Als kleine kunsthistorici-in-spe kwamen K & WH al in het Rijksmuseum van Oudheden in Leiden. Hoewel onze aandacht is inmiddels verschoven naar de periode rond 1900, is de liefde voor de antieke oudheid gebleven. Nu is er een tentoonstelling geopend die beide tijdsperioden verenigt:
 
Het Egypte van Gustave Flaubert

In 1849-1850 maakten schrijver Gustave Flaubert (1821-1880) en zijn goede vriend, fotograaf Maxime du Camp (1822-1894) een reis door Egypte. Geplaagd door Verveling,ontvluchtte Flaubert Frankrijk op zoek naar de betoverende schoonheid van 'de Oriënt'.
 
De reis ging van noord naar zuid: van Alexandrië naar de gigantische faraobeelden in Aboe Simbel (toen nog op hun originele plek).
Met het relatief nieuwe medium fotografie legde du Camp onderweg vele monumentale locaties vast. Enorme sfinxen en heiligdommen waren destijds nog half onder zand bedolven.
Behalve esthetisch aantrekkelijk,  zijn deze foto's interessant als documentatie, omdat ze een Egypte tonen dat niet meer bestaat.
Opgravingen, toerisme en stedenbouw hebben het land sindsdien onherroepelijk veranderd.
Behalve reisindrukken, namen de twee vrienden ook souvenirs mee naar huis, waaronder (delen van) mummies.

Flaubert verzuchtte echter in zijn dagboek: "Oh, hoe graag zou ik alle vrouwen van de wereld opgeven, om de mummie van Cleopatra te bezitten!" (25 november 1849).

De Oriënt van zijn dromen heeft hij niet gevonden, Hij klaagt in zijn dagboek regelmatig verveeld en teleurgesteld te zijn. Toch zou de reis een blijvende indruk op hem achterlaten, zoals blijkt uit zijn latere Romeinse, Salammbô (1862). En hoe mooi Egypte ook was, er wqs de Verveling

		Du Camp / Flaubert: een reis naar Egypte 1849

In de tentoonstelling zijn fragmenten uit Flaubert reisdagboek en brieven te zien, die  35 foto's  begeleiden.
Hiernaast zijn ruim 100 relevante voorwerpen opgesteld, waaronder een prachtige sarcofaag, grafbeeldjes, papyri en sfinxen. De tentoonstelling geeft zo een tijdsbeeld van Egypte door de ogen van 19de-eeuwse (Westerse) Reizigers, waarin literatuur, archeologie, oriëntalisme en fotografie samenkomen.
Helaas is bij de tentoonstelling geen publicatie verschenen, des te meer reden om nog snel naar Leiden te gaan.