|
Mijn buurkindje zit in de waarom-fase. "Om gek van te worden", zegt haar mama.
Waarom vragen wij, volwassenen, vaak "waarom"?
Een voorbeeld: Is het glas halfleeg of halfvol? Raar, maar hierop lijken er twee antwoorden mogelijk. Iets wat met vele vragen het geval is, toch?
Want, wat met de vragen: Is die man goed of slecht? Heeft dat kind talent of niet?Een kind kan namelijk voor het ene wel en voor het andere geen talent hebben, en een man kan in bepaalde opzichten goed en in andere slecht zijn.
In ieder geval, het kleine meisje naast de deur doet wat wij allemaal doen, vragen stellen.
'Waarom stellen we vragen?'
'Omdat we ons over bepaalde dingen verbazen.'
'Omdat we kennis willen opdoen.'
'Omdat we nieuwsgierig zijn.'
'Omdat we iets hebben meegemaakt dat we niet begrijpen'.
'Wat zou het leven zijn zonder vragen?'
'Saai.'
'Niets.'
'Onmogelijk.'
En zeggen dat dit al begint op ons vierde jaar, ja, soms zelfs nog vroeger!
|
