15-11-2008 om 13:34 geschreven door Roland Vanderstukken

15-11-2008 om 13:27 geschreven door Roland Vanderstukken

Wat hebben Fr. en ik onthouden van de fanclub van 9 november 2008?

Ik heb onthouden dat onze fanclub dit keer niet helemaal volgens “het boekje” ging. Vanaf het begin gingen we van start met successen en situaties van de voorbije week. De “rode draad” dit keer ging over relaties. Relaties tussen partners, relaties tussen ouders en kinderen, relaties met mogelijke toekomstige partners, relaties op het werk enz..

Voor Fr.  lag de nadruk op het opnemen van “schuld” als iemand anders een opmerking maakte. Zij heeft vooral geleerd dat het beter is om desgevallend bijkomende informatie te vragen, maar vooral om in dergelijke situaties naar haar gevoel te gaan, dankbaar te zijn voor de situatie zoals ze is, dankbaar te zijn voor de informatie die in “het negatief gevoel” zit, zich af te vragen hoe ze zich zou wel willen voelen in een dergelijke situatie, wetende dat de situatie niet zal veranderen en dit gevoel dan te visualiseren.

Voor mezelf kwam een situatie van vorige week naar boven. Ik voelde me heel moe en draaierig en had al twee dagen twaalf uur geslapen. Fr. vertelde me die morgen dat een mens toch “raar in elkaar steekt”. Als je gaat werken zou je willen dat je op pensioen bent en als je op pensioen bent mis je de regelmaat van “werken”. Je moet dan voortdurend kiezen, er is zoveel te doen, zoveel te beleven. Anderen weten dat je nu tijd hebt en weten je ook voor hun kar te spannen.

Zij was zoals zo vaak de perfecte spiegel voor mij. Hoe kon je nu moe worden als je op pensioen was? Even spiegelogie beoefenen:

“ Wat voel je in een dergelijke situatie?”

“Ik voel me als in een kring waarbij ik van de ene naar de andere word geduwd of getrokken.”

“Hoe zou je willen voelen in een dergelijke kring, in een dergelijke situatie? Visualiseer dat maar eens goed”

“Ik lig op mijn rug in de zon, midden in de kring.”

De boodschap kon voor mij niet duidelijker zijn. Mijn vermoeidheid kwam omdat ik niet op mijn rug in de zon ging liggen! Eerst het ene en dan het andere! Of je nu werken gaat of op pensioen bent, als je niet helemaal in het nu leeft kan je niet anders dan moe en opgejaagd worden. Je wilt alles maar onder controle hebben terwijl je weet dat alles veel beter gaat als je het loslaat. “Als je een hevige drang voelt om iets te gaan doen of om ergens iets aan te veranderen, ga dan zitten en wacht tot het over is (en doe het dan).” Wijze raad van Willem de Ridder.

Ik heb dus besteld: “Ik voel me in alle situaties alsof ik op mijn rug in de zon lig.”

Vandaag heb ik al kunnen oefenen. Ik heb een keukenwekker op 50 minuten gezet en als de wekker afloopt stop ik een uur met op de computer werken en doe ik enkel iets dat ik leuk vind of iets dat nodig is. Zo heb ik vandaag 4 x vijftig minuten gewerkt op de computer, ben ik naar de markt geweest, heb ik boodschappen naar mijn schoonmoeder gebracht (en 20 minuten blijven zitten om te praten – een record), heb ik soep gekookt en ben ik met de hond een uur gaan wandelen. Ik heb een “vinnige mail” van één van mijn kinderen te verwerken gekregen, kortom situaties genoeg om te oefenen met “op mijn rug in de zon liggen”. (Dit kan ik over veertien dagen als succes vertellen.)

Opnieuw niet te geloven, de spelregel 16  (Onthechting en vrijheid :Het idee dat we behoefte hebben om ons aan iets of iemand vast te klampen, laat duidelijk ons geloof in ‘schaarste’ zien.Ons vastklampen aan mensen of bezittingen blokkeert de energiestroom met die mensen of bezittingen en vermindert het plezier dat we er aan beleven. Het belet zelfs dat nieuwe mensen of nieuwe dingen in ons leven kunnen komen.
Als we ons hart openen en het vertrouwen in de natuurlijke overvloed van het universum laten groeien, geven we onszelf en alle anderen het mooiste geschenk dat er bestaat: vrijheid.)

en spelregel 4 werden gekozen ( perfectie: Onze Eenheid (of God) is volmaakt en brengt deze volmaaktheid op oneindig veel manieren tot uitdrukking.
Wij menselijke wezens zijn volmaakt gemaakt en functioneren perfect, precies zoals we zijn.
Wanneer iets of iemand niet helemaal perfect lijkt te zijn, weten we dat we zelf gekozen hebben het
gevoel van Eenheid te verbreken. We voelen ons weer verbonden als we ons hart openen.
Als ons hart wagenwijd openstaat zien en voelen we de perfectie van alles.)

De moeilijkste van alle regels omdat we “perfect” gaan interpreteren als “volmaakt”, “foutloos” in plaats van “alles is goed zoals het is en het mag zijn zoals het is”.

R.

10-11-2008 om 17:29 geschreven door Roland Vanderstukken