Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
Ik ben een man en woon in Oostende () en mijn beroep is iedereens meid.
Ik ben geboren op 12/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles wat gemakkelijk is..
Profiteer van het leven, t'is al kort genoeg!!!
Mijn blogdeurtje staat altijd open, voor ieder die me weet te apprecieren, voor WIE ik ben, niet voor WAT ik ben.
20-05-2012
Willy De Ville - I'm blue so blue
Willy De Ville - I'm blue so blue
Om hem te beluisteren klik op de foto
Willy DeVille, pseudoniem van William Borsey (Stamford (Connecticut), 25 augustus 1950 New York, 6 augustus 2009), was een Amerikaans zanger en liedjesschrijver. Hij maakte aanvankelijk naam als zanger en voorman van de band Mink DeVille en scoorde met deze band in 1978 de internationale hit Spanish Stroll.
Als tiener speelde Willy in een band, Billy and the Kids genaamd. Hij verhuisde naar Londen waar hij een band wilde beginnen, maar slaagde er niet in muzikanten met eenzelfde visie te vinden. Uiteindelijk belandde hij in San Francisco, waar hij een band oprichtte samen met Ruben Siguenza en drummer Tom "Manfred" Allen. De band trad op onder de namen Billy DeSade & the Marquis en de Lazy Eights voordat ze de naam Mink DeVille aannamen. De band verhuisde naar New York, waar ze een rol speelde als een van de pioniers van de punk. Ze was een van de oorspronkelijke huisbands van CBGB, de New Yorkse nachtclub die een grote rol heeft gespeeld in het ontstaan van punkmuziek, midden jaren 70.
Composities van DeVille zijn vaak gevuld met romantische overtuiging en hunkering. Latin, bluesriffs en invloeden van country zijn te herkennen. Spanish Stroll was een internationale hit in 1978. Storybook Love (genomineerd voor een Academy Award in 1987) is gebruikt in de film The Princess Bride. DeVilles Just to Walk that Little Girl Home (geschreven met Doc Pomus) in de film The Pope of Greenwich Village en It's So Easy in de film Cruising.
Storybook love staat op het door Mark Knofpler (Dire Straits) geproduceerde album "Miracle" (Polydor). Eigenlijk zijn allereerste solo album nadat de band Mink DeVille failliet is verklaard.
DeVille was van 1980-2000 verslaafd aan heroine, wat zijn carrière beïnvloed heeft. Onder muzikanten en liedjesschrijvers was hij zeer gerespecteerd.
Hij was drie maal getrouwd, eerst met Susan 'Toots' Berle. Met haar had hij een zoon, Sean. Zijn tweede vrouw was Lisa Leggett (welke in 2001 zelfmoord pleegde) en zijn derde vrouw was Nina Lagerwall. Op 15 juni 2009 maakte zij bekend dat DeVille alvleesklierkanker had. Op 6 augustus 2009 overleed DeVille aan de gevolgen van deze ziekte in een ziekenhuis in New York City.
Melanie Safka-Schekeryk, bekend als Melanie (Astoria, 3 februari 1947) is een Amerikaanse zangeres, bekend van onder andere Look what they´ve done to my song, ma, Lay Down en Beautiful People.
Melanie Safka werd geboren in Astoria, een wijk in Queens in New York, als dochter van Fred en Polly Safka-Altamare. Op 5-jarige leeftijd maakt ze haar eerste plaatje, het loepzuivere, à la Shirley Temple gezongen, Give A Little Kiss.
Na de highschool treedt ze met haar gitaar op in coffeehouses in Greenwich Village en gaat overdag naar de American School of Drama. Bij een auditie voor een toneelstuk loopt ze de verkeerde deur in, waar de jonge producer Peter Schekeryk haar vraagt wat te zingen. Hij is zo onder de indruk van haar stem en liedjes dat hij haar prompt een contract aanbiedt. In 1968 trouwt ze met hem.
Gilbert Bécaud haalt Melanie naar Parijs, waar ze tussen de kamelen en revuedanseressen in L'Olympia optreedt. Ze zal hier een liedje over schrijven: Tuning my guitar. Daarna treedt ze in Nederland op bij Singing Europe en heeft haar eerste successen. Dezelfde zomer speelt ze op het Woodstock-festival (1969) waar het publiek kaarsen aansteekt tijdens haar optreden. Het is de eerste keer dat dit gebeurt. Uiteindelijk wordt het verboden door de brandweer, maar Melanie heeft de traditie in werking gezet. Lay Down / Candles in the Rain is in Nederland een zomerhit. "Look What They've Done To My Song, Ma" is een ander bekend nummer.
Melanie is niet de enige die profiteert van haar muziek. De Britse groep The Wurzels neemt in 1976 een parodie op van Melanies nummer Brand New Key, waarbij ze haar melodie behouden. Dat behaalt onder de titel The Combine Harvester de eerste plaats in de UK Singles Chart.
Melanie maakt sindsdien jaarlijks een plaat of cd, zij en Peter Schekeryk die al haar platen produceert krijgen drie kinderen die alle drie met Melanie optreden. De laatste jaren wordt ze begeleid door haar zoon, Beau 'Virtuoso' Jarred Schekeryk op gitaar. Zij hebben twee kleinkinderen.
In juli 2004 komt bij CNR haar cd Paled by Dimmer Light uit. Ze heeft een trouwe schare aanhangers in alle leeftijdsgroepen. Ze wordt al jaren beschouwd als een belangrijke vrouwelijke singer-songwriter.
In 2005 wordt haar lp Photograph, door velen beschouwd als haar meesterwerk, opnieuw uitgebracht als Double Exposure, met een bonus-cd van nooit eerder uitgebrachte nummers.
Ik ben Hugo, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Piere De Beeste.
