Wat dacht je van een passagier die neerploft en ogenblikkelijk een gsm-gesprek begint waar heel het rijtuig mee van kan genieten. Zonder enige schroom wordt mijn privacy geschonden door gesprekken zoals

"Dag schatje. Vond jij het ook zo fijn vannacht? Ik hou er écht van dat je me daar zo lekker likt... Waar ben jij nu al? Denk jij er aan om vanavond de boodschappen te doen? Ik ga langs de dokter want ik denk dat ik eindelijk zwanger ben. Vergeet geen whisky mee te brengen, want Paul en Maria komen op bezoek, en je weet hoe zij er meer weg kan als Paul rijdt. Laat je vandaag niet doen door je baas hé. Vraag nu eindelijk die loonsverhoging eens waar je volgens mij al lang recht op hebt. Ik heb zoiets van - als we misschien binnenkort een mondje meer moeten voeden - kus kus kus."

GSM weg, deodorant boven, en eens goed rollen onder de oksels. Zaaalig dat treinrijden... Sinjoorke

11-11-2006, geschreven door Sinjoorke  

De week voor de boekenbeurs was er een gezamelijke actie van de Stichting Lezen Vlaanderen en de NMBS om ons op de trein (terug) te leren lezen. We zagen daarom o.a. de Wannes in het journaal. Deze nomade van de muziek houdt er van om met de trein al schrijvend ons vredige Vlaamse landschap te doorkruisen. Een campagne om de luxe-tijd onder aandacht te brengen die treinrijden ons schenkt. In tegenstelling tot onze solo-rijdende auto-collega's kunnen we van deze tijd écht genieten, en hem op allerlei manieren nuttig gebruiken. Terwijl iedereen nu gaat lezen op de trein, heeft Wannes me er toe aangezet om er te gaan schrijven. Deze trein-tijd lijkt me ideaal om eindelijk eens een blog te starten. Een paar keer per week doe ik het traject Antwerpen-Mechelen (en terug), en ik ga die tijd proberen te gebruiken om u van mijn waarnemingen en overpijnzingen deelgenoot te maken en daarbij soms mijn waarheid te verkondigen.

11-11-2006, geschreven door Sinjoorke