Laat de mens zijn overdenkingen niet beperken tot alleen de voorwerpen die hem omringen. Laat hij de hele natuur in haar verheven en volle majesteit overdenken. Laat hij dat schitterende lichtgevende hemellichaam beschouwen dat als een eeuwige lamp is geplaatst om het heelal te verlichten; laat de aarde hem toeschijnen als een stip vergeleken met de uitgestrekte baan die deze ster beschrijft; en laat hij zich dan verbazen als hij bedenkt hoe die wijde baan van de zon slechts weer een stip is, heel klein in vergelijking met de weg die de sterren aan het uitspansel doorlopen. Maar als ons gezichtsvermogen hier ophoudt, laat onze verbeeldingskracht dan verder reiken. Onze verbeelding zal echter eerder vermoeid raken dan de natuur bij het scheppen van steeds ruimere grenzen. De gehele zichtbare wereld is maar een nauwelijks waarneembaar stipje in de wijde schoot van de natuur. Geen denkbeeld kan de uitgestrektheid van haar ruimten benaderen. We kunnen onze denkbeelden zover mogelijk uitbreiden en toch heeft wat we voortbrengen slechts de omvang van een atoom. De natuur is een oneindig grote bol, waarvan het middelpunt overal en de omtrek nergens is. Pensées, hfdst. 22                                                               Blaise Pascal

(Pascal leefde van 1623 – 1662. Hij was een wiskundig genie, natuurkundige, polemist, wijsgeer en apologeet)

Deze uitspraak van Pascal deed mij denken
aan het bijbelboek Job, hfdst. 38 : 4-11

Gods antwoord aan Job :

Waar waart gij,
toen Ik de aarde grondvestte?
Vertel het, indien gij inzicht hebt.
Wie heeft haar afmetingen bepaald?
Gij weet het immers!
Of wie heeft over haar
het meetsnoer gespannen?
Waarop zijn haar pijlers neergelaten,
of wie heeft haar hoeksteen gelegd,
terwijl de morgensterren
tezamen juichten,
en al de zonen Gods jubelden?
Wie heeft de zee met deuren
afgesloten, toen zij bruisend uit
den moederschoot kwam? -
toen Ik wolken maakte tot haar kleed
en duisternis tot haar windselen;
toen Ik de door Mij gestelde
grens uitbrak,
grendel en deuren aanbracht;
toen Ik sprak: Tot hiertoe
en niet verder zult gij komen,
hier zal de trots uwer golven
blijven staan!

Het hele hoofdstuk is mooi, maar dat wordt te lang, daarom dit kleine gedeelte uit de bijbelvertaling van het NBG uit1954 (Ik vind dit mooier dan de Nieuwe Bijbel Vertaling, maar dat is waarschijnlijk een kwestie van wennen!}.