Vandaag een dag van de vele die beter gaat als deze die voorafgingen , want de zon staat reeds aan de horizont te gloren , dat belooft , de grijze dagen die voorafgingen zijn stilaan aan het wegschuiven en we zijn ook reeds eind februari2006.
In de tuin ziet men reeds dat er kleine bloempjes op de vaste planten komen , dat de rozen reeds aan het schieten zijn en kortom "wees gerust , Lente in zicht ". Stilaan kunnen de potplanten naar buiten gebracht worden en kunnen deze in de vrije ruimte van moeder natuur gebracht worden , wellicht worden deze een streling voor het oog .
Wat is er zo goed als te verlangen naar de zon en veel licht in het leven , zonder de sterkte van het licht zou het niet gaan , ieder jaar opnieuw moet ik vast stellen dat "de winter " ook al is die mooi van vorm en inhoud , een schrikbeeld is geworden voor mij en ook voor de omgeving . De omgeving zijn de mensen die rond ons leven , daar hebben we altijd niet de goede band omdat er iets onbreekt " licht " en donker een afkeer vooropsteld.
Ik zie er reeds naar uit te gaan fietsen in Nederland langs de kust , als het mij was ging en woonde ik aan de kust , daar is de rust steeds te vinden , zon- water en wind dat is een zegekind.
Mijn tuin , mijn leven , zon, planten , vissen en mijn drang naar de natuur , zijn van groot belang . Als ik door de tuin loop dan zie ik iedere dag wat anders , alles is zich aan het ontwikkelen en Lente en Zomer zullen zich in elkaar laten overvloeien, zodat moeder natuur terug op zijn best is.