Ons eerste kleinkind Een klein wonderke ons klein engeltje.
17-11-2005
De Roos
Historie van de Roos De roos is al heel oud. Uit fossielen is vastgesteld dat er rozen waren lang voordat de mens er was.
De oudste fossiel is in North Carolina gevonden en is ruim 40 miljoen jaar oud.
Rozen drongen al zeer vroeg in tuinen door. Waarschijnlijk rond het jaar 2700 voor het begin van onze jaartelling is het beginpunt van rozen in tuinen begonnen in China.
In de oudheid kwam de roos ook al in Perzie voor . De Perzen waren bekend om de produktie van rozenolie.
In de 5e eeuw voor Christus dichtte Anacreon een ode waarin de roos geprezen werd.
" Laat ons van Eros' rozen
Omstrenglen vreugd van wijn;
Laat rozen schoongebladerd
Ons om de slapen zijn,
Bij drinken en bij lachen
In weelde van festijn.
Gij rozen, lente's liefsten
Rozen Gij, lust der goôn,
Gij, die om gulden krullen
U vlecht van Kupris' zoon,
Waar dartel hij ten rei gaat
Met Gratiën alschoon.
Kom en omvlecht ook mij thans,
En 'k zing U;- hel mijn lier!
Bij de kapel, Deunusos,
Met weelge deerne hier,
Wil dansen ik, - maar 't kransen
Van rozen ons omsiert."
Ook in Egypte werd de roos bekend en werd in vele tuinen gekweekt.Zo zien wij een ode van Horatius (65-8 v. C.):
" O Nijl, de Romeinse rozen zijn nu mooier dan de Uwe!
Uw rozen zijn niet meer nodig, maar zendt ons Uw graan."
In de loop der eeuwen is de roos bij de Perzen erg belangrijk geweest. De produktie van rozen en rozenolie en het verband tussen rozen en allerlei aspecten van geestelijke, culturele en handelsleven heeft eeuwenlang deel uitgemaakt van de Perzische traditie.
Veel rozenkenners geloven dat de rozen die nu gekweekt worden in het westen, oorspronkelijk uit Perzië kwamen.
Een belangrijke perzische dichter Omar Khayy`am (1020-1123)
is erg bekend geworden met zijn gedichten over de roos.
Ook werd hij door diverse andere dichters geeerd:
" Reign here, triumphant rose, from Omar's grave,
Borne by a dervish o' er the Persian wave;
Reign with fresh pride, since here a heart is sleeping
That double glory to your Master gave."
Na de ondergang van het Westromeinse Rijk (476 n C.) raakt de roos in de vergetelheid.Pas na 1200 is de belangstelling voor de roos weer groter geworden.
Pas in de zeventiende eeuw is de grote doorbraak van de roos.
Zeker door de Chinezen is de populariteit van de roos toen groter geworden. Doordat de bloei van de chinese rozen langer was dan de europese werd met in Europa gefascineerd door de roos en dit is zeker te danken aan de eerste vrouw van Napoleon, Joséphine de Baurharnais.
Zij ging zich interesseren voor planten, in het bijzonder de rozen.Voor haar werd er rosarium aangelegd. Bij haar dood (1814) stonden meer dan 250 soorten rozen in haar tuin.
De invloed van Josephine op het kweken van rozen in Frankrijk duurde na haar dood nog lang voort. Gedurende de 19e eeuw gold Frankrijk als het land van de beste rozen., die overal naartoe ge'exporteerd werden en over de hele wereld gekweekt.Pas na de Eerste wereldoorlog werden Engelse, Ierse en Duitse kwekers belangrijk.
Maar naast Frankrijk had ook China een belangrijk aandeel in de kweek van rozen.
Rozen zijn nu niet meer weg te denken in ons leven.
Overal kom je ze tegen en dan denk ik aan de politiek, kunst, cosmetica maar ook als lekkernij en vitaminebron. Op postzegels, in de muziek.
En dan denk ik nu aan het lied van Bette Midler, the Rose.
some say love, it is a river that drowns the tender reed some say love, it is a razor that leaves your soul to bleed some say love, it is a hunger an endless aching need I say love, it is a flower and you it's only seed
it's the heart, afraid of breaking that never learns to dance it's the dream, afraid of waking that never takes a chance it's the one who won't be taken who cannot seem to give and the soul, afraid of dying that never learns to live
when the night has been too lonely and the road has been too long and you think that love is only for the lucky and the strong just remember in the winter far beneath the bitter snows lies the seed, that with the sun's love in the spring becomes The Rose