|
Betaling voor liefde.
Je noemt het de jouwe - je zoekt geen ontmoeting,
je praat over liefde zonder je lippen aan te raken,
het doet me pijn om elke avond op je te wachten,
niet oprecht om bekenteniswoorden te geloven.
De dagen slepen zich voort als in slow motion,
Dromen vervagen als een heldere zonsondergang,
Breken in fragmenten als ijskristal,
Stilte wordt verbroken door een rinkelende klank.
Een geweven net over mijn gevoelens werpend,
Mijn ziel en hart trekkend met een strop,
U gevangen als in een kooi,
Zonder ooit in mijn ogen te kijken.
Opnieuw in het delirium van middernachtelijke nachtmerries,
Verscheurende kreet: "Laat me gaan",
Stikkend in de rook van luchtspiegelingsvuren,
probeer ik voor altijd van je weg te komen...
|
