Bloeit tussen mei-aug Vroeger werden de wortels gegeten(als schorseneren), evenals de verse scheuten (als asperges) en de bladen (als spinazie). Insekten moeten zich bij deze soort aan de klok houden, want de honing wordt alleen 's ochtends aangeboden, niet langer dan een uur of vier. De zaadverspreiding is zeer effectief door de prachtig geconstrueerde parachuutjes aan de vruchten. De stralen van de radvormige haarkrans zijn door zijveertjes met elkaar verbonden en vormen zo een bijna gesloten draagvlak. Het is leuk dat fraaie patroon eens met de loep te bekijken of een vruchtje met pluis in een diaraampje te projecteren.
In dezelfde steengroeve in Duitsland trof ik deze oudere truck aan. Eeen staaltje van techniek dat nog steeds bedrijvig was. Hopelijk gaat ons autootje even lang mee, al kan ik dan wel niet zoveel laden.
Je voelt je wel klein naast zo een monstertruck. En zeggen dat er nog groter bestaan. Ik trof deze truck aan in een steengroeve in Duitsland. Te mooi om hem niet te vereeuwigen.
Kantklossen is een kunst, deze spin beheerst als het ware deze techniek. Op enkele eenvoudige draden neemt zij haar start. Zij posseerde gewillig voor de foto om dan verder haar rondjes te draaien bij de afwerking van haar net.
Deze zomer zijn er ontzettend veel spinnen. De kruisspin is er een van de zovelen die hun net bouwen op plaatsen waar men het niet verwacht. Je zou er haast tegenaanlopen. Maar dit geeft voor de meesten ergernis over het plakkerige net, laat staan over de spin zelf niet gesproken. Voor mij is dit dan weer een uniek moment. Ik geniet van haar snelheid, haar schoonheid en de uitstraling van haar net. Hopelijk kunnen jullie dit ook. Druk op de foto voor een vergroting.
Wij waren in de vlindertuin van Knokke. Een prachtig schouwspel dat aan onze ogen voorbijtrok. Om de volledige presentatie te zien druk op de foto, dan naar natuur en fotografie en daar op vlinderwarmte.
Soms lijk ik wel ver weg van deze wereld, ga ik op stap op het gevoel van....... Je komt van alles tegen, maar niet datgene dat...... Je loopt en kijkt naar vogels, spinnen, vlinders of wat je ook maar tegenkomt op je reis door de natuur. Langzaam dringt de werkelijkheid tot je door. Je bent niet in je dag.......
En dan plots is daar de verrassing, het doel is er, maar te ver om op een redelijke en aangename manier voor te stellen.
Je bruist vanbinnen, je gromt dat je nu net niet die lens hebt meegenomen waarmede je het wel kon waar maken.
Je baaldag is compleet, je gaat zoeken in de doos met oude foto's, en blijft kijken, want er komen herrineringen naar boven die je doen denken aan al die mooie momenten van ........
Zo heb ik nu nog geen bijpassende foto, maar........ wie weet op een stil moment....
Wuppertal is vooral bekend voor zijn zweeftram. Een kunstig stukje techniek op vlak van openbaar vervoer. De tram zweeft bijna over heel de lijn over de Wupper een rivier die door de stad stroomt. De snelheid en de stipheid van de tijden, om de vijf minuten zweeft er wel een voorbij, zijn een openbaar vervoer waardig. Let wel op als je met de auto gaat. De parkeerwachters lopen veelvuldig en de boete voor verkeerd parkeren bedraagt 35 . Niet niks als je toch een ticket had maar verkeerd staat. De stad is een shoppingstad. De veelvuldigheid aan moderne winkels afgewisseld met oudere huizen, de kunstwerken overal is een aanrader. Wij logeerden in Art Fabrik hotel, een oude fabriek omgebouwd door kunstenaars tot hotel een karaktervol en fijn hotel.
Ook deze wereldbol in Wuppertal, die als symbool kan staan voor een zuivere wereld, een wereld die voor eenieder voldoening kan geven. Water als toonbeeld van vruchtbare aarde. Elkeen zal dit op zijn manier benaderen maar kunstig is het wel.
Waterkunst in Wuppertal Duitsland is niet weg te denken uit de stad. Overal waar men gaat of staat daar is deze kunst aanwezig. Geniet van deze mooie illustratie.
Op zondag 2 september was het een uitgelezen dag om op de heide te zijn. Rust en stilte, Anti stress moment. Genoeg om een hele week weer verder te gaan. Genietend van elkaars aanwezigheid in samenspel met de natuur. Zaaaalig.
Door stormweer gebroken, gekneusd, ontwricht in zijn boom zijn. Maar het is wel het inzoomen waard. De grillige vorm, het nieuwe leven dat erdoor ontstaat heeft ook zijn charme.
Flanerend door de Brusselse straten kwamen wij aan de Bibliotheek Albert. Daarvoor wemelde het van de musjes en andere vogels tussen het groen. Vrolijk pikte dit musje zaadjes van het gras. Ik moest snel zijn want zij zijn rap. Toch slaagde ik erin om een behoorlijke foto te nemen. Geniet en als je in Brussel komt ga dan zeker ook eens kijken. Mogelijk verrast de stad je met nog andere geheimen.
Blijkbaar was er een achtervolging aan de hand want toen ik weg wilde gaan zag ik de andere slak langzaam omhoog kruipen. Niet wetend dat haar compagnon reeds in moeilijkheden vertoefde.
Als een ware acrobaat is deze slak tot aan het uiterste van de tak gekropen. Niet wetend dat ik haar nauwlettend in het oog hield. Halsbrekende toeren als men het mij vraagt. Ben niet blijven wachten op haar dodensprong. daar ging het iets te traag voor.
Op een avond lopend door een woud ontdekte ik deze slak. Rustend op een boom liet zij toe dat ik op enkele cm van haar kwam om haar te fotograferen. Het enige dat ons op dat ogenblik hinderde waren de vele muggen die om het hoofd vlogen.
Verder was de rust en de stilte in het woud een ongelooflijk moment van vriendschap tussen natuur en mij.
