Mijn verwachtingen werden volledig ingelost. Met Willy Callebert heb ik de dag van mijn nog jonge petanquecarrière beleefd. Wij moesten zeker niet onderdoen voor het jonge geweld. In liefst zeven van de acht partijen deden we mee voor de overwinning tot onze laatste bal. Alleen tegen de Belgische kampioenen (X3 Wanze 2008) Diego Vandekerkhove en Benoit Hardenne waren we duidelijk de mindere. Toch verloren we die partij met slechts 17-12. Toch geen schande.
Met Willy had ik de ideale ploegmaat. Een ervaren rat die me heel wat bijgebracht heeft. En sedert die dag heb ik toch weer een stapje vooruit gezet. Het vertrouwen is gegroeid. Ik zou het iedereen aanraden. Wie van zijn sport houdt zou meer aan zulke evenementen moeten deelnemen. Een heel goede organisatie in handen van Danny Debouge en zijn team. Wat kan een petanquespeler nog meer wensen? Eén minpuntje misschien? Het is soms druk op de velden om zonder koorden tegen de tijd te spelen. Dat dient soms als excuus om tijd te winnen.
En ik heb ervaren dat onze oude knoken niet verlegen moeten zijn om het op te nemen tegen de jeugd. Ik kijk nu al uit naar volgend jaar... En maar hopen dat het weer even schitterend is als dit jaar. Foto Gibbe
|