Lees dit alstublieft tot onderaan!!
Vermits ik nogal veel zaken verzamel van de spoorwegen, ben ik aan een oude kepi geraakt, met nog een tamelijke rechthoekige klep, in plaats van gebogen.  Daarnaast heb ik ook een oude jas op de kop getikt, met insignes van een onderschef op de kraag.  Deze outfit heb ik gisteren gebruikt om te gidsen voor "Open Monumentendag" in station Adinkerke-Panne.  En geloof me, ik had er nogal wat bijval mee, ook bij mensen, die niét kwamen voor het monument te bezoeken.
Maar die kledij heeft vroeger nog wat anders beleefd.  Hier komt mijn verhaal.  "Trekhaak 73" is een Werkgroep, die alles in het werk stelt om het Openbaar Vervoer te verbeteren in onze Westhoek.  En rond de jaren 1990 was de spoorlijn van Gent naar Adinkerke-Panne ronduit slecht.  Het was te lang sporen met te slecht materiaal : zoals we zouden zeggen een Museumlijn.  Mijnheer Dehaene (ja dé Dehaene) was toen nog Minister van Verkeer en hij kwam spreken over "verkeer" in Ieper op een uitnodiging van de toenmalige CVP-jongeren.  Wij, niet politiek gebonden, vroegen de verantwoordelijke of wij, met een ludieke aktie mochten aanwezig zijn.  Dat was geen probleem, als het niet uit de hand liep!
Met enkele leden van onze groep gingen wij naar deze avond in Ieper.  Wij hadden een plaat gemaakt met "S.O.S. lijn 73" op en ikzelf had mijn "museumkledij" onder mijn overjas aan (het was winter).  Het debat ging over wegen : de aanleg van de autosnelweg tussen Ieper en Veurne (nog stééds actueel), over de snelweg tussen Veurne en de Franse grens (al lang opgelost... en gelukkig maar), dan het busvervoer en de spoorwegen...  Wij zaten met onze plaat recht voor de Minister, hij kon niet naast ons kijken, maar hij negeerde ons door links en rechts van ons in de zaal te kijken.  Maar op het einde van zijn betoog, kwam de vraag "ZIJN ER NOG VRAGEN" en hierzie, ik deed mijn overjas uit, zette de kepi op het hoofd, stond recht en vroeg aan de Minister : "Mijnheer de Minister, wij, van spoorlijn 73, zitten al jaren met een verouderde spoorlijn, een verplaatsing duurt véél te lang, wanneer zal de overheid daar wat aan doen, waardoor ik mijn oude spoorkledij mag uittrekken, en de reiziger kan helpen, zoals het hoort".  Natuurlijk kwam daar een "diplomatisch" antwoord op, dat wil zeggen véél woorden met weinig concrete beloftes.  Maar, HIJ ZOU HET IN DE GATEN HOUDEN. 
Hadden wij géén direct resultaat, de volgende dag kwamen wij in àlle Vlaamse dagbladen met ons probleem.  En andere politici begonnen zich er iets van aan te trekken, het spel zat op de wagen!!
De volgende zomer was een zeer-mooi-weer-zomer, met files naar de kust, zoals we nog nooit gekend hadden!  En wonder boven wonder : aan het begin van het parlementaire jaar kondigt de Minister van Verkeer (nog steeds de Jean-Luc) aan, dat de spoorlijn 73 zal aangepakt worden om betere sevice te leveren naar de reiziger toe, op voorwaarde dat de gemeente De Panne akkoord was om de kusttram, die toen nog in De Panne aan Zee zijn eindpunt had, door te trekken tot het station Adinkerke-Panne!!  Een verlenging van 3 kilometers voor betere treinen.
Het gemeentebestuur van De Panne kon niet anders dan daarmee akkoord gaan en de ingenieurs konden aan het werk.  In 1996 werd de lijn 73 electrisch en duurde een rit van Adinkerke naar Gent 10 minuten minder lang, in 1997 werd de verlenging van de kusttram tot aan het station een feit en was een rit tot Gent wéér eens in 10 minuten minder.
Conclusie : de oude kledij, die ik tijdens "OPEN MONUMENTENDAG" droeg heeft er (waarschijnlijk) voor gezorgd dat de spoorlijn 73 een volwaardige lijn werd!
Beste mensen, dit is een echt verhaal, wie er in Ieper (eventueel) bij was, of wie daar nog over gelezen heeft in de krant, wil je dan eens reageren???  NATUURLIJK ZIJN ALLE REACTIES WELKOM!