atc,kaarten,brocante en overpeinzingen Hallo, ik ben Saartje,woon in Lelystad, ,geboren 7-12-1952, getrouwd , heb 2 zoons,een kleinzoon, een
hond,schildpad,tortelduif en vissen en een poes Pukkie .Ik heb veel hobbies,knutselen, genealogie,tuinieren
03-03-2012
Niet zo veel op blog
Lieve blogvrienden,
Ik zal de komende week niet veel op blog zijn.
Eind van de week krijgen wij een nieuwe keuken ,dus de oude moet leeggehaald worden en gesloopt.Bovendien is mijn tante gisteren overleden, dus er komt ook een begrafenis aan.Ik wens jullie in ieder geval een heel fijn weekend.
Nee, niet het eerste meisje van de zangvereniging,maar.......mijn eerste paspopje.
Ik moet bekennen,met het schaamrood op de kaken, dat ik best trots op mezelf ben.Vanmorgen ben ik begonnen, om het patroon en het jurkje te tekenen.Toen heb ik het uit bruin/beige stof geknipt en onder de naaimachine door gegooid.
Een halve zak fiberfill erin en toen moest er een..................ja, waar haal ik nu toch in vredesnaam een stok vandaan????Als een roofdier,dat wild ruikt,liep ik door de tuin.Maar alle stokken ,die ik tegenkwam, waren ,of half vergaan,of tonkinstokken.Dat schoot niet op.
Hee, wat zag mijn oog daar?
Ooit een windvaantje, of eigenlijk een wind eend in een plantenbak gezet.
De stok daarvan was ook al eens gebroken,deze winter en die stok had ik vervangen, door de stok van een vuurpijl, die tijdens oud en nieuw in de tuin was beland.
Vuurwerk afsteken vind ik altijd zo zonde geld,maar nu was ik toch stiekem een beetje blij, dat de buren het wel hadden gedaan.Ik had mijn stok!!
Snel naar binnen, stokje onder de kraan en drogen.
Even later had ik de stok er in geprikt.
Toen moest er natuurlijk nog een jurkje komen.Uit de losse hand een jurk geknipt(let niet op het model) en gestikt.
Toen een kantje er langs en the dress was klaar.
Maar waas moest ik het geheel nu inzetten.Ha, er stond nog een hele oude bloempot in de schuur en ik had nog een bol kunstbloemen op oase in een andere kast liggen.Een en een is twee en daar staat ze, mijn eigen grietje.
Paar oude parelkettinkjes om het dunne nekkie en een lint om de taille.
Ik ben er echt blij mee.Aan het model zal , ongetwijfeld, nog veel te verbeteren zijn, maar o, wat ben ik trots, op mijn eerste.
Zo,daar ben ik weer eens een keertje.Heb het zo druk,als een klein baasje, momenteel.
Met onze "kleinhond"Pip gaat het gelukkig iets beter.Ze heeft nog wel redelijke koorts en haar antibiotica kuur is verlengd,maar de bultjes worden snel kleiner.We beginnen weer adem te halen.
Vanmorgen voor het eerst even in de tuin gewerkt, het was lekker weer en alles zag er erg verwaarloosd uit.
Daarbij komt ,dat de buren en grote klimop over de schutting hebben hangen en dat geeft ieder jaar een flinke strijd.Niet met de buurtjes,nee,met die klimop.Je blijft snoeien, bah.
Komende weken komt er bij ons een verbouwing aan.Er komt een nieuwe keuken,dus veel zal ik er niet zijn,misschien hap snap.
Donderdag was ik dus met schoonzus op de huishoudbeurs en daar worden altijd reclame foto's gemaakt.
Gisteren ,met mijn lieve schoonzus,naar de huishoudbeurs in de Rai geweest.Het was er uiteraard weer loei en loei druk.Puffend en warm,zochten we ons een weg ,door de menigte.
Er waren minder "lifestyle: stands, dit keer.Dat vond ik wel jammer, maar ,helaas, nagels en bedeltjes staan momenteel meer in de belangstelling.Maar de stands,die er stonden, waren zeker de moeite waard.
Het is alleen jammer, dat je zo weinig mee kunt nemen, als je de hele dag op zo'n beurs sjouwt en na afloop ook nog een stuk met de trein moet.
Misschien wel goed voor de portemonnee,maar het is soms wel frustrerend, haha.
Bij een stand, zag ik een prachtige klos liggen, want hout,met kant.Niet oud natuurlijk,maar oud gemaakt.Maar de klos had voor mij toch zoveel aantrekkingskracht,dat het weldra in de tas lag.
Op een andere stand ,heb ik mijn eerste Jeanne d'Arc living gekocht.
Het water liep in de mond.
Al met al ,toch een geslaagde dag en dat ik niet alles ,wat ik wilde , mee kon nemen, hield niet in, dat ik geen leuke idee'tjes op kon doen.
Het hoekkastje op de foto, heb ik een tijd geleden, in de kringloop gekocht en het stond nog steeds op zolder, om geschilderd te worden.
Nu is het klaar en heb ik het neer gezet.Ik heb er voorlopig mijn oude glaswerk in gedaan,ga nog even op mijn gemak bedenken, wat ik er mee ga doen.
Op de andere foto staan mijn eerste paar schoentjes en de ,gisteren gekochte, klos kant.
Fijne dag, allemaal,
liefs,
Sarina
Helaas is er in het ziektebeeld van de kleine chihuahua nog niks verbeterd, het ziet er niet goed uit.Bovendien kreeg ik gisteren te horen,dat er een tante heel slecht ligt.
Na twee tia's is ze half verlamd en kan niet meer praten en echt reageren.De prognose is somber.
Pff, wat kan alles ineens snel gaan.
Dus ik heb nu even niet zo heel veel zin in bloggen.
We maken ons grote zorgen, om Pip, onze "kleinhond"
Nou ja, hond is misschien wat veel gezegd, het is een hele kleine chihuahua van anderhalf jaar.
Gisteren zijn bij haar allemaal bulten en strengetjes bij haar tepeltjes ontdekt.Ze heeft antibiotica gekregen ,maar als dat niet helpt, ziet de dieren arts het niet positief in.
Pff, ben er akelig van.Zoon en schoondochter is alle staten,wij ook met een knoop in de maag.
Vanmiddag moeten ze de dierenarts weer bellen.Aan Pipje zelf is niks te merken,maar ja.
De dooi is hier goed op gang.Vooral, waar mensen gestrooid hebben, is het nu redelijk schoon.Helaas is het niet meer, zoals vroeger, dat iedereen het voor zijn deur of portiek veegde, dus voor sommige huizen moet je nog uitkijken,dat je je nek niet breekt.Toen ik jong was en in Amsterdam woonde, was het verplicht, de boel voor je deur schoon te houden, al was het een huurwoning.Je was aansprakelijk, als er iemand iets overkwam.
Als je er nu wat van zegt, krijg je te horen:Ja dàààààg, daar moet de gemeente maar voor zorgen, ik ga niet naar buiten.Kwestie van mentaliteit, ben ik bang.
Die is met de jaren er niet op vooruit gegaan.
En de gemeente, ja, die doet toch weinig..
Het weekend was voor mij weer een uitgelezen kans, om lekker te frutselen.Ik ben geen lezer en overdag tv kijken,geef ik niks om(in de avond eigenlijk ook niet echt meer, hihi).
Hen een paar kaarsen bewerkt en nog een lief Valentijnkussentje gemaakt,maar verder ben ik bezig geweest, om mijn voorraadje kant op te bergen.
Hiervoor het ik zelf kaartjes gemaakt en het band en kant er omheen gewikkeld.
Sommige stukken kant heb ik eerst geverfd,met Buisman. Niet gewenste kleurtjes kant in een glazen pot,met deksel, Buisman koffie aroma poeder erbij,warm water en schudden maar.
Na een tijdje is het kant dan gekleurd,in een naturel of lichtbruine kleur.
Bandjes op de kachel laten drogen en dan om het nieuwe kaartje.
Ik ben er blij mee,zeg nu zelf: Is het geen plaatje ,om te zien?
Ik vind sneeuw prachtig, maar nu het blubberig zwart/grijs wordt, van de auto's,nu mag het van mij foetsie.
Maar ja, de natuur laat zich niet dwingen ,dus heb ik maar wat bloesem in huis gehaald.Gipskruid en een bakje crocussen.Ik ben nog al dol, op gipskruid, het staat zo mooi en teer,net kant en je kunt het mooi drogen.
Het geeft meteen een fris en neiuw gevoel.
Mijn dag kon toch al niet stuk, want ik kreeg vanmorgen, van de moeder van mijn vriendin,een kaart, oud kant.Ik ben hier zo blij mee.
Ik wens jullie allemaal een heel fijn weekend toe.
Gisteren weer actief geweest.Als eenmaal bezig ben, dan ben ik niet meer te houden.Je ziet zo veel leuke dingen, om te maken en als het werk gedaan is, dan rent deze dame naar de hobbykamer, om te gaan prutsen.
Deze muisjes zag ik op internet en vond ze zo leuk.Er is geen patroon van, dus dat heb ik zelf maar in elkaar geflanst.
Ze zijn we erg lief geworden, vind ik.Jodocus en Clara heb ik ze genoemd.
De ene ligt in een bakvormpje,met tillandsia en veertjes, de ander ligt in een hartvormig doosje, met hetzelfde bedje.
Het donkeren muisje, Jodocus,heb ik bewerkt met distress inkt.
De winter is niet mijn meest geliefde tijd,depressies liggen altijd op of onder de oppervlakte. Medicatie en hobbies zijn een welkome redding.Dus tot het voorjaar komt, zal er nog heel wat geprutst worden, in huize Saartje.
Omdat het koude weer aan blijft en de sneeuw er ook nog vol op ligt, breng ik wat meer tijd binnen door.Truus is niet zo op pekel gesteld en loopt regelmatig op 3 pootjes te hoppen,zodat ik mijn handschoenen moet uitrekken,om de troep tussen haar kussentjes weg te halen.Daarom loopt ze niet ver,momenteel.Met deze temperatuur ook geen drama hoor, ik vermaak me prima.
Verslaafd als ik ben, aan frutselen en knutselen,kom ik de dag door.
Meters band,kant,stof en andere benodigdheden vliegen door de handen.Jarenlang heb ik de naaimachine niet,of nauwelijks gebruikt en nu staat het ding weer te stampen.Inderdaad, stampen, want door het jaren stilstaan, heeft het ding een apart geluid gekregen, takketaketiktikTAK takketakketiktikTAK.Heb al technisch naar binnen gegluurd,maar kan niks ontdekken, stofvrij gemaakt,maar nee, het rammelt aan alle kanten.Maar goed, de steek is goed, dus.............................................
Nu is er ,heel lang geleden, een enorm goede uitvinding gedaan: de textiellijm.
Dit wordt door mij ook veelvuldig gebruikt, ook op dingetjes, die er eigenlijk niet zo geschikt voor zijn.Open geweven kant en band, b.v.
Dan pruts ik met het flesje, waar uiteraard meteen een "sloot"lijm uit komt.Mopperdemopper, afvegen,klevende handen,opgedroogde velletjes aan de vingers, zodat het lijkt,alsof er net een ernstige,enge, tropische ziekte in de hobbykamer is losgebarsten.Dus na het vegen, vellen verwijderen, handen met de harde borstel bewerken,komt er vorm in het ,gewenste, object.
Voorzichtig laten drogen,anders glibbert de lijm alsnog op het bureaublad.
En kan ik vervolgens,met een wattenstaafje, mijn toetsenbord gaan schoonmaken.
Maar ik vind het heerlijk, om te doen. Langzamerhand wordt de huiskamer wel wat vol, dus ja, wat nu.Ik denk er over, de wc een geheel nieuwe look te geven.
Hoor ik daar ,in mijn gedachten, een man gillen???????????????????????
Een nieuwe witte week is aangebroken.Hier in NL begint het gezeur over de Elfstedentocht weer.
Niet dat ik het evenement niet leuk vind, integendeel,ik vind het fantastisch.
Maar het gezeur en gedoe er om heen, bah.Als er 1 cm ijs ligt, beginnen de krantenal te toeteren,dat er wellicht een elfsteden tocht komt.Dan worden de rayon hoofden zowat ontvoerd,naar de plekken, waar ze verantwoordelijk zijn, om maar vooral ,live in het journaal, te prikken in het ijs en te schatten,hoeveel centimeter er wel niet is.
Nu ,vanmorgen komt er een pers n,uiteraard, live op tv.Met de vuurwerkramp in Enschede was onze staatsomroep nog bezig met koetjes en kalfjes, terwijl in Duitsland al rechtstreeks nieuws was, evenals iets later, RTL4.Maar nee, nu komen de rayonhoofden live op tv.Wereldschokkend nieuws,toch.
Maar goed, ik kijk er niet naar.Zou het voor de altijd, ieder jaar, druk trainenede schaatsers,heel erg leuk vinden, want zoiets komt maar zelden voor.Een paar jaar geleden lag er ook een paar centimeter ijs en iedere keer, kwamen de rayonhoofden bij elkaar, om dan live voor de tv te vertellen,dat er in het een of ander plaatsje nog niet genoeg ijs lag.Haha, cameraploegen weer naar huis, urenlang na zeverend over , hoe jammer het was, interviewtje links ,interviewtje rechts, weerman/vrouw aan de telefoon, voor uitleg.Ik heb me suf gelachen.Veel cabaretiers gebruiken dit voorval nog wel eens ,in hun conferences.Maar ach, ik moet zeggen,dat het wel verfrissend werkt,na al die vechtende arabieren.Het koelt de zaak een beetje af, zullen we maar zeggen.Haha.
Ik heb weinig verder, van het krakeel meegekregen, want onze kleinkanjer was jarig.
Dus feest.Alleen niet voor de jarige, die lag slap en ziekjes bij papa of mama.Hij had bijna 40 graden koorts en was hondsberoerd.
Zo sneu.Steeds maar even liggen en dan weer verder.Mijn hart bloedde voor het manneke.
Maar hij kan in ieder geval nog genieten van al zijn mooie cadeau's.Van zijn ouders had hij een enige trapauto gekregen, een oude politie wagen, zo leuk.
Genieten van dingen kan het kleine jochie van 10, uit Luttelgeest niet meer, gisteren hebben ze zijn lichaampje onder het ijs gevonden.
Ik was er ziek van.Je bent bang,maar toch hoop je,op een goede afloop.Het arme mannetje, verstandelijk beperkt,was door het ijs gezakt.
Arme ouders, arme grootouders en wat te denken ,van de hulpverleners,die dagen achtereen gezocht hebben,naar het lichaampje.Duikers van de marine,brandweer, politie, ..ook voor hen is het erg moeilijk, want al is het misschien hun beroep ,het vinden van een kinderlichaampje is iets, wat de nachtmerrie van een ieder is.
Heel veel sterkte wens ik ze.
Ik weet niet,of ik vandaag op blogbezoek kom,want ik heb heel erg last van hyperventilatie momenteel, dus...............
Dit weekend=Feestweekend!. Onze kleinzoon Senna wordt morgen 3 jaar!
Het sneeuwt hier heftig, langzamerhand worden wegen moeilijke begaanbaar.We zijn vanmorgen de deur uit geweest, nu maar binnen blijven.
Fijn weekend allemaal
Sjonge, wat is de winter in eens los gebarsten.Vanmorgen om 8 uur was het nog -8.5 op de thermometer.
Wel met een heerlijk zonnetje,nu, dus echt vervelend is het niet.Alleen die gure wind, brr.
Truus wil steeds niet verder ,dan de hoek en dan rent ze op haar oude dag naar binnen.Omgerekend naar mensen leeftijd,is ze nu 91 jaar.Maar ik moet zeggen, voor een 91 jarige, heeft ze nog aardige snelheid.Een mens van 91 rent niet meer zo hard, laat staan,dat ze over de stoel springen, om een kauwstaaf te bemachtigen.Daar heeft men de kracht en de tanden niet meer voor.
Maar gisteren middag, had ze ineens het licht gezien en wilde ze wandelen.Nou fijn dan, hier had ik niet op gerekend en ik had dus geen handschoenen aan.Pff, dat viel even tegen, langs de sloot gierde de wind en ik kon maar 1 hand in de zak houden,met de andere moest ik de 91 jarige vast aan de lijn houden.
Ik was blij,dat we weer thuis waren.lekker warm en ,uiteraard, aan de knutsel.
Houd me nu bezig,met het beplakken van eieren.Heb ik nog nooit eerder gedaan, dus het is best even oefenen.Gelukkig had ik nog een zak vol plastic eieren,ooit van de beroemde paastak.
Die krengen zijn glad, wil je er iets opplakken, roetsjjj, vliegt het ding, vol lijm, op je schoot, mopper de mopper,weer naar de badkamer, om de kleding te reinigen en verder, met het geval.Uiteraard herhaalt zich dit een aantal keer.(riep daar iemand:ezel?)
Maar goed, oefening baart kunst en zowaar ik heb er een paar af.Ik vind ze nog niet zo mooi,dus ze liggen nu een beetje verdekt in een mandje,tot ze vervangen worden, door betere exemplaren.Maar goed, het is nog lang geen Pasen, dus tegen die tijd heb ik waarschijnlijk het hele hok volhangen.Gelukkig zien de kippedames van Oudste het niet,ze zouden er een minderwaardigheids complex aan overhouden.
Toooooooooooooooooooook,zoveel en zo mooi versierd????Om vervolgens,met gebogen kippekopjes weer naar het hok te gaan.
Dit blik heb ik gisteren afgemaakt.Had het zondag al geschilderd, met latex.Van gewone verf krijg ik migraine, dus latex is de oplossing voor mij.Dus gisteren, terwijl de verdoving in mijn mond aan het uitwerken was, heb ik dit gemaakt.Vind het zelf wel aardig gelukt.
Wat kun je toch veel doen,met wat ouds, kantjes en bandjes,wat veertjes en kunsbloemetjes.En ben ik er op uitgekeken,dan sloop ik alles er weer af en maak wat nieuws.Het huis loopt aardig vol,maar ik kan niet stil zitten,moet altijd iets doen.
Fijne dag allemaal en.bevries niet!
Hier een collage, van wat ik de afgelopen dagen heb gemaakt.
Ik heb al aan Lief gevraagd, een muur in de kamer bij te bouwen, zodat ik meer op kan hangen.Ik kreeg de indruk,dat hij dat niet van plan was.Flauw toch?
Nou ja, dan wissel ik wat meer, de kamer veranderen is toch al een tik van mij.Heerlijk, schuiven met de meubeltjes, dingen verhangen, hoekjes anders inrichten.Maar vandaag zal er niet zoveel bijzonders uit mijn handen komen.Er brak nl. zaterdag een kies af, een kies vooraan, zodat ik nu een fietsenrek heb en doodsbenauwd, dat ze er niks meer aan kunnen doen.Vanmiddag moet ik naar de tandarts, Pfff.
Ik weet een ding zeker, hoe lekker ik het ook vind, ik een NOOIT geen maisbrood meer, er kan altijd een niet gare korrel in zitten, die je kies krak doet zeggen.
Groetjes,
Saartje
Het idee voor deze bakjes, vond ik op internet, op een brocante blog.Helaas weet ik niet meer ,welke, anders zou ik vriendelijk bedankt hebben.Ik vind ze zo leuk en het was een genoegen ,om ze te maken.Helaas kon ik geen oude bakvormpjes vinden en moest nog stad en land aflopen, voor ik zelfs maar nieuwe te pakken kreeg.Alles is tegenwoordig papier en plastic.
Maar de Hema had ze nog ,alleen zwart.Dus wit geverfd(beetje oude look) en beplakt met een kanten kleedje,dat onder gebakjes kan.Daarna een rondje geknipt uit een oud muziekboek en een leuk plaatje opgezocht.
Pareltjes en omheen en een (kunst) ranonkeltje er op geplakt en het hangertje was klaar.
Ik weet nog niet ,waar ik ze op ga hangen,maar het maken alleen was al een feestje.
Fijn weekend allemaal.
P.S. Ik heb weer erge problemen, om een button geplaatst te krijgen,sorry, maar ik heb alles geprobeerd
Lekker bakkie, nee, dat slaat niet op mijn dagelijkse kopje koffie,maar op een bakje, dat ik afgelopen zaterdag bij de kringloopwinkel scoorde.In een rommelhokje, ergens in het midden van de hal, waar de wat minder verkoopbare spullen liggen,zoals ondersteken e.d., zag ik een donkerbruin bakje.Mijn blik zag dit uiteraard in het wit, dus ik besloot het kopen.Thuis heb ik Lief de witte latex van zolder laten halen en ik heb 't geschilderd.
Na een paar lagen ,was de donkerbruine beits foetsie en kon ik het laten drogen.Nou is geduld niet een van mijn grootste deugden,dus ,hoppa, de verf afbrander er op en drogen maar.
Dat moet wel voorzichtig gebeuren,anders heb je zo weer een donkerbruin bakkie Na een paar minuten was het droog en kon het naar de woonkamer.
Ik vond ook nog een paar oude wasrozen,die ik al jaren heb.Ze waren niet mooi meer en ik wilde ze al weggooien.Het lampje in mijn hoofd ging branden.Hee, als ik ze nu eens in de latex doopte?
Even later hingen de roosjes te druipen aan een breipen, die ik tussen het laatje van een kastje had gefrummeld.
De volgende dag waren ze droog.Ik heb er de verf afbrander maar niet opgezet, voor je het weet, heb je een druipende gesmolten,verfrommeld hoopje roos.
En zeg nou zelf, het is toch een "lekker bakkie"geworden?
Het is weer maandag en heel af en toe komt er een zonnetje tussen de wolken piepen.Voor veel mensen is maandag geen fijne dag, voor mij wel.Ik heb zo'n gruwelijke hekel aan de zondag en als het dan ook nog van dat grijze miezerige weer is, dan krijg ik de neiging, om in bed te blijven.Maar dat doe ik natuurlijk niet, heb genoeg hobbies, gelukkig, dus weer een kussen gemaakt,bezig geweest met de ATC voor de uitdaging van Creatief met Stempels en zo gaat de tijd wel voorbij.Maar het kan me niet snel genoeg gaan.
Als ik Truus uitlaat, zie ik hele hordes mensen, onderuit gezakt naar oude film kijken, tja.........Ieder zijn meug, maar een gezellige zondag, nee.
Op een gegeven moment was ik het miezerige druilweer zo zat, dat ik tussen de druppels door, de tuin ben ingedoken,om een paar sneeuwklokjes te plukken.Een beetje voorjaar en zonnigheid in huis.
Die eerste bloempjes zijn zo mooi en teer, prachtig.Ik ben meer een mens van tuin en wilde bloemen.Ik ben niet zo'n liefhebben van de bloemen, die er momenteel worden aangeboden.Van die akelige, iele,bleke bibber tulpjes of van die griezelige, allemaal gelijk zijnde, roosjes, die op kunstbloemetjes lijken.Herinneren jullie je de Appeldoorns nog? Die eerste,grote tuplpen van het jaar, die direct na de kleine ,rode, kersttulpjes kwamen?
Je hart klopte sneller,als ze er weer waren.Na een uurtje gingen ze hangen,maar ja, dat hoorde er gewoon bij.
Ik krijg een beetje de kriebels, als ik in het voorjaar, naast de plastic tulpen en rozen, chrysanten zie staan.Die horen in het najaar.
Ben meer een mens van tuin bloemen of wilde bloemen en in de winter een Amaryllis,liefs wit.Kan me nog herinneren,dat mijn moeder, in het grijze verleden,wel eens een bosje blauwe druifjes kocht.Dan had je echt het gevoel:nu komt de lente er aan.
Ik heb daar toch een iets ander gevoel bij,dan bij die gekunstelde roosjes, waarbij je ,van de consumenten programma's steeds moet denken, of de Keniaanse arbeider wel veilig en goed betaald moet werken.
Het is mooi, dat alles zo makkelijk te krijgen is, maar soms zou ik willen,dat we niet in juni witlof konden kopen, of peultjes in het najaar.
Nee ,seizoensgebonden bloemen en groenten hadden toch wel iets.Je kon je er op verheugen en dat is ons ontnomen, door het- alles moet kunnen voor het geld- en de consument wil dat. Tja, hebben ze jullie wel eens gevraagd, of je midden in de zomer witlof wil, of dat er geen witte radijsjes meer verkocht mochten worden???
Nee? nou mij ook niet , hoor
Het idee voor deze bakjes, vond ik op internet, op een brocante blog.Helaas weet ik niet meer ,welke, anders zou ik vriendelijk bedankt hebben.Ik vind ze zo leuk en het was een genoegen ,om ze te maken.Helaas kon ik geen oude bakvormpjes vinden en moest nog stad en land aflopen, voor ik zelfs maar nieuwe te pakken kreeg.Alles is tegenwoordig papier en plastic.
Maar de Hema had ze nog ,alleen zwart.Dus wit geverfd(beetje oude look) en beplakt met een kanten kleedje,dat onder gebakjes kan.Daarna een rondje geknipt uit een oud muziekboek en een leuk plaatje opgezocht.
Pareltjes en omheen en een (kunst) ranonkeltje er op geplakt en het hangertje was klaar.
Ik weet nog niet ,waar ik ze op ga hangen,maar het maken alleen was al een feestje.
Fijn weekend allemaal.
P.S. Ik heb weer erge problemen, om een button geplaatst te krijgen,sorry, maar ik heb alles geprobeerd
