Onze laatste dag op het eiland. Morgen vliegen we van krabi naar Bangkok, daar brengen we nog een avond en nacht door en maandagmiddag vertrekken we richting Amsterdam. Voor ons voelt dit dan ook als de laatste dag. We hebben Marie volledig haar gang laten gaan en dus niets anders gedaan dan zwembad, zee, strand en zwembad. Slechts de belofte van een lekker dessertje deed haar er toch uit komen. We hebben heerlijk gegeten op onze favourite plaatsjes. We sloten onze reis af met sticky rice met mango en kokosijs. Mmmm. 

Het is een bijzondere reis geweest. Heerlijk om zo intens met ons laatste baby'tje te kunnen bezig zijn. Elk lachje en elke verandering hebben we gezien. Wat een mooi cadeau was dit! Ook voor Marie was het fijn om zoveel tijd met haar zusje te kunnen spenderen. Marie heeft vele mensen ontmoet en vele harten veroverd.  We moeten toegeven, Marie is zeer erg aanwezig. Ze eist je aandacht op vanaf dat de ogen open gaan (en soms gingen die van mij toen pas weer dicht omwille van Julie). We hebben allebei wel eens last gehad van een overdosis Marie. We zien ook dat ze echt hunkert naar school en haar vriendjes. Ook haar familie heeft ze dagelijks benoemd. Voor haar zal het zeker ook een fijn thuis komen zijn. 

Samen hebben we ons hartje kunnen ophalen aan de vele mooie dingen die we zagen en die we gedaan hebben. Kinderen geven de reis een andere kleur, maar maakt het zeker niet onmogelijk. 

04-01-2020 om 14:34 geschreven door Annemie

Het is hier echt ontzettend duur om te ontbijten, dus we smeren bokes met choco en eten mango op het strand. Dit smaakt zeker even goed. Daarna gaan we op pad naar het Natural Park van Koh Lanta. We klimmen eerst tot aan de vuurtoren, lopen over een verlaten strand en volgen daarna een pad door het park en  komen bijna niemand tegen. Enkele mooie kunstwerken maken ons weer bewust van het vele afval dat in de oceaan te vinden is. Jammer dat er blijkbaar enkel op deze plaats sensibilisering is. Overal op Koh Lanta zien en ruiken we afval en alles zit in plastic verpakt. Het is niet ver dat we moeten wandelen, maar veel klimmen en 'superwarm' volgens Marie. De zin 'ik ben moe' horen we bijna elke minuut. Na de wandeling lunchen we op het strand en Iris en Marie duiken de zee in. Het is etenstijd voor Julie maar toch hapt ze niet, ze is overstuur. Er staat veel wind en het zand schuurt langs mijn lijf. Julie zit achter een handdoek dus die kan er weinig van voelen. Dan zie ik dat mijn borst vol zand hangt. Tja, dat is geen lekker mamamelkje natuurlijk. Afspoelen en het probleem is opgelost. Wanneer Iris en Marie zijn uitgespeeld gaan we terug richting hotel. Ik ben echt toe aan een douche en duik in het zwembad. Volgende week komt er nog zand uit mijn oren! We vertrekken in de vroege avond weer naar de oude stad en eten in ons eerder ontdekte restaurantje. Het smaakt allemaal goed. We wandelen langs de pier om de avond af te sluiten en doen enkele minuten mee met de plaatselijke aerobicsgroep. We kruipen vroeg ons bedje in. 

Bijlagen:
IMG-20200103-WA0002_resize_25.jpg (641.4 KB)   
IMG_20200103_095805_resize_52.jpg (543.2 KB)   
IMG_20200103_100559_resize_34.jpg (407.2 KB)   
IMG_20200103_100922_resize_90.jpg (453.8 KB)   
IMG_20200103_101640_resize_52.jpg (453.6 KB)   
IMG_20200103_103513_resize_76.jpg (516 KB)   
IMG_20200103_104013_resize_47.jpg (470.8 KB)   
IMG_20200103_104523_resize_41.jpg (466.9 KB)   
IMG_20200103_115428_resize_97.jpg (656.7 KB)   

Marie slaapt lekker lang. We verkennen vandaag het eiland met onze auto. Dit is zo klein dat je in één dag rond bent. We rijden door de bergen, langs de minder toeristische kant naar Koh Lanta old town. We vinden hier een mooi plekje aan het water waar we lekker eten. In de namiddag spelen we in het zwembad en in de zee. Marie heeft een vriendje en samen hebben ze veel pret in de golven. 's Avonds gaan we naar een restaurant dat we onderweg gezien hadden. We eten er heerlijke met een prachtig uitzicht. Iris drinkt er de beste cappuccino ooit! Ook de sticky rice met mango en kokosijs gaat goed naar binnen. We zijn blij deze pareltjes gevonden te hebben. 

Bijlagen:
IMG_20200102_084723_resize_60.jpg (714.4 KB)   
IMG_20200102_084752_resize_40.jpg (720.9 KB)   
IMG_20200102_120031_resize_80.jpg (306.8 KB)   
IMG_20200102_175732_resize_20.jpg (269.4 KB)   
IMG_20200102_190234_resize_18.jpg (316.8 KB)   

Met een beetje spijt in ons hart verlaten we Khao Sok en we vertrekken naar Koh Lanta. Na veel onderzoek bleek dit het meest ideale eiland met kinderen. Eerst een busrit, dan taxi naar de luchthaven, auto ophalen en we rijden recht naar de pier en zo de ferry op. We hebben een hele picknick mee want de tocht zou twee uur duren. Onze eerste boterham is net gesmeerd wanneer blijkt dat we er al zijn. Blijkbaar geen twee uur, maar vijf minuten dus. Op de weg naar ons hotel tel ik 12 klinieken in dertig minuten. Wat is dit voor iets?  We stelden ons beiden een idyllisch bungalowtje op het strand voor maar dat blijkt even tegen te vallen. Tussen de receptie en het restaurant ligt het zwembad met daarrond rood verbrandde kreeften. Niet echt een idyllisch zicht ... . De kamer ligt tegen het strand maar de toeristen, alle maten en kleuren,  liggen dus voor ons raam. Niet wat we ons hadden voorgesteld dus. Er zijn wel veel kinderen en Marie haalt haar hartje op in het zwembad. We hebben een huurauto en gaan morgen op stap om hopelijk een andere kant van het eiland te ontdekken. Althans, als we weg kunnen, want de auto was daarnet volledig ingesloten ... .

Bijlagen:
IMG_20200101_182900_resize_75.jpg (361.9 KB)   
IMG_20200101_183541_resize_52.jpg (305.9 KB)   

We starten de dag met een tocht door de jungle van Khao Sok national park. Als een echt aapje klautert Marie over wortels en rotsen. Haar benen zijn moe, maar haar tong duidelijk niet. Ze wandelt negen kilometer maar zwijgt geen minuut. Halfweg houden we een lange pauze en nemen we een plons in het water. Na onze tocht duiken we opnieuw het zwembad in. In de late namiddag gaan we weer op stap. We bezoeken een tempel waar veel aapjes zitten. Wederom stapt ze 2,5 km. We eten heerlijke pizza's met zicht op de bergen. Zo sluiten we hier in Khao Sok 2019 af. Morgen vertrekken we naar Koh Lanta.

Bijlagen:
IMG_20191231_093105_resize_16.jpg (927.1 KB)   
IMG_20191231_104327_resize_43.jpg (435.2 KB)   
IMG_20191231_104513_resize_86.jpg (800.7 KB)   
IMG_20191231_170109_resize_8.jpg (448.6 KB)   
IMG_20191231_170439_resize_0.jpg (457.1 KB)   
IMG_20191231_171240_resize_15.jpg (429.6 KB)   
IMG_20191231_172224_resize_85.jpg (406.7 KB)   
IMG_20191231_172705_resize_16.jpg (482.1 KB)   
IMG_20191231_180349_resize_36.jpg (570.8 KB)   

De nacht in ons hutje is kort. Julie was wakker van half drie tot half vijf en om zes uur worden we wakker van de boten. Na ons ontbijt duiken we het water in. Dit is letterlijk vlak voor onze deur. Onze Nieuw Zeelandse buren ontfermen zich over Julie en we kunnen met zijn drieën genieten van de rust, de omgeving en het heerlijke water. Marie en Iris gaan kayakken. Eerst kantelen ze uiteraard helemaal om en daarna gaan ze de juiste richting uit. Ondertussen ga ik met Julie het water in en ze geniet volop! Na de lunch varen we terug naar de pier een een busje brengt ons naar het hotel. Ze zijn zo lief geweest om de airco al aan te zetten. Wat is het warm! Ook hier duiken we weer het zwembad in. Nadat Julie gezwommen heeft, valt ze diep in slaap. Met Marie spelen we 'haai en haaiensoep' in het zwembad. Aan fantasie geen gebrek! Ook zij is moe van het zwemmen. Na ons avondeten valt ze dan ook onmiddellijk diep in slaap.

Bijlagen:
IMG_20191230_081255_resize_43.jpg (549.5 KB)   
IMG_20191230_182447_resize_50.jpg (307.5 KB)   
IMG_20191230_182521_resize_99.jpg (343 KB)   
IMG_20191230_182618_resize_27.jpg (279 KB)   

We worden opgepikt aan het hotel en naar de pier gebracht. Daar zien we echt wel dat het hier hoogseizoen is. We stappen in een bootje en varen het meer op, middenin Khao Sok national park. We worden omringd door prachtige natuur. Echt schitterend! Ik voel onmiddellijk weer waarom dit mijn meest geliefde plaats in Thailand is. Na een tijdje varen stoppen we bij een grot. De weg er naartoe is een hachelijke onderneming. Dit was onze gids even vergeten te vertellen. Gelukkig zijn er veel behulpzame handen want er zijn nog kinderen bij. Na de grot gaat de groep een trekking doen, maar ik ga met Marie al naar ons drijvend hutje. Althans, dat was de bedoeling. De kapitein van onze boot is echter spoorloos verdwenen en pas twee uur later worden we opgepikt. Gelukkig was ik er niet allen. Samen met een Engelsman en een Braziliaanse vrouw hebben we Marie bezig gehouden. Zo heet als daar heb ik het nog nooit geweten! Eenmaal aan ons huisje springen we onmiddellijk in het water. ’s Avonds genieten we van een overheerlijke maaltijd. Al drijvend op het water en met het geluid van krekels valt Marie snel in slaap. De middernacht voeding geef ik buiten aan het water. Iris komt erbij en al snel volgt Marie. Samen bewonderen we de heldere sterrenhemel. 

Bijlagen:
IMG_20191229_114510_resize_52.jpg (362.5 KB)   
IMG_20191229_115648_resize_67.jpg (386.3 KB)   
IMG_20191229_131826_resize_48.jpg (367.5 KB)   
IMG_20191229_132912_resize_12.jpg (406.1 KB)   
IMG_20191229_134312_resize_32.jpg (306.3 KB)   
IMG_20191229_175632_resize_74.jpg (521.1 KB)   
IMG_20191229_180128_resize_21.jpg (247.8 KB)   
IMG_20191229_180206_resize_59.jpg (338.3 KB)   
IMG_20191229_180646_resize_71.jpg (308.4 KB)