PARASHAT LECH LECHA

De Lubavitcher Rebbe

Het is niet genoeg om G’D te dienen met de ziel alleen.

Er was een hongersnood in het land en Avram daalde af naar Egypte om zich daar tijdelijk op te houden omdat de hongersnood zo zwaar was in het land. Toen hij dichter bij Egypte was gekomen zei hij tegen zijn vrouw Sarai: “Hoor eens, ik weet, dat je een mooie vrouw bent. Als de Egyptenaren je zien zullen zeggen, “dit is zijn vrouw”, dan zullen zij mij vermoorden en jou in leven laten. Zeg toch dat je mijn zuster bent zodat het mij goed zal gaan door jou en ik zelf in leven kan blijven ter wille van jou”.

“Zeg toch dat je mijn zuster bent”….: Spiritueel betekent Abraham de ziel en Sara het lichaam. Het zenden van Sara in het “ hol van de leeuw”, weerspiegelt het idee dat het niet genoeg is om G’D te dienen met de ziel alleen, het ontneemt het lichaam zijn fysieke vervulling.
 Veeleer moet het lichaam worden gestuurd in de gevaarlijke omgeving van “het huis van Pharao’s” – dat wil zeggen, zich bezig houden met fysieke bezigheden, zoals eten, het verdienen van levensonderhoud en trouwen.
 Wanneer iemand zich bezig houd met deze fysieke aangelegen heden en ongedeerd er uit tevoorschijn komt, en bovendien erin slaagt om deze bezigheden te spiritualizeren, ligt daarin de grootste winst voor zowel lichaam als ziel.

Echter om succesvol geconfronteerd te worden met de fysieke wereld, moet het lichaam trachten de heiligheid van de ziel te evenaren.
 Iemands liefde voor G’D kan een uitdrukking van zijn ziels nabijheid zijn met G’D of zijn lichamelijke afstand van G’D. De liefde van de ziel van God is als dat van een zuster voor een broer: natuurlijk en consistent.  De lichamelijke liefde voor G’D, aan de andere kant, is als de liefde van de ene echtgenoot voor de andere: niet aangeboren, en dus theoretisch op zegbaar.
Toegegeven, de lichamelijke liefde voor God,  als de liefde binnen het huwelijk, is meer dramatisch en krachtig, precies omdat de inherente afstand tussen minnaar en geliefde hen in staat stelt om zich met gelijktijdige intensiteit te verbinden, tot ” één vlees” (in tegenstelling tot broer en zus liefde).
Niettemin, opdat het lichaam slaagt in haar missie, moet zij zich bewust blijven van het voordeel van de bestendigheid van de liefde van de ziel voor G’D. Dus, moet zij “het huis Pharao”binnengaan, maar zich voordoen als een zuster en niet als een echtgenote.

“zodat het mij goed zal gaan door jou….”, Abraham begreep dat zijn verblijf in Egypte was bedoeld om een rol te spelen bij de vervulling van de belofte van God: “Ik zal je zegenen en je naam groot maken”, die ook materieel succes inhield (Rashi ad loc.)
 Hij begreep ook dat dit zou gebeuren door Sarah. Zoals de wijzen zeggen: “Zegen is aanwezig in het huis vanwege de vrouw, want het is geschreven, En hij behandelt  Abram goed vanwege haar .”(Bava Metzia 59 bis) Abraham zag ook voor Sarah een engel lopen, en hij zei: “Zij is beschermd, Ik niet .” [Zohar 3:51 a, aangehaald in Igrot Kodesh, Vol. 2, p. 181. Likutei Sichot, vol. 20, p. 39]

In spiritueel opzicht, zag Abraham in zijn afdaling naar Egypte een middel om de vonken van heiligheid te verheffen. Dat is wat hij bedoelt met “zodat ze mij geschenken geven “: de rijkdom van Egypte zou de sfeer van heiligheid binnengaan.

Dit diende als een precedent voor de rijkelijk beladen uittocht van de Joden uit Egypte ongeveer 400 jaar later. (Likutei Sichot, vol. 5, p. 61. Zie de toelichting bij Exodus 11:2)

SHABBAT SHALOM