Leer je gevoel maar gebruiken. Met je verstand alleen kom je er nooit.
15-11-2008
Beste bloggers.
Beste Bloggers
Op dit ogenblik ben ik bezig om een cursus van het Rode Kruis voor te bereiden. Ik heb gezien dat reeds velen onder jullie gereageerd hebben op mijn blog. Sorry dat ik nog geen tijd gemaakt heb om jullie te antwoorden. Vanaf 1 december maak ik hiervan een prioriteit, bij leven en welzijn.
Dikke knuffel
Roland PS: Als je op de spiegel klikt kom je op mijn site www.tessenderlospiegelogie.be
Wat hebben Fr. en ik onthouden van de fanclub van 9 november 2008?
Wat hebben Fr. en ik onthouden van de fanclub van 9 november
2008?
Ik heb onthouden dat onze fanclub dit keer niet helemaal
volgens het boekje ging. Vanaf het begin gingen we van start met successen en
situaties van de voorbije week. De rode draad dit keer ging over relaties.
Relaties tussen partners, relaties tussen ouders en kinderen, relaties met
mogelijke toekomstige partners, relaties op het werk enz..
Voor Fr. lag de
nadruk op het opnemen van schuld als iemand anders een opmerking maakte. Zij
heeft vooral geleerd dat het beter is om desgevallend bijkomende informatie te
vragen, maar vooral om in dergelijke situaties naar haar gevoel te gaan,
dankbaar te zijn voor de situatie zoals ze is, dankbaar te zijn voor de
informatie die in het negatief gevoel zit, zich af te vragen hoe ze zich zou wel
willen voelen in een dergelijke situatie, wetende dat de situatie niet zal
veranderen en dit gevoel dan te visualiseren.
Voor mezelf kwam een situatie van vorige week naar boven. Ik
voelde me heel moe en draaierig en had al twee dagen twaalf uur geslapen. Fr.
vertelde me die morgen dat een mens toch raar in elkaar steekt. Als je gaat
werken zou je willen dat je op pensioen bent en als je op pensioen bent mis je
de regelmaat van werken. Je moet dan voortdurend kiezen, er is zoveel te
doen, zoveel te beleven. Anderen weten dat je nu tijd hebt en weten je ook voor
hun kar te spannen.
Zij was zoals zo vaak de perfecte spiegel voor mij. Hoe kon
je nu moe worden als je op pensioen was? Even spiegelogie beoefenen:
Wat voel je in een dergelijke situatie?
Ik voel me als in een kring waarbij ik van de ene naar de
andere word geduwd of getrokken.
Hoe zou je willen voelen in een dergelijke kring, in een
dergelijke situatie? Visualiseer dat maar eens goed
Ik lig op mijn rug in de zon, midden in de kring.
De boodschap kon voor mij niet duidelijker zijn. Mijn
vermoeidheid kwam omdat ik niet op mijn rug in de zon ging liggen! Eerst het
ene en dan het andere! Of je nu werken gaat of op pensioen bent, als je niet
helemaal in het nu leeft kan je niet anders dan moe en opgejaagd worden.
Je wilt alles maar onder controle hebben terwijl je weet dat alles veel beter
gaat als je het loslaat. Als je een hevige drang voelt om iets te gaan doen of
om ergens iets aan te veranderen, ga dan zitten en wacht tot het over is (en
doe het dan). Wijze raad van Willem de Ridder.
Ik heb dus besteld: Ik voel me in alle situaties alsof ik
op mijn rug in de zon lig.
Vandaag heb ik al kunnen oefenen. Ik heb een keukenwekker op
50 minuten gezet en als de wekker afloopt stop ik een uur met op de computer
werken en doe ik enkel iets dat ik leuk vind of iets dat nodig is. Zo heb ik
vandaag 4 x vijftig minuten gewerkt op de computer, ben ik naar de markt
geweest, heb ik boodschappen naar mijn schoonmoeder gebracht (en 20 minuten
blijven zitten om te praten een record), heb ik soep gekookt en ben ik met de
hond een uur gaan wandelen. Ik heb een vinnige mail van één van mijn kinderen
te verwerken gekregen, kortom situaties genoeg om te oefenen met op mijn rug
in de zon liggen. (Dit kan ik over veertien dagen als succes vertellen.)
Opnieuw niet
te geloven, de spelregel 16(Onthechting
en vrijheid :Het
idee dat we behoefte hebben om ons aan iets of iemand vast te klampen, laat
duidelijk ons geloof in schaarste zien.Ons vastklampen aan mensen of
bezittingen blokkeert de energiestroom met die mensen of bezittingen en
vermindert het plezier dat we er aan beleven. Het belet zelfs dat nieuwe mensen
of nieuwe dingen in ons leven kunnen komen.
Als we ons hart openen en het vertrouwen in de natuurlijke overvloed van het
universum laten groeien, geven we onszelf en alle anderen het mooiste geschenk
dat er bestaat: vrijheid.)
en spelregel 4werden gekozen( perfectie: Onze Eenheid (of God) is volmaakt en
brengt deze volmaaktheid op oneindig veel manieren tot uitdrukking.
Wij menselijke wezens zijn volmaakt gemaakt en functioneren perfect, precies
zoals we zijn.
Wanneer iets of iemand niet helemaal perfect lijkt te zijn, weten we dat we
zelf gekozen hebben het
gevoel van Eenheid te verbreken. We voelen ons weer verbonden als we ons hart
openen.
Als ons hart wagenwijd openstaat zien en voelen we de perfectie van alles.)
De moeilijkste van alle regels omdat we perfect gaan
interpreteren als volmaakt, foutloos in plaats van alles is goed zoals het
is en het mag zijn zoals het is.