wo 09/08/06 - De Noorse kinderboekenschrijver Jostein Gaarder ("De wereld van Sofie") wil geen commentaar meer geven op het conflict in het Midden-Oosten.
Hij nam die beslissing nadat hij bakken kritiek over zich heen kreeg voor een artikel dat hij schreef over Israël.
Daarin zei hij dat "Israël met zijn scrupuleuze oorlogskunst en zijn weerzinwekkende wapens zijn eigen legitimiteit op een gruwelijke manier heeft vermoord". Hij zei ook dat "we de staat Israël niet langer erkennen".
Vanuit joodse kringen kwam het verwijt dat hij een antisemiet is. Ook de Noorse minister van Buitenlandse Zaken veroordeelde het artikel.
Hij noemde het "onacceptabel en verontrustend", omdat in de tekst Israël het recht op bescherming door een VN-resolutie wordt ontnomen.
Gaarder blijft bij zijn standpunt, maar hij heeft beslist om zich terug te trekken uit het debat. "Vanaf het ogenblik dat je Israël aanvalt, word je beschuldigd van antisemitisme", zei hij.
"Op 12 juli viel de staat Israël het onafhankelijke land Libanon binnen. Tientallen burgers, onder wie minstens tien kinderen, stierven al onder de Israëlische bommen. Zelfs de volkswijken in Beiroet werden niet ontzien.
Israël gebruikt de gijzeling van twee van zijn soldaten door de Libanese verzetsbeweging Hezbollah als voorwendsel om het hele Midden-Oosten in een oorlog mee te sleuren.
Hezbollah had een ruil gevraagd tussen de Israëlische soldaten en Palestijnse en Libanese gevangenen die in Israëlische gevangenissen opgesloten zitten.
Deze invasie komt twee weken na de oorlogsmisdaden van Israël in het Palestijns gebied van Gaza. Israël weigerde toen te onderhandelen over de vrijlating van een Israëlische soldaat in ruil voor die van 95 Palestijnse vrouwen en 313 jongeren onder de 18 jaar die in Israël gevangen zitten.
In de Bezette Gebieden arresteerde het Israëlisch leger een vierde van de ministers van de democratisch verkozen Palestijnse regering, vernietigde het elektriciteitscentrales en drinkwaterleidingen en nam het dus duidelijk de burgerbevolking tot doelwit.
De voorbije zes jaar heeft de staat Israël al 4.490 Palestijnen gedood, 71.470 Palestijnse woningen vernietigd en 221 hectare Palestijnse grond aangeslagen om een muur te bouwen tussen Israël en de Palestijnse gebieden.
De Europese Unie en Rusland verwijten Israël een "gedisproportioneerd gebruik van geweld" in zijn reactie tegen Hezbollah. Dat is het minste wat je kan zeggen!
Toen de Palestijnen in vrije verkiezingen in meerderheid voor Hamas kozen, weigerde de Europese Unie de regering van Hamas te erkennen. Nu Israël in Libanon misdaden begaat die door het internationaal recht worden veroordeeld, moet de EU minstens zijn diplomatieke betrekken met Israël verbreken.
Maar de reactie van Israël is veel meer dan alleen maar buitenmatig, ze is al lang gepland, met de steun van Amerikaans extreemrechts. De invasie in Libanon en de uitbreiding van de oorlog zijn ook bedoeld tegen Syrië en Iran, die Bush ervan beschuldigt dat ze het verzet in Palestina, in Libanon én in Irak steunen. In het Grote Midden-Oosten dat Bush en zijn vrienden van de olie- en wapenlobbys willen inrichten, is alleen maar plaats voor regeringen die de rijkdommen van de streek aan de imperialistische Amerikaanse belangen willen opofferen.
Na de onvindbare massavernietigingswapen van het Irak van Saddam, wordt steun aan het terrorisme het volgende voorwendsel voor een oorlog tegen de staten die zich verzetten tegen een herkolonisering van het Midden-Oosten door Israël en de Verenigde Staten.
Wij steunen de volkeren van Palestina en Libanon in hun verzet.
Wij steunen het initiatief van de Communistische Partij van Israël die onlangs een oproep lanceerde "aan alle vredelievende mensen, Joden en Arabieren, om nog intenser te vechten voor een politieke oplossing gebaseerd op de ontmanteling van de kolonies, de terugtrekking van het Israëlische leger uit de sinds 1967 Bezette Gebieden, de oprichting van een Palestijnse staat met Oost-Jeruzalem als hoofdstad naast Israël en de goedkeuring van een oplossing voor het vluchtelingenprobleem in overeenstemming met de VN-resoluties".
Een onmiddellijk staakt-het-vuren. België en Europese Unie moeten de Israëlische agressie en oorlogsmisdaden veroordelen. Onmiddellijke terugtrekking van de Israëlische soldaten uit Palestina, Libanon en de Golan! Vrijlating van alle Libanese en Palestijnse gevangenen! Geen vrede zonder gerechtigheid, onafhankelijkheid en territoriale integriteit voor Palestina!"
Als wij in bange tijden nood hebben aan een stevige upper schuiven wij geheid 'The Big Lebowski' van de gebroeders Coen in onze dvd-lader: de pijnlijke lotgevallen van Jeff Brigdes alias The Dude en zijn makkers doen onze mondhoeken steevast richting onze oren bewegen. En mochten we ooit te weinig tijd hebben om 'm van begin tot eind uit te zitten, surfen we gewoon naar de site van College Humor : voor 'The Big Lebowski - The F*cking Short Version' werden alle fucks uit de film vakkundig aan elkaar gemonteerd - 't resultaat klinkt als een legbatterij waarin de kippen in plaats van te kakelen gewoon het meest gebruikte vierletterwoord in de recente geschiedenis van de film bezigen. En als u ons nu wilt excuseren: wij moeten hier dringend de zeik uit ons vloerkleed wringen.
"So if I understand you correctly, Jesus, I nuke Iran and then invade N. Korea? Or do I nuke N. Korea and then invade Iran? And do I do this after we spread the bird flu at anti-war protests and quarantine all the commies? "
De Elektriciteitscentrale is een merkwaardig industrieel gebouw in het hartje Brussel. Ooit was er de eerste elektriciteitscentrale van Brussel ondergebracht, nu is het verbouwd tot een nieuwe expositieruimte met de ronkende naam "Europees Centrum voor Actuele Kunst van de Stad Brussel". De eerste tentoonstelling heet "Zoo" en is gewijd aan het artistieke dier in al zijn vormen.
De mens heeft een paradoxale verhouding tegenover het dier, gaande van liefde tot angst.
Maar het dier is de gevangene van de mens en is afhankelijk van zijn verlangens naar macht en genegenheid.
Via hedendaagse kunstwerken stelt "Zoo" de vraag of de mens per slot van rekening niet meer is dan een denkend dier, begaafd met taal.
Het artistieke dier in al zijn vormen
De voorstelling van het dier is altijd een belangrijk thema geweest in de beeldende kunst. Ook in fabels en sprookjes spelen dieren een grote rol.
Waar het vroeger meestal over realistische afbeeldingen ging, onderzoekt de hedendaagse kunstenaar de dubbelzinnige band tussen mens en dier.
Het is een relatie die constant schommelt tussen aantrekking en verwerping, tussen instinct en intelligentie.
De expo onthult de fantasieën van de mens, zijn zwakheden, dwalingen en tegenstrijdigheden. "Zoo" is een tentoonstelling over dieren die veel over de mens vertelt.
Allemaal beestjes in Brussel
Balthasar Burkhard maakt zwartwitfoto's van dieren die opgesloten zitten in circussen en dierentuinen: een lama, een rendier, een struisvogel...
Elke foto is op zeer groot formaat ontwikkeld en toont het dier in profiel, afgetekend tegen een neutrale achtergrond. Het zijn getemde dieren die stil staan, alsof zij poseren voor de fotograaf.
Eric Poitevin fotografeert koeien en paarden zoals men een man of een vrouw zou fotograferen in een studio. Maar zijn studio is een oude stal.
Zijn foto's van achterwerken van paarden tonen de fysieke kracht en de sensuele pracht van het dier.
De paarden van Berlinde De Bruyckere
In de video-installatie "Arachne" toont Bogna Burska het doen en laten van een spin. Arachne is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij is de spingodin, de weefster van het grote web der lotsbestemming. De beelden zijn tegelijkertijd afstotelijk en aantrekkelijk.
Er is in de eerste plaats de huiver voor een dodelijke spin, maar er is ook de verleidelijke charme van het roze, satijnen boudoirkamertje waarin het diertje leeft.
Berlinde De Bruyckere maakt beelden van paarden van een epische monumentaliteit. Het zijn sterke, zware beelden.
"In Flanders fields" is een verwijzing naar de Vlaamse slagvelden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De omgevallen paardenlichamen vertellen alles over het drama en het lijden van mens en dier.
Uiteraard ook de kevers van Jan Fabre
De mestkever is een van de lievelingsmaterialen van Jan Fabre. Dit insect dat leeft tussen de uitwerpselen heeft de Antwerpse kunstenaar verheven tot een juweel.
De hond van fotograaf William Wegman heet Man Ray en is een rashond met de allures van een topmodel.
Hij heeft het best naar zijn zin wanneer het baasje hem tooit met de meest ongewone attributen: bikini, pruik, haute couture kleed. Op de foto's onthult de hond de ijdelheid van de mens.
"Zoo" is een verrassende safari naar het dier dat in ieder mens schuilt. Deze artistieke dierentuin is een artistieke invulling van de oproep van Jean de la Fontaine: "Ik doe een beroep op de dieren om de mensen te leren leven."
Claude Blondeel
Zoo
De Elektriciteitscentrale Sint-Katelijneplein Brussel Tot 8 oktober
vr 28/07/06 - "Ik wil duidelijk stellen dat ik niet betrokken ben in een dopingzaak". Of lag het dan toch aan de Whisky?
Floyd Landis pleit onschuldig. "Ik wil duidelijk stellen dat ik niet betrokken ben in een dopingzaak", zei de Tourwinnaar op een persconferentie in Madrid.
(foto Belga)
"Ik heb al mijn hele leven een hoger gehalte testosteron-epitestosteron in mijn lichaam", zei een strijdvaardige Floyd Landis.
Zowel tijdens de vorige Tour als in mijn hele carrière zijn die waarden altijd helemaal natuurlijk tot stand gekomen."
"Ik ben bereid om een nieuwe test te ondergaan om mijn onschuld te bewijzen."
"Ik benadruk dat dit geen dopingproces is en vraag alle media, in Amerika en Europa, om dat zo niet te benaderen."
Floyd Landis wil een tegenexpertise
Landis zal vrijdagavond nog vragen dat een tweede staal van hem onderzocht wordt. "Maar ik weet niet wanneer het resultaat daarvan bekend zal zijn."
(foto Belga)
"Zodra het resultaat er is, wil ik dat het openbaar gemaakt wordt. Ik zie niet in waarom niet", zei Landis.
"Ik ben er trots op dat ik de Tour heb gewonnen en was gewoon de sterkste van het pak."
"Ik zal proberen mijn naam te zuiveren. En ik denk dat de kans groot is dat mij dat zal lukken."
"Wat er ook gebeurt, dit zal toch voor altijd een smet op mijn carrière zijn", zei Landis. "Dit zal ik nooit van me kunnen afschudden."
Of was het de drank die het hem deed?
Floyd Landis had op donderdag 20 juli een abnormaal hoog gehalte testosteron in zijn lichaam. Lag het aan de drank waar hij woensdagavond ingevlogen was?
(foto )
"Na mijn inzinking ben ik met vrienden op een terrasje naast ons hotel twee biertjes gaan drinken", citeert de Wall Street Journal Landis.
"Daarna heb ik op mijn hotelkamer nog zeker vier glazen whisky gedronken."
"Normaal drink ik nooit alcohol tijdens een wedstrijd."
"Onderzoek heeft aangetoond dat alcohol het evenwicht tussen testosteron en epitestosteron kan verstoren", zegt de krant. Zou het aan de whisky liggen?
Klöden voelt zich bedrogen
Vrijdag werd in Hannover het jaarlijkse natourcriterium gereden. Andreas Klöden en Erik Zabel werd een reactie gevraagd op de ontwikkelingen in de zaak-Landis.
"Als het B-staal het resultaat bevestigt, zal ik mij bedrogen voelen", zei Klöden, de derde van de Tour. "Maar we mogen niet iedereen over dezelfde kam scheren. Van de 1.000 atleten zijn er slechts enkele fout bezig. Het wielrennen heeft een goed controlesysteem."
"Het kan zo niet verder", vindt Zabel. "De tijd van schone schijn is voorbij. Er moet veel gebeuren. Wij kunnen geen 3 zware Alpenritten na elkaar rijden."
Het is gewoon niet "menselijk" meer, wij willen "spelen" kost wat kost !!!! Ik vind wat Zabel zegt niet mis, laat de schone schijn ophouden, 3 zware ritten opeen ....... is dat nog menselijk ???
Bien sûr nous eûmes des orages
Vingt ans d'amour c'est l'amour fol
Mille fois tu pris ton bagage
Mille fois je pris mon envol
Et chaque meuble se souvient
Dans cette chambre sans berceau
Des éclats des vieilles tempêtes
Plus rien ne ressemblait à rien
Tu avais perdu le goût de l'eau
Et moi celui de la conquête
Mais mon amour
Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore tu sais je t'aime
Moi je sais tous les sortilèges
Tu sais tous mes envoûtements
Tu m'as gardé de piège en piège
Je t'ai perdue de temps en temps
Bien sûr tu pris quelques amants
Il fallait bien passer le temps
Il faut bien que le corps exulte
Finalement finalement
Il nous fallut bien du talent
Pour être vieux sans être adultes
Oh mon amour
Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore tu sais je t'aime
Et plus le temps nous fait cortège
Et plus le temps nous fait tourment
Mais n'est-ce pas le pire piège
Que vivre en paix pour des amants
Bien sûr tu pleures un peux moins tôt
Je me déchire un peu plus tard
Nous protégeons moins nos mystères
On laisse moins faire le hasard
On se méfie du fil de l'eau
Mais c'est toujours la tendre guerre
Oh mon amour
Mon doux mon tendre mon merveilleux amour
De l'aube claire jusqu'à la fin du jour
Je t'aime encore tu sais je t'aime
U zit zonder lief, u bent uw job zo beu als koude pap en ook uw hobby (duiven melken, dwergen stalken, het verzameld werk van Pieter Aspe vanbuiten leren, boring!)geeft u allang niet meer de kicks die u nodig hebt? Kortom: u bent toe aan een streep avontuur? Kijk dan nu dinsdag eens naar de documentaire 'Ik wil bij het legioen' op Canvas ('Terzake Zomer', 1 augustus, 20 u.), over het immer tot de verbeelding sprekende Franse Vreemdelingenlegioen. Wie weet mag u wel op sollicitatiegesprek bij de personeelsdienst van het Vreemdelingenlegioen - pret verzekerd!
Hier functioneert alles op minimum, ikke inclusief ..........
Deze morgen werd ik wakker, ging naar de keuken en zag dat het bed van men zoon leeg was, ff paniek........ Hij had zen slaapzak gewoon op het terras gelegd en ligt daar nu nog te slapen, hahahha.
Onder de vervagende gestalte van een raadselachtige vrouw prijkt de titel van Coelho's nieuwe boek: De Zahir. Dezelfde mysterieuze waas die om de vrouw heen hangt, kleeft ook aan deze titel. Hij verwijst naar een onbekende, geheimzinnige werkelijkheid die waarschijnlijk alles te maken heeft met die vrouwengestalte. Maar wat is een Zahir?
Bovenstaande vraag, die ingewikkeld noch existentieel is, kan heel simpel beantwoord worden door het raadplegen van een encyclopedie, de kameraad van iedere lezer. In mijn geval heb ik een greep in de boekenkast gedaan en daaruit de Encyclopedie van het fantastische van Faubourg Saint-Pères opgeduikeld. Hierin wordt de kwestie in enkele zinnen duidelijk gemaakt:
Volgens Jorge Luis Borges stamt de idee van de Zahir uit de islamitische traditie. Men vermoedt dat het begrip is ontstaan rond de achttiende eeuw. Zahir is Arabisch en betekent: zichtbaar, aanwezig, onmogelijk om onopgemerkt te blijven. Iets wat of iemand die, wanneer we ermee in contact komen, langzaam beslag legt op onze gedachten zodat we ons uiteindelijk op niets anders meer kunnen concentreren. Dit kan men zien als heiligheid, of waanzin.
Zoals ik al dacht: een raadselachtig fenomeen dat de gemiddelde lezer waarschijnlijk geheel onbekend zal zijn en daarom voor hem des te aantrekkelijker is.
Spoorloos Voor de verteller uit De Zahir is zijn spoorloos verdwenen vrouw de Zahir. Al jaren is hij gelukkig getrouwd met Esther, een oorlogscorrespondente. Op een dag is zij echter plots verdwenen. De schrijver blijft met vele vragen achter. Is zij ontvoerd, vermoord of simpelweg gevlucht uit het alledaagse bestaan dat zij met de schrijver leidde. Voortdurend is de verteller bezig met deze vragen. Esther wordt zijn Zahir: in alles wat hij doet en bij alles waaraan hij denkt dwalen zijn gedachten af naar Esther. Zij laat hem niet meer los. Hij moet weten wat er met haar gebeurd is.
De ziel Vanaf de verdwijning van Esther verloopt het verhaal geheel anders dan je op basis van de beschrijving op de achterkant van het boek mag verwachten. De omslag verhaalt van een zoektocht die de schrijver "van Frankrijk naar Spanje, Kroatië en uiteindelijk de kale landschappen van Centraal-Azië" voert. Het zou "een queeste over ongebaande paden" betreffen. Hoewel bovenstaande niet geheel bezijden de waarheid is, is het ook niet helemaal correct. Terwijl ik op basis van deze gegevens helemaal voorbereid was op een zware, fysieke, gevaarlijke en avontuurlijke speurtocht van de verteller naar zijn vrouw, kwam ik wat dat betreft bedrogen uit. Tussen het verdwijnen van Esther en de uiteindelijke hereniging van de twee geliefden gebeurt er eigenlijk helemaal niets. Waar ik een fysieke tocht verwachtte gaat de verteller op zoek naar zichzelf. Hij gaat bij zichzelf te rade waar het tussen hem en Esther fout is gegaan. De zoektocht richt zich niet de verre wereld in, maar naar binnen. Naar de ziel van de verteller, naar datgene wat hem de persoon maakt die hij geworden is. Fysiek gebeurt er dus heel weinig. Psychisch daarentegen puilt het boek uit van de mentale actie.
Onstuitbare krachten Coelho heeft een bepaalde mening en zijn boeken zijn het instrument om die mening aan de man te brengen. Het gaat in dit boek niet zozeer om de inhoud van het verhaal zelf, maar vooral om de boodschap die Coelho ermee wil verkondigen. En daar is Coelho uitermate bedreven in. Hij is een schrijver die driehonderd pagina's kan vullen zonder een goed inhoudelijk verhaal te hebben en de lezer toch zelden het idee geeft dat het nergens over gaat. Want het gaat wel degelijk ergens over. Het gaat over de liefde. Een allesomvattende alomtegenwoordige macht die mensen onstuitbare krachten kan meegeven. Maar die, verkeerd begrepen, mensen ook kan vernietigen.
What's on a man's mind De manier waarop Coelho zijn mening verkondigt, getuigt van meesterlijke vertelkunst Geen moment worden zijn mentale verhandelingen en hersenspinsels verwarrend. Waar een ander al snel zou verzanden in wazige terminologie, blijft Coelho voortdurend helder formuleren wat er in de hoofden van zijn personages omgaat. Zeker gezien de vele gedachtekronkels van deze personages geen geringe prestatie.
Mooie leegte Als je het niet met Coelho's opvattingen eens bent, zijn de boeken die hij schrijft wellicht een kwelling. Maar voor een ieder die openstaat voor zijn gedachten is elk boek van hem weer een lust voor het oog. De strijd die een man in zijn hoofd moet voeren tegen zijn heersende overtuigingen om zo zijn vrouw en zijn liefde voor die vrouw weer terug te vinden, heeft zelden zo'n mooi boek opgeleverd. Zelfs een boek dat qua verhaal weinig tot niets te bieden heeft.
De timing dat ik dit boek lees is perfect. Ik heb een punt in mijn leven bereikt waarbij ik me serieus afvraag wie of wat ik ben. De vraag is: wilde ik altijd worden wat ik nu ben of is het opgelegd door de maatschapij, ouders en familie.
Ken ik mezelf wel goed genoeg om tevreden en gelukkig te zijn met mijn persoonlijkheid. Paulo Coelho geeft daarbij prachtige voorbeelden en daaruit heb ik veel geleerd.
Ondanks het feit dat hij een succesvolle en gevierde schrijver is, ontbreekt de liefde en rust hem en dat is bij veel mensen zo. Aan de buitenkant lijkt alles in orde, maar van binnen heerst er storm en onweer.
Uit dit boek heb ik de inspiratie gehaald om even afstand te nemen van mijn eigen leven om het eens goed te bekijken...ik ben benieuwd wat daaruit komt...
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Silentway.
Ik ben een vrouw en woon in regio Brussel (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1958 en ben nu dus 66 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: jazz, lezen, katten, wielrennen, pc, nu & dan filmke, .
Ik heb een zoon van 13, apetrots ben ik..........
Verder ....... geen katje om zonder handschoenen te pakken .......
De rest ........ vraag maar hé !
Bovenstaande vraag, die ingewikkeld noch existentieel is, kan heel simpel beantwoord worden door het raadplegen van een encyclopedie, de kameraad van iedere lezer. In mijn geval heb ik een greep in de boekenkast gedaan en daaruit de Encyclopedie van het fantastische van Faubourg Saint-Pères opgeduikeld. Hierin wordt de kwestie in enkele zinnen duidelijk gemaakt: 
Ik ben Christine, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Silentway.