Ik haat de NMBS. Een zwaar geladen titel, meer ontsproten aan mijn zin voor dramatiek dan een werkelijke weerspiegeling van mijn gevoelens tegenover deze maatschappij, alhoewel..... Vier maal per week spoor ik tussen Beveren en Gent met een overstap in St.Niklaas. Ik doe dit nu ongeveer drie jaar en de toestanden die ik hierbij tegenkom kan een moderne mens, met enige zin voor organisatie, zich niet voorstellen. De meest bizarre situaties komen voor en iedereen reageert daar verschillend op. Neem nu deze zomer....
Een snikhete dag 18:30 uur en ik had net met twintig minuten durende wandeling naar het station van Gent afgelegd. De trein die er moest zijn was er niet. Door een breuk in de bovenleiding kon de intercity, die van Oostende naar Antwerpen reed niet tijdig in Gent zijn, maar ergens had iemand van de NMBS nog een oud treinstel gevonden, zo'n oud rood treinstel waarvan de deuren bestaan uit 4 panelen die open klappen, en ons deze,met ruim een half uur vertraging, voorgereden. Beter iets dan niets dus opstappen maar. Als we maar geraken waar we moeten zijn. Waar de normale intercity doorgaans uit een achttal rijtuigen bestaat die tijdens dit piekuur meestal reeds afgeladen vol zitten, kregen we nu 4 ter beschikking en zonder airco. Je kan al raden welke situaties dit heeft voortgebracht. Op de banken voor 3 haden 4 mensen plaats genomen, in de ganpaden stonden mensen rechtop en konden noch vooruit noch achteruit en ook ruimte aan de deuropeningen werden volledig ingenomen. Dergelijk beeld had ik enkel nog maar in reportages over de Indische spoorwegen gezien. Ik verwachtte dan ook dat er aan de buitenkant nog mensen moesten aanhangen, maar dat bleek gelukkig niet het geval, tenzij ze er tijdens de rit afgedonderd zouden zijn. In ieder geval, je moest tien minuten voor je in je station aan zou komen reeds trachten om aan de toegangsdeur (in dit geval uitgangsdeur) te geraken of je kwam in het volgende station uit.
Waarom dit blog? Voorgaande is maar een voorbeeld van wat er mis kan gaan. Mijn stelling is evenwel dat in 50 procent van de gevallen de trein niet op tijd is of dat er altijd wel iets mis loopt. Nu er sprake is van een prijsverhoging stel ik mij de vraag is dit wel verantwoord. Met deze blog, een dagboek van mijn wedervaren bij de NMBS, hoop ik deze stelling te bewijzen en alsnog mijn frustratie van mij af te schrijven want het is echt niet prettig om enerzijds soms als vee vervoerd te worden en dan bij je werkgever telkens maar te moeten uitleggen dat de trein vertraging had waardoor je niet tijdig op je werk kon zijn.
Niet altijd kommer en kwel. Soms zijn er ook leuke momenten. Nieuwe mensen die ik leer kennen of grappige gebeurtenissen die voortvloeien uit de eigen onoplettendheid. Voor de volledigheid wil ik je die ook niet onthouden.
Dit is een "open" dagboek, de schrijfstijl is navenant en ik ben niet van plan om mijn woorden teveel te wikken en te wegen, maar ik geloof wel dat dit misschien wel een leuke soap kan worden.
Nu nog even bekijken wat ik met deze blog nog alemaal kan. Foto's toevoegen ? Filmpjes misschien .... 't Is allemaal nog wat nieuw voor mij. Groetjes en welterusten. (23:00 uur)
