Zoals je de luxe-tijd in de trein kan gebruiken om te lezen of te schrijven, kan je stap- of tramtijd gebruiken om naar een mp3speler te luisteren. (Maak je niet ongerust, aan de buitenkant van mijn oorpropjes zal je niets horen.)

Je kan natuurlijk naar muziek luisteren, of naar een audioboek of luisterspel. Je kan ook proberen om een cursus in audioformaat te bemachtigen. Er zijn voldoende taallessen op CD die je kan overzetten naar mp3. Maar er zijn (zeker in het Engelse taalgebied) ook "lectures" (lezingen) over elk mogelijk onderwerp. Dus levenslang leren met de mp3speler is mogelijk.

Een andere manier om je speler nuttig of efficiënt te gebruiken is podcasts te beluisteren. Wat dit zijn, wordt goed uitgelegd op Wikipedia, maar ook op de VRT-site kan je starten om er wat over aan de weet te komen. En het is diezelfde VRT die ook een aantal zeer beluisterenswaardige podcasts aanbiedt.

Zo heb je van Klara het programma van Jean-Pierre Rondas, die de laatste weken 4 Amerikaanse schrijvers interviewde die een bijzondere kijk hebben op het hedendaags Amerika, en de verantwoordelijkheid die het draagt in wereldvraagstukken zoals Irak, Israël/Palestina of Kyoto. Zéér verhelderend. Goede "luisterkennis" van het Engels is hier wel een noodzaak.

Van RVI (Radio Vlaanderen Internationaal) is er het gesprek van de week. Pakkende en verhelderende radio.

Op Radio1 hebben we de Wetstraat Watcher, die in enkele minuten de politieke gebeurtenissen van de voorbije week, en de huidige toestand beschrijft.

En last but not least, ook programma's met de nodige humor doen me onderweg regelmatig glimlachen of zelfs hardop lachen, zodat de mensen die me op straat tegemoet komen zich geroepen voelen om met me mee te lachen.

Besluit: ik woon te dicht bij het werk om al die goede programma's te op één week beluisterd te krijgen. En de volgende week is het aanbod al vernieuwd

13-11-2006, geschreven door Sinjoorke  

Of wat te denken van die lui met de propjes van een mp3 -speler in hun oren, waar dan héél de trein van kan meegenieten. Hebben zij nog steeds niet door dat zij de belangrijkste schakel in hun hifi-keten aan het verknoeien zijn? Die lezen dure tijdschriften om uit te zoeken welke versterker, CD-speler, home-theater of luidsprekers de beste frequentie-karakteristiek hebben. Een koptelefoon met een vlakke frequentiekarakteristiek tot 22kHz of meer, daar hebben ze graag een paar honderd EUR voor over. Ondertussen zijn hun trommelvliezen (voor de rest van hun leven) zodanig beschadigd dat ze nooit nog hoge tonen boven de 13,5 of de 15kHz kunnen horen.... Als IK kan meeluisteren door HUN propjes heen, dan zijn ze een vogel voor de kat. Nooit meer hoge tonen horen voor de rest van hun leven. Dit tijdelijk BOEM BOEM BOEM genot verminkt hen voor altijd.... Eén voordeel: als ze dit een paar maanden volhouden moeten ze nooit nog geld uitgeven aan een dure geluidsinstallatie, want ze zullen het verschil niet meer kunnen horen tussen een goedkoop prul uit DunAldy en een klasse HiFi installatie.

12-11-2006, geschreven door Sinjoorke  

Wat dacht je van een passagier die neerploft en ogenblikkelijk een gsm-gesprek begint waar heel het rijtuig mee van kan genieten. Zonder enige schroom wordt mijn privacy geschonden door gesprekken zoals

"Dag schatje. Vond jij het ook zo fijn vannacht? Ik hou er écht van dat je me daar zo lekker likt... Waar ben jij nu al? Denk jij er aan om vanavond de boodschappen te doen? Ik ga langs de dokter want ik denk dat ik eindelijk zwanger ben. Vergeet geen whisky mee te brengen, want Paul en Maria komen op bezoek, en je weet hoe zij er meer weg kan als Paul rijdt. Laat je vandaag niet doen door je baas hé. Vraag nu eindelijk die loonsverhoging eens waar je volgens mij al lang recht op hebt. Ik heb zoiets van - als we misschien binnenkort een mondje meer moeten voeden - kus kus kus."

GSM weg, deodorant boven, en eens goed rollen onder de oksels. Zaaalig dat treinrijden... Sinjoorke

11-11-2006, geschreven door Sinjoorke  

De week voor de boekenbeurs was er een gezamelijke actie van de Stichting Lezen Vlaanderen en de NMBS om ons op de trein (terug) te leren lezen. We zagen daarom o.a. de Wannes in het journaal. Deze nomade van de muziek houdt er van om met de trein al schrijvend ons vredige Vlaamse landschap te doorkruisen. Een campagne om de luxe-tijd onder aandacht te brengen die treinrijden ons schenkt. In tegenstelling tot onze solo-rijdende auto-collega's kunnen we van deze tijd écht genieten, en hem op allerlei manieren nuttig gebruiken. Terwijl iedereen nu gaat lezen op de trein, heeft Wannes me er toe aangezet om er te gaan schrijven. Deze trein-tijd lijkt me ideaal om eindelijk eens een blog te starten. Een paar keer per week doe ik het traject Antwerpen-Mechelen (en terug), en ik ga die tijd proberen te gebruiken om u van mijn waarnemingen en overpijnzingen deelgenoot te maken en daarbij soms mijn waarheid te verkondigen.

11-11-2006, geschreven door Sinjoorke