Nieuwmunster... tot leven geroepen poëzie
Een kostbaar schitterende parel viel neer in de kloeke poldergrond: Nieuwmunster was geboren! Door een magische kracht bewogen leerde ik je kennen. Ontroerend stil word ik bij het aanschouwen van jouw oneindigheid. Het gevoel komt bij me op dat alle leven één is geworden, mooi als een fonkelende, bloeiende roos; er zijn zingende vogels; er is de ruisende wind door de bladeren; de hele natuur leeft eensgezind met me mee. Mijn zwellend hart heeft het ondraaglijk moeilijk in zijn enge ruimte bij het zien van al die rijkdom Mijn blik glijdt langs een uitgestrekte bloemenzee, een oase van hemelse rust. O, Roos, straal warmte uit en wees genegen en lief. Bij jou voel ik me in een betoverende ban van het leven. Het hart van de roos ontsluit mijn hart en ik voel me in het beloofde land: de Hof van Eden. Konden we toch maar de eenvoud van een bloem bereiken...!
Geschreven door Riet Declerck (eigen creatie)
|