Indien je een vriend nodig hebt, vergeet niet dat ik er altijd ben. Er zijn soms momenten in 't leven waarop niets meer gaat, wanneer je de weg verloren bent of wanneer een vriendschap eindigt. Als je dan tot iemand kunt spreken is het verdriet reeds minder zwaar. Ik heb zoals jij mijn verdriet en moeilijkheden, ik zou soms zeker willen zijn dat ik een vriend heb. Ik zou jouw geheim kunnen bewaren zelfs voor heel het leven als je dat wil. ik geloof dat ik zou begrijpen wat anderen niet begrepen hebben. Vergeet niet dat ik er ben. Vergeet het niet. Als je me nodig hebt...denk aan mij!!!
December mijmeringen... Het is weer zover... Klanken uit hemelse gebieden bereiken weer de naar waarheid en houvast zoekende mens. Zo'n 2000 jaar geleden toonde Christus ons de Weg: "DE WARE LIEFDE". De gewone sterveling kan er enkel van dromen... Steeds zitten we geplaagd met een voortdurende aanwezige golfbeweging, die onvermijdelijke dualiteit! Twijfels brengen echter geen uitkomst, ze ondermijnen het vertrouwen in jezelf, dus:"Neem het kruis op, en volg me"! Maar hoe hard de realiteit soms toeslaat : ik geloof verder in die waardevolle feilloze innerlijke vriend! "Heb elkander lief"! Een eenvoudige spreuk maar o zo moeilijk om in praktijk om te zetten. "parels" hebben we allen, maar bij sommigen zitten ze heel diep in het "slijk" verborgen. OPTIMIST BLIJVEN!!! De boodschap gaat al zo'n 2000 jaar mee.
Een kostbaar schitterende parel viel neer in de kloeke poldergrond: Nieuwmunster was geboren! Door een magische kracht bewogen leerde ik je kennen. Ontroerend stil word ik bij het aanschouwen van jouw oneindigheid. Het gevoel komt bij me op dat alle leven één is geworden, mooi als een fonkelende, bloeiende roos; er zijn zingende vogels; er is de ruisende wind door de bladeren; de hele natuur leeft eensgezind met me mee. Mijn zwellend hart heeft het ondraaglijk moeilijk in zijn enge ruimte bij het zien van al die rijkdom Mijn blik glijdt langs een uitgestrekte bloemenzee, een oase van hemelse rust. O, Roos, straal warmte uit en wees genegen en lief. Bij jou voel ik me in een betoverende ban van het leven. Het hart van de roos ontsluit mijn hart en ik voel me in het beloofde land: de Hof van Eden. Konden we toch maar de eenvoud van een bloem bereiken...!