JE BOOS WORDEN?
Afdingen is echt een kunst. Veel verkopers hebben er plezier in. Hoewel het soms lijkt alsof het er erg serieus of bijna agressief aan toe gaat, is dat bijna altijd een spel. Doe zaken als je in een goede stemming bent. Dan heeft iedereen plezier en krijg je waarschijnlijk de beste prijs.
Echt boos worden is voor niemand een oplossing. Wees ook niet te verlegen, dat zijn de verkopers ook niet.
5. WAAR MOET JE VOOR OPPASSEN?
Zorg dat niemand je iets aansmeert. Neem nooit voor de lol een aap of slang op je nek (Marokko!); je betaalt een hoop geld voor die ene leuke foto.
6. HOE HERKEN JE KWALITEIT?
Geloof niet zomaar alles wat een verkoper zegt. Koop je leer, neem dan een tissue mee om de kleur te testen. Spuug op de tissue en wrijf over het leer. Geeft de kleur af, dan gebeurt dat ook als je de tas draagt. Ook de geur is veelzeggend. Een tas die ontzettend stinkt, zal die geur niet snel verliezen.
Hou er rekening mee dat sjaaltjes en geverfde doeken niet altijd kleurecht zijn. Er zijn wel trucs om de kleur erin te houden. Weken in huishoudazijn en veel zout en koud water kan helpen.
7. ZIJN ER VERSCHILLEN IN PRIJZEN?
Er zijn prijsverschillen per land en per winkel. Zo is Egypte goedkoper dan Syrië en Syrië weer goedkoper dan Libanon. Voor dezelfde sprei betaal je in Beiroet twee keer zoveel. Vaak betalen locals een andere prijs dan toeristen.
8. HOE ZIT HET MET DE TAAL?
Arabisch spreken is meestal niet nodig. Verkopers spreken vaak een beetje Engels of Frans. Wel vinden veel mensen het erg leuk als je een paar woordjes leert zoals 'hoe gaat het' en 'dankjewel'.
Handig is het ook om tot tien te kunnen tellen. Als je de mogelijkheid hebt, neem dan iemand mee die de taal spreekt. Die kan voor je afdingen en zal minder gauw worden afgezet.
9. HOE MOET IK BETALEN?
In welke valuta? Pinnen, wisselen of traveller's cheques?
Op markten is het handiger om contant af te rekenen. In winkels en supermarkten is het meestal geen probleem om met een creditcard te betalen.
Alle Arabische landen hebben pinautomaten waar je met je pinpas geld kunt opnemen. Het is een stuk eenvoudiger om geld te pinnen in plaats van te wisselen. Wisselkantoortjes zijn lang niet altijd open en meestal moet je daar commissie betalen.
Het is handig om zowel dollars als euro's op zak te hebben, maar het is het voordeligst om in de lokale valuta af te rekenen. Zorg altijd voor gepast geld en kleine coupures.
10. VERDER NOG IETS?
Ga ook voor de sfeer, niet alleen om te kopen. Trek schoenen aan die lekker lopen, want shoppen in de Arabische wereld is een vermoeiende ervaring.
Als je taxi's neemt tijdens het winkelen, spreek dan vooraf de prijs af. De meeste taxi's hebben geen meter en vinden een ritje met toeristen een perfecte kans om wat extra te verdienen.
In Egypte is voor het eerst een school gesloten vanwege de Mexicaanse griep
In Egypte is voor het eerst een school gesloten vanwege de Mexicaanse griep.
Het gaat om een christelijke school in Cairo, het Moeder van Gods-college.
De instelling blijft twee weken dicht nadat er drie gevallen van Mexicaanse griep werden vastgesteld. Egypte nam eerder al preventieve maatregelen op scholen tegen het griepvirus.
Zo werd het begin van het schooljaar enkele weken uitgesteld; de scholen zijn op 3 oktober weer begonnen.
Het aantal griepgevallen in Egypte staat op 1053. Tot dusver zijn er in het land drie mensen overleden aan de gevolgen van de Mexicaanse griep.
CAIRO - Een groep van 34 vissers uit Egypte heeft zichzelf na vier maanden weten te bevrijden uit de handen van Somalische piraten. De BBC meldde dat de vissers hun belagers wisten te overmeesteren met behulp van gereedschappen.
De opvarenden van twee vissersschepen pikten de wapens van de piraten in en zouden tijdens de schermutseling zeker twee personen om het leven hebben gebracht. Inmiddels zouden hun schepen weer in veilige wateren varen.
De vissersschepen waren vier maanden geleden gekaapt, gelijktijdig met een Italiaans schip. De piraten lieten dit laatste vaartuig en de bemanning onlangs vrij, nadat losgeld was betaald.
WAARSCHUWING VOOR VROUWEN !! 'Mijn habibie is anders'
WAARSCHUWING VOOR VROUWEN !! Mijn habibie is anders
Sodom en Gomorra aan de Rode Zee en een gewaarschuwd mens........
Eenzame vrouwen uit Nederland laten zich inpakken en uitkleden door loverboys in de Egyptische badplaats Hurghada. Ze trouwen hun habibie via het islamitische orfi-contract, ook wel bekend als de neukvergunning.
HURGHADA Een gezette Europese vrouw op leeftijd staat geëxalteerd te praten met een jonge souvenirverkoper op het strand van deze badplaats aan de Rode Zee. Voor haar postuur draagt de vrouw een nogal onthullende bikini. Na een omhelzing loopt ze kontwiegend het hotel in. Achter haar rug maakt de knaap een obsceen gebaar. Even later gaat hij haar achterna.
Inge ziet het hoofdschuddend aan. Die gaat spijt krijgen, zegt ze aan het eind van een ochtendje zonnen. Ze dacht hier ook de liefde van haar leven te hebben gevonden. Vier jaar geleden was ze voor het eerst in Hurghada, onder Europese zonaanbidders een populaire en goedkope vakantiebestemming. Hij was heel verlegen, vertelt ze over de toen 25-jarige Mustafa. Zij was vijftig, slecht ter been en woog 135 kilo.
Ik waarschuwde hem dat het toch niets zou worden, dat het leeftijdsverschil te groot was en dat ik teveel ellende had meegemaakt, vertelt Inge even later in haar rommelige appartement aan een stoffig achterafstraatje waar nieuwe vakantiewoningen uit de grond worden gestampt. Maar hij zei dat hij daarom nog meer van me hield. Later realiseerde ik me pas waarom. Ik was natuurlijk het perfecte slachtoffer: eenzaam en verdrietig.
Inge had een uitgeblust huwelijk in Nederland. Ze geloofde de hartstochtelijke woorden van de jonge Egyptenaar maar al te graag. Hij zou rechten hebben gestudeerd, maar werkte als strandjongen omdat hij geen betere baan kon vinden. Ze had het met hem te doen. We werden verliefd, maar hij wilde niet met me naar bed zolang we niet getrouwd waren.
Ze stemde in met een orfi-contract, een volgens islamitische richtlijnen geoorloofd, zij het onvolwaardig, huwelijk, waardoor een man en vrouw samen mogen zijn. Het betekende niets, een soort samenlevingscontract, zo drukte Mustafa haar op het hart. In een goedkope wijk huurde ze voor 300 euro per maand een flatje waar ze samen introkken. Het waren de gelukkigste dagen van mijn leven.
Al snel kwam Mustafa met de eerste financiele verzoeken. Dan lag zijn moeder op sterven, dan ging zijn zus trouwen. Wanneer ze eens in de drie maanden in Nederland was, vroeg hij per sms om geld. Inge stuurde 10.000 euro via Western Union omdat er een stuk strand te huur zou zijn. Er was haast bij, want het was een buitenkansje. Toen ze twee weken later weer in Hurghada kwam, bleek Mustafa alles te hebben verbrast.
Geleidelijk ontdekte Inge dat Mustafa er meerdere orfi-vrouwen op nahield. Ook zij stopten hem regelmatig geld toe. Een maand geleden heeft ze hem op straat gezet. Ik kon al die leugens niet meer aan. Nog geen week later had ze al weer een nieuwe habibie. Ik weet, het is stom, maar ik kan nergens heen, verontschuldigt ze zich. In Nederland heb ik niets meer.
Het wemelt in Hurghada van oudere Europese vrouwen die zich laten inpakken en uitkleden door Egyptische loverboys. Het probleem is zelfs zo groot dat op internet zwarte lijsten worden bijgehouden waar foute mannen aan de schandpaal worden genageld (dezy-house.net en kunstkamera.net).
Maar die lijsten zijn vooral bekend bij vrouwen die door schade en schande wijs zijn geworden. Nieuwkomers willen het niet weten, zegt Janneke een Belgische van 58 die een vermogen heeft verloren aan ene Ali. Elke dag stappen er weer nieuwe prooien van het vliegtuig. Ze zijn op zoek naar seks en genegenheid en laten hun verstand achter.
Hurghada staat onder Egyptenaren bekend als de poel des verderf, het Sodom en Gomora aan de Rode Zee. Jonge mannen die nergens werk kunnen vinden, komen uit het hele land naar deze kustplaats in de hoop op een baantje in een van de talloze hotels, restaurants, bazaarwinkels, theehuizen en strandtenten, om vervolgens te bezwijken voor de financiele en vleselijke verleidingen van de Westerse bezoekers.
Het heet niet voor niets Hoer-ghada, zegt Janneke. Ze zit op Fayrouz beach, een publiek strand waar je voor anderhalve euro een ligbed kan huren. Europese vrouwen in bikini liggen in de zon te bakken. Egyptische vrouwen in zwart gewaad en gezichtssluier luieren in de schaduw van een parasol. Jonge mannen proberen de aandacht op zich te vestigen door opzichtig tussen de ligbedden te slenteren. Op de achtergrond klinkt vanaf de moskee de oproep voor het middaggebed.
Ze kennen vijftig woorden uit het Engelse woordenboek en kunnen daarmee precies zeggen wat een oude eenzame vrouw wil horen, zegt Janneke. Ze ontmoette Ali vijf jaar geleden in de discotheek op de laatste avond van haar vakantie. Het was een welkome afwisseling want ze was al zes jaar eenzaam gescheiden. Nog geen maand later reisde ze weer naar Hurghada. Hij haalde me van het vliegveld af en we reden meteen naar een advocaat om orfi te trouwen. Daar scheurden ze een 1-pond biljet doormidden, schreven er een liefdesverklaring op en wisselden het uit. Je bent de liefde van mijn leven, had hij geschreven. Niet veel later begon hij haar te mishandelen. Het ging altijd over geld.
Telkens gaf Janneke hem zijn zin. Ze kocht een bazaarwinkeltje om hem aan het werk te zetten, maar hij haalde alleen de kas leeg. Ze betaalde voor de schoenen voor zijn broers, de kleren voor zijn moeder en het ziekenhuis voor zijn vader. Ze bezocht Alis familie in Luxor en liet een nieuw huis voor hen bouwen. Dat was voor het goede doel, want ze woonden in een lemen hut. Uiteindelijk is ze aan Ali meer dan 50.000 euro kwijtgeraakt.
Ze heeft het net uitgemaakt, maar hij is nog altijd welkom, ook al weet ze dat hij talloze vooral Russische - vriendinnen erop nahoudt. Het gaat me niet om de seks, het gaat me om de aandacht, om het samenzijn.
Janneke geeft vooral zichzelf de schuld. Ik heb hem verslaafd gemaakt aan mijn portemonnee, zegt ze uitkijkend op de azuurblauwe zee. In het begin willen ze geen geld van je. In tegendeel. Ze betalen alles. Anders krenk je hun eer. Maar echt lang houden ze dat niet vol. Vroeger of later komen ze met zielige verhalen. Uiteindelijk plukken ze je helemaal kaal.
Ze staat op om te vertrekken: Ze verzamelen orfi-contracten alsof ze aan het kwartetten zijn. Als ze meer dan vier papieren hebben scheuren ze er een door, want ze mogen volgens de islam niet met meer dan vier vrouwen tegelijk getrouwd zijn.
Zes hoog in een afgeleefde flat achter Sheraton Street - de hoofdstraat van Hurghada - houdt advocaat Kamel Sherif kantoor. Hij gaat gekleed in een versleten broek, smoezelig hemd en slippers. Op zijn bureau staat een asbak vol met smeulende peuken. Het is heet en het stikt van de vliegen. Sherif kan in mum van tijd een orfi-contract opstellen. A raison van omgerekend nog geen 50 euro. Meestal laten die jongens hun nieuwe liefde dat nog betalen ook, lacht hij. Hij trekt een la open en laat een stapel concepten zien. Inclusief de handtekeningen van fictieve getuigen. Alleen de namen van het bruidspaar hoeven nog ingevuld.
Waarom is zon orfi-contract nodig? Omdat wij moslim zijn, klinkt het ernstig. Het is voor ons verboden om seks te hebben voor het huwelijk. Maar met vroomheid of gewetensbezwaren heeft het weinig te maken. Omdat toeristen in Hurghada zoveel worden lastiggevallen, houdt de politie geregeld razzias. Egyptische mannen lopen het risico te worden opgepakt wanneer ze met een Europese vrouw over straat gaan of een hotelkamer of appartement delen. Met een orfi kan je aantonen dat je bij elkaar hoort, aldus Sherif.
Het orfi-contract geldt zolang het origineel in handen is van een van de partners. Als die het vernietigt, is het huwelijk ontbonden. Maar het papier is veel gevaarlijker dan de meeste loverboys willen doen geloven. Talloze vrouwen hebben zich laten oplichten. Zo ook Laura (54) die jarenlang met haar Nederlandse man naar Hurghada kwam om te duiken. Hij overleed vier jaar geleden. Nadat ze zijn as over de Rode Zee had uitgestrooid, is ze orfi-getrouwd met hun beste Egyptische vriend. Dat was handig om zaken te kunnen doen, had hij me wijsgemaakt, vertelt ze aan een hibiscussapje op een terras. Ze wilde investeren in een winkel, opende een bankrekening en stortte 25.000 euro. Binnen enkele dagen was het geld weg. Ze bleek met de orfi ook een machtiging te hebben getekend. Laura begon een rechtzaak, maar haar advocaat spande samen met haar minnaar. Inmiddels heeft ze een ton verloren.
s Avonds op de Mamsha, een boulevard waaraan vijfsterren-resorts zijn gelegen, worden de hordes toeristen belaagd door souvenirverkopers. Ze bieden allemaal hetzelfde aan: zelfgemengde parfum, faraonische beeldjes, flesjes gekleurd zand, kettingen, zonnebrillen en t-shirts. Telkens klinkt dezelfde tekst: Where are you from? What is your name? Het is moeilijk lang vriendelijk te blijven. De toeristen die stoicijns doorlopen worden in het Arabisch uitgescholden. De Egyptische charme waar veel Europese vrouwen voor zeggen te vallen, is hier ver te zoeken. Een wulps geklede Russische wordt door twee jongemannen met de ogen uitgekleed. De een graait wat in zijn kruis, de ander maakt een schunnige opmerking. Dan geven ze elkaar luid lachend de hand.
In het drukbezochte Cafe Harafisch zit doktor Amr (48), een huisarts in Hurghada, thee te drinken. Ook hij heeft een paar Europese vriendinnen, onder wie een Nederlandse. Maar ik ben ouder, dat is anders, zegt hij. Tegelijkertijd is hij getrouwd met een Egyptische en heeft vier kinderen.
Schuin achter hem zit een bink in strak T-shirt en zonnebril een oudere vrouw op te vrijen. Aan een ander tafeltje zitten twee jonge blondines geadoreerd te kijken hoe hun Egyptische vriendjes de waterpijp roken en backgammon spelen. Ik zie die knullen van het platteland hier allemaal kapot gaan, zegt Amr. Ze vergooien zich aan die mooie Russinnen voor de seks en prostitueren zich voor het geld aan oude vrouwen uit Holland.
In een conservatief land waar vrouwen hun maagdelijkheid voor het huwelijk dienen te bewaren, zijn de mannen niet gewend aan de losbandigheid van Westerse toeristen, legt hij uit. De verleiding van geld en makkelijke seks is te groot. Hij noemt Hurghada het afvoerputje van Egypte.
Het zijn die oude vrouwen die hier alles hebben verziekt, zegt hij boos. Je denkt toch niet dat zon gezonde knul voor zijn lol het bed induikt met een bejaarde? Om hun weerzin te overwinnen, gebruiken ze alles wat Allah verboden heeft: verdovende middelen, alcohol en Viagra.
Miranda (49) denkt er hetzelfde over. Ze ligt de volgende dag op de Old Vic, een van de eerste strandjes waar Europese vrouwen twintig jaar geleden hun heil zochten. Ze heeft haar relatie met Gamal, een duikinstructeur, onlangs verbroken. Hij begon me te slaan, zegt ze droog. Hij zou door haar een minderwaardigheidscomplex hebben gekregen.
In zee wordt een oudere vrouw op een luchtbed door een jonge Egyptenaar voortgeduwd. Het is onze eigen schuld, zegt Miranda. Het is wanstaltig, vrouwen van vijftig die hier naar een massagehuis gaan om een beurt te krijgen van een twintigjarige jongen uit een boerendorp. Die is voor zijn leven verziekt.
De meeste werknemers in de toeristenindustrie krijgen slecht betaald. Dus een suikertante is dan heel verleidelijk, aldus Miranda. Nieuwkomers worden zo snel mogelijk gecorrumpeerd door hun collegas. Ze krijgen een afgeragd oud wijf toegeschoven die aandacht nodig heeft. Anderen hebben haar al leeggemolken, maar dat weet hij natuurlijk nog niet. Toos, een weduwe van 69, is daar misschien het meest bekende voorbeeld van. Ze heeft in drie jaar tijd vijf orfi-huwelijken versleten: parfumverkoper Bob (37), matroos Mohamed (34), kapitein Mustafa (48), schoonmaker Ahmed (28) en toen weer terug bij Bob.
Geen wonder dat veel Egyptenaren Westerse vrouwen losbandig vinden. Veel respect dwingt dat hier niet af. De meeste zijn seksverslaafd en gebruiken ons als hoeren, zegt Emad (26), een continu toeterende taxichauffeur die vorig jaar met een Nederlandse was getrouwd. Ze maken misbruik van onze armoede.
Ook homoseksuele mannen bezoeken Hurghada om aan hun trekken te komen, weet Emad te vertellen. Hij kent jongens die hun lichaam voor een habbekrats aan buitenlandse mannen verkopen. De meeste zijn doorgedraaid aan de drugs en bestelen hun klanten. Twee jaar geleden werd een Nederlandse homo gekneveld aangetroffen in zijn appartement. Hij was door zware mishandeling om het leven gebracht.
Emad bestrijdt dat de habibies van Hurghada bedriegers zijn. Ik was echt verliefd op haar, maar zij wilde alleen seks, vertelt hij over zijn Nederlandse orfi die drie weken duurde. Hij zegt haar nooit om geld te hebben gevraagd, behalve een keer omdat hij de huur niet kon betalen. Dat was 70 euro.
Op een terras met uitzicht op de onontkoombare souvenirstalletjes, drinkt Simone (59) een glas bier. Ze schat dat driekwart van de bazaarwinkels wordt gefinancierd door vrouwen uit Europa. Dat is verkeerd, zegt ze beslist. Die man is niet jouw Derde Wereldproject. In hun cultuur moet de man voor de vrouw zorgen, niet andersom. Zodra ze om geld vragen, moet je de benen nemen.
Ze is voor de Nederlandse wet getrouwd met Ashraf, bediende in een hotel. Waarom? Omdat ik anders toch maar voor zon snolletje wordt aangezien. Ze heeft alles tot in de details vastgelegd: Dat ik geen moslim wordt, dat hij me niet kan vertellen hoe ik me moet kleden of gedragen, dat ik alcohol mag blijven drinken, dat ik een echtscheiding kan aanvragen en dat ik mijn bezittingen houd.
Iedereen zegt: die van mij is anders, maar ik houd mezelf niet voor de gek, zegt Simone. Als hij zijn nicht wil trouwen, dan kan ik hem niet tegenhouden. Ik mag hem het recht niet ontnemen kinderen te krijgen. Zo gaat dat nu eenmaal hier.
Ze woont nu vijf jaar in Hurghada en heeft veel Europese vrouwen kapot zien gaan. Ze vertelt over een Nederlandse die zich eerst liet overreden een gezichtssluier om te doen en daarna twee jaar gegijzeld in een flatje leefde. Haar orfi-echtgenoot had haar paspoort afgenomen. Vorig jaar is ze met hulp van Simone het land ontvlucht. Laatst belde ze dat ze weer bij hem terug is.
In een nieuwe wijk buiten de stad is Jos (53) samen met de dertigjarige snorkelgids Ayman haar appartement aan het inrichten. De container met haar spullen is deze week aangekomen. In Nederland heeft ze haar baan opgezegd en het huis verkocht. Ze leeft van een weduwepensioen. Ayman heeft haar nooit om geld gevraagd. Daar is hij te trots voor, vertelt ze in haar tuin vol paarse bougainvilles. Wel heeft ze zijn rijbewijs betaald en twee autos voor hem gekocht.
Jos geeft taalles aan Egyptenaren in Hurghada die naar Nederland willen emigreren. Haar Ayman heeft geen belangstelling, maar Ahmed wel. De 27-jarige verkoper van woestijnsafaris is ook getrouwd met een Nederlandse. Hij moet over drie maanden inburgeringexamen doen op de ambassade in Kairo. Zijn ouders zijn er op tegen, maar hij wil hier weg. Waarom? Hurghada is haram.
(Geen van de geïnterviewde vrouwen wilde met hun volledige naam en foto in de krant.)
Het orfi-contract is sinds 2000 weliswaar erkend maar zeer omstreden in Egypte omdat het voorhuwelijkse seks zou aanmoedigen. De door het islamitische recht geoorloofde constructie was oorspronkelijk bedoeld om weduwen in staat te stellen te hertrouwen zonder hun pensioen of erfenis te verliezen. Nu wordt het vooral gebruikt door jonge stellen die zich geen volwaardig huwelijk kunnen veroorloven en als dekmantel voor prostitutie voor mannelijke toeristen uit het Arabische Golfgebied die naar Egypte komen om legaal seks te hebben met dochters uit arme gezinnen die door hun ouders als huwbaar worden aangeboden. Een orfi-huwelijk wordt niet geregistreerd en kan door beide partijen worden ontbonden zonder financiele verplichtingen aan elkaar door het originele contract te vernietigen. In de praktijk is het meestal de man die het document bewaart, waardoor de vrouw niet in staat is te scheiden. Terwijl de moslim geoorloofd is met vier vrouwen tegelijk gehuwd te zijn, is het voor een vrouw verboden een andere man te trouwen wanneer zij nog in de echt verbonden is. In Egypte is dat strafbaar tot zeven jaar gevangenis. Buitenlandse vrouwen zijn daar veelal niet van doordrongen wanneer zij een orfi-contract tekenen.
Vanwege het groeiende sekstoerisme naar Hurghada heeft de gouverneur van het Rode Zee-gebied hoteliers en makelaars geboden gemengde stelletjes met orfi-contracten te weigeren.
Twee op drie Egyptische mannen vallen vrouwen lastig
Twee op drie Egyptische mannen vallen vrouwen lastig
Twee Egyptische mannen op de drie geven toe dat ze vrouwen seksueel lastigvallen. Dat blijkt uit onderzoek van het Egyptische Centrum voor Vrouwenrechten. Bovendien legt de overgrote meerderheid van de ondervraagde mannen de schuld van hun gedrag bij de vrouwen zelf. Ze dragen namelijk te strakke kleding. De meeste mannen vinden trouwens dat vrouwen na 20 uur niet meer op straat horen te lopen.
Dagelijks? 83% van de in Caïro ondervraagde Egyptische vrouwen zei ooit te zijn lastiggevallen. Bij buitenlandse vrouwen ging het om 98%. De helft zegt dat het dagelijks gebeurt. Aangifte wordt zelden gedaan. Dat zou toch niet helpen en bovendien de reputatie van de vrouw schaden. Overigens vinden de meeste Egyptische vrouwen net zoals de mannen dat geslachtsgenotes ongewenste intimiteiten meestal aan zichzelf en hun losbandige vestimentaire keuzes te danken hebben.
Onder lastigvallen wordt onder meer verstaan: lonken naar vrouwen, het maken van seksuele opmerkingen en het bovenhalen van het mannelijk geslachtsdeel. (bf
Arriveren in Caïro is een overweldigende ervaring. Het leven in de Egyptische hoofdstad, het New York van de Arabische wereld, staat standaard in de vijfde versnelling.
Het rijk gedecoreerde graf van Seti I in Luxor.
Letterlijk. Vanaf het vliegveld raast rook uitbrakend verkeer over uitpuilende wegen richting het centrum. Met gevaar voor eigen leven slalommen overstekende voetgangers tussen de auto's door.
Bij het naderen van het stadshart komt het verkeer geleidelijk aan volledig tot stilstand. De lange files produceren dag en nacht ware toeterconcerten in de hopeloos verstopte metropool. De snel uitdijende hoofdstad herbergt ruim twintig miljoen inwoners.
Caïro's immense grootte dringt pas goed tot je door op de 41ste verdieping van het Grand Hyatt Hotel. In het langzaam ronddraaiende restaurant - hoofdgerechten vanaf ongeveer vijftig euro - of de direct eronder gelegen bar trekt de metropool aan je voorbij. Het uitzicht over de hoofdstad, in tweeën gespleten door de majestueuze Nijl, is indrukwekkend. In de verte zie je zelfs de wereldberoemde piramides van Gizeh.
De piramides liggen aan Caïro's stadsrand en trotseren al 4500 jaar de elementen. Wie bij de voet van de piramide van Cheops aankomt, met 137 meter de hoogste van de iconische graftombes, snapt meteen waarom. Dit duizelingwekkende monument, het enige nog overgebleven oude wereldwonder, is gebouwd met wonderbaarlijk strak uitgehouwen rotsblokken.
Vroeger moeten de piramides een nog indrukwekkender aanzicht hebben geboden. Ze waren bedekt met een beschermende laag kalksteen, zoals nog te zien is op het topje van de buurman van Cheops. In de loop der tijd is deze glimmende steenlaag, die zonlicht schitterend weerkaatste, van de piramides gesloopt en gebruikt voor de bouw van paleizen en moskeeën.
Behalve de koningsgraven vind je op het plateau van Gizeh ook de sfinx. De leeuw met het vrouwenhoofd, zo mogelijk nog beroemder dan de piramides, is kleiner dan verwacht en mist de neus. Over deze verminking gaan de wildste verhalen.
Zo krijgt Napoleon Bonaparte, die Egypte eind 18de eeuw binnenviel, vaak de schuld. De strip Asterix & Cleopatra schrijft het drama zelfs toe aan een onbesuisde actie van Obelix. In werkelijkheid vernielde een overijverige geestelijke, die de sfinx beschouwde als godslasterlijk, het reukorgaan al in de 14de eeuw.
Gelukkig zijn er ook massa's topstukken van de beschaving van de oude Egyptenaren onbeschadigd bewaard gebleven. Ga maar eens kijken in het Egyptologisch Museum. Dit culturele instituut is zonder twijfel één van de belangrijkste musea ter wereld, maar de collectie is beschamend gepresenteerd.
In de tuin bij de ingang van het zalmroze gebouw zitten kinderen op de rug van een stenen sfinx. Een meisje peutert in de stenen neus voor de foto. Het bordje 'Niet aanraken' onder diens klauwen slaat ze in de wind.
Eenmaal binnen lijkt het soms net alsof je in het magazijn bent beland in plaats van in het museum zelf. Het staat waanzinnig vol met sarcofagen en sfinxen, zelfs op kasten en in vensterbanken staan beelden. Bijschriften - vaak alleen in het Arabisch - zijn verfrommeld, hangen ondersteboven of ontbreken volledig. Stofdraden ontsieren menig godsbeeld.
Eén van de uitzonderingen is de kamer gewijd aan Toetanchamon. Deze farao dankt zijn beroemdheid niet, zoals veel mensen denken, aan zijn leiderschap - hij heerste slechts negen jaar - maar aan het feit dat zijn graftombe als enige volledig onbeschadigd is gevonden. Wat heet: alles in de ruimte, van de kleinste ring tot Toetanchamons verbluffend goed bewaard gebleven masker, is van goud en blinkt alsof het gisteren is gemaakt.
Dat geldt in zekere zin ook voor de ietwat lugubere mummiekamer. In de enige ruimte van het museum met klimaatbeheersing liggen de uitgedroogde overblijfselen van verscheidene farao's. Nagels, huid, hoofdhaar en zelfs wimpers zijn perfect geconserveerd. Bij één van de mummies, die stierf op het slagveld, zijn de wonden duidelijk herkenbaar. Buikdanseressen De overvloed aan cultuurschatten is een terugkerend fenomeen in Egypte. Het land bezit zoveel erfgoed dat zelfs fervente liefhebbers moeten oppassen voor een overdosis tempels en tombes. Gelukkig leeft Caïro ook in de 21ste eeuw. Onder het conservatieve uiterlijk van de stad - sluiers zijn aan een opmars bezig - schuilt een ondeugende laag. In de vele verweerde kroegen in het centrum schudden buikdanseressen op oorverdovende Arabische klassiekers hun heupen.
Waterpijprokende mannen bestrooien hen met bankbiljetten. De rijke jeugd trekt zich nog minder aan van de oprukkende religieuze normen. In hippe clubs als de Mojito Lounge op het dak van het Nile Hilton dansen schaars geklede twintigers uitbundig op 50 Cent en andere westerse popgoden.
Geloof het of niet, maar Caïro heeft ook een rustige kant. Wie even wil ontsnappen aan het lawaai, de mensenmassa's en de smog maakt een wandeling door de Formal Gardens op het riviereiland Gezira. Op bankjes langs de klotsende Nijl genieten verliefde stelletjes van de rust en van elkaar. Moeders kletsen bij met vriendinnen terwijl hun kinderen ongestoord spelen aan de waterkant.
Ook park Al-Azhar, even buiten het centrum, is een prettige plek om de hectiek achter je te laten. Het plantsoen, aangelegd op een oude vuilnisbelt, is de perfecte plek om de zonsondergang te bewonderen. Daarna kun je een vorkje prikken tussen de elite van Caïro in restaurant Citadel View. Fietsen door Thebes In Caïro kun je gemakkelijk weken doorbrengen, maar er wacht meer moois langs de Nijl. De prima spoorwegverbinding naar het zuiden, aangelegd door de Britten, loopt door felgroene velden die bloeien bij de gratie van 's werelds langste rivier. De vruchtbare grond langs de rivier, waar boeren hun akkers nog bewerken met trekossen en houten ploegen, huisvest negen van de tien Egyptenaren.
Na een dag comfortabel treinen wacht Luxor. De stad, vroeger Thebes geheten en tegenwoordig bekend als het grootste openluchtmuseum ter wereld, was rond 2000 jaar voor Christus Egypte's hoofdstad. Aan weerszijden van de Nijl kun je nog altijd smullen van die immens rijke periode. De oostoever herbergt Karnak. Dit enorme tempelcomplex doet om tien uur 's ochtends niet onder voor de Kalverstraat op zaterdagmiddag. Russisch, Chinees en Japans sprekende gidsen leiden hun non-stop fotograferende tourgroepen in sneltreinvaart langs de hoogtepunten.
Gelukkig kan het ook anders. Heb je geen behoefte aan belachelijk vroeg opstaan, maar wil je ook niet met de meute door Luxors indrukwekkendste paleis sjokken? Slaap dan rustig uit, eet een uitgebreid ontbijt langs de Nijl en stap rond het middaguur op een huurfiets (4 euro per dag). Bij aankomst in Karnak zwaai je de zwermen vertrekkende touringcars uit. Op het complex is vrijwel geen sterveling meer.
En de hitte dan, zo midden op de dag? In de winter, de beste reis- periode, wordt het hooguit 25 graden. Bovendien zorgen de faraonische bouwwerken voor voldoende schaduw. Wandelend door de oudheid dringen zich allerlei vragen op: hoe zag dit complex eruit toen de hiërogliefen nog gekleurd waren, de obelisken nog waren belegd met goud en de entree vanaf de Nijl nog intact was? Hoe zou de farao zich hebben gevoeld toen hij zich tijdens de jaarlijkse viering van het Opetfestival vanaf de Nijl Karnak liet binnendragen?
Met je hoofd nog half in de oudheid nuttig je na Karnak een welverdiende lunch in café Oasis, letterlijk een oase van rust. De eveneens aan de oostoever gelegen Luxor Temple bezoek je bij voorkeur 's avonds, wanneer de warme verlichting dit indrukwekkende complex extra mysterieus maakt. Toetanchamon Meer schatten wachten op Luxors westoever. De zoektocht van de farao's naar een veilige plek voor hun graftombes - de piramides werden telkens leeggeroofd - leidde hen naar een witte berg met een piramidevorm, het symbool voor de eeuwigheid. In de vallei rondom de berg, tegenwoordig bekend als de Vallei der Koningen, zijn tot nu toe 62 koningsgraven ontbloot. Tussen de drommen toeristen die van tombe naar tombe hoppen, zijn archeologen nog altijd aan het werk. ,,Twee weken geleden nog werden hier twee mummies gevonden!'' vertelt de gids trots.
De bekendste tombe is ongetwijfeld die van farao Toetanchamon, in 1922 ontdekt door de Britse archeoloog Howard Carter. Maar het graf van 'Toet' is relatief gewoontjes. Veel spectaculairder is de hangende grafkamer van Thoetmosis, alleen te bereiken via een steile trap. Kruip-door-sluip-door loop je als een ware Indiana Jones door het complex, waarvan de muren volledig zijn beschilderd met goden en hiërogliefen.
De tempel van Hatsjepsoet is een ander hoogtepunt westelijk van de Nijl. Hatsjepsoet ¿ de vrouwelijke farao verkleedde zich als man en liet zich liet afbeelden met snor en baard ¿ liet onderin een massieve rotswand een paleis bouwen dat door zijn superstrakke vormgeving modern aandoet. Wellicht was de architect zijn tijd iets té ver vooruit, want hij moest zijn meesterwerk met de dood bekopen. Hatsheput liet hem vermoorden om te voorkomen dat hij ooit nog een vergelijkbaar monument kon bouwen. Stukgesneden Farao Drie uur treinen zuidwaarts, aan de grens met Soedan, ligt Aswan. Slenterend over de lange boulevard - de Nijl is hier bespikkeld met eilanden - passeer je keer op keer de driehoekige zeilen van de klassieke Egyptische felucca-zeilboten. Egyptische bootsmannen werven voortvarend klanten: ,,Welkom in Egypte! Ga mee varen! Niet duur, nee echt, niet duur!"
Ga je op de avances in, dan zeil je al snel langs Elephantine Island. Op het grootste riviereiland, waar Nubiërs wonen, waan je je meteen meer in Afrika dan in de Arabische wereld.
Wederom op en top Egypte is de tempel van Ramses II in Abu Simbel, een dorp dat alleen bereikbaar is vanuit Aswan. In 1813 herontdekte Jean Louis Burckhardt hier de onder het zand bedolven, kolossale standbeelden van de farao's Ramses, Amun, Ptah en Ra-Horakhty. Hondervijftig jaar later stond niet zand, maar water de drieduizend jaar oude faraobeelden letterlijk tot de lippen. Door de aanleg van een gigantische hydro-elektrische dam zou de trots van Abu Simbel onder het grootste kunstmatige meer ter wereld, het Nasser-stuwmeer, zijn verdwenen.
Om het monument te redden, sneden archeologen uit de hele wereld de tempel eerst in tweeduizend blokken variërend van tien- tot veertigduizend kilo, om het monument 65 meter hoger opnieuw op te bouwen. Het project kostte 40 miljoen dollar. Eén blik op de ontwakende farao's in de ochtendzon zegt je dat het mammoetproject zijn geld dubbel en dwars waard is geweest.
Archeologen vinden enorme gebouwen in Egyptische vestiging Daphnae
Archeologen vinden enorme gebouwen in Egyptische vestiging Daphnae
Archeologen hebben in de oud-Egytische militaire stad Daphnae de overblijfselen van reusachtige gebouwen uit 700 voor Christus opgegraven. De resten werden aangetroffen in de oostelijke rand van de Nijldelta.
De vestiging, die voor het grootste deel dateert uit de tijd van farao Psammetichus I (664 - 610 v. Chr.), was 380 op 625 meter groot. Rondom de stad zou een 13 meter sterke muur hebben gestaan.
Tempel Het Egyptische opgravingsteam ontdekte drie op elkaar volgende zalen, een tempel uit kalksteen en een klein paleis met 8 kleine ruimtes. Op het terrein, dat naast de moderne stad Ismailija ligt, bevinden zich ook 22 grote voorraadgebouwen. Die zouden dienst hebben gedaan als opslagplaats voor wapens en voedsel. (dpa/eb)
Een heteluchtballon zweeft over de Vallei van de Koningen in Luxor.
In de Vallei van de Koningen bevinden zich schitterende graftomben van Egyptische farao's.
De tempel van Ramses III.
De Nijl.
Maritim Jolie Ville Luxor ligt in een domein op een privé-eiland in de Nijl.
Hotel Sofitel ligt langs de oevers van de Nijl.
Sofitel Old Winter Palace ligt in het centrum van Luxor.
Ines en Moustafa startten twee jaar geleden hun reisbedrijfje El 'Youm op.
Reizigers kunnen in het vakantiehuis van Ines en Moustafa verblijven.
Eén keer in je leven moet je een tocht maken met een luchtballon, de vlinders in je buik voelen bij het opstijgen en in stilte genieten van een zonsopgang boven de mysterieuze tempels van de farao's.
Afspraak om kwart voor vijf. Je moet er wat voor over hebben om de zon te zien opgaan boven de graven van de farao's. Op de Corniche in Luxor is het één en al bedrijvigheid. Taxi's en minibusjes rijden af en aan met toeristen. Rechtover het legendarische Winter Palace stappen we in de tuffende bootjes om naar de westelijke oever van de Nijl te varen, naar de Vallei van de Koningen. Het gezelschap is prettig internationaal en de Amerikanen uit Texas zijn ingeduffeld alsof ze naar de Noordpool zouden reizen. Een goede raad uit hun Lonely Planet-gids, zo blijkt.
Op de afgemaaide suikerrietvelden van de West Bank heerst een spookachtige drukte. Het is nog donker. Schimmige gedaantes zijn druk in de weer met touwen en gasflessen. Ze hijsen met vereende krachten de corpulente toeristen 'Made in USA' in de korven. Tot 30 man kan er in zo'n ballonkorf, de rieten mand is praktisch in compartimenten opgedeeld, zodat je toch heel comfortabel kan genieten van het uitzicht rondom.
We krijgen een spoedcursus ballonvaren: hoe je je straks, een beetje opgerold op je hurken, moet ontspannen om het schokje van het landen op te vangen. In de centrale korf is de piloot druk in de weer met touwen en hendels, keurig in uniform, een smetteloos wit hemd met gouden strepen op de epauletten.
De trossen worden losgegooid en met een lichte zucht laten we de aarde los. Flinke warmtestoten met de gasbrander doen ons stijgen en stijgen. Het is muisstil in de ballon, ademloos kijken we naar het wegglijdende landschap onder ons. Dit is zoveel indrukwekkender dan een blik uit een vliegtuigraampje. Als een gondel zweven we geruisloos over de tempel van Ramses III. Vanuit de lucht lijkt het wel een lucifersdoosje! Vreemd toch hoe we gisteren bij ons bezoek nog onder de indruk waren van die indrukwekkende massieve kolommen en zuilen. We glijden verder naar de tempel van Hatsepsoet, nietig en klein tegen de bergwand aangeleund. Op de parking lost een bus zowaar haar eerste lading toeristen.
We stijgen alsmaar hoger en zien in de nevelen van de Nijl hoe de zon opkomt boven Luxor. In het ochtendgloren tellen we niet minder dan 24 ballonnen. Een prachtig onwezenlijk gezicht, al die bontgekleurde stipjes in de rozerode lucht.
Koninklijke graven De piloot laat ons zachtjes neerdalen boven de huizen van een dorp. Ongegeneerd kijken we binnen in die afgesloten binnenhofjes, ezels balken, vanop de minaret roept de imam op tot het gebed. Hup, alweer een warme branderstoot om te stijgen en we glijden geruisloos over het bergplateau naar de Vallei van de Koningen en zien hoe destijds de ingangen van de koninklijke graven nauwelijks zichtbaar waren weggemoffeld in de glooiingen van de bergwoestijn. Hoe is het mogelijk dat men jaren lang oogluikend heeft toegelaten dat de mensen hier op en tussen die eeuwenoude graven kwamen wonen! De nieuwe gouverneur van Luxor heeft pas heel onlangs besloten dat die huizen weg moeten, en vanuit de lucht zien we hoe een paar kilometer verder een nieuwe woonwijk wordt gebouwd!
Het uur in de lucht is voorbijgevlogen, hier en daar zien we hoe ballonnen al weer op de begane grond zijn geland. Busjes rijden naar de plek om de passagiers op te laden, ijverige mannetjes komen aangerend en proberen de schokken van het landen wat op te vangen, maar ons contact met de begane grond verloopt vlekkeloos. Een pluim voor de piloot, hij heeft zijn gouden epauletten verdiend.
Boeken Een ballonvaart over de Nijl en de Vallei van de Koningen kan je boeken bij je reisleider voor of na een Nijlcruise of tijdens een verblijf in Luxor. De tochten worden dagelijks in de vroege ochtend georganiseerd. Maar als er te veel wind staat, wordt er niet opgestegen. Prijs: ± 95 euro, met transfer naar boot of hotel inclusief.
Hotels met beste ligging aan de Nijl Wil je optimaal genieten van je verblijf aan de Nijl, dan kies je het best voor een vier-of vijfsterrenhotel, met een goede ligging, comfortabel en met veel privacy. Dit zijn onze favorieten.
Maritim Jolie Ville Luxor (****) ligt in een domein op een privé-eiland in de Nijl. De kamers bevinden zich in achthoekige bungalows. Vanaf 775 euro per persoon voor zeven nachten met ontbijt, vluchten inbegrepen. Bij Pegase. Meer info: http://www.pegase.be
Hotel Sofitel Karnak (****) is een luxehotel in Oosterse stijl, op een groot domein langs de oevers van de Nijl. Vanaf 665 euro/persoon voor zeven overnachtingen met ontbijt, vluchten en transfers inbegrepen. Bij Thomas Cook. Meer info: http://www.thomascook.be
Sofitel Old Winter Palace (*****) is een legendarisch hotel in het centrum van Luxor. Prestigieus, smaakvol en chic. Alle kamers zijn verschillend ingericht. Achteraan bevindt zich een grote tuin. Vanaf 1.115 euro per persoon voor zeven nachten met ontbijt en vluchten. Bij Pegase. Meer info: http://www.pegase.be
Vlaamse Ines toont echte Egypte Wil je wel eens het échte Egypte ontdekken en heb je het niet begrepen op massahotels? Dan kan je sinds twee jaar terecht bij de Antwerpse Ines Van de Weghe en haar Egyptische echtgenoot Moustafa. Zij startten twee jaar geleden hun eigen reisbedrijfje op: El 'Youm.
Ines en Moustafa kiezen voor een heel persoonlijke aanpak. Het koppel werkt niet met vaste uren: een excursie duurt net zolang als de reiziger zelf wil. Het programma kan à la minute worden aangepast. Moustafa spreekt Nederlands en Arabisch. Zo komen de toeristen op plaatsen waar ze anders nooit zouden komen.
Egyptereizigers kunnen bovendien verblijven in het vakantiehuis van Ines en Moustafa in de kuststad Dahab, aan de Rode Zee, op een uurtje rijden van de luchthaven van Sharm El Sheikh. Ze bieden twee vakantiehuisjes aan. Verwacht geen vijfsterrenluxe, wel het échte Egypte. Prijs: 20 euro per persoon per nacht.
Jeepsafari Maar het is ook mogelijk via El 'Youm een all-inclusivehotel te boeken in een chique badplaats, zoals Sharm El Sheikh, net als een tocht door de Sinai, een jeep- of quadtrip naar een oase, of een overnachting in de woestijn. Ook in Caïro weet Moustafa de beste adresjes. Een zevendaags circuit met verblijf in het vakantiehuis in Dahab en uitstappen naar het St. Catharinaklooster, en een jeepsafari in de woestijn, kost, zonder vluchten, per persoon 425 euro.
Op dinsdag 14 oktober 2009 verzorgt Huub Pragt een lezing in Yarden Crematorium en Begraafplaats IJsselhof te Gouda. In een avondvullende lezing verneemt u hoe het graf van Toetanchamon in 1922 werd ontdekt door Britse archeoloog Howard Carter. Prachtige grafschatten zoals het beroemde gouden mummiemasker zullen worden besproken. Dieper wordt ingegaan op de mysterieuze dood van de achttienjarige koning. Voor meer informatie klikt u hier op: Lezing.
Lezing 'De Nachtelijke Hemelreis en Wedergeboorte'
Op woensdag 20 oktober 2010 verzorgt Huub Pragt een lezing voor het Huis van Horus & Mehen in Leiden. In deze lezing verneemt u hoe het nachtelijke verblijf van de dode in het moederlichaam van de hemelgodin Noet er op gericht is om de dode weer tot leven te wekken middels een wedergeboorte. Voor meer informatie klikt u hier op: Lezing.
Rondleiding 'Archeologie van het Oude Egypte'
Op zondag 13 december 2009 verzorgt Huub Pragt twee identieke rondleidingen over de Egyptische afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Tijdens de rondleiding zal aandacht worden besteed aan de archeologische vondstomstandigheden van de tentoongestelde Egyptische voorwerpen. De eerste rondleiding start om 12.30 uur. De tweede rondleiding vangt aan om 15.00 uur. Een rondleiding duurt 90 minuten. Iedere deelnemer wordt vanaf een half uur voor aanvang van de rondleiding in het museumcafé ontvangen met een kop koffie of thee. Voor meer informatie klikt u hier op: Rondleiding.
Cursus 'Kunst van het Oude Egypte'
Bij het kijken naar de kleurrijke wandschilderingen in Egyptische graven valt het op dat het perspectief ontbreekt. In de vlakverdeling lijken alleen de belangrijke kenmerken te zijn afgebeeld. Gezichten en ledematen van personen zijn in profiel weergegeven terwijl ogen, halzen en schouders frontaal worden afgebeeld. Een grafeigenaar wordt vaak meer dan levensgroot afgebeeld terwijl zijn zoon, die minder belangrijk is, vaak niet hoger reikt dan tot de knie van zijn vader. De Egyptische kunst is niet zozeer gericht op het aanschouwen ervan als wel op het uitdragen van een inhoudelijke boodschap. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 12 januari 2010, in Hilversum op dinsdag 12 januari 2010 en in Leiden op zaterdag 9 januari 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Kunst.
Cursus 'Religie van het Oude Egypte'
De Egyptische religie was geen geloof met één enkele god of één scheppingsleer om het ontstaan der dingen te verklaren. Juist een groot aantal goden en godinnen konden naast elkaar bestaan en zich op allerlei manieren manifesteren. Om inzicht te krijgen in de godsdienstbeleving van de Egyptenaren verdiept deze cursus zich in de mythen, de oude verhalen over de goden. Van daaruit wordt de diepere betekenis van de rituelen in de tempels verklaard. Ook wordt de rijke offercultus voor de doden toegelicht. De cursus gaat in Amsterdam van start op dinsdag 9 maart 2010, in Hilversum op dinsdag 9 maart 2010 en in Leiden op zaterdag 13 maart 2010. Voor meer informatie klikt u hier op: Cursus Religie.
Reis 'Op zoek naar de Aton'
Van vrijdag 12 februari tot en met zondag 21 februari 2010 leidt Huub Pragt een cultuurreis door Egypte langs monumenten uit de Amarnaperiode. Deze tiendaagse reis is bedoeld voor de ervaren Egypte-bezoeker. We starten onze zoektocht naar de zonneschijf Aton in het Egyptisch museum in Caïro. We verplaatsen ons vervolgens naar Loeksor, het oude Thebe. Daar bezoeken we de restanten van het paleis Malkata, de vermoedelijke geboortegrond van Achnaton. We bezoeken de graven van Cheroeëf en Ramose. We gaan achter de Karnaktempel op zoek naar de plaats waar ooit de tempel 'Gempaäton' heeft gestaan. Drie dagen worden uitgetrokken voor een uitgebreid bezoek aan de graven en ruïnes van de oude stad Achetaton. De reis wordt afgerond met een bezoek aan de Nederlandse opgravingen in Sakkara. Daar bezichtigen we ondermeer de graven van Meryneith en Ptahemwia uit de Amarnaperiode. Deze bijzondere reis is tot stand gekomen in samenwerking met reisorganisatie Orion Reizen in Utrecht. Voor meer informatie klikt u hier op: 'Op zoek naar de Aton'.
Lezingen door anderen
Op dinsdag 10 november 2009 verzorgt Dr. Rob Demarée (Universiteit Leiden) een lezing onder de titel Schandalen in Deir el-Medina. Deir el-Medina is bekend als nederzetting van de arbeiders en kunstenaars die de graven in het Thebaanse Dal der Koningen en Koninginnen uithakten en prachtig decoreerden. Vele bronnen vertellen over het leven en werken van deze bijzondere artiesten en hun families. Maar Deir el-Medina biedt meer. In dit kleine dorp woonden circa tachtig families dicht op elkaar in nauwe straten. Zij stonden dagelijks met elkaar in contact. Spanningen konden in zo'n kleine gemeenschap natuurlijk niet uitblijven. En ook die zijn ruim gedocumenteerd. Vermakelijke verhalen over diefstal, vreemdgaan, schendingen, kleine aanvaringen en andere escapades tussen de bewoners van deze gemeenschap. Een lezing over komische schandalen uit het dagelijkse leven in Deir el-Medina, waarbij ook Paneb natuurlijk niet mag ontbreken. Plaats: Universiteit Leiden, Lipsiusgebouw 1175 zaal 147, Cleveringaplaats 1 in Leiden. Aanvang: 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. Einde ca. 21.00 uur. Kosten: 8,- voor donateurs van Huis van Horus & Mehen, 10,- voor anderen. Reserveren: gewenst en uitsluitend via Huis van Horus & Mehen. Tel: 020-6755033 na 19.00 uur, e-mail: info@huisvanhorus.nl. Voor een routebeschrijving klikt u hier op: Lipsiusgebouw.
Op dinsdag 24 november 2009 verzorgt Prof. Cemal Pulak de Byvanck lezing. Dit is een engelstalige lezing onder de titel 'The Uluburun Shipwreck and Late Bronze Age Maritime Trade in the Eastern Mediterranean'. Hierin zal onder andere worden gesproken over de vondst van een gouden scarabee met de naam van Nefertiti. De lezing gaat om 20.00 uur van start in het Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden. De zaal is open vanaf 19.30uur. De lezing wordt georganiseerd door de stichting Babesch in samenwerking met het Rijksmuseum van Oudheden. De inleiding wordt verzorgd door Prof. em. Fik Meijer. De lezing is gratis toegankelijk. Na afloop wordt u een drankje aangeboden. Reservering is gewenst per e-mail: secretary@babesch.org.
Op zaterdag 28 november 2009 verzorgt Drs. Marieke van der Kuijl een lezing onder de titel Dromen en Droomduiding in het oude Egypte. Wat is de betekenis van slaap, van onze dromen en onze droombeelden? Wat droomden de oude Egyptenaren? Sinds Jung en Freud ziet de psychoanalyse dromen als een toegang tot het onbewuste. Maar eigenlijk is dit helemaal niet zo nieuw. In veel oude culturen is de droom een ingang tot de andere wereld, met boodschappen van Goden, overledenen en het Hiernamaals. Bij de Grieken, Romeinen en Babyloniërs gebruikten koningen hun dromen in staatszaken en oorlog. En ook ´gewone stervelingen` bezochten priesters en wijzen om hun dromen te duiden, voor advies, bij alledaagse problemen en bij ziekte. Van alle culturen, waren het de oude Egyptenaren die als eerste hun dromen optekenden en naar een systeem van interpretatie zochten, vastgelegd in ´boeken van droomduiding`. Wat droomden de Egyptenaren? Hoe zagen zij de slaap en betekenis van hun dromen? De lezing van Marieke van der Kuijl neemt u mee naar de belangrijkste Oudegyptische bronnen en hun betekenis. Na uitgebreide bespreking keert zij terug naar Freud en Jung. Wat heeft de Egyptologische invalshoek over hun benaderingen van droombeelden te vertellen? Plaats: Museum Meermanno, Prinsessegracht 30 in Den Haag. Aanvang: 14.15 uur. Einde ca. 15.45 uur. Kosten: 6,- voor donateurs van Huis van Horus & Mehen, 8,- voor anderen. Dit is exclusief de toegang tot het museum. Een geldige Museumjaarkaart of Vriendenpas van het Meermanno verleent gratis entree tot museum. Reserveren: gewenst en uitsluitend via Huis van Horus & Mehen. Tel: 020-6755033 na 19.00 uur, e-mail: info@huisvanhorus.nl. Voor een routebeschrijving klikt u hier op: Museum Meermanno .
Tentoonstellingen
In het Rheinisches Landesmuseum te Trier wordt tot zondag 25 oktober 2009 de tentoonstelling 'Schönheit im Alten Ägypten - Sehnsucht nach Vollkommenheit' gehouden: info en info.
In het Allard Pierson Museum te Amsterdam zal van vrijdag 19 februari tot en met zondag 23 mei 2010 de tentoonstelling 'Doden voor de rechter, Het Egyptisch dodengericht in perspectief' worden gepresenteerd. Voor de oude Egyptenaren was de laatste reis het belangrijkste. In het graf werd alles meegenomen wat nodig was voor het eeuwige leven in het hiernamaals. Mummies, sarcofagen en talloze grafgiften zijn hier de stille getuigen van. Deze laatste reis kon echter niet beginnen zonder eerst verantwoording af te leggen voor het doen en laten tijdens het leven. Van de Egyptenaren is het oudste uitgewerkte ritueel bekend waarin deze verantwoording na de dood centraal staat. De overledene moest zich namelijk rechtvaardigen voor een godenrechtbank. In de tentoonstelling 'Doden voor de Rechter' wordt via een interculturele dialoog de vergelijking gemaakt tussen hedendaagse christelijke en islamitische denkbeelden rondom de dood en die van het Oude Egypte. De bezoeker legt als het ware de weg van de overleden Egyptenaar af en maakt onderweg steeds kennis met parallellen uit deze twee wereldreligies: info.
Audiotour voor kinderen
Tot en met donderdag 31 december 2009 wordt voor jeugdige fans van mummies, piramides en Egyptische farao's een spannende zoektocht door het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden georganiseerd. Deze zoektocht is in de vorm van een audiotour waarbij tv-presentator Sipke Jan Bousema kinderen meeneemt over de Egyptische afdeling van het museum. De audiotour kan worden gedownload op een mp3-speler. Sipke Jan is bekend van de tv-programma's Museumbende, Opsporing Verzocht en het Junior Songfestival. Hij vertelt over zijn reis door Egypte en zijn vakantiefoto's. Er is echter een vreemd voorwerp te zien op een van zijn foto's. Kinderen ontdekken samen met Sipke Jan de mysterieuze mummies, raadselachtige hiërogliefen en imposante beelden uit het oude Egypte. Voor meer informatie klikt u hier op: Audiotour.
Onderzoek in het Dal der Koningen
Op zijn Engelstalige website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar het Dal der Koningen. Daar worden momenteel onder zijn leiding zeer intensieve opgravingen verricht. Bekijk hier het fraaie videofilmpje vervaardigd door Sandro Vanini: KV64. Ook wijst Hawass op nieuwe vondsten met inscripties: Ostraka.
Op drieëneenhalf uur rijden van Luxor -een route die je dwars door de woestijn voert- en 22km ten noorden van Hurghada ligt El Gouna. Afgezien van het mooie weer en de nabijheid van woestijn en de Rode Zee heeft deze badplaats weinig of niks te maken met het echte Egypte.
Samih Sawiris, een steenrijke zakenman, zocht enkele jaren geleden een geschikt optrekje voor zijn meterslange jacht, en besloot dan maar meteen een heel vakantiedorp in het desolate landschap in te planten. Lagunes en hotels domineren het aanzicht van het Venetië van Egypte.Zelfs een rondje golfen in het midden van de woestijn is hier mogelijk.
Een erg leuke en intense uitstap is een quadtocht dwars doorheen de woestijn. Na een uurtje stof bijten beland je in een heus be- doeïenenkamp, waar je bij je positieven kan komen met een ambachtelijk vervaardigd kopje thee. De plaatselijke bewoners geven je een rondleiding in hun 'dorp' en de kamelen staan ter beschikking voor een workshop 'bultrijden'. En eens terug in je hotel, spoelt een frisse duik in het zwembad het woestijnzand gewoon weg. (bdr)
Oktober : Stefanie Vereecken Een bakkerij uit het Oude Rijk in Sjeich-Sa'id
Sinds 2008 wordt er in het kader van het Dayr al-Barsja project van de K.U.Leuven ook onderzoek verricht in het nabijgelegen Sjeich Sa'id. De opgravingen hebben een enorme hoeveelheid aan aardewerk opgeleverd. Het meerendeel van dit aardewerk werd ge-bruikt bij het maken van brood. Voor een aantal typische aarde-werkvormen uit Sjeich Sa'id zijn er tot nu toe enkel parallellen be-kend uit de nederzetting van de piramidebouwers te Giza. In deze lezing gaan we dieper in op de verschillende types aardewerk uit Sjeich Sa'id en hun gebruik.
Leuven: dinsdag 13 oktober 2009 Gent: donderdag 15 oktober 2009
November: Dr. René Preys Het graf van Thoetmosis III in de Vallei der Koningen: de farao op zoek naar Osiris
Het graf van Thoetmosis III is het eerste graf van de Vallei der Koningen dat met zekerheid kan gedateerd worden. Het is ook het graf dat voor generaties de architecturale vorm en het decoratieve schema van het koninklijk graf zal bepalen. De afdaling in het graf symboliseert de afdaling in de wereld van Osiris. De ovale vorm van de grafkamer suggereert de wereld van Sokaris waar zelfs de zonnestralen van de zonnegod niet doordringen. Dit alles wordt uiteengezet in de prachtige decoratie van de grafkamer die als cen-trale thema de nachtelijke reis van de zonnegod heeft. In de diepste rotsen van het Thebaanse gebergte verenigt Thoetmosis III zich met de zonnegod om op zoek te gaan naar Osiris en aldus zijn ei-gen eeuwig leven te garanderen.
Leuven: dinsdag 17 november 2009 Gent: donderdag 26 november 2009
December: Dr. Marleen De Meyer Wat Reisner miste: de ontdekking en heropgraving van de schacht van Djehoetinacht in Dayr al-Barsja
In 1915 ontdekte de Amerikaanse archeoloog George Reisner in Dayr al-Barsja het Middenrijksgraf van gouverneur Djehoeti-nacht en zijn vrouw. Hoewel grafrovers de inhoud van de kamer grondig doorheen gegooid hadden, was het merendeel van de rijke grafuitrusting nog aanwezig. De objecten maar ook de beroemde cederhouten lijkkisten werden naar het Museum of Fine Arts in Boston getransporteerd, waar van 18 oktober 2009 tot 16 mei 2010 een speciale tentoonstelling aan het graf gewijd wordt onder de titel The secrets of Tomb 10A: Egypt 2000 BC. In 2009 groef de missie van de K.U.Leuven dit graf opnieuw op. Deze lezing vertelt het verloop van de missie van 1915 aan de hand van de dagboeken en notities van Reisner en zijn kompaan Lyman Story, maar ook wat de heropgraving van het graf opgeleverd heeft. Reisner heeft in zijn haast namelijk een plekje in de schacht over het hoofd gezien
Leuven: dinsdag 15 december 2009 Gent: donderdag 10 december 2009
De lezingen in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Zahi Hawass hier met president Obama bij de pyramides. FOTO EPA/MATTHEW CAVANAUGH
CAIRO - Egypte heeft alle banden verbroken met het Louvre in Parijs, tot het museum vijf ,,gestolen zuilen uit de tijd van de farao's teruggeeft''. Dat liet het Egyptische hoofd van antiquiteiten, Zahi Hawass, woensdag weten.
Het museum kocht de zuilen met inscripties in 1980, hoewel het wist dat ze gestolen waren, stelt Hawass. De stèles zijn afkomstig uit een tombe bij de toeristische bestemming Luxor, 700 kilometer ten zuiden van de hoofdstad Caïro.
Het besluit heeft onder meer gevolgen voor conferenties van het museum, net als voor Franse werkzaamheden aan de oud-Egyptische dodenstad Saqqara, net ten zuiden van Caïro. Hawass benadrukt dat het besluit twee maanden geleden is genomen en dus niets te maken heeft met het feit dat de Egyptische minister van Cultuur, Farouk Hosni, vorige maand niet is gekozen tot hoofd van de VN-cultuurorganisatie Unesco.
Het Louvre liet in een reactie weten open te staan voor teruggave. Een medewerker van het Louvre liet op voorwaarde van anonimiteit weten dat het gaat om decoratieve fragmenten van zuilen uit de Vallei der Koningen bij Luxor. Volgens de medewerker zijn de objecten op ,,transparante'' manier verkregen. Maar ,,het proces de voorwerpen te retourneren is in gang gezet''.
Volgens de medewerker besluit het Louvre niet zelf over eventuele teruggave, maar heeft het museum de goedkeuring nodig van de nationale commissie voor museumcollecties. Deze commissie komt aan het einde van de week bijeen om over de objecten te spreken. Als het panel besluit de antieke voorwerpen terug te sturen, dan moet vervolgens het Franse ministerie van Cultuur nog het groene licht geven. (ANP)
Aan de rand van het zwembad genieten van het voorbijglijdende landschap.
De Oberoi Zahra is de enige Nijlcruiser met een spa aan boord.
De kajuiten zijn met hun 26 m² net zo groot als een gewone hotelkamer.
Niet alle Nijlschepen hebben een goede reputatie: de hygiëne wat het eten betreft zou ondermaats zijn. Dit is niet het geval met de Oberoi Zahra, het meest luxueuze schip dat op de Nijl rondvaart. Uitgerust met onder meer een massagesalon, een groot zwembad en draadloos internet. Bovendien is de keuken top. Wij deden de test.
"Welcome back", klinkt het elke keer hartelijk als we terug aan boord komen van ons schip. Zelfs als we maar een uurtje of twee een tempelcomplex zijn gaan bezoeken. Steevast krijgen we ook een nat doekje aangereikt om ons even te verfrissen. In het restaurant kennen de obers al na een dag onze drankkeuze: "Sparkling water, as usual, sir?". Een heel persoonlijke service krijg je op de M/S Oberoi Zahra, en dat is onder meer mogelijk, omdat er maximaal 54 passagiers aan boord zijn. Het schip bestaat uit 25 luxesuites. Zij zijn zo maar even 26,4 vierkante meter groot, net zo groot als een doordeweekse hotelkamer. Twee grand suites van 50 vierkante meter hebben een eigen terras en jacuzzi. Er is zelfs meer personeel dan dat er bezoekers zijn. Door de grootte van de boot loop je elkaar hier eigenlijk nooit voor de voeten. Sommigen zitten te relaxen in de airconditioning van hun kajuit, anderen liggen te zonnen op het dek bij het zwembad, nog anderen zitten in de bar voor de afternoon tea of om hun e-mails te lezen en tenslotte kan je ook plaatsnemen op de massagetafel.
Thaise masseuses Van de bijna 300 Nijlcruisers is de M/S Oberoi Zahra de enige met een spa aan boord. En dat levert een surrealistische ervaring op: terwijl een feloek, zo'n ouderwetse zeilbootje, voorbijvaart en kinderen vanop de oevers in het water springen, krijg je een massage van een échte Thaise masseuse en met een kopje Thaise thee achteraf. Verder is er een verzorgingssalon, een fitnessruimte en een groot salon met een bibliotheek en verschillende bordspelen. Meer dan genoeg ontspanningsmogelijkheden dus. En dat is maar goed ook: om te genieten van het voorbijglijdende landschap, wordt er meestal overdag gevaren. Ook de meeste maaltijden worden al varend genomen. 's Ochtends is het er ontbijtbuffet, maar 's middags en 's avonds eet je à la carte met voorgerecht, soep, hoofdgerecht en dessert. Steeds staat er een Indiaas gerecht op de kaart, want de chef-kok is een rasechte Indiër. We nestelen ons op een van de ligbedden aan het zwembad. Meteen komt een ober een glaasje vers sinaasappelsap aanbieden. Een verblijf aan boord van de M/S Oberoi Zahra wordt bijna altijd gecombineerd met een uitstap naar Caïro. Ook hier zitten we alweer op de eerste rij. Het Oberoi Mena House ligt immers naast het plateau van Gizeh. Vanuit onze kamer hebben we zicht op de piramide van Cheops, het enige antieke wereldwonder dat nog overeind staat.
Topniveau Conclusie: een Nijlcruise is aan boord van de Oberoi Zahra inderdaad wat de brochures en de websites beloven. Service, keuken en kamers zijn van topniveau. De cruise is haar geld tot de laatste eurocent waard.
Praktisch Erheen: met Egyptair van Brussel naar Luxor. Meer info op http://www.egyptair.be of bij de reisagent. Beste periode: onze herfst en winter. Dan is het aangenaam warm, maar koelt het 's avonds wel af. Documenten: visum voor Egypte kost 15 euro en kan bij aankomst worden gekocht. Een internationaal paspoort is aangewezen maar in principe volstaat een identiteitskaart. Je moet dan wel 2 pasfoto's bij je hebben. Verblijf: de Belgische touroperator Escape is gespecialiseerd in Nijlcruises en verblijven in Egypte (http://www.escapetravel.be of bij de reisagent). Een tiendaagse rondreis 'Oberoi in Luxury' met twee nachten hotel in Luxor en een zevendaagse cruise met de M/S Oberoi Zahra (volpension, uitstappen inbegrepen) kan vanaf 2.129 euro per persoon op basis van een tweepersoonskamer vluchten incluis. Info:http://www.oberoihotels.com
Conservatieve Egyptische politici willen de import van valse maagdenvliezen uit China verbieden. Wie het verbod overtreed riskeert stokslagen of wordt het land uitgezet.
Het Chinese bedrijf Gigimo verkoopt een kit waarmee vrouwen hun maagdenvlies kunnen 'herstellen'. "Maak je niet druk om het verlies van je maagdelijkheid. Met dit product kan je je eerste keer altijd terug krijgen." meldt de website van het bedrijf.
Het nep-maagdenvlies kan worden ingebracht in de vagina en lekt een substantie die op bloed lijkt bij seksueel contact.
Die kit kost rond de 20 euro en vindt gretig aftrek in de moslimlanden, waar het gebruikelijk is dat de vrouwen nog maagd zijn als ze in het huwelijk treden.
In Egypte wil men het product verbieden uit vrees voor seksuele bandeloosheid.
Hoogste moslimautoriteit Egypte tegen nikab(hoofddoek)
Hoogste moslimautoriteit Egypte tegen nikab(hoofddoek)
CAIRO (ANP) - De hoogste islamitische autoriteit in Egypte en een van de invloedrijkste stemmen in de soennitische islam, sjeik Mohammed Tantawi, zal een religieus decreet uitvaardigen tegen kleding die de vrouw (vrijwel) volledig bedekt, zoals de nikab. Dat meldde de BBC maandag.
Volgens Tantawi, die de grootimam van de prestigieuze islamitische al-Azhar universiteit in Caïro is, heeft een hoofddoek die het gezicht volledig bedekt, niets van doen met het islamitische geloof. In Egypte dragen de meeste vrouwen een hoofddoek waarmee het haar wordt bedekt, maar een groeiend aantal vrouwen gaat over tot het dragen van de nikab.
Die trend baart de Egyptische autoriteiten zorgen. De nikab wordt vaak geassocieerd met de radicale islam. De overheid verspreidt in moskeeën folders waarin het dragen van deze kleding wordt afgewezen. Tantawi is in dienst van de Egyptische staat.
De kwestie kwam onlangs aan de orde toen Tantawi een meisjesschool bezocht waar een van de leerlingen een nikab droeg. De grootimam vroeg haar die te verwijderen omdat het volgens hem geen verplichting is maar een traditie.
Zelfs de oude Grieken reisden al als toeristen de Middellandse Zee over om vol bewondering te bekijken wat de Egyptenaren drieduizend jaar eerder al hadden gebouwd. De piramiden, tempels en met hiërogliefen versierde bouwwerken - herinneringen aan het ooit zo machtige Egypte - stelden niet teleur.
Veel van die pracht en praal is nog altijd te bezoeken. National Geographic besteedt onder de naam Secrets of Egypt elke maandagavond uitgebreid aandacht aan de oude Egyptische beschaving.
Scorpion King Op de eerste avond is er aandacht voor The scorpion king (ook bekend uit de lm The Mummy), een gewelddadige koning die wel eens de grondlegger van de Egyptische beschaving zou kunnen zijn. Hij verkocht zijn ziel aan de god Anubis in ruil voor onoverwinnelijkheid.
Toetanchamon Burying King Tut (22.00 uur) gaat over de zeventig dagen tussen de dood van Toetanchamon en zijn begrafenis. De begrafenis van de beroemdste farao ooit bleek een haastklusje te zijn geweest: Egypte had het destijds veel te druk met de machtsstrijd rond zijn opvolging.
Piramide Het is bijna niet te bevatten, maar de piramide van Cheops is 4500 jaar oud. Het is het enige van de zeven wereldwonderen dat de tijd heeft overleefd. In The great pyramid (23.00 uur) is te zien dat zo ongeveer alle Egyptenaren des tijds moeten hebben gewerkt om de twee miljoen stenen van de piramide voor de bouw te verplaatsen.
In Egypte is ophef ontstaan over het voorwenden van maagdelijkheid met behulp van een apparaatje. De invloedrijke islamitische schriftgeleerde Abdul Mouti Bayoumi roept op om mensen die het apparaatje gebruiken of verhandelen, te straffen met de doodstraf.
Taboe Volgens de Bayoumi zorgt de verkoop van het apparaatje voor een verspreiding van ondeugd in de maatschappij. Het apparaat verspreidt een op bloed gelijkende vloeistof. Een vrouw kan hierdoor tijdens haar huwelijksnacht doen alsof zij haar maagdelijkheid verliest. Op seks voor het huwelijk rust in sommige delen van de Arabische wereld een groot taboe.
Het uit China afkomstige apparaat wordt gezien als een goedkoop alternatief voor een maagdenvliesherstel-operatie. Die operaties worden in speciale klinieken in het Midden-Oosten uitgevoerd.
Morele afschrikking Bayoumi is verbonden aan de prestigieuze al-Azhar universiteit in Cairo. Het apparaat ondermijnt volgens hem de morele afschrikking van ontucht. Leden van het Egyptische parlement hebben ook al opgeroepen tot een verbod op het voorwerp.
Wadi al-Hitan of Whale Valley (Walvis Vallei) werd op 10 februari 2008 door de First Lady van Egypte, H. Exc. Suzanne Mubarak ingehuldigd. Deze plek in de natuur, gelegen in de Westelijke Woestijn, is de eerste op de Werelderfgoedlijst van Unesco in Egypte en het Arabische gebied. De minister van Milieu heeft de werkzaamheden laten voltooien om het gebied te ontwikkelen als een uniek openluchtmuseum.
Wadi Al-Hitan is s werelds belangrijkste plaats om een van de beeldende veranderingen te laten zien dat een record van leven op Aarde vormt: de evolutie van walvissen die hier 40 miljoen jaar geleden leefden. De vorm en levenswijze van deze dieren bij hun overgang van land- naar zeebestaan wordt er zeer levendig uitgebeeld. Het overschrijdt de waarden van andere vergelijkbare plaatsen in termen van aantal, concentratie, kwaliteit van zijn fossielen, toegankelijkheid en met op de achtergrond een aantrekkelijk, beschermd landschap
CAIRO - In een straat in de Egyptische hoofdstad Caïro is een geparkeerde auto in een plotseling ontstaan gat verdwenen. Het gat van twintig meter lang en zeven meter diep ontstond als gevolg van bouwwerkzaamheden in een straat in de wijk Bab al-Sharia, berichtte vrijdag de krant al-Shoruq.
Zeven geparkeerde autos verdwenen opeens in de diepte. Zes konden er betrekkelijk snel worden geborgen, maar de zevende ligt nu in het snel gedichte gat begraven. De autoriteiten vonden het onverantwoordelijk het gapende gat langer open te laten, uit vrees voor instorting van omliggende panden.
De meest bekende piramiden zijn die van Gizeh vlak bij de Egyptische hoofdstad Caïro. Het complex wordt beheerst door de drie grote piramiden, de piramide van Cheops en drie naast die van Mykerinos, daarnaast zijn er nog enkele kleinere piramiden. Deze piramiden werden gebouwd tijdens de vierde dynastie (tussen ca. 2551 en 2472 v.Chr.) en zijn dankzij hun zeer stabiele constructie goed bewaard gebleven.
De buitenste witte kalksteenlaag is in de loop der tijden grotendeels verdwenen doordat men het materiaal heeft gebruikt voor andere bouwwerken. Alle piramiden zijn reeds in de oudheid beroofd van hun inhoud.
De Sfinx van Gizeh is het grootste en meest bekende beeld van een sfinx ter wereld. Het staat bij de drie grote piramiden in Gizeh, waarvan de piramide van Cheops de bekendste is. Er bestaan nog veel onduidelijkheden over de sfinx, er zijn dan ook tal van theorieën over het ontstaan en de vorm. Ook zouden er nog ruimten onder de sfinx zijn, die nog niet zijn verkend.
Oorsprong Het is niet duidelijk wat de oorsprong en wie precies de makers waren. Pas in 1817 werd de sfinx helemaal uitgegraven door kapitein Giovanni Caviglia.
Opvallend aan de sfinx is dat het hoofd niet bij de rest past. Er is dan ook een theorie dat het oorspronkelijk een veel groter en ouder beeld was, wat door erosie zo was aangetast dat toen een nieuw hoofd is uitgehakt.
Het lichaam van de leeuw vertoont verticale goten, de meest waarschijnlijke verklaring is dat deze goten tekenen zijn van erosie door langdurige en hevige regenval. Er zijn onderzoekers die hebben uitgerekend hoe lang het geleden zou zijn, dat het zo lang geregend heeft. En dat was rond het jaar 10.500 voor Christus. Rond die tijd zou de sfinx volgens de theorie een leeuw zijn, die was gericht op het punt waar zijn evenbeeld aan de sterrenhemel s morgens opkwam. Maar de farao die bij de Sfinx ligt begraven was koning in het jaar 2551 voor Christus. Deze veronderstelling wordt overigens niet gedeeld door een meerderheid van archeologen.
De grote sfinx ten zuiden van de Grote Piramide, vlak bij de daltempels van de piramide van Chefren, was mogelijk bedoeld als de wachter van de dodenstad. Vermoedelijk is hij tijdens het bewind van Chefren uit een stuk rots gebouwd dat nog was overgebleven nadat de rest van de stenen al voor de Grote Piramide was gebruikt. De kop is nu ernstig beschadigd. Een theorie is dat de gelaatstrekken waarschijnlijk van Chefren zijn. De inscriptie op de grote granieten droomstèle tussen de voorpoten vermeldt hoe een prins, de latere Tutmoses IV, eens na de jacht bij de sfinx lag te slapen en droomde dat de sfinx hem toesprak en hem de troon beloofde als hij hem uit het zand zou graven. Ook staat er een woord op deze stèle welke bijna precies overeen komt met de naam Chefren. Echter deze letters zijn niet geschreven in een cartouche. Alle faraonamen uit het oude Egypte werden geschreven in een cartouche. Het is daarom zeer onwaarschijnlijk dat deze letters de naam van de bouwer van de sfinx bevatten. De Sfinx wordt door orthodoxe egypthologen geschat op ca 2620 v.C. De reden voor deze datering schuilt in het feit dat de Sfinx wordt toegeschreven aan Chefren. Verder is er geen enkele aanwijzing dat de Sfinx rond 2620 v.C. gebouwd is. Het probleem met de datering van stenen objecten schuilt namelijk in het feit dat er geen C-14 (koolstof) datering op verricht kan worden. Dit omdat koolstof alleen voorkomt in organismen welke ooit geleefd hebben.
Een 35-jarige Française is de toegang tot een zwembad ontzegd, omdat ze te water wilde in burkini Dit zwempak laat alleen voeten, handen en gelaat bloot. De zwemster, de moslima Carole, deed onmiddellijk haar beklag bij de plaatselijke politie in Emerainville en overweegt verdere juridische stappen.
De badmeester aldaar beklemtoont dat er geen sprake is van een politiek of religieus conflict. Het zwembad weigert de kledij om hygiënische redenen. Een parlementariër die lid is van de commissie die het fenomeen burqua (boerka) in Frankrijk onderzoekt, André Gerin, denkt dat Carole met haar rare duikerspak enkel wil provoceren.
De burkini is een creatie van de Libanees/Australische Aheda Zanetti en is bedacht voor moslimas die toch willen zwemmen in het openbaar. Veel aanhangers van de Islam vinden namelijk dat dames niet met ontblote lichaamsdelen in herengezelschap ~anders dan hun eigen echtgenoot~ mogen verkeren.
DEN HAAG - Ouders in de vier grote steden geven hun kind relatief vaak de naam Mohamed. De naam staat bovenaan in de ranglijst van nieuw aangemelde jongensnamen in de steden Amsterdam, Utrecht en Den Haag. In Rotterdam staat Mohamed op een tweede plek en is Jayden de populairste jongensnaam.
Foto: Reuters
De variant Mohammed staat in drie van de grote steden ook in de top 5 over het jaar 2008. Dat blijkt uit gegevens die de Sociale Verzekeringsbank woensdag heeft verstrekt. De PVV in de Tweede Kamer heeft het kabinet deze week gevraagd welke namen inwoners uit Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht het vaakst aan hun baby geven. De partij stelde die vraag nadat was gebleken dat de top 7 van babynamen in Brussel veel buitenlandse namen bevat, waaronder Mohammed, Amine en Hamza.
De top 5 van meisjesnamen in de vier grote steden in Nederland wordt gedomineerd door westerse namen als Sara, Emma en Sophie.
De Sociale Verzekeringsbank publiceert elk kwartaal een overzicht met de meest populaire kindernamen in heel Nederland. Daaruit komt naar voren dat ouders een jongetje momenteel vaak Daan, Sem of Ruben noemen. Pasgeboren meisjes krijgen het vaakst de roepnaam Emma, Sophie of Julia mee.
De Sociale Verzekeringsbank beschikt over een overzicht van alle babynamen omdat de organisatie zich bezighoudt met de uitbetaling van kinderbijslag.
Dat Mohamed in de grote steden op nummer 1 staat, heeft natuurlijk een demografische oorzaak: er wonen veel moslims in de grote steden, aldus namendeskundige Doreen Gerritzen van het Meertens Instituut. Wel wijst zij erop dat de naam Mohamed relatief vaak voorkomt bij Marokkanen en andere Arabischtalige bevolkingsgroepen, al bestaan daarover geen harde cijfers. Bij meisjesnamen is er meer variatie, aldus Gerritzen.
De gedachtenpolitie is ook actief op universiteiten en in het onderwijs. Ons culturele zelfbeeld wordt gelijkgeschakeld in afwachting van verdere islamisering.
Vaak wordt beweerd dat Europa een culturele erfenis heeft te danken heeft aan de Arabieren en de islam. Deze culturele erfenis varieert van de vertaling van de werken van Aristoteles tot het inspireren van de Renaissance van de vijftiende eeuw en het voortbrengen van de moderne wetenschap.
De verkorte en populaire versie van de culturele ontwikkeling van Europa luidt als volgt:
Na de val van het Romeinse Rijk raakte in West-Europa de culturele erfenis van Grieken en Romeinen in verval. De kennis van het Grieks ging verloren. Alleen in kloosters werd af en toe nog een klassieke tekst bestudeerd. In het islamitische oosten werden de Griekse denkers echter uitvoerig bestudeerd, van commentaren voorzien en de kennis doorgegeven en vaak ook uitgebreid. T oen deze Arabische geschriften via Spanje en Sicilië weer in West-Europa kwamen ontstond er een nieuwe belangstelling voor de Griekse beschaving en Aristoteles in het bijzonder. Het waren dus islamitische denkers als Avicenna en Averroës, die de Griekse erfenis hebben bewaard en doorgegeven. Zo heeft de islam een belangrijke bijdragegeleverd aan het ontstaan van de Europese beschaving.
In een leerboek voor de middelbare school kunnen we lezen:
De Arabieren bouwden een indrukwekkende en verfijnde cultuur op. Die behoorde in de 8ste-9de eeuw tot de meest geëvolueerde van haar tijd. Europa was in vergelijking met de Arabische wereld in alle opzichten een barbaarse wereld. ( ) De opbloei van de West-Europese cultuur is in belangrijke mate schatplichtig aan de Arabische cultuur. (W. Schuermans, Memo-3, Middeleeuwen, p. 64)
Deze populaire versie is tamelijk vaag inzake wat we moeten verstaan onder belangrijke bijdrage en in belangrijke mate, zodat het nodig is om wat meer materiaal over dit onderwerp na te slaan:
Wanneer wij de Arabische wetenschap in grote lijnen overzien, doet zij zich hoofdzakelijk voor als een doublure van de Griekse, aangevuld met elementen van Oosterse oorsprong. Haar functie is ( ) meer conservatief dan creatief. Maar die conservatieve functie, waarin zij Byzantium in ieder geval overtreft wat den omvang van het bewaarde betreft, is historisch van het allergrootste belang geweest: zij heeft de voornaamste brug gevormd waarover de Griekse wetenschap West-Europa heeft kunnen bereiken en de grote intellectuele opleving die in de 12de en 13de eeuw te zien zullen geven, is dan ook in de allereerste plaats toe te schrijven aan het feit, dat de latijnse christenheid zich zo gretig open heeft gesteld voor de schatten van kennis en wijsheid, die haar uit Arabische bronnen toevloeiden. (Dijksterhuis, De mechanisering van het wereldbeeld, 1950 p. 124).
Deze [Arabische wetenschappelijke literatuur] is de erfgenaam van de klassieke wetenschap; zij heeft vele daarvan te zamen met Oosters geestesgoed op eigen wijze, vaak in dispuut met de oudere joods en christelijke geleerdheid, verwerkt en zij heeft gediend als doorgangshuis van dit alles naar het Westen: sinds de 10de eeuw kwamen geleerden uit Frankrijk en Engeland naar Spanje om hun kennis te vermeerderen. (Prof. Dr. L.O. Schuman, Winkler Prins Encyclopedie, 1971, 2, 312)
De kruistochten ten spijt veroverde de Arabische wetenschap stormenderhand de christenheid. De Arabische wetenschap lag ten grondslag aan de renaissance uit de 12de eeuw, in ieder geval was zij de drijvende kracht erachter. (J. Le Goff, De cultuur van middeleeuws Europa, 1987, p. 184).
Hiermee wil ik graag de lezing voor september in herinnering brengen. Die lezing wordt gegeven door ir. Willy Goossens en gaat over het goud van de farao's.
Dat goud in het Oude-Egypte overvloedig aanwezig was bewijzen o.m. de schat van Toetanchamon, ontdekt in 1922, en die van Tanis, in 1939 . De tot ons gekomen schatten van de Egyptische edelsmeedkunst zijn meer dan juwelen die blijk geven van een hoogstaand vakmanschap. Een sieraad, hoe schitterend ook, was nooit allen maar opschik maar had tevens een beschermende functie; het was veelal een amulet. Dat de edelsmeedkunst reeds beoefend werd meer dan 4000 jaar geleden bewijzen afbeeldingen in graftomben uit het Oude Rijk. Aan de hand van voorbeelden, gaande van de predynastische tot de Grieks-Romeinse periode, wordt de betekenis van de juwelen en de toegepaste edelsmeedtechnieken verduidelijkt.
Leuven: dinsdag 29 september 2009 Gent: donderdag 24 september 2009
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Ter info geef ik jullie ook al de data van de overige lezingen van 2009: 13 en 15 oktober, 17 en 26 november en 8 en 10 december. De dinsdagen zijn de lezingen in Leuven, de donderdagen die in Gent. Het onderwerp van die lezingen ga ik nog niet verklappen
BRUSSEL - Model Oksana Andersson, voetbalvrouw van de Zweed Christian Wilhelmsson, slijt haar dagen voortaan onder een boerka...
Oksana Andersson
De half Zweeds, half Russische Oksana(25) heeft heel wat over voor haar man. Ze is namelijk samen met de ex-topspeler van Anderlecht naar Saoedi-Arabië verhuist, waar Wilhelmsson bij Al Hilal is gaan spelen.
"Voor haar is het hier moeilijker, ja", vertelt Wilhelmsson aan Het Nieuwsblad. "Toen ik hier kwam spelen, zijn we getrouwd, anders mocht ze niet bij mij komen wonen. Al was dat nu ook niet de enige reden om te trouwen, nee. Zij mag hier niet met de auto rijden, bijvoorbeeld. Als ze ergens heen wil moet ze dus altijd een chauffeur regelen. En ze moet altijd een boerka dragen. Gelukkig voor haar kan ze nu en dan eens het land uit om wat modellenwerk te doen."
Vandaag vertrekken wij voor 15 dagen naar Sharm el Sheikh
Vandaag vertrekken wij voor 15 dagen naar
Sharm el Sheikh
later meer hierover....
De laatste 20 jaar is Sharm el Sheikh uitgegroeid tot de populairste vakantiebestemming in Egypte, en niet zonder goede reden! Deze badplaats bezit enkele van de beste troeven die je je als toerist kan indenken:
Als voornaamste natuurlijk het ideale woestijnklimaat dat het hele jaar door aangename temperaturen en vele uren zon garandeert, maar ook de Rode Zee met haar warm water en prachtige koraalriffen is een echte topattractie. De prachtige landschappen van het Sinaï schiereiland zijn ook meer dan een excursie waard: ontmoetingen met de bedoeinen en een tocht door één van de vele canyons, gecombineerd met een bezoek aan een ongerepte oase, leveren beslist enkele mooie herinneringen op
KAIRO Het was feest toen de waterleiding twee maanden geleden eindelijk was aangelegd. Voor het eerst waren alle huizen in het boerendorp Al-Barada in het gouverneraat Qalyubeiya ten noorden van Kairo aangesloten op stromend water. Nooit meer hoefden de vrouwen water te halen bij de tankwagen die dagelijks het gehucht binnenreed. Plotseling kwam schoon water uit de kraan, vertelt Yasser, een onderwijzer van de buurtschool. De ongekende vooruitgang in het stoffige dorpje met vijftigduizend inwoners werd uitbundig gevierd. Totdat de mensen opeens ziek werden. Het drinkwater bleek vervuild met rioleringswater.
Meer dan duizend inwoners zijn nu besmet met tyfus, een bacteriele ziekte die veelal verspreid wordt door het drinken van verontreinigd water. De regionale ziekenhuizen liggen vol met patienten die angstvallig in quarantaine worden gehouden. Die waterleiding heeft niets dan ellende gebracht, aldus Yasser.
Het gebrek aan veilig drinkwater en sanitatie is een van de meest dringende problemen in Egypte, meldt het jaarlijkse rapport van de ontwikkelingsorganisatie van de Verenigde Naties (UNDP). Er is sprake van een sluimerende noodsitutatie.
Naar schatting 17.000 Egyptische kinderen sterven elk jaar vanwege diarree en uitdroging als gevolg van besmet water. In de steden is weliswaar 82% van de huishoudens aangesloten op de riolering, maar daarbuiten is dat slechts bij 24% het geval. De Wereldbank en andere internationale donoren verstrekken honderden miljoenen euros om de hoognodige watervoorzieningen uit te breiden, maar ondertusen bezwijkt de bestaande infrastructuur aan overbelasting.
De tankwagens - zowel van het leger als van islamitische welzijnsorganisaties - zijn weer terug in de onverharde hoofdstraat van Al-Barada. Tientallen vrouwen verdringen elkaar in de modder om hun jerrycans, emmers en stalen potten met drinkwater gevuld te krijgen. Een tot aan de rand gevulde container wordt van het hoofd van een vrouw gestoten. Een scheldpartij breekt uit. Het is mensonterend. Ik heb me al twee weken niet gewassen , zegt Yasser. Ook niet met grondwater, want niemand vertrouwt het nog.
Hoe het heeft kunnen gebeuren is nog niet helemaal duidelijk. Volgens Gamal Yehi, de advocaat die de belangen van de dorpsbewoners behartigt, is het een typisch gevolg van de corruptie die het hele land teistert. Goede plannen worden slecht uitgevoerd met goedkope materialen door onbetrouwbare aannemers en een incompetente overheid. Ze verdelen het geld onderling over de rug van het volk, zegt hij tijdens een ontmoeting in een achterafstraatje buiten het zicht van de politie die hem heeft verboden met de pers te praten.
Dat het grondwater in Al-Barada verontreinigd is, mag geen wonder heten. De drainagekanalen die afvalwater naar de Nijl moeten afvoeren zitten hopeloos verstopt met vuilnis dat er door de dorpelingen achteloos wordt ingestort. Het water is veranderd in een stinkende zwarte drap.
Elders in Egypte is het niet veel anders. Ook de Nijl, die voorziet in ruim 85% van s lands watervoorziening, is ernstig verontreinigd. Jaarlijks verdwijnt 550 miljoen kubieke meter industrieel afvalwater in de rivier waar Egypte haar bestaan aan dankt. Daarnaast loopt 2,5 miljard kubieke meter drainagewater van de landbouw vervuilt met chemische pesticiden en kunstmest in de Nijl. Hoeveel onverwerkt rioleringswater in de levensader terechtkomt is niet bekend.
Bij gebrek aan alternatief drinkt bijna 40% van de Egyptische bevolking verontreinigd water, zo blijkt uit een recente studie van het Nationale Onderzoekscentrum. Dat verklaart mede waarom Egypte wereldwijd een van de hoogste percentages nieraandoeningen kent, aldus het rapport.
Egypte is een geschenk van de Nijl, zou de Griekse geschiedscrijver Herodotus ooit gezegd hebben, maar water is in Egypte een schaars goed geworden. Door de groeiende bevolking - momenteel 80 miljoen inwoners en naar verwachting 120 miljoen in 2050 - overtreft de vraag het aanbod is steeds ernstiger mate. Nu al is er slechts 860 kubieke meter water beschikbaar per hoofd van de bevolking per jaar, aanzienlijk lager dan de internationaal gehanteerde waterarmoedegrens van 1000 kubieke meter. Onlangs waarschuwde de regering dat het verder zal dalen tot 582 kubieke meter in 2017.
Aangezien de Nijl nu al niet meer aan de behoefte kan voldoen, is Kairo erop gebrand dat de toevoer vanuit de bovenstroomse landen onaangetast blijft. Een verdrag tussen Egypte en Sudan uit 1959 bepaalt dat Egypte jaarlijks recht heeft op 55,5 miljard kubieke meter. Al dat water wordt bijna tot de laatste druppel gebruikt en hergebruikt. Slechts een fractie stroomt de Middellandse Zee in om te voorkomen dat de rivier in het noorden verzilt.
Daarom voelt Kairo zich bedreigd wanneer de zuidelijk gelegen landen, met name Ethiopie vanwaar 85% van het Nijlwater uiteindelijk Egypte binnenstroomt, meer water willen gebruiken voor eigen doeleinden. Het aftappen van Nijlwater ten nadele van Egypte zou volgens de vroegere president Anwar Sadat zelfs beschouwd worden als een regelrechte oorlogsverklaring. Dat dreigement is door president Hosni Mubarak sinds 1981 aan de macht - nooit meer expliciet uitgesproken, maar de verhoudingen tussen Egypte en Sudan enerzijds en de bovenstroomse landen anderzijds zijn onlangs weer sterk verslechterd.
Opnieuw liepen de onderhandelingen in het kader van het mede door Nederland gesteunde Nile Basin Initiative onlangs vast op onenigheid. Het overleg werd in 1999 gestart om de rivier gemeenschappelijk te ontwikkelen en vrede en veiligheid in de regio te waarborgen, zo staat in de beginselverklaring. Maar de laatste sessie vorige maand in Alexandrie liep uit op een scherpe woordenwisseling. Het maakt niet uit wat zij vinden, alleen onze mening telt, zei de Egyptische minister voor water en irrigatie naderhand. De gespreksronde wordt over vijf maanden voortgezet wanneer de gemoederen wat zijn bedaard.
Terwijl Kairo het oude quotum onaangetast wil houden en liefst meer water opeist, willen de zuidelijke gelegen landen juist af van een Brits koloniale bepaling uit 1929 die Egypte een vetorecht geeft over grootschalig gebruik van Nijlwater in bovenstroomse gebieden. Kairo maakt bijvoorbeeld bezwaar tegen de bouw van hydro-elektische dammen voor het opwekken van waterkracht en de aanleg van irrigatiekanalen voor grootscheepse landbouw.
Ondanks de watercrisis, is de Egyptische bevolking bepaald niet spaarzaam met het beschikbare water. Door verspilling gaat een grote hoeveelheid water verloren, volgens de Wereldbank het gevolg van een te lage prijs die op water wordt geheven. Egyptenaren moeten veel zuiniger met hun water omgaan, zo waarschuwde Catarina de Albuquerque, een door de VN aangestelde afgezant, twee maanden geleden tijdens een bezoek.
Het meeste water wordt echter gebruikt in de landbouw. Door inefficiente irrigatiesystemen gaat bijna 85% van de waterconsumptie op aan de bevloeiing van gewassen. En zelfs dat is niet genoeg. Door de ongelijke verdeling van het water zien veel boeren zich genoodzaakt onverwerkt rioleringswater af te tappen voor hun gewassen. De minister van landbouw heeft daarom afgelopen week aangekondigd alle groente en fruit te vernietigen die met rioolwater is geteeld.
Ik kan niet anders, zegt Shabaan Said in het boerengehucht Al-Gomhureiya in de Fayoum ten zuidwesten van Kairo. Leidingwater komt hier niet en het opgepompte grondwater is ernstig verontreinigd. Net als veel dorpsgenoten heeft de 55-jarige maisboer een nieraandoening. Zelfs de dieren drinken het water hier niet meer. Een islamitische welzijnsorganisatie heeft daarom vorig jaar een kleine waterzuiveringsinstallatie aan de rand van het dorp neergezet. Elke dag zetten vrijwilligers de kraan twee uur lang open zodat de inwoners water kunnen halen. Zoveel water heeft dit land en dan komen we toch bijna om van de dorst, zegt Shabaan. Dat is toch onbegrijpelijk?
Egypte verbruikte afgelopen jaar 64 miljard kubieke meter water. Volgens het Nationale Onderzoekscentrum zal het land in 2017 ruim 86 miljard kubieke meter water nodig hebben, maar slechts over 71.4 miljard kubieke meter beschikken. Een verdrag tussen Egypte en Soedan uit 1959 bepaalt dat Egypte 55,5 miljard kubieke meter Nijlwater mag gebruiken. Nu voorziet de Nijl in ruim 85% van de nationale behoefte. In 2017 zal dit zijn gedaald tot 80,5%. Het ministerie van water en irrigatie ziet de oplossing voor de toenemende waterschaarste in het tegengaan van verspilling, meer onttrekking van bronwater en het gebruik van ontziltingsinstallaties. Darnaast propageert het een betere opvang van regenwater in de bovenstroomse landen zodat de Nijl meer water kan aandragen. De landen die in het Nile Basin Initiative zijn verenigd zijn Egypte, Soedan, Ethiopie, Oeganda, Kenia, Tanzania, Burundi, Rwanda, en de Democratische Republiek Congo.
KAIRO - Het is een emotioneel afscheid. Tarek (36) wrijft nog een laatste keer over het doffe dashboard van zijn veertig jaar oude Fiat 132 en kust het stuur. Masalama habibie, dag vriend, zegt hij tegen de afgeleefde taxi waar zijn vader ooit in begon. Het blauwe boze oog dat al die tijd tijd aan de achteruitkijkspiegel hing om afgunstige weggebruikers af te schrikken, steekt hij in zijn zak. De koran haalt hij vanachter de voorruit en stopt het in zijn tas. Dan parkeert Tarek de gammele auto op het afgebakende terrein in de woestijn bij hektometerpaal 10,5 langs de snelweg tussen Kairo en Alexandrie.
De dienstdoende functionaris neemt de autopapieren in ontvangst en laat Tarek een formulier ondertekenen. Honderden taxis zijn hem in de afgelopen weken voorgegaan. De wrakken staan als kleine Dinky Toys in het zand opgestapeld. Nog een laatste keer kijkt hij naar zijn gebutste Fiat. Hij was een beetje oud, maar deed het nog goed, zegt Tarek triest. Dan spiest een vorkheftruck de auto door de zijdeuren en tilt het de lucht in. Een kwart tank kostbare benzine die Tarek is vergeten af te tappen spettert op de grond. Voor zover er milieubepalingen zijn, worden ze niet zo serieus genomen in Egypte. In mum van tijd ligt het barrel bovenop drie andere oldtimers.
Op de openbare weg van Kairo vindt een kleine revolutie plaats. De stokoude taxis die het straatbeeld tot voor kort domineerden, verdwijnen in rap tempo. Voorbij zijn de tijden dat de roetpluimen van een zwart-witte Lada, Peugeot of Fiat het zicht op de tegenligger ontnemen. Niet langer hoeft de klant plaats te nemen op een smerige zitting die getekend is door smeulende sigarettenpeuken. Kapotte koplampen, losse bedrading, portieren die niet meer willen sluiten, taximeters die nooit hebben gewerkt, kromme wielassen, lekkende benzinetanks: het hoort binnenkort allemaal tot de verleden tijd. Op last van de staat moeten alle taxis ouder dan twintig jaar binnen twaalf maanden van de straat zijn.
De maatregel is bedoeld om het versleten imago van Kairo een beetje op te vijzelen. De botsautos zijn niet alleen een gevaar op de weg, maar bovendien een doorn in het oog van de gouverneur en de regering. Nieuwkomers in Kairo ervaren een tocht met de taxi als een regelrechte dodemansrit. Om de haverklap begeven de taxis het midden op straat en veroorzaken oponthoud in het toch al zo verstopte verkeer. Om van de vervuiling nog maar niet te spreken.
Tarek had niet veel keus. De brief die hij van de bank ontving, las meer als een dreigement, dan een aanbieding. Daarin werd hem een lening in het vooruitzicht gesteld als hij zijn oude taxi voor een nieuwe auto verruilde. Zo niet, dan zou hij zijn vergunning verliezen. Voor de Fiat kreeg hij een cheque van omgerekend 750 euro, te verzilveren bij de bank waar hij een lening aanging. Voor 54.000 pond (7000 euro) door de overheid van belasting ontheven - koos hij voor de Chinese Esperanza. Maandelijks moet Tarek honderd euro aan de bank aflossen na aftrek van de korting die hij krijgt omdat hij op de zijdeuren reclame maakt voor een merk chips. Dat wordt nog een hele klus, zegt de vader van drie kinderen. Hij houdt gemiddeld tien euro over na een dag rijden.
Van dankbaarheid is dan ook geen sprake. Veel taxichauffeurs denken dat het een verkapte manier is om de grote autodealers door de crisis te helpen. Het is toch op zijn minst verdacht dat de drijvende kracht achter het programma, de heer Mansour, zowel minister van transport is als eigenaar van s lands grootste en gelijknamige dealer. Geen wonder dat Mansour de meeste taxi-autos aanlevert. Daarnaast zou Ahmed Ezz, de grootste staalmagnaat van het land en tegelijk het belangrijkste parlementslid van de regeringspartij, al het oud ijzer van de autowrakken krijgen. De geruchten zijn voor velen het zoveelste bewijs van belangenverstrengeling tussen regering en zakenwereld.
Desondanks is het programa een overweldigend succes. Sinds april dit jaar zijn al 15.000 leningen uitgegeven en bijna vijfduizend nieuwe taxis opgeleverd. De moderne middenklassers uit China, Korea en de Verenigde Staten hebben weliswaar niet de charme van de oude Europese autos, maar de airconditioning en de meter werken tenminste zoals het hoort. Dat is al enorme vooruitgang: geen gesteggel meer over de prijs aan het eind van de rit.
Wanneer Tarek even later zijn afgiftebewijs inlevert bij een brommige ambtenaar, krijgt hij de sleutels en autopapieren van zijn nieuwe wagen. Hij loopt het terrein op waar honderden witte autos staan te wachten op hun nieuwe eigenaar. Na kort zoeken vindt hij de Esperanza met het corresponderende nummerbord. Hij neemt plaats achter het stuur en hangt het boze oog weer aan de spiegel. Het voelt nog een beetje onwennig. Het transparante plastic blijft voorlopig op de stoelen om niet meteen al vlekken te hebben. Ik hoop dat ie het net zolang volhoudt als mijn oude Fiat.
Onderweg terug naar Kairo, geeft Tarek toe dat hij heel tevreden mag zijn. Alleen zijn rijgedrag is er niet op vooruitgegaan. Net als andere weggebruikers kan hij maar niet van de claxon afblijven. Tijdens de rit van drie kwartier toetert hij welgeteld 213 keer.
Cursisten die de Vervolgcursus Hiërogliefenschrift hebben afgerond of zich hebben aangesloten bij een leesgroep, kunnen zich verder verdiepen in de Middelegyptische grammatica. Verspreid over het cursusseizoen worden zes lessen gegeven waarin specifieke werkwoordsconstructies worden behandeld. Aan deze cursus is geen huiswerk verbonden, tijdens de lessen worden heldere en korte voorbeelden gegeven van grammaticale constructies.
De volgende onderwerpen komen aan bod: 1. Naamwoordzinnen. 2. De Toestandsvorm. 3. De Pseudo-verbale zin 4. Deelwoorden en de sDm.ty=fy. 5. De relatiefvorm. 6. De Participial Statement.
Cursisten, die minimaal de Vervolgcursus hebben gevolgd, kunnen deelnemen aan deze cursus.
Aanbod seizoen 2009-2010
De cursus Middelegytpische grammatica staat zowel in Hilversum als in Leiden op het programma.
Hilversum
Aanvang woensdagavond 30 september van 19.30 tot 21.30 uur. Data: 30 september, 4 november, 9 december, 27 januari, 10 maart en 14 april. Locatie: Gebouw De Morgenster, Seinstraat 2 te Hilversum.
Aanvang zaterdagmiddag 26 september van 12.00 uur tot 14.00 uur. Data: 26 september, 28 november, 12 december, 6 februari, 6 maart en 1 mei. Locatie: Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
Leiden 168,- inclusief museumjaarkaart. Indien u in het bezit bent van een voor de cursusperiode geldige museumjaarkaart, betaalt u 148,-. De genoemde prijzen zijn inclusief het cursusmateriaal.
Op verzoek van Marc De Klerck was Drs. van Haarlem zo vriendelijk mee te willen werken aan dit interview, dat twee delen heeft: - over het werk van Drs. van Haarlem als conservator van het Allard Pierson Museum - over het onderzoek in Tell Ibrahim Awad http://cf.uba.uva.nl/apm/44n.htm
Het museumbezit bevat een uitgelezen collectie antiquiteiten uit de laatste duizend jaar van de Oudegyptische cultuur. De eerste fasen zijn echter minder sterk vertegenwoordigd. Zijn er plannen om op een of andere manier de bezoeker te informeren over vroegere periodes? Willem M. van Haarlem: Bij de komende herinrichting wordt de mogelijkheid om digitale informatie te verstrekken sterk uitgebreid. Bovendien kunnen bruiklenen, vooral uit het RMO in Leiden, in die behoefte voorzien. http://www.rmo.nl
Kunsthandel en veilingen bieden nog steeds legale stukken aan. Is het museum nog partij in de felle concurrentie die er op dit moment heerst? Willem M. van Haarlem: Nauwelijks, en misschien moet het museum dat ook niet willen. In hoeverre de bedoelde stukken echt legaal zijn is ook nog maar de vraag.
Vanuit Egypte wordt er zware druk uitgeoefend om belangrijke stukken (zelfs legaal verhandelde stukken) terug te brengen naar het land van herkomst. Hoe wordt dit in Nederland ervaren? Willem M. van Haarlem: Zeker als het recent uit het land ontvreemde stukken betreft als terecht; wanneer dat (veel) verder in de tijd terugligt staat dat ter discussie.
Informatie verstrekt door het internet is niet altijd betrouwbaar. Hebt U hierin als conservator een rol te vervullen en hoe ziet U die rol? Willem M. van Haarlem: Door op de website van het museum zelf en bij vragen uit de media en het publiek zoveel mogelijk van betrouwbare informatie uit te gaan en de bronnen daarvoor duidelijk aan te geven.
Is er een intense samenwerking met andere (en buitenlandse) musea en universiteiten, en hoe vertaalt zich dat specifiek voor het museum Allard Pierson? Willem M. van Haarlem: Met het RMO in Leiden bestaat intensieve samenwerking. Internationaal via het Comité international pour legyptologie, een subcomité van de internationale museumvereniging ICOM. http://icom.museum/international/cipeg.html Door bruiklenen van elkaar en het overnemen van tentoonstellingen.
Hoe ziet U uw taak als conservator en wat had U graag gerealiseerd voor Allard Pierson? Willem M. van Haarlem: Bewaken van het wetenschappelijke niveau van de collectie en de presentatie daarvan en de juiste informatieverstrekking daarover. In het kader van de complete herinrichting van het museum ook een nieuwe en eigentijdse Egypte-afdeling realiseren.
Vragen van Philippe Gossaert:
U bent mij het meest bekend van de opgravingen van Tell Ibrahim Awad. Dien ik mij een vlotte opgravinggeschiedenis voor te stellen, of was grondwater het enige probleem? Willem M. van Haarlem: In de eerste seizoenen wel; in de latere seizoenen werd dat een toenemend probleem, totdat op het laatst 20 uur per etmaal het grondwater op de diepste plaatsen moest worden weggepompt. Daarnaast was er de voortdurende dreiging van illegale agrarische landwinning aan de randen van de tell, en de vernieling van blootliggende meetpunten, etc.
Tell Ibrahim Awad is niet zo ver gelegen van Tell el Daba. Heb ik het juist voor dat de bewoning van de eerste site in tijd stopt, waar zo ongeveer de bewoning van de tweede start? Kan dit iets met elkaar te maken hebben? Wat zou de reden geweest zijn waarom de bewoning van Tell Ibrahim Awad stopgezet werd? Willem M. van Haarlem: Zo lijkt het, maar is het niet helemaal, want in Tell el Daba is in weliswaar verstoorde contexten ook pre-Middenrijks aardewerk gevonden. Waarschijnlijk werd de tell verlaten doordat de dichtstbijzijnde Nijlarmen zich verlegden, waardoor de plaats niet meer goed bereikbaar was.
De site is bewoond geweest van de predynastische periode tot het Middenrijk. Zijn er namen van faraos gevonden? Weet u hoe de site genoemd werd in de faraonische periode? Willem M. van Haarlem: De plaatsnaam is niet bekend. Gevonden koningsnamen zijn uit dynastie 0: Dubbele Valk, Ka en Narmer; dynastie 5: Oeserkaf.
Er zijn verschillende tempels ontdekt. Zijn er aanwijzingen gevonden welke god(en) er aanbeden werden? Willem M. van Haarlem: Mogelijk een (voorouder)bavianengod, zoals Hedjwer, door resten van een mogelijk cultusbeeld van een baviaan.
Wilt u zo vriendelijk zijn uit te leggen waarom de hier gevonden votiefvoorwerpen zo belangrijk zijn? Willem M. van Haarlem: Ze passen in de al eerder gevonden contemporaine votiefcorpora in Abydos, Hierakonpolis en Elefantine, en recent in het nabije Tell el-Farkha, en getuigen zo van een waarlijk nationale vroegdynastische trend.
Over een groep teruggevonden knotskoppen las ik bij David Wengrow in The Archaeology of Early Egypt (2006) p. 184 dat dit een onderdeel van een landelijk fenomeen kan zijn in die zin dat dit kan duiden op een officiële breuk omstreeks de vijfde dynastie met de vroegdynastische periode. Is dit zo en wat zou de reden hiervoor zijn? Meestal greep men net terug naar een voorgaande periode, dacht ik. Willem M. van Haarlem: Een interessante theorie, waar meer aanwijzingen voor zijn, zoals het nationaliseren van vroege provinciale tempels in die tijd. Er zullen wel eerst meer aanwijzingen voor moeten worden gevonden.
Is dat niet verschrikkelijk interessant: een chronologische opeenvolging van verschillende tempels op dezelfde plaats kunnen onderzoeken? Willem M. van Haarlem: Dat is het, net zoals dat bij de Satet-tempel op Elefantine het geval was. Alleen de tempel van Tell Ibrahim Awad gaat nog veel verder terug.
Werden in Tell Ibrahim Awad elitaire tombes opgericht? Willem M. van Haarlem: Op een ander deel van de tell werden inderdaad 2 rijke graven uit dynastie 1-2 gevonden.
Is de site belangrijk voor het onderzoek naar - en de evolutie van - begravingen van niet-elitaire personen? Willem M. van Haarlem: Vooral door het osteologische onderzoek van de circa 80 personen uit de onderzochte begraafplaats (dynastie 4-11). De bescheiden architectuur en grafvondsten kunnen een indicatie zijn voor sociaal-economische omstandigheden in deze tijden.
Zijn de onderzoekingen voltooid? Welke lectuur moet ik me aanschaffen om meer over Tell Ibrahim Awad te weten te komen? Willem M. van Haarlem: Op het moment worden ze niet voortgezet, maar dat betekent niet dat ze voltooid zijn.
Titel: De Verborgen Tombe Auteur: drs. Huub Pragt ISBN: 978-90-810474-2-5
De Verborgen Tombe is het debuut van de Nederlandse Egyptoloog Huub Pragt.
Het verhaal begint met de vermissing van twee Britse mannen en een Franse vrouw en daarna raakt er nog een Nederlandse journalist vermist. Het startschot voor een spannend verhaal over de jonge Britse Egyptoloog Kevin die een proefschrift maakt over Mencheperra, een Hogepriester van Amon en de Farao van het Zuidelijke Deel van Egypte.
Als Kevin een kaart ontdekt op de achterkant van een papyrus, haalt hij zijn vriend Marc, een student Geography, over om mee te gaan naar Egypte. Samen gaan ze daar opzoek naar de nooit gevonden tombe van Mencheperra. Later voegt de Franse Egyptologe Isabelle zich bij hen.
Maar het verhaal gaat niet alleen over Kevin en Marc. We krijgen ook een kijkje in de Egyptologie en het Egypte van de jaren 20 én we gaan nog verder terug in de tijd. We lezen namelijk ook het verhaal van Mencheperra en zijn familie. Waarom zij de farao's verplaatst hebben en wat ze met alle grafgiften hebben gedaan.
Huub Pragt heeft het talent om deze priesters uit verre tijden tot leven te wekken. Tijdens het lezen zag ik deze mensen dan ook heel duidelijk voor mijn geestesoog. Ik had nooit zo'n hoge pet op van deze priesters, omdat het enige wat ik wist, was dat ze zichzelf tot farao uitriepen terwijl er al een farao was.
Maar Huub Pragt heeft mijn beeld volledig gewijzigd. Ik zie deze priesters nu met hele andere ogen, ik begrijp nu waarom ze zichzelf tot farao uitriepen en dat zij het waren die de Goede Goden van een tweede dood hebben gered. Maar ook de andere hoofdpersonen uit zijn boek zijn levensecht.
Dit boek is in eigen beheer uitgegeven en het ziet er heel netjes uit. De kaft is mooi en het boek is goed gelijmd, iets dat erg belangrijk is voor een paperback. De voor- en de achterkant zijn voorzien van flappen zodat je tijdens het lezen de benodigde achtergrondinformatie op kan zoeken. Op de voorflap vind je de chronologie van de Farao's en de regerende Hogepriesters van Amon. Als je de flap openvouwt vind je een kaartje van Egypte met de nieuwe en oude plaatsnamen en daarnaast vind je een kaart van Loeksor/Thebe plus de westoever.
Op de achterflap staat de stamboom van de Farao en de priesters zodat je de familieverhoudingen kan volgen. Als je achterflap openvouwt vind je de achterkant van de Papyrus Aberdeen en een kaartje van de Dal der Koningen.
Voor iedereen die een origineel en goed verhaal wil lezen, raad ik De Verborgen Tombe van harte aan. En ik hoop stiekem dat Huub Pragt nogmaals achter de computer wil duiken om nog zo'n mooi boek te schrijven. Het boek is te bestellen via De Verborgen Tombe.nl.
Op zijn Engelstalige website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar de ondergrondse vertrekken van de trappenpiramide van Djoser in Sakkara.
Bekijk hier het filmpje: trappenpiramide. Hawass vertelt ook over het onderzoek aan de mysterieuze tunnel in het graf van Sethi I KV17. Bekijk hier het filmpje: tunnel.
Verder richt hij zijn aandacht op het Dal der Koningen. Bij zijn onderzoek gaat hij grondig te werk. Het Dal der Koningen wordt tot op de laatste zandkorrel leeggehaald. Lees hier het verslag: Dal der Koningen.
Lees ook het verslag over de ontdekking van een tempel uit de tijd van Thoetmoses II te Tell Heboea in de Sinaï: tempel.
Hawass kondigt het vervolgonderzoek aan de piramide van Choefoe. Hij verwachtte eind juli 2009 de grafkamer van Choefoe te ontdekken: Choefoe.
Audiotour voor kinderen:zoektocht door het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden
Tot en met donderdag 31 december 2009 wordt voor jeugdige fans van mummies, piramides en Egyptische farao's een spannende zoektocht door het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden georganiseerd. Deze zoektocht is in de vorm van een audiotour waarbij tv-presentator Sipke Jan Bousema kinderen meeneemt over de Egyptische afdeling van het museum. De audiotour kan worden gedownload op een mp3-speler.
Sipke Jan is bekend van de tv-programma's Museumbende, Opsporing Verzocht en het Junior Songfestival. Hij vertelt over zijn reis door Egypte en zijn vakantiefoto's. Er is echter een vreemd voorwerp te zien op een van zijn foto's. Kinderen ontdekken samen met Sipke Jan de mysterieuze mummies, raadselachtige hiërogliefen en imposante beelden uit het oude Egypte. Voor meer informatie klikt u hier op: Audiotour.
Kritiek op mogelijke McDonalds in bibliotheek Alexandrië
Kritiek op mogelijke McDonalds in bibliotheek Alexandrië
In Egypte is beroering ontstaan over de plannen om de in 2002 geopende Bibliotheca Alexandrina te voorzien van zes nieuwe restaurants. Er circuleren hardnekkige geruchten dat ook McDonald's een van de zes licenties heeft binnengerijfd, zo meldt The Guardian. Critici spuwen op blogs en Facebook driftige commentaren over "de uitverkoop van het cultureel erfgoed" en "de nefaste invloed van het geld op de wetenschap". Een woordvoerder riposteerde dat er geen McDonald's in het complex zou komen, maar kon dat niet officieel bevestigen. Tot nu toe was er in de bibliotheek annex musea, laboratorium, planetarium en enorme leeszaal uitgerust met 5000 computers voor bezoekers, geen mogelijkheid om iets te eten. Jaarlijks zijn er ongeveer 800.000 bezoekers voor de bibliotheek. De Bibliotheca Alexandrina is de nieuwe, door de universiteit van Caïro en Unesco betaalde instelling in de Egyptische stad Alexandrië waar 2000 jaar geleden een van de rijkste bibliotheken van de klassieke wereld stond. Van bij de eerste plannen had de nieuwe bibliotheek de ambitie om het belang van de oude naar de kroon te steken. Het is een vaak gehoorde kritiek dat ze tot nu toe daar niet in is geslaagd, zo weet ook NRC Boeken. De bibliotheek trekt vooral buitenlandse bezoekers, die vooral geïnteresseerd zijn in de monumentale waarde van het gebouw, en minder uitkijken naar de boeken, die dan nog niet zo talrijk aanwezig zijn. Er bevinden zich 350.000 titels in Egyptes zelfverklaard 'venster op de wereld' - ter vergelijking, de nationale biblioteek van België bevat 5 miljoen boeken. Petra Sijpesteijn, hoogleraar Arabisch in Leiden, zegt aan NRC: "Aan de technische vooruitstrevendheid van de BA hebben beginnende wetenschappers niet genoeg. Je hebt toch gewone boeken nodig om een beeld te krijgen van de samenhang van een studieveld." (HC)
Tien engelstalige video's/ Dr Hawass in de hoofdrol
De Amerikaanse televisiezender ABC uit San Francisco heeft video's van ongeveer tien minuten samengesteld met de onvermijdelijke Dr Hawass in de hoofdrol.
De onderwerpen zijn:
New details of the Boy King, Visiting the Valley of the Kings, Unearthing ancient tombs, Carrying on the work of Howard Carter, Fact or Fiction: The Curse of King Tut, Exploring the Tomb of Tutankhamun, Built on a quest for immortality, Timeline of events in Ancient Egypt, Resources and exhibit information.
Een olietanker is vrijdag in tweeën gebroken in de Rode Zee
CAIRO - Een olietanker is vrijdag in tweeën gebroken in de Rode Zee. Tijdens het ongeval kwam circa 60.000 ton olie terecht in het water, zo meldde een Egyptische overheidsfunctionaris.
Het schip, dat onder de Panamese vlag voer, was onderweg naar Suez, aan de monding van het gelijknamige kanaal. Daar zou het onderhoudswerkzaamheden ondergaan. De tanker zou nagenoeg leeg zijn geweest ten tijde van het ongeval. De nog aanwezige olie was voor eigen gebruik.
Bemanning De bemanning was volgens de kapitein bezig met het schoonmaken van tanks toen de breuk ontstond. Over de oorzaak van het ongeval zijn nog geen mededelingen gedaan. De 24 opvarenden konden op tijd van boord worden gehaald. De Egyptische autoriteiten proberen de olievlek te isoleren om schade aan het milieu zoveel mogelijk te voorkomen.
geniet een grote belangstelling en is daarom ook weer in het seizoen 2009-2010 opgenomen in het aanbod. De cursus bestaat uit tien lessen. De cursus wordt aangeboden in Hilversum en in Leiden. De laatste les vindt in de vorm van een rondleiding plaats in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden.
Hiërogliefenschrift
De Egyptische hiërogliefen vormen voor velen een mysterieus raadselschrift. Toch is het voor iedereen mogelijk om de beeldtekens van de Oude Egyptenaren te lezen en te begrijpen. Sinds de ontcijfering van het hiërogliefenschrift in 1822 door de Fransman Champollion is het mogelijk Egyptische teksten te lezen. In de cursus Hiërogliefenschrift worden de basisprincipes van de Egyptische rebus uitgelegd. Aan het eind van de cursus kunt u eenvoudige hiërogliefenteksten op museumvoorwerpen lezen.De cursus wordt dan ook afgerond met een bezoek aan de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Voor het leren lezen van het hiërogliefenschrift is geen speciale taalkundige voorkennis vereist.
Aanbod seizoen 2009-2010
Hilversum
Aanvang: maandagavond 14 september 2009 van 19.30 tot 21.30 uur. Data: 14 september, 21 september, 28 september, 5 oktober, 12 oktober, 26 oktober, 2 november, 23 november, 30 november en zaterdag 19 december (museumbezoek van 14.30 tot 16.30 uur). Locatie: Morgenster, Seinstraat 2 te Hilversum.
Leiden
Aanvang: zaterdagochtend 19 september 2009 van 10.00 tot 11.30 uur. Data: 19 september, 26 september, 10 oktober, 17 oktober, 24 oktober, 31 oktober, 28 november, 5 december, 12 december en 19 december (12.00 tot 14.00 uur). Locatie: Rijksmuseum van Oudheden, Rapenburg 28 te Leiden.
Kosten
Hilversum 245,- Leiden 245,- inclusief museumjaarkaart. Indien u in het bezit bent van een voor de cursusperiode geldige museumjaarkaart, betaalt u 225,-.
Het maximum aantal deelnemers bedraagt twintig personen In Leiden en zestien personen in Hilversum.
De sfinks vertoonts sporen van water erosie. Het water in Egypte is allemaal wegetrokken met de kleine ijstijd, rond 10000-9000BC. Hij is dus niet door de Egyptenaren die wij kennen uit de geschiedenis lessen gebouwd, maar door een volk dat eerder beschaving bereikte. Men heeft ondertussen ook het vermoeden dat de grote piramiden op het plateau ook niet gemaakt zijn door de egyptenaren die wij kennen uit de geschiedenis boekjes. Men heeft ook geprobeerd een piramide van 40 meter hoog na te maken met de methoden waarmee de egyptenaren bouwden. Zelfs bij deze kleine piramide waren er al problemen met de hellingshoek om de stenen omhoog te krijgen. De top werd niet bereikt op die manier, men moest een zware hijskraan ter hulp inschakelen. Dat dîe grote piramiden door slaven werden gebouwd is dus uitgesloten, want ze zouden nooit rondgekomen zijn binnen een mensenleven. Opmerkelijk is ook dat in de grote piramiden niks begraven ligt, terwijl latere kleinere pyramiden wel de functie van een graf hadden. De piramiden op het plateua van gizeh, werden dus hoogstwaarschijnlijk veel eerder gebouwd, ook voor de kleine ijstijd. De egyptenaren die we uit de geschiedenisboekjes kennen, hebben deze overgenomen, er hun cartouche in gegraveerd en later hebben ze die gebouwen proberen namaken. Dat verklaart meteen ook de trappen piramiden, men zocht achter een manier om de grote piramiden na te bouwen, en de kleinere versies van gewone piramiden.
De grote piramide van Cheops bestaat uit ongeveer 2 1/2 miljoen steenblokken. En stel je voor dat iedere 2 minuten de Egyptenaren een steen op de juiste plaats hadden neergelegd.(En dat zou heeel snel zijn, want ze moesten alles met de hand doen.) We kunnen dan uitrekenen hoe lang het duurde voordat de piramide klaar was.
In 1 uur : 30 steenblokken goed neergelegd.
In 1 werkdag (8 uur) = 8 x 30 = 240 steenblokken goed neergelegd.
1 Seizoen (van 3 maanden) = 90 dagen x 240 = 21.600 steenblokken in 1 jaar.
Als je wilt weten hoeveel jaar het duurt, dan moet je 21.600 delen door 2.500.000 en dat is .....ongeveer 116 jaar ! Dan hebben we dus een probleem, want dan is de farao allang dood, dus dan kan hij niet begraven worden. Conclusie: We weten niet precies hoe de Egyptenaren deze piramide gebouwd hebben.
De Egyptenaren hadden in de vorm van het Dodenboek(welke kopiën zijn van oudere documenten, evenals de piramidenteksten) info over de dodenwereld/sterrenhemel.
Ze wisten hoe de Doeaat eruitzag, een piramidevormige structuur. Door de info in het dodenboek wisten ze hoe ze die moesten construeren. Maar, deze eerste bouwers hadden niet de "sleutel" om deze piramide tot een perfecte/geometrische/kosmische/energievormende massa te construeren. Deze sleutel lag in een zwarte kist verborgen. Een farao van de vierde dynastie wilde deze info in handen krijgen. Dat is opgetekend door de Grieken. Er is nooit melding gemaakt dat Cheops ze gevonden heeft. Maar dat hoeft niet. Hij heeft het bewezen. De piramiden op het Gizehplateau zijn de enige échte. Cheops had info die zijn voorgangers en opvolgers niet hadden. Daarom werden er eerst Volkswagens gebouwd(vóór Cheops) dan kwam het Gizehplateau(de Jaguars) en daarna ineens de Lada 's. Er klopt dus iets niet. Hoe zouden de goden hun info moeten overbrengen op een volk dat hun taal/gebruiken/technologie.. niet begrijpt? Door zoals in het dodenboek met omschrijvingen over het hemelgewelf af te komen, door rituelen in te voeren, handelingen die het kosmische evenwicht voorstellen. Maar dan nog komt men niet tot volle rijpdom zonder sleutel. Maar hoe wist Cheops van de sleutel? Misschien dacht hij méér na, zoals sommigen ook nu doen over onze geschiedenis. Hij vroeg zich af wat die geheimzinnige Sfinx in de woestijn deed.(er zijn geschriften dat hij al tot aan zijn nek in het zand stak ten tijde van Cheops, hij werd geërodeerd door watervallen die van het plateau over hem heen stroomden(hij ligt verzonken in zijn steengroeve), laatste tijd dat het zo hard geregend had in Egypte was +- 10 000j. BC, erosie door zand is niet van toepassing, aangezien de sfinx het merendeel van de tijd onder het zand stak, en de erosievorm klopt niet). Cheops vond de raadselen van het Serapeum verbluffend(stond er in die tijd al, is later gebruikt toen het sterrenbeeld stier de hemelen domineerde). Hij vond het ook raar dat er op het Gizehplateau een mastaba was gebouwd met enorme blokken(Chephren 's piramide bestaat aan de onderzijde uit dezelfde cyclopische blokken als de hiergenoemde bouwwerken, gehaald uit de groeve van de sfinx, er werd dus niet zomaar gehakt om tot de sfinx te komen, de blokken werden perfect uitgehouwen om tot een ander bouwwerk te kunnen dienen, dat is pas bouwkundige organisatie!!). Deze blokken had hij ergens anders ook gezien, in het Osireion, het graf van de oppergod van Egypte en heerser over de doden, Osiris. Misschien legde hij daardoor de link, en ging hij op zoek in het Osireion naar de wijsheid van Toth(of in het labyrinth). Feit is dat zijn piramide "bijna" perfect was.
Waarom moest de piramide zo groot zijn? Om in de afmetingen te kunnen goochelen met meetkundige wijsheid, het getal pi, de gulde snede...plus ze moest een bepaald oppervlak beslaan en een bepaalde hellingshoek. De bouwers maakte een foutje in het grondplan(een kleintje, dat zelfs nu vandaag de dag(en groter afwijkingen ook) nog gebeurt in de constructiebouw), de onderste zijden waren niet gelijk(het is maar een verschil van 0,1%). Was dit menselijk falen? Stond er in de bouwplannen van de Goden dat het opzettelijk moest gedaan worden om de "incompleetheid" van het mensenras te benadrukken? Indien het niet zo was, werd er vrolijk verder gebouwd. Maar toen ze aan de top kwamen pastte de topsteen niet door deze fout. Cheops had blijkbaar niet alleen de sleutel gevonden, maar daardoor ook de échte Benbensteen. De steen die de Egyptische beschaving gebracht had. Was deze steen, in combinatie met de perfecte piramide, een energiereus? Werd de top niet geplaatst door de constructiefout? Werd hij toen de piramide zijn "werk" gedaan had er terug afgehaald? Was deze steen een meteoriet of een overblijfsel van de technologie van de Goden? Er is nooit een beschrijving van de top geweest, of een getuigeverklaring over het piramideon. Ook zonder top is de Cheopspiramide een krachtig medium. Toen Napoleon op zijn veroveringstochten in Egypte aankwam, heeft hij een nacht doorgebracht in de sarcofaag van Cheops. Hij kwam de volgende morgen bleek en bibberend naar buiten. Hij heeft nooit willen zeggen wat er gebeurd was...Een ander persoon die enkele tientallen jaren later dit deed, gaf wel een verklaring, maar die ga ik hier niet uit de doeken doen, dan wordt het te lang. Cheops mocht de wijsheid van Toth niet doorgeven tot de tijd rijp was. Daarom begroef hij deze in zijn piramide, of in de buurt van het plateau, misschien terug in het Osireion of in het labyrinth. Daarom werden de piramiden na het Gizeh-bouwtijdperk terug veranderd in wonderlijke constructies in hun tijd, maar niet de wonderen die die van het Gizehplateau nu, in onze technologisch vér gevorderde beschaving, nog altijd zijn. Feit is dat de piramiden ook twee tijdperken markeren, 10 500 BC door de plaatsing en ligging tov de Nijl(gordel van Orion/Melkweg), en 2500 BC door het richten van de schachten. Waarom die datums? 10 500 BC is de tijd volgens onze wetenschappers dat de aarde enorme veranderingen/verwoestingen onderging, het einde van de laatste ijstijd(deze kwam door een abrupte gebeurtenis/ramp). Misschien ook het ondergaan van een andere beschaving, en 2500 zou dan de datum zijn van de afwerking van het Gizehplateau door Cheops, een werk waar de Goden al met begonnen waren, en waardoor de Egyptenaren hun kalender klopte, dat er al Goden geregeerd hadden, voor de menselijke farao 's.
Hoewel de Piramide van Cheops groter is dan die van Chephren,liggen de toppen toch op exact gelijke hoogte,doordat die van Cheops lager staat. Ook inTheotihuacan(Mexico) doet zich een gelijkaardig verschijnsel voort.
Daar staan ook drie Piramiden die exact de zelfde bouworde hebben als in Gizeh, de toppen van de Piramide van de zon en die van de maan zijn exact even hoog door dat de ene lager gelegen is gebouwd dan de andere.
De 3 grote piramiden uit Gizeh worden die van-Chephren-Mycerinus-en Cheops genoemd Van geen van de drie is er een directe aanwijzing dat ze uit de tijd van Farao Cheops (Khufu) afkomstig zijn, het toeschrijven is enkel en alleen gebaseerd op het verslag van Herodotus. In boek II art.127:staat er o.a. over de Piramide vanChefren <er zijn daar geen vertrekken in en onder de aarde> ..we weten nu dat dit onjuist is.!!! Waren er nog leugens ? van de 110 ontdekte piramiden in Egypte werd er nergens een dode of een mummie aangetroffen,geen enkele dode werd er begraven ook niet in de 180 piramiden van Soedan ..Er zijn geen oude Egyptische historische verslagen over de bouw en de bouwers van de 3 Piramiden, enkel de zogenaamdeInventarisstèledaar wordt van Khufu gezegd dat hij herstelwerkzaamheden aan de Sfinx en deIsis-tempel zou hebben uitgevoerd.(hij noemde De grote piramide het huis van Isis !)
Volgens een van de boeken vanHermesstonden enkele Piramiden aan de kust van de zee, <<waarvan de golven in machteloze woede tegen hun fundamenten sloegen>>Dit stemt tot nadenken .toen deKoninginne-kamer voor het eerst werd geopend werd er op de muren zoutafzetting aangetroffen,op sommige plaatsen 1,27 cm. dik.
Oude legenden en verslagen,vermelden dat toen de Arabieren de buitenste mantelstenen van de grote Piramide verwijderden,watersporen op de stenen kon zien tot op een hoogte van 72 mtr. In de slibafzettingen rondom de Piramide ( tot op 4,20 mtr.)werden er veel zeeschelpen gevonden,die door radiokoolstofdatering 12.000 jaar oud werden bevonden.?
In een manuscript dat wordt bewaard in de Bodleian Library en dat door Dr. Sprenger is vertaald,citeert Abu Zeyd el Balkhy een oude inscriptie die vermeldt dat de grote Piramide werd gebouwd toen delier in het sterrenbeeld kreeftstond ..dat is 15.000 jaar geleden !! Het lijkt daarom redelijk te concluderen dat we niet weten wie, wanneer, hoe en waarom,de Piramiden zijn gebouwd daardoor zijn alle piramiden uit Gizeh en de Dahshur-groep voorlopig nog altijd ..anoniem.
In het kader van het lopende Egyptian Mummy Project besloot Zahi Hawass voorjaar 2006 een zoektocht naar de mummie van Hatshepsoet te starten. Er waren twee mummies die mogelijk van Hatshepsoet konden zijn: mummie KV60-A (een kleine, zeer dikke oudere vrouw), liggend op de grond; en mummie KV60-B (een oudere vrouw met een normaal postuur en lang haar), liggend in een sarcofaag met de naam In Sitre (of Sitre In) en de titel Zoogster van Hatshepsoet. Beiden waren al in 1903 door Howard Carter gevonden in KV60, een zo goed als leeg graf vlakbij KV19, het graf van Montuhirchepesjef. In het graf bevond zich behalve houtresten en wat rommel een canopenkist met de cartouches van Hatshepsoet. In 1906 onderzocht Edward Ayrton het graf, waarna hij de sarcofaag met KV60-B naar het Museum van Cairo bracht. E.e.a. werd pas geregistreerd in 1916. KV60-A bleef achter in KV60. Al in 1966 werd gesuggereerd KV60-A mogelijk de mummie van Hatshepsoet was; ten eerste omdat KV60 zo dicht bij Hatshepsoets eigen graf KV20 ligt, en ten tweede omdat de mummie de linkerarm over de borst gekruist heeft: een teken van koninklijke komaf. In 1989 werd KV60 leeggehaald door de Amerikaanse Egyptoloog Donald Ryan, die stukken van een houten sarcofaag vond, onder andere het gezicht. In de kin zat een gat waarin een valse baard had gezeten. Er had dus in ieder geval een koninklijke begrafenis plaatsgevonden in KV60.
Tijdens het eerste onderzoek met een CT-scan werden in totaal 5 mummies onderzocht: de beide mummies uit KV60, de mummie die werd toegeschreven aan Thoetmosis I, en de mummies van Thoetmosis II en Thoetmosis III. Uit de scans werd meteen al duidelijk dat de mummie die aan Thoetmosis I was toegeschreven (en die in DB320 was gevonden, liggend in twee sarcofagen waarvan de buitenste de naam van Thoetmosis I droeg) niet van deze farao was. Ten eerste was de man bij overlijden tussen de 25 en 35 jaar oud; ten tweede was hij begraven met de armen langs zijn zij; en ten derde werd er in de rechter borstkas een pijlpunt gevonden. Thoetmosis I was zeker 50 toen hij overleed, zal ongetwijfeld met gekruiste armen zijn begraven (v.a. Amenhotep I de gewoonte), en bovendien wordt er nergens melding van gemaakt dat deze farao in de strijd is gevallen. De identiteit van de mummies van Thoetmosis II en III staat nagenoeg vast. Thoetmosis II was ca. 1m68 en overleed rond zijn 40e. De CT-scan wees uit dat hij een goed gebit had maar leed aan een vergroot hart, mogelijk de oorzaak van zijn dood. Thoetmosis III was ongeveer 1m75 (en niet 1m50 zoals zo vaak wordt beweerd! de vergelijking met Napoleon gaat wat lengte betreft in ieder geval niet op . Hij overleed rond zijn 50e. Hij had een goed gebit waarvan slechts een paar kiezen ontbraken, maar leed aan problemen met zijn neusslijmvliezen, die uitgedroogd en mogelijk chronisch ontstoken waren. Uit de vergelijking van juk- en kaakbeen, neusbrug, voorhoofd en gebit bleek een opmerkelijke overeenkomst tussen Thoetmosis II en III. Beide hadden een milde overbite (hazentanden), een smal gezicht met prominente jukbeenderen, een smalle neusbrug en een smal voorhoofd. De stand van hun onderkaak was ongeveer hetzelfde. De mummie die ten onrechte was toegeschreven aan Thoetmosis I had daarentegen geen overbite, een breed gezicht met platte jukbeenderen, een breed voorhoofd, een brede kin en een andere stand van de onderkaak. Mummie KV60-A had kenmerken gemeen met zowel Thoetmosis II en III als met Thoetmosis I: een milde overbite en prominente jukbeenderen enerzijds, en een breed gezicht en voorhoofd en een brede kin anderzijds. Haar neusbrug was echter breder dan die van de drie mannelijke mummies. Een verwantschap tussen de onbekende die voor Thoetmosis I is aangezien en Hatshepsoet ligt dus wel voor de hand. (Het feit dat de manier van windselen vroeg XVIIIe Dynastie is en de mummie in een koningscache is gevonden is voor Hawass aanleiding te concluderen dat deze mummie een familielid is van de Thoetmosiden. Salima Ikram en Aidan Dodson suggereren dat deze man mogelijk Ahmose Sipair is, hoewel ik heb begrepen dat deze prins als kind al is overleden. Zelf hou ik het op Wadjmose.)
Mummie KV-60A was ongeveer 1m59 en overleed rond haar 50e. Ze had zwaar overgewicht, wat de balsemers ertoe dwong haar organen via haar bekkenbodem te verwijderen. Opmerkelijk genoeg zitten de hersenen nog in de schedel. Ze leed aan botontkalking en een uitgezaaide kanker in haar bekken, die het bot van haar bekken en rugwervels had aangetast. Er zat een cyste aan de wortel van één van de ruggenmergzenuwen. Ook leed ze aan artritis van de wervelkolom, en was één tussenwervelschijf verschoven. Al met al moet de vrouw vreselijke rugpijn hebben gehad. Het gebit was opmerkelijk slecht: de dichtheid van tanden en kiezen was matig tot slecht, wortels waren aangetast en kronen afgebroken, en de meeste tanden en kiezen hadden gaatjes. De tweede rechter bovenkies ontbrak, hoewel één wortel nog in de kaak zat, omgeven door ontstoken weefsel. De combinatie van zwaar overgewicht en de slechte staat van het gebit wijst op diabetes. Ook de canopenkist werd gescand. Hiervan staat met zekerheid vast dat ze van Hatshepsoet is: de cartouches met prenomen en nomen staan er immers op en er is geen teken van hergebruik. Behalve gemummificeerde ingewanden was op de scan ook een afgebroken kies te zien, waarvan één van de wortels miste. Een tandarts identificeerde de kies als een tweede rechter bovenkies. Vorm en grootte waren zodanig dat deze kies precies paste in het gat in de kaak van mummie KV60-A. De conclusie lag voor de hand: KV60-A is Hatshepsoet.
Op zeker moment werd Hawass benaderd door Discovery Channel voor een docu over de zoektocht naar de mummie van Hatshepsoet. Hawass ging akkoord, mits Discovery Channel een hypermodern DNA-lab in het Egyptisch Museum zou bouwen. Hij wilde namelijk DNA-onderzoek laten doen, een lastige klus omdat mummie-DNA over het algemeen is aangetast en labs waar ook ander DNA wordt onderzocht vaak onbetrouwbare resultaten opleveren. (Naar zijn eigen zeggen is dit de reden waarom hij eerder geen DNA-onderzoek wilde laten doen.) Discovery Channel ging akkoord, en het hypermoderne lab waarin uitsluitend Egyptische mummies worden onderzocht kwam er. (Op het moment dat het artikel verscheen werd er ook al een tweede lab gebouwd.) Er werd een heel team specialisten opgetrommeld, die de kleinst mogelijke hoeveelheid materiaal uit de mummiebeenderen haalden om de mummies zo min mogelijk te beschadigen. (Eerder onderzoek aan de mummie van Thoetmosis I resulteerde in gaatjes van 3 mm. wijd. Hawass wilde dat niet nog een keer!) Er werd DNA verzameld van Hatshepsoet, In Sitre, Thoetmosis I, Thoetmosis II en III, en Ahmose Nefertari, de stammoeder van de Thoetmosiden. De uitslag stond in najaar 2007 nog niet definitief vast, al was toen al wel duidelijk dat Hatshepsoet en Ahmose Nefertari zeker aan elkaar verwant zijn. De mummies van Hatshepsoet en In Sitre liggen nu in de Royal Mummy Room in het Museum van Cairo. Wat er gaat gebeuren met de mummie die ten onrechte aan Thoetmosis I is toegeschreven was afgelopen najaar nog niet bekend. Hawass wilde de mummie van Seti II in ieder geval aan nader onderzoek onderwerpen, omdat deze overeenkomsten vertoont met zowel Thoetmosis II als III. We wachten het af
UITPERS - OPINIE - In de Egypte groeit de onvrede over de buitenlandse en binnenlandse koers van het autoritaire Moebarak regime. Sinds enkele jaren is er een kleurrijke protestbeweging actief die geregeld van zich laat horen met protestmanifestaties, vakbondsstakingen en sit-ins rond een rijk palet aan themas, gaande van de pro-Amerikaanse koers van het regime tot de onvrede over de lage lonen en stijgende voedselprijzen.
De protestgolf startte in de periode van het uitbreken van de tweede Palestijnse Intifada die een grote weerklank kreeg in Egypte. Studenten namen het voortouw en organiseerden in 2000 en 2001 een aantal manifestaties om hun steun en solidariteit met de Palestijnse opstand uit te drukken. De protestbeweging groeide uit tot een massabeweging in de aanloop van de Brits-Amerikaanse invasie in Irak. Op 21 maart 2003 liepen tienduizenden Egyptenaren door het centrum van Cairo. Het ging om de grootste betogingen sinds de broodrellen van 1977.
Geleidelijk aan begonnen binnenlandse themas de agenda van de protestbeweging te domineren. Moebarak is al sinds 1981 onafgebroken aan de macht en het ongenoegen over zijn bewind groeit. Na goed twee decennia neoliberale hervormingen worstelt het land met een diepe sociale crisis. In de aanloop van de presidentiële verkiezingen van 2005 weerklonk de roep naar politieke en grondwettelijke hervormingen steeds luider.
Het machtsmonopolie van de Nationale Democratische Partij heeft het politiek onvermogen in de hand gewerkt en zorgde voor wijdverbreide corruptie in het overheidsapparaat. Op economisch vlak schikte de regering zich naar het Structurele Aanpassingsprogramma dat ze met het Internationaal Monetair Fonds tekende. Dat zorgde voor de aanzwengeling van de export en de liberalisering van de prijzen. In 2005 verkocht de overheid geheel of gedeeltelijk 209 publieke ondernemingen van de in totaal 314 die in aanmerking kwamen voor privatisering. Dat ging gepaard met afdankingen, verminderde arbeidsbescherming en lagere lonen. De concurrentie drukte de lonen van de overblijvende werknemers van de publieke industriële sector naar een gemiddelde van 34 dollar per maand, wat ruim onvoldoende is om zelf maar de basisnoden te lenigen.(1) Vooral vrouwen en jongeren zijn het slachtoffer van werkloosheid. Volgens de officiële statistieken vertegenwoordigen jongeren (15 - 29 jaar) 28 procent van de bevolking. 83 procent van de werklozen bevindt zich binnen deze groep.(2) 22 procent van de Egyptische bevolking leeft onder de armoedegrens van 1 dollar per dag. En bijna nog eens zoveel moet rondkomen met een inkomen van amper 2 dollar per dag. Een sociale tijdbom waarop een reactie niet kon uitblijven
Stakingen en hervormingsbeweging
In september 2004 hield de Beweging voor Verandering, Kifaya (Genoeg) haar stichtingscongres en nog in hetzelfde jaar kwam er een eerste grote betoging die het startsein vormde voor een hele reeks acties. Kifaya vloeide voort uit de Palestina- en Irakprotesten die parallel verliepen met de politisering van een nieuwe generatie jongeren. Een van de belangrijkste eisen voor politieke hervormingen was de vraag naar directe presidentiële verkiezingen met verschillende kandidaten. De eerste manifestatie op de trappen van het Egyptische hooggerechtshof vroeg zelfs het aftreden van Moebarak. De protestbeweging was in verschillende opzichten nieuw. Voor het eerst sinds jaren nam een losse coalitie met Nasseristen, linkse activisten, studenten en islamisten, die ideologisch nochtans heel erg verschillen, het regime zelf onder vuur. Tal van nieuwe organisaties zagen het daglicht die allemaal autonoom werkten, maar in grote lijnen dezelfde doelen nastreefden wat blijkt uit namen als Jongeren voor Verandering, Dokters voor Verandering, Journalisten voor Verandering, de 9-maart beweging, Arbeiders voor Verandering, enz. De acties en manifestaties van deze organisaties hadden een zeker spontaan karakter en gingen door zonder voorafgaandelijk toestemming van de autoriteiten. Dat is geen evidentie in een land waar Moebarak sinds de moord op Sadat in 1981 de wet op de noodtoestand keer op keer verlengt. Ook nieuw was het intense gebruik van internet en mobilofoons.
In het zog van de hervormingsbeweging en geconfronteerd met de dalende levensstandaard groeide de actiebereidheid bij de werknemers in de landbouw en de industrie. Vanaf 2005 groeide het aantal arbeidersstakingen en -manifestaties. Een studie telde alleen al in de eerste helft van 2007 283 protestactiviteiten in de overheids- en privésector waaronder 66 stakingen. Daarbij ging het niet alleen om een verzet tegen privatiseringen en de gevolgen van de neoliberale politiek, maar kwam de strijd voor een vrije vakbondswerking zelf op het voorplan. Staken is in Egypte weliswaar toegestaan, maar kan alleen mits goedkeuring van de officiële vakbonden die onder de controle staan van het regime. Die keuren stakingen bijna nooit goed en de vertegenwoordigers ervan spelen dikwijls onder een hoedje met de directies.
Stakingen in Mahalla al-Kubra
Vooral de stakingen in het immense textielbedrijf Misr Spinning and Weaving Company, zorgden voor de nodige nervositeit bij het regime. Dat komt omdat deze publieke onderneming op 110 km ten noorden van Cairo, met 24.000 werknemers goed is voor zowat een kwart van alle Egyptische textielarbeiders. In december 2006 legden de arbeiders er het werk neer en gingen over tot het bezetten van de fabriek om eerdere beloftes op vlak van looneisen alsnog af te dwingen. In de daaropvolgende maanden volgden er nieuwe acties die geleidelijk aan overwaaiden naar andere sectoren en regios. De aanvankelijk eerder lokale en beroepsgebonden eisen op bedrijfsniveau kregen een meer politiek karakter. De arbeiders beschuldigden het overheidsapparaat van mismanagement en corruptie en kwamen in conflict met de vertegenwoordigers van de officiële vakbond - verbonden aan de NPD-regeringspartij - die ze verweten de arbeidersbelangen niet te verdedigden. Het protest kreeg uiteindelijk een uitgesproken politiek karakter toen het zich richtte tegen de economische en sociale politiek van Moebaraks regime zelf. De groeiende inflatie van om en bij 12 procent op jaarbasis maakte het alsmaar moeilijker om rond te komen met het karige maandloon van 40 tot 70 dollar. De voedselprijzen gingen de hoogte in met jaarlijks 12,4 procent, voor verse groenten moest zelf 37,6 % meer worden betaald.(3)
De acties van de textielarbeiders konden rekenen op heel wat sympathie en kregen navolging in andere sectoren. Tal van Egyptische werknemers verspreid over het land lieten hun ongenoegen blijken over de slecht gerunde overheidsinstellingen, maar verzetten zich ook tegen de (geplande) privatiseringen. De Mahalla-arbeiders lagen ook aan de basis van de nationale stakingsdag van 6 april 2008 tegen de stijgende prijzen en de lage lonen. In een land waar de pers onder de controle staat van de overheid, kreeg het initiatief veel ruchtbaarheid via blogs en sociale netwerksites zoals facebook, waar tegen de 70.000 voornamelijk jonge activisten zich lid maakten van de 6 april jongeren-beweging. De moslimbroeders, de grootste politieke oppositiebeweging, namen niet of aarzelend deel aan de stakingsoproep, maar de linkervleugel van de Kifayabeweging ondersteunde de oproep en tientallen leden vervoegden de stakende Mahalla-arbeiders.
Het regime reageerde dubbel: met beperkte toegevingen en repressie. Aan de ene kant besliste de regering om de export van enkele belangrijke voedselproducten en constructiematerialen op te schorten in een poging de prijzen enigszins te stabiliseren. Bovendien kondigde het regime een stijging van de lonen aan met 30 procent, maar bleef het wachten op de concrete uitvoering van die belofte. Aan de andere kant liet Moebarak zijn politiediensten hard optreden. Het Mahalla-protest werd brutaal neergeslagen. Op de bewuste nationale stakingsdag van 6 april 2008 vielen twee doden en tientallen gewonden. Een 150-tal mensen werd gearresteerd, onder wie een aantal leidende figuren. Het regime toonde zich vastberaden om voortaan elke manifestatie in de kiem te smoren om zo te vermijden dat de acties verder uitbreiding zouden nemen. Zeker sinds de Gaza-oorlog in de winter van 2008-2009 en de ontdekking van een Hezbollah cel (zie kader) is de repressie ongemeen hard en beperkt het regime zich niet tot politieoptredens in de straat. Bloggers worden op grote schaal gearresteerd en heel wat mensen die deelnamen aan de acties en stakingen verloren hun job. Moebarak is vooral beducht voor een herhaling van de rellen van 1977 die uitbraken nadat president Sadat de broodprijzen liberaliseerde. Daarbij kwamen toen meer dan 100 mensen om.
De verdeeldheid van de oppositie speelt vooralsnog in het voordeel van het regime. De eerst veelbelovende Kifaya-beweging is wat weggedeemsterd en bleek niet in staat om de politieke vertaling te maken van de vele acties. Het probleem is onder meer dat er een nog grote kloof bestaat tussen de stedelijke intellectuele elite en de arbeidersbeweging. Ook is er wantrouwen tussen de seculiere oppositie en de moslimbroederschap. Deze laatste lijkt er voor te hebben gekozen om een al te grote directe confrontatie met het regime te vermijden.
De Egyptische Hezbollah-cel
In april 2009 werden 25 mensen opgepakt omdat ze deel zouden uitmaken van een Hezbollah-cel. De Egyptische minister van Buitenlandse Zaken wees vrijwel onmiddellijk Iran met de vinger met de beschuldiging dat het Mollah-regime Hezbollah gebruikte om voet aan grond te krijgen in Egypte. Hezbollah-leider Hassan Nasrallah zei enkel dat een van de gearresteerden opdracht had om de wapensmokkel naar de Gaza-strook te organiseren, maar ontkende dat het de bedoeling was om aanslagen te plegen in Egypte, zoals het regime beweerde. Het incident heeft tot nieuwe spanningen geleid tussen Cairo en Teheran. Op de achtergrond speelt de rivaliteit tussen twee regionale assen met aan de ene kant het Saoedisch-Jordaans-Egyptische kamp en aan de andere kant Iran, Syrië en de verzetsorganisaties Hamas en Hezbollah. Die spanning kan eveneens vertaald worden in termen van pro- en anti-westers.
In de Egyptische hoofdstad Caïro zoekt Trouw naar de modernistische islam. Vandaag: auteur Gamaal Al-Banna richt verwoestingen aan in de porseleinkast van de orthodoxie.
Egyptische liberale moslims zijn er in soorten en maten. Sommigen spreken zelfs met waardering over de Fitnafilm van Geert Wilders, terwijl anderen daarvan niets moeten hebben.
Je hebt onder hen atheïsten en agnosten, die daar overigens niet openlijk voor uitkomen. Ze beschouwen zichzelf alleen in culturele zin als moslims. Anderen zijn wel godsdienstig, al bepleiten ze een diepgaande godsdiensthervorming. De papieren van de Amerikaanse president Barack Obama, een andere graadmeter, staan in deze kringen doorgaans lager genoteerd dan bij veel landgenoten. Ze vinden hem te lief voor dictators en de moslimorthodoxie.
Ze delen met elkaar de afkeer van de Al-Azhar, het theologische centrum van de moslimorthodoxie, dat ze zien als een hersenloos doorgeefluik van bijgeloof.
Een geval apart is de auteur Gamaal Al-Banna. Hij is de oudoom van de Rotterdamse hoogleraar Tariq Ramadan, de jongere broer van Ramadans grootvader Hassan Al-Banna, de in 1949 vermoorde oprichter van de Moslimbroederschap. Al-Banna is een ongrijpbare mix. Hij is een voorvechter van vrij denken en in die zin liberaal. Als het aankomt op de Koran is hij fundamentalistisch. Maar vanuit dat koranfundamentalisme wijst hij de orthodoxie even beslist van de hand als de opvattingen van alle westerse islamologen, zowel de behoudende als de revisionisten.
De poging om met hem een gesprek te beginnen over De omstreden bronnen van de islam de in boek verschenen artikelenserie uit Trouw komt, weinig verrassend, niet van de grond. De vergaande alternatieve theorieën van westerse revisionistische islamologen over de Koran en de begintijd van de islam, die in het boek aan de orde komen, kunnen Al-Banna niet bekoren. Even luistert hij naar een uiteenzetting over de Duitse geleerde Christoph Luxenberg, die duistere koranpassages probeert op te helderen via de Aramese taal. Dan zegt hij afgemeten: Alles wat westerse islamologen zeggen over de Koran is zonder betekenis. De Koran is een symfonie, die moet je niet kapot analyseren. Luister liever naar de muziek.
Maar een bibliofiel blijft bibliofiel. Na afloop van het gesprek grist de bijna negentig jaar oude Banna De omstreden bronnen van de islam, ondanks zijn afwijzing van de inhoud, toch met een gretige, bijna junk-achtige blik naar zich toe en geeft hij het een plaats tussen de ongeveer dertigduizend boeken die hij al bezit.
Al-Bannas bibliotheek en uitgeverij bevinden zich op een historische plek in Caïro, aan de zogeheten Straat van het Leger. Vroeger was hier het oude Suezkanaal, gegraven (of opnieuw uitgebaggerd) door een middeleeuwse kalief. Het verbond de Nijl met de Rode Zee.
De bibliotheek maakt duidelijk wat centraal staat in het leven van Al-Banna. Het trappenhuis is haveloos, geen likje verf in minstens dertig jaar. Je treft meer zulke trappenhuizen aan in Caïro. Ook de vertrekken van het appartement zien er sjofel uit. Maar dan zijn er al die boeken. Meer heeft een mens als Al-Banna ook niet nodig.
In de bibliotheek staat een meubelstuk met geschiedenis, een bureau. Begin jaren vijftig hebben de door de latere president Nasser opgerichte Vrije Officieren, die op het punt stonden de Egyptische koning Faroek te verjagen en zelf de macht over te nemen, een koran en een revolver op dit bureaublad gelegd. Ze zwoeren dat ze Egypte zouden regeren volgens wat God heeft neergezonden; de Koran dus.
Dat is in de ogen van Al-Banna niet gelukt. Hun slechte ideeën voerden ze goed uit en hun goede ideeën slecht, luidt zijn harde oordeel over de militaire regeerders, die sinds 1952 aan de macht zijn in Egypte. In een terugblik ziet hij de periode tussen 1923 en 1952 als de gouden eeuw van Egypte, in elk geval de gouden eeuw van het vrije denken.
Vanuit nationalistisch oogpunt is dat aanvechtbaar. In 1923 werd Egypte half onafhankelijk, na veertig jaar Brits bestuur. In 1919 brak er opstand uit. In 1923 kreeg Egypte een grondwet, die de machtsverhoudingen regelde tussen de Britten, het volk en de koning. Banna vindt vooral belangrijk dat de oude grondwet de macht van het staatshoofd inperkte. Tegenwoordig hebben veel Arabische staatshoofden een vrijwel onbeperkte macht. Dat bleek de prijs die de bevolkingen voor hun onafhankelijkheid moesten betalen.
Volgens Al-Banna hebben de klassieke moslimgeleerden, die zich vanaf ongeveer de negende eeuw hebben beziggehouden met de Koran, dezelfde, fundamentele fout gemaakt als later de westerse islamologen: Allemaal beschouwden ze de Koran als het boek van Mohammed terwijl het het boek van God is. Daarom gelden voor de Koran andere regels. Een menselijk verhaal heeft een duidelijke opbouw, een begin en een einde. De Koran zit zo niet in elkaar. De vele herhalingen zijn functioneel. De vermaningen zijn over het hele boek verspreid omdat ze zo belangrijk zijn.
In zijn boek Uitleg van de Koran tussen de ouden en de modernisten schrijft Al-Banna over westerse islamologen: Het probleem van de westerse oriëntalisten die Arabisch kennen, is dat ze de geschriften van de islamitische wetskenners, koranuitleggers en traditiegeleerden aanvaarden alsof het gezaghebbende bronnen zijn waarover geen discussie mogelijk is.
Dat zou letterlijk uit de mond kunnen komen van revisionistische westerse islamologen. Die laatsten verwijten hun behoudende collegas dat ze aan de leiband lopen van de moslimorthodoxie en wegvluchten voor fundamentele vragen over het ontstaan van de Koran en de islam.
Maar van dat soort fundamentele vragen blijkt ook Gamaal Al-Banna zelf niet gediend. En hij mag de vrijheid van het woord nog zo belangrijk vinden, hij schrikt toch niet terug voor regelrechte verkettering van mensen met wie hij het oneens is.
STAD - In de maand augustus organiseert het Huis van Horus & Mehen twee zomerlezingen in het Allard Pierson Museum. Thema's zijn: 'De sterrenhemel boven het oude Egypte'. Bestaat er verband tussen de piramidebouw en de sterrenhemel? Hadden de oude Egyptenaren 'geheime kennis' van sterrenkunde?
Zaterdag 15 augustus geeft dr. Hans Albers de lezing 'Bouwde Egypte de Hemel op Aarde?' Hij gaat in op vragen als: Bestaat er verband tussen Piramidebouw en Sterren? Tonen de piramiden van Gizeh en de andere piramiden van het oude Rijk het sterrenbeeld Orion op aarde?
Zaterdag 29 augustus neemt dr. Marcel Zitman het stokje over met de lezing: 'Geheime kennis uit Egypte?' Hij behandelt kwesties als: Overleveringen uit de Klassieke Oudheid en latere tijd spreken over 'geheime kennis' van het oude Egypte. Veel wordt terecht afgedaan als 'mythevorming' rond deze oude beschaving. Is daarmee alles onzin? Er is een algemeen bekend amulet: het wedjatoog; het enige Egyptische amulet met getallen. Wat doen getallen in een amulet - in het oog van de god Horus? Bestaat er verband met de mythen rond Horus? Over een bekend amulet met een verborgen betekenis; mythen, wiskunde, de Maan en de Maancyclus.
Beide lezingen zijn in het Allard Pierson Museum. De lezingen beginnen om 14.15 uur en eindigen omstreeks 15.45 uur.
De prijs is 6 euro voor Donateurs Huis van Horus & Mehen en Vrienden van het Allard Pierson Museum. Normale prijs is 8 euro. Dit is exclusief reguliere toegang tot het Allard Pierson Museum. Geldige Museumjaarkaart of Pas van de Vrienden APM is gratis entree tot het museum. Aanmelding is gewenst via e-mail: info@huisvanhorus.nl.
,Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
Mummificatie is door mythevorming nauw verbonden met de mythe van Isis en Osiris.
De Egyptenaren hadden de vaste overtuiging dat de goden eens neergedaald waren op Aarde en dat zij de afstammelingen van deze goddelijke wezens waren. Osiris en Isis waren het voorbeeld van de kenmerkende koning en koningin die van de sterren waren gekomen en een koninkrijk op Aarde hadden gevormd in Egypte. Vervolgens hadden er bepaalde gebeurtenissen plaatsgevonden in de levens van Isis en Osiris die tot gevolg hadden dat het lichaam van Osiris werd gemummificeerd. Osiris werd gedood op de leeftijd van 28 jaar, althans zo willen de teksten ons laten geloven. Wat volgt is dat Isis, die zonder kinderen en erfgenamen voor het door Osiris gestichte koninkrijk achterbleef, het verminkte lichaam van haar door Seth vermoordde man terugbracht en mummificeerde en vervolgens de mummie terugbracht naar het rijk der levenden. En om Osiris weer tot leven te kunnen brengen was het voor haar noodzakelijk om zwanger van hem te worden. Nadat Osiris tijdelijk tot leven gebracht was, werd zijn ziel vrijgelaten zodat deze terug kon keren naar de sterren van Orion. Dit verhaal staat als het ware opgetekend in de sterren, waar het verhaal van Isis en Osiris is vastgelegd. De koningen van Egypte waren ervan overtuigd dat zij een regelrechte reïncarnatie waren van de zoon van Isis en Osiris, geboren na de dood van Osiris met de naam Horus. De Egyptenaren hadden de heilige overtuiging dat hun koningen deel uitmaakten van een eeuwigdurend systeem van reïncarnatie dat overging van zoon op vader, hetgeen betekende dat bij het in leven zijn van de koning hij een reïncarnatie was van de zoon van Isis en Osiris. Bij zijn dood werd hij echter bevrijd uit zijn stoffelijk lichaam, liet hij zijn aardse rol na aan zijn opvolger en werd hij zelf Osiris. Het hele proces is erop gericht om een Osiris, een mummificatie, te scheppen. "Osirisatie van een lichaam". De koning werd veranderd in een nieuwe Osiris, op dezelfde manier als Osiris werd gemaakt. En door dit proces stap voor stap te herhalen werd de ziel van de koning vrijgelaten om op te stijgen naar de sterren en aldaar zijn rechtmatige plaats in te nemen. Dit was het absolute geloof van de Egyptenaren. Ze geloofden er net zo in als wij geloven dat we op Aarde bestaan. Zij geloofden dat men de krachten van de kosmos naar beneden konden halen met behulp van rituelen en de opstelling van gebouwen. Dat ze de krachten van de sterren, dus ook van de goden, naar beneden konden trekken en konden opslaan in fysieke zaken zoals standbeelden en piramides. De piramides waren voor hen het toonbeeld van de kracht van de sterren. Dit is het soort magie dat zij beoefenden.
Isis, de Egyptische moedergodin, was de dochter van Geb en Nut, en de zuster en echtgenote van Osiris (als broer en zus reeds verliefd in de baarmoeder). Ze wordt meestal afgebeeld met grote, beschuttende (gouden) vleugels. Het hiëroglief voor haar naam was de afbeelding van een troon.
Osiris, een zoon van de Egyptische goden Geb en Nut, was oorspronkelijk een natuurgod die de kringloop van de vegetatie symboliseerde (waaronder een goede oogst). Later werd hij de god van de doden met zijn goddelijke « laatste oordeel ». Bij zijn geboorte kreeg hij de titel « alomvattende heerser ».
Hij was een rijzige, knappe verschijning met veel charisma, werd koning van Egypte en zijn vrouw Isis werd koningin. Hij leerde de mensen brood en wijn te maken en zag toe op de bouw van de eerste tempels. Ook bouwde hij steden en zorgde hij voor rechtvaardige wetten. Toen Egypte aldus een beschaafd land was geworden, ging Osiris op reis en bracht overal waar hij kwam de beschaving. Osiris jongere broer Seth werd intussen hoe langer hoe jaloerser op hem en beraamde een wreed plan. Hij nodigde Osiris uit voor een feest, waar hij de gasten een prachtige sarcofaag presenteerde en wie erin zou passen, zou hem krijgen. Osiris probeerde de kist en meteen spijkerde Seth het deksel dicht. Hij smeet de sarcofaag in de Nijl en uiteindelijk spoelde de kist in Byblos aan land.
Isis hielp Osiris de beschaving in Egypte te brengen: zo leerde ze vrouwen koren malen, spinnen en weven. Ook leerde ze de mensen de geneeskunst en stelde ze het huwelijk in. Toen Osiris op wereldreis ging, regeerde Isis in zijn plaats. Toen Isis vernam dat Osiris door de boosaardige god Seth was vermoord, ging ze op zoek naar Osiris lichaam. Kinderen vertelden haar dat ze een lijkkist over de Nijl hadden zien drijven. De kist spoelde uiteindelijk aan onder een prachtige boom bij Byblos, in het huidige Libanon. De boom begon direct geweldig te groeien, zodat de kist door de stam werd overwoekerd. Daarop liet de koning van Byblos de boom omhakken, om hem te verwerken tot zuil in zijn paleis. Het nieuws over de bijzondere boom verspreidde zich snel en Isis begreep meteen wat er was gebeurd. Ze spoedde zich naar Byblos en vermomde zich aan een bron.
Toen dienaressen van de koningin daar water kwamen halen, vlocht Isis hun haren en balsemde ze met zon verrukkelijk parfum dat de koningin haar korte tijd later ontbood en haar als kindermeisje aanstelde. Elke nacht hield Isis het koningskind in het vuur der onsterfelijkheid en vloog zelf rond in de gedaante van een zwaluw rond de zuil die Osiris lichaam bevatte.
Op een avond trof de koningin haar zoon in de vlammen: ze schreeuwde het uit zodat de jongen zijn kans op onsterfelijkheid verspeelde. Isis onthulde haar ware identiteit en kreeg daarna de zuil die haar nauw aan het hart lag. Ze keerde met Osiris lichaam terug naar Egypte. Seth ontdekte het en was woest. Hij hakte het lichaam in veertien stukken, die hij over het land en de Nijl verspreidde. Met hulp van andere goden spoorde Isis alle stukken op, behalve Osiris lid dat door een vis was opgegeten. Isis zette het lichaam weer in elkaar en wekte met behulp van een magisch ritueel Osiris weer tot leven. Dit was de eerste balsemingsrite. Toen verwekte Osiris nog een zoon bij haar (niemand weet echter hoe), Horus . Isis werd in Egypte en daarbuiten enorm beroemd, ze kreeg steeds meer eigenschappen van andere godinnen. Zo werd ze moedergodin (vruchtbaarheid), vogelgodin, onderwereldgodin (die de doden weer tot leven wekte) en godin van de oerzee. Haar verering verbreidde zich naar Griekenland en het Romeinse Rijk. Ze werd meer dan 3000 jaar vereerd, vanaf 3000 v. Chr of eerder tot in de christelijke tijd.
Osiris was zo teleurgesteld in zijn broer dat hij over de doden ging waken en regeren over de onderwereld. Horus werd koning van Egypte en wreekte zich op Seth.
Egypt : Egyptische dorpelingen verdenken politie van corruptie bij arrestatie christenen
Egypte - Inwoners van het Egyptische dorp Ezbet Basillious verdenken de lokale politie ervan corrupt te zijn na de arrestatie van twee Koptische christenen. De christenen, Reda Gamal (35) en Fulla Assad (30), zouden onlangs hun eigen huiskerk in brand hebben gestoken. Later arresteerden agenten van de Egyptische staatsveiligheidsdienst drie moslimverdachten, op basis van ooggetuigenverslagen die de lokale politie had genegeerd.
Ooggetuigen zagen de drie moslimverdachten het kerkgebouw binnengaan met kerosine en later naar buiten komen onder het roepen van leuzen als Allah is groot. Niet alleen de onbegrijpelijke arrestatie van de twee christenen maar ook de afwezigheid van politie terwijl het kerkgebouw in brand stond, doen corruptie en voorbedachte rade vermoeden. Bewakingsbeambten die vlakbij op wacht stonden, hadden hun post verlaten. Alles lijkt erop te wijzen dat dit van te voren zo gepland was. Dat de brandstichters wisten dat ze op dat moment konden toeslaan omdat de bewakingsbeambten dan weg waren, aldus een bron van Compass Direct. Het duurde twee uur voordat de politie arriveerde.
Reda Gamal en Fulla Assad zitten nog steeds vast. (Compass Direct)
CAIRO - Egypte zal in 2017 worden geconfronteerd met een tekort aan water. Voor de snel groeiende bevolking, nu 76 miljoen mensen, zal dan 71,4 miljard kubieke meter beschikbaar zijn, maar de behoefte zal 86,2 miljard kubieke meter zijn.
Dat staat in een recent rapport van een adviescentrum van de regering waarover het staatspersbureau MENA zaterdag berichtte. In 2006 beschikte het Noord-Afrikaanse land over 64 miljard kubieke meter. De rivier de Nijl zorgde voor 55,5 miljard daarvan. Dat is meer dan 86 procent van de behoefte. In 2017 zal dat percentage naar 80,5 zijn gezakt. Egypte is sterk afhankelijk van het water van de rivier, omdat het er weinig regent.
Volgens een akkoord dat het in 1959 met Sudan sloot, heeft Egypte recht op 55,5 miljard kubieke meter Nijlwater per jaar. Andere landen waardoor de Nijl stroomt, hebben bezwaren tegen die overeenkomst. Zij pleiten voor een nieuw akkoord, maar Egypte verzet zich daartegen. Later deze maand komen ministers uit de tien staten die van het water van de Nijl afhankelijk zijn, in Egypte bijeen om over de verdeling van het water uit de rivier te praten.
Karnak (Arabisch: الكرنك, Al Karnak: 'versterkt dorp') is een dorp in Egypte. Het ligt bij aan de oostoever van de rivier de Nijl en 2,5 km ten noorden van Luxor.
Toeristen beschouwen Karnak en Luxor als identiek, omdat de twee in dezelfde agglomeratie staan. Karnak bestaat uit een klein dorp bij het grootste tempelcomplex dat de farao's ooit hebben gebouwd. Men associëert de naam Karnak meer met de tempels dan met het dorp; de tempels zijn tweemaal zo groot. De Tempels van Karnak zijn één groot museum en het grootste religieuze bouwwerk in de wereld. De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommetjes zijn en vele rijen met sfinxen. Waarbij slechts één toegankelijk is voor het publiek, het is gelijk het grootste en het hart van de tempel.
De bezoekers krijgen zo het idee dat Karnak alleen het gebied van Amon-re was, terwijl er ook andere goden vereerd werden. Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao's meegedaan.
[PRAKTISCH] Winkelen in het Midden-Oosten werkt anders dan in de Kalverstraat. Tien vragen en antwoorden. In de soek is afdingen verplicht.
De soek van Caïro.
1. WAT ZIJN DE BESTE PLEKKEN? De Arabische wereld is een winkelparadijs. Prachtige lantaarns, handgemaakte kleden, beschilderde schalen, geborduurde spreien, waterpijpen, leren tassen, koperen dienbladen en heel veel andere juweeltjes kun je hier voor een zacht prijsje op de kop tikken.
Alleen... je moet wel weten waar. Markten zijn vaak de beste plek; de lokale bevolking koopt er ook. In de soek van Damascus, Marrakesh en Caïro vind je de prachtigste dingen voor een heel aantrekkelijke prijs, maar winkelen op een markt kan ook erg vermoeiend zijn.
Schroom niet ook eens een gekoeld winkelcentrum of een souvenirwinkel te bezoeken. Hier kun je op je gemak rondkijken en word je veel minder lastiggevallen. Winkelcentra in Dubai zijn zó groot dat je er dagen zoet kunt zijn.
2. WANNEER EN WAAR MOET JE AFDINGEN? In de bazaar is afdingen een must en een sport. Een verkoper zou verbaasd opkijken als je de prijs die hij vraagt meteen zou betalen. Maar afdingen gebeurt zeker niet overal. In de supermarkt zou de caissière het maar vreemd vinden als je tijdens het betalen begint af te dingen. Hetzelfde geldt voor winkelcentra.
In sommige toeristische winkels is het wél weer het proberen waard. Zeker in Egypte en Syrië zul je dan dikwijls een betere prijs krijgen.
3. HOE DOE JE DAT, AFDINGEN? Probeer in te schatten wat iets zo'n beetje zou moeten kosten. Als je de tijd hebt, is het goed om in een paar winkeltjes te informeren naar de vraagprijs. Kies dan de winkel waar je het mooiste exemplaar hebt gezien en maak een praatje. Lach, vraag de prijs en bied vervolgens de helft.
De verkoper zal waarschijnlijk zeggen dat dit toch echt veel te weinig is. Hij zal dan iets onder zijn oorspronkelijke prijs gaan zitten. Jij doet hetzelfde. Langzaam maar zeker bereik je een prijs die zo'n 30 tot 40 procent onder de vraagprijs ligt.
Neem de tijd en wees bereid om weg te lopen. Meestal word je teruggeroepen. Is dat niet het geval, dan bood je waarschijnlijk écht te weinig. Je kunt het dan altijd een paar uur later weer proberen.
4. MOET JE BOOS WORDEN? Afdingen is echt een kunst. Veel verkopers hebben er plezier in. Hoewel het soms lijkt alsof het er erg serieus of bijna agressief aan toe gaat, is dat bijna altijd een spel. Doe zaken als je in een goede stemming bent. Dan heeft iedereen plezier en krijg je waarschijnlijk de beste prijs.
Echt boos worden is voor niemand een oplossing. Wees ook niet te verlegen, dat zijn de verkopers ook niet.
5. WAAR MOET JE VOOR OPPASSEN? Zorg dat niemand je iets aansmeert. Neem nooit voor de lol een aap of slang op je nek (Marokko!); je betaalt een hoop geld voor die ene leuke foto.
6. HOE HERKEN JE KWALITEIT? Geloof niet zomaar alles wat een verkoper zegt. Koop je leer, neem dan een tissue mee om de kleur te testen. Spuug op de tissue en wrijf over het leer. Geeft de kleur af, dan gebeurt dat ook als je de tas draagt. Ook de geur is veelzeggend. Een tas die ontzettend stinkt, zal die geur niet snel verliezen.
Hou er rekening mee dat sjaaltjes en geverfde doeken niet altijd kleurecht zijn. Er zijn wel trucs om de kleur erin te houden. Weken in huishoudazijn en veel zout en koud water kan helpen.
7. ZIJN ER VERSCHILLEN IN PRIJZEN? Er zijn prijsverschillen per land en per winkel. Zo is Egypte goedkoper dan Syrië en Syrië weer goedkoper dan Libanon. Voor dezelfde sprei betaal je in Beiroet twee keer zoveel. Vaak betalen locals een andere prijs dan toeristen.
8. HOE ZIT HET MET DE TAAL? Arabisch spreken is meestal niet nodig. Verkopers spreken vaak een beetje Engels of Frans. Wel vinden veel mensen het erg leuk als je een paar woordjes leert zoals 'hoe gaat het' en 'dankjewel'.
Handig is het ook om tot tien te kunnen tellen. Als je de mogelijkheid hebt, neem dan iemand mee die de taal spreekt. Die kan voor je afdingen en zal minder gauw worden afgezet.
9. HOE MOET IK BETALEN? In welke valuta? Pinnen, wisselen of traveller's cheques?
Op markten is het handiger om contant af te rekenen. In winkels en supermarkten is het meestal geen probleem om met een creditcard te betalen.
Alle Arabische landen hebben pinautomaten waar je met je Nederlandse pinpas geld kunt opnemen. Het is een stuk eenvoudiger om geld te pinnen in plaats van te wisselen. Wisselkantoortjes zijn lang niet altijd open en meestal moet je daar commissie betalen.
Het is handig om zowel dollars als euro's op zak te hebben, maar het is het voordeligst om in de lokale valuta af te rekenen. Zorg altijd voor gepast geld en kleine coupures.
10. VERDER NOG IETS? Ga ook voor de sfeer, niet alleen om te kopen. Trek schoenen aan die lekker lopen, want shoppen in de Arabische wereld is een vermoeiende ervaring.
Als je taxi's neemt tijdens het winkelen, spreek dan vooraf de prijs af. De meeste taxi's hebben geen meter en vinden een ritje met toeristen een perfecte kans om wat extra te verdienen.
Het Huis van Horus en Mehen - het oude Egypte - 13 juni 2009
Prachtige Egyptische Kunst: koningin Nefertiti
INGEZONDEN Cursus Fascinerend Egypte maak kennis met het oude Egypte. Deze leuke en boeiende cursus wordt u geboden door de VU Alkmaar samen met de non-profit onderwijsstichting Het Huis van Horus & Mehen.
De cursus start in september 2009 op de woensdagavonden, te Alkmaar.
In 10 boeiende lessen maakt u kennis met allerlei aspecten van de oude, Egyptische cultuur van de faraos. We nemen u mee naar het prille begin van dit exotische en machtige rijk aan de Nijl en bekijken haar geschiedenis in vogelvlucht. We vertellen over de piramiden, de godentempels, en de prachtig gedecoreerde tomben. U maakt kennis met de ontcijfering van het hiërogliefenschrift en de principes van deze bijzondere schriftvorm. We vertellen over de Egyptische kunst en hoe deze kunst verschilt van onze moderne westerse kijk. Ook de vreemde godenwereld, godsdienst, levensvisie en het dodengeloof van de oude Egyptenaren mogen natuurlijk niet ontbreken!
De cursus is rijk voorzien van beeldmateriaal (powerpoint) en een syllabus. Na afloop bestaat de mogelijkheid op een begeleide excursie naar de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, begeleid door een egyptoloog (niet bij de cursusprijs inbegrepen).
Heeft u interesse of wilt u verdere informatie? Onderstaand vindt u de gegevens. Wij staan u graag te woord!
De cursus wordt verzorgd door de Stichting Het Huis van Horus & Mehen. Wij zijn een collectief van afgestudeerde en gepromoveerde Egyptologen. Wij zijn goed bekend met het oude Egypte en boeiende vertellers. Wij verzorgen cursussen, lezingen, het full colour tijdschrift Ta-Mery en een nieuwsbrief over het oude Egypte. Wij doen dit op non-profit basis. Winst uit onze activiteiten schenken wij jaarlijks aan Nederlandse en Vlaamse opgravingen in Egypte!
Op zondag 14 juni 2009 verzorgt Huub Pragt twee rondleidingen van negentig minuten over zowel de Egyptische als Oude Nabije Oosten afdeling van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. De rondleidingen gaan van start om 12.30 uur en om 15.00 uur. Voor beide rondleidingen zijn nog enkele plaatsen beschikbaar. Klik hier op: Informatie.
Lezingen
Op dinsdag 16 juni 2009 geeft egyptoloog Prof. Dr. Harco Willems in Leuven een lezing onder de titel 'Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte'. Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van Professor Harco Willems opgravingen uit in Deir el-Bersjeh in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009. De lezing gaat om 20.00 uur van start in het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2 te Leuven. Dit is achter de centrale bibliotheek van de K.U.Leuven. OPGELET: Wegens examens kan de datum van deze lezing nog wijzigen. De eventuele nieuwe datum zal via deze elektronische nieuwsbrief worden aangekondigd.
Op donderdag 2 juli 2009 geeft egyptoloog Prof. Dr. Harco Willems in Gent een lezing onder de titel 'Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte'. Sinds 2002 voert een team van de K.U.Leuven onder leiding van Professor Harco Willems opgravingen uit in Deir el-Bersjeh in Midden-Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek betrokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009. De lezing gaat om 20.00 uur van start in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg.
Saqqara-dag 2009
Op zaterdag 20 juni 2009 organiseert de stichting Friends of Saqqara (FoS) in Leiden voor de zevende opeenvolgende keer de jaarlijks terugkerende Saqqara-dag. Deze studiedag wordt in principe gehouden voor donateurleden van de stichting Friends of Saqqara. Tegen betaling van 10,- is het ook voor niet-leden mogelijk om deze interessante dag bij te wonen. Verscheidene sprekers zijn uitgenodigd om een lezing te houden over een onderwerp dat gerelateerd is aan Sakkara in brede zin. Drie van de vijf hoofdsprekers zullen hun verhaal in het Engels doen. De eerste spreker is Geoffrey Martin met een lezing over de vondsten uit het graf van Horemheb in het Dal der Koningen. De tweede spreker is Bruno Deslandes en vertelt over zijn recente onderzoek onder de trappenpiramide van Djoser. De derde spreker is Rob Demarée die zal spreken over zijn zoektocht naar het huis van Jan Herman Insinger in Loeksor. De laatste twee sprekers zijn de opgravingsleiders Maarten Raven en Harold Hayes waarbij de interessante resultaten van het opgravingsseizoen 2009 worden gepresenteerd. Tijdens de dag worden boeken verkocht en kunt u loten kopen voor en loterij met mooie prijzen. De opbrengst van de dag gaat naar de opgravingen in Sakkara. Voor de boekenmarkt is de stichting FoS nog op zoek naar tweedehands boeken over het oude Egypte. Hebt u boeken waarop u uitgekeken bent, maar die voor een ander mogelijk interessant zijn? Overweeg dan om ze te schenken aan de stichting FoS: de opbrengst gaat naar de Nederlandse opgravingen in Sakkara. U kunt hierover contact opnemen met Carolien van Zoest, 071-527 2036 (tijdens kantooruren) of c.van.zoest@hum.leidenuniv.nl. Indien u de dag wilt bijwonen, klikt u hier op: Saqqara-dag 2009.
Summer School 'Toetanchamon'
Op maandag 29 juni 2009 en op maandag 6 juli 2009 gaat in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden een intensieve cursus van tien lessen van start. De cursus bestrijkt vijf dagen waarin steeds twee keer twee uur per dag les wordt gegeven. Niet alleen de fantastische kunstschatten afkomstig het graf in het Dal der Koningen worden besproken. Ook het leven van de kindkoning wordt in een breed tijdsbeeld geplaatst. Veel aandacht gaat uit naar de belangrijkste adviseurs van de farao, zoals zijn schatbewaarder Maya en zijn twee viziers Wesermonthoe en Pentoe. De priester 'Godsvader' Eje en zijn generaal Horemheb volgden Toetanchamon als koning op. Voor meer informatie klikt u hier op: Summer School 2009.
Egyptereis 'In de voetsporen van Mencheperra'
Van vrijdag 6 november 2009 tot en met zondag 22 november 2009 leidt Huub Pragt een zeventiendaagse reis langs monumenten die in relatie staan tot hogepriester Mencheperra uit de 21ste dynastie. Het graf van deze als koning regerende priester is nooit ontdekt. Mencheperra is de hoofdfiguur in het boek 'De Verborgen Tombe'. Voor meer informatie klikt u hier op: In de voetsporen van Mencheperra.
Tentoonstellingen
In het Olympiapark te München wordt tot zondag 30 augustus 2009 de tentoonstelling 'Tutanchamun - Sein Grab und die Schätze' gehouden: info en info en info.
In het Deutsches Elfenbeinmuseum te Erbach vindt tot zondag 9 augustus 2009 de tentoonstelling 'Echnaton und Nofretete - Herrscher im göttlichen Licht' plaats: info.
Onderzoek door Zahi Hawass
Op zijn Engelstalige website neemt Dr Zahi Hawass u mee naar de ondergrondse vertrekken van de trappenpiramide van Djoser in Sakkara. Bekijk hier het filmpje: trappenpiramide. Hawass vertelt ook over het onderzoek aan de mysterieuze tunnel in het graf van Sethi I KV17. Bekijk hier het filmpje: tunnel. Verder richt hij zijn aandacht op het Dal der Koningen. Bij zijn onderzoek gaat hij grondig te werk. Het Dal der Koningen wordt tot op de laatste zandkorrel leeggehaald. Lees hier het verslag: Dal der Koningen. Lees ook het verslag over de ontdekking van een tempel uit de tijd van Thoetmoses II te Tell Heboea in de Sinaï: tempel. Hawass kondigt het vervolgonderzoek aan de piramide van Choefoe. Hij verwacht eind juli 2009 de grafkamer van Choefoe te gaan ontdekken: Choefoe.
Nefertiti
De Zwitserse kunsthistoricus Henri Stierlin beweert dat de beroemde buste van de Egyptische koningin Nefertiti een vervalsing is. Het beeld is volgens hem niet circa 3400 jaar oud, maar in 1912 gefabriceerd in opdracht van de Duitse archeoloog Ludwig Borchardt: Nefertiti. De Duitse egyptoloog Rolf Krauss is echter van mening dat de buste wel echt is maar ten onrechte in het Egyptisch Museum in Berlijn wordt bewaard: Nefertiti.
Interview met René Preys
Philippe Gossaert heeft een vraaggesprek gevoerd met de Vlaamse egyptoloog René Preys. Aanleiding vormde het onderzoek van de Université Libre de Bruxelles (ULB) aan de poort van de tweede pyloon van de tempel van Karnak: Interview.
Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte
Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte
Sinds 2002 voert een team van de K.U. Leuven onder leiding van Pro-fessor Harco Willems opgravingen uit in Deir al-Barsja in Midden Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek be-trokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009.
Leuven: dindag 16 juni 2009 Gent: donderdag 2 juli 2009
Deze week vindt onze lezing voor mei plaats, op 12 mei in Leuven en op 14 mei in Gent. Tine Herygers geeft de lezing "De dood als vijand in het Oude Egypte".
In deze lezing gaan we in op het geloof over een leven na de dood door de Egyptenaren. In een eerste deel bekijken we de wereld van de doden: welke delen kunnen overleven? Hoe gebeurde dat? Welke literaire bronnen hebben we hiervoor?
In een tweede deel gaan we dieper in op twee concepten: poorten en demonen. Wat is hun betekenis voor overledenen? Is dit typisch Egyptisch of niet?
In een derde deel bekijken we twee hoofdstukken uit het Dodenboek: hoofdstukken 144 en 146. In deze hoofdstukken vinden we enkele apotropaeische goden terug die een belangrijke rol speelden bij de overgang tussen leven en dood. Wie zijn deze goden? Zijn ze buiten de litaratuur terug te vinden?
Leuven: dinsdag 12 mei 2009 Gent: donderdag 14 mei 2009
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Op dinsdag 12 mei 2009 geeft egyptologe Tine Herygers in Leuven een lezing onder de titel 'De dood als vijand in het Oude Egypte'. De lezing valt in drie delen uiteen. In het eerste deel wordt de wereld van de doden belicht. Het tweede deel gaat dieper in op twee concepten: poorten en demonen. I n het derde deel worden twee hoofdstukken uit het Dodenboek toegelicht: hoofdstukken 144 en 146. De lezing gaat om 20.00 uur van start in het Monseigneur Sencie Instituut, Erasmusplein 2 te Leuven. Dit is achter de centrale bibliotheek van de K.U.Leuven.
Op donderdag 14 mei 2009 geeft egyptologe Tine Herygers in Gent een lezing onder de titel 'De dood als vijand in het Oude Egypte'. De lezing valt in drie delen uiteen. In het eerste deel wordt de wereld van de doden belicht. Het tweede deel gaat dieper in op twee concepten: poorten en demonen. In het derde deel worden twee hoofdstukken uit het Dodenboek toegelicht: hoofdstukken 144 en 146. De lezing gaat om 20.00 uur van start in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein. Het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg.
Op dinsdag 19 mei 2009 geeft egyptoloog Prof. dr. Olaf Kaper in Leiden een lezing onder de titel 'Klassieke en Egyptische Kunst: zijn ze te combineren?'. Aan de hand van de recente reconstructie van schilderingen uit Kellis, in de oase Dachla, wordt in deze lezing de mengcultuur van Grieks-Romeins Egypte verkend. Deze schilderingen uit de tweede eeuw na Christus zijn tegelijkertijd in de klassieke traditie en in de Egyptische traditie, en beide stijlen zijn van hoge kwaliteit. De Oudegyptische kunst werd nog actief geproduceerd tot in de derde eeuw na Christus, maar de kunst van het Hellenisme en de Romeinse schilderkunst hadden een grote aantrekkingskracht en namen langzamerhand de plaats in van de oude tradities. Er zijn slechts enkele plaatsen zoals Kellis waar een mengeling van beide kunststijlen werd uitgeprobeerd. Deze zijn bijzonder interessant als we de vraag willen beantwoorden waarom men aan de ene dan wel de andere stijl de voorkeur gaf. De lezing vindt plaats in een nog nader te bepalen zaal van het Lipsius Gebouw van de Universiteit Leiden, routebeschrijving. De aanvang is 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. De lezing eindigt om 21.00 uur. Alleen bij een minimum van 15 personen kan de lezing doorgang vinden. Toegang voor donateurs van Het Huis van Horus & Mehen bedraagt 8,-. Toegang voor niet-donateurs bedraagt 10,-. Toegang voor studenten is gratis op vertoon van een geldige collegekaart. Aanmelding kan per e-mail info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 of 0318-471689 (na 19.00 uur). Betaling is mogelijk aan de zaal.
In deze lezing gaan we in op het geloof over een leven na de dood door de Egyptenaren. In een eerste deel bekijken we de wereld van de do-den: welke delen kunnen overleven? Hoe gebeurde dat? Welke literaire bronnen hebben we hiervoor? In een tweede deel gaan we dieper in op twee concepten: poorten en demonen. Wat is hun betekenis voor overle-denen? Is dit typisch Egyptisch of niet? In een derde deel bekijken we twee hoofdstukken uit het Dodenboek: hoofdstukken 144 en 146. In deze hoofdstukken vinden we enkele apotropaeische goden terug die een be-langrijke rol speelden bij de overgang tussen leven en dood. Wie zijn deze goden? Zijn ze buiten de literatuur terug te vinden?
Leuven: dinsdag 12 mei 2009 Gent: donderdag 14 mei 2009
Egypte gaat alle varkens in het land slachten uit vrees voor de varkensgriep. Dat meldde het Egyptische staatspersbureau Mena woensdag. Foto ANP
CAIRO - Egypte gaat alle varkens in het land slachten uit vrees voor de varkensgriep. De minister van Volksgezondheid heeft daartoe opdracht gegeven, meldde het Egyptische staatspersbureau Mena woensdag.
Egypte telt 300.000 tot 400.000 varkens, die door de christelijke minderheid worden gehouden. De moslimmeerderheid in het land beschouwt varkens als onreine beesten.
meehelpen een school te bouwen in Egypte of Marokko
Wil je in de zomer 2 of 3 weken meehelpen een school te bouwen in Egypte of Marokko en op een unieke manier een cultuur leren kennen? IBO-Nederland zoekt vrijwilligers die zich deze zomer willen inzetten op diverse vrijwilligersprojecten.
Elke zomer gaan meer dan 1200 Europese vrijwilligers op pad om in een periode van twee tot drie weken te werken in een ander land. De Internationale Bouworde ondersteunt sociale- en bouwprojecten in o.a. Roemenië, Hongarije, Italië, Bulgarije, Polen, Kroatië, Rusland, Egypte, Senegal en Marokko. Vrijwilligers zetten zich in voor het opknappen van scholen, weeshuizen, de verzorging van gehandicapte kinderen en vele andere zinvolle werkzaamheden. Ben je minimaal 18 jaar en beschik je over een flinke dosis enthousiasme, meld je dan aan voor het komende seizoen 2009! Kijk voor meer informatie op onze website: www.ibo-nederland.org
Gepubliceerd: zaterdag 25 april 2009 15:58 UTC Laatst gewijzigd: zaterdag 25 april 2009 16:02 UTC
Luxor - In Egypte zijn zestien buitenlandse toeristen gewond geraakt toen de heteluchtballon waarin ze zaten neerstortte. De slachtoffers komen uit Frankrijk, de VS, Engeland, Canada, Denemarken en Zuid-Korea.
De ballon met in totaal 27 toeristen raakte een gsm-mast bij de historische tempel van Luxor. Vier van de zestien gewonden zijn er slecht aan toe.
Het is niet het eerste ballonongeluk in Luxor. Een jaar geleden raakten zeven toeristen gewond toen drie heteluchtballonnen tegen elkaar botsten.
- In een hotel in het Egyptische El Gouna is een slangenact uitgelopen op een drama. Voor het oog van tientallen toeristen werd de slangenbezweerster in haar tong gebeten en overleed ter plaatse. Een Vlaamse toeriste was zojuist aan de dood ontsnapt; enkele minuten voor het drama hield zij de slang vrijwillig vast...
Bernadette De Witte, uit het Belgische Beernem, had als vrijwilligster net de giftige cobra vastgehouden, toen het reptiel de slangenbezweerster in de tong beet. Het 25-jarige slachtoffer overleed ter plekke, schrijft Het Laatste Nieuws.
"Haar tong zwol meteen op en de arme vrouw stikte", zegt De Witte in de krant. "Hier moet je toch over nadenken. Hier is een jongedame gestorven voor publiek vermaak."
Twee Belgen gaan morgen naar Egypte, om daar gebruikt wc-papier te rapen in de woestijn. Het klinkt als een slechte Belgenmop, maar niets is minder waar. De enorme hoeveelheden rondslingerend, gebruikt toiletpapier is het echtpaar Wilfried Vandepitte en Hedwig Vansteenkiste namelijk een doorn in het oog.
Het stel stapt morgen op het vliegtuig om samen met negen andere Belgen een weeklang toiletpapier te zoeken. De Desert Fox Club, zo noemt het elftal dappere Vlamingen zich. De elf zijn bevriend geraakt met gids Ayman Mohamed in de oase van Farafra aan de rand van de Witte Woestijn.
"Negentig procent van het zwerfvuil is papier. Toiletpapier van de duizenden Europese toeristen die hun behoefte doen in het zand", vertelt Wilfried Vandepitte. "Waarom we zo zeker zijn dat het van westerlingen komt? Omdat de Egyptenaren geen toiletpapier gebruiken. Ze hebben genoeg aan wat water en hun linkerhand. Zoals alle Afrikanen en Aziaten. Alleen wij hebben papier nodig. Bergen papier. En dat blijft daar allemaal achter."
Volgens hem hoeven ze niet bang te zijn om stront aan de handen te krijgen. De poep verweert namelijk, de keutels drogen op, waarna ze verkruimeld door de wind worden meegevoerd. Het gebruikte papier verteert echter niet. "De toeristen stoppen dat onder het zand of onder een steen en een paar dagen later komt dat aan de oppervlakte. En uiteindelijk waait dat allemaal tegen de weinige struiken in de woestijn."
Op zondag 12 april 2009 maakte Dr. Zahi Hawass bekend dat in het dorpje Deir el-Banat bij de plaats EI-Lahoen aan de rand van de Fayoem 53 rotsgraven zijn ontdekt. Sinds 2003 is een team van Russische en Amerikaanse onderzoekers onder leiding van Galina Belova actief in dit gebied. Recentelijk zijn de onderzoekers gestuit op rotsgraven waarin mummies uit het Middenrijk tot en met de Romeinse Tijd zijn aangetroffen. Naast een vijftiental mummiekisten uit de Late Tijd die kleurrijk zijn beschilderd zijn ook mummies met Fayoemportretten aangetroffen. Deze mummies dateren uit de Romeinse Tijd. De portretten van overledenen zijn aangebracht op houten plankjes. De techniek die men daarbij toepaste wordt encaustiek genoemd. Hierbij worden pigmenten vermengd met hete bijenwas en hars. De archeologen deden ook een vondst van een kleine offerkapel met daarin een offertafel uit het Middenrijk.
Op maandagochtend 13 april 2009 werd Huub Pragt geïnterviewd voor NOS Nieuws op Radio 1. Luister hier naar het: Radio-interview.
Op woensdag 22 april 2009 geeft Huub Pragt een lezing in Doetinchem onder titel 'De Verborgen Tombe'. Deze lezing wordt mogelijk gemaakt door uitvaartverzekering Yarden. Plaats: Yarden Crematorium Slangenburg, De Nutselaer 4 in Doetinchem. Aanvang: 20.00 uur. De zaal wordt een half uur voor aanvangstijd van de lezing geopend. Toegang: gratis. Capaciteit: maximaal 80 personen. Reserveren: verplicht en uitsluitend via Yarden Crematorium Slangenburg. Telefoon: 0314-345774. Email: cre.slangenburg@yarden.nl. Klik hier voor de routebeschrijving naar: Yarden Crematorium Slangenburg. Na de lezing wordt het boek verkocht en signeert Huub Pragt de verkochte exemplaren. Het boek kost 19,90.
Op dinsdag 28 april 2009 geeft egyptoloog Dr. Jaap van Dijk in Leiden een lezing onder de titel 'Horemheb en zijn tijd'. De carrière van Horemheb zowel als generaal, regent en koning, als de opvolger van Toetanchamon na Teje wordt besproken. De lezing gaat in op de twee tomben van Horemheb, te Sakkara en in het Dal der Koningen (KV 57), de archeologische geschiedenis van dit laatste graf en de recente vondsten tijdens het hernieuwde onderzoek i.s.m. Prof. dr. Geoffrey Martin (Cambridge). Ook de omstreden lengte van de regering van Horemheb op basis van teksten op wijnkruiken gevonden in KV 57 komt aan de orde. De lezing vindt plaats in een nog nader te bepalen zaal van het Lipsius Gebouw van de Universiteit Leiden, routebeschrijving. De aanvang is 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. De lezing eindigt om 21.00 uur. Alleen bij een minimum van 15 personen kan de lezing doorgang vinden. Toegang voor donateurs van Het Huis van Horus & Mehen bedraagt 8,-. Toegang voor niet-donateurs bedraagt 10,-. Toegang voor studenten is gratis op vertoon van een geldige collegekaart. Aanmelding kan per e-mail info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 of 0318-471689 (na 19.00 uur). Betaling is mogelijk aan de zaal.
Op zaterdag 20 juni 2009 wordt in Leiden voor de zevende opeenvolgende keer de jaarlijks terugkerende Saqqara-dag georganiseerd. Deze studiedag wordt in principe gehouden voor donateurleden van de stichting Friends of Saqqara. Tegen betaling van 10,- is het ook voor niet-leden mogelijk om deze interessante dag bij te wonen.
Verscheidene sprekers zijn uitgenodigd om een lezing te houden over een onderwerp dat gerelateerd is aan Sakkara in brede zin. Drie van de vijf hoofdsprekers zullen hun verhaal in het Engels doen. De eerste spreker is Geoffrey Martin met een lezing over de vondsten uit het graf van Horemheb in het Dal der Koningen. De tweede spreker is Bruno Deslandes en vertelt over zijn recente onderzoek onder de trappenpiramide van Djoser. De derde spreker is Rob Demarée die zal spreken over zijn zoektocht naar het huis van Jan Herman Insinger in Loeksor
. De laatste twee sprekers zijn de opgravingsleiders Maarten Raven en Harold Hayes waarbij de interessante resultaten van het opgravingsseizoen 2009 worden gepresenteerd. Tijdens de dag worden boeken verkocht en kunt u loten kopen voor en loterij met mooie prijzen. De opbrengst van de dag gaat naar de opgravingen in Sakkara. Om u aan te melden voor deze dag klikt u hier op: Saqqara-dag 2009.
Op vrijdag 24 april 2009 geeft Huub Pragt in Hilversum een lezing met de titel 'De Verborgen Tombe'. De lezing is zowel gericht op de historische feiten als het geromantiseerde moderne verhaal achter de roman De Verborgen Tombe. U wordt meegenomen naar het Oude Egypte van de 21ste dynastie. Het is de tijd waarin de Thebaanse hogepriester van Amon Mencheperra mummies van farao's uit het Dal der Koningen liet herbegraven in goed verscholen cachettes. De kostbare grafuitrustingen van de farao's werden door hem elders verstopt. Het boek vertelt tevens het verhaal van moderne onderzoekers die op het spoor komen van de verbogen graftombe van Mencheperra.
De lezing is tot stand gekomen in samenwerking met De Hilversumse Boekhandel en vindt vanaf 20.00 uur plaats in de grote zaal van gebouw De Morgenster, Seinstraat 2 in Hilversum. De zaal met een capaciteit: van 300 personen wordt een uur voor aanvangstijd van de lezing geopend. De Morgenster beschikt over een ruime gratis parkeergelegenheid. Klik hier voor de routebeschrijving naar: De Morgenster.
Na de lezing wordt het boek verkocht en signeert Huub Pragt de verkochte exemplaren. Het boek kost 19,90.
De toegang tot de lezing is gratis, reserveren is gewenst. Klik hier om te: reserveren.
Op zijn vernieuwde website voert Dr Zahi Hawass in een YouTube opname uiteen dat 2009 een cruciaal jaar voor de Egyptische archeologie zal gaan worden. Hij spreekt onder meer over opgravingen aan mastaba's ten westen van de trappenpiramide van Djoser in Sakkara. Daarnaast spreekt hij zijn vermoeden uit dat hij weldra het graf van Nefertiti gaat vinden in het Dal der Koningen en het graf van Cleopatra bij de tempel van Taposiris Magna. Ook wordt het spraakmakende onderwerp over het openen van de zogenaamde deuren in de piramide van Choefoe door hem aangekaart. Bekijk hier het filmpje met: Zahi Hawass.
Archeologen menen te weten waar koningin Cleopatra en haar minnaar, de Romeinse veldheer Marcus Antonius, liggen begraven. Voorwerpen die de afgelopen weken zijn opgegraven bij de tempel van Taposiris Magna, ten westen van de stad Alexandrië, zouden hier op wijzen. De geliefden pleegden in het jaar 30 voor Chr. zelfmoord. Bij de tempel zijn een marmeren kopje van Cleopatra gevonden, tweeëntwintig munten met haar afbeelding en een masker dat lijkt te hebben toebehoord aan Marcus Antonius. Onlangs werd met radar ontdekt dat zich drie schachten bevinden onder de tempelvloer die mogelijk als graf dienen. Volgens Dr Zahi Hawass wijzen de vondsten erop dat het om het graf van de beroemde koningin Cleopatra VII gaat. Volgende week wordt begonnen met het openen van de schachten. Op donderdagochtend 16 april 2009 werd Huub Pragt in een kort telefonisch interview door Radio Rijnmond naar zijn mening gevraagd. Luister hier naar het: Radio-interview. Een uitgebreid tweegesprek tussen radiopresentator Arjan Burggraaf en Huub Pragt vond op donderdag 16 april 2009 plaats in de studio van RTV Noord-Holland. Hier werd niet alleen gesproken over de vermeende vondst van het graf van Cleopatra. Ook onderwerpen als het Dal der Koningen, de sfinx van Gizeh en de mummies van El-Lahoen kwamen aan bod. Luister hier naar het: Radio-interview.
Mysterieuze koningin heerste mogelijk over Kanaän
Mysterieuze koningin heerste mogelijk over Kanaän
JERUZALEM (ANP/AFP) Een mysterieuze koningin, beter bekend als "meesteres der leeuwinnen", heerste mogelijk over Kanaän, het beloofde land. Israëlische archeologen stellen dit in een artikel dat zij vrijdag op de website van de universiteit in Tel Aviv publiceerden.
Het artikel is gebaseerd op de vondst van een keramische plaat die dateert uit de Kanaänitische periode. Als het waar is, bevat deze plaat een tekening van de enige vrouwelijke heerser van het gebied", aldus de auteurs Shlomo Bunimovitz en Zvi Lederman.
Het archeologische voorwerp is onlangs vlakbij Jeruzalem opgegraven. De afgebeelde persoon is gekleed zoals mannelijke koningen uit die tijd, maar de haardracht is die van een vrouw. Ook de lotusbloem in handen van het individu is een vrouwelijk symbool.
De meesteres der leeuwinnen schreef brieven van het beloofde land naar Egypte, aldus Lederman. Stenen plakkaten werden naar de farao gestuurd om militaire steun te vragen om de onrust in haar koninkrijk te beteugelen.
De Israëlieten veroverden Kanaän vanaf 1200 voor Christus. Het strekte zich uit van wat nu Israël is via de Westbank, de Gazastrook en aaneengrenzende kuststreken tot aan delen van Libanon en Syrië.
CAIRO - Egyptische archeologen hebben mogelijk het graf van de legendarische koningin Cleopatra gevonden. Komende week wordt begonnen met opgravingen. Dit hebben de Egyptische autoriteiten woensdag laten weten.
Onderzoek met radar wijst erop dat Cleopatra mogelijk begraven ligt in de tempel Tasposiris Magna, die gewijd is aan de oud-Egyptische godheid Isis. De tempel staat ten westen van de havenstad Alexandria aan de Middellandse Zee. Er zijn al mummies gevonden van tien edelen, wat erop wijst dat Cleopatra mogelijk dichtbij ligt, aldus de experts. Zij houden er rekening mee dat Cleopatra begraven ligt samen met de Romeinse veldheer Marcus Antonius. Antieke bronnen wijzen daarop.
Cleopatra regeerde Egypte zo'n 2000 jaar geleden, toen het land te kampen had met de Romeinse veroveringsdrift. De legendarische figuur van de koningin heeft door de eeuwen heen kunstenaars geïnspireerd, zoals de Engelse schrijver Shakespeare. In de twintigste eeuw werden een film met Elizabeth Taylor in de hoofdrol en een stripverhaal uit de Asterix-serie aan Cleopatra gewijd.
Cairo - Egyptische archeologen hebben bij een piramide ten zuiden van Cairo tientallen beschilderde mummies ontdekt. Ze liggen begraven in graftombes die zijn uitgehouwen in de rotsen.
De mummies zijn goed bewaard gebleven. Sommige zijn vierduizend jaar oud. De mummies zijn in linnen gewikkeld en in heldere kleuren beschilderd, zoals turquoise, terracotta en goud, de traditionele kleuren van de Egyptische farao's.
Opgravingsdeskundigen spreken van de mooiste en bestbewaarde mummies die tot nu toe zijn ontdekt. In de uitgehouwen holen in de rotsen werden ook vijftien beschilderde maskers, amuletten en kleipotten aangetroffen.
Tienduizend jaar geleden leefden de eerste mensen van wat ze in de natuur konden vinden. Later leerden men met eenvoudige gereedschappen te jagen. De rondtrekkende mannen jaagden en de vrouwen verzamelden van planten wat eetbaar was o.a. zaden van wilde granen. Zij kauwden op de korrels om hun honger te stillen.
Door het kauwen op de korrels zorgde het speeksel in de mond ervoor dat deze zacht werden. Men ontdekte later als de korrels wat gekneusd werden met een steen en in water geweekt dat deze zachter werd en als een pap gegeten kon worden, dit was ons eerste vorm van brood.
Brood en het bakken
Een Egyptische slaaf ontdekte zon 1500 jaar voor Christus dat brood kon rijzen doordat hij op een dag vergeten was een restje broodpap te bakken. Hij ontdekte dit de volgende dag en om te voorkomen dat het ontdekt werd (het was wat zuur geworden), verwerkte hij dit toch maar in het verse broodpap van die dag. De Eigenaar van de slaaf vond dit brood zo lekker en luchtig dat hij vroeg aan de slaaf wat hij anders had gedaan en de slaaf vertelde hem wat hij gedaan had. Hij moest voortaan op deze manier het brood bakken.
Middeleeuwse bakkers
In de Middeleeuwen ontstonden in steden van ons land de eerste bakkerijen, iedereen bakte zijn eigen brood voor die tijd. Er werd rogge gebruikt om deze broden te bakken, omdat dit goedkoop was voor burgers, de rijke adel at wit brood dat van tarwe werd gemaakt. In beide gevallen liet men het deeg een dag van te voren rusten om zuurdeeg te verkrijgen, dat het rijzen van het brood bevorderde. Men gebruikte ook wel eens een zure wijn als het sneller gemaakt moest worden. Het gist wat we nu kennen is pas in de negentiende eeuw ontdekt.
Ook de oeroude teksten, afkomstig van de volkeren aan de Nijl, gewagen van machtige wezens, die in barken langs het firmament trekken. Een spijkerschrifttekst, gewijd aan de zonnegod Re, luidt: 'Gij mengt u tussen maan en sterren, gij trekt het schip van Aton de hemel binnen, evenals de aarde de onvermoeibaar in hun baan lopende sterren, en de aan de noordpool niet ondergaande sterren.' En hier een tekst die in een piramide werd gegraveerd: 'Gij zijt degene die aan de steven staat van het zonneschip van miljoenen jaren.'
Al waren de oude Egyptenaren rekenkunstenaars van hoog niveau, dan nog blijft het een merkwaardige zaak, dat zij in samenhang met de sterren en een hemelschip spreken van miljoenen van jaren. En hoe zegt het de Mahabharata? 'De tijd is de kiemcel van het universum.' In Memphis overhandigde de oergod Ptah de koning twee ontwerpen voor de viering van zijn regeringsjubilea met de eis, deze juqilea zesmaal honderdduizend jaren lang te vieren. Moet daarbij nog worden vermeld, dat de oergod Ptah, alvorens hij de koning de ontwerpen schonk, verscheen in een glanzende barnstenen hemelwagen en nadien met deze weer aan de horizon verdween? In Edfu treft men tegenwoordig nog boven deuren en bij tempels afbeeldingen aan van de gevleugelde zon of van een zwevende valk, die de schrifttekens der eeuwigheid en van het eeuwige leven dragen. Op geen enkele tot dusver bekende plaats op aarde zijn zoveel afbeeldingen van godensymbolen met vleugels bewaard als in Egypte.
Iedere toerist kent het bekende eiland Elefantine met de beroemde nilometer in Assoean. Reeds in de oudste geschriften wordt het eiland Elefantine genoemd, omdat het uiterlijk op een olifant zou gelijken. Dat klopt: het eiland ziet eruit als een olifant. Maar hoe was dit de oude Egyptenaren bekend, daar men deze vorm toch uitsluitend vanaf grote hoogte uit een vliegtuig kan herkennen? Er is daar namelijk geen heuvel, die een tot een dergelijke vergelijking uitlokkend uitzicht op het eiland had kunnen bieden.
De wijze ImoHotep echter bouwt voor zijn koning Djoser de trappenpiramide van Sakkaral Dit 60 meter hoge bouwwerk getuigt van een meesterschap, dat later slechts op onvolkomen wijze nagebootst zal kunnen worden. Dit bouwwerk, omgeven door een 10 meter hoge en 1600 meter lange muur, noemde ImoHotep het 'Huis der Eeuwigheid'; hij liet zichzelf daarin begraven, opdat de goden hem bij hun terugkeer' konden wekken.
Om de maat der verwarring vol te maken, bevindt zich in Egypte een nauwkeurige kalender van 4221 jaren vóór onze tijdrekening! Deze kalender richt zich naar de . opgang van Sirius en geeft jaarcycli aan van meer dan 32 000 jaren
Toegegeven: het ontbrak de oude astronomen waarschijnlijk niet aan tijd om de zon, de maan en de sterren waar te nemen en dit jaaf in, jaar uit, zodat zij tenslotte vaststelden, dat' na ongeveer 365 dagen alle sterren weer op dezelfde plaats stonden. Is het echter niet volstrekt onzinnig, deze eerste kalender nu juist van Sirius af te leiden, terwijl men dit met zon en maan veel gemakkelijker had kunnen doen en tegelijkertijd tot nauwkeuriger resultaten had kunnen komen?
Vermoedelijk was dan ook deze hele. Sirius-kalender een fictief geval, een waarschijnlijkheidsberekening, omdat men immers nooit het opkorten van de ster kon vaststellen: het overstromen van de Nijl en het opduiken van de ster aan de horizon in de ochtendschemer, waren volkomen toevallig.
Kemet betekent "Zwart Land". Zo noemden de Oude Egyptenaren Egypte in de Faraonische tijd. Tameri of Tamerit was ook gebruikelijk en betekent "Geliefd Land".
Wat wordt er verstaan onder Kemetisme? Dat is niet in een paar zinnen uit te leggen omdat er diverse vormen (ofwel tradities) binnen het Kemetisme zijn. En veel tradities zijn van personen die het Kemetisme in hun eentje beoefenen. Kemetisme is een paganistische stroming met oud-Egyptische invloeden. Soms zijn er duidelijke wicca-elementen aanwezig en soms is de reconstructie heel ver doorgevoerd.
Om je een beetje een idee te geven welke tradities er zijn..... De bekendste is de Kemetic Orthodoxy. Zoals de naam al aangeeft is dit een orthodoxe groep, die de reconstructie van het oudEgyptische geloof heel ver doorvoert ofwel een Reconstructie Geloof. De groep is op gericht door Tamara L. Siuda
Ze zijn voor een groot gedeelte in de Verenigde Staten actief,maar het is voor buitenlanders wel bereikbaar. Er worden namelijk gratis beginnerscursussen gegeven via de email. Ook hebben zij een forum met een openbaar en een leden-gedeelte. Tamerian Kemetic is een mengeling van Wicca en Kemetisme. De Goden die daar het meest vereerd worden zijn Isis en Osiris. Het geloof van Akhnaton en Nefertiti is ook niet vergeten want er is ook een Kemetische vorm dat Atonisme wordt genoemd. Deze aanhangers proberen het geloof van Akhnaton te reconstrueren en na te leven.
In Ierland heb je The Fellowship of Isis. Ondanks dat de nadruk op het Kemetisme en Isis ligt, worden andere paganistische stromingen niet uitgesloten. Het is mogelijk om via internet gratis lid te worden en een certificaat uit te printen als bewijs van lidmaatschap. Voor de zwarte mensen uit Amerika is er de Kemet Way. Dit is ook een Reconstructie Geloof.
bronvermelding: Het Andere Oude Egypte Forum http://www.oudeegypte.nl/viewtopic.php?f=20&t=13 http://www.oudeegypte.nl/
In de symboliek staat de maan voor emotie en gevoel, in de nachtwereld heerst de gevoelswereld, dromerig, ongrijpbaar, instinctief en vriendelijk. De maan staat ook voor het vrouwelijke aspect in de mens.En de maan zou allerlei toestanden beinvloeden.
Oorsprong maan
Ooit botste de aarde met de planeet Theia. Door de hitte van deze botsing smolten de planeet Theia en de aarde samen. Een dikke brok vloeibare lava werd weggeslingerd van de vloeibare massa. De brok trok samen tot een druppel en stolde geleidelijk aan tot de maan. De maan en de zon beheersen de getijen op aarde.
De aantrekkingskracht van de maan is het duidelikkst merkbaar in eb en vloed. Als de maan het dichtst bij de aarde is zijn de getijden 30% hoger dan als de maan het verst verwijderd is.
Maangodin/godinnen
In heel oude mythologieen komt de maangodin of - god voor. De maangodin is verbonden met de moedergodincultus. Na de opkomst van mannelijke goden, die met de zoncultus werden geassocieerd, is de maangodin teruggedrongen.
Maangodinnen waren o.a.: -De Griekse Selene. Selene wordt vaak vereenzelvigd met Artemis, de eeuwige maagd. Volgends de Grieken was de maan vrouwelijk en maagdelijk. -De Romeinse godin van de maan was Luna. De maagdelijke godin Diana en de maangodin Luna droegen een maansikkel bij zich. Vanuit het Christendom symboliseerd een maansikkel aan de voet van Maria: kuisheid. -In de Keltische mythologie was het Cailleach die als maangodin werd gezien. Voor de Wicca's is zij de belangrijkste godin: de Grote Moedergodin.
Maangoden waren o.a.: -In de Egyptische mythologie werd Thoth o.a. gezien als de god van de maan en daardoor van de steeds terugkerende verandering. Door een spel te spelen met de goden won hij 5 dagen van jaar erbij. Zodoende zijn we op 365 dagen gekomen. Thot wordt vaak afgebeeld als een baviaan is vaak afgebeeld. -In de Babylonische cultuur was Sin de god van de maan. Hij werd van afgebeeld zittend in een boot met de vorm van een halve maansikkel. 's Nachts voer de boot door de lucht en bracht vruchtbaarheid -In de oud-Noorse mythologie is Máni de personificatie van de maangod.
Invloed van de maan op lichamelijke gesteldheid
Door de eeuwen heen is er nogal wat onderzoek gepleegd om een mogelijke invloed van maanstanden op het geestelijke en fysieke vlak te bestuderen. In de 18e eeuw ontdekte men dat er na een operatie meer nabloedingen waren rond de dagen van volle maan. Er zijn onderzoeken gedaan naar vrouwen met borstkanker tijdens de maanfase. Naar relaties tussen aantal hartinfarcten, maagbloedingen en spontane zwangerschapsafbreuk.
Neurologische toevallen van niet epileptische aard zouden vaker voorkomen rond volle maan. Een 5 jarig durend onderzoek toonde dat zelfmoorden die met de nieuwe maan plaatsvonden, minder gewelddadig waren uitgevoerd dan met volle maan. Hoe dan ook: de helft van de onderzoekers tonen dat er geen invloed is en de andere helft concludeert dat er wel invloed is.
In de volksmond werd slaapwandelen in verband gebracht met de stand van de maan. Ook kon je in een weerwolf veranderen bij volle maan.
Tuinieren en de maanstanden
Als de maan het water in de zeeen aantrekt, dan zal dit ook het geval zijn bij grond en planten. Planten bestaan voor een groot gedeelte uit water. Bij het ontkiemen van zaden is het vochtgehalte van de grond erg belangrijk. Men gaat er dan ook van uit dat de beste tijd om te planten de tijd van nieuwe tot volle maan is. Bij wassende maan ontwikkelen de planten snel en bij afnemende maan kan men het beste wieden, snoeien en composteren. Bij afnemende maan trekken de sappen naar beneden. Oogsten kan men het beste bij volle maan. Oogst men bij nieuwe maan dan is de oogst langer houdbaar.
programma van egyptologica Vlaanderen voor de maanden april tot juni.
Hierbij het programma van egyptologica Vlaanderen voor de maanden april tot juni. Opgelet: de aprillezing is volgende week al.
April: Dr. Marleen De Meyer
Het graf van Senwosret III: Abydos of Dahsjoer?
Het piramidecomplex van Senwosret III in Dahsjoer geldt traditioneel als de begraafplaats van deze farao uit de 12e dynastie. Recente opgravin-gen in Abydos door een team van de University of Pennsylvania lijken de-ze stelling echter in twijfel te trekken. In het grote funeraire complex van Senwosret III aldaar zijn sterke aanwijzingen gevonden dat dit complex niet louter een cenotaaf was. Ook in Dahsjoer is in de jaren '90 nieuw ar-cheologisch onderzoek uitgevoerd door het Metropolitan Museum of Art. Tot welke conclusies komen beide onderzoeksgroepen? En waar lag Sen-wosret III dan uiteindelijk begraven?
Leuven: dinsdag 7 april 2009 Gent: donderdag 9 april 2009
Mei: Tine Herygers
De dood als vijand in het Oude Egypte
In deze lezing gaan we in op het geloof over een leven na de dood door de Egyptenaren. In een eerste deel bekijken we de wereld van de do-den: welke delen kunnen overleven? Hoe gebeurde dat? Welke literaire bronnen hebben we hiervoor? In een tweede deel gaan we dieper in op twee concepten: poorten en demonen. Wat is hun betekenis voor overle-denen? Is dit typisch Egyptisch of niet? In een derde deel bekijken we twee hoofdstukken uit het Dodenboek: hoofdstukken 144 en 146. In deze hoofdstukken vinden we enkele apotropaeische goden terug die een be-langrijke rol speelden bij de overgang tussen leven en dood. Wie zijn deze goden? Zijn ze buiten de literatuur terug te vinden?
Leuven: dinsdag 12 mei 2009 Gent: donderdag 14 mei 2009
Juni: Prof. Dr. Harco Willems
Nieuwe inzichten over het vroege Oude Rijk in Midden Egypte
Sinds 2002 voert een team van de K.U. Leuven onder leiding van Pro-fessor Harco Willems opgravingen uit in Deir al-Barsja in Midden Egypte. Sinds enkele jaren is ook het nabijgelegen Sjeich Said in het onderzoek be-trokken en worden op beide sites opgravingen gedaan. Professor Willems zal in deze lezing een overzicht geven van de belangrijkste resultaten van de campagne van februari-maart 2009.
Leuven: dindag 16 juni 2009 Gent: donderdag 2 juli 2009
(OPGELET: Wegens de examens kunnen de data van de lezing van juni nog wijzigen. De definitieve data zullen tijdig via een elektronische nieuwsbrief worden aangekondigd.)
De lezingen in Gent vinden plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
AMSTERDAM - Dat schoonheid niet alleen van binnen zit, wisten ze al in de oudheid. In de tentoonstelling Aphrodites beauty case in het Rijksmuseum van Oudheden kun je zien dat hoe men vroeger in het Oude Egypte, het Nabije Oosten, de Klassieke Wereld en het vroege Nederland al omging met parfums, cosmetica en schoonheid. Ook toen stonden de toilettafels al vol spiegels, kammen, scheermessen, nagelvijltjes en krultangen.
Op de expositie zijn sierlijke parfumflesjes, fotos van boudoirscènes en frescos van parfummakers uit Pompei en Egypte te zien. Maar ook Etruskische spiegels en , antieke cosmeticaflesjes, kohlpotloodjes en luxe toilettafels van Griekes en Egyptische dames.
Ook worden er bijzondere eeuwenoude schoonheidsgeheimen 'onthuld'. Zo onthaarden Romeinen zich met vlammetjes uit een hete olielamp en poetsten ze hun tanden met gemalen puimsteen. En voor een goede antirimpelcrème werden in de oudheid halfedelstenen, lotusbloemen en zelfs vogelnestjes tot een smeuïg smeerseltje gemalen. Egyptische vrouwen behielden hun jonge uiterlijk op hun eigen manier, zij smeerden gewoon sesamolie en kalk op hun gezicht.
"Bijna alle menselijke gratie is uit haar lichaam verdwenen. Het gerafelde linnen om haar hals lijkt wel een bizarre modegril. Haar mond, met een bovenlip over de onderlip heen valt, is niet meer dan een lelijke streep. Haar oogkassen zijn opgevuld met nietsziende zwarte hars, haar neusgaten met strak opgerolde stof. Haar linkeroor valt weg in het weefsel van haar hoofd, en ze heeft bijna geen haar meer op het hoofd.
Ik buig me over de open vitrine in het Egyptisch Museum in Caïro heen en kijk naar het lichaam van farao Hatsjepsoet, de markante vrouw die van 1479 tot 1458 v.Chr. over Egypte heerste, en die tegenwoordig vooral befaamd is omdat ze het waagde zich te laten portretteren als een man. Het valt niet mee om in deze languit liggende gestalte de grote farao te herkennen die zo lang geleden heeft geleefd en over wie ooit werd geschreven: "Haar aanblik was het allermooiste wat er was."
Met dit bericht wil ik jullie de maartlezing van Egyptologica Vlaanderen vzw in herinnering brengen. Die wordt gegeven door dr. Herbert Verreth over Grieken en Egyptenaren in de 26ste dynastie.
In het begin van de 7e eeuw v.C. werd Egypte - ondanks de tegenstand van de Aithiopische 25e dynastie - ingepalmd door de Assyriërs. Voor het bestuur van het land steunden zij op lokale vorsten als Necho en zijn zoon Psammetichos. Deze laatste slaagde erin om met de hulp van Griekse huurlingen Egypte weer onafhankelijk te maken en hij stichtte de Saïtische 26e dynastie.
Ook zijn opvolgers bleven gebruik maken van Griekse soldaten in hun strijd tegen Babyloniërs en Perzen, en in het kielzog van de militairen volgden Griekse handelaren, die zich vooral in Naukratis in de westelijke Delta vestigden. We bekijken in deze lezing de aanwezigheid van Grieken en andere buitenlanders in het Egypte van de 7e en 6e eeuw v.C., en gaan meer specifiek in op de (relatief magere) archeologische resten van de Griekse stad Naukratis.
Leuven: dinsdag 17 maart 2009 Gent: donderdag 19 maart 2009 (opgelett: in auditorium VI ipv auditorium V)
De lezing in Gent vindt plaats in de auditoria economie, auditorium VI, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven). De lezingen starten telkens om 20 uur.
Wegens grote belangstelling wordt de tiendaagse cultuurreis 'Op zoek naar de Aton' ook in het voorjaar van 2010 aangeboden. De reis gaat van start op vrijdag 12 februari 2010 en is bedoeld voor de ervaren Egypte-bezoeker.
We beginnen onze zoektocht naar de zonneschijf Aton in het Egyptisch museum in Caïro. We verplaatsen ons vervolgens naar Loeksor, het oude Thebe. Daar bezoeken we de restanten van het paleis Malkata, de vermoedelijke geboortegrond van Achnaton. We bezoeken de graven van Cheroeëf en Ramose. We gaan achter de Karnaktempel op zoek naar de plaats waar ooit de tempel 'Gempaäton' heeft gestaan. Drie dagen worden uitgetrokken voor een uitgebreid bezoek aan de graven en ruïnes van de oude stad Achetaton. De reis wordt afgerond met een bezoek aan de Nederlandse opgravingen in Sakkara. Daar bezichtigen we ondermeer de graven van Meryneith en Ptahemwia uit de Amarnaperiode.
Reisgegevens Voorafgaand aan deze reis vindt op vrijdagmiddag 22 januari 2010 vanaf 13.00 uur een kennismakingsbijeenkomst plaats in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden. Voor het gedetailleerde dagprogramma en specifieke reisinformatie klikt u op de titel of op de foto.
Kosten Deze tiendaagse reis kost 2060,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 390,-.
Deelnemers Het maximum aantal deelnemers is gesteld op vierentwintig.
De drie piramides van Gizeh zijn de enige wereldwonderen uit de oudheid die de tand des tijds hebben doorstaan. De grootste van de drie is die van koning Choefoe uit de 4de dynastie.
Deze piramide bereikte ooit een hoogte van 147 meter. Aan de noordzijde loopt een ingang schuin naar beneden. Deze komt uit op de oorspronkelijk ondergrondse grafkamer. Deze is kamer is echter nooit voltooid. Vanaf de naar beneden lopende gang werd er een aftakking naar boven gemaakt, die leidt naar een tweede kamer. Deze ruimte wordt ten onrechte de 'Koninginnekamer' genoemd. Waarschijnlijk deed de ruimte dienst als een serdab voor een levensgroot ka-beeld van de koning. Van hier leidt een acht meter hoge galerij verder omhoog naar de eigenlijke grafkamer. De grafkamer is geheel bekleed met rood granieten platen en bevat nog de sarcofaag van Choefoe. Vlak boven de grafkamer liggen nog vijf moeilijk toegankelijke kamers met daarboven een soort zadeldak. Deze ruimtes zijn bedoeld om het gewicht van de daarboven liggende stenen beter te verdelen en daarmee instortingsgevaar te voorkomen.
Meetkundige gegevens tonen aan dat de piramide Choefoe vrij exact op het geografische noorden is georiënteerd. Bij het piramidecomplex van Choefoe hoorden een dodentempel, een toegangsweg, een daltempel, een kleine satellietpiramide, verscheidene bootputten, drie koninginnenpiramiden en rijen mastaba's voor prinsen en hovelingen. Tegenwoordig is er bijna niks meer over van de dodentempel. De tempel was met zwart basalt bestraat en had kalkstenen muren met reliëfs. Aan de oostzijde van het piramidecomplex werden nog een drietal kleine piramides, de zogenaamde koninginnenpiramides gebouwd. De satellietpiramide is pas recent ontdekt en is veel kleiner dan de koninginnenpiramiden. Hij meet maar twintig meter in het vierkant en ligt net zoals de dodentempel aan de oostkant van de piramide, vlak voor de koninginnenpiramiden. Een vijftal bootputten liggen zowel aan de oostkant als aan de zuidkant van de piramide. De hierin begraven houten schepen zijn waarschijnlijk echt gebruikt bij de Koninklijke begrafenis. Andere boten waren meer symbolisch bedoeld, om de farao in het hiernamaals te begeleiden naar de hemel. In 1954 heeft men in één van deze bootputten daadwerkelijk een gedemonteerde boot teruggevonden. De 1224 planken ervan heeft Achmed Yoessef Moestafa weer samengevoegd tot een complete Koninklijke bark met een lengte van ongeveer drieënveertig meter. De piramide van Chafra is iets kleiner dan die van zijn vader Choefoe. Dit valt echter bijna niet op, omdat hij hem liet aanleggen op een rotsplateau dat ongeveer tien meter hoger is gelegen. Nadat de piramide was voltooid, is de onderste laag bekleed met rood graniet. De rest werd bedekt met witte Toerakalksteen tot een glad geheel. Bij de top is dit nu nog goed te zien. Aan de noordkant van de piramide bevinden zich twee ingangen die naar de grafkamer leiden. De bovenste gang loopt eerst schuin naar beneden, waarna hij uitkomt op een horizontale lange gang. De gang geeft de toegang tot de grafkamer, die bijna zeven meter hoog is. De zwart granieten sarcofaag staat nog op zijn oorspronkelijke plaats. De grafkamer heeft een puntdakplafond. De onderste gang loopt ook eerst schuin naar beneden en gaat dan over in een kortere horizontale gang. Aan de zijkant van deze horizontale gang zit een zijkamer, ook met een puntdakplafond. Mogelijk is deze ruimte gebruikt als serdab voor het ka-beeld van de farao. De horizontale gang maakt aan het eind weer een knik schuin omhoog, waar hij uitkomt op de bovenste toegang. De daltempel van Chafra is een van de best bewaarde tempels uit het Oude Rijk. In 1869 werd het onder het woestijnzand vandaan gehaald. Via de processieweg, de 'Causeway', komt men bij de Dodentempel. Na een doorgang komt men in een oorspronkelijk overdekt gedeelte waar de restanten van zuilen staan. Daarna komt men in een open hof die uitzicht geeft op vijf nissen waarin beelden van de koning hebben gestaan. Uiteindelijk komt men in het Heilige der Heilige het 'Sanctuarium'. Hier werden de voedseloffers aan de ka-ziel van de koning gegeven. Op het plateau van Gizeh staat nog een derde grote piramide, die van Menkaoera. Deze piramide werd op dezelfde manier gebouwd als die van zijn voorgangers. Hij is echter met een hoogte van zestig meter veel kleiner. Wel zijn de onderste lagen bekleed met graniet. De piramide was ook nu weer een onderdeel van een groter dodentempelcomplex, met een ommuring, drie koninginnenpiramiden, een dodentempel, en een processieweg vanuit de daltempel. De ingang van de piramide ligt zoals gebruikelijk aan de noordkant van de piramide en loopt via een gang schuin naar beneden. Hij komt uit in een kleine ruimte met versierde panelen en daarna in een ruimte met drie valblokken om grafrovers tegen te houden. Vervolgens loopt er een horizontale gang naar een enorm voorvertrek. Van daar loopt een schuine gang naar beneden naar de eigenlijke grafkamer. De dodentempel bevatte dezelfde elementen als die van Chafra. Deze tempel is echter nooit door Menkaoera zelf afgemaakt. Een groot deel was haastig voltooid in tichelsteen door zijn opvolger Sjepseskaf. In de daltempel zijn prachtige beelden gevonden waarbij Menkaoera wordt vergezeld door godinnen en zijn koninginnen.
De sfinx van Gizeh is het grootste en meest bekende beeld van een sfinx ter wereld. Zeer waarschijnlijk is de sfinx tijdens het bewind van Chafra uit een stuk rots gehouwen dat al door wind- en watererosie de vorm van een leeuwenlijf had. De kop van de sfinx is door de eeuwen heen ernstig beschadigd geraakt. Een inscriptie op de grote granieten droomstèle tussen de voorpoten van de sfinx vermeldt de latere farao Thoetmoses IV bij de sfinx lag te slapen en droomde dat de sfinx hem toesprak. Hem werd het koningsschap beloofd wanneer hij de sfinx van het vele zand zou bevrijden. In 1817 werd door Italiaanse kapitein Giovanni Caviglia een eerste poging gedaan de sfinx uit te gegraven. Bij deze poging werd slechts een gedeelte van het leeuwenlichaam blootgelegd. In 1925 werd de sfinx volledig uitgegraven. Opvallend aan de sfinx is dat het hoofd kleiner is in verhouding met de rest van het lichaam. In een veelgehoorde theorie over de afgebroken neus van de sfinx wordt dit gewijd aan het optreden van Napoleon Bonaparte. Deze zou, toen hij met zijn leger Egypte was binnengevallen, het gezicht van de sfinx met kanonnen hebben laten beschieten. Dit zou met de bedoeling zijn gebeurd om de Egyptenaren en ook hun voorvaderen te beledigen. Echter, op schetsen die Deense kapitein Frederick Lewis Norden (1708-1742) in 1737 heeft gemaakt, werd de sfinx al zonder neus afgebeeld. Zelfs drie eeuwen eerder schreef de Egyptische historicus El-Maqrizi, het verloren gaan van de neus toe aan vandalisme in 1378 door Mohammed Sa'im el-Dahr. Deze fanaticus zou in woede zijn uitgebarsten toen hij Egyptische boeren aantrof die offeranden brachten aan de sfinx in de hoop op een goede oogst.
De trappenpiramide van Djoser is, voor zover bekend, het eerste gebouw dat volledig in steen was opgetrokken. De architect die verantwoordelijk was voor het ontwerp van dit bouwwerk was zijn vizier Imhotep, die later werd vergoddelijkt. De piramide is oorspronkelijk niet als dusdanig opgezet, maar begon als mastaba, een klassieke Egyptische grafvorm. De oorspronkelijke mastaba vormt de kern voor de latere piramide. Hij is gemaakt van relatief kleine blokken kalksteen, die in horizontale lagen zijn gestapeld net zoals dat bij de mastaba's uit tichelsteen uit voorgaande periode gebeurde. Bij de ophoging tot een trappenpiramide was Imhotep bang dat horizontale lagen instabiel zouden worden. Daarom is de piramide opgebouwd uit lagen die naar binnen hellen. Oorspronkelijk werd er ook een grafkamer aangelegd voor de koning onder de grond in de mastaba. Bij de uitbreiding tot piramide is de eerste grafkamer dichtgemaakt en werd er een nieuw gangenstelsel aangelegd met een tweede grafkamer. Deze grafkamer lag bijna in het midden van de piramide. Hij was volledig van graniet gemaakt en na de begrafenis afgesloten met een granieten blok van 3,5 ton. In latere stadia werd het grondvlak vergroot, tot uiteindelijk 126 bij 109 meter, en werden steeds kleinere trappen toegevoegd. Uiteindelijk kwamen er zes trappen voor een totale hoogte van meer dan zestig meter.
Het vermoeden bestaat dat de piramide, die steeds groter werd, zich zelfs over het graf van Sanacht, de voorganger van Djoser, uitstrekt. De trappenpiramide is dus in verschillende fasen gebouwd. De volgende vijf bouwfasen kunnen worden onderscheiden: 1. Een perfecte mastaba met een kern van lokale kalksteen met op de buitenwanden fijn Toerkalksteen. Rondom de mastaba bevond zich een muur. 2. Een uitbreiding met circa vier meter aan de west en oostzijde . Deze was niet zo hoog als het origineel, hierdoor werd het bouwwerk al getrapt. 3. Een nieuwe uitbreiding met acht en een halve meter naar het westen, deze was weer lager dan de rest van het bouwwerk. 4. Drie kleinere mastaba's werden op de oorspronkelijke mastaba gezet zodat dit een trap werd naar de hemel en uittorende in het landschap. 5. De piramide werd uitgebreid in het noorden en het westen en een klein beetje in het zuiden en oosten van de piramide. Nog twee trappen werden erop gezet. De trappenpiramide maakt onderdeel uit van een dodentempelcomplex, die zich binnen een rechthoekige omheining bevindt. Deze temenos-muur heeft de afmetingen van 544 meter bij 277 meter en heeft een hoogte van 10,5 meter. Er zijn veertien deuren in verwerkt, waarvan er slechts één werkelijk toegang verleent. Binnen de temenos-muur waren ook andere bouwwerken aanwezig, zoals een tempel ten noorden van de piramide waar voedseloffers voor de dode koning werden gebracht. Er was een noordelijk en zuidelijk paleis en een jubileumhof. In de laatste werd het zogenaamde Sed-festival gevierd, wat bij het dertigste regeringsjaar van de koning plaatsvond. Djoser heeft negentien jaar geregeerd, maar zou zijn jubileum zo toch in het hiernamaals kunnen vieren. Aan de zuidkant van het complex bevond zich ook een graftombe. Deze zuidelijke graftombe was waarschijnlijk aangelegd met een ceremoniële betekenis, maar de precieze functie is tot nu toe nog niet vastgesteld. Waarschijnlijk was het de woning voor de ka, de ziel van de koning. Zowel hier als in het gangenstelsel rond de grafkamer onder de piramide bevinden zich muren die versierd zijn met tegels van blauwe faience en wandreliëfs. Een beeld van Djoser zelf dat oorspronkelijk beschilderd was en ingelegde ogen had, stond in een serdab. Dit is een afgesloten kamertje in de dodentempel, van waaruit de koning de offercultus die voor hem werd uitgevoerd kon volgen.
De tempel van Amon te Karnak vormt verreweg het grootste tempelcomplex in Egypte. De tempel kent maar liefst tien pylonen en beschikt over talrijke bijkapellen, pylonen en hoven. De eerste constructies dateren uit het Middenrijk, met sporen uit de tijd van Amenemhat I en Senwosret I. Aan de tempel is er bijna voortdurend bijgebouwd en bijna elke farao heeft zo wel zijn bijdrage geleverd aan het complex. Amenhotep I herstelde de oude tempel en hij liet er talrijke kapellen en een toegangspoort bijbouwen. Thoetmoses I zorgde voor een uitbreiding van de tempel en liet verschillende obelisken plaatsen. Thoetmoses II bouwde daar nog een pyloon bij. Hatsjepsoet was erg actief in haar bouwprogramma, mede als legitimatie voor haar macht. Ze liet talrijke bijkapellen bouwen en plaatste twee obelisken in het centrale deel van de tempel. Thoetmoses III bouwde de tempel verder uit, met als belangrijkste bijdrage de Achmenoe, een festivaltempel. Hier zijn bijzondere voorstellingen uit de zogenaamde 'Botanische tuin' te zien. Ook
Amenhotep III liet talrijke beelden oprichten en bouwde twee pylonen. Onder Achnaton werd de tempel gesloten Zijn opvolger Toetanchamon zorgde voor de herstelwerkzaamheden. Onder Ramses II en Sethi I werd de indrukwekkende hypostyle-hal of grote zuilenzaal gebouwd. In de eerste hof werden in de 19de dynastie door Sethi II en in de 20ste dynastie door Ramses III grote barktempels gebouwd. In de 25ste dynastie liet de Nubische koning Taharka hier een colonnade aanleggen. De eerste pyloon en de omheiningsmuur dateert uit de tijd van koning Nectanebo I.
(Novum/AP) - Belgische archeologen hebben in het zuiden van Egypte het graf van een farao herontdekt. Dat heeft de Egyptische Hogeraad voor Oudheden zondag gemeld.
Een team van Belgische archeologen ontdekten in Luxor het 3500 jaar oude graf van Amenhotep, de zoon van koning Toetmoses III, die over Egypte regeerde in de achttiende dynastie. De tombe, uit ongeveer veertienhonderd voor Christus, werd in 1880 al eens ontdekt door de Zweedse Egyptoloog Karl Piehl, maar werd later bedolven onder het zand en raakte zo onvindbaar.
De leider van de Belgische expeditie, Laurent Bavay, zei dat de inscripties op de muren van het graf zwaar beschadigd zijn, maar dat de symbolen op het plafond nog goed te lezen zijn.
In het voorjaar van 2009 verzorgt Huub Pragt op twee verschillende zondagen rondleidingen over de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Elke rondleiding belicht een ander thema.
Data en aanvang
Per zondag vinden twee rondleidingen plaats. De eerste rondleiding start om 12.30 uur. De tweede rondleiding vangt aan om 15.00 uur. Een rondleiding duurt 90 minuten.
Zondag 15 maart 2009 Ambachten in het Oude Egypte Voor de eerste rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar. Voor de tweede rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar.
Zondag 14 juni 2009 Egypte en het Oude Nabije Oosten Voor de eerste rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar. Voor de tweede rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar.
Kosten
De kosten voor de bovenstaande rondleidingen bedragen per persoon: 21,-. 12,50 museumjaarkaart, Rembrandtpas of RoMeO-pas.
Bij deze kosten is de entree tot het Rijksmuseum van Oudheden inbegrepen. Iedere deelnemer wordt vanaf een half uur voor aanvang van de rondleiding in het museumcafé ontvangen met een kop koffie of thee. Bij aanmelding ontvangt u een bevestigingsbrief waarin de betalingsvoorwaarden staan vermeld. Het Rijksmuseum van Oudheden is gelegen aan het Rapenburg 28 te Leiden. Klik hier voor eenroutebeschrijving.
Indien u zich individueel of met meer personen wilt aanmelden voor één of meer van de hierboven genoemde rondleidingen, klikt u hier op:
Groepen kunnen een door Huub Pragt verzorgde rondleiding aanvragen. Hierbij wordt rekening gehouden met de bijzondere wensen van de groep. Zo wordt het thema en het niveau van een rondleiding op maat gemaakt. Als locatie kan worden gekozen voor het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, het Allard Pierson Museum te Amsterdam of de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis te Brussel. Een rondleiding duurt anderhalf uur. Het maximum aantal deelnemers bedraagt vierentwintig. Er bestaat geen minimum aantal deelnemers. De kosten voor een rondleiding bedraagt 240,00. Bij deze kosten is de entree tot de genoemde musea niet inbegrepen.
Voor het maken van een afspraak en voor het aanmelden voor een rondleiding klikt u hieronder op:
Van donderdag 19 maart tot en met zondag 22 maart 2009 leidt Huub Pragt een vierdaagse reis naar Parijs. Kleine wijzigingen zijn aan dit programma voorbehouden.
Donderdag 19 maart 2009 In de ochtend vertrekken we per touringcar vanuit Utrecht naar Parijs. We nemen onze intrek voor drie nachten in het driesterrenhotel Best Western Hôtel France Europe dat op wandelafstand is gelegen van het Louvre. . In de avond genieten we van een gezamenlijk diner in één van de sfeervolle restaurants van de lichtstad.
Vrijdag 20 maart 2009 In de ochtend bezoeken we de tentoonstelling Bonaparte et l'Égypte in het Institut du Monde Arabe. De Franse wetenschappelijke expeditie die met het leger van Napoleon was meegetrokken op campagne in Egypte, is een van de grootste ooit gehouden. De resultaten van het onderzoek werden gepubliceerd in de 'Description de l'Égypte'. Deze tentoonstelling vertelt aan de hand van prachtige voorwerpen het verhaal over 'Les Savants de Bonaparte', de geleerden die als eersten de Egyptische monumenten hebben bestudeerd. In de namiddag brengen we een eerste bezoek aan de Egyptische afdeling van het Louvre. De Thematische presentatie op de begane grond wordt uitgebreid toegelicht.
Zaterdag 21 maart 2009 'In de ochtend staat een tweede bezoek aan de Egyptische collectie van het Louvre op het programma. Nu zal de chronologische presentatie op de eerste verdieping worden behandeld. We bekijken ook enkele voorwerpen en schilderijen die in verband staan met de expeditie van Napoleon naar Egypte. In de middag zullen we eerst de beroemde obelisk van Ramses II bekijken op het Place de la Concorde. Daarna brengen we een bezoek aan het Dome des invalides met het graf van Napoleon.
Zondag 22 maart 2009 In de ochtend brengen we een bezoek aan het graf van Jean François Champollion en andere 'Savants' zoals dat van Dominique Vivant Denon op de beroemde begraafplaats Père Lachaisse. In de middag vertrekken we naar Nederland.De verwachte aankomsttijd in Utrecht is 21.00 uur.
Kosten
Deze vierdaagse reis kost 960,- op basis van een tweepersoonskamer / op kamerindeling. De toeslag voor een éénpersoonskamer bedraagt 180,-. Uw inschrijving is definitief na een aanbetaling van 250,-.
Bij de reis inbegrepen
Vervoer en excursies:
alle genoemde excursies met entreegelden,
alle transfers en lokaal vervoer.
Overnachtingen en diners:
Parijs in het in het driesterrenhotel Best Western Hôtel France Europe op basis van logies en ontbijt,
Een gezamenlijk diner in een sfeervol restaurant in het centrum van Parijs.
Deelnemers
De reis naar Parijs gaat door. Er zijn nog plaatsen beschikbaar. Het maximum aantal deelnemers aan deze reis bedraagt vierentwintig personen. Het minimum aantal deelnemers bedraagt acht personen. De boekingstermijn voor deze reis naar Parijs sluit officieel op 19 februari 2009, dit is een maand voor vertrek. Daarna kunt u zich nog aanmelden, onder voorbehoud van een beschikbare kamer in het hotel.
Verzekering
In geval van nood zijn Huub Pragt en Orion Reizen verplicht hulp en bijstand te verlenen. Dit kan ernstig worden belemmerd wanneer er geen beroep kan worden gedaan op de hulp van een bij een reisverzekering inbegrepen SOS-centrale. U bent daarom verplicht een volledig dekkende reisverzekering af te sluiten.
Op dinsdag 10 maart 2009 geeft Anne van Oostrum in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden een lezing onder de titel 'Het muzikale palet van Cairo': Informatie..
Op dinsdag 17 maart 2009 verzorgt Maryse Menninga in Leiden een lezing onder de titel 'De religieuze rol van insecten volgens sarcofaag spreuken uit het Middenrijk'. De lezing vindt plaats in een nog nader te bepalen zaal van het Lipsius Gebouw van de Universiteit Leiden, routebeschrijving. De aanvang is 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. De lezing eindigt om 21.00 uur. Alleen bij een minimum van 15 personen kan de lezing doorgang vinden. Toegang voor donateurs van Het Huis van Horus & Mehen bedraagt 8,-. Toegang voor niet-donateurs bedraagt 10,-. Toegang voor studenten is gratis op vertoon van een geldige collegekaart. Aanmelding kan per e-mail info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 of 0318-471689 (na 19.00 uur). Betaling is mogelijk aan de zaal.
Op donderdag 19 maart 2009 verzorgt Jacques van Vliet in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden een lezing onder de titel 'Engelen en demonen in Oud Dongola, Soedan: Informatie..
Op donderdag 2 april 2009 geeft Huub Pragt in Utrecht een lezing met de titel 'De Verborgen Tombe'. De lezing is gericht op de historische feiten achter de roman 'De Verborgen Tombe'. Huub Pragt neemt u mee naar het Oude Egypte van de 21ste dynastie. Het is de tijd waarin de hogepriesters van Amon mummies van farao's uit het Nieuwe Rijk in eenvoudige houten kisten lieten herbegraven in goed verscholen cachettes. De kostbare grafuitrustingen van de koningen werden elders verstopt. Op deze manier vergaarde men een enorm fortuin. De lezing vindt vanaf 20.00 uur plaats in het Yarden Crematorium Daelwijck, Floridadreef 7 in Utrecht. Toegang is gratis, reserveren verplicht: Informatie.
Op donderdag 16 april 2009 geeft Luc Limme in het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden een lezing onder de titel 'Egyptische collectie in Brussel': Informatie..
Op vrijdagavond 24 april 2009 geeft Huub Pragt in Hilversum een lezing met de titel 'De Verborgen Tombe'. De lezing is gericht op de historische feiten achter de roman 'De Verborgen Tombe'. Huub Pragt neemt u mee naar het Oude Egypte van de 21ste dynastie. Het is de tijd waarin de hogepriesters van Amon mummies van farao's uit het Nieuwe Rijk in eenvoudige houten kisten lieten herbegraven in goed verscholen cachettes. De kostbare grafuitrustingen van de koningen werden elders verstopt. Op deze manier vergaarde men een enorm fortuin. De lezing vindt vanaf 20.00 uur plaats in de grote zaal van gebouw De Morgenster, Seinstraat 2 in Hilversum. Toegang is gratis, reserveren verplicht. Klik hier om: Aan te melden. Klik hier voor de routebeschrijving naar: De Morgenster.
Op dinsdag 28 april 2009 verzorgt Dr. Jaap van Dijk (Rijksuniversiteit Groningen) in Leiden een lezing onder de titel 'Horemheb en zijn tijd'. De lezing vindt plaats in een nog nader te bepalen zaal van het Lipsius Gebouw van de Universiteit Leiden, routebeschrijving. De aanvang is 19.30 uur. De zaal gaat open om 19.15 uur. De lezing eindigt om 21.00 uur. Alleen bij een minimum van 15 personen kan de lezing doorgang vinden. Toegang voor donateurs van Het Huis van Horus & Mehen bedraagt 8,-. Toegang voor niet-donateurs bedraagt 10,-. Toegang voor studenten is gratis op vertoon van een geldige collegekaart. Aanmelding kan per e-mail info@huisvanhorus.nl of bel 020-6755033 of 0318-471689
standbeeld van ruim 4000 jaar oud gevonden. Het gaat om een beeld van een zittende man van ongeveer anderhalve meter hoogte.
Het beeld werd niet gevonden tijdens een opgraving maar tijdens een rondleiding bij de piramides van Gizeh. Volgens een verklaring van het Egyptische Bureau van Oudheden bevond het beeld zich op kleine afstand van de piramide van Mycerinus en lag het slechts 40 centimeter onder het zand.
Volgens het hoofd van het Bureau van Oudheden, Zahi Hawass, draagt het beeld van de zittende man geen opschrift. Volgens de archeoloog is het daarom moeilijk om te bepalen tijdens welke dynastie het beeld werd vervaardigd. Gezien het uiterlijk van het beeld gaat hij er echter van uit dat het beeld tijdens de 4e dynastie van Egypte (ca. 2575-2467 v.Chr.) werd gemaakt.
Het beeld werd dus vlakbij de piramide van Mycerinus, de graftombe voor farao Mycerinus (ook wel Menkaura), gevonden. Deze faro regeerde tijdens de 4e dynastie.
Geplaatst: 09 mei 2008 08:43, laatste wijziging: 24 februari 2009 14:09
NEW MALDEN - Moslims die overgaan tot een andere religie, worden beroofd van de meest elementaire burgerlijke en politieke rechten. Dat stelt Christian Solidarity Worldwide (CSW) in een onlangs verschenen rapport.
De mensenrechtenorganisatie interviewde afgelopen jaar 28 mensen die de islam de rug toekeerden in Egypte, Iran, Jordanië, Koeweit, Nigeria, Turkije en Engeland. Aansluitend sprak CSW met leiders van religieuze minderheden die te maken hebben met bekeerlingen.
De conclusie is dat islamieten die zich bekeren, in feite maatschappelijk dood worden verklaard. Hoewel het recht van religie te veranderen in internationale verdragen is vastgelegd, doen de leiders in moslimlanden weinig aan de bescherming van bekeerlingen. Ook de internationale gemeenschap laat het erbij zitten, aldus de mensenrechtenorganisatie.
De organisatie concludeert wel dat de doodstraf voor afvalligheid in moslimlanden zelden meer wordt toegepast. Alleen Sudan en Maleisië hebben deze straf nog in de wet staan. In Saudi-Arabië, Mauritanië en Iran is de doodstraf voor afvalligen niet in de officiële wet geregeld, maar zij lopen wel gevaar die straf te krijgen, dankzij de sharia, het islamitische stelsel van onofficieuze wetten.
Desondanks zijn de maatschappelijke implicaties voor ex-moslims groot. De Egyptische wet verklaart het huwelijk van de bekeerling nietig, ontzegt hem het recht op voogdijschap en ontmeent de erfrechten. In landen als Bahrein, Jordanië, Koeweit, Oman, Qatar en Jemen kunnen afvalligen gestraft worden met nietigverklaring van hun echtverbintenis en het verlies van staatsburgerschap, identiteitspapieren en sociale en economische rechten.
Veiligheidsdiensten Ex-moslims, aldus Christian Solidarity Worldwide, zijn slachtoffer van grootschalige schending van mensenrechten. Sommigen krijgen te maken met woedende menigten en psychologische en fysieke intimidatie door veiligheidsdiensten. Anderen worden gedood door de familie omdat die door de overgang naar een ander geloof van haar eer beroofd zou zijn. De christelijke mensenrechtenorganisatie somt een bizarre rij schendingen op: geen juridische of sociale bijstand meer, verlies van huis en werk, discriminatie in het onderwijs, geen leningen meer kunnen afsluiten.
Het aantal meldingen van mensenrechtenschendingen neemt toe, meldt de organisatie verder, omdat de gemeenschap van moslims die hun geloof af hebben gezworen groeit in het Midden-Oosten, Noord-Afrika en Azië.
Het rapport geeft ook 26 voorbeelden van vervolging. Een schrijnend verhaal is dat van de Nigeriaanse Snusi Ali, wiens sportschoenen de omslag van het rapport sieren.
Vanwege zijn bekering tot het christendom werd hij door zijn oom in het geheim gegeseld en gevangengezet. Op de dag dat hij verdween, kreeg zijn moeder zijn schoenen met de mededeling dat ,,er niets meer van hem over was''. Toen zij haar zoon vond en probeerde vrij te krijgen, werd zij gewurgd.
Wie durft er nog naar Egypte? Dodelijke aanslag in Caïro, maar Belgische toerist blijft lustig boeken
Bij een zware bomaanslag in het hart van een toeristische wijk in Caïro kwam zondagavond een Frans meisje van 17 om het leven. Het was de zoveelste aanslag op toeristen in Egypte, maar de Belgen met reisplannen richting piramides en zonnige stranden lijken niet afgeschrikt. Koen Baumers
Luxor, 1997. Taba, 2004. Sharm-el-Sheikh, 2005. Het zijn aanslagen die telkens tientallen toeristen de dood in joegen. Maar sinds 2006 hebben terroristen geen noemenswaardige drama's meer veroorzaakt in Egypte. Ook een grootschalige ontvoering van elf Europese toeristen in september liep goed af. Tot nu, want zondagavond kwam een Franse scholiere om het leven bij een bomexplosie in het toeristische hart van de hoofdstad Caïro.
Het land van farao's, piramiden en altijd lekker warme stranden is in België een van de populairste reisbestemmingen, maar tegelijk een van de minst veilige. Khan-el-Khalili, de grootste soek ter wereld en een van de populairste trekpleisters van Caïro, was in 2005 ook al het doelwit van een dodelijke aanslag. 'Bijna alle toeristische reizen naar Egypte plannen een bezoek aan die bazaar', zegt Jo Van Steenbergen, egyptoloog aan de universiteit van Gent. 'Maar tegelijk is het een van de moeilijkst te beveiligen plaatsen in Egypte. Het is zoals de Meir in Antwerpen, met evenveel mensen maar in veel smallere straatjes. Op het plein waar al die straatjes uitkomen, staan twee belangrijke moskeeën. Daar is die bom zondag ontploft.'
De ontevredenheid die in Egypte heerst en de bron is van de aanslagen, zit er al veel langer. 'De vorige aanslag was lang geleden, maar er is dan ook een enorm politieapparaat om het tegen te houden', legt Van Steenbergen uit. 'De terroristen zijn nooit weggeweest. In feite is Egypte een dictatuur, waar zelfs de oppositie verbonden is aan de partij. Ruimte om te protesteren is er niet.'
'Egypte is dan ook de wieg van veel islamistische groeperingen, zoals de Moslimbroeders en Gama'a Islamia. Het is vaak het enige alternatief voor de gefrustreerde bevolking. Die zijn boos omdat Egypte geld krijgt van Amerika en in hun ogen meeheult met Israël. De economische crisis doet natuurlijk ook niet veel goeds. De Egyptische munt is gedevalueerd en de werkloosheid is gigantisch.'
Dat toeristen telkens opnieuw het slachtoffer zijn, verbaast Van Steenbergen niet. 'De Egyptische economie draait op de inkomsten van toeristen. Als je hen raakt, ontwricht je de economie. Toeristen zijn voor de islamterroristen ook de verpersoonlijking van het zondige, ongelovige Westen. Het helpt ook niet dat iedereen met een Europees uiterlijk een voorkeursbehandeling krijgt en zonder problemen verder mag wandelen als de metaaldetector aan de ingang van het hotel alarm slaat.'
En dat schrikbewind werkt. 'Ik woonde in Egypte in 1997', vertelt Van Steenbergen. 'Er was toen eerst een aanslag op een museum en later die grote in Luxor. In de weken nadien bleven alle toeristen weg. Toen ik wat later door de toeristische wijk liep, werd ik overal aangeklampt door mensen die me smeekten om iets te kopen.'
Maar nu schrikken toeristen niet meer terug voor de aanslagen. 'Gewenning is misschien een fout woord, maar Belgen zijn nuchter genoeg om te weten dat het risico statistisch gezien nog erg klein is', zegt Jetair-woordvoerder Hans Vanhaelemeesch.
Bij Thomas Cook merkten ze na de aanslagen in Sharm-el-Sheikh een daling van het aantal boekingen, maar nu heeft dat nauwelijks nog invloed. 'Egypte heeft dan ook veel te bieden op het vlak van cultuur en klimaat, en dat voor een zeer gunstige prijs', zegt woordvoerder Kurt Bostyn. 'Toeristen weten dat er aanslagen gebeuren, maar ze hebben het gevoel dat het hen nooit overkomt.'
Heeft u reisplannen? Bekijk het reisadvies op www.diplomatie.be
20:27 De Egyptische hoofdstad Cairo werd zondag opgeschrikt door een bomaanslag. Een Franse toeriste kwam daarbij om het leven. Zeventien andere buitenlanders raakten gewond.
Het drama deed zich voor in de Khan Al Khalili. Dat is erg drukke bazaar die veel toeristen lokt.
Tweede bom
De meeste gewonden waren van Franse en Duitse nationaliteit. Een groter drama kon vermeden worden, want de politie had in de buurt een tweede bom onschadelijk kunnen maken.
Vier jaar geleden werd in dezelfde bazaar ook al eens een aanslag gepleegd. Enkele buitenlanders vonden toen de dood.
Novum/AP) - Een 2600 jaar oude, kalkstenen sarcofaag in de Egyptische dodenstad Saqqara bevat een volledig geconserveerde mummie. Dat zei woensdag het hoofd van de Egyptische archeologische dienst, Zahi Hawass, toen het deksel van de doodskist werd gelicht.
De mummie, die aan de media werd getoond, ligt in een grafkamer op de bodem van een elf meter diepe put. Het graf werd drie weken geleden ontdekt. Het bevat acht houten en kalkstenen sarcofagen met mummies of de resten daarvan. Daarnaast zijn in het graf nog eens 22 mummies gevonden.
Hawass betastte de donker gevlekt windselen van de mummie behoedzaam. Hij zei op dergelijke momenten de 'hartstocht van de archeologie' te ervaren.
De archeoloog zei eerder dat de plek een opslagplaats is van mummies uit 640 voor Christus en de 26ste dynastie, toen het laatste Egyptische koninkrijk werd overweldigd door buitenlandse veroveraars. De locatie van het graf is ouder dan het graf zelf en dateert uit de 4300 jaar oude, 6de dynastie.
Archeologen zijn al 150 jaar actief in Saqqara, een uitgestrekte begraafplaats twintig kilometer ten zuiden van Caïro waar ontdekkingen zijn gedaan uit verschillende perioden. In december werd niet ver van het nu ontdekte graf de vondst gemeld van twee graven van hoge functionarissen. In november werd een nieuwe piramide in Saqqara gevonden, de 118de in Egypte.
De Genesis van de farao's. Op zoek naar de roots van de Egyptische beschaving
Even ter herinnering: nu donderdag, 12 februari, vindt onze februarilezing in Gent plaats, gegeven door Marleen Reynders.
De Genesis van de farao's. Op zoek naar de roots van de Egyptische beschaving
In tegenspraak met de trend om Egypte te zien als 'het begin van alles' lijkt het wel alsof Egyptes begin zelf in troebele nevelen gehuld blijft. Nochtans schetsen recente ontdekkingen en intrige-rende nieuwe theorieën een verrassend scherp beeld van de dage-raad van de faraonische beschaving. In deze voordracht pogen we antwoorden te formuleren op de volgende vragen: Waar liggen de roots van de Egyptenaren? Waar en wanneer is de culturele complexiteit ontstaan die aan de basis ligt van de faraonische beschaving? En welke dynamiek ligt aan de basis van de stichting van de staat die de historische periode inluidt?
De lezing vindt plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg) en start om 20 uur.
Op zondag 8 februari 2009 hebben Egyptische archeologen onder leiding van Dr. Abdel Hakim Karar in Sakkara een grafkamer met dertig mummies uit de 26ste dynastie ontdekt.
Het graf zelf is hergebruikt en dateert echter uit de 5de dynastie en is gelegen ten westen van de trappenpiramide van Djoser.
De onderaardse grafkamer ligt aan het einde van een elf meter diepe grafschacht. Daar is de stenen sarcofaag van de oorspronkelijke grafeigenaar nog in situ. Later deze week wordt deze kist geopend. Acht mummies lagen in houten kisten. Eén van die mummies lag in een 1,80 meter lange houten mummiekist waarop zijn naam stond geschreven, Padiënhori
Huub Pragt werd geïnterviewd door BNR-nieuwsradio. Klik hier om te luisteren naar het: Interview.
CAIRO (ANP) - Egyptische archeologen hebben dertig mummies en een ongeopende sarcofaag gevonden in een 4300 jaar oude grafkelder. Dat heeft de overheid maandag bekendgemaakt.
De grafkamer is gevonden in de woestijn aan de westzijde van een eeuwenoude piramide in de Saqqara-regio. Een van de mummies dateert van 640 voor Christus, de sarcofaag is vermoedelijk veel ouder. Volgens de archeologen is de stenen doodskist ongeveer 2400 jaar voor Christus gemaakt ten tijde van de Vijfde Dynastie.
De wetenschappers maken de kist later deze week open. Ook de mummies, die in nissen in de grafkelder stonden, worden nader bekeken. De archeologen hopen amuletten te vinden die hen meer over de identiteit van de mummies kunnen vertellen.
Het komt niet vaak voor dat archeologen in de Saqqara-regio ongeschonden mummies en graven vinden. Grafrovers lieten de graven, vaak volgestouwd met kostbaarheden, veelal geplunderd en beschadigd achter.
Bijna drie miljoen meisjes tussen vier en veertien jaar worden jaarlijks besneden. Ter gelegenheid van de 'Internationale Dag tegen Vrouwelijke Genitale Verminkingen' stelt Unicef een fundamentele schending van de mensenrechten aan de kaak.
70 miljoen vrouwen genitaal verminkt Volgens het Kinderfonds van de Verenigde Naties werden minstens 70 miljoen vrouwen het slachtoffer van genitale verminkingen. Die praktijken worden het meest uitgevoerd in 28 landen in Sub-Sahara-Afrika en in het Midden-Oosten, voornamelijk in Egypte. "In Mali, Guinee en Sierra Leone wordt de praktijk het meest toegepast, hoewel de wetten dat verbieden", stelde de woordvoerster van Unicef in Genève. In Soedan zou 69 procent van de meisjes nog besneden worden.
Levensgevaarlijk De Unicef-medewerkster herhaalde dat de besnijdenis bijzonder gevaarlijk is voor de gezondheid en zelfs dodelijk kan zijn voor de meisjes. De praktijk komt nog vaak voor bij de Afrikaanse gemeenschappen in Westerse landen; ze wordt door geen enkele religie aangemoedigd. (belga/vsv)
De christenen zijn in moslim-Egypte in de minderheid. In Caïro wonen ze samen in een getto. Ze leven er van afval, dat ze met de hand sorteren en recycleren. Geen wonder dat ratten er krioelen en ziektes er heersen.
Maar gezondheid en hygiëne zijn niet het enige probleem. Christenen die uitkomen voor hun geloof hebben het in Egypte niet makkelijk. We worden uitgescholden op straat, ze bespuwen ons, ze gooien sigaretten naar ons en mijn dochter van elf werd geslagen door haar leerkracht en verplicht om mee naar de moskee te gaan terwijl ze niets van de Islam afweet, vertelt Christine tegen reporter Evan Williams.
Foltering en verkrachting
Christine barst helemaal in tranen uit wanneer ze vertelt dat agenten van de staatsveiligheid ermee dreigen moslims die zich bekeren tot het christendom te folteren, hun dochters voor hun ogen te verkrachten en hen te laten opsluiten door hen vals te beschuldigen van prostitutie.
In een andere familie is een 17-jarig meisje vermist. Haar ouders zijn er van overtuigd dat ze ontvoerd is om onder dwang met een moslim te trouwen. De familie zegt dat de politie niet naar haar wil zoeken omdat ze christen is.
Het team ontmoet Gasser Abdul Razak van Human Rights Watch. Die vertelt dat de overheid de laatste jaren duizenden christenen weigerde een identiteitskaart te geven. En zo worden ze volledig uit de maatschappij gebannen. Want net als hier kan je in Egypte niets beginnen zonder identiteitskaart.
vzw wordt gegeven door Marleen Reynders, in Leuven al op 27 januari, in Gent op 12 februari.
Onderwerp van de lezing is "De Genesis van de farao's. op zoek naar de roots van de Egyptische beschaving".
In tegenspraak met de trend om Egypte te zien als 'het begin van alles' lijkt het wel alsof Egyptes begin zelf in troebele nevelen gehuld blijft. Nochtans schetsen recente ontdekkingen en intrigerende nieuwe theorieën een verrassend scherp beeld van de dageraad van de faraonische beschaving.
In deze voordracht pogen we antwoorden te formuleren op de volgende vragen: Waar liggen de roots van de Egyptenaren? Waar en wanneer is de culturele complexiteit ontstaan die aan de basis ligt van de faraonische beschaving? En welke dynamiek ligt aan de basis van de stichting van de staat die de historische periode inluidt?
Leuven: dinsdag 27 januari 2009 Gent: donderdag 12 februari 2009
De lezingen in Gent vinden plaats in de auditoria economie, auditorium V, aan het Sint-Pietersplein (het auditorium is te bereiken via de Sint-Pietersnieuwstraat en dan het eerste straatje rechts, de Hoveniersberg); in Leuven traditiegetrouw in het Monseigneur Sencie Instituut (Erasmusplein 2, achter de centrale bibliotheek van de KULeuven).
In het seizoen 2008-2009 verzorgt Huub Pragt op vier verschillende zondagen rondleidingen over de Egyptische collectie van het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Elke rondleiding belicht een ander thema.
Data en aanvang
Per zondag vinden twee rondleidingen plaats. De eerste rondleiding start om 12.30 uur. De tweede rondleiding vangt aan om 15.00 uur. Een rondleiding duurt 90 minuten.
Zondag 18 januari 2009 De Leidse mummies Voor de eerste rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar. Voor de tweede rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar.
Zondag 15 maart 2009 Ambachten in het Oude Egypte Voor de eerste rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar. Voor de tweede rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar.
Zondag 14 juni 2009 Egypte en het Oude Nabije Oosten Voor de eerste rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar. Voor de tweede rondleiding zijn nog plaatsen beschikbaar.
Kosten
De kosten voor de bovenstaande rondleidingen bedragen per persoon: 21,-. 12,50 museumjaarkaart, Rembrandtpas of RoMeO-pas.
Bij deze kosten is de entree tot het Rijksmuseum van Oudheden inbegrepen. Iedere deelnemer wordt vanaf een half uur voor aanvang van de rondleiding in het museumcafé ontvangen met een kop koffie of thee. Bij aanmelding ontvangt u een bevestigingsbrief waarin de betalingsvoorwaarden staan vermeld. Het Rijksmuseum van Oudheden is gelegen aan het Rapenburg 28 te Leiden. Klik hier voor eenroutebeschrijving.
Indien u zich individueel of met meer personen wilt aanmelden voor één of meer van de hierboven genoemde rondleidingen, klikt u hier op:
Groepen kunnen een door Huub Pragt verzorgde rondleiding aanvragen. Hierbij wordt rekening gehouden met de bijzondere wensen van de groep. Zo wordt het thema en het niveau van een rondleiding op maat gemaakt. Als locatie kan worden gekozen voor het Rijksmuseum van Oudheden te Leiden, het Allard Pierson Museum te Amsterdam of de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis te Brussel. Een rondleiding duurt anderhalf uur. Het maximum aantal deelnemers bedraagt vierentwintig. Er bestaat geen minimum aantal deelnemers. De kosten voor een rondleiding bedraagt 240,00. Bij deze kosten is de entree tot de genoemde musea niet inbegrepen.
Egypte is begonnen met de bouw van een 10 kilometer lange, ondergrondse, muur op de grens met de Palestijnse Gazastrook.
Op die manier wil het land de Palestijnse smokkelroutes via ondergrondse tunnelsystemen blokkeren. Dat meldt persbureau Reuters op basis van een bericht in de Israëlische krant Haaretz.
Graafmachines
Getuigen melden dat graafmachines sinds woensdag zijn begonnen met werkzaamheden in het grensgebied. Het is echter niet duidelijk wat er precies gebeurt. De autoriteiten in Egypte weigeren elk commentaar.
Volgens Haaretz moet de 'onverwoestbare muur' voorkomen dat militanten van Hamas nog langer wapens en explosieven de Gazastrook binnen kunnen smokkelen. Een eerdere bommenregen van het Israëlische leger faalde daarin. Egypte sloot een overeenkomst met Israël en zegde toe de grens beter te zullen bewaken. De metalen wand van 10 kilometer lang is daar waarschijnlijk een onderdeel van.
(Novum/AP) - Israël heeft woensdag in Gaza zo'n zestig doelen onder vuur genomen. Daarmee maakt het duidelijk dat een bestand in zijn nu al negentien dagen durende offensief tegen Hamas nog niet ophanden is. Met elf slachtoffers op woensdag is het aantal Palestijnse doden volgens ziekenhuismedewerkers opgelopen tot zeker 940, van wie de helft burgers.
Israëlische militaire functionarissen hebben gezegd dat bestandsonderhandelingen in Egypte zullen bepalen of Israël zal inzetten op een bestand met Hamas of zijn offensief verder zal uitbreiden. Israëls plan om zijn onderhandelaar Amos Gilad donderdag naar Caïro te sturen werd gezien als een hoopvol teken, maar defensiefunctionarissen zeiden dat zijn vertrek is uitgesteld omdat de omstandigheden nog niet rijp zijn voor een bezoek.
De Israëlische strijdkrachten beschoten woensdagochtend vroeg een politierechtbank in Gaza-stad, raketlanceerplaatsen, gewapende strijders, bomfabriekjes en -opslagplaatsen en ongeveer 35 smokkeltunnels. Later op de dag werden luchtaanvallen uitgevoerd op een huis en een auto van Palestijnse commandanten in Zuid-Gaza.
In Gaza-stad werd de Sheikh Radwan begraafplaats getroffen. Ongeveer dertig graven, waaronder enkele die nog maar pas gedolven waren, werden opgeblazen. Lichaamsdelen en stukjes vlees vlogen alle kanten uit en in de omgeving hing een stank van geschroeid en rottend vlees.
"Er lagen stukjes vlees op het dak, er waren kleine stukjes ingewanden bij. Mijn buurman vond de hand van een al lang geleden gestorven vrouw. We hebben het allemaal in een plastic zak gestopt", zei Ahmad Abu Jarbou. "En man die gisteren zijn neef heeft begraven kon het lichaam nergens meer terugvinden."
Een Israëlische legerwoordvoerster zei dat de Israëlische aanval was gericht tegen een wapenopslagplaats naast de begraafplaats en een raketlanceerplaats even verderop. De schade aan de graven was het gevolg van secundaire explosies, zei zij.
Israëlische artillerie-eenheden schoten granaten af die witte rookwolken boven Gaza-stad veroorzaakten. Human Rights Watch heeft Israël veroordeeld om het gebruik van fosforgranaten, die bedoeld zijn om doelen te verlichten of rookgordijnen te creëren, maar alles verbranden waar ze mee in aanraking komen. Het gebruik in dichtbevolkt gebied als Gaza is daarom omstreden.
Het internationale Rode Kruis (ICRC) maande Israël 'extreem voorzichtig' te zijn met het gebruik van fosforgranaten, maar zei geen aanwijzingen te hebben dat Israël die oneigenlijk heeft gebruikt.
Als Israël zijn offensief nog verder uitbreidt en daarbij troepen, aangevuld met reservisten, dieper in bewoond gebied laat doordringen, zal het dodental vermoedelijk nog sneller oplopen. Ook aan Israëlische kant zullen dan waarschijnlijk meer doden gaan vallen. Nu blijft het Israëlische dodental onveranderd op dertien, onder wie vier slachtoffers van Palestijnse raketaanvallen.
Hamas schoot woensdag twaalf raketten op Zuid-Israël af. Dat zijn er aanzienlijk minder dan de gemiddeld tachtig die voor het offensief dagelijks op Israël werden afgevuurd. Maar Hamas maakt zo duidelijk dat het net als Israël vasthoudt aan zijn eisen. Hamas zegt pas bereid te zijn tot een staakt-het-vuren als Israël zich terugtrekt en de grenzen openstelt. Israël eist dat Hamas stopt met de raketaanvallen en dat er internationale garanties komen dat Hamas geen wapens meer uit Egypte naar Gaza kan smokkelen.
Een duurzaam en eerlijk beheer van het Nijlbekken is nodig om in het levensonderhoud van de plaatselijke bevolking te voorzien
KAMPALA, 14 januari 2009 (IPS) - Na tien jaar onderhandelen over een nieuw regionaal beheer van de Nijl lijkt een akkoord tussen de oeverstaten verder af dan ooit.
Egypte en Soedan weigeren hun huidige macht af te staan, die nog bepaald is door een koloniaal akkoord uit 1929.
In het Nijlbekken wonen 160 miljoen mensen op een oppervlakte van 3,1 miljoen vierkante kilometer. In het gebied komen 81.500 vierkante kilometer meren en 70.000 vierkante kilometer moerassen voor.
Maar de laatste drie jaren is het waterniveau in het Victoriameer, één van de belangrijkste bronnen van de Nijl, met 2,5 meter gezakt. Dat is waarschijnlijk het gevolg van een combinatie van factoren, waaronder een verminderde neerslag en groter waterverbruik. De daling zorgt voor paniek in de landen rond de Nijl.
Het watergebruik van de landen stroomopwaarts is jarenlang beperkt geweest door een koloniaal akkoord dat door de Britten werd onderhandeld in 1929 en in 1954 vernieuwd werd. Het geeft Egypte de macht om de stroom op enkele sleutelpunten te beheren.
De landen die stroomopwaarts liggen, zijn al jaren vragende partij voor een nieuwe protocol. Tien landen die lid zijn van het Nile Basin Initiative moeten daarom een overeenkomst vinden voor de volgende tien jaar. Het gaat om Kenia, Burundi, Rwanda, Tanzania, Eritrea, Ethiopië, Soedan, Egypte, DRC Congo en Oeganda. De technocraten hebben al het papierwerk voor een goed protocol voorbereid, maar de politici gooien roet in het eten, zegt professor Afuna Aduula, voorzitter van het Nile Basin Discourse Forum, een consortium van burgerorganisaties die themas rond de langste rivier te wereld bestuderen.
Egypte en Soedan, die grotendeels uit woestijn bestaan, verzetten zich tegen het protocol omdat ze vrezen dat ze het met minder water zullen moeten stellen. De uiteindelijke beslissing is hangende omdat de onderhandelaars het ontwerpakkoord doorgegeven hebben aan hun staatshoofden.
Het ontwerpakkoord bevat een aantal sleutelbepalingen die voor verhitte discussies zorgen. Artikel 4 bijvoorbeeld bepaalt het eerlijk en redelijk gebruik van Nijlwater, artikel 5 heeft het over het voorkomen van verontreiniging, artikel 6 over de bescherming van het ecosysteem en artikel 8 over verwittigingplicht bij het gebruik van water.
Voorwaarde voor ontwikkeling
Volgens professor Patrick Rubaihayo, ontwikkelingsdeskundige aan de Makerere University in Kampala, riskeren vele landen stroomopwaarts de Millenniumdoelstellingen te missen als er niet snel een nieuw en eerlijk protocol getekend wordt. Als het protocol niet snel getekend wordt, zal de extreme armoede aanhouden, zegt hij.
Een gezonde landbouwsector is een essentiele motor voor ontwikkeling, zegt hij, en die kan geen werkelijkheid worden zonder grootschalige irrigatiesystemen. Het koloniale akkoord maakt dergelijke systemen onmogelijk omdat Soedan en Egypte hun toestemming moeten geven, en dat simpelweg weigeren.
Egypte vraagt nu om een clausule die bepaalt dat geen enkel land water mag gebruiken ten nadele van een ander land aan de Nijl. Landen die meer stroomopwaarts gelegen zijn, zien zon bepaling niet zitten omdat ze dan toestemming zouden moeten vragen voor de constructie van dammen en irrigatieprojecten.
Ecosysteem
Het ontwerpakkoord wordt ook door milieubeschermers als een mijlpaal gezien voor de bescherming van het ecosysteem in het Nijlbekken. Frank Muramuzi van de Oegandese vereniging van Professionele Milieubeschermers vreest daarom dat de huidige patstelling de regionale milieubescherming kan ondermijnen. Hij is ervan overtuigd dat een nieuw protocol landen als Egypte en Soedan meer water kan garanderen. Het protocol zou een kader scheppen voor het duurzame gebruik van Nijlwater, zegt Muramuzi, die tegelijk waarschuwt dat een uitblijven van het akkoord gevaarlijke gevolgen kan hebben, zoals watertekorten en conflicten.
Gepubliceerd: donderdag 08 januari 2009 14:39 UTC Laatst gewijzigd: donderdag 08 januari 2009 14:39 UTC
Cairo - Egyptische archeologen hebben vermoedelijk het gemummificeerde lichaam van koningin Seshestet gevonden. Zij was de moeder van farao Teti, die heerste in de 24ste eeuw voor Christus.
De mummie werd aangetroffen in een sarcofaag in een piramide ten zuiden van Cairo. De archeologen vonden ook gouden munten en ringen, maar de meeste kostbaarheden waren al geroofd in antieke tijden. De onderzoekers vonden niet de naam van de koningin in de graftombe, maar zeggen er bijna zeker van te zijn dat het daadwerkelijk om Seshestet gaat.
De vondst is bijzonder; er zijn wel meer koninklijke mummies gevonden in Egypte, maar die zijn meestal van latere datum.
Om het goedkoopst te telefoneren naar Egypte gebruik je best de internationale telefoonkaarten van "challenger". Die kan je meestal kopen in de nachtwinkels.
Het is wel een omslachtige procedure, eerst een gratis nummer bellen, een code induwen en dan pas het telefoonnummer van de persoon in kwestie gevolgd door eens sterretje.
Maar wel de moeite waard omdat het goedkoop is, zo'n 125 minuten voor 5 Euro.
Egypte In de vijfde eeuw voor Christus schreef Herodotus over Egypte: 'Nergens anders zijn er zoveel prachtige dingen... niet in de rest van de wereld is er zo veel te zien van een dergelijke onbeschrijflijke grootheid'. Sindsdien lijkt er niet al te veel te zijn veranderd. De Sfinx, de Nijl, het authentieke Luxor, de piramides, het is overweldigend.
Het is niet het panorama die de toeristen, al voor de geboorte van Christus naar Egypte trok. Het zijn de overblijfselen van de Grieken, Romeinen, de overvloed aan kunst en architectuur verzameld door de eeuwen heen door succesvolle Islamitische Dynastieën.
Reisadvies In Egypte kan - met uitzondering van bepaalde risico gebieden - met inachtneming van de lokale gebruiken en de aanwijzingen van de politie, worden gereisd. Gelet op de wereldwijde dreiging van terroristische aanslagen op westerse doelen wordt aangeraden waakzaamheid te betrachten.
De publieke opinie in Egypte kan soms heftig reageren op binnenlandse of buitenlandse gebeurtenissen, zoals ontwikkelingen in het Midden-Oosten of de recente 'cartoon-affaire. Het verdient daarom aanbeveling de berichtgeving in de media te volgen, grote menigtes en demonstraties te mijden en terughoudend te zijn bij het aangaan van discussies, zeker met onbekenden, over onderwerpen van politieke of religieuze aard.
Het Egyptische verkeer brengt veiligheidsrisico's met zich mee, met name buiten de grote steden en in de nachtelijke uren Vanwege de aanwezigheid van landmijnenvelden in de kuststrook van Egypte (o.a. El Alamein ten westen van Alexandrië) en in de Sinai woestijn wordt aangeraden alleen op de stranden behorende bij hotels te verblijven en niet van de gebaande paden af te wijken. Om dezelfde reden wordt met betrekking tot het grensgebied Libië/Soedan/Egypte aangeraden alleen via de grote doorgaande wegen te reizen.
Je vindt in het Oude Testament wel de gedachte van de sje’ool, het dodenrijk, maar nergens vinden we ook maar enige aanwijzing hoe wij ons dit dodenrijk moeten voorstellen.We moeten daarover ook maar niet te veel fantaseren.De dood is een gebied waarmee de mens zich niet moet bemoeien
Het is in dit verband merkwaardig dat de doden in de bijbel onrein verklaard worden, terwijl ze in Egypte heilig verklaard werden.
Israël mocht de doden ook niet raadplegen. Contact met de doden was niet mogelijk. Je kunt dit alleen begrijpen als je beseft dat Israël Gods volk was dat geheel anders moest zijn dan de buurvolken waar de doden vereerd werden.
In de bijbel worden leven en dood nooit op zich zelf bezien. In leven en dood gaat het altijd om een levende relatie met God. Aandacht voor het hiernamaals hebben zonder een levende relatie met God de HEER is in het Oude Testament uitgesloten.
Voor ons mensen komt de dood na het leven. Maar in het Oude Testament worden leven en dood niet na elkaar gezet, maar naast elkaar. Israël moest kiezen voor het leven en niet voor de dood, dat is het leven buiten de Levende om.
Wij mensen kunnen ook niet door allerlei bezweringstechnieken het aardse leven verlengen, zoals de priesters van het oude Egypte dachten met het zogenoemde mondopeningsritueel te kunnen doen.
Egyptenaren werden niet oud.!
De gemiddelde leeftijd onder hen was niet hoger dan 20- 30 jaar. De Egyptenaren dachten dat je de dood die voor ons een vijand is,te vriend kon houden door allerlei magische rituelen.
Ook de beelden en figuren op de wanden van het graf konden door de magische spreuken van de priesters tot leven gebracht worden.
De oude Egyptenaren meenden dat je de dode allerlei dingen kon meegeven, die hij nodig had in de onderwereld. Het lichaam was voor hen heel belangrijk. Zij zeiden niet Ik heb een lichaam, maar ik ben een lichaam. Zonder lichaam was er geen leven na dit leven. Daarom was de mummificatie een belangrijk onderdeel van het begrafenisritueel
Tal van teksten werden op grafwanden, sarcofagen, amuletten en papyrusrollen aangebracht. Men noemde die de “dodenboeken”. Het waren reisgidsen voor de dode op weg door de onderwereld.
De onderwereld stelden de Egyptenaren zich voor in het westen. Dáár ging de zon onder. Vandaar dat alle piramiden en rotsgraven op de westelijke oever van de Nijl liggen.
In het dodenboek 125 lezen we hoe de doden verschijnen voor Osiris, de god van de onderwereld. Hij was ook de dodenrechter. Hij hanteert een weegschaal. Het hart van de dode wordt op de ene schaal gelegd en het teken van MA-AT, gerechtigheid op de andere schaal.De mens kon aan het laatste gericht ontkomen door de zogenoemde “negatieve confessie”, die een magische functie had. Ik heb nooit gestolen, nooit iemand belasterd enz. enz.Dan had hij ook nooit gestolen enz.
.jpg&Width=300)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00638/taba_jpg_638374d.jpg"," ","VLIET,%20FRANK%20VAN ",200,150);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00651/egypte1_jpg_651325d.jpg"," ","De%20Telegraaf ",200,150);)
vrouwelijk 
god 
beweging 
tijd
10
100
1000
Enkele kenmerken van de piramide:
Het optreden van Beyoncé is 6 november in de haven van Port Ghalib en wordt omlijst door spectaculair vuurwerk en muziek van DJ Samba. Met het concert heeft Egypte trouwens de primeur voor het hele Midden Oosten. 
Superdeluxe
Veel te doen
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00649/babies_649038d.jpg"," ","Reuters ",200,89);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00649/oksana_649195d.jpg","Oksana%20Andersson ","null ",140,200);)
;setCaption('Prachtige Egyptische Kunst: koningin Nefertiti');){kind=small}
;setCaption('Egyptische Bouwkunst: magistrale Piramiden');){kind=small}
;setCaption('Raadselachtige Hierogliefen');){kind=small}
;setCaption('Vreemd Dodengeloof');){kind=small}
Volgens het hoofd van het Bureau van Oudheden, Zahi Hawass, draagt het beeld van de zittende man geen opschrift. Volgens de archeoloog is het daarom moeilijk om te bepalen tijdens welke dynastie het beeld werd vervaardigd. Gezien het uiterlijk van het beeld gaat hij er echter van uit dat het beeld tijdens de 4e dynastie van Egypte (ca. 2575-2467 v.Chr.) werd gemaakt. 
;){kind=link}
;){kind=link}