Het Jesaja-effect.
Gebed, creatie en manifestatie.
Altijd heb ik mezelf dom gevonden. Als ik iemand iets probeer uit te leggen krijg ik altijd als antwoordt: 'Ik snap het niet........'. Vaak kan ik al non-verbaal de wrevel op een gezicht aflezen.
Duidelijk zeggend; 'Je opeengepakte woordenbrij is abracadabra voor mij'.
Ik raakte verstrikt in mijn eigen kennis en klapte dicht. Viel terug in mijn kindertegenactie en besloot te luisteren en indien nodig, niet te praten.
Ik bleef uiteraard wel denken, lezen en nieuwe materie absorberen. Ik bleef echter die spons die woorden opzoog en vastlegde. Zoekend naar zingeving van m'n in-stilte-bestaan. Het probleem zette uit als de stam van een eeuwenoude boom. Ik kwam meningen tegen die me steeds weer dichter mijn probleem brachten.
Toen. Halleluja!
Eén antwoord op een simpele vraag. Ik was zo dom niet als ik dacht. Een deel van mijn probleem manifesteerde zich. Inzicht.
Zo leerde ik dat door het herkauwen van mijn analyses, het presenteren en samenvatten geen makkelijke optie meer was. Niet gek dat 't voor de ander moeilijk te vatten is. Dat die denkt 'mens rot nou op, ik snap er de ballen er niet van'. Het begin zowel het einde zat in mijn hoofd.
Zo ook is 't me vergaan met al die spirituele boeken; van David R. Hamilton (Het is de gedachte die telt), Mansukh Patel, Gregg Bradon tot Khalil Gibran. Allen stuk voor stuk vertellen ze hetzelfde verhaal. In een ander jasje. Met andere woorden en andere, moeilijke voorbeelden. Voorbeelden uit een wereld zoals die 2000 jaar geleden was. Ingewikkelde terminologie. Beeldvorming! Allen vertellen zij iets over het geheim van de kracht van je gedachten, je gebed en je intenties.
Eindelijk viel alles op zijn plaats. In de Secret leven de voorbeelden dichter bij hedendaagse wereld. Is het taalgebruik anno 2007. Is de methodiek in woorden vervat die je duidelijk zeggen dat je voorzichtig zijn moet met wat je wenst. Hoe sterk je gebed kan zijn.
Het Jesaja-effect heb ik als geen ander in mijn (ondertussen vorig) leven toegepast. Diep ongeloof en twijfel zaten sterk in mijn genen verweven. Onzekerheden en een vervormd zelfbeeld. Biddend maar niet weten waarvoor ik eigenlijk bid. Alles in mijn leven heb ik zelf gecreëerd. Nu weet ik dat er twee manieren zijn om ongelukkig te worden.
..............dat is krijgen wat je wenst en niet krijgen wat je wenst.
09-09-2007, 11:20 geschreven door Milly-Antoinet
|