|
Hoe vaak ziet men het niet,
Een mens gebroken in stil verdriet,
Na de dood van een geliefd famillielid of vriend.
Maar ook het zien van verdriet, doet me huilen als een kind.
Een klein gebaar van tederheid,
Is vaak een ontroerende gelegenheid.
Sta ik er vlakbijbij, dan komen gezwind,
tranen opwellen en moet ik huilen als een kind.
Als mijn moeder straks dood zal gaan,
en ik alleen in het leven kom te staan,
Dan is er niemand meer die mij bemind.
Ik zal dan echt huilen als een kind.
Waneer er niemand meer om mij geeft,
En ik reacties krijg van "je bent niet waard dat je leeft",
is het leven pas echt zwaar, geef me een hint.
Wees dan zeker dat ik zal huilen als een kind.
Tony
|
