Schuldxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ik durf het woordje schuldig amper in de mond nemen. Het is moeilijk te zeggen “ het is uw eigen schuld”tegen iemand. Ik geloof echter wel in een soort collectieve schuld. Met zijn allen zijn we schuldig aan heel veel dingen. Als we het dan toch over schuld hebben gaat het altijd over iets negatief, aan iets positief daar voelen we geen schuld over maar daar zijn we meestal erg fier over. Ik denk dat het schuldig gevoel dat de mens heeft zijn oorsprong vindt in zijn ikzucht. Egoïsme is de bakermat van ons schuldgevoel. Alle negatieve eigenschappen van de mens komen voort uit zijn egoïstische neigingen, zoals machtswellust, begeerte, wraak, onrechtvaardigheid, racisme, onderscheidingsdrang, woede, leugen, gierigheid, onderdrukking, uitbuiting enz.

Soms is het egoïsme van de mens zo extreem dat het tot excessen leidt en door de meeste andere mensen uiteindelijk veroordeeld wordt.  Denken we maar aan Marcos en Imelda, Hitler, Milosjevitch, bij ons Marc Dutroux en zovele andere.  Hier zijn we wel geneigd de schuld aan de personen in kwestie zelf te geven, alhoewel deze mensen in het begin door velen gesteund werden en in die zin zelf niet alle schuld hebben aan het kwaad dat ze veroorzaakt hebben. Denken we B.V aan de inquisitie, de holocaust, de slavernij, de Palestijnse kwestie, de uitbuiting van de armelanden door de rijkere enz. Alhoewel we beweren hieraan geen rechtstreekse schuld te hebben kopen we  bijvoorbeeld toch maar al te graag de producten die tegen armoelonen in de zgn. ontwikkelingslanden gemaakt zijn.  En kiezen we ook niet voor de politiekers die ons beloven niet te veel aan onze centen te zitten, ook al gaan ze met die centen de ontwikkelingshulp wat opvijzelen? Ik hoor het u al zeggen “ zijn er wel zulke politiekers”? Ze krijgen meestal niet veel kansen om aan de macht te komen. Wantrouwen (soms terecht) is nog zo één van die producten die gebaseerd zijn op egoïsme.

Heel veel lijden in de wereld is een puur gevolg van onze egoïstische instelling. Mochten we er ooit in slagen de gentechnologie nuttig toe te passen, dan hier misschien. Om dit uit te roeien zie ik geen andere mogelijkheid. Maar een beetje ikzuchtig zijn mag toch wel denk ik! Als ge u zelf niet gaarne meer ziet, hoe moet dat dan met uw medemensen aflopen? Dus oppassen met die technologie!

wicha