Vanaf nu is het mogelijk om jullie ei kwijt te geraken op het forum. Het is een uitstekend middel om te communiceren, voorstellen te doen of jullie grieven wereldkond te maken. Je vindt de knop onderaan de linkerkolom.
SNITT-PROGRAMMA 22 maart Profondeville (VLG) 29 maart Sint-Niklaas (voor iedereen) 1-3 mei SNITT-weekend Medendorf 3 mei Elsenborn (VLG) 27 juni Derde SNITT-dag
TIBHAR CHALLENGE
Enkele SNITT-leden zijn lid van de VLG en nemen dan ook deel aan de Tibhar Challenge. Tijdens het seizoen nemen ze deel aan een aantal criteriums. In onderstaand klassement werden de resultaten van Profondeville opgenomen. Na de namen staat hun klassement en de behaalde punten. De namen in het vetjes zijn de SNITT'ers
De hele SNITT-familie telt tussen de veertig en vijftig leden. Ze komen bijna uit alle windstreken. De leden zijn zowel recreatief als competitief actief. Boegbeeld is de gouden medaillewinnaar op de Paralympics in Athene Nico Vergeylen. De competitiespelers zijn zowel te bewonderen bij de VTTL (Tafeltennisbond) als op de VLG-tornooien (voorbehouden aan spelers met een fysieke beperking). De recreatieve spelers krijgen wekelijks op vrijdag training van Raf Hagens. Daarnaast doen ze mee aan tornooien die voor hun zijn opengesteld. Meer info via mailformulier van dit blog.
Na jaren afwezigheid werd op het jGouden Palet van Sportline Tornout opnieuw ruimte gemaakt voor de gehandicapten. Snitt-boegbeeld Nico Vergeylen legde er de duimen voor Mathieu Loicq van Don Bosco Tournai. Rangschikking: 1. Loicq Mathieu (Don Bosco Tournai); 2. Vergeylen Nico (SNITT); 3. Schreyen Thomas (Gent SRUG THUMB); 4. Vercauteren Jef (SNITT); 5. Van Luchene Tom (Gent SRUG THUMB); 6. Traen Jean-Pierre (Brugge Sint-Jan ); 7. Meul Els (SNITT); 8. Beck Tim (SNITT); 9. Bouwens Kim (SNITT); 10. Bosch Gregory (Brugge Sint-Jan); 11. De Kerpel Daniel (individueel); 12. Roelandts Kathleen (Brugge Sint-Jan).
Eigen lof stinkt, zegt een spreekwoord. Voor een keer mag het wel. Dankzij de medewerking van velemensen werd het een echte hoogdag voor de Snitt-familie. Zo 'n veertigtal Snitters zijn op de uitnodiging ingegaan. Uit de reacties blijkt dat ze het zich niet hebben beklaagd. De dag begon met een receptie, gevolgd door een vlees- en kaasbuffet à volonté. Intussen werd een gevarieerd spellencircuit uitgezet.. In de schiftingen bleken Inneke, Guy, Marleen, Henk, Veerle en Kevin de sterkste. Prompt werd Veerle door spelleider Rudy gebombardeerd tot grote favoriete. Hij had het beter niet gezegd. Ging ze ten onder aan stress, warmte of was het uit vrees voor haar tegenstanders, wie zal het zeggen. In de finale ging Kevin echter met het goud lopen. Voor een keer was een Belg een Nederlander te sterk af. Onze Noorderbuur Henk Van Zundert moest met zilver tevreden zijn. Ik wil nog iedereen bedanken die meegewerkt heeft tot het welslagen van deze dag. Tot volgend jaar.
Kevin De Meirichy is de nieuwe kampioen van België in de B-reeks. In een spannende vijfsetter versloeg hij ploeggenoot Jef Vercauteren. Voor Kevin is het een schitterende beloning voor zoveel trainingsijver. De liters zweet die hij er voor gelaten heeft, is blijkbaar niet voor niets geweest.
Met 9 spelers, Nico Vergeylen, Sylvie Dejonckheere, Jan Bruggeman, Bart Brands, Tom De Grauwe, Jef Vercauteren, Erwin Decort, Els Meul en Kevin De Meirichy zakten we af naar Brussel voor het Belgisch kampioenschap. Ze werden aangemoedigd voor Veerle en Anita.
Het eerste wat opviel, was de verzengende warmte, die als een blok op je viel, als je de zaal binnenkwam! Hier zouden heel wat literkes zweet geproduceerd worden!! De ene verdroeg het een beetje beter dan de ander, maar het was vooral afzien, puffen en blazen, en voor sommigen met wat concentratieverlies (gekookte hersentjes??) tot gevolg!!
Wat ons ook opviel was de geringe opkomst, minder dan andere jaren. Binnen de organisatie, zowel VLG als LHF, zal er dringend moeten worden gesleuteld aan de formule. Is er na enkele jaren een oververzadiging aan tornooien? Of zijn de spelers na een slopende competitie moe? Het zou misschien niet slecht zijn moest het aantal tornooien worden beperkt.
Crisis, duidelijk ook hier! Geen gouden, zilveren en bronzen medailles, enkel de eerste van elke reeks kreeg eremetaal. Zeer spijtig vond ik, want anders was SNITT met heel wat meer medailles naar huis gegaan. Ook een tweede en derde plaats vind ik zeer verdienstelijk op een BK! Voor sommige spelers was dat dus een hele teleurstelling.
Hopelijk waait er het volgende seizoen een nieuwe wind door heel het TT-gebeuren en heeft iedereen er opnieuw zin in om er met volle moed, plezier en vooral fairplay in te vliegen!
We hope "Change will come to the VLG en LHF"!!!
De medailles
De SNITT'ers waren opnieuw aan het feest. In de B-reeks won Kevin De Meirichy het pleit. Nico en Sylvie waren de sterksten in het gemengd dubbel en Sylvie won goud bij de dames. Er waren ook nog een hele resem tweede en derde plaatsen.
In de Hoge Venen, op de grens met Duitsland, ligt Medendorf. Het telt amper één straat en is enkele huizen groot. In het vakantieverblijf Snowview Lodge sloeg de SNITT voor drie dagen haar tenten op. De SNITT'ers zijn echte Bourgondiërs. Ze hadden al onmiddellijk, op ongeveer zes km van het onooglijk dorpje, een prachtig restaurant ontdekt. Grote porties voor weinig geld, wat wil je als Snitt'er nog meer. Na de innerlijke mens te hebben versterkt, trokken ze naar de prachtige accommodaties van Snowview Lodge en maakten ze zich klaar voor een lange nacht. Volgens mijn bronnen loopt er geen hert meer rond in de bossen van Medendorf. Na enkele nachtelijke serenades zijn ze op de loop gegaan of waren ze geschrokken door de verkleedpartijen van Isabelle. 's Anderendaags stond er een ritje met de railbike op het programma. Wat een fluitje van een cent leek, viel voor de meesten zwaar tegen. Lag het aan de nachtelijke esbattementen, een gebrek aan conditie of aan de zwaarte van het parcours? Joost mag het weten, maar ik zeker niet. De meesten kwamen zwaar afgepeigerd aan het keerpunt. Het was precies of ze een marathon hadden gelopen. Gelukkig ging het daarna peilsnel bergaf. ,,Je start zoals Cavendish'', zei Jef. Bij het naar beneden rijden, maakte de trolley een hels kabaal of waren het Bart zijn tanden die klapperden, feit is dat hij me vroeg om het wat kalmer aan te doen. Iedereen kwam heelhuids naar beneden. Na de frietjes met stoofvlees werden onze hersenen op de proef gesteld in een kwis. ,,Beulen van dienst'' waren Erika en Rudy. Aan hun 34 droedels heb ik nachtmerries aan overgehouden. Even was er opschudding toen Kurt onwel werd. Na een klein oponthoud ging de kwis verder. The Wheelers haalden het met een banddikte van het vrouwenteam. Zondag stond dan de hoofdschotel op het programma, het tornooi. Onze vriend Kurt verscheen niet achter de tafels. Hij reisde vervroegd terug naar Sint-Niklaas, vergezeld van Tina, Jef en Isabelle. In Maria Middelares bleek de ernst van de situatie. Kurt werd overgebracht naar het Middelheim waar hij intussen een hartoperatie onderging. We wensen hem en Tina veel sterkte en hopen hem vlug terug te zien. De organisatoren van het tornooi mochten zich gelukkig prijzen met de SNITT'ers. Het leek eerder op een clubkampioenschap. Er boden zich maar achttien spelers aan, waaronder twaalf van onze club. Bart Brands zal zich de trip naar de Oostkantons niet hebben beklaagd. Door de afwezigheid van de nummer 1 Jean-Marc Pletinckx is hij nu de numero uno van de zittenden. Proficiat Bart. Meteen werd een punt gezet achter een prachtig weekeinde met dank aan alle deelnemers en al diegenen die zich hebben ingezet voor het welslagen van de trip. ,,Het is de eerste, maar zeker niet de laatste keer dat ik deelneem'', zei een van de deelnemers me.
Voor de laatste wedstrijd van het seizoen trok onze F-ploeg naar Hof Ter Burst B. Onze tegenstanders stonden derde gerangschi!kt.Het werd een zware klus. Tegen een E0, E4 en twee E6'en waren we zo goed als kansloos. Steven, Andy, Detlef en Thomas waren voor ons geen onbekenden. Frederic deed zijn best en zwoegde als een landarbeider. Tegen Steven (E0) kon hij een setje pakken. Tegen Andy ging hij in een vijfsetter ten onder en tegen Thomas had hij alle ongeluk van de wereld. Uiteindelijk kon hij Detlef op het nippertje kloppen in een vijfsetter. Frederic redde onze eer en daarvoor waren wij al blij. Jonas begon niet slecht aan zijn tafeltennisavond. Je kon goed zien dat de trainingen hem deugd doen. Blijkbaar moet je ook en beetje tactisch inzicht hebben om die ervaren mannen van Hof ter Burst te kloppen, want het lukte niet voor Jonas. Hij verloor alle vier zijn partijen op het nippertje, al kon ook hij van Andy een vijfsetter afdwingen. Voor Tim was het een zware avond tegen deze geklasseerde spelers. De Lebbeekse spelers weten van hun ploegmakkers van vorige week dat Tim sterk vooruit is gegaan. Andy (E4) ondervond dit aan den lijve en had een vijfsetter nodig om Tim te kloppen. Ook onzen Tim kon geen enkel overwinning uit de brand slepen, maar had toch goed gespeeld. Tegen Detlef nam Eddy revanche voor de verloren partij van vorige week. Ook nu werden het vijf sets, maar het verschil was wel groter in de vijfde set die met 11-4 werd gewonnen door Eddy. Ook Andy ondervond dat Eddy goed bezig is en had vijf sets nodig om met 15-13 in de laatste set een nipte overwinning te halen. Tegen Steven en Thomas was Eddy een maatje te klein. Net als Frederic moest hij zich met één overwinning tevreden zijn. Uiteindelijk hebben we de match verloren met 14-2. We hebben een moeilijk seizoen achter de rug in een zware reeks. Met plezier stelde ik vast dat dit de goede sfeer in onze ploeg niet in gevaar bracht en dat alle spelers gemotiveerd bleven vechten en spelen voor elk punt. Ik ben dan ook trots de kapitein te mogen zijn van een groep kameraden die altijd klaarstaan en waar het spelplezier telkens opvalt. Hopelijk kunnen we met dezelfde groep het volgend seizoen aanvatten. Kapitein Eddy
Onder het oog van de KWB-sponsors van Appels moest Tim Vinck wachten tot in zijn eigen lokaal om zijn eerste tornooi te winnen. In klasse 1 maakte Nico Vergeylen zijn favoriete rol waar door de Nederlandse bronzen medaillewinnares Kelly Van Zon te kloppen. Zoals de traditie het wil kregen de deelnemers opnieuw een smakelijke koude schotel die door enkele bereidwillige handen werd samengesteld. Duizendmaal dank aan iedereen die van ver of dichtbij meegeholpen heeft aan het welslagen van het tornooi.
UITSLAGEN Klasse 1:1. Nico Vergeylen; 2. Kelly Van Zon; 3. Henk Van Zundert. Klasse 2: 1. Tom De Grauwe; 2. Thomas Schreyen; 3. Kevin De Meirichy; 4. Jef Vercauteren; 5. Eric Sedee; 6. René Vleeshouwers; 7. Nick Zender. Klasse 3+4: 1 Lucien Tebbe; 2. Mark Van Nispen; 3. Roland De Witte; 4. Leon Waterschoot; 5. Kurt Termote; 6. John Bosch; 7. Erwin Vanden Abeele; 8. Benedikt Vermeersch; 9. Pieter Heyndrickx; 10. Tom Van Luchene; 11. Els Meul. Klasse 5+6: 1. Tim Vinck; 2 .Christiane Vermachelen; 3. Danielle Paes; 4. Steve Van Den Bossche; 5. Cor Kock; 6. Tim Beck; 7. Ine Vaessen; 8. Tom Van Landeghem; 9. Guy Demeersman; 10. Rudy De Corte; 11. Thomas Van Lede; 12. Marina Bruyssinck; 13. Hubert Waterschoot.
Geste voor kapitein Eddy De spelers van de F-ploeg zijn kapitein Eddy biezonder dankbaar. Tijdens de wedstrijd tegen Hof terr Burst C werd hij door zijn spelers in de bloemetjes gezet of moeten we zeggen in de wijn. Ze bedankten hem voor heel veel vriendschap, organzatie en vervoer tijdens het afgelopen seizoen. De tegenstrevers van vrijdagavond kwamen naar de Nijverheidsstraat afgezakt met twee ervaren E6'en en twee NG's, waaronder de ons zeer bekende Leon Waterschoot. Wij traden aan met drie E6'en (Kevin, Eddy en Erwin) en één NG (Tim). Kevin bevestigde zijn bloedvorm en moest enkel in een spannende vijfsetter met 9-11 het hoofd buigen voor de zeer goed spelende NG (François). Met 3-0, 2-3, 3-1 en 3-1 kon Kevin zijn seizoen afsluiten met drie mooie overwinningen (bijna vier). Ook Erwin is sterk bezig, maar tegen de zeer ervaren verdedigers kon hij niet veel inbrengen. Gelukkig is Erwin een echte vechtjas en geeft hij nooit op (helemaal anders dan Club Brugge). In een vijfsetter kon hij nipt Detlef (E6) afhouden. Met 0-3, 3-1, 0-3 en 3-2 ging Erwin met twee overwinningen naar huis. De bekroning van een goed seizoen. Het heeft niet mogen zijn. Onzen Tim heeft alles uit zijn kast gehaald om Leon te kloppen, maar had op de cruciale momenten last van de stress. Iedereen weet dat Leon een onreglementaire snelle opslag hanteert. Iedereen weet ook dat Leon een reglementaire opslag nu niet meer kan aanleren. Het komt er dus op aan om op deze opslag goed te anticiperen en Leon in de val te lokken, want als hij kan afslaan is het balletje rapen geblazen. De ontgoocheling was dan ook groot bij Tim toen hij met 11-13, 11-13 en 8-11 het onderspit moest delven. Een opsteker was dan weer dat de mensen van Hof Ter Burst vonden dat Tim sterk vooruit is gegaan. Ik vind dat ook, alleen blijft die overwinning achter. Niet getreurd Tim. Volgend seizoen (of misschien al volgende week) lukt het wel. Wij kunnen niet zakken en de sfeer in onze ploeg is opperbest en onzen Tim is een graag geziene gast in de ploeg. Dus kan ik alleen als kapitein zeggen : "blijven trainen Tim!!!". Uiteindelijk werd het 0-3, 1-3, 0-3 en 0-3. Tegen Detlef heeft Eddy maar één keer gevloekt en dat was toen hij met twee chanceballen de partij afmaakte n de vijfde set zodat het 9-11 werd en "game over". Tegen Leon haalde hij een gemakkelijke overwinning . Emiel en François waren echter te sterk. Met 0-3, 2-3, 0-3 en 3-0 was Eddy niet 100 procent tevreden. Het hadden twee overwinningen kunnen zijn. Volgende week sluiten wij het seizoen af met een verplaatsing naar Hof Ter Burst B. We zullen al blij mogen zijn als we de eer kunnen redden. Een droge 16-0 is de voorspelling van de weerman ter plaatse. Toch zullen we met Jonas, Frederic, Tim en Eddy ons uiterste best doen. Na afloop van de wedstrijd kreeg Eddy dan de twee flessen wijn van zijn medespelers. Ontroerd nam ik ze aan, maar dat was echt niet nodig. De vriendschap en het sportieve plezier zijn voor jullie kapitein de mooiste beloning. Kapitein Eddy
Grappig, hilarisch, dolkomisch. Zo kan ,,Een beeld van een man'' worden omschreven, het ,nieuwe theaterstuk van KWB-Appels. De KWB'ers brengen steevast iets waar ze goed in zijn: het blijspel. De mannen en de vrouwen van Appels blinken niet alleen uit op de bühne, ze hebben ook een hart van koekenbrood. Onze club mocht opnieuw langs de kassa passeren. De opbrengst van de galavoorstelling gaat immers naar onze werking.
Regisseur Juul De Landtsheer ging dit jaar zijn mosterd halen in Nederland bij toneelschrijfster J. Hemmink-Kamp. Hij zette een genietbaar kijkstuk op de planken. Alles draait rond de rijke stinkerd Leopold Van Snick en zijn bazige vrouw Thérèse de Bontridder. Die laatste heeft een fameus gat in haar hand. Als zogenaamde antiekkenner koopt ze de ene waardeloze rommel na de andere. Ze laat zich ook omringen door een schare personeel, waaronder butler Gustaaf. Die voelt serieuze kriebels in zijn buik en zou niets liever doen dan rollebollen met de secretaresse Margot. Zij is niet van zins om haar maagdelijkheid zomaar te grabbel te gooien. Na enige tijd verschijnt de persoon waar heel de Snitt-familie zit op te wachten ten tonele: Fideel De Nul (Rudy Vinck). Hij lijkt meer op een dokwerker dan op een kandidaat-huisbewaarder. Al vlug krijgt hij het gezelschap van Juliet Boel, die voor dezelfde job kandidaat is. Tegen haar wil wordt ze aan Fideel gekoppeld, want de eigenares wil een koppel-huisbewaarders. Fideel duikt in zijn dromen al in de koffer met Juliet. Als ze beiden de opdracht krijgen om de nieuwe aanwinst van de vrouw des huizes, een beeld van de Heilige Apollonia, op te halen, is het hek van de dam. Met vereende krachten wordt het beeld binnengebracht. Fideel valt letterlijk met de deur in huis of moeten we zeggen het beeld. De brokken zijn niet meer te lijmen. Hoe gaan ze dat rechtzetten. Fideel besluit dan maar de plaats van het beeld in te nemen. Vanaf dan zijn de lachsalvo's niet meer uit de lucht. Op uitnodiging van de omhooggevallen eigenares komt haar zuster Gisèle en haar sloef Maximiliaan de kunstcollectie bewonderen. Die laatste besluit samen met zijn schoonbroer het beeld een kopje kleiner te maken. Meid Mariette had de samenzwering gehoord en alarmeert Jan en alleman. Het ene hilarisch stukje volgt nu op het andere. Als kunstexperte Bernadette Bemelmans de eigenaars met de neus op de feiten drukt en zonder verpinken beweert dat alles waardeloze rommel is, valt het echtpaar van zijn sokkel. Thérèse besluit dan maar alles te vernietigen. KWB-Appels heeft opnieuw een bomvolle zaal een aangename avond bezorgd. Dankjewel KWB-Appels.
