Vandaag laatste dag in Montaione. Morgen rijden we terug noordelijke richting naar de provincie Como. Verder door Zwitserland en via de Elzas naar Völklingen en dan naar huis...
Aan de vakantie komt een einde, anders zou het geen vakantie zijn...
Wanneer we in Toscane zijn kunnen we niet weerstaan om een bezoek te brengen aan San Gimignano, het Manhattan van Toscane...
San Gimignano is een middeleeuws stadje in de provincie Siena van de Italiaanse regio Toscane. De plaats trekt veel toeristen, vooral vanwege de bijzondere middeleeuwse architectuur.
San Gimignano is bekend om zijn dertien torens die het silhouet van de stad domineren. Deze zijn in de 12de en 13e eeuw door rivaliserende rijke families opgetrokken. De torens deden dienst als woning en versterking, maar vooral als prestigeobject. Op haar hoogtepunt had de stad zo'n 70 torens. In de late Middeleeuwen was deze stad erg welvarend omwille van diens ligging aan de pelgrimsroute naar Rome. Maar toen deze werd verlegd en er een pestepidemie uitbrak, betekende dit een economische ondergang en het behoud van zijn middeleeuwse karakter. Alle straatjes gaan opwaarts naar het hoogste punt. Neem zeker ook een kijkje in de met fresco's versierde collegiale kerk. De naam van de Piazza Duomo suggereert dat de daaraan gelegen kerk, de Collegiata, een dom zou zijn, maar San Gimignano is nooit een bisschopsstad geweest.
Het hoogste punt van het dorp is waar zich de Piazza della Cisterna en de Piazza Duomo bevinden.
Hierboven: aanschuiven voor een ijsje van "Gelateria Dondoli".
Een belangrijk landbouwproduct van San Gimignano is saffraan. De teelt ervan gaat terug op de middeleeuwen toen het van groot belang was voor de stad, het zo kostbaar was dat het ondermeer voor het betalen van schulden werd gebruikt en waarop accijns werd geheven. Het wordt nu verbouwd met natuurlijke methoden die in alle stadia van de teelt en instandhouding van het gewas elk gebruik van chemische stoffen verbieden.
Na de shopping in Barberino di Mugello een trip door de heuvels en langs de kleine dorpjes tot in Borgo san Lorenzo. Dit dorp werd in 1919 bijna volledig van de aardbol geveegd .
Oorsprong De Romeinse kolonie Anneianum lag op de plaats van de hedendaagse Borgo San Lorenzo. Na het vertrek van de Romeinen doopten de inwoners hun stad om volgens de naam van de plaatselijke kerk van San Lorenzo en de naam is sindsdien hetzelfde gebleven. In de 13e eeuw speelde Borgo San Lorenzo een belangrijke rol in de onderhandelingen tussen de aanhangers van het Keizerrijk - de Ghibellijnen - en de aanhangers van de paus - de Welfen . Het was aan het eind van deze eeuw dat de stad onder het gezag van de Republiek Florence kwam Als onderdeel van de verdedigingswerken van de stad versterkte de Florentijnse Republiek de stad en bouwde er vier toegangspoorten. Vandaag zijn delen van twee van de gewelfde ingangen nog steeds zichtbaar - de Porta Fiorentina (Florentijnse Poort) en de Porta dell'Orologio (Uurwerkpoort). De vestingwerken hebben door de eeuwen heen bijgedragen tot de bescherming van de stad, waaronder het afweren van een aanval door de Fransen in 1527. Wel is de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog licht beschadigd.
Borgo San Lorenzo vandaag In tegenstelling tot vele andere steden in de regio, is Borgo San Lorenzo niet uitsluitend afhankelijk van het toerisme. Vanwege zijn strategische ligging dicht bij de belangrijkste wegen die vanuit Florence naar het Noorden leiden, herbergt Borgo San Lorenzo een groot aantal hoofdkantoren van industrieën die de plaatselijke economie aandrijven.
Het Outlet shopping center in Barberino di Mugello is er eentje van ongeziene netheid in Italië. Laat ons eerst beginnen over de onderhoudsploeg die al van zes uur 's morgens in de weer is om alle zitbanken netjes op te poetsen. Zelfs de brugleuningen en de lantaarnpalen worden opgepoetst. Wat me ook opviel is de directe aanpak bij het onderhoud van de winkels (langs de buitenzijde), een barstje in de muur wordt onmiddellijk aangepakt, weggewerkt en geschilderd. Binnen in de winkels is het kraaknet. De 'abiti' netjes aan de kapstok of uitgelijnd in de rekken. Geen enkele winkel laat toe om foto's te nemen... Binnen in de winkels loopt het vol met personeel en bij PRADA zelfs aan elke rayon een bewakingsagent. Bij Prada en andere 'dure' winkels lopen veel Chinezen in en uit...ja hun handen vol met zakken van merkkleding.
Wat de prijzen betreft, wel die zijn in sommige winkels echt prijzig en wij verleggen zodoende ons speur-koop-werk naar de goedkopere versies... Restaurantjes annex koffiebars zijn er meer dan genoeg en schappelijk in prijs. Eigenlijk wel de moeite waard om de 180 winkels te bezoeken of te bekijken... Een dagje shopping in Toscane verveelt hoegenaamd niet. Outlet Barberino di Mugello, een dorp op zich...
Vandaag naar Barberino di Mugello alwaar het grootste outlet shoppingcenter van Toscana is gelegen. Ja, dat is ook vakantie... Barberino di Mugello ligt een half uurtje rijden ten noorden van Firenze.
Eerst nog even een beeld van de westkant aan onze ontbijttafel...
Bijtanken doen we hier in Toscane en dan in het bijzonder Lewiske. Genieten van de zon, de charme van de streek, het niet-jachtige karakter van de plaatselijke bevolking, zeg maar de trotse inwoners. Daarbij ook proeven van de gelati, vino, cucina italiana, espresso maar ook van kunst en cultuur. Die paar weken in een andere omgeving zal weerom te kort zijn om de batterijen volledig op te laden, maar hetgeen we gezien hebben pakken ze ons niet af...
Arezzo heeft ongeveer 100.000 inwoners en het is gesticht door de Etrusken en was het centrum van één van de twaalf Etruskische vorstendommen. Het is tevens de hoofdstad van de provincie Arezzo.
De grootste bezienswaardigheden zijn de Basilica di San Francesco, de kathedraal van Sint Donatius, San Domenico en de Santa Maria della Pieve uit de 12e eeuw. De Piazza Grande is het bekendste plein. Helaas waren we daar op een 'slecht' moment. Men trof er de voorbereidingen van deel 2 van de 'Giostra dei Saraceni, een middeleeuws steekspel, een folkloristisch feest waarbij middeleeuwse tijden herleven... Het hele centrum is historisch met zijn vele kerken, pleinen en musea.
Wij hebben ook de toer van de acht hoogtepunten uit de film 'La Vita è Bella' gewandeld. Een forse wandeling van +/- 8 km door het oude stadsgedeelte van Arezzo...
Espresso-break in Arezzo op het terras van het "caffé dei Costanti", het café dat in Arezzo ook werd gebruikt bij het draaien van de film "La Vita è Bella" anno 1997.
Onofficieel is Greve de hoofdstad van de Chianti, althans dat zeggen de 'Grevenaren' zelf...
Wijnwinkels in overvloed, maar het populairst is zeker Macelleria Falorni, één van de befaanste slagers. Overal hangt proscuitto en liggen rijpende kazen. Op de toog staan schoteltjes met salame, proscuitto en formaggio en je mag van alles proeven...
En daarbij hoort ook een glaasje wijn. De wijnproducerende streek, Chianti, kreeg in 1960 de eerste Italiaanse 'DOCG' het hoogste kwaliteitsmerk.
Druiven voor de Chianti Classico: twee rode - sangiovese en canaiolo - en twee witte - malvasia en trebbiano -. alleen de wijnen afkomstig van de Classicoheuvels hebben de Gallo Nerozegel.
Na het hevige onweer van vandaag kwamen ze uit hun schuiloord. We hebben ze een 'loopwedstrijd' laten houden en de winnaar is... eerlijk gezegd na een half uur hebben wij het opgegeven om de twee wijngaardslakken de juiste richting uit te duwen...
De wijngaardslak is een op het land levende slak die behoort tot de familie tuinslakken. De wijngaardslak is een relatief grote soort die een grijsbruine lichaamskleur heeft, het huisje is lichtbruin van kleur met lichtere strepen.
Tijdens onze heenreis naar Toscane hebben we dit jaar een 'ommetje' gemaakt via de Elzas. Eén van de mooiste dorpjes, zeg maar stadje, daar in de streek is Riquewihr...
Riquewihr is één van de populairste kleine stadjes die u in de Elzas kan vinden, op een boogscheut van Zwitserland en Duitsland. Sprookjesachtige dorpjes die recht uit de middeleeuwen schijnen te komen vindt u hier met dertien in een dozijn. Dat is de Elzas...
Glooiende heuvels bedekt met wijngaarden, een lichtgroen deken dat prentenboekdorpjes omringt. In een vakwerkhuis geniet u van een glas witte wijn, de blauwe lucht boven u wordt doorkliefd door een ooievaar.
De naam Riquewihr kan gesplitst worden in 'rique' en 'wihr'. In de 8e eeuw had een zekere Richo vele wijngaarden in zijn bezit op deze plaats; Richo evolueerde tot Rique, dit verklaart het eerste deel van de plaatsnaam. 'Wihr' is te herleiden naar het Duitse 'Wehr', vergelijkbaar met het Nederlandse werkwoord 'weren' en verwijst naar de versterkte muren rond Riquewihr.'Wihr' komt vaak voor in de namen van dorpjes in de Elzas, denk aan Hunawihr.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
zelfs aan elke rayon een bewakingsagent. Bij Prada en andere 'dure' winkels lopen veel Chinezen in en uit...ja hun handen vol met zakken van merkkleding.
