|
Aanpassen moet voornamelijk door de vrouw gebeuren hier in Egypte.
Mannen zijn veel vrijer, ze laten hun lichaam besnijden, maar voor de rest kijkt hier niemand op van een man in een korte broek,baard of gallebeya.
Hij kan veelal gaan en staan waar hij wil.
Hij wordt geen hoer genoemd als hij verliefd wordt en een afspraakje met een meisje maakt.
Een meisje is dat gelijk wel.
Bij de vrouw liggen die aanpassingen duidelijk vaak anders, en moet ze een besnijdenis ondergaan, mag haar lichaam niet tonen en heeft vaak niet echt vrije keuzemogenlijkheden.
Studie en partner worden toch vaak genoeg nog bepaald door de familie, uitgaan alleen is vaak nog een taboe, en dan mag broertje lief ook nog eens de baas zijn over een meisje en bepaalt haar doen en laten.
Haar lichaam is iets wat ze moet verbergen, terwijl god of allah haar toch gecrieerd heeft.
Ze heeft de mooie dingen van god meegekregen en moet dat wegstoppen, zoals benen borsten en haar.
Het komt op mij als buitenstaander nogal oneerlijk over.
Ik ben toch blij met mijn minder gecompliceerde manier van leven en het feit dat ik niet besneden ben en gewoon kan dragen wat ik lekker vind.
Natuurlijk is aanpassen niet verkeerd, dat doe ik hier ook in Egypte, maar wat ik soms om me heen zie lijkt mij zo oneerlijk.
De emancipatie in Egypte is een beetje op gang gekomen dankzij de vrouw van de president, maar de vrouwen hier in Egypte willen ook meer, net als wij destijds in Nederland.
Ik hoor de mannen om me heen wel eens lacherig doen over de rechten die de vrouwen hier langzaam aan krijgen, dus zover geen verschil met de emancipatie destijds in Nederland.
Het leeft hier best wel en meisjes en jonge vrouwen denken hier zeker over na in Egypte.
Bij een gesprek in de familie met mijn schoonzus bleek ze erg fel.
Ik vroeg haar, als er een nieuwe regering komt, die alle verworven rechten weer terug willen voeren, of ze dat zou accepteren?
Ze was heel kordaat en zei nooit.
De rechten die we hebben verworven nemen ze ons niet meer af, want dan gaan wij vrouwen protesteren.
Dat vind ik dus wel positief!
Natuurlijk zijn er mensen die dit allemaal niet erg vinden, maar somige mensen om mij heen zeggen eerlijk tegen mij dat ze ook anders willen.
Ik ken een jong meisje die gecontroleerd wordt door haar broers, en daar heel veel moeite mee heeft.
Verder heb ik met een Egyptisch meisje over de rechten tussen man en vrouw gesproken en zij vond dus dat Egyptische vrouwen nog een lange weg te gaan hebben en dat er wel wijzingingen in de wet komen, maar nog steeds niet genoeg.
Natuurlijk heeft het deels met het geloof te maken, maar zeker ook met de cultuur.
Maar dat neemt niet weg dat de rechten oneerlijk verdeeld zijn tussen man en vrouw.
Erfrecht, een tweede vrouw nemen een getuigenis waarbij een man tegenover twee vrouwen, er zullen zeker nog meer voorbeelden zijn!
En beschermen van broers, kom nou het is gewoon controleren, want een meisje mag gewoon minder dan een man.
Er is zoveel verschil en gelukkig zijn er veel vrouwen die het anders willen en dat ook kenbaar maken.
Die niet alles bij het oude willen laten, omdat het al jaren het geval is, maar die zich inzetten voor verbeteringen!
Vrouwen hoeven zich net zo min te schamen als mannen.
Het is een kwestie van vertrouwen, dat moet dus ook voor meisjes gelden.
Zowel jongens als meisjes kunnen het verkeerde pad opgaan, alleen hoeft een jongen daar minder verantwoording over af te leggen en is een meisje gelijk een hoer, of nog erger, wordt ze verstoten door de familie.
En dan
.?????
|
