Loes,bedankt voor jouw bezorgdheid om mijn vingerkootje.
Wees echter niet ongerust, ik kan goed tegen een stootje.
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De blauwe kleur die mijn vinger siert rond het nagelbed
Heeft me daarstraks positief aan het denken gezet.
Plots besefte ik dat heel diep in mij blauw bloed moet stromen.
Het is anders niet te verklaren vanwaar die blauwe tinten komen.
Misschien waren verre voorvaderen van mij wel graven of baronnen.
Afstammelingen van kruisvaarders die de Moren hebben overwonnen.
Ik kan echter ook een nakomeling zijn van armtierige kouschijters.
Een verbleekt lid van blauw- van- de- kou schoolbroekverslijters.
In het grijze verleden schouwen kan ik spijtig genoeg niet.
Alleen het heden vertelt me hoe blauw mijn vinger er uit ziet.
In elk geval, nogmaals bedankt voor de toffe reactie op mijn rijmverhaal.
Jouw blog is trouwens een pareltje maar dat weten de bloggers al allemaal.
Lieve groet,
Raspoet
19-09-2006 om 22:39
geschreven door Raspoet
|