Jaja, jullie hebben de titel goed gelezen. Ik vrees dat ik een kat in de zak gekocht heb. Ik heb geen hond gekregen maar een mini-ezeltje, denk ik. Ik zal eventjes uitleggen hoe dat komt. Onze Tommy is nu al meer dan een maand hier bij ons in huis. Hij is een echt schatje (vooral als hij slaapt). Maar hij kan toch zo ezelen, hé. Eindelijk hebben we hem zo ver gekregen dat hij van rond een uur of 11 's avonds tot 's morgens half acht slaapt en zijn bench proper houdt. Maar overdag is het een ramp. Als we eens even voor een paar uurtjes weg zijn, dan hebben we prijs. Dan kunnen we heel de bench poetsen. Maar ja, hij moet ook nog leren, en tis een beetje nieuw voor hem om overdag alleen te zitten. Dus deze middag toen we naar de winkel gingen, eerst Tommyke buiten laten. Alles ging perfect, een kleine en een grote behoefte buiten. We konden dus met een gerust hartje vertrekken naar de winkel. We zijn hoop en al een uurtje weg geweest. En raad eens???? Jaja, 't was weer prijs. Maar hij had er wel veel moeite voor moeten doen hoor, want het was maar een klein hoopke. Dus raprap, alles in de ijskast en weer beginnen poetsen. Gewoon omdat hij ezelt omdat hij alleen thuis moet zitten. Erg, hé Maar allee, we zijn het weer vergeten en vergeven, hij ligt hier nu naast mij in zijn mandje te slapen. Hij heeft daarnet zijn buikske nog rond gegeten met spaghetti ( verse, hé, niet uit pottekes). Dus hij mag niet klagen. Voor de rest gaat het met onze Tommu vrij goed. Hij heeft de laatste dagen, buiten zijn bench dan, niet meer in huis gedaan, hij gaat af en toe aan de deur staan als hij buiten wilt, dus de volgende opdracht voor mij: de hond leren blaffen als hij buiten moet. We weten dus weer wat doen. Maar ja, eigenlijk is dat niet zo erg, ik heb toch niks te doen. Ik ben nog altijd werkloos. Daar kunnen we onze minister van het onderwijs alweer voor bedanken. Als hij de vervangingspool niet had afgeschaft, stonden er nu geen 8000 leerkrachten te wachten op hun stempelgeld. 't Wordt misschien nog eens tijd dat we eens gaan staken als leerkrachten. Want het is toch weer een tijdje geleden, denk ik. Maar of dat allemaal iets gaat uithalen, weet ik niet. En dan zijn er nog die leuke sollicitatiebaantjes. In kinderdagverblijven en zo. Dan denk je, daar ga ik voor. Dag jan, vergeet het maar. Het heeft zelfs geen nut om te solliciteren, want je diploma is te hoog. Waarom zou een mens dus nog eigenlijk gaan verder studeren? Klagen en zagen zal niet helpen, zeker?! Maar enfin, wachten en wachten en nog eens wachten tot ze me opbellen om te gaan werken. Als ik ergans mag beginnen dan houd ik jullie allemaal zeker op de hoogte
Groetjes en nog een goede avond voor iedereen. Noëlla
Hier zijn we weer. Het is toch veel te slecht weer om buiten iets te doen, en nu ook al te donker, dus tokkelen we maar even op de pc. Spijtig genoeg ben ik nog altijd niet aan het werken. Studeer voor het onderwijs zeggen ze dan, tja, maar er is geen werk. Vanaf Kerstmis komen er wat meer interims, maar dat is nog veel te lang thuis zitten voor mij. Ik mis die kleine bengeltjes wel rond mij. Iedereen duimen voor mij en dan komt het misschien wel in orde, zeker?! Uit verveling ben ik daarstraks dan maar eens naar de markt in Lommel geweest, maar dat viel eigenlijk een beetje tegen. Het regende en er stonden niet zo heel veel kramen, dus het wandelingetje over de markt was al vrij snel gedaan. Maar ja, dan denkt ge, bwa, straks vergeten we dat weer, straks gezellig met kristof voor den tv zitten, hij heeft toch om 9 uur gedaan. Ja, dag Jan, ik kreeg daarnet weer telefoon. "Shoeke, mag ik over werken? Want het is een beetje druk met Kim Clijsters hier. Er moeten wat meer patrouilles zijn." Wat kan je dan antwoorden? "Allee, ja, doe maar" Voor degenen die het nog niet weten Kristof is dus een flik. Nee hoor, een flik is geen scheld woord, het is officieel toegestaan om het tegen hen te zeggen, maar alleen die oudere agenten houden zo niet van die moderne taal. Maar voor mij is hij "mijn flikske". Het heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen om samen te zijn met een flik. Regelmatige uren dat kennen ze daar niet. Elke dag is het wel iets anders. En vooral die nachten alleen zijn niet leuk, maar ik ben er gelukkig al wel aan gewend geraakt. Maar ja, hij kan dan ook wel eens een keertje een dagje rust vragen of eens iets vroeger stoppen als hij geen patrouille moet rijden en zo. En voor de rest, ik denk wel dat ik nu bijna alle verkeersregels, boreden en wetten daaromtrent ken en anders dan zal ik die de komende maanden nog wel leren. Ik ben zelf geen flik, al een geluk, maar als ik examen moest doen, ik zou er niet veel meer voor moeten leren, denk ik. Maar enfin, genoeg gezeverd en geklaagd en gezaagd daarover. Want daar is het toch niet mee opgelost. Ik zal onze Tommy nog eens buiten laten en dan een beetje tv gaan kijken en wachten op mijn flikske. Groetjes Noeke
Ik ben Noëlla. Ik zal me eventjes voorstellen, zodat jullie me allemaal een beetje beter leren kennen. Ik ben dus Noëlla, ik ben 24 jaar en ik woon in Neerpelt, samen met mijn vriend Kristof. Ik ben drie jaar geleden afgestudeerd als kleuterjuf, maar spijtig genoeg zit ik momenteel thuis zonder werk. Ik mis al die lieve kindjes wel een beetje, maar hopelijk kan ik snel weer ergens aan het werk met die schattige bengeltjes. Hopen en duimen maar, zou ik zeggen. Sinds 12 augustus zijn we niet meer met zijn twee in ons huisje. Nee, niets verkeerd denken, ik ben niet in verwachting of zo. We hebben een puppytje in huis gehaald. Iedereen raadde het af om een jack russel in huis te nemen, omdat die zo hevig en koppig kunnen zijn, maar ik heb er nog geen seconde spijt van gehad. Het is een echt schatje. Onze Tommy is nu al 3 maanden oud. eten kan hij als de beste. Hij eet alles, zelfs olijven Mijn hobby's: op de computer tokkelen, zingen, dansen en vooral niet te vergeten: voetbal spelen. Jaja, een meisje dat voetbal speelt en dat niet lesbisch is, het bestaat nog hoor. Ik hoop dat jullie nu al een beetje meer weten over mij. Ik probeer zo veel mogelijk nieuwe dingetjes op mijn blog te zetten als ik tijd heb.
Ik ben een echte voetbalheld kijk mij maar gaan daar op het veld. Met mijn voet geef ik de bal een enorme knal. Hij vliegt tegen de hemel, tegen het blauw hij gaat erin, kijk nou! Maar dan schopt de zon mijn bal met een haal zomaar uit de lucht, tegen de paal. Maar ooit maak ik een doelpunt, misschien wel tien dat zul je zien. Want op dat hardgroene voetbalveld ben ik een echte voetbalheld.
