Zondag 13 januari

We zijn maar wat langer blijven liggen. Het heeft de hele nacht water gegoten, Praia dos Furnas leek al lang geen optie meer dus op naar Almograve waar de ondergrond uit kleine kasseien bestaat. We kwamen er aan in de stralende zon we maakten ook meteen een wandeling naar het strand beneden, onderweg bemerkten we een waterbron, er werd wel vermeld dat het water niet gecontroleerd werd maar voor de afwas zou het wel lukken zeker, en we hadden toch juist een lege fles van 5 liter. Het mooie weer duurde ook hier niet lang. We waren juist terug binnen daar gingen de hemelsluizen open en een wind die naar stormhoogte ging. Dus ook geen plaatsje om te overnachten want we zouden geen oog dicht doen met het gewiebel door de rukwinden. Ietsje verderop en lager zagen we nog een zwerfauto staan maar dichterbij gekomen zagen we dat er maar plaats was voor 1. Dus verder naar Cabo Sardoa eens zien of de ooievaars van vorig jaar hun nest op de klippen teruggevonden hadden. En jawel vader en moeder zaten al op hun nest. Rap een paar foto’s genomen en dan terug verder. In Zamboujera do mart zijn overal plakkaten energieplan met verboden overnachten terwijl de camping voor het 2^de jaar op rij gesloten was. Dus maar nog een paar km verder naar het zuiden. We zaten toch al lang niet meer op schema. Toen we het bordje Cavalho zagen besloten we deze richting te volgen. Hier waren we nog nooit geweest. Het plaatsje bij het strand viel mee, de ondergrond was min of meer verhard, en de wind werd tegengehouden door een bergwand. We stonden er in het gezelschap van een Camper uit Frankrijk, Een tot camper omgebouwde bus uit Duitsland, en een eveneens uit Duitsland omgebouwde shelter van het leger. De Fransen hebben we nog niet gezien maar de Duitsers waren jongelui hoogstwaarschijnlijk surfers. We denken surfers daar ze de typische haarstijl daarvan hadden. De jongelui hadden ook een paar honden bij dus we voelden ons veilig hoewel geen straatlantaarn aanwezig.

14-01-2013 om 20:11 geschreven door Jos & Christiane

Zaterdag 12 januari

Deze morgen opgestaan onder stralende zon maar schone liedjes duren niet lang dat merkten we toen de mist opkwam na iets minder dan een half uur zagen we de overkant van de rivier niet meer maar zo snel de mist opkwam zo rap was hij weer weg en kregen we weer een stralende zon. We besloten pas in de namiddag verder te trekken. Een man duidelijk een Portugees die gisteren al rond het camionette gedraaid had kwam naar ons toe en vroeg Belgica en wij knikken. Hij bleek een klein Betje Engels en Frans te kennen maar zijn Duits was heel goed en we sloegen aan de praat. Hij was nu 78 jaar vader van een zoon en een dochter en had al 2 achterkleinkinderen. Tijdens zijn loopbaan als smid had hij een paar maanden in Antwerpen gewoond toen hij daar in de haven en die van Rotterdam tewerk gesteld was. Hij had ook 4 jaar in Duitsland gewoond en zijn kinderen waren in Kaiserslauteren naar school geweest. Zijn laatste werk was in zijn geboortestad Alcacer do Sal geweest waar hij de voetgangersbrug over de rivier hielp lassen. Nu jaren later komt hij dagelijks van de andere kant van de stad met de auto naar de parkeerplaats waar wij stonden en gaat dan over de brug een vriend bezoeken. Die brug hoeft hij helemaal niet te nemen om zen vriend te bezoeken want ze wonen beiden aan dezelfde kant van het water. Maar zegt hij het is puur sentiment. We moesten natuurlijk ook weten hoe het kwam dat het centrum helemaal open lag. Volgens hem moest de hele riolering her aangelegd worden omdat er nog enkel proper water in de rivier mocht geloosd worden. Meteen zou ook een nieuw wandelpad aangeld worden, en de camperplaats vergroot worden. Na de middag stoppen we nog eens aan de Lidl omdat we toch weer iets vergeten hadden. In de winkel horen we opeens zeg vrouwe ei gie d’eiers al gevonden. We wisten het meteen dat waren Vlamingen van ons kanten, die moesten we aanspreken. We begonnen met goedemiddag, ook van West_Vlaanderen en kregen als antwoord ja van de kanten van Harelbeke en wij daarop wij ook. Het echtpaar bezag ons net of ze dachten dat we gek aan het doen waren. Maar het echtpaar had hun woonplaats in Hulste een deelgemeente van Harelbeke en een buurgemeente van Lendelede. Zij waren al in Alcacer sinds begin december maar stonden met hun camper aan het meer maar het stond er voor het ogenblik overvol volgens hen maar ze wilden er nog blijven tot eind april. Amaai da zou niet voor ons zijn hoor. Met een camper en een gewone auto naar Portugal trekken om dan op 1 en dezelfde plaats te blijven staan en een paar rondjes in de omgeving te rijden met de fiets of de kleine wagen. Nu ieder zijn meug. Bij het verlaten van de Lidl zagen we aan de overkant van de rotonde een Inter Marche eens kijken hoeveel de diesel daar koste, Toen we zagen dat het net geen 1,39 per liter was gooiden we meteen vol. Zo goedkoop hadden we diesel bijna nergens gezien. En nu op naar Vila Nova de Milfontes meer bepaald naar Praia des Furnes. Bij onze aankomst waren we wel ontgoocheld dat er geen andere campers waren. We besloten dan ook om de nacht in het centrum van het stadje door te brengen en morgen terug te komen.
Op foto Alcacer do Sal vanaf de andere oever van de rivier

14-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

Vrijdag 11 januari

Opstaan om 7h30 klinkt vroeg maar in België is het nu al een uur later. Nadat we gisteren een rustdag namen besluiten we vandaag verder te trekken, eerst  ontbijten daarna ons dagelijks toilet en de haren wassen. We moeten ervan profiteren nu het water hier gratis is en dan op weg Het is ondertussen wel al bijna 10 h onderweg stoppen we bij een Lidl om verse broodjes te kopen rap iets naar binnen gespeeld en terug verder. Deze avond wilden we op het ons vertrouwde plaatsje in Alcacer do Sal overnachten en als bij wonder wist ons Sari de weg en loodste ons in een goede 3 h hierheen. We zagen een paar campers op de parking van de Lidl staan met zoals de Nederlanders gewend zijn, hond en zeteltjes erbij, dit vond ik al geen goed teken maar toen we in het centrum van Alcacer aankwamen leek mijn vrees gegrond, de hoofdstraat lag volledig open en ons geliefd parkeerpleintje was niet meer. Gelukkig vonden we aan de andere kant van het water nog een ruime parkeerplaats. Niets te vroeg want zweten dat we deden. Tot nu toe hadden we nog steeds onze dikke trui en ons winterbotten aan maar daar het hier 22 graden was buiten leken we in de auto te verhitten. Gelukkig konden we ons een beetje behelpen met de airco. We hebben meteen al onze winterkleren opgeborgen en die voor de zomer in de plaats gelegd want we zien de komende weken voor het eerst hoopvol tegemoet.

11-01-2013 om 17:21 geschreven door Jos & Christiane

10-01-2013 om 14:18 geschreven door Jos & Christiane

09-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

Dinsdag 8 januari

Mijn echtgenoot was het eerst wakker, Op zijn gsm was het al bijna kwart na acht. Het was 0° en een dikke mist. Gisterenavond hadden we al een bakker gevonden en terwijl ik koffie maakte deed mijn echtgenoot zen ochtendwandeling langs de pastelaria . Na het ontbijt vertrokken we met Sari  als gidsrichting Salamanca. Voor we op de autovia waren nog snel diesel bijgetankt aan 1,36 dus duidelijk duurder dan in Frankrijk en goedkoper hebben we nog geen diesel gezien. We besloten om rond de middag ergens op een niet nader te bepalen parkeerplaats een eenpansmaaltijd klaar te maken maar toen we afreden aan uitrit 99 Palencia  zagen we La Chamorra restaurante_ Cafetaria-Tienda staan en de plannen waren direct gewijzigd. De maaltijden waren er goed en goedkoop en er was zelfs wifi. Daarvan moesten we uiteraard profiteren. Hoe dichter we bij Salamanca kwamen hoe meer de zon erdoor kwam. We staan nu op  Parking de la Santísima Trinidad ook een parking gevonden op de site campercontact. Het is hier heel rustig aan het water. We zijn van plan hier ook morgen te blijven Mijn echtgenoot is ondertussen de omgeving al eens aan het verkennen zodat hij morgen zonder al te veel zoeken een warme bakker vind. Ik wil voor de rest van de dag eens gezellig computeren en anders niks niemendal doen.

09-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

Maandag 7 januari

Na een slechte nachtrust waren we om 7 h al in de weer. Vandaag stond de etappe Niort – Vitoria Gasteiz o p de planning. We zouden ons Sari de weg laten zoeken maar ze was nog niet in staat om ons uit Niort te halen, telkens was het hetzelfde liedje herberekenen doe niet moeilijk herberekenen, keer om maak een U drive, Sari was helemaal het noorden kwijt,Er stonden wel verkeersborden met alle richtingen (wel in het Frans) dus dachten we dan volgen we die dan maar hoofdzaak is dat we uit het centrum weg zijn. Vorig jaar hadden we hetzelfde probleem maar wist nu natuurlijk niet meer welke richting we toen genomen hebben. Opeens zagen we de naam Saintes en omdat dit richting zuiden was besloten we die wegwijzer te volgen. Maar Sari ondertussen opnieuw van deze wereld protesteerde heftig maar dit keer zouden we ons gedacht doen. Alhoewel we niet zo snel vooruit kwamen reden we door een mooie streek en kwamen we na een tijdje een eind onder Angouleme op een snelweg die ons richting Bordeaux bracht. We hadden zelfs diesel getankt bij Leclerc aan 1,30 We zouden om het even hoe laat het was stoppen op de Schell parking en daar ons middagmaal nemen. Het duurde wel langer dan gedacht door de snelheidsbeperkingen door de aanleg van een nieuwe tolweg. De autoweg lag er nog niet maar de tolhuisjes waren er wel al. Alles zou klaar zijn ergens inseptember  2014 dacht ik . Wij hopen wel dat er een vlugge route als alternatief komt. Rond 13 h konden we onze maaltijd klaarmaken, gps instellen naar de camperplaats (gevonden via campercontact. nl) in Vitoria Gasteiz en terug de baan op. Tot juist over de Spaanse grens hebben ze ons Sari haar zin gedaan maar toen vonden we het welletjes en besloten ons eigen gedacht maar eens te doen. We kozen voor de tolweg die ons achteraf gezien 1 h rijden spaarde en een heleboel kilometers. Bij de afrit Vitoria Gasteiz lieten we ons Sari haar zin doen en ze bracht ons keurig naar de camperplaats. We hadden weer eens een mooie dag gehad en we hadden zelfs de zon gezien. Nu snel eens proberen of we in het cultureel centrum internet zouden krijgen maar niet dus, we waren wel verbonden met de router maar de router gaf geen internet door, Ja er was een panne in het internet vertelde me een vriendelijke juffrouw die via haar gsm het dataverkeer getest had. We zouden wel wachten tot morgen zo dringend zouden de emails wel niet zijn en de familie had in geval van nood nog onze gsm. Daar we de vorige nacht zo slecht geslapen hadden besloten we een pilletje te nemen en morgen te blijven liggen tot het klaar werd.

08-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

Zondag 6 januari

Ring ring om 6h30 roept de wekker ons op. Eerst koffie maken en een vroeg ontbijt maken, daarna nog een kan koffie om mee te nemen. Maar waar zijn de sleutels van het camionette, of liever waar zijn die van men echtgenoot. Ik had die van mij gebruikt om onze kopkussens, dekbedovertrek en de laatste dingetjes weg te steken, maar waren zijn sleutels. Het was uiteindelijk bijna 9 h en dus 1 uur later dan verwacht dat we onze trip konden aanvangen. De GPS hadden we voor noodgevallen ingesteld op Niort, onze eerste stopplaats, maar de rit langs Parijs (waar ik erge schrik voor had) verliep uitstekend en dit bleef verder zo tot we opeens aan de terminal kwamen van een stukje tolweg, De automaat weigerde ons ticket  tot 5 maal toe terwijl achter ons al een paar auto’s stonden. Opeens moet er iemand wakker geschoten zijn want ik hoorde een stem die zei dat ze gezien had dat de automaat het ticket weigerde en ze het manueel zou invoeren ik moest de 4 eerste cijfers van het ticket nummer zeggen maar zonder leesbril gaat dat bij mij moeilijk dus ticket aan echtgenoot gegeven die het voorlas maar nu bleek ze hem niet te horen, dus hij lezen en ik herhalen en ja het lukte zelfs. Ons 2^de probleem kwam toen we  een tolweg op moesten die volgens Michelin gratis was. Daar ons Sari ingesteld was nam ze het meteen over maar het was wel krinkel de winkel door velden en bossen, soms was de weg maar ietsje breder dan onze auto. Ondertussen was het al helemaal donker en hing er op sommige plaatsen een dikke mist. Om 7h45 bereikten we ons parkeerplaatsje van ieder jaar, de naam weet ik niet maar ieder jaar rijd onze auto er als vanzelf naar toe. Bij de parkeerplaats is ook een toilet dus ideaal voor ons. Daar we s’middags warm geeten hadden werden het dit keer boterhammen met restjes van thuis. Vorig jaar had ik hier wifi maar jammer genoeg niet dit jaar. Na nog een wandelingetje was het slapen geblazen. We zouden wel zien wanneer we wakker werden.

07-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

We zijn al vroeg uit de veren want onze laatste dag word er en drukke; Had gisteren problemen om de GPS te updaten dus zal ik vandaag maar een reisroute uitstippelen via Michelin, Toch zeker de heenreis tot Vitoria Gasteiz en de terugreis van Romangne tot thuis. Probleem met de GPS blijft nog steeds dat wij hem ofwel met of zonder tolwegen kunnen instellen maar niet met een mix van tol en zonder tol zodat we de snelste weg krijgen met zo weinig mogelijk tol. Als ik dit op papier heb mogen we vertrekken naar onze dochter die het nieuwjaarsfeestje dit jaar wil overnemen. Onze oudste zoon haalt de hond op om bij hem te logeren al de tijd dat we weg zijn.  Daarna nog rap wat wassen en drogen zodat er zo min mogelijk vuile was overblijft. Over het poetswerk hoef ik me niet veel zorgen te maken daar we afgesproken hebben dat onze poetshulp maandag komt om diepvries en koelkast uit te kuisen en dan het meest nodige zal opruimen. Daar ze elke 14 dagen komt hopen we dat ze klaar zal zijn met de grote kuis tot het Pasen is. Het is toch al 11h als we in ons bed duiken. We hebben voor de zekerheid maar een pilletje voor de nachtrust genomen en hopen dat we een oog dicht doen.

06-01-2013 om 00:00 geschreven door Jos & Christiane

Onze voorbereiding begon eindelijk al tijdens de zomermaanden, Toen iedereen zijn ongenoegen uitte over het slechte weer hier in Belgenland werden hier ten huize de eerste plannen gemaakt. We wilden ongeveer dezelfde omzwerving maken als vorig jaar dus Frankrijk via de groene dus alternatieve wegen gevolgd door groen Spanje en dan langs boven ergens Portugal binnen. Maar met andere stopplaatsen. Via Google earth werd het traject verkend en al gauw waren 2 stopplaatsen vastgelegd. We zouden in het terugkomen een Franse wijnboer aandoen die Chambre d'Hotes had en waarover we getipt waren dat ze er heel goede wijn hadden, een smakelijk ontbijt en waar we zelfs konden genieten van verrukkelijke avondmalen. Er werd ons wel aangeraden de kamer beneden te nemen gezien de toestand van onze knieën en misschien ook ons hoofd na het avondmaal en het drinken van de daarbij horende wijn.
In de Algarve kozen we voor de villa van een joviale dame die bij ons in de gemeente woont. Daar wilden we 2 a 3 weken verblijven. Dit werd dus gereserveerd. Veel meer konden we niet reserveren omdat we toen nog niet wisten wat de rechtbank zou beslissen in verband met grootoudertoezicht voor onze kleinkinderen. We hadden dus een plan A en een plan B waarin allebei de reservaties pasten. Nu gisteren kregen we te horen dat de zaak weer eens naar later datum verschoven werd, maar nu weten we toch al dat we noodgedwongen moeten kiezen voor plan B en geen vliegetiketten moeten nemen om een paar dagen België met onze kleinkinderen door te brengen in de maand februari. Plan B is wel heel verschillend aan plan A. Nu gaan we via Salamanca meteen Portugal binnen en rijden door naar Fatima waarna we zo dicht mogelijk bij de zee willen blijven zonder de grote steden aan te doen. Slapen doen we in onze zo'n beetje omgebouwde Sprinter en dit ergens op een pleintje in een eerder toevallig plaatsje.
We willen ook nog eens onze vriend kunstenaar Eugene op zijne berg aandoen en dan de zuidkant van Portugal voor onze rekening nemen. We blijven ook in Spanje iets meer naar het zuiden maar willen dit jaar zeker het Alhambra in Granada bezoeken en niet zoals vorig jaar zo danig het noorden kwijt geraken dat we de ingang voorbij liepen en uitkwamen in het centrum van Granada. Van armoe zijn we dan het toeristisch bureau binnengestapt om een kaart en de weg te vragen naar het Alhambra want de auto stond daar dichtbij geparkeerd maar dat was het enige wat we nog wisten. We hebben dan volgens de raadgeving in het toeristisch bureau de terugweg aangevat, wel ik zeg het u "dit nooit meer". Al die trappen, we hebben er ons wel 10 keer bij neergezet voor we eindelijk boven waren, maar toen we achterom keken wat een uitzicht. We waren wel zo afgepeigerd dat het hele Alhambra ons gestolen kon worden en we meteen doorreden naar Huescar waar we in een rustige omgeving vertoefden in de nabijheid van het park waar je ook kon genieten van een lekker hapje. Nog snel naar de kapper geweest en dan naar onze grotwoning. Mijn echtgenoot was hier niet van op de hoogte. Ik had hem gewoon verteld dat ik een computervriendin ging bezoeken die in een grotwoning woonde. We werden er vriendelijk ontvangen en mijn echtgenoot was blij dat hij eventjes in een grotwoning kon rondkijken. Toen de rondleiding voorbij was vroeg hij en.... wat gaan we nu doen. Ik antwoordde hem wat jij gaat doen weet ik niet maar ik blijf hier een paar nachten als je wil mag je ook. Ik had hem in lang niet meer zo verbaasd gezien. Ik had de goedkoopste grotwoning gereserveerd maar daar die met jacuzzi nog vrij was hebben we de gewone dan maar snel ingeruild voor de grotere met jacuzzi. De bezochte grotwoning was trouwens te zien op tv in "Met 4 in bed" Karin is een uitstekende gastvrouw en haar ontbijt was riant en smakelijk. Daarna zijn we richting Cartagena gereden. Het was er heel mistig dus rap en beetje meer naar het noorden. Bij Punta Prima vonden we een uitstekend plaatsje dicht bij tal van restaurantjes. De volgende dag was onze voorziene stop voor een paar dagen Platja Marina. Toen we er aan kwamen stralende zon en dat tot een uur of 5 en toen kwam een eind aan de pret. Het begon te waaien dat horen en zien verging. Het zand kwam ondanks gesloten deuren en vensters toch nog binnen. Rond middernacht ging de wind liggen maar toen begon het echt water te gieten de regen viel uit bakken neer. Geen zin meer om daar nog langer te blijven dus de volgende dag zouden we (nog altijd in de gietende regen) maar eens Benidorm gaan bezoeken, maar ja je hebt het misschien al gedacht? Geen enkele parkeerplaats beschikbaar. Dus reden we verder naar Althea maar hoe meer we naderden hoe meer de regen begon te gieten en de wind begon te waaien. Het water sloeg meters hoog over de boordstenen tussen het water en de weg. We besloten nog een stukje verder te rijden maar daar het stilaan donker werd en we geen helden zijn om in het donker te rijden besloten we af te slaan naar een dorpje in de verte. We vonden een mooie laan met langs beide zijden ruime parkeerplaatsen en zouden hier dus overnachten maar dat had je gedacht. Ik keek toevallig door het venster en zag een zware vuilniscontainer de weg oversteken en een paar meter voor onze auto tegen de stoeprand stoten en kantelen. Dus werd de wagen snel verplaatst naar de kant waar de vuilniscontainer eerst stond. Wij zouden we zo dachten we toch niet wegwaaien. Nu die nacht hebben we beiden niet veel geslapen. De volgende morgen nog steeds wind en regen en we besloten naar Zaragossa te rijden.. Onderweg kregen we nog een sneeuwbui op ons dak en je zag dat het niet de eerste sneeuw was die viel. De sneeuwruimers hadden hun handen vol. Toen we terug een groene omgeving zagen waren we meer dan tevreden, maar ons geluk duurde niet lang want opeens dikke mist je zag haast geen hand voor de ogen. Gelukkig hebben we zo een zoetekoekepapier kleurige bril speciaal voor de mist en het rijden was nog enigszins te doen. Toen we thuis waren hoorden we dat zelfs een deel van een rittenkoers geschrapt werd door deze weersomstandigheden. Daar we al meerdere keren in Zaragossa waren dachten we dat het ook dit keer weer een fluitje voor een cent zou worden. Niets was echter minder want Zaragossa was 1 bouwwerf en het ergste was dan nog dat hoewel we telkens een andere omleiding volgden we steeds op dezelfde plaats terugkwamen. Dus werd er terug in de striemende regen naar Jaca gereden, want we hadden gehoord dat de nieuwe tunnel betere invalswegen had dan de vorige jaren toen we hem telkens misten. Toen we in Jaca kwamen was het weer eens bijna donker dus rap iets eten nog wat kletsen en dan het bed in. We sliepen als roosjes maar het kwam blijkbaar niet klaar. Ik probeerde buiten te kijken maar dit lukte niet want  de ruiten waren helemaal bevroren en er hing een dichte mist. Toen besloten we maar om huiswaarts te keren een week vroeger dan voorzien en de wijnboer die we dit jaar zouden aandoen af te zeggen. We zouden de rit in 1 stuk doen enkel om te eten zou er gestopt worden. Het eerste rond punt dat we hadden bij het uitrijden van de tunnel werden we echter al tegen gehouden door de Franse politie (of douane) Die wou weten wat we allemaal mee hadden. Ik begon alles op te noemen wat in mijn gedacht kwam, Maar dat was het natuurlijk niet wat ze wilden weten. Toen ik zo mijn lijstje met handen en voeten aan het aframmelen was vroeg er ene opeens hoeveel drank en sigaretten we meehadden. We vielen beiden uit de lucht daar hadden we nu echt helemaal niet aan gedacht. Dat wilden ze naturlijk niet geloven maar uiteindelijk moesten ze hun ongelijk toegeven en konden we onze weg veerder zetten. En we reden en we reden maar Parijs wou niet nader komen en toen we op onze GPS keken wanneer we onze woning in het zicht zouden krijgen was dit al 3 h de volgende morgen. Dus we zouden voor 1 keer de autosnelweg nemen. Maar voor we in Parijs waren moesten we de autoroute verlaten en dus zo'n tolgedoe passeren. Ik had baar geld genoeg en een gewone bankkaart dus ik kijken welk gat dat we moesten nemen. Ja... ik had het gezien en loodste men echtgenoot daarheen. Oei, wat was die ruttelinge opeens? Nu ja zou wel niet erg zijn dachten we maar we waren ook dit maal verkeerd. Toen ik het bedrag dat vermeld stond op de automaat inwierp weigerden de slagbomen open te gaan en mijn kaart weigerde de automaat ook, maar ondertussen had ik ook al gezien waar het lawaai vandaan kwam, er hingen namelijk boven dat gat waar we inreden ijzeren kettingen die over de auto sleepten. Mijn echtgenoot was al meteen in paniek maar ik had iets gezien waarmee ik misschien wel iets kon. Er was een knopje aan die automaat die je kon induwen dus dat maar eens geprobeerd en toen een stem Qui antwoordde kon ik al men geluk niet op. En ik in mijn beste frans excuser moi madame mais c'est la premiere fois we do this et on prend le wrong gate. et maintanant ça va pas pour payer et on ne sait pas how to reprend la bonne route. Gelukkig verstond ze mij en kwam even later aangewandeld met een briefje met een bedrag op dubbel zoveel als de automaat aangaf. Ik liet haar dan nog eens over en weer lopen daar ik het gepaste geld niet bij elkaar kreeg en ze moest gaan wisselen. Buiten Parijs namen we weer de betaal autoroute maar hebben beter opgelet zodat we om klokslag 1 thuis stonden. Onze ervaringen onderweg vanaf 5 januari kan je op dit Blog verder volgen

05-12-2012 om 17:45 geschreven door Jos & Christiane

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

05-12-2012 om 15:31 geschreven door