Het is mooi weer met 25 graden.

Vanavond achter de pc de berichten doornemen en aan dagboek werken.

Woensdag 31 januari.

Ik heb om 9 uur een afspraak bij de kapster om te knippen en kleuren. Dit is mijn 2^e bezoek aan haar sinds ik weer hier ben. We hebben onze huisoppassers Jurg en Pamela gevraagd om met ons uit eten te gaan. Dat was vorige week al afgesproken, maar kon niet doorgaan vanwege de werklui hier en we hebben dit een week uitgesteld, want dan zou het werk af zijn, maar ze zijn niet meer gekomen. Als ik terug kom van de kapper zie ik, dat er 2 jongens toch aan het werk zijn, dus het etentje gaat niet door en wordt nu een maand uitgesteld, want Jurg en Pamela krijgen het druk met logees. Het wordt 26 graden vandaag.

 Henk vertelt me, dat hij zich niet goed voelt en hij wordt erg duizelig en gaat op bed liggen en denkt zelfs dat hij dood gaat en vertelt me van alles wat ik moet doen. Ik bel de huisdokter v.d. Spuy en die kan pas om 15 uur langs komen. Dan moeten we anderhalf uur wachten, maar mocht het echt slechter gaan, krijg ik een telefoonnummer door om een ambulance te bellen. Ik verzamel al de spullen die nodig zijn om mee te nemen naar een ziekenhuis en stuur een mail naar de reisverzekering om het polisnummer te vragen, want dat hebben we hier niet. Ik herinner me, dat ik mensen heb gesproken met deze klachten en het was een virus in je oor, waardoor je evenwichtsorgaan is aangetast.  Maar Henk was erg ongerust vanwege de TIA van vorig jaar. Intussen haal ik hier vlakbij wat te eten voor de jongens, die hier aan het werk zijn, frieten en een soort saucijzenbroodje. Dit is extra, want ze hebben zelf brood mee en natuurlijk zorg ik voor voldoende koel water.

Om 14.30 uur belt de dokter op, dat hij onderweg is en of ik de wacht bij de poort van onze woonestate wil waarschuwen, dat hij eraan komt. Ik bel naar de security, die ook onmiddellijk langs komt om te kijken en hij zal de dokter opwachten en naar ons huis begeleiden, zodat hij niet hoeft te zoeken. Gelukkig voelt Henk zich weer beter zolang hij maar blijft liggen. En inderdaad stelt de dokter de diagnose van een virus in de oren en geeft hem een injectie tegen duizeligheid, die onmiddellijk werkt. En dan nog 2 verschillende medicijnen voor 5 dagen, die ik ga halen. Het ene medicijn heet Panacort 5mg, waarvan hij elke ochtend 8 tabletjes moet innemen soggens na ete (Zuidafrikaans), maar nu meteen een keer innemen.

De andere heet Mitil 5mg en daarvan elke dag 3 pillen te beginnen vanaf morgen, omdat hij nu die injectie heeft gehad.  Pfff, dat hebben we ook weer meegemaakt.

Donderdag 1 februari.

Vanmorgen wil ik de eerste meeting bijwonen van de IWC in Baxter theater in Kaapstad, maar Henk is weer zo duizelig, dat ik hem niet lang alleen kan laten, hoewel Florence ook in huis is vandaag. Ik ben verplicht daar 3 keer per jaar heen te gaan en rij in een uur heen en weer om de presentielijst te tekenen en dan piep ik er tussenuit. Ik heb ook de contributie R130 betaald voor 2007, maar zal er niet veel gebruik meer van maken. Ik kan nog één keer met een dameslunch meedoen en een keer een lezing bijwonen. Ik zie Patricia en vertel, dat Henk zo ziek is. Nu mis ik de lezing van de bekende spreker Edward Saunders, die elk jaar in februari een boeiend verhaal met dia’s heeft. Ook vanavond zou ik een leuk uitje hebben, wijnproeverij en Happy Hour van de Ned.Club in The Nose op het binnenpleintje in de Waterkant in Kaapstad. Ik bel dat af bij Doortje, die blij is, want er kunnen maximaal 50 mensen komen en er staan een aantal op de wachtlijst. Ik heb achteraf gehoord, dat het erg leuk was. Maar zo is het in het leven, er zijn dingen die voorgaan. 

Vrijdag 2 februari.

Het wordt 27 graden en vanmorgen is mijn bridgeochtend en ik speel met Ansfride tegen 2 beginners, maar we hebben leuke spellen. Het ging beter met Henk vanmorgen, de pillen beginnen aan te slaan. Hij mag nog niet autorijden, zodat ik de boodschappen ga doen, maar Henk wil mee en ook dat is goed gegaan. De werklui zijn gisteren en vandaag weer niet gekomen. We denken dat het nog 2 dagen werk is. Ik heb sinds 3 weken weer een keer een uurtje in de zon gelegen vanmiddag. Het werd 27 graden, wel te warm voor mij zonder wind om in de zon te liggen. In de avond heb ik met Photoshop het gezegde “Als 2 honden vechten om een been, loopt een derde er mee heen” toegepast op de 3 tennissterren bij de dames van de Australian Open. Ik stuur het niet in naar de groep, maar zet het wel op mijn webblog.

Zaterdag 3 februari.

Mooi weer en 25 graden, uurtje in de zon en verder achter de pc gezeten. Henk voelt zich prima en neemt vandaag 1 pil minder tegen duizeligheid, dus 2 pillen i.p.v. 3 per dag.

Zondag 4 februari.

Hetzelfde als gisteren, maar het wordt 27 graden en de laatste dag medicijnen voor Henk, dan is de kuur van 5 dagen voorbij. Hij neemt nu nog 1 pil tegen de duizeligheid en vanaf morgen niks meer.