Ik was niet eens verbaasd toen ik vaststelde dat we niet de enigen waren die er voor gekozen hadden om naar de omgeving van de watermolen in Retie te fietsen om daar op het terras van één van de tavernes iets te nuttigen. Het is nu eenmaal een toeristische topplek in onze regio. Een heerlijk lenteweertje had er voor gezorgd dat de trek-er-op-uit-kriebels geactiveerd waren bij een groot deel van de Kempense populatie (en bij veel van heinde en verre komende bezoekers). Niet alleen fietsers bleken de lokroep gehoord te hebben, ook de verhuur van kano's bij de watermolen was een groot succes. Je kunt van hier tot Kasterlee, of verder naar de Ark van Noë in Lichtaart, naar Herentals of voor de erg moedigen tot in Grobbendonk varen. Ik ben enkele keren achter mijn camera aangelopen om het lanceren van de kano's te fotograferen van uit diverse standpunten en dit is een beeld waar alles samenkomt. Er zijn al enkele wachtende kano's op het water terwijl de laatste van een groep de Nete in duikt, rechts een stukje van het terras van taverne Meulenzicht en dan zijn er ook nog de zonnekloppers die op de oever eindelijk kunnen genieten van de het mooie weer.
Ook op deze vrijdag zijn we weer naar Lommel gereden om met de bewoners van Hoevezavel aan de wandel te gaan. De weergoden waren ons deze keer echt wel goed gezind. Ik heb uiteraard altijd een fototoestel schietensklaar, naast het wandelen is het fotograferen immers een van de taken die ik als vrijwilliger graag op mij neem. Uit de beelden die ik vandaag kon maken koos ik deze keer eens niet voor een groepsfoto maar voor voor een opname van een van de jongere dames van het personeel die tijdens een tussenstop even bij een bewoonster was gaan zitten voor een intiem moment, een foto waar je een warm gevoel bij krijgt. Ik vond de kleurversie al meteen erg leuk maar een omzetting naar zwart-wit wilde ik toch ook even proberen. Uiteindelijk bleek dat net iets te hard en toen ik er toch weer een (heel) klein beetje kleur in bracht (10 procent) vond ik 'm oke.
Herberg, taverne, gasthof, café, kroeg... evenzoveel benamingen voor plaatsen waar ik wel eens vertoef. Ik maak er geen geheim van dat ik de voorkeur geef aan gezellige, ouderwetse, huiselijke, sfeervolle gelegenheden om een tussenstop te maken tijdens het fietsen. Supercleane, kraaknette, klinisch afgeborstelde, bekakte etablissementen zijn aan mij niet besteed. Ik kies voor zaken zoals de Kroon in Lommel, Sas 6 lang het Kempisch Kanaal, Café de Hei in Lichtaart en sedert kort heb ik ook "de Herberg" in de kasteelhoeve bij de watermolen in Grobbendonk ontdekt. Vandaag ben ik er met het vrouwke weer eens naar toe gefietst (retour goed voor ongeveer 35 km.) en dan kan ik eindeloos genieten van een tussenstop op het terras waar het allemaal niet zo nauw komt met de inrichting. Ik hou wel van een beetje gras tussen de tegels en enige wanorde is me ook niet vreemd. Als ik dan als verlichting een snoer Duvel-flesjes met lampjes er in tegen de muur zie hangen smelt ik helemaal... origineel toch?
Hemelvaartdag valt nu eenmaal altijd op een donderdag en op donderdag vergaderen we normaal gezien met onze fotoclub Visueel. We hebben al sedert jaren een creatieve oplossing gevonden om de Hemelvaartweek toch van een fotoactiviteit te voorzien. Op de vooravond van Hemelvaart gaan we traditiegetrouw samen ergens aan avondfotografie doen. Helemaal mijn ding, dat weten de vaste volgers van deze pagina ondertussen wel. Vandaag hadden we er voor gekozen naar Diest te gaan. We waren met z'n twaalven en de omstandigheden waren ons gunstig gezind. Het blauwe uurtje bood ons behoorlijk wat mogelijkheden en als illustratie van de uitstap kon ik niet beter kiezen dan voor het stadhuis en de kerk samen in één beeld.
Fietsen langs het kanaal, episode nummer zoveel... Het is inderdaad een bezigheid waarop je ons dikwijls kunt betrappen. Maar deze is toch licht anders. Dit is niet het Kempisch- of het Albertkanaal en ook niet het Kanaal naar Beverlo of de Desselse Vaart, allemaal locaties waar we vaak komen met onze e-bikes. Neen, dit is het kanaal Schoten - Turnhout ergens tussen St. Lenaerts en Brecht. We hadden de fiets achter op de wagen gezet om in de buurt van Brecht eens een dagje te gaan geocachen in een andere omgeving. Over de brug die je ziet in de foto hebben we al honderden keren gereden met de wagen, o.a. als we op bezoek gaan bij dochter Ilse in Loenhout maar dit is de eerste keer dat ik er onderdoor kwam gefietst. Meteen een foto natuurlijk, goed voor mijn jaaralbum.
Kauwen zijn misschien niet de meest sexy vogels als het op kleurenpracht of gezang aankomt, maar als er eentje zo brutaal is om 3 meter voor je te komen zitten en je recht in de ogen kijkt met een blik van "Wie maakt mij iets?", dan kun je toch niet anders dan even een foto maken? Ook dat deerde hem/haar blijkbaar niet want ik kreeg nog meerdere kansen. Deze vond ik de leukste.
Het was me het dagje wel. Na een voormiddag in Gooreind die ik vulde met het bijwonen van een old-timer-meeting ( en een massa foto's scoren ) terwijl het vrouwke genoot van een voorstelling door de plaatselijke turnclub zijn we in de loop van de namiddag naar Aarschot gereden om de internationale MysteriA Fantasy Fair te bezoeken ( en een massa foto's te scoren )... Die fantasy-wereld is erg gevarieerd natuurlijk. Je ziet er de raarste figuren en groepen. Ik ben geen specialist terzake maar ik was alleszins erg onder de indruk van de manier en de intensiteit waarop de liefhebbers zich inleven in hun rol. Re-enactment, steam punk, fantasy... er was veeeel te zien en er was ook live muziek, uiteraard met een flinke middeleeuwse saus overgoten. Deze groep, "Sassanachs" ging de Schotse toer op en uiteraard kwamen daar doedelzakken aan te pas maar de manier waarop die gecombineerd werden met scheurende hedendaagse gitaren en oude slaginstrumenten weekte de danskriebels los bij veel fantasy-deelnemers.
