nr32 Er was een prins die zo graag een prinses wilde hebben. Maar het moest wel een echte prinses zijn. Hij reisde de hele wereld rond om er 1 te vinden, maar overal kwam er iets tussen. Prinsessen waren er genoeg, maar of het echte prinsessen waren, daar kon hij nooit helemaal achterkomen. Steeds was er iets niet in de haak. Uiteindelijk kwam hij weer thuis. Hij was erg bedroeft, want hij wilde nog altijd een prinses als vrouw. Op een avond brak er een verschrikkelijk onweer los. Het bliksemde en donderde. De regen stroomde neer, het was vreselijk. Er werd aan de deur van het paleis geklopt en de oude koning deed open. Buiten stond een prinses, maar lieve hemel, wat zag zij er uit door dat noodweer! Het water liep uit haar kleren en haren. Bij de punt van haar schoen liep het er in en bij de hiel er weer uit. Ze beweerde dat ze een echte prinses was. De koningin dacht, "haaa, daar zullen we wel achter komen." Maar ze zei niets. Ze ging een slaapkamer binnen nam al het beddegoed van het bed en legde een rauwe erwt op de bodem. Toen pakte ze 20 matrassen en legde die boven op de erwt. Op de matrassen legde ze 20 donsdekens. Daarbovenop moest die prinses die nacht liggen. De volgende morgen vroeg men haar hoe ze had geslapen? "Oooh het was verschrikkelijk. Ik heb de hele nacht bijna geen oog dichtgedaan. De hemel weet wat er in mijn bed lag. Het was keihard. Ik ben bont en blauw over mijn hele lichaam. Werkelijk afschuwelijk." Daaraan konden ze zien dat het een echte prinses was. Dwars door 20 matrassen en 20 donsdekens heen had ze de erwt gevoeld. Zo teer van huid kon alleen een prinses zijn. De prins nam haar tot vrouw, want nu wist hij dat het goed zat. De erwt kwam in het museum en daar is ze nog steeds te zien, als tenminste niemand van u ze heeft weggehaald. Kijk, dit is nu een echte vertelling.
