Rikkert Zuiderveld werd geboren op februari 1947 in Groningen. Toen hij geschiedenisstudent was werd hij ontdekt. Zijn eerste lp heet Achter glas. Hij schreef columns in een maandblad en schreef ook een aantal boeken met gedichten over dieren en ook enkele met aforismen, vaak serieus, maar meestal met een zekere spot. Van deze one-liners is het laatste boekje met de titel Hartelijk veelgeciteerd nog niet zo lang geleden verschenen. Hij vormt met zijn vrouw Elly het duo Elly en Rikkert. Zij treden geregeld samen op en maken cds met liedjes voor kinderen en voor volwassenen. In 1975 bekeert hij zich tot het christelijk geloof, maar vaak is het instituut kerk het slachtoffer van zijn spotzucht.
Zijn blik richt zich allereerst op het individu. En dan ziet hij dat christenen niet per definitie betere mensen zijn dan anderen: de scheidslijn van goed en kwaad loopt dwars door alle gemeenschappen heen. Blinde vlekken in de mens fascineren hem. Veel mensen , zegt hij, hebben vaak iets dubbelhartigs, iets stiekems, een kronkel in de geest. Veel christenen laten zich tegenwoordig bij elke beslissing leiden door de vraag wat zou Jezus doen? Dat leek hem een goed idee, maar toen vroeg de autoverkoper hem of hij verwarmde buitenspiegels wilde. Ook begrijpt hij de dogmas van de christelijke kerk niet. In de bijbel staat alleen maar dat de mens tot goed en kwaad in staat is. Het gevaar komt niet van buiten, maar het grootste gevaar zit in jezelf, zegt hij.
Hier volgen een paar van zijn one-liners: - Geef ons heden ons dagelijks brood. En een voor in de diepvries. - Een mens is nooit te fout om te leren. - Waar twee of drie in mijn naam tezamen zijn, ben ik in hun midden. Bij vier of vijf beginnen de problemen. - Neem uzelf niet te serieus; anderen doen dat ook niet. - Ja, u bent uniek! Maar u bent de enige niet! - Til niet te zwaar aan het leven. Het leven heeft het al zwaar genoeg met u. (naar het interview Een eenling van nature uit de NCRV-gids voor radio en televisie)
|