Het Corona tijdperk is niet voorbij. Ooit zal er wel een eind aankomen aan deze pandemie en zal het viris muteren, of door een massale vaccinatie niet meer verspreid worden. Ondertussen zijn we het al gewoon om de andere mensen rondom ons heen op afstand te houden en als potentieel gevaarlijk voor onze gezondheid te beschouwen.

Ik ben al blij dat we niet meer altijd in ons kot moeten blijven. Asan tuus is voorbij. We gaan weer op stap, fietsen, doen uitstapjes, gaan naar het strand of naar 't stad. Kortom ik voel me vrij. En geniet met volle teugen van mijn herwonnen vrijheid want de quarantaine begon toch te wegen.

Dus staat er nu steeds meer op mijn to-do lijstje. Hoog tijd om meer te fotograferen en te filmen. Volgende week heb ik tickets besteld voor een bezoek aan het FOMU, het fotografie museum in Antwerpen. De tentoonstelling van de foto's van Stephaan Vanvleeteren loopt tot 13 september dus hoog tijd dat ik deze nog op tijd kan bezoeken. Ik hou van zijn fotografie. Straatfotografie die het dagelijks leven van de samenleving vastlegt moet daarom niet altijd in zwart/wit te zijn. Kleur geeft een levendiger sfeer. Want wij zien per slot van rekening de wereld rondom ons in kleur. Maar de keuze tussen zwar/wit of kleur is vaneigens afhankelijk van het onderwerp en de compositie. Een heel subjectieve mening waarover er in fotografie middens eindeloos kan over gearumenteerd worden.