Degene die een berg wil verplaatsen, begint met het wegdragen van kleine stenen...
Hij ligt er nog, de steen: een jaar geleden heb 'k zelf hem daar gelegd; en ik herken heel goed de plek, vlak naast die scheve den, waar 't zandpad, wit, loopt naar de hei beneden.
'k Dacht: "Wat 'k doe, lijkt op wat farao's deden; eenzelfde ontzetting vroeg in mij en hen: alles vergaat: ben ik niet, die ik ben, en was en blijven zal in eeuwigheden?
Ik was gaan liggen, 't hoofd dicht bij de steen; en die, in 't langzaam dieper donker, scheen een monument, egyptisch oud en groot.
Een kleine ster erboven. 'k Dacht: "Zijn licht vertrok, toen 't graf van Ramses werd gesticht." En 'k voelde duidelijk: 'k was zijn tijdgenoot © J.A. dèr Mouw (1863-1919)
26-09-2008 om 09:05
geschreven door gerdaYD
|