ik depte lente tranen met een zachte doek
zij zochten een weg naar buiten toen regen én zon mijn geleide waren
het was even luchten na een lange donkere nacht en mijn gevoel slechts eentonig de partituur kon bedwingen
het was ingekapseld in een klank van afstandelijk dreunen
ik depte overjarige tranen
totdat het tere mos mijn voeten raakte en het sap van de grond mij vertelde over kleuren van lang geleden
|