Het is alweer even geleden dat de zoektocht naar bruikbare informatie over Compostela begon. Tonnen papier is erover geschreven, duizenden dagboeken en wie weet wel miljoenen velletjes onsamenhangend papier. Tja, hoe begin je er aan, in de wetenschap dat je geen pak en zak hoeft te transporteren door de aanwezigheid van een motorhome, maar eveneens in de wetenschap dat je niet her en der kan kamperen, en dus aangewezen bent om gebruik te maken van iets of wat camping of camperplaats…

En welke route neem je best? Vanuit Antwerpen kan je m.i. best richting kust of Ardennen, anders zit je vanaf je eerste kilometer in het drukke verkeer. Reken daar nog Brussel en Charleroi bij en de kans is groot dat je na de eerste week al zonder rubber rijdt en je kartonnetje tranquillizer al aardig begint te slinken…De kustweg of Westelijke route leek misschien het meest aangewezen, maar toch verkoos ik de Oostelijke weg. Goed, vanaf dag 2 gaat het bergop, en nog niet zo’n klein beetje ook, maar mooi zou het in ieder geval zijn. En misschien wat rustiger, als je tenminste de wegen ernaar uitkiest! Tot Bastogne bergop dus en dan de lange afzink tot de Champagnestreek. Met een grote lus rond de centrale noordzuid-as dus.

Tja, en hoeveel kilometer kan je zo al aan? 75 leek mij niet helemaal onoverkomelijk, gemiddeld uiteraard. Rekening houdend met een overnachtingsplaats en als het kon met het reliëf moest dit kunnen als uitgangspunt. De Sweerman-boekjes werden erbij gehaald, de computer opgestart, Mapsource ingeladen en een uurtje later stond de route keurig afgebeeld op het scherm. Dit zou het worden. Verbijsterd keek ik naar de hoeveelheid bekende plaatsen die langs de route lagen, dit kon al helemaal niet beter.

Om de 75 km plaatste ik een markering op de map en zocht via het net naar campings o.d. in de onmiddellijke omgeving. Lang leve het internet !!!

Enkele avonden later lag het plan zo goed als vast en er is in al die tijd nog zeer weinig aan aangepast. Van de lijn die begin- en eindpunt verbond schoot nog weinig over. In de plaats stonden 38 tracks of dagritten tot in detail uitgestippeld.

Voor de campers nam ik van elke dagrit de begin- en eindpunten en liet de software de snelste weg berekenen. Het berekeningsalgoritme houdt in zo’n geval weinig of geen rekening met kleinere departementale wegen en kiest nogal eens resoluut voor nationale wegen of autostrades! Weeral dankzij de computer is dit geklaard in minuten, daar waar je anders wel even zoet mee bent. De route die de motorhomes gaan volgen ligt uiteindelijk in de handen van Jef en Christiane, maar er is een back-up.

Als het zover is, hoef ik alleen maar de Garmin handheld GPS op het fietsstuur te plaatsen en een grote zorg in Antwerpen achter te laten, namelijk ‘het zoeken naar de juiste weg’.

Velen zullen er weeral tegen zijn, maar ik vind het bijzonder makkelijk. De tijd dat je anders over je kaart zit gebogen kan je beter gebruiken om te genieten van hetgeen je aan het doen bent. Een dikke kopzorg minder als je midden in een stad rijdt en je weet dat alle wegen naar Rome en niet naar Compostela leiden…