Ik zou een vlinder willen zijn... Dan kon ik gaan naar waar ik wou. Vliegen in de lucht van blauw. Dan zou ik landen op je schouder. Want ook al ben ik maar heel klein... Ik wil voor altijd bij je zijn!
Vlinder Je hebt de vrijheid Te vliegen waarheen je Maar wilt; Je vleugels, zo teder, Zijn sterk genoeg om jou te dragen. Jouw mooie kleuren Glinsteren in de zachte lentelucht En ieder die je ziet Wordt meteen vrolijker. Kleine vlinder, blijf vliegen En neem mij mee Op je kleurrijke reis
tirnanogblog
08-11-2013
Bergkristal
Bergkristal
Geschiedenis en legende:
Van de Oudheid tot de Middeleeuwen leefde het onjuiste beeld dat bergkristal, versteend, helder ijs (crystallos) was. Omdat het altijd en overal bestaan heeft, zijn er eindeloos veel mythen en verhalen rond de bergkristal. De bergvolkeren meenden dat goden en geesten in paleizen van bergkristal woonden. Keizer Augustus wijdde de destijds grootst bekende steen op het Capitool aan een god. Indianen leggen de heilige steen nog altijd bij een baby in de wieg. Boeddhisten zoeken verlichting in meditatie boven die steen en de bol van waarzegsters wordt van oudsher geschreven en afgebeeld als van bergkristal. Omdat bergkristal dorst zou lessen, heeft Nero ooit zijn wijn uit een kelk van bergkristal gedronken.
Boekband "Petrus met sleutels" koper versierd met bergkristal, 12e eeuw, Engeland Boekband, hout met koperen beslag waarin het midden de beeltenis van Petrus met sleutels en boek, frontaal gezeten, in een mandorla. De rand is versierd met opgelegd rankenwerk en bonte halfedelstenen: paars, groen, bruin, rood, benevens een antieke camee met het borstbeeld van een vrouw in wit op rode grond (links bovenaan) twee antieke zegelstempels (in het midden rechts en bovenaan links), terwijl vier grote ovaal geslepen stukken bergkristal de hoeken tooien. De dikte van de band is beslagen met koperen, geornamenteerde band
De kristallen van bergkristal zijn duidelijk zichtbaar en zeshoekig. De top heeft vaak schuin aflopende vlakken, die elkaar ontmoeten in een punt. De zes zijden en de top kunnen regelmatig zijn, of juist zeer onregelmatig. Elke kristal heeft ziin eigen karakter en zijn eigen werking.
Laat je een bergkristal liggen, dan kun je hem in een paar maanden tijd zien groeien. Lucht bevat namelijk zeer fijngemalen kwartsdeeltjes (stof), die neerslaan en vastkitten op het kristal.
Bergkristal was al in de Midden-Steentijd (Mesolithicum, 8000-4000 v.Chr.) in gebruik als sier- en heelsteen.
In de Romeinse tijd was een bergkristal een krachtig amulet voor de reiziger. Hij zou beschermen tegen ziektes, ongevallen en bevriezing. Sabbelen op een bergkristal was goed tegen de dorst. Romeinse keizers, zoals Caligula, dronken hun wijn uit bokalen van bergkristal. Zij geloofden dat bergkristal eventuele vergiftiging ongedaan zou maken. Inderdaad verkleurt bergkristal bij het gebruik van de toen bekende vergiften.
Bergkristal is waterheldere kwarts. De naam komt uit het Latijnse 'crystallus', dat weer uit het Griekse 'krystallos' (beide: 'kristal, ijs') komt. De oude Grieken en Romeinen geloofden namelijk dat bergkristal eeuwig bevroren water was.
