Ons eerste kleinkind Een klein wonderke ons klein engeltje.
26-01-2006
Een mop
Er zitten drie poezen zich te pletter te drinken aan de bar, omdat ze geen werk meer hebben: 1e poes : Ik zou graag bij Stabilac werken: 's morgens melk, 's middags melk, 's avonds melk. 2e poes : Ik zou liever bij Whiskas werken: 's morgens Whiskas, 's middags Whiskas, 's avonds Whiskas. 3e poes : Ik wil bij Jupiler gaan werken ... De andere 2 poezen : Hoezo, Jupiler? 3e poes : Wel, 's morgens ne kater, 's middags ne kater en 's avonds ne kater
Ineens was je daar,zo lief zo zacht. Je fonkelende oogjes grepen mijn aan. In het geniep kwam je even kijken. Je dacht...wat was dat nou ; al dat gerammel om die ene deur, even keek je om de deur.
En flop! iets schoot ineens mijn hart "een pijl? Het was iets warm's en fijn, iets die mijn hartje verwarmde met jou leuke snoet. Ik gooide mijn armen in de lucht. Nam je op,en knuffelde je zo hartstochtelijk, wij vonden het zo reuze-fijn,jij dankte mij met je natte snoet op mijn mond. En wij zworen voor altijd in het leven samen te blijven.
Medic reeds vele jaren sta jij mij naderbij Hoe moeilijk het soms ook is,je ben er bij. Jarenlang in lief en leed doorstonden wij onze problemen. Niemand kan ons deze jaren nog wegpikken van ons. Samen koesteren we ze nu nog eens even, hoe hard en pijn we hadden,om er toch te komen. En ja we zijn er gekomen, na veel leed en liefde die wij samen hebben doorstaan. 4 gezonde lieve kinderen en huis met tuin,warm en tevree. Eten-drank,warmbedje en onze liefde en respect voor elkaar. wat wil men nog meer dan een eenvoudig gezinneke opbouwen, zonder allerei luxe's enz...,daarom lieve schat dank je wel- dat je gebleven bent en altijd klaarstond en nu nog altijd. Je liefhebbende Sweetheartje xxx
Stoppen met roken was mijn vooruitzicht in het nieuwe jaar. Momenteel hou ik het goed vol,heb er geen behoefte naar,en vind dat ze stinken. Ja nu weet ik wat het is als men immers niet rookt,hoe smaakvol je eten nu wel is. fris adem en geen kledij die narig ruikt.Ik smijt zeker geen steen aan de roker's,toch met een beetje wil of moed kan men gerust eraf geraken,het is maar het proberen waard,lukt het echt niet,dan zijn er nog altijd andere oplossingen,maar de wil is het sterkte dat er is. Ik wou en zou van die stinkstokjes geraken., voor andere( wens ik hun veel succes toe)
Toen er sneeuw lag,en gevrozen had. Ik was nog altijd gevoelig zeker aan die pijnlijk afscheid van saya. En door die hele toestand met de geburen,want door hun is dit zover kunnen komen.niet alleen ons troffen ze,maar heel wat mensen in de wijk,door hun toedoen,zijn er veel honden geplaats in asiel of bij andere baasje gezet.Toevallige is dat saya al heel oud en ziek was. Ik zat met heel wat haat naar die buren,doch negeren stond ik sterker. Tot op de dag,dat mijn oudste dochter zei, kijk .... gaat buiten met haar hond en is niet aan de leiband."echt ik kon mijn niet meer inhouden,want reeds malen scholt zij mijn kinderen destijds uit omdat onze honden zogezegt niet aan de leiband vast lagen als ze buiten kwamen,en dat het haar hond was die niet vast was. Ik trok in een furie mijn lamellen open-deed mijn venster open en riep haar toe"moe jij je hond niet aan de leiband houden,je gaat dan weer verschieten dat ze aanvalt en zal weer de andere zijn,je zou beter je hond aan de leiband houden zodat je ook niet op jou smoel valt teef" Het was eruit voor ik het wist,zij heeft verschoten en ging haastig naar binnen,echt ik verschoot zelf van mijn manier van doen,maar dat was er voor mijn nu echt teveel aan.Ik heb mijn gal uitgesproken en voel mij ook wat beter en opgelucht,nu ik hun zie,echt ik weet zelfs niet of ze er nog zijn,want ik negeer ze gewoon.het zijn geen mensen voor mij,maar lucht. hebben jullie ook zo soort zaakje eens meegemaakt en kon je toen ook inhouden.voor mij was dit toch wel de eerste keer in zovele jaren geleden.
Sweethaert
.gif)
