Baboesjka In Rusland worden de cadeaus met Kerst niet gebracht door de Kerstman, maar door Baboesjka. Die, zo als het verhaal gaat, drie rijk geklede reizigers onderdak, eten en een warm bed gaf. Achteraf bleken dit de Drie Wijzen uit het Oosten te zijn, die onderweg waren naar Bethlehem. Zodra Baboesjka dit hoorde, reisde zij hen achterna met een mand donker brood en cadeautjes voor het kindje. Toen zij na een lange reis in Bethlehem aankwam, was iedereen echter al vertrokken. Ze legde haar cadeaus daarom in de kribbe en ging terug naar huis. Geïnspireerd door deze Russische legende....... (foto @pedro)
De herfstaster (Aster novi-belgii) is afkomstig uit het noorden van Amerika. Afhankelijk van de cultivar wordt de Aster 80-150 cm hoog. Eigenschap: de stengels hebben soms een roodachtig waas. Blad en bloemen zijn langwerpig, lancetvormig, glad. Het blad is donkergroen. De bloemen van de cultivars zijn er in roze, rode en blauwe tinten. Bloeitijd is van september tot oktober. Standplaats: zonnig, houdt van koelte, voedsel- en humusrijke bodem met voldoende vocht. Toepassing: deze hoge vaste planten zijn gechikt voor borders en borderranden. Solo of in groep. Het zijn houdbare snijbloemen. Verzorgingstip: de plant kan er niet tegen als dekluit uitdroogt. De hoge cultivars hebben ondersteuning nodig. In het vroege voorjaar of na de bloei kan je de plant vermmerderen door te delen. Enkele soorten: Dauerblau (blauwviolet), Karminkuppel (karmijnrood), Bonningdale White (zuiver wit) (info: Lexicon van de vaste plant. foto: flora vandreischor.)
Als hobbytuinier kan je soms een hele poos zitten gapen op die vliegende belhamels die je pas gezaaide pitten hebben opgevreten. Dan kan het soms gebeuren dat je die kleine deugnieten verwenst. Maar in de winter kan je het ook niet laten om die kleine wezentjes, die in de vrieskou zoeken achter hapjes, te beschermen tegen een zekere hongerdood. Wat doe je dan? Jazeker, aan de slag! We maken of kopen een voederplankje voor de mussen, de mezen, de roodborstjes,....
Plaats of hang het voederplankje op een rustige, veilige plaats. Zorg ervoor dat de katten de vogels niet als voedsel zien.
Zorg ervoor dat het voedsel niet wegwaait of beschimmelt. Hou water dus op een afstand. Plaats een dak op het voederplankje.
In de winter hou ik me, als hobbytuinier zijnde, bezig met het opzoeken van allerlei gegevens over planten die in de bloeitijd er mooi moeten bijstaan.... Eén van die plantjes is de Acaena buchananii of de stekelnoot. Het is een groenblijvende bodembedekker, die geschikt is voor kleinere en grotere oppervlakten, voor rotstuinen, voor het beplanten van graven en daktuinen. Bolgewassen en grassen vrolijken het plantentapijt fraai op. De plant wordt zo'n 5-10 cm hoog en breidt zich door uitlopers met matige groeikracht uit tot een tapijt. De herkomst van de stekelnoot vindt men in Nieuw-Zeeland. De stekelnoot mag op een zonnige, warme, lichte, zandige zelfs droge bodem geplant worden. De plant heeft nauwelijks verzorging nodig. Indien de plant zich te weelderig uitbreidt, kunt u deze eenvoudig terugsnoeien. Bij zeer koude temperaturen moet hij 's winters afgedekt worden. Een bijzondere eigenschap van de stekelnoot is dat er zich na de bloei rode tot bruinrode kogelronde stekelige vruchten vormen. Hieraan heeft de plant uiteraard zijn naam te danken. (info: plantenlexicon. - foto: marwei.nl)
Wat doet een hobbyfietsende hobbytuinier zoal in de winter.....? Zijn andere hobby's beoefenen? Ja, wandelen en bridgen..... Wat nog? Wel eens per jaar wordt er hier ook de kerstboom geplaatst. En dan is er altijd ambras ten huize Pedro. Vooreerst hoeft het voor mij persoonlijk niet om een kerstboom te plaatsten. Maar toegegeven, het heeft wel iets als het in huis staat. De kerstsfeer is er dan.......maar liefst van al zonder al die hypocrisie.... Even verder doordrammen over de kerstboom plaatsen: de keuze van de boom, natuur of nep. Voor mij natuur of geen of een klein nepboompke kan er door. Oké, het wordt natuur omdat Lewiske dat ook prefereert. Grootte? 150 à 180 cm is groot genoeg. "Zeg zo klein", zegt het kind dat nog thuis is. "Grootheidswaanzin manneke", vraag ik dan, nen boom van meer dan 2 meter....? Goed, uiteindelijk wordt het een Nordman-den van 175 cm. Een mooie volle den. Dan moet natuurlijk het kerstgerief van zolder gehaald worden. Pedro's knoken begeven zich naar de zoldertrap maar staken de trip al aan de eerste tree. Lewiske doet het dan maar en de stofzuiger doet daarna de rest. Want je moet weten, op die zolder komen we één keer per jaar. Ja, juist rond Kerst.......En dan de keuze waar de kerstboom moet komen. "Lewiske trek je plan er mee asjeblief". En dan de kerstboom in de pot plaatsen...dan pas komt de ambras, nooit of te nimmer staat die kerstboom van de eerste keer goed. Draaien, tillen, bijvullen, allé jullie kennen dat wel. Goed en klaar is het alleen wanneer mister Nordman-den gepot is. "Hij staat in de pot, hij staat recht (allé min noch meer) en het versieren is voor jou". "Jij doet dat heel goed", komt er altijd achteraan. Tijdens het versieren van de kerstboom en het opstellen van de andere spullen moet ik altijd aanwezig zijn. Waarom? Gewoon om te beamen dat het goed is. Pedro keek, knikte, slikte en zag dat het goed was...... De dozen opnieuw opbergen, stofzuigen en klaar is de karwei. Niet voor Lewiske want hierna begint Lewiske nog met kerststukjes te maken en Pedro kijkt (verplicht) toe en knikt dat het goed is......... No parole, parole, parole..... En het is goed, bekijk de foto's maar.
Le Mas de la Calade in Puyricard, de eerste stopplaats. Op enkele kilometers van Aix-en-Provence. Gastvrijheid troef bij madamme Marine. (klik op collage)
Lurs in de Vaucluse, schilderachtig dorpje met uitzicht op de Ventoux, montagne de Lure, Alpen en de vallei van de Durance.
Zicht op de vallei van de Durance, op de achtergrond de Alpen.
Forcalquier, couleurs de Provence en langs de ' route de Lavande'.
Gorges de la Nesque, loopt van Villers-sur-Auzon door een indrukwekkende en woeste canyon met geweldige, hoog oprijzende rotsformaties naar Monieux.
Mont Sainte-Victoire, de berg die Paul Cézanne meermaals heeft geschilderd. De berg die hij samen met Emile Zolakon observeren als geen ander....
De Montagne Sainte-Victoire is een kalksteenmassiefin het zuiden van Frankrijk, dichtbij Aix-en-Provence. De bergketen loopt van west naar oost en strekt zich uit over 18 km. Het hoogste punt is de Pic des Mouches, met 1011 meter. Op een top van 945 meter staat het Croix de Provence, een 17 meter hoog kruis.
Aan de voet van de Mont Sainte-Victoire wijngaarden.... De wijngaarden van de vigneron liggen er aan de voet..........
Mont Ventoux, voor de ene een droom voor de andere een nachtmerrie. Als je de klim beroepsmatig moet doen, en dan bedoel ik als renner, is het zeker zwaar labeur en afzien. Voelt u zich ook geroepen om deze statige reus per fiets te beklimmen dan bekom je HIER meer info.
De hellingen zijn begroeid met alle mogelijke bloemen, planten en bomen. Tijdens het voorjaar en de zomer zetten imkers hier hun bijenkorven neer. De honing die hier geproduceerd wordt, is zeer bekend, 'Miel de Ventoux'.
Deze berg die de voorloper van de Alpen mag genoemd worden, is 1912 m hoog. De naam kan men in twee delen nl. 'wind' en 'rondom'. Dit duidt op de hevige mistralwinden die hier kunnen waaien. Bij helder weer heeft men vanop de top een prachtig uitzicht over de Alpen tot de Pyreneeën.
Fréderic Pétrarca, een dichter, was de zogezegde eerste man die de berg beklom op 26 april 1336.
Daar in de wolken ligt de Mt Ventoux van uit Sault bekeken. Nu blijkt dat de Ventoux vanaf deze kant 3 meter minder hoog is dan langs de andere flank......? De aanloop is ook minder steil......tot op 6 km van de top.
Nog 6 km te 'gaan', bemerk de 1909 m hoogte aanduiding.....??
Tot daar en geen meter verder per auto......op 7/12/05
Afdaling naar Bedoin tegen 11%!! Dus andersom ook 11%!!
(foto Pedro) De Provence, op zich een streek om van te 'snoepen'........ netjes ge-etaleerd via "La Cure Gourmande, Artisan Sucrecuitier" Lekkere biscuits...... voor al dat lekkers, klik op de koekjes.
Pedro is terug thuis van een kort maar mooi verblijf in de Provence..... De terugreis gebeurde wel in de sneeuw tot na de Col du Haute Croix... (zie foto)
Aix is mooi, ook in de winter de moeite waard om te bezichtigen. Aix is bedwelmend. Aix doet je dromen. Overal fonteinen, oud-eeuwse huizen, op elke hoek een terrasje, lanen en smalle stegen, de stad ruikt naar kunst en vooral in 2006 is het daar in Aix een echt kunstjaar. Paul Cézanne wordt er gevierd als een God........
Gerechten De zee is niet veraf en vis staat ook veelal op het hoofdgerecht. De bouillabaisse is daar een voorbeeld van. Deze vissoep is van origine van Marseille. Het loont echt de moeite om even te experimenteren en nagenoeg onbekende vissoorten te kiezen op de menukaart, zoals een cigale de mer (reuzenkreeft) of een rascasse (schorpioenvis of drakenkop).
Ook vleesgerechten zijn zeer smaakvol. Bij de vleesgerechten zijn het vooral de Provençaalse kruiden die de smaak bepalen. De saucisson d'Arles is een gedroogde en populaire worst dankzij die kruiden. Lamsvlees en stoofpotjes (Daube en Ratatouille) behoren ook tot de standaardkeuken van een Provençaal.
Atelier Paul Cézanne Cézanne werd te Aix geboren in 1839. Hij studeerde aan het gymnasium en volgde 5 jaar lang teken- en schilderlessen in het huidig Musée Garnet. Na zijn studies trok hij naar Parijs. Op zijn 31ste keerde hij voorgoed terug naar Aix waar hij nog 36 jaar werkte. Hij was een zonderlinge teruggetrokken man die enorme uitbarstingen kon hebben. In een huisje aan de Avenue Paul Cézanne leefde en werkte hij. Zijn atelier is te bezoeken. Alles is gebleven in dezelfde toestand zoals hij er toen leefde. Cézanne was vooral geïnspireerd door de natuur en de Provençaalse huizen. Er hangt zelfs een schilderij 'La Route tournante devant Sainte Vistoire' in het museum Pouchkin in Moskou. De route waarover hij het heeft vormt de huidige Route de Cézanne. Hij werd aanzien als de vader van de moderne schilderkunst. Hij stierf in Aix in 1906.
Cours Mirabeau Aix noemde haar prachtigste laan met bomen van meer dan 100 jaar oud naar een schrijver en politicus. Langs de lanen vinden we drie fonteinen. Uit de mooiste komt er water van 34°. De laan werd ontworpen in de 17e eeuw. Een tijd waar de welvaart herleefde. Het bewijs hiervan kan je zien aan de sierlijke voorgevels van de aristocratische paleizen. De balkons van herenhuizen worden gedragen door massieve vrouwenfiguren, atlassen en trossen fruit. Aan de andere kant van de laan bevinden zich boekhandels en vele café's. 'Café des deux garçons' is zeer gekend om zijn vele personages uit de literaire en artistieke wereld die er rendez-vous gaven o.a. Emile Zola, Giraudoux, Joumet Cendrars en Corteau.
Aix, zowel historisch als cultureel gezien de hoofdstad van de Provence, werd in 123 v. C. gesticht door de Romeinse consul Sextius bij enkele warmwaterbronnen: Aquae Sextiae, de wateren van Sextius, in de loop van de tijd verbasterd tot Aix. Het is een bruisende studentenstad om heerlijk doorheen te slenteren en te genieten van de smalle steegjes, de brede met platanen omzoomde lanen zoals de Cours Mirabeau, de vele pleinen en fonteinen, de prachtige patriciërswoningen, de gezellige terrassen en de vele restaurants. Het is ook de stad van Paul Cézanne, die hier leefde en schilderde. Er is veel op het gebied van kunst en cultuur te doen.
Over mezelf... Ik ben Pierre V alias Pedro Op Sinterklaasdag, anno 1948, ben ik als Mechelaar de wereld op gezet. Nu al geruime tijd woonachtig in "mijn dorp in de Kempen". Hobby's: Fietsen in de vrije natuur Geocaching en koffieleut... Heb net een fietstocht als peregrino naar Santiago de Compostela achter de rug ten voordele van... LCH Belgium vzw (Langerhans Cel Histiocytose)
Baboesjka 
65 % 
22 % 
4 % 
0 % 
4 % 
4 % 
0 % 
0 % 
