Vertrekken uit het Ramadahotel is niet gemakkelijk. Het was een luxueus hotel met lekker ontbijt, heerlijke regendouche en een mooie kamer, alleen de ligging was niet ideaal. Dicht bij de luchthaven (perfect), maar gelegen in een soort bedrijventerrein met strenge veiligheidmaatregelen om binnen en buiten te komen.
Dus: verhuizen. We zoeken een hotel buiten de stad. Het eerste dat we selecteren vraagt een voorschot, te storten op een spaarrekening. Vreemd. Dan maar omgeboekt naar een ander onderkomen. We komen uit in het dorpje Sopó. Klein (17000 inwoners), gelegen in de natuur en bestempeld als het mooiste dorp van Colombia.
Er geraken is niet zo simpel. We zitten op een terrein waar geen bussen komen, dus zouden we eerst naar de stad moeten (met een taxi), dan een bus naar een ander dorp, daar overstappen tot in Sopó en tenslotte ons hotel zoeken. We kennen het land en het openbaar vervoer nog niet, dus besluiten we een taxi te nemen die ons rechtstreeks naar ons hotel zal brengen.
De prijs valt mee: 250 000 Colombiaanse Pesos. Colombia is een land waar je vlug veel geld bezit: een euro is 5000 CP, dus 100 euro is een half miljoen hier! Hoe dan ook, de taxi brengt ons naar Sopó. Een rit van drie kwartier over heel goede wegen en temidden van een bende roekeloze chauffeurs.
Sopó is zoals gezegd een klein dorp. Het ligt in een vallei tussen twee bergketens en zijn grootste bezienswaardigheden zijn een bedevaartsplaats en de fabiek van Alpina die jaarlijks een groot aantal bezoekers trekt. Het dorp is ook bekend om zijn muurschilderingen. Het ligt op een hoogte van 2668 meter (en dat voelen we!).
Ons hotel, El Pedregal (de puinhoop), ligt zo'n kleine 2.5 km buiten het dorp. Het hotel doet zijn naam zeker geen eer aan. Het is een kleine 'Bed and Breakfast' (4 kamers), zeer sprookjesachtig van uitzicht en inrichting, met een zeer sympatieke eigenaar.
Het hotel ligt op een berg. De vader van onze gastheer was eignaar van die berg. Bij zijn dood erfden de zes zonen samen de berg. Elk van hen bouwde er een woning en het geheel werd afgesloten met draad, muren en poorten. Onze hoteleigenaar bouwde er dus een B&B, met veel hoekjes en kantjes, veel terrasjes met uitzicht en zelfs op de top van de berg een uitkijktoren.
We krijgen de mooiste kamer: een ruime slaapkamer, badkamer met toilet, bad en douche. We beschikken over een flatscreen TV en een salon met zetels en een heel mooi uitzicht.
Omwille van de tijd van het jaar is heel het hotel omgetoverd in een soort integraal kerstgebeuren: kerststallen, kerstmannen, wegwijzers naar skipiste en 'hot chocolate' …. Zelfs ons toilet bevindt zich helemaal in kerstsfeer (zie foto).
Elke morgen maakt de eigenaar een uitstekend ontbijt klaar: eerst koffie, dan fruitsla met vers geperst fruitsap, dan een pannenkoek van maismeel met kaas, eieren en tenslotte twee croissants met warme choclademelk. Heerlijk. De voorlaatste dag maakte hij speciaal voor ons (de andere gasten kregen iets anders) tamales: een bol 'rijstpap' (maar dan gemaakt van mais) met binnenin varkenvlees, kip en groenten (wortel). Het geheel wordt in mais- of bananenbladen gerold en gestoomd in heet water. Het is een typisch gerecht uit Bogotá en omstreken en wordt vergezeld van warme chocolademelk.
Hier blijven we een paar dagen om te acclimatiseren. We hebben niet echt last van hoogteziekte, maar we voelen wel dat we op meer dan 2500 meter zitten: kortademig, vooral bij het trappenklimmen (we zitten dus op een berg), vlug moe, weinig eetlust (spijtig) en onrustig slapen... We hopen dat dit vlug voorbijgaat.
De temperatuur valt hier ondanks de hoogte nog erg mee: overdag is het rond de negentien graden, maar 's nachts wordt het ijskoud. We hebben dan ook een dik dekbed en krijgen van de eigenaar 's avonds twee warme kruiken mee.
We doen een 'culturele uitstap' naar het dorp. We bezoeken het bedevaartsoord, de kerk, een kapel (foto) en maken een tocht langs de muurschilderingen. Natuurlijk maken we ook wandelingen in de natuur om vogels te kijken. Echt veel vogels zien we nog niet, maar we kunnen toch een paar mooie exemplaren aan onze lijst toevoegen, die we nog nooit eerder gezien hadden.
Het probleem is dat we op een afgelsoten terrein zitten en altijd moeten vragen om een sleutel om buiten en nadien terug binnen te geraken. Op onze lange wandeling komen we langs een andere uitgang terug binnen. Plots wordt onze weg verspert door een hek waar we niet omheen kunnen. Klimmen dus, terwijl het net begint te regenen.
Morgen verplaatsen we ons naar een ander hotel, midden in het dorp, waar we gemakkelijker kunnen informeren naar vervoer, uitstappen, ….
De verplaatsing was goed, maar niet alles verliep rimpelloos.
Onze eerste verplaatsing was Antwerpen – Amsterdam (Schiphol).
Omdat we nog een tegoedbon hadden voor een vlucht die verplaatst was, kozen we voor de Flixbus. Gemakkelijk: opstappen aan het centraal station en afgezet worden aan de hoofdingang van Schiphol. De bus arriveerde netjes op tijd, geen gedring om eerst op de bus te geraken, want wij hadden voor €1.75 zitplaatsen gereserveerd. Eerste rimpel in ons gladde bestaan: sommige zitplaatsen waren dubbel geboekt en dus mocht iedereen vrij een plaats kiezen. Onze plaatsen (eerste rij boven, panoramisch zicht) waren uiteraard bezet. Gelukkig kon het de mevrouw die op onze plaats zat niet veel schelen waar ze zat en wisselde ze met ons van plaats. De rest van de rit was top: propere bus, behulpzame chauffeur, weinig stops, heel goede zetels (beter dan in de trein).
In Amsterdam hadden we geboekt in het Ibis hotel, omdat het hotel waar wij gewoonlijk slapen verdubbeld was in prijs. Gratis vervoer van de luchthaven naar het hotel. Vriendelijke ontvangst, maar …. men was het hotel aan het verbouwen. Op zich geen groot probleem (we waren er maar voor één nacht), maar het restaurant was gesloten, dus voor het avondeten moesten we ons behelpen met een sandwich en gratis koffie (de koffie was gratis omwille van de verbouwing.)
's Anderdaags vroeg op, met de shuttle naar de luchthaven. Inchecken bij KLM, koffietje drinken en wachten. Boarden, goede plaatsen en de vlucht vertrekt netjes op tijd. Duur: 10.30 uur. Geen tussenlanding, dus lang stil zitten. Het is heel warm in het vliegtuig, maar je kan lezen, films kijken, spelletjes spelen, en ook een beetje slapen. Pluspunt: we krijgen drie maaltijden!
Als we aankomen in Bogota moeten we contact openemen met het hotel, dat voor luchthavenvervoer zal zorgen. Probleem: de opgegeven telefoonnummers kloppen niet. Hulp ingeroepen van een vrouw die achter een stalletje 'turist information'zat en die voor ons wou bellen. Probleem: de kengetallen ontbraken. Na veel proberen kreeg ze het hotel te pakken, maar die beweerden dat ze geen luchthavenvervoer organiseerden (ondanks het feit dat we een bevestiging van het hotel hadden!). Dan maar op hoop van zege een luchthaventaxi genomen. Prijs : 48 000 Colombiaanse Pesos! Dat klinkt veel slechter dan het is: 5 000 CP is € 1 (!), dus de rit kost ons minder dan 10 euro.
Ons hotel (het Ramadan encore hotel) ligt dicht bij de luchthaven in een vrijhandelszone. Dus veel bedrijven, hotels … maar geen groen (zie foto). We hebben dit gekozen omdat het hotel dat bovenaan ons verlanglijstje stond (klein dorpje, in het groen …) raar begon te doen over de betaling: we moesten op voorhand 30 % van het bedrag op een spaarrekening storten..... We hebben dan voor dit hotel gekozen, omdat het deel uitmaakt van een internationale keten en dicht bij de luchthaven ligt.
Hier kunnen we twee dagen bekomen van de vlucht en wennen aan de hoogte: Bogota ligt in het Andesgebergte op een hoogte van 2600 m. Tot nu toe valt het aanpassen aan de hoogte goed mee: we hebben prima geslapen en gaan vandaag nog rustig aandoen.
Het hotel is modern, ruime kamers, prima douche, uitgebreid ontbijtbuffet, kluis op de kamer, heel proper ….
Hier gaan we twee dagen verblijven en de volgende stap van onze reis voorbereiden.
Foto's: zie verder.
Vogelfoto's: nog niet, maar je kan in afwachting misschien nog eens kijken naar onze waarnemingen in Gambia:
Nu de winter weer toeslaat, het buiten vroeg donker wordt en de energieprijzen de pan uit swingen, wordt het tijd om andere oorden op te zoeken. Dit jaar hebben we gekozen voor Zuid-Amerika en meer bepaald voor Colombia.
Colombia was tot voor een paar jaar een zeer onveilig land: een van de grootste exporteurs van drugs ter wereld en geteisterd door armoede, geweld en bende-oorlogen.
De laatste jaren heeft de regering de toestand beter onder controle en zijn grote delen van het land (redelijk) veilig bereisbaar.
Colombia is een van de mooiste landen van Zuid-Amerika en bovendien het land met de meeste vogelsoorten ter wereld.
Dus daar gaan wij heen.
We hebben wel een plan B. Als de toestand onveilig zou worden of wij voelen ons er om een of andere reden niet op ons gemak, steken we de grens over en gaan we naar Panama.
Nu zijn we tot Kerstmis bezig met de planning, dan gaan we een paar dagen naar zee, een paar familiefeesten en op twee januari 2023 vertrekken we naar Amsterdam. Van daaruit vliegen we de volgende dag met een rechtstreekse vlucht naar Bogota.
