Ik zou een vlinder willen zijn... Dan kon ik gaan naar waar ik wou. Vliegen in de lucht van blauw. Dan zou ik landen op je schouder. Want ook al ben ik maar heel klein... Ik wil voor altijd bij je zijn!
Vlinder Je hebt de vrijheid Te vliegen waarheen je Maar wilt; Je vleugels, zo teder, Zijn sterk genoeg om jou te dragen. Jouw mooie kleuren Glinsteren in de zachte lentelucht En ieder die je ziet Wordt meteen vrolijker. Kleine vlinder, blijf vliegen En neem mij mee Op je kleurrijke reis
tirnanogblog
08-11-2013
Bergkristal
Bergkristal
Geschiedenis en legende:
Van de Oudheid tot de Middeleeuwen leefde het onjuiste beeld dat bergkristal, versteend, helder ijs (crystallos) was. Omdat het altijd en overal bestaan heeft, zijn er eindeloos veel mythen en verhalen rond de bergkristal. De bergvolkeren meenden dat goden en geesten in paleizen van bergkristal woonden. Keizer Augustus wijdde de destijds grootst bekende steen op het Capitool aan een god. Indianen leggen de heilige steen nog altijd bij een baby in de wieg. Boeddhisten zoeken verlichting in meditatie boven die steen en de bol van waarzegsters wordt van oudsher geschreven en afgebeeld als van bergkristal. Omdat bergkristal dorst zou lessen, heeft Nero ooit zijn wijn uit een kelk van bergkristal gedronken.
Boekband "Petrus met sleutels" koper versierd met bergkristal, 12e eeuw, Engeland Boekband, hout met koperen beslag waarin het midden de beeltenis van Petrus met sleutels en boek, frontaal gezeten, in een mandorla. De rand is versierd met opgelegd rankenwerk en bonte halfedelstenen: paars, groen, bruin, rood, benevens een antieke camee met het borstbeeld van een vrouw in wit op rode grond (links bovenaan) twee antieke zegelstempels (in het midden rechts en bovenaan links), terwijl vier grote ovaal geslepen stukken bergkristal de hoeken tooien. De dikte van de band is beslagen met koperen, geornamenteerde band
De kristallen van bergkristal zijn duidelijk zichtbaar en zeshoekig. De top heeft vaak schuin aflopende vlakken, die elkaar ontmoeten in een punt. De zes zijden en de top kunnen regelmatig zijn, of juist zeer onregelmatig. Elke kristal heeft ziin eigen karakter en zijn eigen werking.
Laat je een bergkristal liggen, dan kun je hem in een paar maanden tijd zien groeien. Lucht bevat namelijk zeer fijngemalen kwartsdeeltjes (stof), die neerslaan en vastkitten op het kristal.
Bergkristal was al in de Midden-Steentijd (Mesolithicum, 8000-4000 v.Chr.) in gebruik als sier- en heelsteen.
In de Romeinse tijd was een bergkristal een krachtig amulet voor de reiziger. Hij zou beschermen tegen ziektes, ongevallen en bevriezing. Sabbelen op een bergkristal was goed tegen de dorst. Romeinse keizers, zoals Caligula, dronken hun wijn uit bokalen van bergkristal. Zij geloofden dat bergkristal eventuele vergiftiging ongedaan zou maken. Inderdaad verkleurt bergkristal bij het gebruik van de toen bekende vergiften.
Bergkristal is waterheldere kwarts. De naam komt uit het Latijnse 'crystallus', dat weer uit het Griekse 'krystallos' (beide: 'kristal, ijs') komt. De oude Grieken en Romeinen geloofden namelijk dat bergkristal eeuwig bevroren water was.
angel - engel - angelus - mal'ach - malak bediendes of beschermers van de mens, boodschappers van God (of de goden)
De aartsengel Gabriël verschijnt aan Zacharias
Perzische afbeelding uit 1436 waarop Mohammed wordt ontvangen door de vier aartsengelen
Telkens wanneer een goed kind sterft daalt er een engel van God op aarde neer. Hij neemt het dode kind in zijn armen, spreidt zijn grote, witte vleugels uit, vliegt over alle plaatsen die het kind heeft liefgehad en plukt een handvol bloemen die hij meeneemt naar God, opdat ze daar nog mooier dan op aarde mogen bloeien. De goede God drukt al die bloemen aan Zijn hart, maar de bloem die Hem het liefst is kust Hij en dan krijgt de bloem een stem en kan meezingen in het koor der zaligen."
Kijk, dat alles vertelde een engel van God, terwijl hij een dood kind naar de hemel droeg, en het kind luisterde alsof het droomde; en zij vlogen over alle plekken bij zijn huis waar de kleine gespeeld had, en zij kwamen door tuinen met prachtige bloemen.
"Welke zullen wij nu meenemen en in de hemel planten?" vroeg de engel.
Daar stond een ranke rozenstruik, maar een boze hand had de stam geknakt zodat alle takken, vol grote, half ontloken knoppen, verdord neerhingen.
"Die arme boom!" zei het kind. "Neem hem mee, opdat hij boven bij God in bloei komt."
En de engel nam hem mee en kuste het kind tot beloning, en de kleine opende half zijn oogjes. Ze plukten van de rijke, prachtige bloemen, maar namen ook het verachte madeliefje mee en het wilde viooltje.
"Nu hebben we bloemen!" zei het kind, en de engel knikte, maar zij vlogen nog niet naar God omhoog.
Het was nacht, het was stil, ze bleven in de grote stad, zij zweefden rond in een van de nauwste straten waar hopen stro en as en allerlei rommel lagen, het was verhuisdag geweest; er lagen stukken van borden, brokken gips, dweilen en oude bollen van hoeden, niets dan lelijke dingen.
De engel wees te midden van die rommel op een paar scherven van een bloempot en op een kluit aarde die uit de pot was gevallen en bijeen werd gehouden door de wortels van een grote, verdorde veldbloem, die niets waard was en daarom op straat was gegooid.
"Die nemen we mee!" zei de engel. "Ik zal je wat vertellen terwijl we vliegen!"
En toen vlogen ze en de engel vertelde:
"Daar beneden in de nauwe straat, in die lage kelder, woonde een arme, zieke jongen; van zijn prille jeugd af had hij altijd op bed moeten liggen; wanneer hij op zijn best was kon hij op krukken de kleine kamer een paar malen op en neer wandelen, dat was alles.
Enkele dagen in de zomer vielen de zonnestralen gedurende een half uur in het voorhuis en wanneer de kleine jongen daar zat en de warme zon op zich liet schijnen en het rode bloed zag door zijn tere vingers die hij voor zijn gezichtje hield, dan heette het: Ja, vandaag is hij buiten geweest! Hij kende het bos en het heerlijke voorjaarsgroen alleen maar doordat een buurjongen de eerste groene beuketak voor hem meebracht. Die hield hij boven zijn hoofd, en dan droomde hij dat hij onder de beuken zat waar de zon scheen en de vogels zongen. Op een voorjaarsdag bracht de buurjongen ook veldbloemen voor hem mee en toevallig was er onder die veldbloemen een met de wortels er nog aan. En daarom werd ze in een pot geplant en in de vensterbank gezet dicht bij het bed. De bloem was geplant met een gelukkige hand. Ze groeide, schoot nieuwe loten en droeg elk jaar bloemen; het werd voor de zieke jongen zijn mooiste tuintje, zijn kleine schat hier op aarde. Hij gaf het water, verzorgde het en paste er goed op dat het elke zonnestraal die over het lage venster gleed, tot de laatste toe kreeg. En de bloem zelf groeide met zijn dromen samen want voor hem bloeide zij, voor hem verspreidde zij haar geur, en in zijn stervensuur toen Onze Lieve Heer hem riep, wendde hij zich tot haar. Een jaar is hij nu bij God geweest, een jaar heeft de bloem vergeten in de vensterbank gestaan en ze is verdord, en daarom is zij bij de verhuizing met allerlei rommel op straat gegooid. Dat is de bloem, de arme verdorde bloem, die wij in ons boeket hebben meegenomen, want die bloem heeft meer vreugde gebracht dan de rijkste bloem in de tuin van een koningin."
"Maar hoe weet u dat allemaal?" vroeg het kind, dat de engel meevoerde naar de hemel.
"Ik weet het!" zei de engel, "ik was zelf het zieke jongetje dat op krukken liep! Mijn bloem ken ik heus wel!"
En het kind deed nu helemaal zijn ogen open en keek de engel in het schone, blijde gelaat, en op hetzelfde ogenblik waren zij in Gods hemel waar vreugde was en zaligheid. En God drukte het dode kind aan zijn hart en toen kreeg het vleugels als de andere engel en het vloog met hem hand in hand. God drukte alle bloemen aan Zijn hart, maar de arme verdorde veldbloem kuste Hij en zij kreeg stem en zong met alle engelen, die rondom God zweefden, sommigen dichtbij, anderen verder weg in wijdere kringen, steeds verder weg in het oneindige, maar allen even gelukkig. En allen zongen ze, kleinen en groten, het goede kind en de arme veldbloem die verdord in het straatvuil had gelegen, weggeworpen met de verhuisrommel in de nauwe, sombere straat.
Er was eens een engel die stage moest gaan lopen op aarde. Hij werd met een afgestudeerde engel meegestuurd en samen trokken zij de wijde wereld in. Op de eerste avond klopten zij voor een slaapplaats aan bij een grote en zeer luxe hofstede. De boer en de boerin konden hun afkeer tegen de beide stoffige, niet erg fris ruikende mannen met de grootste moeite verbergen, maar lieten de twee toch binnen. Ze kregen in de koude keuken wat oud brood en beschimmelde kaas te eten en werden daarna linea recta naar de vochtige en koude kelder verwezen om daar de nacht door te brengen.
Daar lagen een paar matrassen en een stuk of wat verweerde dekens. De grote engel keek peinzend naar een gat in de muur stak zijn arm erin en toen hij hem weer uittrok was het gat verdwenen en de muur zag er uit alsof er nog nooit iets aan mankeerd had. De volgende dag vonden ze nog wat restjes van de vorige avondmaaltijd die de boerin voor ze op de keldertrap had gelegd en zwijgend gebruikten ze het ontbijt.
De tweede avond stonden de beide engelen verregend en wel voor de deur van een oud en vervallen aglonershuisje. Ze werden zonder omhaal meteen binnengehaald en kregen allebei een deken omgeslagen, terwijl de vrouw des huizes hun kleren voor het vuur te drogen hing. Ze kregen een paar kommen verse warme melk van de koe die in een armoedige stal naast het huis stond. Verder werd de karige maaltijd met liefde met hen gedeeld en toen het bedtijd was, kregen de engelen het bed van het echtpaar tot hun beschikking, terwijl de man en de vrouw die nacht bij de koe in de schamele stal doorbrachten.
Midden in de nacht werd de jonge engel ruw uit zijn slaap geschreeuwd, door een verschrikkelijke kreet, die eindigde in een luide jammerkreet. De koe die het enige inkomen van het echtpaar vertegenwoordigde, was even daarvoor dood in haar stal neergevallen. Nu werd het de jonge engel te machtig. "Waarom heb je dat laten gebeuren" schreeuwde hij zijn mentor stampvoetend van woede toe. "Hoe kun je zo wreed zijn?" Voor mensen die werkelijk geen knip voor de neus waard zijn en ons liever zien creperen dan dat ze een vinger uit steken dan te helpen, repareer je de muur in de kelder. En uitgerekend mensen die helemaal niets bezitten en zoveel warmte en liefde delen met totale vreemden, laat je zo maar toe dat hun enige bron van inkomsten het loodje legt."
De grote engel legde zijn hand in een beschermend gebaar op de schouder van zijn pupil en zei met zachte, kalme stem: "Ja, ik heb een muur gerepareerd bij een rijk boerenechtpaar die ons zeer onmenselijk behandeld hebben. Want in dat gat zat een rijke schat verborgen en het moge duidelijk zijn, dat zij niet de mensen waren die de waarde van het geld goed kunnen inschatten. Waren ze nog rijker geworden, was hun hebzucht nog meer gevoed geworden. En ja, nu is de koe van deze lieve mensen dood. Maar vannacht ben jij doorgeslapen toen ik wakker was geworden, door de dood die zich over ons bed boog en zeer onaangenaam verrast was, daar de vrouw des huizes niet aan te treffen. Ik smeekte hem haar te sparen omdat onze gastheer dat verlies zeker niet te boven zou komen. Maar de dood kon niet van deze plek zonder zijn werk gedaan te hebben en dus heeft hij de koe in haar plaats meegenomen. Zo zie je maar dat de dingen niet zijn zo als je op het eerste gezicht zou zeggen.
Engelen*** iedereen kent ze*** of toch ook niet?
Engelen zijn fascinerend. Al eeuwen zie je afbeeldingen van engelen in schilderijen, beelden, Ze worden beschreven in gedichten, boeken, liedjes In vele religie s zoals het katholicisme, het jodendom, de islam, kabbala ..is er sprake van gevleugelde wezens die ons beschermen en begeleiden.
Volgens de Islam, heeft God eerst de Engelen geschapen, daarna de Jinns en pas dan de Mens.
Engelen
Engelen, worden in de Islam aanzien als perfecte dienaren van God. Zij werden geschapen uit Licht, en voeren altijd nauwgezet de Wil van God uit. Het zijn eerbare dienaren van God die hun taken op perfecte wijze uitvoeren en dag en nacht God's lof vieren.
Er zijn verschillende soorten Engelen, zoals bijvoorbeeld de Engelen die de Goddelijke Openbaring overbrengen. De Koran informeert ons dat de Engel Gabriël de hemelse Boodschapper is tussen God en Zijn menselijke Booschappers (Profeten). Naast Gabriël zijn er ook andere Engelen die deze taak vervullen. de Engel Bewaarder ("Hij [de mens] heeft een gevolg voor en achter zich die hem op God's bevel bewaken" - Koran 13:11) Engelen die de daden van de mens noteren. ("Wanneer de beide ontvangers, aan de rechter- en linkerkant zittend, [hem] zullen ontvangen, kan hij geen woord uitbrengen zonder dat er een bewaker klaarstaat" - Koran 50:17-18). Gedurende het hele leven, noteert de Engel aan de rechter kant de goede daden voor +10 punten, de engel aan de linker kant noteert de slechte daden voor - 1 punt. Uit die verhouding blijkt de Barmhartige God het goede in verhouding veel meer beloont dan Hij het kwade bestraft. Op de Dag des Oordeels zal er een boek zijn van alles wat men gedurende het leven heeft gedaan. Er zijn nog verschillende andere Engelen met specifieke taken.
Volgens de Islam bestaan er geen gevallen Engelen. Satan wordt dan ook niet aanzien als een gevallen Engel, maar als een Jinn.
Jinns
Jinns zijn schepselen uit vuur. Het engelse woord genies is daarvan afgeleid.
Jinns hebben een vrije wil, zoals mensen, en bijgevolg dienen ze soms God, en schenden ze soms zijn Geboden.
Satan is een hooghartige Jinn, die weigerde voor Adam te buigen en daarvoor door God gestraft werd. Zijn straf is evenwel uitgesteld tot op Oordeelsdag, en Satan heeft zich voorgenomen tegen dan de meerderheid van de mensen van het pad van God te doen afdwalen en tot zijn eigen volgelingen te maken. Satan kan daarbij rekeken op de hulp van Jinns die voor hem gekozen hebben.
Normaal gesproken, is er geen contact tussen mensen en jinns. Maar het gebeurt dat een slechte jinn een mens bezet, kwelt. Dan spreekt men van een demonische bezetenheid.
Ook in de magie spelen Jinns een rol. Het bestaan van de magie wordt door de Islam erkend, maar het is Muslims verboden magie te gebruiken. Men kan twee vormen van magie onderscheiden: het zuiver psychologische, waarbij men als een goochelaar, de mens de indruk geeft dat de werkelijkheid anders is dan ze is. Of de zwarte magie, waarbij slechte Jinns ingezet worden. Beiden zijn voor Muslims verboden terrein. Mocht een Muslim slachtoffer worden van een magische aanval, dan zijn er wel verzen in de Koran die tegen magie beschermen.
De Mens
Tenslotte zijn er mensen, uit aarde geschapen. De Mens heeft ook een vrije wil, en kan dus vrij kiezen God al dan niet te volgen. Zich onderwerpen aan God, betekent immers dat men volledig vrij is om die keuze te maken. Zonder die vrijheid, kan er van Islam geen sprake zijn. Vandaar ook de centrale rol van godsdienstvrijheid in de Islam.
Aartsengelen
Michaël: Hij is een van de Aartsengelen. De naam Michaël betekent Hij die is als God. Hij is de leider van alle Engelen legers en is degene die Satan verslagen heeft. Hij staat het dichtste bij God en is Hemels grootste verdediger en de machtigste strijder tegen het kwaad. Zijn symbool is een brandend zwaard.
Gabriël Hij is een van de Aartsengelen. De naam Gabriël betekent God is mijn kracht of Held van God. Gabriël zit aan de linkerhand van God en is de Engel van incarnatie, van conceptie en geboorte en van dromen.
Rafaël Hij is een van de Aartsengelen. De naam Rafaël betekent God heeft geheeld of Stralende die heelt Hij beschermt reizigers en heelt de zieken en gewonden. Raphaël is de Engel van wetenschap en kennis.
Uriël Hij is een van de Aartsengelen. De naam Uriël betekent Vuur van God Hij is de Engel van berouw, muziek, dichtkunst en voorspelling. Uriël helpt ook bij het communiceren met de natuur.
Metatron Hij is een van de Aartsengelen. Metatron is de langste Aartsengel. Hij is de Engel van overvloed.
Een kind,geboren met een wijze ziel staat voor een poort van goud Zwicht ze ooit voor schittering geeft ze op van wie ze houdt? Kiest ze voor eigen gewin of denkt ze aan de smart die ze brengt aan anderen Volgt ze alleen haar eigen hart? De oude wijze ziel in haar geeft raad maar ZELF neemt ze het besluit De poort van goud gaat ze niet door een ziel gaat haar lichaam uit... Veel later sterft een oude vrouw geboren wordt een kind... Ooit vraagt hij raad om WAT te doen? als hij zich voor een poort van goud bevindt Een wijze ziel geeft raad... met de wind mee laat mij maar waaien de wind neemt me wel mee over land en over water op zijn lijnen door de lucht gewichtsloos tevreden in vogelvlucht gelukzalige eenzaamheid dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht gedachtes flarden alles aan het licht beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid Blind Zonder ogen maar toch alles kunnen zien zuiver vanuit zijn ziel levend met heel zijn hart Zo'n mens met gevoel voor alles wat er leeft blind is voor hem geen handicap maar een gave Door te voelen beleeft hij het leven door zijn muziek geeft hij het door En kunnen wij meegenieten van de puurheid en de reinheid zoals het leven bedoeld is en moet zijn Geef je over net als hij sluit je ogen en beleef het leven zoals hij dat doet en dan zal het rustig worden in je hart.
Van hart tot hart
Wanneer we onze hand uitsteken om iemand te helpen om in Liefde voor elkaar klaar te staan Is dat niet het grootste goed? Als ons hart vervuld is van mededogen kunnen we de ander tegemoet treden zonder oordeel Er onvoorwaardelijk voor iemand zijn. We mogen daar zelf van groeien Niet uit trots om wat we hebben gedaan maar innerlijke groei De vreugde die de ander voelt te mogen delen. Zo gaat ons hart steeds verder open mag het Licht binnen stromen vreugde schenken aan heel ons Zijn Als een vogel zo vrij Als een vogel zo vrij overstijg ik al mijn zorgen Vanaf vandaag zet ik alles opzij kijk uit naar de dag van morgen Als een vogel zo vrij zweef ik op de wind Over bergtop en vallei waar ik rust en vrede vind Als een vogel zo vrij spreid ik mijn beide vleugels uit Vergeet al mijn tobberij voel de frisse wind op mijn huid Als een vogel zo vrij vlieg ik de horizon tegemoet Het oude leven ligt ver achter mij de toekomst is al wat er toe doet Open vraag Wat als ik deze nu nog lege regel niet geschreven had? Die open woorden zonder antwoord jou slechts toegedacht? Zou je dan weten het gedachte, voor ik zenden kon? Daar waar door zwijgen der gedichten nimmer iets tot daglicht bracht? En wat verandert dan nu ik deze volle regel wel geschreven heb? Mijn gedachten zacht omschreven jou heb toegedicht Zal je weer de woorden sluiten die de stilte steeds heeft toegebracht? Of zal je dan de zinnen zeggen waar ik al zo lang op wacht?
ZEE. Ik wil alleen zijn met de zee, ik wil alleen zijn met het strand, ik wil mijn ziel wat laten varen, niet mijn lijf en mijn verstand. Ik wil gewoon een beetje dromen rond de dingen die ik voel en de zee, ik weet het zeker, dat ze weet wat ik bedoel. Ik wil alleen zijn met de golven, 'k wil alleen zijn met de lucht, ik wil luist'ren naar mijn adem, ik wil luisteren naar mijn zucht. Ik wil luist'ren naar mijn zwijgen, daarna zal ik verder gaan en de zee, ik weet het zeker, zal mijn zwijgen wel verstaan.
Wat als ik deze nu nog lege regel niet geschreven had?
Die open woorden zonder antwoord jou slechts toegedacht?
Zou je dan weten het gedachte, voor ik zenden kon?
Daar waar door zwijgen der gedichten nimmer iets tot daglicht bracht?
En wat verandert dan nu ik deze volle regel wel geschreven heb?
Mijn gedachten zacht omschreven jou heb toegedicht
Zal je weer de woorden sluiten die de stilte steeds heeft toegebracht?
Of zal je dan de zinnen zeggen waar ik al zo lang op wacht?
gelukzalige eenzaamheid dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht
gedachtes flarden alles aan het licht
beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd
ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd
filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid
De andere kant De grens is hier. Tot hier, daarachter dreigt gevaar. Een andere wereld achter de berg. Nooit gezien, Want ik ben nooit over de top geweest.
Dit keer ben ik vast besloten. Verliezen doe ik niet meer. Hoe uitgeput ik ook zal zijn. Al branden mijn benen nog zo erg. Ik heb de kracht, ik heb de wil. Het vuur brandt in mijn hart. Ik ga naar de andere kant van de berg.
'n Stofje op de wind Zoals een stofje Op de wind Zo zou ik willen zweven Geheel en al Gedachteloos Tevreden met het leven
Respect Respecteer mijn gevoelens, mijn leven, mijn doen. Respecteer hoe ik ben, wie ik mag, wie ik zoen. Respecteer wat ik vind, wat ik denk, wat ik zeg. Hoe ik me kleed, waar ik werk, waar ik voor sta en voor vecht. Respecteer wat ik kies, al kies jij dat niet. Respecteer mijn verschijning, wat je ook ziet. Ik draag wat ik mooi vind, dat is wie ik ben. Ik verander voor niemand, geen seconde, geen haar. Dat vind je vast vreemd, heel dom en ook raar. maar ik ben wie ik zijn wil en waar ik ook van hou, Respecteer hoe ik ben, dan doe ik dat ook voor jou!
Spiegelbeeld
Ze zei: Het kan niet bestaan dat God liefde is. Ze dacht aan het leed in deze wereld.
Ik aarzelde en zei: Liefde is God.
Winter Je ziet weer bomen door het bos, en dit licht is geen licht maar inzicht: er is niets nieuws zonder de zon.
En toch is ook de nacht niet uitzichtloos, zolang er sneeuw ligt is het nooit volledig duister, nee, er is de klaarte van een soort geloof dat het nooit helemaal donker wordt. Zolang er sneeuw is is er hoop.
Een moment voor jou alleen
Duinen, zon, strand en zee Ga wandelen en neem mooie momenten mee
Met je blote voeten door het zand zoek je een plekje op het strand
Een moment ... voor jou alleen Prachtige uitzicht en even niemand om je heen
Lekker wegdromen seconden,minuten .. nee uren! zodat dit moment nog lang genoeg kan duren
in de diepte van de spelonken zijn de duisternis nabij zij fluisteren namen maar al wat ik hoor is de zee die naderbij komt en in de diepte van de spelonken zoek ik de angst die ik verborgen hield onder de stenen van de zeespiegel ik zoek maar ben alles kwijt en achter mij hoogt de zee zich op de angst om te vluchten is er niet meer ik overwin mezelf ik ben mezelf ik blijf mezelf want als ik de angst van de spelonken kan overwinnen is deze waterangst mij onbekend en zwemmende langs de rotsen zoek ik de uitgang naar de zee om met een gelukkig gevoel te zwemmen naar de rand van de zee het strand ik zie het en de angst heeft het verloren de donkere spoken in mijn hoofd zijn in de spelonken van de zee gebleven daar waar ze horen ik ben vrij.
MOED Moed is een kostbare gave. Je kunt veel verliezen zonder echt ongelukkig te zijn. Als je de moed verliest, verlies je alles. Moed heeft alles te maken met je kijk op dat kleine stukje leven, dat je eigen leven is, heel even tussen de wieg en het graf, zo kwetsbaar en zo kort. Als je ogen zuiver zijn en je hart vrij van die vele "zuchten" zoals hebzucht, zelfzucht, geldzucht, genotzucht, ga je je eigen leven veel klaarder zien. Je gaat positief kijken en dan zie je weer licht. Dan zie je toekomst. Wie de moed verliest, is als een vogel die zijn vleugels verliest. Er zijn geen open luchten meer. Er is geen zon meer en geen toekomst. Met de moed in je schoenen kom je niet vooruit. De moed in je schoenen is de dood in je hart. Moedeloosheid weegt op je hart, ligt op je maag en zit in je benen. Moedeloosheid is een loodzwaar blok dat je moet meeslepen. Moedeloosheid is de totale verlamming van je geestelijke en lichamelijke krachten. Zonder moed kun je niet leven, niet lachen, niet bidden. Moed is een wonderlijke kracht. Moed houden en anderen moed geven is het allerbeste wat een mens kan doen, in alle omstandigheden, in elke situatie. Met moed geraak je overal door en doe je de zon schijnen, door alle wolken heen.
Zie de wolken verdwijnen zomaar in de wind Voel me volwassen maar van binnen nog een kind Hoe zou het wezen, alles het verbeelding was Keek ik dan nog steeds door dit venster glas? Blijft het hetzelfde, zijn de kleuren nog wel van kleur? Zullen we zo blijven, en veranderd alles van geur? Het blijven maar spinsels, malend in mijn hoofd En dat zal altijd zo blijven, dat is me beloofd En ik wil het ook niet anders want ze horen bij mij Ook al maken ze me soms gek, ze maken me ook blij Ik kan er alles in, Niets raakt er uitgeblust Als ik boos ben, verdriet heb, Stelt het me gerust Ik schrijf ze, om niet te vergeten, dat blijft een feit Want degene die geen fantasie heeft, vlucht in realiteit
Tranen Tranen van pijn langs je gezicht onbegrepen in je eigen wereld alles wat je zo graag wilde is afgesloten en niet meer bereikbaar en het sleept je mee de dag door van het ene verplichte punt naar het ander met een masker dat erg mooi gemaakt is en waar niemand doorheen kijkt behalve jijzelf op weg naar het verleden het verleden dat je niet los wilt-en kunt- loslaten, het liever dicht bij je houdt de vermoeidheid die je lichaam doordringt wat je zelf probeert te vernietigen om er niet aan toe te geven want jij bent niet klein jij stond altijd klaar voor de ander maar jijzelf, jij wilt niet je verkampt door anderen een woord, een dag, een uur, een leven Alles wat je bedacht en droomde ging weg vanuit jouw blikveld en zorgde voor zoveel pijn moe aan het begin van de dag verwijtend aan het eind van de dag en daartussen een masker zo mooi gemaakt maar niet functioneel meer tranen, langs je wangen, niet begrijpend Vernietigd, kapotgemaakt klinkt het in jouw hoofd onbegrepen door mensen die niet zeiden wat ze bedoelden doorgingen als een vlieger aan de hemel die opgaat, en zo weer valt alsof het gewoon was maar jij bleef zitten met alles wat er was en laat je kapotmaken door het verleden Laat het los en ga opnieuw leven voor Iemand die jou altijd de moeite waard vind jou eerlijk vertelt door Zijn woord dat je geen dingen achter kunt houden en in Hem kracht zult vinden Tranen langs je gezicht.. Tranen langs Zijn gezicht..
Bidder: Wil je me alsjeblieft niet storen! Ik bid. God: Maar je riep Me.
Bidder: Riep ik U? Ik riep U helemaal niet.
Ik was aan het bidden.
Onze Vader die in de hemelen zijt... God: Zie je wel, je deed het weer. Bidder: Wat deed ik? God: Je riep Mij. Je zei: "Onze Vader die in de hemelen zijt". Hier ben Ik. Wat is er? Bidder: Maar ik bedoelde daar helemaal niets mee. Ik heb het toch al gezegd: ik deed gewoon mijn gebed. Ik bid altijd het Onze Vader. Ik voel me daar goed bij; ik vind het mijn plicht om mijn gebed te doen. God: Goed zo. Ga verder. Bidder: ...uw naam worde geheiligd... God: Wat bedoel je daarmee? Bidder: Wat bedoel ik waarmee? God: Met "uw naam worde geheiligd"? Bidder: Het betekent... wel euh... Hemeltje zeg! Hoe moet ik nu weten wat dat betekent? Het is gewoon een deel van dat gebed.
(Pauze) Ja, wat betekent het eingelijk? God: Het betekent eervol, heilig, wonderlijk. Bidder Oh ja, dat lijkt me zinvol. Ik heb me vroeger nooit afgevraagd wat geheiligd eigenlijk betekende. Uw Koninkrijk kome; uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde. God: Meen je dat werkelijk? Bidder: Natuurlijk! Waarom zou ik dat niet menen? God: Wat ga je daar dan mee doen? Bidder: Doen? Niets denk ik. Ik denk alleen dat het goed zou zijn als U echt alles onder controle had; als mensen hier op de wereld zouden leven volgens Uw wil. God: Leef jij volgens mijn wil? Bidder: Wel... ik ga naar de kerk. God: Dat was mijn vraag niet. Ik heb het bijvoorbeeld over je opvliegend karakter; je hebt daar echt problemen mee, weet je? Bidder: Waarom begint U nu op mij te vitten? Ik ben zeker niet slechter dan heel wat van die hypocrieten in de kerk, weet U dat wel! God: Verontschuldig Me... maar ik dacht dat je bad dat Mijn wil zou geschieden? Als dat moet gebeuren, dan moet het beginnen in het leven van diegenen die ervoor bidden. Zoals jij, bijvoorbeeld.
Bidder: Oh... OK dan! Ik weet dat ik nog wel een paar gebreken heb. Ik kan er zeker nog een paar opnoemen. God: Ik ook. Bidder: Ik heb daar vroeger nooit zo over nagedacht, maar ik zou echt wel een paar dingen in mijn leven willen veranderen. Ik zou echt wel van sommige dingen willen bevrijd zijn. God: Goed zo! Zo gaan we er nog komen! We kunnen samenwerken, jij en Ik. We kunnen een paar echte overwinningen behalen. Ik ben fier op je! Bidder: Ja maar, Heer, ik moet nu echt ophouden hoor. Het duurt nu al veel langer dan gewoonlijk! Geef ons heden ons dagelijks brood... God: Het is misschien beter dat je wat minder eet; je bent nu al te zwaar! Bidder: He... wacht nu eens even! Wat betekent dit allemaal? Ik wil gewoon mijn godsdienstige plichten doen en dan begint U me te onderbreken en mij op mijn gebreken te wijzen! God: Bidden is inderdaad gevaarlijk. Het kan je veranderen, weet je. Dat is wat Ik je probeer duidelijk te maken. Je riep Me, en hier ben Ik. Het is nu te laat om nog te stoppen. Blijf verder bidden. Ik ben echt benieuwd naar het vervolg van je gebed. (Pauze) Wel... ga verder! Bidder: Ik durf niet... God: Waarom durf je niet? Bidder: Omdat ik weet wat U gaat zeggen! God: Probeer het dan. Bidder: ...en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren. God: En Peter dan? Bidder: Zie je nu wel! Ik wist dat U daarover zou beginnen! Waarom, Heer? Waarom vertelt Peter altijd leugens over mij? En hij is me nog geld schuldig ook! Reken er maar op dat ik met hem ga afrekenen. God: En je gebed dan? Hoe kun je dit dan bidden? Bidder: Ik meende het niet. God: Nu ben je tenminste eerlijk! Maar het valt niet mee om heel de tijd met zoveel bitterheid te moeten verder leven, is het niet? Bidder: Neen. Maar ik zal me beter voelen als ik met hem heb afgerekend. Ik weet al hoe ik Peter kan te pakken krijgen! God: Dan zul je je niet beter voelen. Je zult je zelfs nog slechter voelen. Wraak is nooit zoet. Denk eens na hoe ongelukkig je je nu wel voelt. Maar Ik kan dat veranderen. Bidder: Kunt U dat? Hoe? God: Vergeef Peter. Dan zal Ik jou vergeven. Dan zullen de haat en de schuld Peter's probleem zijn en niet langer jouw probleem. Je zult er misschien wel wat geld aan verspelen, maar je zult je hart sparen. Bidder: Het lijkt me wel niet gemakkelijk, maar ik geef toe dat het de moeite waard is. Dank U, Heer, omdat U me daar doorheen wilt helpen. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want Uwer is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid in der eeuwigheid. Amen.
Op een dag vroeg een lerares aan haar leerlingen de namen van alle klasgenoten op een papier te schrijven en naast de naam enige ruimte te laten. Daarna zei ze tegen deze leerlingen dat ze het beste wat ze over deze klasgenoten zouden kunnen vertellen achter de naam moesten schrijven en dat ze achter iedere naam iets moesten schrijven. De opdracht duurde het gehele lesuur. En aan het einde van de les moest de opdracht ingeleverd worden bij de lerares. In het weekeinde nam de lerares van iedere leerling een blad en schreef per leerling al deze positieve en opbouwende opmerkingen op zijn of haar blad. Op maandag gaf ze tijdens haar les aan deze klas aan alle leerlingen hun lijst. Na slechts korte tijd begon iedereen te lezen en te lachen. 'Is dat echt zo?', kon je horen fluisteren, 'Ik wist niet dat ik voor iemand anders waarde had!' en 'Ik wist niet dat anderen mij zo leuk vinden', waren de over het algemeen gehoorde commentaren. Na enige tijd werd er over deze lijsten niet meer gesproken. Ook wist de leerkracht niet of de leerlingen onderling of met hun ouders hierover gesproken hadden, maar dat was ook niet het belangrijkste. Die oefening had zijn effect gehad. De leerlingen waren gelukkig met zichzelf en met de anderen.
Enkele jaren later was een van haar leerlingen omgekomen in een oorlogsgebied en de lerares werd uitgenodigd voor de begrafenis en ze ging. De kerk was overvol met vele vrienden. Een voor een gingen de mensen die van hem gehouden hadden of hem gekend hadden bij zijn graf voorbij en bewezen hem zijn laatste eer. Marks vroegere klasgenoten, ook aanwezig, waren bij elkaar gaan staan De lerares ging als een van de laatste naar zijn graf en bad voor hem. Nadat zij daarmee klaar was vroeg een collega soldaat van Mark aan haar: 'Bent u Marks wiskunde lerares?' Zij knikte bedroeft en zei zachtjes; 'ja'. Toen zei hij; 'Mark heeft zeer vaak over u gesproken'. Na de begrafenis was er gelegenheid tot condoleren en de meeste zitten. Marks ouders waren blij haar te zien en spraken haar aan. 'We willen u iets laten zien', zei Marks vader en haalde een portefeuille uit zijn broek. 'Dit vonden we toen we door Marks spullen gingen kijken nadat hij gesneuveld was en we dachten dat u het zou herkennen'. Uit de portefeuille trok hij een sterk verouderd, veelgebruikt, bij elkaar geplakt blad, welke duidelijk zichtbaar vaak opengevouwen en weer dichtgevouwen was. De lerares wist zonder verder te kijken dat dit het blad was waarop alle goede, opbeurende en positieve dingen stonden die zijn medeklasgenoten opgeschreven hadden en zij bijeen geschreven had.'Wij willen u hiervoor zeer bedanken, dat u dit gedaan heeft', zei Marks moeder. 'Zoals u kunt zien heeft Mark dit enorm gewaardeerd.' Hierna verzamelden alle voormalige leerlingen rondom de lerares. Charlie lachte een beetje en bekende: 'Ik heb mijn lijst ook nog. Deze ligt in de bovenste lade van mijn bureau'. Heleen, de vrouw van Joost, zei: ' Joost heeft me gevraagd of ik uw lijst in ons trouwalbum wilde plakken'. Ik heb mijn lijst ook nog zei Marylin. 'Ik heb hem in mijn dagboek geplakt'. Toen deed Vicky, een van de andere leerlingen, haar handtas open en haalde haar agenda hieruit en toonde haar lijst aan de anderen. Helemaal bijeen geplakt en duidelijk veel gebruikt. 'Ik neem hem overal mee naar toe' zei Vicky en voegde er aan toe 'Volgens mij heeft iedereen die lijst nog, en onder handbereik'. De lerares was totaal ontroerd, zo dat ze begon te huilen en moest gaan zitten. Ze huilde om Mark en al deze vrienden die hij nooit meer zou zien. In het samenzijn met onze medemensen vergeten wij vaak, dat ieder leven eens eindigt en dat we niet weten wanneer dit zal zijn.
Daarom is het zo belangrijk dat we de mensen die we liefhebben, die ons dierbaar zijn, zeggen dat ze speciaal, bijzonder en belangrijk zijn. Zeg het ze voordat het te laat is. Je kunt het op verschillende manieren doen, bijvoorbeeld door deze boodschap naar hen te sturen. Doe je dit niet dan heb je weer een geweldige mogelijkheid laten gaan om iets moois en goeds te doen voor deze mensen. Als je deze brief ontvangt dan is het daarom, omdat de afzender om je geeft en aan je gedacht heeft. Het betekent dus dat er tenminste één persoon is voor wie je iets betekent. Wanneer je te druk bent of het te druk hebt om een paar minuten op te offeren om iemand dit bericht te sturen dan is dit mogelijk en hopelijk de eerste keer, dat je niets gedaan hebt om een ander te bemoedigen.
Denk hierom: Wat je oogst is wat je zaait. De invloed die je in het leven van een ander hebt komt terug in je eigen leven. Deze dag zou een gezegende dag moeten zijn en ten minste even bijzonder als dat jij dat bent. Voel je vrij om deze bemoedigende brief aan iemand door te sturen. Stuur deze brief alleen aan mensen die van betekenis zijn voor jou en het resultaat zal je verbazen.
*
*
*
*
